Προσκυνηματική στάση στον Ναό του Αγίου Σπυρίδωνος Σπετσών

Ταξίδεψε, φωτο-αποτύπωσε και παρουσιάζει ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας 

Μας ξεναγεί ο Εφημέριος π. Ανδρέας Κουμπής, ο οποίος μάλιστα μας προσέφερε το νεοεκδοθέν πόνημά του "Πορεία προς το φως".  

Μια εσπερινή βόλτα στην επάνω γειτονιά του Μπανάτου

Φωτογραφίες: π. Παναγιώτης Καποδίστριας 

Αγάπη και ταπεινοφροσύνη, τα θεμέλια της χριστιανικής ζωής

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

της Κυριακής Δ’ Ματθαίου 28^ης Ιουνίου 2015

(Ματθ. η' 5-13)

Γράφει ο π. Αναστάσιος Στεργιώτης

Δύο μεγάλα θεμέλια στερεώνουν την αληθινή χριστιανική ζωή: η αγάπη και η ταπεινοφροσύνη. Και ο Εκατόνταρχος της σημερινής ευαγγελικής περικοπής τα διέθετε και τα δύο!

Η καρδιά του είχε γεμίσει πατρική αγάπη και συμπόνια για τον δούλο του. Τα βογγητά και οι στεναγμοί της αρρώστιας του έφερναν δάκρυα στα μάτια του. Άλλος αφέντης, άκαρδος και σκληρός, θα προτιμούσε να τον αφήσει πεινασμένο και διψασμένο, για να πεθάνει μια ώρα γρηγορότερα. Ή θα τον πετούσε σ’ ένα χωράφι ή σ’ ένα γκρεμό και θα τον εγκατέλειπε σαν ένα ετοιμοθάνατο ζώο. Άλλωστε, την εποχή εκείνη, ένας δούλος δεν είχε μεγαλύτερη αξία από ένα ζώο.

Όμως ο Εκατόνταρχος είχε καλή και συμπονετική καρδιά. Δεν μπορούσε να βλέπει τον άνθρωπο που τον υπηρετούσε να υποφέρει και επιθυμούσε την γρήγορη και πλήρη ίασή του. Αναμφίβολα θα του είχε εξασφαλίσει γιατρούς και φάρμακα. Όμως, βλέποντας πως όλα αυτά δεν είχαν αποτέλεσμα, στράφηκε στον παντοδύναμο Ιησού, τον Υιό του Θεού και Λυτρωτή του κόσμου. Και με την καρδιά γεμάτη ελπίδα πήγε να τον συναντήσει ο ίδιος, ενώ θα μπορούσε να είχε στείλει έναν στρατιώτη ή έναν άλλον υπηρέτη του.

Αυτό δείχνει περίτρανα ότι, όπου υπάρχει αγάπη, τα πάντα είναι κατορθωτά και οι εγωισμοί αποβάλλονται. Όμως, εκτός από την αγάπη, ο Εκατόνταρχος χαρακτηριζόταν και από μιαν άλλη αρετή: την ταπεινοφροσύνη! Ο ίδιος, ένας ανώτατος αξιωματούχος των Ρωμαίων κατακτητών, πήγε να παρακαλέσει τον Χριστό, ο οποίος ανήκε σ’ έναν λαό υπόδουλο στους Ρωμαίους και γι’ αυτό περιφρονητέο. Κι όχι μόνον αυτό, αλλά στην πρόταση του Ιησού να πάει στο σπίτι του ο ίδιος, αυτός απαντά ότι είναι ανάξιος, αυτός, ένας αμαρτωλός να δεχθεί στο σπίτι του τον Λυτρωτή του κόσμου! Αλλά, επειδή γνωρίζει την παντοδυναμία του Θεανθρώπου, τον ικετεύει να τον θεραπεύσει μ’ ένα λόγο και μόνον. Πράγματι! Μ’ ένα και μόνο λόγο του Ιησού θεραπεύτηκε ο δούλος του Εκατόνταρχου. 

Ο αξιωματούχος αυτός εκπροσωπεί όλους τους εθνικούς και ειδωλολατρικούς λαούς, όλους δηλαδή τους μη Εβραίους, που εδέχοντο το Ευαγγέλιο της Σωτηρίας. Και αποτελεί μέγιστο παράδειγμα για όλους εμάς και πρότυπο μίμησης, διότι μας αποτρέπει από το να κάνουμε διακρίσεις εθνοφυλετικές, πολιτισμικές, γλωσσικές, κοινωνικές ή άλλες, διότι, στα μάτια του Θεού, όλοι οι άνθρωποι είμαστε ίσοι. Και αυτό το δίδαγμα οφείλουμε όλοι να αξιοποιήσουμε, αν θέλουμε να λεγόμαστε πραγματικοί Χριστιανοί και να διασφαλίσουμε την αιώνια ζωή. Γένοιτο!

Το αυθεντικό video με τον επικήδειο λόγο του Ακαδημαϊκού Αθανασίου Φωκά ενώπιον του σκηνώματος του αδελφού του Γερασίμου, Μητροπολίτου Κεφαλληνίας

Πριν λίγο ο έγκριτος ιστότοπος ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ.info ανέβασε το βίντεο του επικηδείου λόγου του Ακαδημαϊκού Αθανασίου Φωκά, αδελφού του μεταστάντος Μητροπολίτου Κεφαλληνίας Γερασίμου, προερχόμενο από την απευθείας κάλυψη της κηδείας, την οποία έκανε το τηλεοπτικό κανάλι IONIAN channel. 

Στον τίτλο αναγράφουμε τη λέξη "αυθεντικό", διότι αυτό εδώ είναι ολόκληρο, δίχως λογοκρισία. Αυτές τις μέρες κυκλοφορεί στο διαδίκτυο βίντεο άλλο με τον ίδιο λόγο, όπου λείπει ένα καίριο απόσπασμα δύο λεπτών, στα οποία ο ομιλητής διεκτραγωδεί συνοπτικά τα πάθη του Πρωτοσυγκέλλου Γερασίμου από το φθόνο μερικών-μερικών, τόσο που να λέει εκείνος στον αδελφό του Αθανάσιο: "ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ...".

Ο Ακαδημαϊκός Αθανάσιος Φωκάς και η Οικογένειά του ευχαριστούν...

Εκφράζουμε από τα βάθη της ψυχής μας την απέραντη ευγνωμοσύνη μας στους φορείς και στις χιλιάδες κόσμου που με πρόδηλο σπαραγμό καρδιάς συμπαραστέκονται στην ανείπωτη οδύνη μας.

Η θεόπνευστη πορεία του αδελφού μας άρχισε με την πατρική καθοδήγηση του αείμνηστου πατέρα Ευάγγελου Χιόνη, του οποίου η οικογένεια τού συμπαραστάθηκε και τού προσέφερε καταφύγιο μέχρι το τέλος της ζωής του. Σε αυτή την οικογένεια εκφράζουμε τις παντοτινές ευχαριστίες μας.

Ευχόμαστε όλοι μας να σκύψουμε ευλαβικά στο αφανές αλλά μεγαλειώδες έργο του Γεράσιμου και να παραδειγματιστούμε από αυτό. Να κατανοήσουμε ότι η προσωπική ευτυχία ολοκληρώνεται μόνο διά μέσω της κοινωνικής προσφοράς και ότι στον τελικό απολογισμό ζωής το κύριο κριτήριο είναι η αγάπη.

Θανάσης και Ρεγγίνα Φωκά 

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ του ΝΥΧΘΗΜΕΡΟΝ: 

Ποιος είναι ο όμως ο Αθανάσιος Φωκάς, αδελφός του κοιμηθέντος Μητροπολίτου Κεφαλληνίας Γερασίμου;;; Δεν είναι τυχαίος, αλλά καύχημα της Ελλάδας στο εξωτερικό, θεωρούμενος ως ο μεγαλύτερος Έλληνας Μαθηματικός μετά τον Καραθεοδωρή! 

Σύμφωνα με στοιχεία που αντλούμε από τη Βικιπαίδεια, είναι Μαθηματικός και Πανεπιστημιακός. Γεννήθηκε στο Αργοστόλι Κεφαλληνίας και είναι γιος του Σπύρου Φωκά και της Αναστασίας Λαγγούση. Σπούδασε Αεροναυπηγική στο Πανεπιστήμιο Imperial College του Λονδίνου και Ιατρική στο Μαϊάμι (1986). Το 1979 απέκτησε διδακτορικό δίπλωμα Εφαρμοσμένων Μαθηματικών από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας. 

Το 1986 εξελέγη Καθηγητής του Τμήματος Μαθηματικών και Ηλεκτρονικών Υπολογιστών στο Πανεπιστήμιο Clarkson, το 1996 ανέλαβε την έδρα Εφαρμοσμένων Μαθηματικών του Imperial College και το 2002 την έδρα Μη Γραμμικής Μαθηματικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου του Cambridge. 

Έχει τιμηθεί πλείστες φορές για το επιστημονικό του έργο. Το 1983 τιμήθηκε με το Βραβείο "J.W. Graham Research Prize", της πολιτείας της Νέας Υόρκης, το 2000 με το «Naylor» της Μαθηματικής Εταιρείας του Λονδίνου, ένα από τα σημαντικότερα βραβεία παγκοσμίως, το 2005 με τον Σταυρό Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος, από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, ενώ το 2006 με το Αριστείο του Ιδρύματος Μποδοσάκη. Το 2005 εξελέγη Τακτικό Μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Κάθε χρόνο στο πανεπιστήμιο Κλάρκσον πραγματοποιούνται διαλέξεις με τίτλο: «The Fokas Distinguished Lecture Series». Είναι μέλος σε πολλές επιτροπές, επίτιμος διδάκτωρ σε πολλά πανεπιστήμια, ενώ έχει διατελέσει Πρόεδρος της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος. Είναι παντρεμένος και έχει τρία παιδιά.

Εκοιμήθη ο Ταπεινός, ο Γλυκύς, ο Απλούς…

Του Επισκόπου Κερνίτσης ΧΡΥΣΑΝΘΟΥ

26 Μαΐου ήταν η μέρα που ήχησαν χαρμόσυνα οι καμπάνες της Ιεράς Μονής Πετράκη και όλων των Εκκλησιών και των Ιερών Μονών της Κεφαλονιάς.

Ο δικός μας παπά Γεράσιμος εκλέχθηκε, υπό της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, Μητροπολίτης Κεφαλληνίας.

Καταφθάσαμε όλοι στην Ιερά Μονή Πετράκη για να τον συγχαρούμε για την εκλογή του και να ακούσουμε το Μέγα Μήνυμά του. Απερίγραπτη η χαρά μας και έκδηλη η συγκίνησή μας. Εμείς οι Κεφαλλονίτες αισθανόμαστε υπερήφανοι γι’ αυτήν την εκλογή.

«Χρύσανθέ μου, ψυχή μου, σε ευχαριστώ για όλα…», ήταν ο λόγος του, που χαράχθηκε στην ψυχή μου, όταν τον ασπάσθηκα και τον συνεχάρην για την εκλογή του.

«Δεσπότη μου, του απάντησα, όλοι οι Κεφαλλονίτες είμαστε δίπλα σου και σε αγαπάμε…». Ως απάντηση της ευχής μου, ήταν η πρόσκληση προς τον Κεφαλλήνα Μητροπολίτη Νικαίας κ.κ. Αλέξιον και προς την αναξιότητά μου, να παραστούμε στην πανήγυρι του Αγίου Γερασίμου στις 15 και 16 Αυγούστου.

Ακολούθως, παρέστημεν στην χειροτονία του εις Επίσκοπον και του ευχηθήκαμε τα καλύτερα για την προαγωγή του στο Αρχιερατικό αξίωμα.

Όμως, την χαρά και την εσωτερική μας αγαλλίαση την διαδέχτηκε η βαθειά λύπη και ο στεναγμός. Είκοσι δύο ημέρες μετά την εις Επίσκοπον χειροτονία του, ο Δεσπότης μας εκοιμήθει. Ως κεραυνός εν αιθρία η είδηση του θανάτου του έφτασε σε όλη την Οικουμένη. Η Κεφαλονιά μας αντί των άσπρων, στολίζεται τα μαύρα. Αντί του ζώντος Ποιμενάρχου, αναμένει τον κεκοιμημένο πλέον Επίσκοπό της.

«Τίς γάρ ἔγνω νοῦν Κυρίου; καί τίς σύμβουλος αὐτοῦ ἐγένετο»; Αυτός ο λόγος του Προφήτου Ησαΐου μας έρχεται στο νου για να «μαλακώσει» τον πόνο μας.

Τα «γιατί» κατακλύζουν, ως καταιγίδα, τις σκέψεις των ανθρώπων. Όμως, γνωρίζουμε πως ο θάνατος έρχεται «ὡς κλέπτης ἐν νυκτί», και την συγκεκριμένη νύχτα της 21ης προς την 22αν Ιουνίου ο Κύριος εκάλεσε τον Αρχιερέα του Γεράσιμο για να συλλειτουργεί με όλους τους Αγίους Του στο επουράνιο θυσιαστήριο.

Ο σύγχρονος Άγιος της Εκκλησίας μας, Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης, αναφέρει πως όταν ο άνθρωπος είναι άγιος, δηλαδή ζει μία υψηλή πνευματική ζωή, τότε ο Θεός τον καλεί κοντά του ώστε να συνεχίζει να ζει αιωνίως αυτή τη μακαρία ζωή.

Όσοι γνωρίσαμε καλά τον μακαριστό Μητροπολίτη Κεφαλληνίας κυρό Γεράσιμο, γίναμε μέτοχοι μιας ιδιαίτερης πνευματικής και χριστιανικής προσωπικότητος.

Ταπεινός. Γλυκύς. Απλός.

Ταπεινός, γιατί πάντοτε ήθελε και επεδίωκε να είναι τελευταίος στην προβολή και τη δόξα και πρώτος στην αγάπη και στην φιλανθρωπία προς τον πάσχοντα άνθρωπο.

Γλυκύς, γιατί πάντοτε με το χαμόγελο και την ευγένειά του προσέφερε τις υπηρεσίες του σε όλους. Ενθυμούμαι πως κάθε φορά που επισκεπτόμουν το νησί με υποδεχόταν με χαμόγελο και αδελφικό εναγκαλισμό.

Απλός, γιατί προτιμούσε να κυκλοφορεί ανυπόδητος παρά να γνωρίζει πως κάποιος Κεφαλλονίτης, και όχι μόνο, στερείται ενδυμάτων, υποδημάτων και άλλων αγαθών. Προσέφερε τα πάντα για μην πεινάει, να μην κρυώνει, να μην διψάει ο λαός του Θεού.

Με αυτές τις απλές σκέψεις προσπάθησα να σκιαγραφήσω τον πατριώτη μου Μακαριστό Μητροπολίτη Κεφαλληνίας κυρό Γεράσιμο.

Επισφραγίζω την κατάθεση ψυχής μου με τον λόγο του Ιερού Χρυσοστόμου, ο οποίος ομιλεί για την αληθινή δόξα: «Δόξα γάρ ἀνθρώπου εὐλάβεια, ἐπιείκεια, ἐλεημοσύνη, πρᾳότης, ταπεινοφροσύνη, εἰρήνη, δικαιοσύνη, ἀγάπη ἀνυπόκριτος πρός πάντας. Ταῦτα πάντα δόξα ἀνθρώπου».

Αυτή ήταν η δόξα του ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ.

ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΠΡΟΒΛΗΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΤΗΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ

Στίχοι οφειλετικοί για τον Γεράσιμο, Μητροπολίτη Κεφαλληνίας, τον πρόωρα φευγάτο Φίλο

π. Παναγιώτης Καποδίστριας 

ΑΠΟΣΤΙΧΑ ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ

1 

Με τόση Λύπη 

σε σκότωσε η Χαρά 

Γεράσιμέ μου 

αλάβωτος πια 

συλλειτουργείς εσαεί 

Εκεί που πρέπει. 

2 

Ανεμίζονται 

χαιρέκακες πλερέζες 

σκιοντυμένων. 

-Φύγετε μύγες 

οσμή φέρετε ήδη

βόθρου ανοιχτού. 

3 

Λαού το σέβας 

των παιδιών οι οδυρμοί 

σε ουρανίζουν 

τι κι αν ετάφης 

ακοίμητος θα στέργεις 

τους Ταλαίπωρους. 

[Φωτογραφία: π. Π. Κ., πρωί 24ης Ιουνίου 2015, στη Μονή Αγίου Γερασίμου στα Ομαλά Κεφαλληνίας, αναμένοντας την κηδεία του Μητροπολίτου Κεφαλληνίας Γεράσιμου, για τον οποίον μάλιστα γράφτηκαν οι ανωτέρω αναθηματικοί στίχοι από τον π. Π. Κ., εν Βανάτω Ζακύνθου, πρωί 26ης Ιουνίου 2015.]

Πρόσωπα του Πένθους σε άσπρο-μαύρο, κατά την ταφή του Μητροπολίτου Κεφαλληνίας Γερασίμου

Απόγευμα Τετάρτης, 24ης Ιουνίου 2015, στη Μονή του Αγίου Γερασίμου, στα Ομαλά Κεφαλληνίας

Λήψη φωτογραφιών, ειδικά για το Νυχθημερόν: π. Σεραφείμ Κονίδης και Σπύρος Νέγκας | Επεξεργασία φωτογραφιών: π. Παναγιώτης Καποδίστριας 

Το Χρονικό της Κηδείας του Μητροπολίτου Κεφαλληνίας Γερασίμου

Ρεπορτάζ για το Ραδιόφωνο της Εκκλησίας: Μάκης Αδαμόπουλος 

Στην Ιερά Μονή Αγίου Γερασίμου Ομαλών Κεφαλληνίας εψάλη η εξόδιος ακολουθία του μακαριστού Μητροπολίτη Κεφαλληνίας κυρού Γερασίμου προεξάρχοντος του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου. Παρέστησαν αρκετοί Μητροπολίτες, εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, Τοπικών Αρχών, των Σωμάτων Ασφαλείας, των Ενόπλων Δυνάμεων, Τοπικών Φορέων και Οργανισμών, κληρικοί και λαϊκοί από όλη την Μητρόπολη.

Ο Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος Επίσκοπος Μεθώνης κ. Κλήμης ως εκπρόσωπος της Συνόδου στον επικήδειο λόγο μεταξύ άλλων ανέφερε: «Ως κεραυνός εν αιθρία επήλθεν η είδησις της προς Κύριον εκδημίας του νεοεκλεγέντος Μητροπολίτου Κεφαλληνίας και συνεκλόνισε βαθέως την Ιεραρχίαν της Εκκλησίας της Ελλάδος, αλλά και σύσσωμον την Εκκλησίαν του Χριστού. Έμελλε η επί γης Αρχιερατική πορεία του να είναι πρόσκαιρος και βραχεία, ολιγόχρονος και ευμάραντος, και τα ίχνη αυτής ταπεινά και διακριτικά, ανάλογα προς το ταπεινό φρόνημα με το οποίο έζησε και έδρασε ως λειτουργός του Υψίστου. Ο Θεός ηθέλησε να μετασταθεί πολύ νωρίς στις ουράνιες μονές, καθιστώντας την επί γης Εκκλησία Του πτωχότερη και την της Κεφαλληνίας πάλιν ορφανή εντός ελαχίστου χρόνου».

Ο Αρχιγραμματέας αναφέρθηκε στη ζωή του μακαριστού Μητροπολίτη και στη συνέχεια τόνισε: «Έμελλε να καταστούν σχεδόν προορατικοί οι στοχασμοί του εκλιπόντος Ιεράρχου κατά τον χειροτονητήριο λόγο του, την Κυριακή της Πεντηκοστής, 22 ημέρες προ της κοιμήσεώς του. Μνημονεύων τον λόγον του μακαριστού Μητροπολίτου Κερκύρας Πολυκάρπου, είπε: «τα δένδρα τα καλλίκαρπα και πολύκαρπα πεθαίνουν όρθια και οι άγιοι αρχιερείς με τον Σταυρόν εις το χέρι». Και ότι «δεν έχουν τελειωμό τα πάθη και οι καημοί του κόσμου», κατά τον λόγον του σκιαθίτη δημιουργού. Μολονότι η επί γης Εκκλησία εστερήθη της διακονίας, της διδασκαλίας και του έργου του, ο ίδιος ο εκλιπών είχε βαθύτατη συναίσθηση του ύψους και της ευθύνης του Αρχιερατικού λειτουργήματος, το οποίον επωμίσθη μετά πάσης ταπεινοφροσύνης, όπως εμφαίνεται και στους απλούς λόγους της Χειροτονίας του, διότι «ο αγαθός άνθρωπος εκ του αγαθού θησαυρού της καρδίας αυτού προφέρει το αγαθόν, εκ γαρ του περισσεύματος της καρδίας λαλεί το στόμα αυτού». Από την απλότητα και καλοσύνη της καρδιάς, από την πνοή του Χριστού που συνείχε τον μακαριστό Γεράσιμο εξεπήγασε και η ενάρετος διδαχή του να συνεχίσει ο καθένας την προσωπική πνευματική ζωή του, να μη λυγίσει, να μη βουλιάξει, να μην αγανακτεί κατά τις φοβερές δοκιμασίες.

Ευτυχής όποιος είχε την ευκαιρία να αντλήσει από την πείρα του και να περιβληθεί την αγάπη του. Διότι, πέραν του έργου του, ο δίκαιος οικοδομεί πρωτίστως δια του βίου του, όσο βραχύτερον κι αν τον καταστήσει ο θάνατος. Ο Θεός του χάρισε, κατά τους λόγους του ιδίου μακαριστού Γερασίμου «πολλές μητέρες, πολλούς πατέρες, πολλά αδέλφια και πολλά παιδιά». Ασκητικός και φιλομόναχος, άνθρωπος με βαθειά και ανυπόκριτη ευσέβεια, ο εκλιπών Ιεράρχης υπήρξεν η ψυχή της Εκκλησίας της Κεφαλλονιάς, γέννημα - θρέμμα της αγιοτόκου αυτής νήσου με την βαρειά ιστορία, αλλά και πνευματικό κεφάλαιο και ολόφωτο κόσμημα συνολικώς για την Εκκλησία της Ελλάδος.

Σε άλλο σημείο του επικήδειου λόγου ο Επίσκοπος Μεθώνης επεσήμανε: «Η Κεφαλληνία ευλογήθηκε με εκλεκτό και άξιο Ποιμενάρχη, δυστύχησε όμως να τον χάσει σύντομα, προτού ολοκληρώσει την επίγεια ιερή του αποστολή και διαδρομή. Ο εκδημήσας Αρχιερεύς ήταν προορισμένος για σπουδαιότερο έργο. Ακόμη όμως και στη διάρκεια της σύντομης διακονίας του καταλείπει πολύτιμη παρακαταθήκη, την οποία πάντα θα τιμούμε. Φεύγει πράος και άδολος, ακλόνητος και ανέγγιχτος από τους πόνους του επισκοπικού βίου και τις ευπερίστατες και πολυτάραχες πτυχές του. Απέρχεται ήρεμος και ειρηνικός για την Βασιλεία του Θεού, ευλαβικός ικέτης στον ουράνιο Πατέρα για όλους μας. «Τον μεν γαρ πόνον ενταύθα συνεκλήρωσεν, ένθα βραχύς ο βίος• τους δε στεφάνους εις το μέλλον εταμιεύσατο, ένθα αγήρως και ατελεύτητος ο αιών».

Αμέσως μετά μίλησε ο Τοποτηρητής της Μητρόπολης Κεφαλληνίας, Μητροπολίτης Ηλείας κ. Γερμανός, ο οποίος μεταξύ άλλων επεσήμανε πως «ο μακαριστός Μητροπολίτης δεν πέθανε, αλλά κοιμάται και πάει στον Παράδεισο, ίνα μην η κακία του κόσμου αλλάξει σύνεση αυτού. Δεν πρόφτασε να ενθρονιστεί στον Μητροπολιτικό Θρόνο της Κεφαλληνίας, όμως έχει ήδη ενθρονιστεί στον Ουράνιο Θρόνο του Θεού, αλλά και στις καρδιές των συμπολιτών του».

Η Βουλευτής Κεφαλληνίας κ. Αφροδίτη Θεοπεφτάτου τόνισε ότι «ο μακαριστός Γεράσιμος έζησε για να ενώσει την κοινωνία και να την εμπνεύσει. Μεγάλη απώλεια για τον τόπο, μέγιστη για την Εκκλησία».

Ο Αντιπεριφερειάρχης Κεφαλληνίας κ. Παναγής Δρακουλόγκωνας ανέφερε πως «ο μακαριστός δεν ζήτησε ποτέ τον έπαινο, ήταν ταπεινός και μας έδειχνε το δρόμο της καλοσύνης».

Στη συνέχεια μίλησε ο Δήμαρχος Κεφαλληνίας κ. Αλέξανδρος Παρίσης κι αμέσως μετά ο αδελφός του εκλιπόντος Ιεράρχη κ. Αθανάσιος Φωκάς, ο οποίος ευχαρίστησε τον Αρχιεπίσκοπο και τους Αρχιερείς που βρέθηκαν εκεί, καθώς και όλους τους παρευρισκόμενους που του δίνουν κουράγιο αυτήν τη στιγμή. «Η εγκαθίδρυση του Γερασίμου ως Μητροπολίτη Κεφαλληνίας ήταν απαραίτητη για να καταστεί σαφές στους Ορθόδοξους Χριστιανούς ότι η καταξίωση δεν υπάρχει μόνο στους ουρανούς, αλλά και επί της γης» είπε ο κ. Φωκάς και προσέθεσε πως «μία μόνο λέξη εκφράζει την πεμπτουσία της Ορθοδοξίας και αυτή η λέξη είναι αγάπη. Όλη η ζωή του Γεράσιμου ήταν μία μετουσίωση αυτής της έννοιας», ενώ μιλώντας για τη ζωή του μακαριστού επεσήμανε: «Για μένα ο Γεράσιμος ήταν Άγιος» και ολοκλήρωσε την ομιλία του λέγοντας «αδελφέ μου υπάρχει η άποψη ότι ουδείς αναντικατάστατος, όμως δεν ισχύει αυτό για σένα, γι’ αυτό το λόγο συμπάσχω με τους Κεφαλλήνες, τους αδελφούς σου, όπως ο ίδιος έλεγες. Αισθάνομαι τόσο τυχερός που σε έχω αδελφό. Συγχώρησε με αν δεν στο έδειξα όσο έπρεπε, αν και είμαι σίγουρος ότι ένιωσες την υπερηφάνεια που ένιωθα και νιώθω για σένα».

Ο μακαριστός Μητροπολίτης γεννήθηκε στο Αργοστόλι το 1951. Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, εξ ης απεφοίτησε το 1988. Το ίδιον έτος εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου του Άθω. Διάκονος χειροτονήθηκε το 1989 και Πρεσβύτερος το 1998 από τον αοίδιμο Μητροπολίτη Κεφαλληνίας κυρό Σπυρίδωνα, λαβών και το οφφίκιο του Αρχιμανδρίτου. Υπηρέτησε επί μακρόν ως Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Κεφαλληνίας από του 1998 έως και της ημέρας της εκλογής του, την 26ην παρελθόντος Μαΐου και της χειροτονίας του, την 31ην του ιδίου μηνός.

Επιμνημόσυνη δέηση, ανήμερα της κηδείας του Κεφαλληνίας Γερασίμου, στη Μονή Στροφάδων και Αγίου Διονυσίου Ζακύνθου

Χθες, 24 Ιουνίου 2015, κατά την τέλεση της θείας Λειτουργίας προς τιμήν του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, στο Καθολικό της Μονής Στροφάδων και Αγίου Διονυσίου, ετοιμάστηκε μνημόσυνος τόπος για τον μεταστάντα Μητροπολίτη Κεφαλληνίας Γεράσιμο και έγινε δέηση για την ανάπαυση της αγνής ψυχούλας του, δεδομένου ότι ο κεκοιμημένος είχε στενούς δεσμούς με τον Ηγούμενο και τους Πατέρες της Μονής, ευλαβείτο υπερβαλλόντως τον Άγιο της Συγνώμης, ενώ φρόντιζε να είναι παρών κατά τις πανηγύρεις του Αγίου Διονυσίου στη Ζάκυνθο και τη Μονή Του. 

Την πρωτοβουλία των Πατέρων για Επιμνημόσυνη Δέηση πραγμάτωσε ο π. Δανιήλ Μπιάζης (Ηγουμενοσύμβουλος, ιεροκήρυκας Ι. Μ. Ζ. και εκ των απορρήτων του μεταστάντος Ιεράρχου), ενώ εκ μέρους της Αδελφότητας μετέβησαν στην Κεφαλληνία για την κηδεία ο Ηγούμενος π. Διονύσιος Λιβέρης και ο π. Σεραφείμ Κονίδης.

Η ταφή του Μητροπολίτου Κεφαλληνίας Γερασίμου σε 4 videos

Απομεσήμερο 24ης Ιουνίου 2015, στη Μονή του Αγίου Γερασίμου, στα Ομαλά Κεφαλληνίας.

Βιντεοσκόπηση ειδικά για το Νυχθημερόν: π. Σεραφείμ Κονίδης 

Στη Γενεύη για στεφανιογραφία ο Οικουμενικός Πατριάρχης

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ 25ης ΙΟΥΝΙΟΥ 2015

Τό ἑσπέρας τῆς Τρίτης, 23ης Ἰουνίου, ἡ Α. Θ. Παναγιότης ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. κ. Βαρθολομαῖος μετέβη ἀεροπορικῶς εἰς Γενεύην, ὅπου τήν πρωΐαν τῆς σήμερον, Πέμπτης, 25ης ἰδίου, ὑπεβλήθη εἰς στεφανιογράφημα ἐν τῷ Πανεπιστημιακῷ Νοσοκομείῳ τοῦ Καντονίου τῆς Γενεύης. Τά ἀποτελέσματα ἦσαν τῇ χάριτι τοῦ Κυρίου ἰδιαιτέρως ἱκανοποιητικά. Ὁ Πατριάρχης θά ἐξέλθῃ τοῦ Νοσοκομείου αὔριον, Παρασκευήν. Μεταξύ τῶν θεραπόντων Αὐτοῦ ἰατρῶν εἶναι καί ὁ Ἐντιμολ. κ. Αὐξέντιος Καλαγκός, Καθηγητής, Ἄρχων Ὀστιάριος τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας. 

Τό Σάββατον, 27ην τ.μ., ἡ Α. Θ. Παναγιότης ὁ Πατριάρχης θά συναντηθῇ ἐν τῷ Ὀρθοδόξῳ Κέντρῳ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου Γενεύης μετά τῆς Α. Μακαριότητος τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. κ. Ἱερωνύμου, μεταβαίνοντος προφρόνως ἐκεῖσε διά νά εὐχηθῇ τῇ Α. Θ. Παναγιότητι τά εἰκότα. 

Τόν Οἰκουμενικόν Πατριάρχην συνοδεύουν εἰς τήν ἀποδημίαν Του ταύτην ὁ Πανοσιολ. Μέγας Ἀρχιδιάκονος κ. Ἀνδρέας, ὁ Ἐντιμολ. κ. Παντελεήμων Βίγκας, Ἄρχων Μέγας Χαρτοφύλαξ, καί ὁ ἐν τῇ Πόλει θεράπων Αὐτοῦ ἰατρός Ἐλλογ. κ. Jan Klod Kayuka.

Σύν Θεῷ, ἡ Α. Θ. Παναγιότης ὁ Πατριάρχης θά ἐπιστρέψῃ εἰς τήν ἕδραν Αὐτοῦ τήν Κυριακήν, 28ην τ.μ. .

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου

Η στεντόρεια φωνή μιας ανδρείας γυναίκας υπέρ του πολυ-αδικημένου Μητροπολίτου Κεφαλληνίας μακαριστού Γερασίμου

Δεν μπορέσατε ούτε τη σκόνη των τρύπιων παπουτσιών Του να αγγίξετε.. Θα Τον αγγίξετε τώρα;;

Κάποιοι παπάδες «πνίξανε τον πόνο τους» στα καφέ της Πλατείας...

Δεν περιμέναμε τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο από εσάς που του κάνατε το βίο αβίωτο. Σας είδαμε να «σπαράζετε» στο κλάμα επιμελώς μπροστά στους φωτογραφικούς φακούς, σας είδαμε να βγάζετε σέλφις με το σκήνωμά του...

Σας βλέπαμε χρόνια να κομπάζετε για τους ακριβούς σταυρούς σας, να τινάζετε με χάρη προς τα δεξιά το μαύρο σας μαντίλι...

Σας βλέπαμε να βγάζετε φωτογραφίες μεταξύ σας μέσα στα ιερά των εκκλησιών ακόμα και την στιγμή των αχράντων μυστηρίων...

Για σας η «εκκλησία» φαίνεται να έχει μετατραπεί σε «πίστα» επίδειξης ακριβών σταυρών και χλιδάτων αμφίων.

Ανίκανοι και ανάξιοι να αντιληφθείτε έστω και ένα κόκκο της Αγάπης Του για τους ανθρώπους, τον κατηγορούσατε ασύστολα, τον υπονομεύατε στο έργο του προς τον συνάνθρωπο, του κάνατε τη ζωή δύσκολη.

Πότε ζητήσατε τη βοήθειά Του και δεν την είχατε; Πότε αρρωστήσατε και δεν έτρεξε δίπλα σας; Πότε χρειαστήκατε χρήματα για νοσηλεία ακόμα και στο εξωτερικό και δεν έλιωσε τα πόδια του να σας τα βρει; Και εσείς τι κάνατε; Ανάξιοι να σταθείτε δίπλα Του ακόμα και στο μνήμα Του.

Έπεσε πολύ κλάμα τρεις μέρες τώρα... και μερικοί είπατε ψες το βράδυ να τον ξενυχτήσετε στο στέκι σας στην Πλατεία. Εξάλλου το κονιακάκι συνηθίζεται στις κηδείες...

Και ενώ εσείς πίνατε τον «καφέ της παρηγοριάς» στα στέκια του Αργοστολιού, οι πραγματικοί παπάδες, γέροι, ταλαιπωρημένοι, απελπισμένοι, νηστικοί μέρες, ήταν στον Άγιο και ξενυχτούσαν και χθες το βράδυ το Δεσπότη τους. Δεν τον άφησαν μόνο μέσα στον κρύο τάφο. Η αγάπη τους τον ζέστανε και θα τον ζεσταίνει πάντα...

Τώρα, άντε πάλι από την αρχή την ίντριγκα... παλιά μου τέχνη κόσκινο...

Πορευτείτε το δρόμο σας έτσι όπως ξέρετε, έτσι όπως κάνατε τόσα χρόνια... υπογείως, κρυφίως , στα σκοτάδια...

Πολύ μικροί, πολύ μικρόψυχοι ακόμα και για «καριερίστες» μιας εκκλησίας αποκομμένης από τη κοινωνία και τον Άνθρωπο. Γιατί αυτή είναι η δική σας «εκκλησία», ίδια με εκείνη που ο Κύριος πήρε το φραγγέλιο να τα έκαμε λίμπα!

Όμως, ότι και να κάνατε δεν μπορέσατε να μολύνετε τη ψυχούλα του Δεσπότη μας! Τα νεύρα του τινάζατε στον αέρα... Την καρδούλα του μαυρίσατε μόνο και έσπασε... 

Δεν μπορέσατε ούτε τη σκόνη των τρύπιων παπουτσιών του να αγγίξετε όσο ζούσε... Θα τον αγγίξετε τώρα; Τώρα που βρίσκεται στο θρόνο της καρδιάς του κάθε Κεφαλονίτη; Τώρα που βρίσκεται στο θρόνο των Αγίων του Παραδείσου;

Χορέψτε, χαρείτε, επιδείξτε τους πολυτελείς σταυρούς σας, φωτογραφίστε τη μαγκουφιά σας όσο θέλετε και τρέξτε με τα λουστρίνια σας να προλάβετε την επόμενη ψηφοφορία... 

Μόνο που… στο τέλος σας περιμένει μια μεγάλη έκπληξη!

Ε, μα! Τι νομίζατε;!

Ελένη Δ. Χιόνη, εγγονιά του παπα-Βαγγέλη.

Άθρησκη της δικής σας "εκκλησίας", ταπεινά υποκλινόμενη στη Δική Του πίστη.

Υ. Δεν μου επέτρεψε να τον υπερασπιστώ όσο ζούσε και πάλευε με τα "θηρία". Τι ανάγκη με είχε, άλλωστε; "Όλοι χωράνε στην αγκαλιά της εκκλησίας, κυρά μου" , μου έλεγε και μου ξανάλεγε και με εξόργιζε...