e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2016

Έκθεση φωτογραφίας του Νικολάου Α. Μαγγίνα: "Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος. Είκοσι πέντε χρόνια διακονίας 1991-2016"






Φωτογράφισε και παρουσιάζει ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας 

Πραγματοποιήθηκαν απόψε (29.11.2016) στο Σισμανόγλειο Μέγαρο της Κωνσταντινουπόλεως τα Εγκαίνια μιας πολυσήμαντης έκθεσης φωτογραφίας. Αυτής του Πατριαρχικού Φωτογράφου Νικολάου Α. Μαγγίνα, η οποία αφορά στην 25ετή πατριαρχία του σημερινού Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου και διοργανώθηκε από το Γενικό Προξενείο της Ελλάδας στην Κωνσταντινούπολη και τον Σύνδεσμο Υποστήριξης Ρωμαίικων Κοινοτικών Ιδρυμάτων. Ο αγαπητός μας κ. Μαγγίνας, συνοδεύοντας τον Πρωθιεράρχη της Ορθοδοξίας εντός και εκτός Φαναρίου, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της υδρογείου, είχε την μοναδική ευκαιρία να αποτυπώνει βήμα προς βήμα, χρόνο με τον χρόνο, το ευλογητό άνοιγμα Βαρθολομαίου στα έθνη, ένα άνοιγμα αγάπης προς τον συνάνθρωπο (για τη χρεία "παγκοσμιοποίησης της αγάπης" έχει μιλήσει ο ίδιος), άνοιγμα διαλόγου, συναλληλίας, σεβασμού της ανθρωπότητας του ανθρώπου και της Κτίσης του Θεού. 

Η ευκαιρία για την έκθεση δόθηκε φέτος, με την συμπλήρωση 25 χρόνων της πατριαρχίας Βαρθολομαίου, ενός τετάρτου του αιώνος! Ο ίδιος ο τιμώμενος Πατριάρχης παραβρέθηκε συγκινημένος στην κατάμεστη από επισήμους προσκεκλημένους ιστορική αίθουσα του Σισμανογλείου. Παρόντες Αρχιερείς και λοιποί Κληρικοί Φαναριώτες και εκ περάτων, οι εκπρόσωποι του Βατικανού στη Θρονική Εορτή του Φαναρίου, ο Υφυπουργός εξ Ελλάδος Γιάννης Αμανατίδης, ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στην Πόλη Ευάγγελος Σέκερης.

Ωραία και συγκινητική ομιλία έκανε ο δημοσιογράφος Νίκος Παπαχρήστου, όπως και ο ίδιος ο φωτο-αποτυπωτής των πατριαρχικών μεγάλων στιγμών μιας 25ετίας. Τέλος ο Πατριάρχης του Γένους ανέβηκε στο βήμα και, αναφερόμενος στην πορεία του προς τη σύγχρονη κοινωνία, ευχαρίστησε τον Νικόλαο Μαγγίνα για την αφοσίωσή του στη Μεγάλη και Μητέρα Εκκλησία. Αμέσως μετά (και πριν την δεξίωση που ακολούθησε), ο Πατριάρχης περιηγήθηκε την έκθεση, αναθυμούμενος νοσταλγικά τις αξιονημόνευτες στιγμές του (κορυφαίες πάντως στιγμές της Ορθοδοξίας), που ήταν αναρτημένες στους τοίχους των αιθουσών.


















































































Η χειροθεσία του Παναγιώτου Νεοχωρίτου ως νέου Άρχοντος Πρωτοψάλτου της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας

Απόγευμα 29ης Νοεμβρίου 2016 στον πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου, στο Φανάρι, χοροστατούντος του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου. Μετά το τέλος των Εσπερίων 0 Οικουμενικός Πατριάρχης απένειμε το οφίκιο του Άρχοντος Πρωτοψάλτου της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας τον τοποτηρητή της Πρωτοψαλτίας κ. Παναγιώτου Νεοχωρίτου
Φωτορεπορτάζ: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας





































Προσφώνησις 
 τῆς Α. Θ. Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου 
 κατά τήν χειροθεσίαν τοῦ Ἄρχοντος Πρωτοψάλτου τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μ. Ἐκκλησίας 
Παναγιώτου Νεοχωρίτου 
  (29 Νοεμβρίου 2016) 

Μουσικολογιώτατε Ἄρχων, 

«Οἱ μορφές περνοῦν, οἱ φωνές σβύνουν, μένει μόνο ἡ ἀνάμνηση τῆς ἀνθρωπίνης διαβάσεως», ἔλεγεν ὁ Θρασύβουλος Στανίτσας κατά τό ἰωβηλαῖον πρός τιμήν τοῦ Κωνσταντίνου Πρίγγου, ἔτι ζῶντος.

Ἔτσι καί ἡ φωνή τοῦ τελευταίου Πρωτοψάλτου μας Λεωνίδου Ἀστέρη ἔσβυσε δυστυχῶς, ἔτι ζῶντος. Ἡ καλλικέλαδος ἀηδών τοῦ πρώτου ἀναλογίου τῆς Ὀρθοδοξίας ἐσιώπησε. Καί καλεῖ τώρα ἡ Μήτηρ Ἐκκλησία ὑμᾶς, Μουσικολογιώτατε, νά καταλάβετε αὐτό τό ἀναλόγιον, νά τό τιμήσετε, νά τό ἀναδείξετε, νά γράψετε καί σεῖς τήν ἱστορίαν σας μαζί μέ ὅλα τά ἄλλα μέλη τῶν Πατριαρχικῶν ἀναλογίων, παλαιά καί νέα, ὡς μία οἰκογένεια, νά διατηρήσετε τό περιλάλητον Πατριαρχικόν ὕφος καί νά τό μεταδώσετε εἰς τούς νεωτέρους, ὥστε ἡ πολύτιμος μουσική παράδοσις τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας νά συνεχίζεται καί νά διαιωνίζεται ἀναλλοίωτος ἀπό γενεᾶς εἰς γενεάν. 

Μᾶς ἤλθετε ἀπό τήν πόλιν τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, ἀλλά ἡ φήμη σας ὡς ἱκανοῦ ἱεροψάλτου καί διδασκάλου προέτρεξεν ὑμῶν. Καί ἡ Μήτηρ Ἐκκλησία σᾶς ἐνηγκαλίσθη καί σᾶς υἱοθέτησε μέ χρηστάς προσδοκίας, ἐκτιμῶσα πλήν ἄλλων καί τήν σεμνότητα καί τήν ταπεινοφροσύνην σας. 

Ἐδῶ δέν θά εὕρητε πλήθη ἐκκλησιαζομένων ὡς εἰς τήν Ἑλλάδα. Ἡ συρρίκνωσις τοῦ ἐνταῦθα ποιμνίου μας καί ἡ ἐλάττωσις τῶν ἔξωθεν προσκυνητῶν κατά τά τελευταῖα ἔτη ἠλάττωσαν καί τό ἐκκλησίασμα εἰς τούς ναούς τῆς Πόλεως καί εἰς αὐτόν τοῦτον τόν Πάνσεπτον Πατριαρχικόν Ναόν. Καί ἐδῶ ἀκριβῶς εἶναι εὔκαιρον καί ἐπίκαιρον νά σᾶς ὑπενθυμίσωμεν ὅσα ἔλεγε μαθητής τοῦ Πρίγγου (Σ. Παπαμανωλάκης) διά τάς συμβουλάς πού ἔδιδεν ὁ μεγάλος ἐκεῖνος «δάσκαλος» καί ἡμέτερος Καθηγητής ἐν Χάλκῃ: «Ποτέ δέν θά λάβῃς - ἔλεγεν - ὡς μέτρον τό πλῆθος τῶν ἐκκλησιαζομένων. Θά ψάλῃς πάντοτε μέ τήν φαντασία ὅτι ὁ ναός εἶναι πλήρης πιστῶν, θά ψάλλῃς σωστά καί σύμφωνα μέ τήν τυπικήν διάταξιν τῆς ἡμέρας, χωρίς νά παραλείπῃς οὔτε ἕνα τροπάριο ἀπό τόν Κανόνα τοῦ Μηναίου. Νά μή φοβᾶσαι ποτέ τό στασίδι, ἀλλά τό στασίδι νά σέ φοβᾶται. Κάθε μάθημα πρέπει νά ψάλλεται στόν πρέποντα χρόνο». 

Νά βοηθήσετε καί τόν Σύνδεσμόν μας τῶν Μουσικοφίλων, ὁ ὁποῖος πλησιάζει πρός τήν συμπλήρωσιν 70ετίας ζωῆς καί προσφορᾶς, καί νά ἐνισχύσετε τήν χορῳδίαν του. Ἀναμένομεν πολλά ἀπό ὑμᾶς. 

Σᾶς συγχαίρομεν πατρικῶς διά τήν πρόκρισιν τῆς Μητρός Ἐκκλησίας καί τήν σημερινήν χειροθεσίαν σας, εὐλογοῦμεν ὑμᾶς καί τούς συνεργάτας καί μαθητάς σας καί τήν προσφιλῆ οἰκογένειάν σας καί ἀναφωνοῦμεν «Ἄξιος»!

Ἀντιφώνησις 
τοῦ Μουσικολ. κ. Παναγιώτου Νεοχωρίτου, 
κατά τήν χειροθεσίαν αὐτοῦ εἰς Ἄρχοντα Πρωτοψάλτην 
τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μ. Ἐκκλησίας 
(29 Νοεμβρίου 2016) 

Παναγιώτατε, 
Είναι μεγάλη η τιμή, που γίνεται σήμερα προς εμέ τον ελάχιστο, η οποία συμπίπτει με τη συμπλήρωση 25 ετών ευκλεούς Πατριαρχίας Σας και διά της οποίας τιμής μου ανατίθεται η ευθύνη της πρωτοψαλτίας στον Πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό. Ο λόγος μου δεν αρκεί για να εκφράσει την ευγνωμοσύνη μου προς το πρόσωπό Σας, για την πατρική αγάπη με την οποία με περιεβάλατε κατά το διάστημα της τοποτηρητείας μου. Εσείς όμως γνωρίζετε να διαβάζετε ακόμη και την σιωπή - διακρίνετε τον λόγο του ευεργετηθέντος, που κρύβει η σιωπή.

Στο Φανάρι, Παναγιώτατε, ήρθα Σεπτή Εντολή, όχι να απολαύσω τιμές, αλλά για να ενσωματωθώ στις δυνάμεις αυτές του Πατριαρχείου και της ομογένειας, που υπό την καθοδήγηση της Υμετέρας Θειοτάτης Παναγιότητος, αναλαμβάνουν να σηκώσουν μέρος της ευθύνης. Και η ευθύνη της πρωτοψαλτίας είναι μεγάλη, διότι ο σκοπός της είναι να χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα που έχει στη διάθεση της, τα φυσικά και πνευματικά, ώστε να προσεγγίσει την ικεσία, την προσευχή, να δημιουργήσει κλίμα κατανύξεως μέσα στον Πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό. Παράλληλα, ευθύνη είναι η μελέτη και μεταλαμπάδευση των παραδεδομένων τόσο των αμέσων προκατόχων της Πρωτοψαλτίας και Λαμπαδαρίας, όσο και των παλαιοτέρων διδασκάλων, των από αιώνων διαπρεψάντων στον Πάνσεπτον Πατριαρχικόν Ναόν. 

Ο σεβασμός μου προς το πρόσωπο του ασθενούντος αμέσου προκατόχου μου Μουσικολογιωτάτου Άρχοντος κ. Λεωνίδου Αστέρη είναι σεβασμός μαθητού προς διδάσκαλον˙ πολλάκις τον συνήντησα εις την Πόλιν και πολλάκις μας επισκέφθηκε στον εν Θεσσαλονίκη μουσικόν Σύλλογον. Ενθυμούμαι την λεπτότητα και ευαισθησία του να στηρίξει στην ασθένειά του τον συγχωρεμένον αδελφόν μου Εμμανουήλ, μαθητήν του εις το Πανεπιστήμιον Μακεδονίας. Εύχομαι ο Θεός να τον βοηθήσει και στη δική του δοκιμασία. 

Η σεμνότητα και προσήλωση στα τελούμενα˙ η ευγένεια και η αρχοντιά˙ η ακούραστη διακονία του οικουρούντος σήμερα Άρχοντος Λαμπαδαρίου της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας κ. Ιωάννου Χαριατίδου, αποτελούν δι’ εμέ παράδειγμα προς μίμηση. Η συμβουλή του, όταν τον επισκέφθηκα για να πάρω την ευχή του, ήταν: «Να έχεις υπομονή και αγάπη». Σοφά λόγια, ενός σοφού γέροντος που τα εφήρμοσε. 

Στο Φανάρι, Παναγιώτατε, ήρθα ως ταπεινός μαθητής να γνωρίσω τη γνήσια ρωμαίικη παράδοση, που κατέχουν πολλαπλώς σήμερα τα πρόσωπα του Φαναρίου. Ευχαριστώ δι’ Υμών και τους Ιεράρχες, κληρικούς και λαϊκούς, καθηγητές οφφικιάλους του Οικουμενικού Θρόνου, για τις συμβουλές, τις υποδείξεις, την στήριξη και τις γνώσεις τους, που μοιράστηκαν μαζί μου. Θαύμασα την απλότητα, τη σεμνότητα, το λιτό και απέριττο τρόπο, στο λόγο, το μέλος και την κίνηση. Τις τρείς αυτές ενέργειες, που εξωτερικεύουν αυτά που η ψυχή θεωρεί, ενθυμείται, επιθυμεί. Είδα καρδιές συντετριμμένες και τεταπεινωμένες να φυλάττουν προσευχή βαθειά στον τόπον τους, να στέκονται με ηρεμία και αρχοντιά, εν σιωπή, να περιμένουν υπομονετικά να πράξουν τα από αιώνων καθιερωμένα εντός και εκτός λατρευτικών συνάξεων. Θαύμασα την προσοχή του νου ως προπομπού της προσευχής. Όλα αυτά που αναβιβάζουν την ανθρώπινη ψυχή, την αλλοιώνουν προς το θειότερο, την ανακαινίζουν, την κάνουν να σκιρτήσει από χαρά και αγαλλίαση. Αλήθεια, τί δρόμο εκπαιδευτικό έχουν διαβεί αυτές οι ψυχές; Τι δασκάλους είχαν; Θυμήθηκα τις συμβουλές των δικών μου: «Παιδί μου, από τη σιωπή θα ξεκινήσεις, υπομονή να κάνεις, χωρίς σεβασμό και υπακοή ο νους δεν ανοίγει, από το μέτρο της ταπεινώσεως που θα καταφέρεις θα εξαρτηθεί πόσο θα ενεργεί η τέχνη σου, διότι η εκκλησιαστική μουσική είναι τέχνη της ψυχής που προσεγγίζει το θείο. Κι εδώ άλλα μέτρα και άλλα σταθμά ισχύουν, αυτά που νοούνται˙ και αυτά που νοούνται δεν είναι στο δικό σου χέρι μόνο να τα αποκτήσεις. Κυρίως πρέπει να παρακαλέσεις να σου δοθούν!». Και πριν το τέλος της διαδρομής του, έκαστος εξ αυτών κατέληξε πάλι στη σιωπή˙ να μελετά τα νοούμενα, να ετοιμάζει τη γεφύρα προς την απέναντι όχθη. Είδα τις διδαχές τους να εφαρμόζονται μέσα στο Φανάρι. Σοφία, σύνεση, μεγαλοπρέπεια να γεννάται από ταπεινές ψυχές. 

Είδα τον νου να στρέφεται προς τα μέσα, εν ησυχία, να θεωρεί τα μυστικώς τελούμενα, αυτά που οδηγούν σε επίγνωση και στη μυστική γνώση των ενεργειών του Θεού. Ίσως γι΄αυτό θαυμάζει αιώνες τώρα ο κόσμος τον λόγο, το μέλος και την κίνηση, εδώ στο Φανάρι, διότι παράγονται από καρδιές φωτισμένες οι οποίες γαλουχήθηκαν με σεβασμό στην παράδοση αιώνες τώρα. 

Αυτό το πατριαρχικόν ύφος επιθυμώ να ακολουθήσω, με την ευχή και καθοδήγησή Σας, Παναγιώτατε. Ψηλαφώντας στην παράδοση που κατέχουν τα πρόσωπα του Φαναρίου. Κοιτώντας πίσω, σ’ αυτούς που έφυγαν και άφησαν, και προσβλέποντας σ’ αυτούς που θα έρθουν για να συνεχίσουν. Και πάλιν και πολλάκις υποβάλλω τη βαθύτατη ευγνωμοσύνη μου προς την Υμετέρα Θειοτάτη Παναγιότητα για την υψίστη τιμή, που γίνεται στην ελαχιστότητά μου, υποσχόμενος ότι θα αγωνιστώ να φανώ αντάξιος των προσδοκιών της Μεγάλης Εκκλησίας και του Σεπτού Προκαθημένου αυτής. 

Πολλά τα έτη Σας, Παναγιώτατε!