e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Σάββατο 31 Μαρτίου 2018

Λόγος εξόδιος για τον Μητροπολίτη Πριγκηποννήσων Ιάκωβο

Λόγος ἐξόδιος εἰς τὸν ἀείμνηστον Μητροπολίτην Πριγκηποννήσων Ἰάκωβον, τὸν ἀπὸ Λαοδικείας ποιηθεὶς καὶ ἐκφωνηθεὶς ὑπὸ Γρηγορίου διακόνου, Ὑπογραμματέως τῆς Ἁγίας καὶ Ἱερᾶς Συνόδου 
(Ἐν Πριγκήπῳ, τῇ 31ῃ Μαρτίου 2018)

῎Αγε νῦν οἱ λέγοντες· σήμερον καὶ αὔριον πορευσόμεθα εἰς τήνδε τὴν πόλιν καὶ ποιήσομεν ἐκεῖ ἐνιαυτὸν ἕνα καὶ ἐμπορευσόμεθα καὶ κερδήσομεν· οἵτινες οὐκ ἐπίστασθε τὸ τῆς αὔριον· ποία γὰρ ἡ ζωὴ ὑμῶν; ἀτμὶς γὰρ ἔσται ἡ πρὸς ὀλίγον φαινομένη, ἔπειτα δὲ καὶ ἀφανιζομένη·  (Ἰακ. δ΄, 13-14)

Παναγιώτατε Δέσποτα, 
Πενθηφόρε καὶ Ἱερὲ τῶν ἁγίων Ἀρχιερέων Σύλλογε,
Ἐντιμολογιώτατοι Ἄρχοντες Ὀφφικιάλιοι τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας,
Ἐντιμότατοι τοπικοὶ Ἄρχοντες,
Ἀπορφανισθεῖσα κατὰ τὰς ἐρατεινὰς νήσους Εκκλησία, ὅ τε κλῆρος καὶ ὁ λαός,

Τὰς πρώτας πρωινὰς ὥρας τῆς παρελθούσης Τετράδος ὁ της Προποντίδος ἔξαρχος καὶ τῶν Πριγκηποννήσων ποιμήν, Ιάκωβος φημι ὁ Ἀρχιερεύς, ἐξεπλήρωσε τὸ κοινὸν τοῦ ἐπιγείου βίου χρέος Λάζαρον μιμούμενος τὸν Τετράδι τῆς αὐτῆς ἑβδομάδος τὸ πρῶτον θανόντα. Καὶ ἤδη ἡ μακαρία αὐτοῦ ψυχὴ, χωρισθεῖσα ἐκ τοῦ σώματος, τῷ ὄντι πνοὴ Θεοῦ, βαδίζει ὁδὸν μακαριωτάτην, πορευομένη πρὸς τὸν Θρόνον τοῦ Δικαίου Κριτοῦ.
     Καὶ σήμερον, τεταρταῖος ὁ Σεβασμιώτατος νεκρὸς οὐκ ὄζει ἀλλὰ περιβάλλεται ὑπὸ νεφελῶν τιμίου θυμιάματος. Οὐκ αἰσθάνεται τὴν τρομακτικὴν μοναχικότητα τοῦ θανάτου ἀλλ' εὑρίσκεται κυκλούμενος ὑπὸ τῶν πολλῶν κατὰ πνεῦμα ἀδελφῶν αὐτοῦ καὶ ἐνώπιον τῆς ζώσης καὶ ἐμψύχου εἰκόνος Χριστοῦ δηλονότι ὑπὸ τοῦ Πατριάρχου Του καὶ Πατριάρχου πάντων ἡμῶν καὶ τῶν περὶ Αὐτὸν ἁγίων Ἀρχιερέων. Οὐ φοβεῖται ἀλλὰ ταῖς εὐχαῖς καὶ δεήσεσιν πάντων, ἔλεος ἐκζητεῖ ὑπὸ τοῦ Μεγάλου Ἀρχιερέως.
     Σήμερον ὁ μακαριστὸς Μητροπολίτης Πριγκηποννήσων Ἰάκωβος, σιωπηλός, βιοῖ τὴν κοινὴν εἰμαρμένην τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, μετὰ τὴν ἐξ Ἐδὲμ ἐξορίαν, τὸν Θάνατον οὕτινος τὶ εἶναι τὸ προκαλούμενον δεινόν; Τοῦτο τὸ δεινὸν οὐκ ἐστι ἄλλον παρ' ὁ χωρισμὸς, ἡ διακοπὴ κοινωνίας τοῦ ἑνὸς προσώπου μετὰ τοῦ ἑτέρου, τοῦ ἀδελφοῦ ἐξ ἀδελφοῦ. Μέγα δεινὸν ὁ Θάνατος! Θρηνήσωμεν πάντες ἐπὶ τῇ ἐπελεύσει αὐτοῦ. Καὶ διατὶ θρηνήσωμεν; Θρηνήσωμεν οὐχὶ ἐγωιστικῶς δι' ἡμᾶς, οἵτινες εὐηργετούμεθα πολλαπλῶς ἐκ τῆς ἐπὶ γῆς παρουσίας τοῦ ἀνθρώπου ἡμῶν, οὔτε καὶ δι' ἐκεῖνον ὡς τάχα εἰς τόπον ἀφανῆ καὶ ἄγνωστον μεταβαίνοντα, ἀλλ' ἀμὴν λέγω ὑμῖν θρηνήσωμεν διὰ τὴν ἀποστέρησιν τῆς κοινωνικῆς συναναστροφῆς τῶν βλεμμάτων, τῶν λόγων, τῶν ἔργων, τῶν φρονημάτων, τῶν ἰδεῶν, τῶν προσώπων. Θρηνήσωμεν ἐνώπιον τοῦ Μυστηρίου τοῦ Θανάτου ὅστις Θάνατος οἶδε ὡς ἐχθρὸς φέρεσθαι ἐναντίον τοῦ πλάσματος τοῦ Κοινωνικοῦ Θεοῦ, ὡς πολέμιος τοῦ κάλλους καὶ τῆς εὐπρεπείας, ὡς ἀντίδικος τοῦ ἀγαθοῦ. 
     Ἀλλ' ὧ τῆς ἀφάτου φιλανθρωπίας τοῦ ἐν Τριάδι Θεοῦ! Ὧ τῆς ἀνεξικακίας καὶ αυτοαγάπης! Ἐπέτρεψεν ὁ Δημιουργὸς τὴν εἴσοδον τῆς ἁμαρτίας καὶ διὰ τῆς Ἁμαρτίας τὴν τοῦ Θανάτου τοιαύτην πρὸς τὸ ἀνθρώπινον γένος ἵνα μὴ τὸ κακὸν ἀθάνατον γένηται! Λίαν καλῶς πλάσας τὸν ἄνθρωπον, κατ' εἰκόνα καὶ καθ' ὁμοίωσιν Αὐτοῦ, ἔκρινεν ὡς εὐεργεσίαν ἀληθινὴν τὴν χρῆσιν τοῦ κατ' ἀνθρωπίνην ἐπιλογὴν συνοδεύοντος τῇ ἁμαρτίᾳ Θανάτου διὰ νὰ μὴ ἀφθαρτίσῃ μαζὺ μὲ τὸν ἄνθρωπον καὶ τὸ κακόν. Οὐ μόνον δὲ ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ ὑπὸ τῆς Πανσόφου Προνοίας Αὐτοῦ καιρῷ τῷ δέοντι ἀπέστειλε τὸν Υἱὸν Αὐτοῦ τὸν μονογενῆ "ἵνα διὰ τοῦ θανάτου αὐτοῦ καταργήσῃ τὸν τὸ κράτος ἔχοντα τοῦ Θανάτου τουτ' ἔστιν τὸ διάβολον καὶ ἀπαλλάξῃ τούτους ὅσοι φοβῳ θανάτου διὰ παντὸς τοῦ ζῆν ἔνοχοι ἦσαν δουλείας." (Ἐβρ. β΄, 14-15) 
     Διὰ τοῦτο καὶ οἱ πιστεύοντες εἰς Χριστὸν, τὴν Μόνην καὶ Μίαν καὶ ἀνεπανάληπτον, ἐρῶ καὶ ὁμολογήσω, Ἀλήθειαν, Ἐκείνου ἀναστάντος, πλέον οὐκ ἀποθνήσκουν ἀλλὰ καθεύδουν. Καθεύδουν καὶ αὕτη ἡ πίστις των σώσει αὐτοὺς ὅπως μὴ εἰδότες τὴν πληρότητα τοῦ λόγου τότε, ὡμολόγησαν εἰς τὸν Διδάσκαλον οἱ Μαθηταί διὰ Λάζαρον. Κοιμῶνται καὶ ἀναμένουν τὸν ἐρχόμενον Κύριον Ὅστις ὡς ἔσχατον ἐχθρὸν καταργήσει τὸν Θάνατον ὁριστικῶς καὶ ἀμετακλήτως. Μέχρις ἐκείνης τῆς Κυριακῆς, ὅμως, ἡμέρας ἡμεῖς οἱ περιλειπόμενοι, οἱ ἐπὶ τῷ ὀνόματι Κυρίου συνασσόμενοι δεήσεις καὶ ἰκεσίας ἀναιμάκτους προσενέγκωμεν τῷ Δικαίῳ καὶ ἀδεκάστῳ Κριτῇ ὑπὲρ ἀναπαύσεως τῶν ψυχῶν τῶν προσφιλῶν ἡμῶν νεκρῶν.
     Ἐν τῇ Ἁγίᾳ τοῦ Χριστοῦ Μεγάλῃ Ἐκκλησίᾳ, εἰς τὸ Φανάριον, εὶς τὸν Κρανίου μαρτυρικὸν τόπον, γλυκὺ καὶ ἱλαρὸν φέγγει, ὑπὸ τὰς Πανσέπτους αὐτοῦ στέγας, τὸ τῆς Ἀναστάσεως ἀνέσπερον φῶς εἰς τὴν ἀκοίμητον κανδῆλα. Ἔγνω τὸ Φανάριον ἐκ τοῦ πολλάκις οὐχί εἰρηνικοῦ τέλους τῶν τέκνων του φιλοσοφεῖν τὸν Θάνατον καὶ τὰ περὶ τὸν Θάνατον μετὰ τῆς ὑψίστης καὶ ἀρίστης φιλοσοφίας τῆς ὑπὸ τῶν Πατέρων ἡμῶν, τῶν καθ΄ἑκάστην γενεὰν καὶ γενεὰν λειτουργῶν αὐτοῦ δηλαδὴ φιλοσοφεῖν μετὰ τῆς ἐν Ἰησοῦ Χριστῷ ἐλπίδος. Καὶ οὕτω ὁ Θάνατος, ὁ βαθὺς ὕπνος τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ, συνυπάρχει ἀφανῶς εἰς τὴν καθημερινότητα τοῦ Φαναρίου οὐχὶ ὡς ξένος ἀλλ΄ὡς ὁ πρὸς τὸν Μέγαν ξένον, τὸν Ἐσταυρωμένον καὶ Ἀναστάντα ἄγων διὰ τῆς ἐνεργείας αὐτοῦ. Ἐμάθομεν καὶ μανθάνομεν ἐν τῇ Πατριαρχικῇ Αὐλῇ, ἐν τῷ παλλαδίῳ τούτῳ τῶν κατὰ Χριστὸν ἀγωνοθεσιῶν, ὅπως βλέπωμεν ὄπισθεν τοῦ σκότους τοῦ Θανάτου τὸ Φῶς τῆς Ἀναστάσεως, εἰς τὴν σιωπὴν του νὰ ἀκροώμεθα τὸ "Δεῦτε πρὸς με", εἰς τὴν λύπην του ὅπως ἐντοπίζωμεν τὸν Παράδεισον, εἰς τὴν ἀπελπισίαν τοῦ τὸ "Ἴδοὺ ἐγὼ μεθ' ὑμῶν εἰμι", εἰς τὴν ἀκοινωνησίαν του τὴν εὐλογημένην Βασιλείαν τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
     Εἰς τοῦτο τὸ ἀῤῥαγῶς Ὀρθόδοξον φρόνημα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἔζησε καὶ ἀνετράφη καὶ ἠνδρώθη ὁ προκείμενος νεκρὸς Ποιμενάρχης. Υἱὸς τῶν ἐπιφανῶν Ἰωάννου Σωφρονιάδου τοῦ Καππαδόκου καὶ  Θεοπούλας Θαλῆ τῆς Νεοχωρίτιδος, ὁ κατὰ κόσμον Χαραλάμπης Σωφρονιάδης ἐγεννήθη ἐν τῇ συνοικίᾳ Φερίκιοϊ τῆς Πόλεως ἡμῶν τῇ 14ῃ Μαρτίου τοῦ σωτηρίου ἔτους 1947. 
     Διακούσας τὰ πρῶτα θύραθεν γράμματα εἰς τὸ Δημοτικὸν Σχολεῖον τοῦ Κεντρικοῦ Παρθεναγωγείου καὶ εἴτα εἰς τὸ Ζωγράφειον Λύκειον, εἰσήχθη εἰς τὸ φυτώρειον τῆς Κωνσταντινουπολίτιδος Θεολογικῆς σκέψεως, εἰς τὴν κατὰ τὴν πλησιόχωρον Χάλκην γεραρὰν Θεολογικὴν Σχολὴν ἐξ ἧς ἀπεφοίτησεν ἐν ἔτει 1970 ὑποβαλὼν τὴν ἐναίσιμον ἐπὶ πτυχίῳ ἐργασίαν ὑπὸ τὸ θέμα: "Σχέσεις Ὀρθοδόξου καὶ Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας κατὰ τὸν Κ΄ αἰῶνα". Κατὰ τὸ τελευταῖον ἔτος τῶν σπουδῶν αὐτοῦ ὑπήκουσεν εἰς τὸ κέλευσμα τοῦ Κυρίου καὶ ἦρε τὸν προσωπικὸν αὐτοῦ Σταυρὸν χειροτονηθεὶς εἰς διάκονον κατὰ τὴν ἑορτὴν τῆς Παγκοσμίου Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ τοῦ ἔτους 1969 εἰς τὸν Ἱερὸν Ναὸν Ἁγίας Παρασκευῆς Ἄνω Νέας Σμύρνης ὑπὸ τοῦ διαπρεποῦς Σχολάρχου αὐτοῦ Μητροπολίτου Σταυρουπόλεως Μαξίμου λαβὼν τὸ ἀποστολικὸν ὄνομα Ἴάκωβος πρὸς τιμὴν τοῦ γέροντός του ἀειμνήστου Μητροπολίτου Ἰκονίου Ἰακώβου ὑπηρετήσας ἄχρι τῆς περατώσεως τῶν σπουδῶν αὐτοῦ εἰς τὸν ναὸν τῆς σχολῆς ἀλλὰ καὶ εἰς ἑτέρους ναοὺς τῆς Πόλεως.
     Ἀκολούθως, ὡς Θεολόγος κληρικὸς, προσελήφθη κατὰ τοὐς χρόνους τῆς εὐκλεοῦς Πατριαρχείας Ἀθηναγόρου τοῦ ἀοιδίμου Προκατόχου τῆς Ὑμετέρας Σεπτῆς Κορυφῆς, τοῦ ὁραματιστοῦ Προκαθημένου, εἰς τὴν Πατριαρχικὴν Αὐλὴν τὸ ἔτος 1970 ἔνθα καὶ ὑπηρέτησεν ὡς Πατριαρχικὸς διάκονος καὶ εἰσηγητὴς τοῦ Πατριάρχου. Θείᾳ Προνοίᾳ ἡ Ἐκκλησία ἀξιοποίησε λίαν συντόμως τὸν διάκονον Ἰάκωβον διορίσασα αὐτὸν ὡς Κωδικογράφον καὶ μεθ΄ἕν ἔτος, τὸ 1974, ὡς ὑπογραμματέα τῆς Ἁγίας καὶ Ἱερᾶς Συνόδου ἀναθέσασα αὐτῷ, συναφῶς, καὶ τὰς γραμματείας διαφόρων συνοδικῶν ἐπιτροπῶν. Τὴν 28ην Φεβρουαρίου 1984 προήχθη εἰς ἀρχιγραμματέα τῆς Ἁγίας καὶ Ἱερᾶς Συνόδου χειροτονηθεὶς εἰς πρεσβύτερον ὑπὸ τοῦ ἀοιδίμου καὶ πάλιν Προκατόχου τῆς Ὑμετέρας Θεοστέπτου Κορυφῆς Δημητρίου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, "τοῦ πραέος καὶ ταπεινοῦ τῇ καρδίᾳ", τῇ 11ῃ Μαρτίου κατὰ τὴν Θείαν Λειτουργίαν τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας. Μετὰ τριετίαν ἐξελέγη τιτουλάριος Μητροπολίτης τῆς ἀποκαλυπτικῆς Λαοδικείας τὸν Δεκέμβριον τοῦ 1987, εἰς τὰς 19, καὶ ἐχειροτονήθη εἰς ἐπίσκοπον κατὰ τὴν Μεγάλην Δεσποτικὴν Ἑορτὴν τῶν Χριστουγέννων ὑπὸ τοῦ ἰδίου Πατριάρχου συμπαρασταθέντος ὑπὸ πλειάδος ἀρχιερέων. Προήχθη δὲ εἰς ἐν ἐνεργείᾳ Μητροπολίτην τῇ 13ῃ Ὀκτωβρίου 1994. Τῷ ἀνετέθη ἡ ἐποπτεία τῆς περιφερείας Φαναρίου-Κερατίου Κόλπου καὶ ἤδη ἀπὸ τοῦ ἔτους 1973 ὡρίσθη, τῇ πρόφρονι ἀδείᾳ τῆς Ἐκκλησίας, ὡς ἀντιπρόσωπος καὶ Πρόεδρος τοῦ Σιναϊτικοῦ Μετοχίου ἐν Φαναρίῳ. Κατὰ τὰ πεντεκαίδεκα ἔτη τῆς ἐποπτείας αὐτοῦ συνέβαλε εἰς τὴν ἀνακαίνισιν τῶν ναῶν τῆς περιφερείας αὐτοῦ καὶ τῶν παρακειμένων αὐτοῖς κτισμάτων ἐπιδείξας ἐκ παραλλήλου μεγάλην φιλανθρωπικὴν δραστηριότητα.
     Τῇ 25ῃ Ἰουνίου 2002 μετετέθη εἰς τὴν Ἱερὰν Μητρόπολιν ταύτην τῶν Πριγκηποννήσων ἐνθρονισθεὶς εἰς τὴν ἐνταῦθα καθέδραν αὐτῆς τῇ 13ῃ Ἰουλίου τοῦ ἰδίου ἔτους. Εἰς τὴν Ἱερὰν νησιωτικὴν ὀλκάδα τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας τὸσον ὁ περικαλλής τοῦτος ναὸς ὅσον καὶ ὁ τῆς Παναγίας ἀλλὰ καὶ ὁ Προδρομικὸς τῆς Ἀντιγόνης καὶ τὸ Μητροπολιτικὸν Μέγαρον ἐγνώρισαν τὸ ἀνακαινιστικὸν πνεῦμα τοῦ στοργικοῦ Ἱεράρχου. Ὁ ἀείμνηστος δεσπότης, κατὰ τὰ ἔτη τῆς διακονίας αὐτοῦ, ἠργάσθη καὶ συμμετέσχεν ὡς μέλος πολλῶν ἐκκλησιαστικῶν ἀποστολῶν καὶ ἐξαρχιῶν, κατέλιπε δὲ καὶ πρὸς τοῖς ἄλλοις, σπουδαῖον συγγραφικὸν ἔργον τιμηθεὶς προσφάτως ὑπὸ τοῦ Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θρᾴκης ὡς ἐπίτιμος διδάκτωρ αὐτοῦ. Χαρακτηριστικὸν εἶναι τὸ ὑπὲρ αὐτοῦ γραφὲν ὑπὸ τοῦ ἀποθανόντος Καθηγητοῦ Εὐσταθίου Ἀρσενιάδου ὁλίγας ἡμέρας μετὰ τὴν ἐνθρόνισιν αὐτοῦ εἰς τὰς νήσους: «Ὁ Μητροπολίτης Πριγκηποννήσων Ἰάκωβος διακρίνεται γιὰ τὴν ἀγάπη καὶ τὴν πιστότητά του πρὸς τὴν Ἐκκλησία, γιὰ τοὺς ἁπλοὺς τρόπους, γιὰ τὴν ἀφιλοχρηματία του. Εἶναι ἀξιοπρεπής, κοινωνικός, ἀριστοκράτης, λάτρης τοῦ ὡραίου καὶ τοῦ εὐπρεποῦς, τὸ ἔμφυτο αὐτὸ χάρισμά του τὸ ἀπέδειξε μὲ τὴν ἀνακαίνιση ὅλων τῶν ναῶν τοῦ Κερατίου Κόλπου, ὅπου γιὰ μιὰ δεκαπενταετία ὑπῆρξε Ἐπόπτης τῆς περιοχῆς, τῆς Παλαιᾶς Πόλης. Προσδοκοῦμε ὅτι θὰ προσφέρῃ πολλὰ καὶ στὰ Πριγκηπόννησα μὲ τὰ προσόντα καὶ μὲ τὴν ἐργατικότητά του." Καὶ τοῦτ΄ ἀληθῶς εἴρηκε.

Πενθοῦσα ποίμνη Χριστοῦ,
     Ὁρῶσα ἄφωνον καὶ ἄπνουν ἐν μέσῳ σου τοιοῦτον Ποιμενάρχην δικαίως ρῆξον καὶ βόησον!  Ὧ θανατόπληκτος ὁμήγυρις! Κλαύσατε, οὐκούν, αἱ Κοινότητες τὸν συνετὸν οἰακοστρόφον, αἱ φιλόπτωχοι Ἀδελφότητες τὸν γενναιόδωρον συμπαραστάτην, οἱ πένητες τὸν κουφιστήν, οἱ ποιμένες τὸν σπλαχνικὸν ἀρχιποίμενα, ὁ λαὸς τὸν ἀκλόνητον συμπαραστάτην, οἱ Χριστιανοὶ τὸν στοργικὸν πατέρα, οἱ λοιποὶ τῶν ἀνθρώπων τὸν εὐγενῆ ἄρχοντα, τὰ πνευματικὰ τέκνα τὸν διακριτικὸν Γέροντα, τὰ θυσιαστήρια τὸν ἱεροπρεπῆ λειτουργόν, τὸ Σύνθρονον τὸν θεωρητικὸν Ἱεράρχην, αἱ νῆσοι τὸ πέλαγος τῆς ἀκατηγορησία. Ἀλλὰ γε σὺν πᾶσι τούτοις, κλαύσατε καὶ ἡ ἐνταῦθα καὶ ἀλλαχοῦ Σεβασμία Ἱεραρχία τοῦ Θρόνου, προκαθημένης τῆς Ὑμετέρας Θεοφυλάκτου Παναγιότητος, τὸν πιστὸν ἀδελφόν, οἱ φίλοι τὸν γνήσιον φίλον, οἱ συγγενεὶς τὸν φίλιστον οἰκεῖον, ἡ ὁμογένεια τὸ εὔανδρον ἀνάστημα, ἡ Πατριαρχικὴ Αὐλὴ τὸν παλαιὸν ὁμογάλακτον καὶ τὸν διηγητὴν φαναριωτικῶν περιστατικῶν καὶ ἀναμνήσεων, ἡ Ἱερὰ Θεολογικὴ Σχολὴ τὸν ἐκ τῶν τελευταίων πρὸ τῆς σιγῆς αὐτῆς ἀπὸφοιτον, οἱ πάντες τὸν ἐν ταπεινώσει τὰ πάντα γεγονότα κατὰ τὴν ἑκάστου ἰδίαν χρείαν.
     Πλὴν κλαῦσον μετ' ἐλπίδος, κλαῦσον μετὰ τῆς προσδοκίας τῆς κοινῆς Ἀναστάσεως τῆς κατὰ σήμερον πιστουμένης καὶ πανηγυριζομένης.

Σεπτὲ καὶ πολύκλαυστε νεκρέ, 
     Ὁ μὴν Μάρτιος ἐστάθη διὰ τὴν προσωπικὴν σου ἱστορίαν μὴν τῆς γεννήσεως εἰς τοῦτον τὸν μάταιον κόσμον ἀλλὰ καὶ μὴν τῆς ἀναγεννήσεώς σου εἰς τὴν ἄληκτον οὐρανοπολίτιδα πραγματικότητα. Ἡ Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Μεγάλη Ἐκκλησία, κατὰ τὴν ἐσχάτην ἡμέραν αὐτοῦ τοῦ μηνὸς, ἐν βαθυτάτῃ ὀδύνῃ πλὴν ἐν ἀποκαραδοκίᾳ τοῦ θείου ἐλέους προπέμπει σέ, τὸ ἐκλεκτὸν στέλεχος Αὐτῆς, εἰς τὴν Ἀλήθειαν καὶ τὴν Δικαιοσύνην τοῦ ἐλεήμονος Θεοῦ.
     Τὴν σιγὴν τοῦ Κοιμητηρίου τοῦ Προφήτου Ἠλιοὺ, ὅπου ἐντὸς ὁλίγου κατατεθήσεται ὡς σπόρος κρύπτων ζωὴν τὸ πολλὰ παθὸν ὑπὸ τῆς ἀσθενείας καὶ ἐνδεδυμένον τὴν τῆς ἱερωσύνης δυναμικὴν σῶμα σου, πλησίον τῶν ἀειμνήστων προκατόχων σου, διακόψει ὁ ἦχος ἐκ τοῦ Δεσποτικοῦ κελέυσματος: "ἰδοὺ ἕστηκα ἐπὶ τὴν θύραν καὶ κρούω· ἐάν τις ἀκούσῃ τῆς φωνῆς μου καὶ ἀνοίξῃ τὴν θύραν, καὶ εἰσελεύσομαι πρὸς αὐτὸν καὶ δειπνήσω μετ᾿ αὐτοῦ καὶ αὐτὸς μετ᾿ ἐμοῦ." (Ἀποκ.γ΄, 20)

     Δειπνήσαις μετὰ τοῦ Μόνου Ἀρχιερέως Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀείμνηστε Ἱεράρχα, καὶ εἴη ἡ μνήμη σου αἰωνία καὶ ἄληστος. Γένοιτο.

Καλλιτεχνίες βαγιώνε στόλισαν τον Ναό της Φανερωμένης Μπανάτου, ενώ κρεμάστηκε το βαγί κατά παράδοσιν


Πραγματοποιήθηκαν σήμερα μέχρι το μεσημέρι του Σαββάτου του Λαζάρου, 31 Μαρτίου 2018, οι κατά παράδοσιν στολισμοί του Ναού της Φανερωμένης Μπανάτου, για την αυριανή εορτή του Βαγιώνε! Με τη συνδρομή πέντε οικογενειών της Ενορίας (Στραβοπόδη, Δρογγίτη, Αβούρη, Κοντονή και Μαρινάκη) δημιουργήθηκαν κυριολεκτικά καλλιτεχνήματα: αλυσίδες, αλογάκια, σταυροί, ήλιοι, βαγιοφόρες κλπ, τα οποία όλα κόσμησαν την εκκλησία, έτσι που αύριο οι εκκλησιαζόμενοι να λάβουν "τα βαΐα των φοινίκων", αναβοώντας το "Ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου"! Οι καλλιτεχνίες των ενοριτών μας ξεπέρασαν φέτος κάθε προηγούμενο και γι' αυτό -από τη θέση αυτή- τους συγχαίρουμε και τους ευχαριστούμε για την επιμέλεια, την επιτηδειότητα και την φαντασία που επιστράτευσαν! Εύγε!

Μην ξεχνάμε, εξάλλου, ότι σήμερα στις 11 το πρωί, όπως απαιτεί η παράδοση, έγινε το κρέμασμα του βαγιού στο καμπαναρίο τση Φανερωμένης, μαζί με κλαδί ελιάς και πανηγυρική κωδωνοκρουσία. Το σχετικό βίντεο, το οποίο ήταν live στο facebook, παρατίθεται στο τέλος αυτής εδώ της δημοσίευσης! Καλήν αύριο και του χρόνου με υγεία, χαρά και χάρη Θεού! 


























Η κηδεία του μακαριστού Μητροπολίτου Πριγκηποννήσων Ιακώβου [video + φωτογραφίες]


Μεσημέρι Σαββάτου του Λαζάρου, 31 Μαρτίου 2018, στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Δημητρίου της νήσου Πριγκήπου, προεξάρχοντος του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου Α΄.
The funeral service for the late Metropolitan Iakovos of Princes Islands it the Cathedral of St Demetrious at the Island of Pringipos (Buyukada)




ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ
Ἐκκλησιαστικαί εἰδήσεις

Μετά τῆς δεούσης ἐκκλησιαστικῆς τάξεως προεπέμφθη εἰς τήν αἰωνιότητα ἐκ τοῦ Ἱεροῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ Ἁγίου Δημητρίου Πριγκήπου, ὁ ἀείμνηστος Μητροπολίτης Πριγκηποννήσων κυρός Ἰάκωβος, τό Σάββατον τοῦ Λαζάρου, 31ην Μαρτίου.  

Τήν πρωΐαν, ἐτελέσθη ἡ Θεία Λειτουργία ἱερουργοῦντος τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Φιλαδελφείας κ. Μελίτωνος.

Tόν Παναγιώτατον, διαπεραιωθέντα εἰς τήν Πρίγκηπον, ὑπε-δέχθησαν ἐν τῇ ἀποβάθρᾳ αὐτῆς ὁ Πατριαρχικός Ἐπίτροπος Σεβ. Μητροπολίτης Καλλιουπόλεως καί Μαδύτου κ. Στέφανος μετά τοῦ ἱεροῦ κλήρου καί τῶν μελῶν τῆς ὑπό τήν προεδρείαν τῆς Ἐλλογ. κ. Ἁγνῆς Νικολαΐδου Ἐκκλησιαστικῆς Ἐπιτροπῆς τῆς Κοινότητος Πριγκήπου.  

Ἀκολούθως, καί περί ὥραν 12ην, ἐτελέσθη ἡ ἐξόδιος ἀκολουθία προεξαρχούσης τῆς Α. Θ. Παναγιότητος, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου, συμπαραστατουμένου ὑπό τῶν Σεβ. Μητροπολιτῶν Γέροντος Νικαίας κ. Κωνσταντίνου, Γέροντος Δέρκων κ. Ἀποστόλου, Τρανουπόλεως κ. Γερμανοῦ, Φιλαδελφείας κ. Μελίτωνος, Διδυμοτείχου, Ὀρεστιάδος καί Σουφλίου κ. Δαμασκηνοῦ, Ξάνθης κ. Παντελεήμονος, Μυριοφύτου καί Περιστάσεως κ. Εἰρηναίου, Μύρων κ. Χρυσοστόμου, Σασίμων κ. Γενναδίου, Κυδωνιῶν κ. Ἀθηναγόρου, Σηλυβρίας κ. Μαξίμου καί Ἀδριανουπόλεως κ. Ἀμφιλοχίου. 

Τό πένθος τῆς Μητρός Ἐκκλησίας ἔφερον οἱ Σεβ. Μητροπολῖται Καλλιουπόλεως καί Μαδύτου κ. Στέφανος καί Προύσης κ. Ἐλπιδοφόρος.

Τόν ἐπικήδειον λόγον ἐξεφώνησεν ὁ Ὑπογραμματεύς τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου Πανοσιολ. Διάκονος κ. Γρηγόριος.

Τά συλλυπητήρια τοῦ Σεβ. Ἀρχιεπισκόπου Σινᾶ, Φαράν καί Ραϊθώ κ. Δαμιανοῦ καί τῆς ὑπ’ αὐτόν ἀδελφότητος, ἧς ἐκπρόσωπος παρά τῷ ἐν τῇ Πόλει Ἱ. Μετοχίῳ τοῦ Τιμίου Προδρόμου διετέλεσεν ἐπί σειράν ἐτῶν ὁ ἀποιχόμενος Ἱεράρχης, διεβίβασε καταλλήλως ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Σηλυβρίας κ. Μάξιμος.   

Παρέστησαν συμπροσευχόμενοι ὁ Σεβ. Ἀρχιεπίσκοπος Ἀνθηδῶνος κ. Νεκτάριος, Ἐπίτροπος τοῦ Παναγίου Τάφου ἐν τῇ Πόλει, ὁ Πανιερ. Ἀρχιεπίσκοπος Τελμησσοῦ κ. Ἰώβ, οἱ Θεοφιλ. Ἐπίσκοποι Ἀβύδου κ. Κύριλλος, Ἁλικαρνασσοῦ κ. Ἀδριανός καί Ἐρυθρῶν κ. Κύριλλος, Κληρικοί τῆς Πατριαρχικῆς Αὐλῆς, τῆς Ἁγιωτάτης Ἀρχιεπισκοπῆς Κωνσταντινουπόλεως καί τῶν παρακειμένων Ἱ. Μητροπόλεων, ὁ Θεοφιλ. Ἐπίσκοπος τῶν ἐν τῇ Πόλει Ρωμαιοκαθολικῶν κ. Ruben Tierrablanca, ὁ Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτης κ. Tatul Anusyan, ἐκ μέρους τοῦ ἐνταῦθα Ἀρμενικοῦ Πατριαρχείου, ἐκπρόσωποι τῆς ἐνταῦθα Ἀρμενοκαθολικῆς καί τῆ Συροϊακωβιτικῆς Κοινότητος, Ἄρχοντες Ὀφφικιάλιοι τῆς Μ.τ.Χ.Ε., ὁ Ἐξοχ. Πρέσβυς κ. Εὐάγγελος Σέκερης, Γεν. Πρόξενος τῆς Ἑλλάδος ἐνταῦθα, παράγοντες τῆς Ὁμογενείας, ὁ Ἐπαρχος τῶν Νήσων Ἐντιμ. κ. Hikmet Dengeşik, στελέχη τῶν Πολιτικῶν, Δημοτικῶν καί Ἀστυνομικῶν Ἀρχῶν τῶν Νήσων, ὁ Ἐντιμ. κ. Mustafa Farsakoğlu, πρῴην Δήμαρχος τῆς περιοχῆς, συγγενεῖς τοῦ ἐκλιπόντος ἐκ τοῦ ἐξωτερικοῦ καί πολλοί πιστοί ἐντεῦθεν.  

Ὁ ἐνταφιασμός τοῦ ἀειμνήστου Ἱεράρχου ἐγένετο ἐν τῷ ἐν Πριγκήπῳ Κοιμητηρίῳ τοῦ Προφήτου Ἠλιού ὑπό τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Φιλαδελφείας κ. Μελίτωνος.








































Καλωσορίζοντας τον Χριστό μετά βαΐων και κλάδων ψυχής

ΟΜΙΛΙΑ  ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ 
της Κυριακής των Βαΐων 
1 Απριλίου 2018
(Ιωαν. ιβ΄ 1-18)


Γράφει ο π. Αναστάσιος Στεργιώτης 

Μέγιστο παράδειγμα για τις γυναίκες όλων των εποχών αποτελεί η συμπεριφορά των δύο ευσεβών αδελφών του Λαζάρου, Μάρθας και Μαρίας. Στην Βηθανία και συγκεκριμένα στο σπίτι του φίλου του Λαζάρου, όπου κατέλυσε ο Κύριος, δέχθηκε τις θερμές περιποιήσεις των δύο αδελφών. Όμως, υπήρξε μια διαφορά στη στάση των γυναικών αυτών.

Η Μάρθα ήταν άνθρωπος πρακτικός, φιλόξενη και καλή νοικοκυρά. Θεωρούσε αυτονόητο και επιτακτικό καθήκον να περιποιείται κάθε ξένο. Έτσι, η μόνη ένθερμη μέριμνά της ήταν να ετοιμάσει για τον Κύριο ένα πλούσιο τραπέζι. Επιμελής και δραστήρια καθώς ήταν, δεν υπολόγιζε θυσίες και κόπους.

Η Μαρία, αντιθέτως, έβρισκε χαρά και αγαλλίαση απερίγραπτη στο να ακούει τα λόγια του Σωτήρα, όπως -άλλωστε- όλοι οφείλουμε να κάνουμε. Σαν διψασμένο ελάφι προσπαθούσε να αντλήσει τα νάματα της ζωής. Άλειψε, γεμάτη ιερό ζήλο, τα πόδια του Κυρίου με πολύτιμο μύρο και τα σφούγγισε, ύστερα, με τα μαλλιά της κεφαλής της, παρά τις υποκριτικές αντιρρήσεις του ασεβή Ιούδα.

Για τις κοσμικές γυναίκες της αριστοκρατίας της εποχής εκείνης, η πράξη αυτή θα εθεωρείτο άκρως εξευτελιστική. Αλλά οι δύο αδελφές του Λαζάρου δεν πτοήθηκαν από καμιά θυσία και κανένα κόπο, προκειμένου να τιμήσουν τον ζωοδότη Κύριο.

Κάθε χριστιανή γυναίκα ανά τους αιώνες, λοιπόν, χρειάζεται να μιμηθεί τις γυναίκες αυτές. Να φροντίσει με επιμέλεια και σωφροσύνη το σπίτι της με αγάπη, υπομονή και καλοσύνη. Να είναι γλυκομίλητη. Να αγαπά και να διαπαιδαγωγεί τα παιδιά της εν Χριστώ, χωρίς να υποθάλπει τις όποιες κακές προδιαθέσεις και συνήθειές τους. Αλλά και να τιμούν και να στηρίζουν τους συζύγους τους σε κάθε κλονισμό, χωρίς να τις καταλαμβάνει θυμός, ανυπομονησία και εγωισμός.

Το ίδιο πράος, ειρηνικός και γεμάτος απεριόριστη στοργή έμεινε και ο Κύριος αντιμετωπίζοντας τα πλήθη τα οποία τον ζητωκραύγαζαν όταν έμπαινε ταπεινά στην Ιερουσαλήμ. Ήξερε ότι κάθε πανηγυρική εκδήλωση ήταν επιφανειακή και αυτοί που τώρα τον ζητωκραύγαζαν, αύριο θα τον εξύβριζαν και θα ζητούσαν τον θάνατό Του. Εξάλλου, ουδέποτε θέλησε να είναι κοσμικός ηγεμόνας και στρατηλάτης. Η πραότητα και η ταπεινοφροσύνη Του ας γίνουν φωτεινός φάρος και οδηγός της ζωής όλων μας. Γένοιτο!

Παρασκευή 30 Μαρτίου 2018

"Τα πάθη τα σεπτά". Μεγαλοβδομαδιάτικη εκδήλωση στο Μπελούσι Ζακύνθου [φωτογραφίες + ενδεικτικό video]

Απόψε, Παρασκευή προ του Λαζάρου, 30ή Μαρτίου 2018, στον περικαλλή Ενοριακό Ναό της Αγίας Παρασκευής Μπελουσιού (ή Κυψέλης) Ζακύνθου, πραγματοποιήθηκε επιτυχώς εκδήλωση με γενικό τίτλο "Τα πάθη τα σεπτά"
     Παρέστησαν ο Σεβ. Μητροπολίτης Ζακύνθου κ. Διονύσιος Δ΄, ο Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος π. Παναγιώτης Καποδίστριας, Ιερείς των πέριξ Ενοριών, ο Αντιδήμαρχος περιοχής Αρκαδίων κ. Ιωάννης Κόκλας, ο Πρόεδρος του χωριού και ικανός αριθμός ακροατών. 
     Σύμφωνα με το πρόγραμμα Χορός Ιεροψαλτών της Ζακύνθου, μαζί με τη Χορωδία του Ναού Θείας Αναλήψεως και Αγ. Τεσσαράκοντα πόλεως Ζακύνθου, υπό την διεύθυνση του Πρωτοψάλτου κ. Διονυσίου Πόθου, απέδωσαν μεγαλοβδομαδιάτικα ψάλματα εκ του κατανυκτικού Τριωδίου, όπως και το Δοξαστικό της Αναστάσεως. Προσφωνήματα καλωσορίσματος έκαναν ο Εφημέριος Αρχιμανδρίτης Αναστάσιος Στεργιώτης και ο Ιεροψάλτης της Ενορίας κ. Λάμπρος Κόκλας. 
     Ακολούθησε δείπνο με νηστίσιμα στην αίθουσα του Πολτιστικού Συλλόγου του χωριού "Κεφαλόβρυσος", το οποίο ευγενώς ετοίμασαν τα δραστήρια μέλη του.
[Φωτογραφίες + video: π. Ανδρόνικος Αγαλιανός και π. Π. Κ.]






















Πρόγραμμα Μεγαλοβδόμαδου και Λαμπρής 2018 στο Μπανάτο της Ζακύνθου



Κυριακή των Βαΐων, 1 Απριλίου 2018, ώρα 8 π.μ.: Ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία της Εορτής των Βαΐων. Ναός Φανερωμένης
Κυριακή των Βαΐων, 1 Απριλίου 2018, ώρα 7.30 μ.μ.: Η Ακολουθία του Νυμφίου (Όρθρος της Μεγάλης Δευτέρας). Ναός Παναγούλας
Μεγάλη Δευτέρα, 2 Απριλίου 2018, 7.30 μ.μ.: Η Ακολουθία του Νυμφίου (Όρθρος της Μεγάλης Τρίτης). Ναός Παναγούλας
Μεγάλη Τρίτη, 3 Απριλίου 2018, 7.30 μ.μ.: Η Ακολουθία του Νυμφίου (Όρθρος της Μεγάλης Τετάρτης). Ναός Παναγούλας
 Μεγάλη Τετάρτη, 4 Απριλίου 2018, 5 μ.μ.: Το Μυστήριο της Εξομολογήσεως. Ναός Φανερωμένης
 Μεγάλη Τετάρτη, 5 Απριλίου 2018, 8 μ.μ.: Το Μυστήριο του Ιερού Ευχελαίου. Ναός Φανερωμένης
 Μεγάλη Πέμπτη, 6 Απριλίου 2018, 8.15 π.μ.: Ο Εσπερινός και η Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου. Ναός Φανερωμένης
 Μεγάλη Πέμπτη, 6 Απριλίου 2018, 7.30 μ.μ.: Η Ακολουθία των Αγίων Παθών - Τα Δώδεκα Ευαγγέλια (Όρθρος της Μεγάλης Παρασκευής). Ναός Φανερωμένης
 Μεγάλη Παρασκευή, 6 Απριλίου 2018, 8.30 π.μ.: Οι Μεγάλες Βασιλικές Ώρες και στη συνέχεια ο Εσπερινός της Αποκαθηλώσεως. Ναός Παναγούλας
 Μεγάλη Παρασκευή, 6 Απριλίου 2018, 9 μ.μ.: Ο Επιτάφιος Θρήνος (Όρθρος του Μεγάλου Σαββάτου) και η Λιτανεία του Επιταφίου στην Ενορία. Ναός Παναγούλας
 Μεγάλο Σάββατο, 7 Απριλίου 2018, 00.05 (πρώτα λεπτά μετά τα μεσάνυχτα): Ο Εσπερινός και η Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου, κατά την οποία θα τελεσθεί η Πρώτη Ανάσταση (Gloria ή «Κομμάτι»), σύμφωνα με το πατροπαράδοτο έθιμο της περιοχής μας. Ναός Παναγούλας
Μεγάλο Σάββατο, 7 Απριλίου 2018, 11.15 μ.μ.: Η μεγαλοπρεπής Ακολουθία και η Τελετή της Αναστάσεως. Ναός και πλάτωμα Φανερωμένης
 Κυριακή του Πάσχα, 8 Απριλίου 2018, 00.15 (λίγο μετά τα μεσάνυχτα): Αμέσως μετά την Τελετή της Αναστάσεως, ο Αναστάσιμος Όρθρος και η επίσημη Θεία Λειτουργία της Λαμπρής. Ναός Φανερωμένης. Απόλυση: 1.15 π.μ. το αργότερο. 
 Κυριακή του Πάσχα, 8 Απριλίου 2018, 7 μ.μ.: Ο Εσπερινός της Αγάπης και η Λιτανεία των ιερών Εικόνων της Αναστάσεως και της Υπεραγίας Θεοτόκου της Παναγούλας ανά την Ενορία. Ναός Παναγούλας
 Δευτέρα του Πάσχα, 9 Απριλίου 2018, 8.30 π.μ.: Η Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία. Ναός Φανερωμένης
Τρίτη του Πάσχα, 10 Απριλίου 2018, 8.30 π.μ.: Η Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία προς τιμήν των Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης. Ναός Φανερωμένης
* Πέμπτη του Πάσχα, 12 Απριλίου 2018, 8.30 π.μ.: Η Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία με Αρτοκλασία. Παρεκκλήσιο της Ευαγγελιστρίας, Οικογενείας Αβούρη στον συνοικισμό Μαριναίϊκα Μπανάτου.


Λεπτομέρειες Μεγαλοβδόμαδου από το πρωτοπόρο Μουσείο Σολωμού και Επιφανών Ζακυνθίων



Το Μουσείο Σολωμού και Επιφανών Ζακυνθίων, με την ευκαιρία του φετινού Πάσχα, οργανώνει ειδικό μεγαλοβδομαδιάτικο αφιέρωμα με θέμα: «Λεπτομέρειες Μεγαλοβδόμαδου από το Μουσείο Σολωμού και Επιφανών Ζακυνθίων»

Κάθε μέρα και μια δημοσίευση, από Σάββατο του Λαζάρου 31 Μαρτίου έως Κυριακή του Πάσχα 8 Απριλίου 2018, σε όλες τις Ψηφιακές του Πλατφόρμες και τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, που θα δίνουν την ευκαιρία στους επισκέπτες-followers να ανακαλύψουν λεπτομέρειες από τα εκθέματα της μόνιμης συλλογής του μουσείου που απεικονίζουν το Θείο Πάθος.

Διευθύνσεις ψηφιακής έκθεσης:
Ιστοσελίδα: zakynthos-museumsolomos.gr
Facebook: facebook.com/museumsolomos
Instagram: instagram.com/museumsolomos