Ανωνύμου
του
Ορθοδόξου
[αποκλειστικά για το
Νυχθημερόν]
Ακούμε
και διαβάζουμε τις τελευταίες ημέρες
τα όσα συμβαίνουν αναφορικά με την Αγία
και Μεγάλη Σύνοδο, αφήνοντας κατά μέρος
τους τέσσερις-πέντε ζηλωτές -και
μάλλον μακριά από την ορθόδοξη θεολογία
ευρισκόμενους με βάση τα γραπτά τους-
ιεράρχες της Εκκλησίας της Ελλάδας, και
στρέφοντας το ενδιαφέρον μας στο
διαφαινόμενο «μοσχοβίτικο τόξο», το
οποίο αποτελούν οι Εκκλησίες Αντιοχείας,
Ρωσίας, Βουλγαρίας και Γεωργίας -με την
ελπίδα πάντοτε ότι δεν θα κάνει την
τελευταία στιγμή κάποια έκπληξη ο
πρόσφατα αναγνωρισθείς, καθ’ ον τρόπον
αναγνωρισθείς, Αρχιεπίσκοπος Ραστισλάβ-,
προσπαθούμε, σαν άλλες Πυθίες, να
προβλέψουμε τι θα γίνει τελικά στην
Κρήτη σε μια εβδομάδα περίπου από τώρα.
Δεδομένου ότι ΟΜΟΦΩΝΑ οι Προκαθήμενοι αποφάσισαν
και συνυπέγραψαν:
-
την
πραγματοποίηση της Συνόδου,
-
τον
τόπο και το χρόνο της συγκλήσεως,
-
τον
Κανονισμό λειτουργίας, καθώς
και
-
τα
θέματα και τα σχέδια των προς συζήτηση
κειμένων,
έρχεται
τώρα το «μοσχοβίτικο τόξο», αρχές
Ιουνίου, να εκφράσει την αγωνία του, τον
πόνο του και τον καημό του για τη Σύνοδο,
για την ενότητα της Εκκλησίας και για
το λαό του Θεού -μεταξύ αυτών θέτει και
τους νεολαίους-.
Και
πρώτα απ’ όλα, για ποιο
λαό του Θεού -εκατομμύρια λένε- μας
μιλούν;
*
Όταν οι λιγοστοί σε σχέση με τον πληθυσμό
της χώρας ναοί τους είναι άδειοι τις
Κυριακές, στις δε Πατριαρχικές τους
Λειτουργίες -το άριστο στήσιμο των
τηλεοπτικών πλάνων των οποίων θυμίζει
εκείνα τα πλάνα των προεκλογικών
συγκεντρώσεων της δεκαετίας του ’80 στο
Σύνταγμα, τότε που τα 1.000 άτομα έδιναν
τη δεκαπλάσια εντύπωση στην τηλεόραση-
μαζεύουν τον κόσμο με τα δωρεάν πούλμαν
από τις γύρω πόλεις και Μητροπόλεις;
*
Και κυρίως όταν ο κόσμος των Εκκλησιών
τους, αυτός που με εωσφορικό εγωισμό
προβάλλεται για την αριθμητική του
υπεροχή, αυτός που θα έπρεπε να είναι ο
πιστός λαός του Θεού των Τοπικών Εκκλησιών
τους -ακατήχητος, δεισιδαίμων και
αδιάφορος εδώ και δεκαετίες δείχνει-
τους έχει γυρίσει τις πλάτες, μάλλον
περιπλανώμενος
στα γνωστά – άγνωστα κακόφημα νυκτερινά
σοκάκια της Ευρώπης (για του λόγου το
αληθές, αρκεί κάποιος να αναλογισθεί
τη φήμη που έχουν στην παγκόσμια κοινή
γνώμη οι Ρωσίδες και οι Γεωργιανοί);
Μα
σε ποιους απευθύνονται; Μας έχουν για
μωρούς; Νομίζουν ότι
δεν γνωρίζουμε τι
πραγματικά συμβαίνει με το «μοσχοβίτικο
τόξο» και την παγκόσμια νέα πολιτική
κατάσταση πραγμάτων που κάποιος
“Αυτοκράτορας” μάλλον θέλει να επιβάλει
και στον
εκκλησιαστικό χώρο; Ακόμη και ορισμένοι
μέχρι χθες φιλορώσοι -πλην ευγενείς-
κληρικοί και λαϊκοί έχουν πλέον αρχίσει
να καταλαβαίνουν το παιχνίδι που παίζεται
στις πλάτες της πονεμένης Ορθοδοξίας...
Έλεος
πια!
Ήρθε
η ώρα να αναλάβει και πάλι τη δράση του
ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ -ο Κωνσταντινουπόλεως,
ναι, καλά καταλάβατε, ο Οικουμενικός,
αυτός για τον οποίο λες τη λέξη «Πατριάρχης»
και γεμίζει το στόμα σου, είτε ονομάζεται
Βαρθολομαίος, είτε Αθηναγόρας, είτε
Φώτιος, είτε Ιωακείμ ο Γ΄! Και στη Σύνοδο
του Ιουνίου, την Αγία και Μεγάλη, να
βάλει το
δάκτυλό Του «εἰς τὸν τύπον τῶν ἥλων»
της Εκκλησίας. Να αναλάβει δράση. Από
εκείνες τις οποίες μόνον ο Πάνσεπτος
Οικουμενικός Θρόνος -που έχει την φαρέτρα
του πάντοτε γεμάτη από αγάπη- μπορεί να
αναλάβει. Να παραμερίσει για λίγο τα
κείμενα, τα προγράμματα και τα σχέδια,
στη διαμόρφωση των οποίων εξάλλου το
αρνούμενο να συμμετάσχει «μοσχοβίτικο
τόξο» είχε πρωτεύοντα ρόλο. Και,
απαλλαγμένος πλέον από τα βαρίδια του
ψευτομπαρόκ παρελθόντος της Εκκλησίας,
να ρίξει «ἔλαιον καὶ οἶνον» στις πληγές
της Ορθοδοξίας. Και να τις γιατρέψει...
Οι πληγές της Ορθοδοξίας που αφορούν
εκατομμύρια Ορθοδόξους. Οι πληγές της
Ορθοδοξίας που η γιατρειά τους θα δώσει
«Ἀνάστασιν καί Πασχάλιον Χαράν» σε
εκατομμύρια πιστούς. Οι πληγές της
Ορθοδοξίας, αυτές που το «μοσχοβίτικο
τόξο», για λόγους εξουσίας και μόνο,
δημοσίως αρνείται ακόμη και να τις
παραδεχτεί: «ἐλθὼν καὶ ἰδὼν
ἀντιπαρῆλθε»...
Να,
τι θα πρέπει
να λύσει πρώτα απ’ όλα -πια- και δίχως
ίχνος
φυλετισμού, η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος,
προεδρεύοντος του κατεξοχήν ΠΡΩΤΟΥ της
Ορθοδοξίας, όπως είχε βροντοφωνάξει
πριν λίγα χρόνια ο αείμνηστος Πατριάρχης
Αντιοχείας Ιγνάτιος, -και όχι του πέμπτου
που θα ήθελε να φανεί πρώτος-, του πρώτου
Διακόνου της Ορθοδοξίας, του Καλού
Σαμαρείτη της Εκκλησίας, του Οικουμενικού
Πατριάρχου Βαρθολομαίου:
-
Το
εκκλησιαστικό ζήτημα της Ουκρανίας,
-
Το
εκκλησιαστικό ζήτημα των Σκοπίων, και
-
Το
εκκλησιαστικό ζήτημα της Αμπχαζίας.
Μαζί
με αυτά, καλό είναι να δει και πάλι τον Τόμο της Εκκλησίας της Βουλγαρίας, εκεί
που γράφει ότι
οι Σαρακατσάνοι της περιοχής του Σλίβεν
δεν υπάγονται στην Εκκλησία της
Βουλγαρίας. Και -με απόφαση Οικουμενική
τώρα πια- ας το κάνει πράξη! Ας σωθούν,
τουλάχιστον, οι Σαρακατσάνοι...
Ο
Πατριάρχης Αντιοχείας Ιωάννης, πριν
από αρκετούς αιώνες, κρύφτηκε, προκειμένου
να μη συμμετάσχει στην Γ΄ Οικουμενική
Σύνοδο. Όμως η Σύνοδος έγινε και πέτυχε!
Και ας έλειπε ο ένας από τους μόνο πέντε
τότε Προκαθημένους! Σήμερα, ο συνονόματος
διάδοχός του στον Θρόνο του αποστόλου
Πέτρου πράττει ακριβώς το ίδιο. Αμφότεροι
μένουν στην ιστορία. Όχι όμως για τη
στάση τους απέναντι στη σύγκληση της
Συνόδου. Μένουν στην ιστορία διότι
αποτελούν ζωντανό παράδειγμα ότι
Μεγάλες Σύνοδοι, όπως του 431 έτσι και
του 2016, δεν αποτελούν καλοστημένες
παραστάσεις με προειλημμένες αποφάσεις.
Οι Μεγάλες Σύνοδοι, καθοδηγούμενες από
την αέναο δύναμη του Παναγίου Πνεύματος,
οδηγούν την Εκκλησία στην Αλήθεια και
στην Ενότητα! Ακόμη και μέσα από τα
σχίσματα που πάντοτε επακολούθησαν
κάθε Οικουμενική ή Μεγάλη Σύνοδο!
Εξάλλου, τα σχίσματα των Εκκλησιών, όπως
και τα διαζευκτήρια, αποτελούν, πρώτα
απ’ όλα, την τελική επιβεβαίωση της
διάστασης, της ψυχρότητας και της
απομάκρυνσης των καρδιών...
Όμως
η Εκκλησία συνεχίζει -κυρίως μετά τα
σχίσματα- την πορεία της ενωμένη, με
βάση την Αλήθεια των Συνόδων!
Αυτή
την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο θέλουμε να
δούμε σε μερικές ημέρες!
Αυτή
την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο έχει ανάγκη
η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ!
ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΕ,
ΕΙΣ ΠΟΛΛΑ ΕΤΗ!