Την Κυριακή του Ασώτου, 20 Φεβρουαρίου 2022, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στο Πανελλήνιο Ιερό Προσκύνημα της Παναγίας Σουμελά στο όρος Βέρμιο.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων τέλεσε το τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο του μακαριστού Παντελεήμονος Ανθρακόπουλου, μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου του Σωματείου και του Ιερού Προσκυνήματος «Παναγία Σουμελά» και εφόρου της Ιεράς Μονής καθώς και το εξάμηνο μνημόσυνο της μακαριστής Θεοδώρας Μπίρδα, κατά σάρκα μητέρας του Πρωτοσυγκέλλου της Ιεράς Μητροπόλεως μας και Καθηγουμένου του Ιερού Προσκυνήματος της Παναγίας Σουμελά Αρχιμ. Αθηναγόρου Μπίρδα.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων:
«Οὐκ οἴδατε ὅτι τά σώματα ὑμῶν μέλη Χριστοῦ ἐστιν;»
Τό ἐρώτημα αὐτό ἀπευθύνει πρός τούς χριστιανούς τῆς Κορίνθου μέ τό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος Παῦλος. Δέν γνωρίζετε, τούς λέγει, ὅτι τά σώματά σας εἶναι μέλη τοῦ Χριστοῦ; Καί τό ἴδιο αὐτό ἐρώτημα ἀπευθύνει καί σέ μᾶς σήμερα.
Γνωρίζουμε ἄραγε καί ἔχουμε συνειδητοποιήσει ὅτι τά σώματά μας εἶναι μέλη τοῦ Χριστοῦ;
Πρίν ὅμως νά δώσουμε ἀπάντηση στό θεμελιῶδες αὐτό ἐρώτημα τοῦ ἀποστόλου Παύλου, διότι ἀπό τήν ἀπάντηση πού θά δώσουμε ἐξαρτᾶται τό παρόν καί τό μέλλον μας, ἐξαρτᾶται ἡ ζωή καί ἡ συμπεριφορά μας στόν παρόντα ἀλλά καί στόν μέλλοντα βίο, ἄς δοῦμε ποῦ στηρίζεται ὁ λόγος τοῦ μεγάλου ἀποστόλου καί γιατί τά σώματά μας εἶναι μέλη τοῦ Χριστοῦ.
Εἶναι γνωστός σέ ὅλους μας, ἀπό τήν περιγραφή τοῦ βιβλίου τῆς Γενέσεως, ὁ τρόπος μέ τόν ὁποῖο ἔπλασε ὁ Θεός τόν ἄνθρωπο. Τόν ἔπλασε μέ τά ἴδια του τά χέρια, κατ᾽ εἰκόνα καί ὁμοίωσή του, ἀλλά δέν τόν ἄφησε ἄψυχο χῶμα. «Ἐνεφύσησε πνοήν ζωῆς». Τοῦ ἔδωσε ζωή μέ τή θεία πνοή του, τόν ἔκανε ὄν ἔμψυχο καί ἔλλογο, κάτι πού δέν ἔκανε γιά κανένα ἄλλο δημιούργημά του, τόν προίκισε μέ τή δυνατότητα νά διακρίνει τό καλό ἀπό τό κακό καί ἐπισφράγισε τή δημιουργία του λέγοντας «ἰδού Ἀδάμ γέγονεν ὡς εἷς ἐξ ἡμῶν».
Τό ἀνθρώπινο σῶμα ὅμως δέν συνδέεται μέ τόν Θεό μόνο χάρη στήν κατ᾽ εἰκόνα Θεοῦ πλάση του. Συνδέεται καί χάρη στήν ἐνανθρώπιση τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος ἔλαβε τήν ἀνθρώπινη φύση, ἐνδύθηκε τήν ἀνθρώπινη σάρκα, γεννήθηκε ὡς ἄνθρωπος ἐπί γῆς, ἔπαθε, σταυρώθηκε, ἀπέθανε καί ἀναστήθηκε, γιά νά συναναστήσει μαζί του τόν ἄνθρωπο, γιά νά τόν ἀπαλλάξει ἀπό τήν ἁμαρτία καί νά χαρίσει στήν ἀνθρώπινη φύση καί στό ἀνθρώπινο σῶμα τήν ἀθανασία, τήν ὁποία στερήθηκε ὁ ἄνθρωπος ἐξαιτίας τῆς παρακοῆς καί τῆς πτώσεώς του.
Καί ἀκόμη τό ἀνθρώπινο σῶμα συνδέεται μέ τόν Χριστό, γιατί ὁ ἄνθρωπος, ὡς μέλος τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι τό Σῶμα του, ἀποτελεῖ μέλος τοῦ Σώματός του, πού ἑνώνεται μέ τόν Χριστό μεταλαμβάνοντας τό Σῶμα καί τό Αἷμα του «εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καί εἰς ζωήν τήν αἰώνιον».
Μέλος τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ τό ἀνθρώπινο σῶμα, γι᾽ αὐτό καί ὁ ἄνθρωπος ἔχει ὑποχρέωση νά τό ἀντιμετωπίζει ἀνάλογα. Τό παράδειγμα τοῦ ἀσώτου υἱοῦ τῆς σημερινῆς παραβολῆς, ὁ ὁποῖος κατασπατάλησε τήν πατρική περιουσία «ζῶν ἀσώτως» καί κατήντησε νά βόσκει χοίρους καί νά προσπαθεῖ νά χορτάσει τήν πεῖνα του «ἐκ τῶν κερατίων ὧν ἤσθιον οἱ χοῖροι», ἀλλά καί τό ἀντίθετο τοῦ πρεσβυτέρου υἱοῦ, ὁ ὁποῖος, παρότι τηροῦσε τίς ἐντολές τοῦ πατέρα του καί δέν ζοῦσε τόν ἔκλυτο βίο τοῦ νεωτέρου ἀδελφοῦ του, ἄφησε τή ζήλεια καί τόν φθόνο νά διαβρώσει τήν ψυχή του, μᾶς δείχνουν ὅτι ἡ ἀπομάκρυνση ἀπό τόν Θεό καί ἡ ὑποδούλωση στήν ἁμαρτία καί τά πάθη μπορεῖ νά φθάσει τόν ἄνθρωπο στό ἔσχατο ὅριο τῆς ἐξαθλιώσεως καί νά τοῦ στερήσει τή δυνατότητα νά ἀπολαύσει τά προνόμια πού τοῦ ἔδωσε ὁ Θεός, δημιουργώντας τον κατ᾽ εἰκόνα καί καθ᾽ ὁμοίωσίν του καί καθιστώντας τον μέλος τοῦ Σώματός του.
Ἡ ἰδιότητα αὐτή τοῦ ἀνθρώπου ὡς μέλος τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ ἀπαλλάσσει τό ἀνθρώπινο σῶμα ἀπό τή φθορά καί τόν θάνατο, στόν ὁποῖο ἦταν καταδικασμένο, καί τοῦ προσφέρει τήν προοπτική τῆς ἀναστάσεως καί τῆς αἰωνίου ζωῆς, ὅπως μέ ἀπόλυτη βεβαιότητα δηλώνει καί πάλι ὁ ἀπόστολος Παῦλος στό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα λέγοντας ὅτι «ὁ Θεός καί τόν Κύριον ἤγειρεν καί ἡμᾶς ἐξεγερεῖ διά τῆς δυνάμεως αὐτοῦ».
Μέ αὐτή τή βεβαιότητα προσευχόμεθα καί ἐμεῖς σήμερα, τελώντας τό τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο τοῦ μακαριστοῦ ἀδελφοῦ μας Παντελεήμονος, γιά τήν ἀνάπαυση τῆς ψυχῆς του καί γιά νά τοῦ χαρίσει ὁ Θεός τήν αἰώνιο ζωή κοντά του. Διότι κατά τήν ἐπίγειο ζωή του ἔζησε μέ τή συναίσθηση ὅτι εἶναι μέλος τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, ἔζησε ὡς ζωντανό καί ἐνεργό μέλος τῆς Ἐκκλησίας καί προσέφερε τόν ἑαυτό του στή διακονία της καί στή διακονία τοῦ ἱεροῦ αὐτοῦ καθιδρύματος τῆς Παναγίας Σουμελᾶ μέ ἀγάπη καί ζῆλο ἐπί πολλά ἔτη, ἀγωνιζόμενος γιά τήν προώθηση τῶν σκοπῶν τοῦ Σωματείου «Παναγία Σουμελᾶ» καί γιά τήν ὑποστήριξη τῶν δικαίων τοῦ Ποντιακοῦ Ἑλληνισμοῦ μέ ὅλη του τήν ψυχή.
Τό ἱερό Προσκύνημα καί τό Σωματεῖο τῆς Παναγίας Σουμελᾶ θά θυμοῦνται καί θά τιμοῦν πάντοτε τήν προσφορά του καί θά δέονται ὁ Θεός διά πρεσβειῶν καί τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Σουμελιωτίσσης, τήν ὁποία μέ ἀφοσίωση διακόνησε ὁ ἀείμνηστος Παντελεήμων, νά τοῦ χαρίσει τήν αἰώνια ζωή καί μακαριότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου