e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2014

Il Papa si china davanti a Bartolomeo e si fa benedire da lui | The Pope bows before Bartholomew and receives a blessing from him [italiano - english]

 VATICAN INSIDER | LA STAMPA | sabato 29 novenbre 2014 

(©REUTERS) "PIETRO E ANDREA"
Francesco alla preghiera ecumenica nella chiesa del Fanar, sede del patriarcato di Costantinopoli: «La nostra gioia è nel comune affidamento alla fedeltà di Dio». Il Patriarca: «Chiediamo l'intercessione dei Padri della Chiesa perché ritroviamo l'unità come nel primo millennio»

ANDREA TORNIELLI
INVIATO A ISTANBUL 

Alla fine del suo discorso Papa Francesco ha chiesto la benedizione del Patriarca Bartolomeo e si è chinato davanti a lui per ricevere la benedizione. Il Patriarca lo ha baciato sul capo. È un gesto fortemente simbolico quello che conclude la giornata. È ormai calata la sera a Istanbul, e nella vigilia della festa di Sant'Andrea, patrono del patriarcato ortodosso, Francesco varca la soglia della chiesa insieme al fratello Bartolomeo. La preghiera è un incontro breve, un anticipo di quanto accadrà domani, quando il Pontefice assisterà alla Divina Liturgia ortodossa celebrata dal Patriarca ecumenico. All'ingresso, il Papa ha venerato una grande icona ricoperta d'argento.

Nel suo saluto di benvenuto, Bartolomeo definisce Francesco «latore di amore del Protocorifeo (cioè l'apostolo Pietro, ndr) verso il proprio fratello, il Primo chiamato (cioè l'apostolo Andrea)». Il Patriarca ricorda le «analoghe visite dei vostri venerabilissimi predecessori», citando Paolo VI, Giovanni Paolo II e Benedetto XVI. E parla della «volontà» di Papa Bergoglio e della «santissima Chiesa di Roma di proseguire il fraterno e costante cammino con la nostra Chiesa ortodossa, per il ristabilimento della completa comunione». La venuta del Papa, per Bartolomeo «è un fatto storico e ricco di buoni auspici per il futuro».

Il Patriarca, ringraziando i cattolici per la per la restituzione delle reliquie di santa Eufemia, cita san Basilio e san Giovanni Crisostomo. E aggiunge: «Questi santi Padri, sul cui insegnamento si è fondata la nostra comune fede durante il primo millennio, siano intercessori presso il Signore, affinché possiamo ritrovare la piena comunione tra le nostre chiese, compiendo così la sua santa volontà».

«Mentre le esprimo il mio sentito grazie per la sua fraterna accoglienza - gli risponde nel suo saluto Francesco - sento che la nostra gioia è più grande perché la sorgente è oltre, non è in noi, non è nel nostro impegno e nei nostri sforzi, che pure doverosamente ci sono, ma è nel comune affidamento alla fedeltà di Dio».

Parlando della pace e della gioia «che il mondo non può dare, ma che il Signore Gesù ha promesso ai suoi discepoli, e ha donato loro da risorto», Bergoglio ha aggiunto: «Andrea e Pietro hanno ascoltato questa promessa, hanno ricevuto questo dono. Erano fratelli di sangue, ma l'incontro con Cristo li ha trasformati in fratelli nella fede e nella carità. E in questa sera gioiosa, in questa preghiera vigiliare vorrei dire soprattutto: fratelli nella speranza».

 VATICAN INSIDER | LA STAMPA | Saturday 29 November 2014 

During the Ecumenical prayer at the Patriarchal Church of St. George at the Phanar, Francis said: “Our joy is greater because its source is in our shared trust in God’s faithfulness”. Meanwhile, Patriarch Bartholomew called for the intercession of the “holy Fathers, on whose teaching our common faith of the first millennium was founded”

ANDREA TORNIELLI
IN ISTANBUL

At the end of his speech, Pope Francis asked for Patriarch Bartholomew’s blessing and bowed down before him to receive it. Bartholomew then kissed Francis on the head. And so, the second day of the papal visit concluded with a highly symbolic gesture. Night had already fallen in Istanbul on the eve of the Feast of St. Andrew, Patron Saint of the Orthodox Patriarchate, as Francis entered the Church of St. George with his brother Bartholomew. Their moment of prayer was brief and gave the world a taste of what is to happen tomorrow when the Pope attends the Divine Orthodox Liturgy celebrated by the Ecumenical Patriarch. At the entrance to the church, the Pope venerated a large silver-plated icon.

In his welcoming speech, Bartholomew said Francis “translat[ed] the love of the Chief Apostle (the Apostle Peter, Ed.) to his brother, the First Called Apostle (Andrew).” The Patriarch recalled “similar visits by [His] Eminent predecessors”, quoting Paul VI, John Paul II and Benedict XVI. He spoke about Francis’ “will” and that of the “most Holy Church of Rome” to continue the fraternal and stable advance with the Orthodox Church for the restoration of full communion between Our Churches”. Bartholomew said he sees Francis’ visit as “an historical event filled with favourable signs for the future”.

The Patriarch thanked Catholics for returning the relics of St. Euphemia and also mentioned St. Basil and St. John Chrysostom. “May these holy Fathers, on whose teaching our common faith of the first millennium was founded, intercede for us to the Lord so that we may rediscover the full union of our Churches, thereby fulfilling His divine will.”

“As I express my heartfelt “thank you” for your fraternal welcome, I sense that our joy is greater because its source is from beyond; it is not in us, not in our commitment, not in our efforts – that are certainly necessary – but in our shared trust in God’s Faithfulness,” Francis responded in his own greeting.


Speaking about “the joy and the peace that the world cannot give, but which the Lord Jesus promised to his disciples and, as the Risen One,” Francis added: “Andrew and Peter heard this promise; they received this gift. They were blood brothers, yet their encounter with Christ transformed them into brothers in faith and charity. In this joyful evening, at this prayer vigil, I want to emphasize this; they became brothers in hope.”

Στιγμές από την πρόβα της εκδήλωσης για τον Άγιο Σπυρίδωνα στο αυριανό Δ4 "Αληθώς" [φωτογραφίες + video]

 Ναός Παναγούλας Μπανάτου | Μεσημέρι Σαββάτου, 29ης Νοεμβρίου 2014 











Ο π. Δημήτριος Κοσκινάς και το Κουαρτέτο Χαλκίνων Πνευστών από την Κέρκυρα έφθασαν από χθες στη Ζάκυνθο για την εκδήλωση περί του Αγίου Σπυρίδωνος, που ετοίμασε το Κέντρο Λόγου "Αληθώς", αύριο στον ναό της Παναγούλας Μπανάτου, στις 7 το βράδυ

Σήμερα το μεσημέρι όλοι μαζί οι καλεσμένοι μας βρέθηκαν στον Ναό μας για την καθιερωμένη και αναγκαία πρόβα τους. Εκεί τους αποτυπώσαμε επί το έργον! 

Αξίζει να αναφέρουμε τους νεαρούς Μουσικούς που απαρτίζουν το Κουαρτέτο: Στις τρομπέτες είναι ο Διονύσιος Μαρτίνης και ο Χρήστος Αρμενιάκος, στο τρομπόνι ο Αλέξης Αρταβάνης  και στην τούμπα ο Παναγιώτης Μπακόλας.

Θα τους απολαύσουμε αύριο βράδυ, λοιπόν!

Φωτοθήκη από την υποδοχή του Πάπα Φραγκίσκου στον Πατριαρχικό Ναό στο Φανάρι και την Δοξολογία

Με τον φακό του Δημήτρη Πανάγου και του John Mindala 




































Ο Εσπερινός για τον Απόστολο Ανδρέα τον Πρωτόκλητο στην Ενορία του Αγίου Χαραλάμπη στο Ποτάμι Ζακύνθου

Φωτογραφίες: Ευθαλία Βλάχου - Ειρήνη Λυγνού














"ΛΟΓΟθήκη / αληθώς", 31η εκπομπή: Ο Μητροπολίτης Ζακύνθου κ. Διονύσιος για τον Απόστολο Ανδρέα τον Πρωτόκλητο

Απόστολος Ανδρέας ο Πρωτόκλητος, δια χειρός El Greco


Ο Πάπας Φραγκίσκος επισκέπτεται το Οικουμενικό Πατριαρχείο στο Φανάρι [φωτογραφίες + video + ομιλίες]


























Προσλαλιά 
τῆς Α. Θ. Παναγιότητος 
τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου 
πρός τήν Α. Ἁγιότητα τόν Πάπαν Φραγκίσκον 
κατά τήν ἐν τῷ Πατριαρχικῷ Ναῷ Δοξολογίαν 
ἐπί τῇ Ἐπισήμῳ Ἐπισκέψει Αὐτοῦ εἰς τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον 
(29 Νοεμβρίου 2014)

Ἁγιώτατε, 

Ἐν δοξολογίᾳ πρός τόν Πανάγαθον ἐν Τριάδι Θεόν ὑποδεχόμεθα Ὑμᾶς καί τήν τιμίαν Ὑμῶν Συνοδείαν εἰς τόν ἱερόν τοῦτον χῶρον, ἔνθα ἡ Καθέδρα τῶν ἐπισκόπων τῆς ἱστορικῆς καί μαρτυρικῆς ταύτης Ἐκκλησίας, τῆς ἐπιφορτισθείσης ὑπό τῆς Θείας Προνοίας μετά τοῦ πολυευθύνου λειτουργήματος τῆς Πρωτοθρόνου τῶν κατά τόπους ἁγιωτάτων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν. Ὑποδεχόμεθα Ὑμᾶς ἐν χαρᾷ, τιμῇ καί εὐγνωμοσύνη, διότι ἠγαθύνθητε νά φέρητε τά βήματα Ὑμῶν ἀπό τῆς Παλαιᾶς εἰς τήν Νέαν Ρώμην, γεφυροῦντες διά τῆς κινήσεως Ὑμῶν ταύτης συμβολικῶς τήν Δύσιν καί τήν Ἀνατολήν, κομιστής τῆς ἀγάπης τοῦ Πρωτοκορυφαίου πρός τόν Πρωτόκλητον αὐτάδελφον αὐτοῦ. 

Ἡ ἐνταῦθα ἔλευσις Ὑμῶν, τό πρῶτον ἀπό τῆς προσφάτου ἀναρρήσεως τῆς Ὑμετέρας Ἁγιότητος εἰς τόν θρόνον τῆς «προκαθημένης τῆς ἀγάπης», ἀποτελεῖ συνέχειαν ἀναλόγων ἐπισκέψεων τῶν τετιμημένων προκατόχων Ὑμῶν Παύλου του Ϛ΄, Ἰωάννου Παύλου τοῦ Β΄ καί Βενεδίκτου τοῦ ΙϚ΄, μαρτυροῦσα τήν βούλησιν Ὑμῶν καί τῆς ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ρώμης, ὅπως συνεχισθῇ ἡ ἀδελφική μετά τῆς ἡμετέρας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας σταθερά πορεία, πρός ἀποκατάστασιν τῆς πλήρους κοινωνίας μεταξύ τῶν Ἐκκλησιῶν ἡμῶν. Χαιρετίζομεν, ὅθεν, μεθ᾿ ἱκανοποιήσεως καί ἐκτιμήσεως μεγάλης τήν ἐνταῦθα ἔλευσιν τῆς Ὑμετέρας Ἁγιότητος, ὡς γεγονός ἱστορικόν καί πλῆρες οἰωνῶν ἀγαθῶν διά τό μέλλον. 

Ὁ ἱερός οὗτος χῶρος, ἐν τῷ ὁποίῳ ἐπί αἰῶνας, ἐν μέσῳ ποικίλων ἱστορικῶν κλυδωνισμῶν, οἱ ἑκάστοτε Οἰκουμενικοί Πατριάρχαι ἐτέλεσαν καί τελοῦν τό ἱερόν Μυστήριον τῆς Θείας Εὐχαριστίας, ἀποτελεῖ διάδοχον ἄλλων ἐπιφανῶν λατρευτικῶν χώρων ἐν τῇ Πόλει ταύτῃ, τούς ὁποίους ἐλάμπρυναν διαπρεπεῖς ἐκκλησιαστικαί μορφαί, ἀνήκουσαι ἤδη εἰς τήν χορείαν τῶν μεγάλων Πατέρων τῆς κατά τήν οἰκουμένην Ἐκκλησίας. Τοιοῦτοι ὑπῆρξαν καί οἱ προκάτοχοι τῆς ἡμετέρας Μετριότητος ἅγιοι Γρηγόριος ὁ Θεολόγος καί Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, τῶν ὁποίων τά ἱερά λείψανα ἀναπαύονται ἤδη ἐν τῷ ἱερῷ τούτῳ ναῷ, ὁμοῦ μετ᾿ ἐκείνων τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, τῆς κυρωσάσης τόν Τόμον τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου Μεγαλομάρτυρος Εὐφημίας καί ἄλλων ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας – τοῦτο δέ χάρις εἰς τήν ἐκ μέρους τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρώμης εὐγενῆ ἀπόδοσιν αὐτῶν εἰς τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον. Ἄγοντες ἐφέτος τήν ἐπέτειον τῆς συμπληρώσεως δέκα ἐτῶν ἀπό τοῦ εὐλογημένου τούτου γεγονότος ἐκφράζομεν πρός τήν Ὑμετέραν Ἁγιότητα τάς θερμάς ἡμῶν εὐχαριστίας διά τήν φιλάδελφον χειρονομίαν ταύτην τῆς Ὑμετέρας Ἐκκλησίας πρός τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον. Οἱ ἱεροί οὗτοι Πατέρες, ἐπί τῆς διδασκαλίας τῶν ὁποίων ῲκοδομήθη ἡ κοινή κατά τήν πρώτην χιλιετίαν πίστις ἡμῶν, εἴησαν πρεσβευταί πρός Κύριον, ἵνα ἐπανεύρωμεν τήν πλήρη μεταξύ τῶν Ἐκκλησιῶν ἡμῶν κοινωνίαν, ἐκπληροῦντες οὕτω τό ἅγιον θέλημα Αὐτοῦ, εἰς καιρούς κρισίμους διά τήν ἀνθρωπότητα καί τόν κόσμον. Διότι, κατά τόν ἱερόν Χρυσόστομον, «τοῦτό ἐστιν ὅ μάλιστα συγκροτεῖ τούς πιστούς, καί τήν ἀγάπην συνέχει˙ διά τοῦτο, ἵνα ὧσιν ἕν φησίν ὁ Χριστός» (Εἰς πρός Φιλιπ. 4,3 P.G. 62, 208). 

Ἐκφράζοντες καί αὗθις τήν χαράν καί εὐχαριστίαν τῆς ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως καί τῆς ἡμετέρας Μετριότητος ἐπί τῇ ἐπισήμῳ ταύτῃ καί φιλαδέλφῳ ἐπισκέψει τῆς Ὑμετέρας Ἁγιότητος, εὐχόμεθα Αὐτῇ καί τῇ τιμίᾳ Αὐτῆς Συνοδείᾳ εὐλογημένην κατά πάντα παρά Κυρίου τήν ἐν τῷ μέσῳ ἡμῶν παραμονήν Σας εἰς περαιτέρω σύσφιγξιν τῶν ἀδελφικῶν ἡμῶν δεσμῶν πρός δόξαν τοῦ ἁγίου Αὐτοῦ ὀνόματος. 

«Χάρις δέ τῷ Θεῷ ἐπί τῇ ἀνεκδιηγήτῳ αὐτοῦ δωρεᾷ» (Β΄ Κορ. θ, 15). 

Ὡς εὖ παρέστητε, ἠγαπημένε ἐν Κυρίῳ ἀδελφέ!


Η Προσφώνησις του Πάπα Φραγκίσκου 

Παναγιώτατε, αγαπητέ Aδελφέ, 

η βραδιά φέρνει πάντα μαζί της ένα ανάμικτο αίσθημα ευγνωμοσύνης για την ημέρα που βιώθηκε καί τρεμάμενη εμπιστοσύνη μπροστά στην νύχτα που πέφτει. Απόψε η ψυχή μου είναι γεμάτη ευγνωμοσύνη προς τον Θεό, που με αξιώνει να βρεθώ εδώ και να προσευχηθώ μαζί με την Παναγιότητα Σας και με αυτήν την αδελφή Εκκλησία, στο πέρας μιας έντονης ημέρας αποστολικής επίσκεψης, και συγχρόνως η ψυχή μου είναι σε αναμονή της ημέρας που ήδη αρχίσαμε λειτουργικά: της εορτής του Αγίου Αποστόλου Ανδρέου, Προστάτου αυτής της Εκκλησίας.

Διά μέσου των λόγων του Προφήτου Ζαχαρίου, ο Κύριος μάς εδώρησε ακόμα μια φορά, σε αυτήν την εσπερινή προσευχή, το θεμέλιο που είναι η βάση της προέκτασης μας προς το ένα σήμερον και προς το ένα αύριον, ο στερεός βράχος επί του οποίου μπορούμε να οδηγήσουμε μαζί τα βήματα μας με χαρά και ελπίδα, αυτό το από βράχο θεμέλιο, είναι η υπόσχεση του Κυρίου: «Ιδού εγώ σώζω τον λαόν μου απο γής ανατολών και απο γής δυσμών...εν αληθεία και δικαιοσύνη» (8, 7.8) 

Μάλιστα, σεβάσμιε και αγαπητέ αδελφέ Βαρθολομαίε, ενώ εκφράζω το εγκάρδιο ευχαριστώ για την αδελφική Σας υποδοχή, αισθάνομαι ότι η χαρά μας είναι πιό μεγάλη γιατί η πηγή της βρίσκεται αλλού, όχι σε εμάς, όχι στο καθήκον μας και στις προσπάθειές μας, οι οποίες βεβαίως υπάρχουν, αλλά στην κοινή αφοσίωση στην πιστότητα του Θεού, που θέτει το θεμέλιο για την ανασυγκρότηση του ναού του που είναι η Εκκλησία (βλ Ζαχ. 8,9). «Ιδού ο σπόρος της ειρήνης» (Ζαχ 8.12), ιδού ο σπόρος της χαράς. Αυτή η ειρήνη και αυτή η χαρά που ο κόσμος δεν μπορεί να δώσει, αλλά που ο Κύριος Ιησούς υποσχέθηκε στους μαθητές του, και τους εδώρησε με την Ανάσταση του, δυνάμει του Παναγίου Πνεύματος. 

Ο Ανδρέας και ο Πέτρος άκουσαν αυτήν την υπόσχεση, έλαβαν αυτήν την δωρεάν. Ήσαν αδελφοί εξ αίματος, αλλά η συνάντηση με τον Χριστό, τους μετέβαλε σε αδελφούς εν τη πίστη και εν τη αγάπη. Και σ'αυτήν την χαρμόσυνη βραδιά, σε αυτήν την προεόρτιαν προσευχήν θα ήθελα προ πάντων να πώ αδελφοί στην ελπίδα. 

Οποία χάρις, Παναγιώτατε, να μπορούμε να είμαστε αδελφοί εν τη ελπίδι του Αναστάντος Χριστού! Οποία χάρις, και οποία ευθύνη, να μπορούμε να βαδίζουμε μαζί σ'αυτήν την ελπίδα, ενισχυμένοι με την μεσιτεία των Αγίων αδελφών Αποστόλων Ανδρέα και Πέτρο! Γνωρίζοντας οτι αυτή η κοινή ελπίδα δεν θα μας απογοητεύσει, γιατί είναι θεμελιωμένη οχι επάνω στις πτωχές μας δυνάμεις, αλλἀ στην πιστότητα του Θεού. 

Με αυτήν την χαρούμενην ελπίδα, γεμάτη ευγνωμοσύνη και τρεμάμενη αναμονή, εκφράζω προς την Παναγιότητα Σας, προς όλους τους παρόντες, και προς την Εκκλησίαν της Κωνσταντινουπόλεως την θερμήν μου αδελφικήν ευχήν επί τη εορτή του Αγίου Προστάτου Της.