e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Σάββατο 16 Νοεμβρίου 2013

"Φτάνει το παιχνίδι με τ' Αγγελάκια..."

Φωτογραφίζει και γράφει ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας






Νοεμβριάτικος κι εντελώς μοναχικός ο Εσπερινός, στο ανίδεο χωριό μας! Όλα κι απόψε λειτουργούνται μυστηριακά μεταξύ ψιχάλας και βουβού φωτός ιλαρού. Τα έγχρονα συνωστίζονται εντός της άδειας εκκλησιάς, επιποθώντας το Άχρονο, ενώ το Πρόσφορο έχει κιόλας βρει θέση στην Πρόθεση. Έξω τα περιστέρια του πλατώματος κουρνιάζουν ολοένα -ως ετάχθησαν- στου καμπαναρίου τον φεγγίτη. Στην εξέλιξη του τοπίου, ένας πολυμελισμένος ήλιος κρύβεται βεβιασμένα πίσω απ' τα σύγνεφα του Βραχιώνα. Τότε ακούω τη Μάνα Πλατυτέρα να μαζεύει γλυκότροπα (πλην ανησυχισμένη) το παιδί στην κόγχη τους: 
          -Φτάνει το παιχνίδι με τ' Αγγελάκια, τα γειτονόπουλα... Νυχτώνει κι έχει ψύχρα, παιδάκι μου... Έλα μέσα πια... Πρέπει να σ' ετοιμάσω, να κοιμηθείς νωρίς - αύριο θα ξυπνήσεις χαράματα, μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανώμενος...

Προσοχή στους ψευδοδιδασκάλους

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
της Κυριακής 17ης Νοεμβρίου 2013
(Γαλ. 2, 16 – 20)

Γράφει ο Αρχιμανδρίτης Αναστάσιος Στεργιώτης

Η Εκκλησία του Χριστού δεν κινδύνευσε τόσο από τους Ρωμαίους αυτοκράτορες, ηγεμόνες και διώκτες, όσο κινδύνευσε από τους αιρετικούς και ψευδοδιδασκάλους. Όλοι αυτοί, σκοτισμένοι από τον εγωισμό τους, τυφλωμένοι από φιλοδοξία και εμπάθεια, προσπαθούσαν να νοθεύσουν την πίστη του Χριστού, να αλλοιώσουν συνειδήσεις και να διαλύσουν την Εκκλησία. Οι αιρετικοί, είχαν εισχωρήσει ως διδάσκαλοι μέσα στην Εκκλησία κι έδειχναν ότι ενδιαφέρονται για την σωτηρία των πιστών. Τόνιζαν ότι δεν μπορεί να σωθεί όποιος δεν κάνει περιτομή και δεν τηρεί πιστά τον Μωσαϊκό Νόμο. Έτσι άφηναν να εννοηθεί ότι η διδασκαλία τόσο του Παύλου όσο και των άλλων Αποστόλων είναι ατελής και ανεπαρκής και ότι αυτοί προσφέρουν την τέλεια διδασκαλία του Χριστού. Έτσι, κατάφεραν να παρασύρουν πολλούς.
            Ο Παύλος αγανάκτησε, όταν τα πληροφορήθηκε όλα αυτά. Ένιωσε ψυχική συντριβή και, απευθυνόμενος στους πλανημένους πιστούς, τόνισε ότι μόνον οι γνήσιοι Απόστολοι θέλουν την δικαίωση και την σωτηρία των πιστών. Μόνον αυτοί εργάζονται για την απαλλαγή από την αδυναμία και ενοχή, επιδιώκοντας την δικαιοσύνη και την κληρονομιά της Ουράνιας Βασιλείας. Από την προσωπική τους πείρα και τον αγιοπνευματικό φωτισμό βεβαιώθηκαν ότι μόνον με την πίστη στον Χριστό και την τήρηση του θελήματός Του γίνεται ο άνθρωπος δίκαιος και σώζεται - όχι με τις απαρχαιωμένες διδασκαλίες του Μωσαϊκού Νόμου. Ο παλαιός Νόμος κάποτε ήταν χρήσιμος και δόθηκε από τον Θεό για να καθοδηγηθεί και στηριχθεί η ανθρωπότητα. Όμως τώρα έχει πλέον ξεπεραστεί από την διδασκαλία του Ιησού. Οι ίδιοι οι Απόστολοι –παρότι (οι πιο πολλοί) Ιουδαίοι στην καταγωγή και πρώην φανατικοί τηρητές του Νόμου– τον εγκατέλειψαν, διότι κανείς δεν μπορεί να σωθεί με τυπικές διατάξεις.
Αν πιστέψουμε τους ψευδοδιδάσκαλους, αυτό σημαίνει ότι οι Απόστολοι βρίσκονται σε πλάνη, ο Χριστός δίδαξε το ψεύδος κι εξαπάτησε τους Αποστόλους, οδηγώντας τους στην αμαρτία. Η αλήθεια είναι ότι ο Χριστός, με την διδασκαλία Του, έδειξε τον δρόμο και με την θυσία Του πρόσφερε τρόπο σωτηρίας. Αυτά διδαχτήκαμε, αυτά πιστεύουμε, αυτά κηρύττουμε και σε αυτά θα μείνουμε μέχρι τέλους. Ποτέ –λέει ο Παύλος– δε θα γκρεμίσω αυτά που οικοδόμησα με την Χάρη του Χριστού. Για μένα –λέει– δεν υπάρχει Μωσαϊκός Νόμος. Έτσι ο Παύλος ζει σύμφωνα με τον Χριστό και ο Χριστός ζει μέσα του.
            Ο κάθε Χριστιανός, φωτιζόμενος από το ευαγγελικό φως, απαλλάσσεται από προλήψεις, πλάνες και τύπους. Συμμορφώνει τη ζωή του με το θέλημα του Θεού, δέχεται στην καρδιά του τον φωτισμό της Θείας Χάριτος και λαμβάνει το μέγιστο δώρο της δικαίωσης. Ελευθερώνεται από την ενοχή της αμαρτίας, την δουλεία των παθών, αναγεννάται, αγιάζεται!    
Αυτά δεν είναι απλώς λόγια. Είναι αιωνίου κύρους αλήθειες, τις οποίες ο ίδιος ο Χριστός διακήρυξε. «Αυτόν που με αγαπά ειλικρινά –λέει ο Ιησούς– και θα αγωνίζεται να τηρήσει τις εντολές μου σ’ όλη του την ζωή, αυτόν θα τον αγαπήσω, όχι μόνο εγώ, αλλά και ο Πατέρας μου. Ολόκληρη η Αγία Τριάδα θα έλθει σ’ αυτόν και η καρδιά του θα μεταβληθεί σε μόνιμο θρόνο της Θεότητας». Πόσο μεγάλη τιμή είναι αυτή για τον άνθρωπο! Και πόσα ανεκτίμητα χαρίσματα προσφέρει! Ας φροντίσουμε, λοιπόν, αυτά ποτέ να μην τα στερηθούμε!