Όπιο

Σχόλιο του Θεοφ. Επισκόπου Τολιάρας και Νοτίου Μαδαγασκάρης κ. Προδρόμου, 3.2.2020

Στην περίοδο των διωγμών ο αυτοκράτωρ - φιλόσοφος Μάρκος Αυρήλιος, απορούσε με την δύσκολη για τη λογική έννοια της πίστης, αυτής που κάνει τους μελλοθάνατους στις αρένες να είναι πράοι και χαρούμενοι με το τέλος της βιολογικής τους ύπαρξης. 

Αιώνες μετά, η νεότερη μα σύγχρονη πολιτιστική παραγωγή ονόμασε την πίστη: όπιο, ναρκωτικό, ανασταλτικό των κοινωνικών μας ευαισθησιών. Την οποιαδήποτε πίστη, είτε στο μεταφυσικό, είτε στο ενδοκοσμικό, είτε σε κάθε οργάνωση που δημιουργεί φαινόμενα μαζοποίησης, όπως τα αθλήματα. 

Προσωπικώς, γνωρίζοντας τις αγνές φυλές της Αφρικής, αντιλήφθηκα ότι η πίστη, είτε ως έκφραση θρησκευτική είτε ως έκφραση οπαδική σε ένα άθλημα, μόνον όπιο δεν είναι. Είναι η συμπόρευση με τους καταγωγικούς μύθους μας, με την ανθρώπινή μας φύση. Είναι η ενεργοποίηση των μηχανισμών κοινωνίας προσώπων, το κοινό "τερέν" της συνύπαρξής μας. Αυτό που δημιουργεί κοινωνίες με χρώμα και ιδιαιτερότητες, μακριά από κάθε έννοια κοινωνικού πολτού. 

Γι' αυτό τον λόγο, ευκαίρως-ακαίρως, μετά τη λατρευτική μας σύναξη, διοργανώνουμε μικρά ποδοσφαιρικά πρωταθλήματα, για να έρθουμε όσο πιο κοντά γίνεται. Σε αυτό βοήθησε εξαιρετικά η δωρεά της Ομάδας Ποδοσφαίρου της Σπάρτης με το μακρύτερο σουτ στην ιστορία του ποδοσφαίρου, Λακωνία - Μαδαγασκάρη!