Λάβαμε το νεότερο τεύχος του θεολογικού περιοδικού "Σύναξη", Νο 148 (Οκτωβρίου-Δεκεμβρίου 2018), το οποίο φέρει τον γενικό τίτλο «H δυσκολία να είσαι Χριστιανός», με υπαινικτικό εξώφυλλο της Βάσως Γώγου.
Αφού ευχαριστήσουμε θερμά τους συντελεστές, χάριν επι-κοινωνίας με τους αναγνώστες μας, αναγράφουμε κατωτέρω τα περιεχόμενα και το προλογικό σημείωμα:
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
- π. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΟΦΣΚΥ, Τὸ πρόσκομμα τοῦ σταυροῦ.
- ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ, Μάρτυρας τῆς «ἐν Χριστῷ σταυρικῆς ἐλευθερίας»: Ἁγία Μαρία Σκομπτσόβα.
- ΑΓΓΕΛΟΣ ΓΟΥΝΟΠΟΥΛΟΣ, Ὁ Ὄσκαρ Ρομέρο καὶ ἡ δίκαιη ἐπανάσταση.
- π. ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ ΜΑΡΤΖΟΥΧΟΣ, Ὁ πνευματικὸς πατέρας σήμερα: Ἰσχὺς καὶ ὅρια τῆς διακρίσεως.
- ΡΑΣΤΚΟ ΓΙΟΒΙΤΣ, Ἡ «ὁμοφροσύνη» ὡς ἰδεολόγημα.
- ΘΑΝΑΣΗΣ Ν. ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ, Μαρτυρία, πράξη, ἔκπληξη.
- ΓΙΩΡΓΟΣ Ν. ΣΤΑΘΗΣ, Συνέδριο «Διάκριση καὶ Χριστιανικὸς Βίος».
- ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ-ΚΥΠΡΙΟΥ, Ἡ θρησκεία ὡς κατηγορία ἀνάλυσης στὶς κριτικὲς ἀνδρικὲς σπουδές.
- ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΜΠΑΡΛΟΣ, Διερευνοῦμε βιωματικὰ τὴν ἱστορία τοῦ Ζακχαίου.
- ΜΙΧΑΛΗΣ ΦΥΛΛΑΣ, Ἡ εἰκόνα τῆς Ἐκκλησίας στὸ περιοδικὸ Ἐπιθεώρηση Τέχνης.
- ΜΑΡΩ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ, «Πάτερ ἡμῶν».
- ΤΑΣΟΣ ΜΕΡΚΟΥΡΗΣ, Βιογραφικὸ Ἀγνώστου.
Π Ρ Ο Λ Ο Γ Ι Κ Ο
Γιατί να 'ναι δύσκολο το να είσαι χριστιανός;
Για μια σειρά λόγων, και πάνω απ’ όλα επειδή είναι βαρύ ρήμα το «είμαι»!
Δυσκολία είναι, πρώτα απ’ όλα, ο Χριστιανός να αντέξει το ίδιο του το Ευαγγέλιο. Να μην αναπαυθεί, δηλαδή, στην ευκολία οιασδήποτε ειδωλολατρίας. Δυσκολία είναι να επιμένεις ότι είναι άφρων εκείνος τον οποίο τα συστήματά μας θεωρούν ως τον κατ’ εξοχήν σώφρονα [1]. Δυσκολία είναι το να ‘χει ο χριστιανός κορώνα στο κεφάλι του την εντολή της αγάπης, παρ’ όλο που αυτή ακούγεται εξωπραγματική στις κοινωνίες. Το μίσος γαρ είναι ευκολότερο, και το άνευ αγάπης δίκαιο είναι λογικότερο.
Το να ΄σαι, λοιπόν, όντως αυτό που δηλώνεις, θέλει κόπο, άσκηση αδιάκοπη, φιλότιμο ανύστακτο. Αλλά κι αυτά όχι από μόνα τους, σαν κινήσεις τάχα αυτοβελτίωσης. Κόπος, άσκηση, αγρύπνια και φιλότιμο είναι σκαλιά προς μια συνάντηση με τον Άλλον. Αποτελούν τα ξεκλειδώματα τα οποία είναι στη δική σου ευθύνη να κάνεις, ώστε να ξενοδοχήσεις τον Θεό που ανατρέπει και μεταμορφώνει. Το να είσαι Χριστιανός σημαίνει απλούστατα να γίνεσαι αδιάκοπα!
Δυσκολία είναι το να μην ξεχαστεί ο χριστιανός στους όμορφους δρόμους των παραδόσεων, και ξεχάσει Αυτόν που και συνοδοιπόρος του είναι, και στο τέρμα του δρόμου τον περιμένει. Να μην ξεχάσει, κοντολογίς, τον Θεό ως υποκείμενο ζωντανό, ελεύθερο και δρων. Δυσκολία είναι να ζεις μέσα στον κόσμο τη ζωή Αυτού τον οποίον εμπιστεύεσαι ως Κύριό σου, και να ‘σαι έτοιμος να διωχτείς όπως διώχτηκε εκείνος [2].
Και ίσως η μεγαλύτερη δυσκολία είναι να μη μιζεριάζεις με τις δυσκολίες, αλλά να τις ζεις ως κοιλοπόνημα της πιο ατσιγγούνευτης χαράς. Είναι η χαρά την οποία δίνει ο αγαπημένος, υποσχόμενος τον θάνατο κάθε θανάτου, με την πράξη των χριστιανών να συνεργεί σ’ αυτό τον ζωφόρο θάνατο (όταν οι χριστιανοί -το ξαναλέμε- είναι χριστιανοί). Τελικά, είμαστε καλεσμένοι στο πανηγύρι μιας αντινομίας! Ο ζυγός είναι ζυγός, και το φορτίο φορτίο! Αλλά ζυγός απαλός και φορτίο ελαφρύ [3].
Το αφιέρωμά μας το ανοίγει ο μέγας π. Γεώργιος Φλωρόφσκυ, δείχνοντας τη λυτρωτική δυσκολία που φωλιάζει στα έγκατα της χριστιανικής πίστης. Ο Ανδρέας Αλεξόπουλος και ο Άγγελος Γουνόπουλος στη συνέχεια παρουσιάζουν δυο μορφές πιστές μέχρι μαρτυρίου (την Ορθόδοξη αγία Μαρία Σκομπτσόβα και τον Ρωμαιοκαθολικό άγιο Όσκαρ Ρομέρο). Ο π. Θεοδόσιος Μαρτζούχος προσεγγίζει τις δυσχέρειες της πνευματικής πατρότητας και ο Ράστκο Γιόβιτς τους πειρασμούς των ειδώλων.
Θ.Ν.Π.
[1] Παραβολή του άφρονος πλουσίου, του νομίμως θησαυρίζοντος: Λουκ. 12:16-21.
[2] Ιω. 1: 20.
[3] Ματθ. 11:30.
