Την ερχόμενη Κυριακή, 13 Ιουλίου 2025, μεθεορτάζουμε σεμνοπρεπώς την ιερή μνήμη του λαοφιλέστατου Οσίου της Ορθόδοξης Εκκλησίας Παϊσίου του Αγιορείτου, στον Ναό της Παναγούλας Βανάτου εν Ζακύνθω (7.45-10 πρωί).
Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα
-
Το 5ο Μουσικολογικό Συνέδριο του "Μουσικού Σπουδαστηρίου Καρδαμύλης" (6-9.7.2025) - Από την Κυριακή 6 έως Τετάρτη 9 Ιουλίου 2025, πραγματοποιήθηκε στην Καρδαμύλη της Μεσσηνίας το πέμπτο μουσικολογικό συνέδριο με τίτλο «Θέματα Ελληνικής Μου...Πριν από 22 ώρες
-
-
Ταινίες πρώτης προβολής: Η επιστροφή των δεινοσαύρων και το λεωφορείο των καταφρονεμένων - Μπαίνοντας στο κατακαλόκαιρο και με τον Μπραντ Πιτ να σανιδώνει στην κούρσα των εισιτηρίων με το «F1», δίνοντας μία καλύτερη προοπτική για τον Ιούλιο, ακ...Πριν από 1 εβδομάδα
-
The First Ecumenical Council: Doctrinal Identity and Enduring Significance, 1700 Years Later - *by Fr. Panagiotis Kapodistrias, **Protopresbyter of the Ecumenical Throne* This year marks 1700 years since the convocation of the First Ecumenical Coun...Πριν από 1 εβδομάδα
-
Μήνυμα του Αρχιεπισκόπου Αθηνών για την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος (5.6.2025) - Στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος (5 Ιουνίου), ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, ως Πρόεδρος της Ιεράς Σ...Πριν από 5 εβδομάδες
-
Τρεις συνεικόνες για τον Ανδρέα Κάλβο - [Πρωτοδημοσιεύτηκαν στο Περιοδικό *Επτανησιακά Φύλλα* 29 (2009) 418, 420 και 422,συνοδευόμενα από ποιήματα και αναφερόμενα στον Ποιητή των* Ωδών*.] *Τώρ...Πριν από 15 χρόνια
Πέμπτη 10 Ιουλίου 2025
Ο κοσμαγάπητος άγιος Παΐσιος θα τιμηθεί στην Παναγούλα Βανάτου την Κυριακή, 13.7.25
Η παταγώδης αποτυχία του εν Κιέβω Ονουφρίου
Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου
Με διάταγμα του Προέδρου της Ουκρανίας Βολοντιμίρ Ζελένσκι, αφαιρέθηκε η υπηκοότητα του εν Κιέβω Μητροπολίτη Ονουφρίου, αρχηγού της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας (UOC), η οποία υποστηρίζεται από το Πατριαρχείο Μόσχας.
Βέροια: Εορτασμός της εν Δοβρά Παναγίας Τριχερούσης - 31 χρόνια ποιμαντορίας Παντελεήμονος
Τη 10η Ιουλίου εορτάζεται ετησίως στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας η Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου της Τριχερούσης, καθώς στον υπό κατασκευή Ιερό Ναό του Αγίου Λουκά του Ιατρού θησαυρίζεται η Ιερά Εικόνα της, ενώ ταυτόχρονα ο εορτασμός συμπίπτει με την επέτειο ενθρονίσεως του Ποιμενάρχου, Σεβ. Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος (10 Ιουλίου 1994).
Παπα-Δημήτρης Γκαγκαστάθης. Ὁ ὅσιος καί ἅγιος λευΐτης τοῦ Πλατάνου Τρικάλων
Tοῦ κ. Γεωργίου Θ. Μηλίτση, διδασκάλου
Στίς μέρες μας πού «ἐπλεόνασεν ἡ ἁμαρτία», ὅπως γράφει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος (Ρωμ. ε´, 20), ὁ Θεὸς ἀνέδειξε μεγάλους ἁγίους, οἱ ὁποῖοι ἀποτελοῦν καταφύγιο τῶν πονεμένων καί δυσκολεμένων χριστιανῶν, δηλαδή ἔγινε αὐτό πού στή συνέχεια σημειώνει ὁ Ἀπόστολος «ὑπερεπερίσσευσεν ἡ χάρις».
Μία ἀπό τίς ἅγιες καί χαρισματικές μορφές τῶν ἡμερῶν μας εἶναι καί ὁ μακαριστός κληρικός τῆς περιοχῆς μας παπα-Δημήτρης Γκαγκαστάθης. Τόν ἅγιο αὐτό ἱερέα οἱ μεγαλύτεροι στήν ἡλικία συντοπίτες μας τόν θυμοῦνται πού κατέβαινε ἀπό τό χωριό του, τόν Πλάτανο, στά Τρίκαλα, κυρίως τή Δευτέρα, ὄχι μόνον γιά τίς ἀνάγκες τῆς οἰκογενείας του ἀλλά καί γιά τίς ὑλικές καί πνευματικές ἀνάγκες τοῦ ποιμνίου του.
Ο βίος του νέου Αγίου Δημητρίου Γκαγκαστάθη
Ὁ ἐν ἁγίοις ἱερεὺς π. Δημήτριος (Γκαγκαστάθης) γεννήθηκε στὸ χωριὸ Πλάτανο Τρικάλων, τὴν 1ην Αὐγούστου τοῦ ἔτους 1903, ἀπὸ γονεῖς πτωχούς. Ἀπὸ μικρὸ παιδὶ διακρινόταν γιὰ τὴν παραδοσιακὴ εὐλάβεια καὶ βοηθοῦσε τὸν ἱερέα στὶς ἀκολουθίες, ἐνῶ ὡς παιγνίδια ἔκαμε ὅ,τι ἔβλεπε νὰ ἐκτελεῖ καὶ ὁ ἱερεύς.
Η σημασία της διακηρύξεως νέων Αγίων της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Η πρόσφατη περίπτωση: Ιερεύς Δημήτριος Γκαγκαστάθης
Του π. Παναγιώτη Καποδίστρια
Η κατάταξη νέων Αγίων στις αγιολογικές δέλτουςς της Ορθόδοξης Εκκλησίας, εκ μέρους του Οικουμενικού Πατριαρχείου, αποτελεί εκδήλωση της ζωής του Αγίου Πνεύματος εντός του σώματος των πιστών. Με κάθε τέτοια αναγνώριση, η Εκκλησία φανερώνει ότι η αγιότητα καρποφορεί αδιάκοπα σε κάθε εποχή, μέσα σε συνθήκες οικείες και πρόσωπα απλά, που αφιέρωσαν ειλικρινώς τον εαυτό τους στον Θεό και τον άνθρωπο. Η παρουσία νέων Αγίων ενισχύει τη συνείδηση του πληρώματος πως η Εκκλησία δεν ανήκει στο παρελθόν, αλλά πορεύεται μέσα στην ιστορία με αναστάσιμη προοπτική. Ο Άγιος, όταν προέρχεται από κοντινή χρονική περίοδο, όταν έζησε σε χώρους γνώριμους και σε πλαίσιο παρόμοιο με το σύγχρονο, προσφέρει πιο άμεσα παραδείγματα βιωμένης πίστεως, ελπίδας και αγάπης. Η μορφή του λειτουργεί ως απάντηση σε υπαρξιακά ερωτήματα, ως συνοδοιπόρος στις αναζητήσεις και στους αγώνες των ανθρώπων.