Στολίζοντας τον Σταυρό και τον ναό μας με βασιλικούς ενόψει της αυριανής εορτής

 Σήμερα το απόγευμα στον ναό της Παναγούλας Μπανάτου 
Φωτολήψεις: Ιωάννης Πορφύριος Καποδίστριας 

Ο Απόστολος Παύλος δεν σταματά ποτέ να καυχάται για τον Σταυρό του Κυρίου

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

της Κυριακής 14ης Σεπτεμβρίου 2014

ΥΨΩΣΙΣ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

(Α΄ Κορινθ. α΄, 18-24)

Γράφει ο Αρχιμανδρίτης Αναστάσιος Στεργιώτης

Ο Τίμιος Σταυρός υπήρξε πάντοτε το όργανο της σωτηρίας και της λύτρωσής μας. Πάνω σε αυτόν χύθηκε το τίμιο Αίμα του Χριστού για την σωτηρία των ανθρώπων. Ένα μέσο σκληρής σωματικής τιμωρίας και εκτέλεσης, που χρησιμοποιείτο από τους Ρωμαίους κατά των δολοφόνων και των κακοποιών, έγινε επί δύο χιλιάδες και πλέον έτη το σύμβολο της παντοτινής απαλλαγής του ανθρώπου από το προπατορικό αμάρτημα. Αποτέλεσε το ιερότερο σημείο αναφοράς κάθε ευσεβούς και αληθινού πιστού ήδη από τα πρώτα βήματα της Εκκλησίας. Και αυτό ώθησε την Αγία Ελένη στην πολύχρονη κοπιώδη αναζήτησή του στον τόπο μαρτυρίου του Κυρίου, στα Ιεροσόλυμα.

          Ο Απόστολος Παύλος δεν σταματά ποτέ, στις θεόπνευστες επιστολές του, να καυχάται για τον Σταυρό του Κυρίου. Αυτή την καύχηση την θεωρεί ως την μόνη σωστή και υγιή, που πρέπει να διακατέχει την καρδιά κάθε πιστού. Το ιερό και φωτεινό σύμβολο του Σταυρού εμπνέει βαθειά τον Παύλο και γενικά όλους τους Αποστόλους και τις άγιες μορφές της Εκκλησίας μας. Από αυτό αντλούν κουράγιο και δύναμη, για να αντιμετωπίσουν τις δοκιμασίες και τις αντιξοότητες. Αντλούν υπομονή για να αντιμετωπίσουν τις διώξεις, τα βασανιστήρια, τις ειρωνείες, ακόμη και τον θάνατο εκ μέρους των ασεβών. Επίσης αυτό τους εμπνέει την αγάπη, την χριστιανική αλληλεγγύη, την φιλανθρωπία, την καταλλαγή και την ειρήνη.

          Δια της μετοχής κάθε πιστού στα Πάθη και τον Σταυρό του Ιησού εξασφαλίζεται και η συμμετοχή στην Ανάσταση και στην τελική σωτηρία. Έτσι ο κάθε ένας οφείλει να γίνει μιμητής του Χριστού, για να γίνει «κατά χάριν» θεός και κληρονόμος της ουράνιας Βασιλείας Του. Να μην τον τρομάξει οποιασδήποτε μορφής κατατρεγμός επί της γης.

          Όμως ασεβείς σοφοί, που κατέχουν την μάταιη και κούφια σοφία αυτού του κόσμου, περιφρονούν τις θείες αυτές αλήθειες. Θεωρούν ότι τα πάντα μπορούν να κατανοηθούν με την λογική και τις ανθρώπινες δυνατότητες. Γι’ αυτό ο Σταυρός ακατάπαυστα συγκρούεται τόσο με την ορθολογική σκέψη των αρχαίων Ελλήνων, όσο και με τον στείρο μεσσιανισμό των Ιουδαίων, που περίμεναν έναν επίγειο βασιλιά, έναν Ιουδαίο αρχηγό που θα τους έσωζε από την δουλεία των ποικίλων δυναστών τους. Επόμενο ήταν, λοιπόν, να αποτελέσει «σκάνδαλο» για τους Ιουδαίους και «μωρία», δηλαδή ανοησία, για τους Έλληνες που απέρριπταν κάθε τι που δεν είχε λογική εξήγηση.

          Όλοι, λοιπόν, καλούμαστε να τιμάμε τον Τίμιο Σταυρό και να αφοσιωθούμε στις θείες Αλήθειες που Αυτός εκπροσωπεί, γενόμενοι ενεργά και συνειδητά μέλη της εκκλησίας του Χριστού. Να υπομένουμε –όπως ο Κύριος και οι Άγιοι– κάθε δοκιμασία και έτσι θα γίνουμε πραγματικά δυνατοί και σοφοί και θα οδηγηθούμε στη θέωση. Γένοιτο!

Στιγμές από τον Αγιασμό για το νέο σχολικό έτος στο Κέντρο Ξένων Γλωσσών "Ευρωεπικοινωνία"

 Μπανάτο, δειλινό 12ης Σεπτεμβρίου 2014 

Παρόντες ήταν η Διευθύντρια κ. Άντα Ρούμπου-Στραβοπόδη με τους καλούς συνεργάτες της, ικανός αριθμός μαθητών και γονέων, καθώς επίσης ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος Μπανάτου Τιμόθεος Ελ. Στραβοπόδης. 

Παιχνιδιάρικες στιγμές από τον Αγιασμό για το νέο σχολικό έτος στο Νηπιαγωγείο Βανάτου

 Μπανάτο, 11 Σεπτεμβρίου 2014, ώρα 10 το πρωί  

Στις 10 το πρωί, σύμφωνα με το πρόγραμμα των Αγιασμών στα σχολεία του Μπανάτου, η σχετική ιερή Ακολουθία τελέστηκε στο Νηπιαγωγείο της περιοχής μας, από τον Εφημέριο π. Παναγιώτη Καποδίστρια και τον Διάκονο Δημήτριο Αποστολόπουλο. Η αυλή του Νηπιαγωγείου είχε ανθίσει από παιδικές χαρούμενες φωνούλες! Παρών ήταν και ο νέος Πρόεδρος του Μπανάτου κ. Τιμόθεος Ελ. Στραβοπόδης.

Μιλώντας στα νήπια ο π. Παναγιώτης είπε: 
          "Παιδάκια μου καλά, βρισκόσαστε εδώ, σε αυτό το πολύχρωμο και ολοζωγράφιστο σχολείο, για να μάθετε να παίζετε ακόμη περισσότερο απ' ό,τι παίζατε μέχρι τώρα στο σπίτι σας! Είσαστε δηλαδή σ' ένα ευρύχωρο σχολείο παιχνιδιών, όπου οι πάντα χαμογελαστές δασκάλες σας θα σας μάθουν σιγά-σιγά ένα σωρό χρήσιμα πράγματα και μάλιστα με όμορφο τρόπο: Με τον τρόπο των πολλών και διαφόρων παιχνιδιών, των εύκολων τραγουδιών, των καταπληκτικών παραμυθιών, της φιλίας και της αγάπης!
          Εσείς δεν έχετε, παρά να ακούτε καλά τις δασκάλες και τους γονείς σας και να υπακούετε σε αυτούς! Αφήστε τα κάθε λογής προβλήματα στους μεγάλους κι εσείς μάθετε όσα περισσότερα παιχνίδια, τραγούδια και παραμύθια μπορείτε! Αυτά θα σας συνοδεύουν παρηγορητικά, όταν θα μεγαλώσετε και θα χρειασθεί να βοηθήσετε την κοινωνία μας να επιβιώσει!" 

Ευφρόσυνες στιγμές από τον Αγιασμό για το νέο σχολικό έτος στο Γυμνάσιο Βανάτου

 Μπανάτο, 11 Σεπτεμβρίου 2014, ώρα 9.30 το πρωί  

Στις 9.30 το πρωί τελέστηκε, σύμφωνα με το καταρτισθέν πρόγραμμα της ημέρας, ο Αγιασμός για τη νέα σχολική χρονιά 2014-15 στο Γυμνάσιο Βανάτου. Τον Εφημέριο π. Παναγιώτη Καποδίστρια και τον Διάκονο Δημήτριο Αποστολόπουλο υποδέχτηκαν με ευγένεια ο Διευθυντής του Σχολείου κ. Παύλος Σπίνος και ο Σύλλογος των Διδασκόντων. Παρίσταντο, εκ μέρους των τοπικών Αρχόντων, ο Αντιδήμαρχος Αρκαδίων κ. Ιωάννης Κόκλας και ο Πρόεδρος Μπανάτου κ. Τιμόθεος Ελ. Στραβοπόδης. 

Στη σύντομη προσφώνησή του προς τους μαθητές ο π. Παναγιώτης υπογράμμισε: 
          "Καλά μας παιδιά, συνήθως η παιδικότητα και η εφηβεία θεωρεί πίεση έως και καταπίεση την επιμονή των δασκάλων και των γονέων σας να μάθετε γράμματα και να προσλάβετε γνώσεις, τις οποίες σήμερα θεωρείτε παραπανίσιες ή και άχρηστες. Όμως είναι οι μόνοι που σας αγαπούν ειλικρινά και με ανιδιοτέλεια. Γι' αυτό να τους εμπιστεύεσθε και να τους υπακούετε. 
          Η σημερινή πειθαρχία σας σηματοδοτεί την αυριανή ελευθερία λόγου και ύπαρξης στον δύσκολο στίβο της ζωής. Μπορεί ο τωρινός αγώνας σας να μοιάζει ή και να είναι μαραθώνιος δρόμος, όμως οι μετέπειτα απαιτήσεις τής σύγχρονης εν Κρίσει κοινωνίας μας είναι αφάνταστα μεγάλες, οπότε χρειάζεται η δική σας τωρινή θωράκιση, ούτως ώστε αύριο να κατορθώσετε να διεξέλθετε τις πολυποίκιλες δυσκολίες του βίου".

Χαμογελαστές στιγμές από τον Αγιασμό για το νέο σχολικό έτος στο Δημοτικό Σχολείο Κάμπου

 Μπανάτο, 11 Σεπτεμβρίου 2014, ώρα 9 το πρωί  

Χαρούμενη ατμόσφαιρα σήμερα το πρωί στο εν Βανάτω Δημοτικό Σχολείο Κάμπου "Παναγιώτης Χιώτης", όπου τελέστηκε ο καθιερωμένος Αγιασμός για την καινούργια σχολική χρονιά από τον Εφημέριο π. Παναγιώτη Καποδίστρια και τον Διάκονο Δημήτριο Αποστολόπουλο. Παρόντες ήταν ο Αντιδήμαρχος Αρκαδίων κ. Ιωάννης Κόκλας και ο Πρόεδρος Μπανάτου κ. Τιμόθεος Ελ. Στραβοπόδης. Εννοείται, από νωρίς ήταν παρόντες οι "οικοδεσπότες" του Σχολείου, δηλαδή ο Διευθυντής κ. Ευάγγελος Αγγελούσης με τον άξιο Σύλλογο Διδασκόντων. 

Στον σύντομο χαιρετισμό του ο π. Παναγιώτης τόνισε στους συγκεντρωμένους μαθητές: 
          "Αγαπημένα παιδιά μας, οι καλοί δάσκαλοι που σας περιστοιχίζουν προσφέροντας γνώση σε όλους σας, ομοιάζουν με τους ξυλογλύπτες, οι οποίοι παίρνουν ένα ξύλο απελέκητο, το πελεκάνε δυναμικά και τεχνηέντως από παντού ξανά και ξανά,ούτως ώστε να λάβει μορφή. Μια μορφή όμως, όχι όμως την τυχαία ή αποκρουστική, αλλά την καλή μορφή! Πασχίζουν δηλαδή για την Ευ-μορφία, με άλλα λόγια την Ομορφιά! 
          Κατά συνέπειαν, η μόρφωση στο σχολείο προσφέρει εντέλει Ομορφιά σε όλους εσάς, τα παιδιά μας, τους αυριανούς πολίτες αυτού του πολυταλαιπωρημένου τόπου".

Μια ακόμα επιστροφή

Γράφει η ΔΙΟΝΥΣΙΑ ΜΟΥΣΟΥΡΑ-ΤΣΟΥΚΑΛΑ από τη Μελβούρνη 

...Πιο νωρίς ήλθε ο Σεπτέμβρης και χαθήκαμε... Κάπως έτσι νιώθω, φίλες και φίλοι, πως «χαθήκαμε» κάπως νωρίς. Πριν ακόμα έλθει ο Σεπτέμβρης, στις 31 Αυγούστου, έφυγα από το Νησί το πολυαγαπημένο και τρεις μέρες αργότερα, το οριστικό φευγιό για εκεί που καλεί η πραγματικότητα! Σαν όλα τα όμορφα όνειρα, ένα ακόμα όνειρο, αυτό μιας ακόμα προσωρινής επιστροφής, έφτασε στο τέλος του.

Δεν είναι εύκολες οι στιγμές που φεύγεις, όταν αρχίζεις να χαιρετάς (αποχαιρετάς) αγαπημένα σου άτομα, ανθρώπους που για χρόνια κλείνεις με τόση αγάπη στην καρδιά σου κι ελλοχεύει πάντα η σκέψη και ο κίνδυνος ότι πιθανόν τους βλέπεις για στερνή φορά... Κι έγινε τόσες φορές αυτό, πώς να το παραβλέψεις;

Όμως, έφυγα γεμάτη, πολύ γεμάτη από υπέροχες εμπειρίες και βιώματα! Καινούρια πρόσωπα στη ζωή μου, καινούριοι φίλοι, εκλεκτοί και διαλεκτοί όσο και οι παλιοί!

Όπως γνωρίζετε, ίσως, οι περισσότεροι, κύριος λόγος αυτού του ταξιδιού, εκτός φυσικά από το σμίξιμο με δικούς και φίλους, η παρουσίαση δύο βιβλίων μου, Εκδόσεις Περίπλους. Το ένα, με τίτλο «Γνεφολογήματα», είναι όλες αυτές οι «κουβεντούλες» που για χρόνια τώρα κάνουμε εδώ μαζί! Γιατί, όταν απευθύνομαι σ’ εσάς, είναι σα να συνομιλώ μαζί σας! Σα να βρίσκομαι στη γειτονιά και να τα λέμε, στην αυλή του σπιτιού μας, έτσι όπως σμίγαμε και τα λέγαμε παλιά! Τότε, που δεν είχαμε μεγάλα σπίτια, ούτε ακριβά σαλόνια. Που μας έφτανε να μοιραστούμε έναν πάγκο, άντε με κουρελού επάνω, μαζί με άλλους, που δεν περιμέναμε τραταρίσματα, το πολύ ένα φρεσκοκομμένο σταφύλι το Καλοκαίρι ή ένα πορτοκάλι στα τέσσερα το Χειμώνα!

Φυσικά, τίποτα από όλα αυτά δε θα είχε γίνει, αν ο αγαπητότατος π. Παναγιώτης, πρωτοπόρος σε όλα, δεν είχε ιδρύσει το e-περιοδικό Στον ίσκιο του Ήσκιου και αυτό εδώ το θεματικό ένθετό του, το Νυχθημερόν, όπου με τίμησε με την εμπιστοσύνη του, ζητώντας μου να κρατώ την παρούσα στήλη πριν από χρόνια! Να τον έχει καλά ο Θεός και να του δίνει κουράγιο και δύναμη να συνεχίζει το θεάρεστο έργο του, ποικιλοτρόπως! Αυτά, λοιπόν, τα κείμενα από εδώ, αποτελούν το περιεχόμενο του βιβλίου «Γνεφολογήματα»!

Το δεύτερο, με τίτλο «Δύο στεφάνια κι ένα δαχτυλίδι», περιέχει 12 διηγήματα. Είμαι σίγουρη, βασιζόμενη στα δικά σας σχόλια, όσοι πήρατε και διαβάσατε/διαβάζετε τα βιβλία, θα βρείτε κάπου, κάτι από εσάς εκεί μέσα. Κάποιο σημείο που σας αγγίζει ιδιαίτερα, ή κάτι με το οποίο, ίσως, ταυτίζεστε!

Χάρηκα ιδιαίτερα, που είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω την πρώτη Παράκληση του Δεκαπενταύγουστου στη Φανερωμένη Μπανάτου από τον π. Παναγιώτη και τους ψαλτάδες του χωριού μας, όπου είχα και τη μεγάλη χαρά να συναντηθώ εκεί με παλιά κι αγαπημένη συμμαθήτρια, που είχαμε να ανταμώσουμε πάνω από μισό αιώνα!

Επίσης, αξιώθηκα, μετά από πολλές δεκαετίες, να παρευρεθώ στο Πανηγύρι του Χωριού μας! Να νιώσω την ιερή κατάνυξη που ένιωθα πάντα όταν έβγαινε «το Κόνισμα»! Να ακολουθήσω τη Λιτανεία, μαζί με συγγενείς και φίλους, που δεν είχα την ευκαιρία να τους δω! Και αργά το βράδυ, να ξαναφέρω στο νου παλιές όμορφες μέρες, όπου κοριτσόπουλο, χόρευα εκεί, φυσικά μόνο με το θείο μου τον Τιμόθεο, κι αν έκανε την κουτουράδα κάνα παιδί χωριανό να με ζητήσει να χορέψουμε, έπρεπε να περάσει από... ιερά εξέταση από τους μπαρμπάδες μου, πριν του πούνε, αν το έλεγαν σπανίως, το ναι! Είπαμε, άλλα χρόνια, άλλες εποχές, άλλα ήθη και έθιμα!

Μεγάλη χαρά και ικανοποίηση και το ότι ήμουν εκεί στο πανηγύρι του Αγίου μας!!! Δέος και κατάνυξη ιερή! Και πριν από του Αγίου, αξιώθηκα επιτέλους(!), χάρη σε καλούς φίλους, να μεταβώ στην Σκοπιώτισσα, πάνω στο Σκοπό, ανήμερα της Παναγίας, που δεν είχα πάει ποτέ, όπου παρακολούθησα τη θεία λειτουργία και τη λιτάνευση της Εικόνας, χάρηκα τη ζεστασιά του κόσμου, κι ήταν πολύς, τους άρτους που οι περισσότεροι έφεραν και μοίραζαν στο εκκλησίασμα και οπωσδήποτε τη μοναδική θέα από εκεί πάνω! Μόνο που αρνήθηκα να πιαστώ από το σχοινί, (που ήταν δεμένο σε... ασφαλαχτούς), και ν’ ανέβω τα τελευταία 50 περίπου μέτρα στην τούρλα του Σκοπού!

Φυσικά, μολονότι πολύ θα το επιθυμούσα, δεν μπόρεσα να παρευρίσκομαι στα δύο επόμενα πανηγύρια, αυτό του Γαϊτανιού, αλλά κυρίως τση Σπηλούλας! Ποιος ξέρει, όμως, μπορεί του χρόνου, τον μεθεπόμενο... Όσο ζω ελπίζω, γιατί η Ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία!

Τώρα πια, πίσω στη ρουτίνα μου! Σήμερα, ξαναγύρισα στη δουλειά, που ομολογώ, μου έλειψε! Μου έλειψαν οι συνάδελφοι, φίλοι και συνεργάτες, οι απλοί άνθρωποι, οι ασθενείς μου, που με καλοδέχτηκαν με πολλή αγάπη! Και η ζωή συνεχίζεται...

Με την αγάπη μου σε όλους, 

δ.μ.τ.