Ιερώνυμος Β΄: "Εάν δεν δώσουμε την μαρτυρία της εκκλησιαστικής αλήθειας, θα είμαστε τραγικές και ξεπερασμένες φιγούρες ενός αταβιστικού παρελθόντος"

Με το πλοίο της γραμμής κατέφθασε στη Ζάκυνθο σήμερα το απόγευμα ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος Β΄ για προγραμματισμένη επίσκεψη, ενόψει των χειμερινών Εορτών για τη μνήμη του Αγίου Διονυσίου.

Ο Κλήρος και ο Λαός της Ζακύνθου, αλλά και πολλοί Αρχιερείς που ήδη έχουν καταφθάσει στο νησί, υποδέχτηκαν τον Πρώτο της Ελλαδικής Εκκλησίας στα προπύλαια του Καθολικού της Μονής Στροφάδων και Αγίου Διονυσίου.

Εμφανώς συγκινημένος ο Αρχιεπίσκοπος προσκύνησε το σεπτό Σκήνωμα του Πολιούχου στη Λάρνακά Του.

Στη συνέχεια εψάλη Δοξολογία, μετά το τέλος της οποίας προσεφώνησε τον υψηλό Επισκέπτη ο οικείος Μητροπολίτης, Σεβ. Ζακύνθου Χρυσόστομος Β΄, ο οποίος εξέφρασε συγκινημένος τη χαρά του για την επίσκεψη, επισημαίνοντας ότι "περίμενε αυτή την ημέρα πάνω από δέκα χρόνια".
Ακολούθησαν σύντομα, αλλά μεστά και θερμότατα, καλωσορίσματα από τον Βουλευτή Ζακύνθου κ. Δημήτρη Βαρβαρίγο, τον Αντινομάρχη Ζακύνθου κ. Διονύσιο Παλλαδινό και τον Δήμαρχο Ζακυνθίων κ. Διονύσιο Ακτύπη.
Ακολουθεί η Αντιφώνηση του Μακαριωτάτου, η οποία -σημειωτέον- έκαμε εντύπωση κι ευχαρίστησε τους παρευρισκόμενους:

ΑΝΤΙΦΩΝΗΣΗ

ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ

ΣΤΗΝ ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ

Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Ζακύνθου κ. Χρυσόστομε,

Σεβασμιώτατοι εν Χριστώ αδελφοί,

Εντιμότατοι εκπρόσωποι των τοπικών αρχών,

τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,

Ευχαριστώ από μέσης καρδίας τον Κύριο γιατί με αξιώνει να έλθω σήμερα ταπεινός προσκυνητής του Αγίου Διονυσίου, του Αγίου της καταλλαγής και της συγγνώμης. Έρχομαι με την λαχτάρα της παιδικής αφελότητας να καταθέσω τον πόθο της ψυχής μου και τις ανησυχίες της Εκκλησίας για ό,τι συμβαίνει σήμερα γύρω μας.

Οι άγιοι, σαν παρηγορητές της προσωπικής μοναξιάς μας, στέκουν διαχρονικά μάρτυρες της πάλης του εσωτερικού μας κόσμου με τον περίγυρο κόσμο της κάθε εποχής. Ο Άγιος Διονύσιος, το κόσμημα και καύχημα της εξακουστής Ζακύνθου, είναι σήμερα και επίκαιρος και αναγκαίος στη διλημματική εποχή μας. Στέκει εδώ αναχονευτής της ολιγότητάς μας και σταθερός φύλακας της Εκκλησιαστικής ζωής.

Ευχαριστώ τον Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη και αγαπητό μου φίλο κ. Χρυσόστομο, που είχε την καλωσύνη και την ευγένεια να με καλέση για να προστώ των Συνάξεων της τοπικής Εκκλησίας, με αφορμή την μνήμη του. Σε ευχαριστώ άγιε Ζακύνθου για τους φιλόφρονες λόγους σου και την εγκάρδια υποδοχή όλων σας, εξάλλου είναι γνωστή και πάγκοινος η αρχοντιά σου, μα πιο πολύ σε ευχαριστώ που μού δίνεις την ευκαιρία μέσα σε αυτό τον καταιγισμό της απαξίωσης κάθε παραδεκτού να αντλήσω μαζί με όλους τους προσκυνητές του Αγίου μας, την τόλμη, το θάρρος και την δύναμι που χρειάζεται για να ευαγγελισθούμε την Ειρήνη, τον Ιησού Χριστό, στους ανθρώπους μας, όπως αυτό και μόνο μάς εμπιστεύτηκε ο ίδιος, εμάς τους μικρούς και ολίγους, για να ανατρέψει τον περιορισμό που αισθάνεται ο άνθρωπος από την πνιγηρή ανακύκλωση της καθημερινότητάς του.

Εάν σήμερα δεν δώσουμε, σαν τον Άγιο Διονύσιο μέσα σε πνεύμα πραότητας, ειρήνης και ενότητας την μαρτυρία της εκκλησιαστικής αλήθειας, θα είμαστε τραγικές και ξεπερασμένες φιγούρες ενός αταβιστικού παρελθόντος, με γραφικό μόνο ρόλο στα λαϊκά και χωρίς πια νόημα πανηγύρια μας. Παρακαλώ όλους μας τις ημέρες που θα είμαστε εδώ κάτω από την φιλόξενη και πατρική σκέπη του αγίου Διονυσίου, να προσευχηθούμε καρδιακά, ειλικρινά και έντονα για να εμφυτεύσει στις καρδιές μας διάθεση και χάρη για την ανακαίνισή μας και κατά συνέπειαν όλης της κοινωνίας.

Εύχεσθε αδελφοί και προσεύχεσθε. Καλή πανήγυρι.

Τέλος και πριν την Συναυλία στον περικαλλή ναό της Φανερωμένης πόλεως, έγινε μικρή δεξίωση στο Αρχονταρίκι της Μονής.

Η πανήγυρις του Αγίου Ελευθερίου στην Κέρκυρα

Με κατάνυξη και αισθήματα βαθύτατης ευσέβειας γιορτάστηκε σήμερα στην Κέρκυρα η μνήμη του Αγίου Ελευθερίου στον κεντρικό Ναό των Αγίων Ελευθερίου και Άννης στην πόλη των Κορφών.

Χθες το απόγευμα στις 6 τελέστηκε ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός με τη συμμετοχή πολλών ιερέων και χριστιανών, παρά την καταρρακτώδη βροχή. Κήρυξε τον Θείο λόγο ο Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της Ιεράς Μητροπόλεως Κερκύρας Πρωτοπρεσβύτερος Θεμιστοκλής Μουρτζανός, αναφερόμενος στον ρόλο της μητέρας του Αγίου Ελευθερίου και στις σύγχρονες μητέρες.

Ανήμερα της εορτής προεξήρχε ο Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος, ο οποίος κήρυξε τον θείο λόγο, αναφερόμενος στη ζωή του Αγίου και το μαρτύριο του. Κατά το τέλος της Θείας Λειτουργίας ευχαρίστησε κι επαίνεσε την υπέροχη τετράφωνη Χορωδία του Ναού, που έψαλε με τόση γλυκύτητα υπό την Διεύθυνση του χοράρχη κ. Ιωάννη Καρύδη, καθώς επίσης αναφέρθηκε και στο φιλανθρωπικό έργο που επιτελεί η Ενορία με τα συσσίτια, προσφέροντας πάμπολλες μερίδες φαγητό καθημερινά στους αναξιοπαθούντες συνανθρώπους μας, ενώ μπροστάρης και η ψυχή αυτού του έργου είναι ο Εφημέριος του Ναού Πρωτοπρεσβύτερος Δημήτριος Κοσκινάς, τον οποίο θερμά ευχαρίστησε.

Εννοείται, ότι για την επιτυχία και της φετινής πανηγύρεως φρόντισε τα πάντα η αγάπη του δραστήριου Εφημερίου και φίλου μας π. Δημητρίου Κοσκινά.

Οι παραπάνω φωτογραφίες είναι από τη σημερινή πανήγυρι.

Η Ζάκυνθος υποδέχεται τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Ιερώνυμο Β΄ για την πανήγυρι του Πολιούχου Αγίου Διονυσίου

Κατά το τριήμερο απο τις 16 έως τις 19 Δεκεμβρίου κάθε χρόνο η Ζάκυνθος -ως γνωστόν- εορτάζει με κάθε δυνατή επισημότητα και κατάνυξη τη μνήμη του Προστάτου και Πολιούχου της Αγίου Διονυσίου, Αγίου της Συγνώμης και της Ανεξικακίας.
Φέτος ιδιαίτερα, στις καθιερωμένες εορταστικές εκδηλώσεις και λατρευτικές συνάξεις θα παρίσταται και θα προεξάρχει ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος Β΄, σύμφωνα με το ακόλουθο Πρόγραμμα:

Την Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου, ώρα 5 το απόγευμα, θα γίνει η επίσημη υποδοχή του Αρχιεπισκόπου Αθηνών κ. Ιερωνύμου στο Καθολικό της Ιεράς Μονής Στροφάδων και Αγίου Διονυσίου, όπου θα τελεσθεί Δοξολογία.
Αμέσως μετά, στις 6 μ.μ., θα γίνει μικρή δεξίωση στο Αρχονταρίκι της Μονής.
Στη συνέχεια, ώρα 7 το βράδυ, θα δοθεί Συναυλία προς τιμήν του Μακαριωτάτου στον ιστορικό και περικαλλέστατο Ναό της Φανερωμένης της πόλης μας από τη Χορωδία Ζακύνθου "Η Φανερωμένη", με μαέστρο τον Μουσικό κ. Κώστα Μεϊντάνη. Την ομήγυρη των επισήμων θα προσφωνήσει ο Συγγραφέας και Εκκλησιαστικός Σύμβουλος του Ναού κ. Νιόνιος Μελίτας.

Την Τρίτη το πρωί ο Αρχιεπίσκοπος θα κάμει εθιμοτυπικές επισκέψεις στον Δήμαρχο Ζακυνθίων, όπου θ' ανακηρυχτεί Επίτιμος Δημότης της πόλης, στον Νομάρχη Ζακύνθου, θα μεταβεί στο Μεταβυζαντινό Μουσείο, στο Μουσείο Διονυσίου Σολωμού και Επιφανών Ζακυνθίων, στον Ναό Αγίων Τιμοθέου και Μαύρας Μαχαιράδου (που αποτεφρώθηκε στις 8.12.2005 και ήδη αναγεννάται από την τέφρα) και ύστερα στη Γυναικεία Μονή της Ελευθερώτριας Λαγοπόδου.
Την ίδια μέρα, ώρα 5 το απόγευμα, θα γίνει -κατά την τοπική Εκκλησιαστική Τάξη- η επίσημη Κάθοδος του Αρχιεπισκόπου από την Ιερά Μονή στον Ναό, όπου θα γίνει Δοξολογία με περιφορά του σεπτού Λειψάνου του Αγίου Διονυσίου εντός του Ναού και θα τελεσθεί ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός.

Την Τετάρτη, 17 Δεκεμβρίου, ώρα 7.30 το πρωί, θα αρχίσει η Ακολουθία του Όρθρου και στη συνέχεια η Πολυαρχιερατική Θ. Λειτουργία, προεξάρχοντος του Μακαριωτάτου κ. Ιερωνύμου. Αμέσως μετά, στις 11 το πρωί (καιρού επιτρέποντος), θα γίνει η μεγάλη Λιτανεία του Λειψάνου του Αγίου στην πόλη.

Την Παρασκευή, 19 Δεκεμβρίου, ώρα 8.30 το πρωί, ημέρα των "Μπασιμάτων", δηλαδή της απόδοσης της εορτής, θα τελεσθεί Αρχιερατική Θ. Λειτουργία και ύστερα, ώρα 11, περιφορά του Ιερού Λειψάνου εντός του Ναού και εναπόθεσή Του στη Λάρνακα, όπου φυλάσσεται.

Τα Μανουσάκια

Γράφει η Διονυσία Μούσουρα-Τσουκαλά

Ο Δεκέμβρης είναι γεμάτος γιορτές στο Χριστιανικό Ημερολόγιο.

Για την οικογένεια μου, όμως, είχε ιδιαίτερη σημασία, αφού η πιο «επίσημη» ημέρα του χρόνου για το σπιτικό μας, ήταν η 12η Δεκεμβρίου, εορτή του Αγίου Σπυρίδωνος όπου γιόρταζε ο παπάκης μου.

Οι προετοιμασίες άρχιζαν από τις αρχές του μήνα. Γενικός ξεσηκωμός στο σπίτι. Η κυρά Γεωργία, η γυναίκα που βοηθούσε την παπαδιά στις βαριές δουλειές, ανάλαφρο το μυρωδάτο χώμα που τη σκέπασε, επιστρατευόταν από νωρίς. Αρχής γενομένης από την μπουγάδα, από κει περνούσαν πρώτα, κουβερτόρια, τραπεζομάντιλα φαγητού και λούσου, κουρτίνες και άλλα ασπρόρουχα. Μετά την μπουγάδα που πολλές φορές κρατούσε δυο ημέρες, αν όχι τρεις, ανάλογα με τον καιρό, ακολουθούσε το «χύλισμα» (δηλαδή το κολλάρισμα των ρούχων), δύσκολη και κοπιαστική δουλειά. Καμιά φορά η παπαδιά ανέθετε στην αδελφή μου κι εμένα να «χυλίσουμε» τα πετσετάκια για τις Ανθοστήλες καθώς και τις πετσέτες του φαγητού. Μολονότι ο κύριος ρόλος μας στην όλη προετοιμασία, ήταν άλλος, ακολουθεί.

Άλλα χρόνια εκείνα, δεν είχε εισβάλλει η χαρτοβιομηχανία με τις χαρτοπετσέτες, τα χάρτινα πιάτα, χάρτινα/πλαστικά ποτήρια, χάρτινα τραπεζομάντιλα, όπου ναι μεν διευκόλυναν τη ζωή της γυναίκας, κακά τα ψέματα, η γυναίκα επωμιζόταν όλα αυτά, χάθηκε , όμως, η φινέτσα και η αρχοντιά από τα σπίτια.

Σειρά είχαν τα παντζούρια, τα τζάμια, το παρκέ, έπρεπε όλα να αστραφτοκοπούν και να λάμπουν...τελευταίο από το νοικοκυριό, έμενε το ξεσκόνισμα και το λάδωμα των επίπλων. Κοπιαστικά και κουραστικά όλα αυτά, έλα, όμως, που έμπαινες μέσα και μοσχοβολούσε πάστρα και αρχοντιά το σπίτι...

Βέβαια, από 2-3 ημέρες πριν, η παπαδιά προγραμμάτιζε το «μενού» της ημέρας. Μολονότι ήταν δύσκολα και φτωχά εκείνα τα χρόνια, το τραπέζι ήταν πάντα πλουσιοπάροχο. Κοτόπουλα σπιτίσια στο φούρνο με πατάτες, σπλήνα γεμιστή, αυγολέμονο όπου «κολλούσε μουλάρι», τόσο νόστιμο, η συνταγή ήταν του παπάκη μου, για να γίνει νόστιμο και «παχύ», το ζουμί ήταν από τριών λογιών κρέατα, γαλοπούλα, μοσχάρι και χοιρινό με μπόλικο σέλινο για να μοσκοβολάει κι όλας.

Σαλάτα ρούκα, μακαρονάδα, οπωσδήποτε, και έπονταν τα γλυκίσματα. Σπεσιαλιτέ της παπαδιάς, το μελαχρινό και το γαλακτομπούρεκο, ο φούρνος στην αυλή έκαιγε συνέχεια και μοσχοβολούσε η γειτονιά.. και το απαραίτητο «μπικίρι», χειμωνιάτικο πεπόνι, κρεμασμένο από το ταβάνι...

Εμείς λοιπόν τα κορίτσια, είχαμε την ευθύνη να βρούμε φιόρα της εποχής για να στολίσουμε τα βάζα στις ψηλές Ανθοστήλες. Στη σαλοτραπεζαρία, βάζαμε πάντα μανουσάκια και στην κουζίνα, κοκοράκια κι ό,τι άλλα αγριολούλουδα βρίσκαμε.

Ήταν «πρωτόλουβα» τα μανουσάκια γιατί τότε άρχιζαν να ανθίζουν, κι εμείς γυρνούσαμε όλο τον τόπο για να τα βρούμε και να τα μαζέψουμε, μονά και διπλά, όπου η μυρωδιά τους, ιδιαίτερα τα διπλά, σε ξετρέλαινε και σε λίγωνε.... αυτή τη μυρωδιά συνδύαζα πάντα με τη γιορτή του παπάκη μου... Ακόμα μέχρι σήμερα, κάθε φορά που βλέπω ή μυρίζω μανουσάκια η σκέψη πάντα γυρίζει στο τότε, στη γιορτή του παπάκη, στις 12 του Δεκέμβρη κάθε χρονιάς...

Μέχρι το 1980, όπου ήταν η τελευταία χρονιά που γιορτάσαμε -εγώ φυσικά, από τους Αντίποδες- τη γιορτή του παπάκη μου... 12 Δεκεμβρίου 1980, ο παπάκης πήγε στην Αγία Δύναμη όπου ιερουργούσε, λειτούργησε, μετάλαβε των Αχράντων Μυστηρίων, χαιρέτησε το πυκνό εκκλησίασμα, γνωστούς και φίλους που πήγαν να του ευχηθούν, μετά κάθισε στο γιορτινό τραπέζι με την παπαδιά, τα παιδιά και τα εγγόνια που είχε κοντά του, τηλεφώνησα κι εγώ από την άκρη του κόσμου να ευχηθώ στον ίδιο και σε όλη την οικογένεια, χωρίς να γνωρίζω ότι τα «Χρόνια Πολλά» που με τόση αγάπη του ευχήθηκα θα κρατούσαν τόσο λίγο, αφού λίγες ώρες μετά που, λες και περίμενε για να με αποχαιρετίσει και να μου δώσει την ιερατική ευλογία και πατρική ευχή και αφού έλαβε και τα φιόρα που του έστειλα, μόνο που δεν ήταν μανουσάκια... άφησε τα εγκόσμια για τις γειτονιές των αγγέλων.

Η μυρουδιά από τα μανουσάκια όμως με ακολουθεί ακόμα...

Νέα από την Κοινότητα Αγίου Παντελεήμονος Harrow Λονδίνου

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΔΕΙΠΝΟ

Την Κυριακή 7η Δεκεμβρίου 2008 η Κοινότητα Αγ. Παντελεήμονος Harrow και Περιχώρων (BΔ Λονδίνου) πραγματοποίησε μια ευχάριστη Χριστουγεννιάτικη εκδήλωση, με δείπνο και μουσική, στο ωραίο ψαρεστιατόριο Sea Pebbles στην περιοχή Hatch End του ΒΔ Λονδίνου.

Το δείπνο, στο οποίο συμμετείχαν πλέον των 100 ατόμων, ήταν προσφορά του ιδιοκτήτη του ψαρεστιατορίου κ. Σάββα Ανδρέου (Εκκλ. Επιτρόπου της Εκκλησίας Αγ. Παντελεήμονος) και της καλής του οικογενείας. Το οικονομικό προϊόν της εκδήλωσης ήταν £2225. Τα χρήματα κατατέθηκαν στον Έρανο για την ανέγερση νέου βυζαντινού Ιερού Ναού Αγ. Παντελεήμονος.

Ο Πρόεδρος της Κοινότητας κ. Παντελής Δημοσθένους ενημέρωσε τους συνδαιτυμόνες για την πρόοδο του σπουδαίου Κοινοτικού ζητήματος, της ανέγερσης του νέου Ιερού Ναού. Συγκεκριμένα ανέφερε πως «αυτή την εποχή πραγματοποιούμε τις τελικές διαπραγματεύσεις με τους Μηχανικούς και τους Εργολάβους, έτσι ώστε να οριστικοποιήσουμε τις οικονομικές και τις διαδικαστικές λεπτομέρειες του έργου».

Ο Ιερατικώς Προϊστάμενος Οικον. Αναστάσιος Δ. Σαλαπάτας, αναφερόμενος στην εορταστική ατμόσφαιρα της εκδήλωσης είπε μεταξύ άλλων: «Ο Δεκέμβριος θεωρείται ως “ο μήνας των Αγίων”, γιατί εορτάζουμε και τιμούμε πολλούς, γνωστούς και μεγάλους Αγίους. Έτσι, η ιδέα της “εορτής” είναι κυρίαρχη την εποχή αυτή, κατά την οποία μας διακατέχουν θρησκευτικά συναισθήματα ιερής προσμονής, εν όψει της μεγάλης Δεσποτικής Εορτής των Χριστουγέννων. Επίσης, σημαντικό στοιχείο της πνευματικής ζωής είναι η στοχοθεσία. Όλοι μας ξεχωριστά θέτουμε στόχους στην προσωπική μας ζωή. Η Κοινότητά μας δε, έχει θέσει ένα μεγάλο και σπουδαίο στόχο: την εκ θεμελίων ανέγερση νέου Ιερού Ναού. Για τον ιερό αυτό στόχο καλούμαστε όλοι να εργασθούμε προς δόξαν του Αγίου Θεού μας και προς πνευματικό όφελος όλων μας».

Ένα νέο εκκλησάκι στο Μπανάτο

Πράγματι, ένα νέο εκκλησάκι ετοιμάζεται ν' ανεγερθεί στην Ενορία μας, επ' ονόματι των Αγίων Παμμεγίστων Ταξιαρχών και Νικολάου.

Πώς προέκυψε αυτή η ευχάριστη για όλους μας εξέλιξη εξηγείται στο σχετικό Πρακτικό του Εκκλησιαστικού μας Συμβουλίου, το οποίο παραθέτουμε παρακάτω, ώστε να λάβουν γνώση οι απανταχού ενορίτες μας και οι φίλοι του ηλεκτρονικού πολυπεριοδικού μας:

ΠΡΑΚΤΙΚΟ ΥΠ' ΑΡΙΘΜΟΝ 150

ΤΗΣ 19ης ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2008

Στο Βανάτο και στο Γραφείο του Ιερού Ενοριακού Ναού Υπεραγίας Θεοτόκου Βανάτου, σήμερα 19 Νοεμβρίου 2008 και ώρα 6.30 μ.μ., συνήλθε το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο της παραπάνω Ενορίας, αποτελούμενο από τους α) Πρωτοπρεσβύτερο Παναγιώτη Καποδίστρια, β) Κωνσταντίνο Μάτσα, γ) Αναστάσιο Στραβοπόδη, δ) Διονύσιο Τουρκάκη και ε) Πέτρο Κοντονή και συσκέφτηκε επί του μόνου θέματος:

ΑΠΟΔΟΧΗ ΔΩΡΕΑΣ ΑΝΕΓΕΡΣΗΣ ΙΕΡΟΥ ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙΟΥ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΑΙ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ.

Ο Πρόεδρος π. Παναγιώτης Καποδίστριας ενημέρωσε το Σώμα, ότι η Οικογένεια Παναγιώτου Δημ. Στραβοπόδη, εμπόρου και συγχωριανού μας, εξέφρασε προ καιρού την πρόθεση να ανεγείρει εκ βάθρων ένα παρεκκλήσιο σε ενοριακό οικόπεδο, κείμενο πίσω ακριβώς από το Κοιμητήριο του Βανάτου, ιδίοις της εξόδοις.

Σημειωτέον, ότι υφίστατο ανάλογο παρεκκλήσιο του Αγίου Νικολάου εντός του Κοιμητηρίου, το οποίο όμως καταστράφηκε ολοσχερώς κατά τους Σεισμούς του 1953 κι έκτοτε ουδέποτε επιχειρήθηκε η ανακατασκευή του.

Τώρα προθυμοποιήθηκε η Οικογένεια Στραβοπόδη, εις μνήμην του μακαριστού γιου της Οικογένειας ΜΙΧΑΗΛ Παν. ΣΤΡΑΒΟΠΟΔΗ.

Μετά από σχετική υπόξειξη του Αιδεσιμολογωτάτου Προέδρου, η ενδιαφερόμενη Οικογένεια ανέθεσε τη μελέτη σε Αρχιτεκτονικό Γραφείο και ήδη κατέθεσε τον έτοιμο Φάκελο της Μελέτης.

Μετά από διαλογική συζήτηση, το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο

αποφάσισε ομόφωνα

1. Να κάμει ασμένως δεκτή την προσφορά της Οικογένειας Στραβοπόδη προς την Ενορία μας,

2. Να καταθέσει αρμοδίως την παρούσα Πράξη της, μαζί με τον Φάκελο της Αρχιτεκτονικής Μελέτης στο Μητροπολιτικό Συμβούλιο και δι' αυτού στη Ναοδομία της Εκκλησίας της Ελλάδος για την έκδοση οικοδομικής άδειας,

3. Να ευχαριστήσει με κάθε τρόπο την Οικογένεια Στραβοπόδη, μη παύοντας να μνημονεύεται επ' εκκλησίας ο μεταστάς ΜΙΧΑΗΛ υπέρ αναπαύσεως.

Μη υπάρχοντος άλλου θέματος λύεται η Συνεδρία και υπογράφεται από

ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

Ο Πρόεδρος - Τα Μέλη

Στον Άη Νικόλα των Καποδιστραίων στα Μετόχια Μπανάτου

Σήμερα το πρωί ξαναβρεθήκαμε οι ενορίτες του Μπανάτου στο εκκλησάκι του Άη Νικόλα στα Καρκαναίϊκα ή στα Μετόχια, ιδιοκτησίας Γεωργίας χήρας Ιωάννη Καποδίστρια.

Η θεία Λειτουργία, η καθιερωμένη Αρτοκλασία και ύστερα η ευλογία των Κολλύβων τελέστηκαν κατά τάξιν, μέσα σε ατμόσφαιρα κατάνυξης και χαμηλών τόνων, ως άλλωστε αρμόζει στο νόημα της Ορθόδοξης Πνευματικότητας.

Παρά τον μελαγχολικό καιρό, προσήλθαν από νωρίς αρκετοί ενορίτες της περιοχής, αλλά και από άλλα χωριά, συμμετέχοντας μάλιστα οι περισσότεροι στο Μυστήριο της θείας Ευχαριστίας.

Ο Εφημέριος, ομιλώντας στο εκκλησίασμα, επισήμανε την αναγκαιότητα, ο σύγχρονος κόσμος ν' ανακτήσει την δοκιμαζόμενη Πίστη του, τη χαμένη του Πραότητα και την με κάθε έννοια Εγκράτεια, κατά το υπόδειγμα του Αγίου Νικολάου, ο οποίος καθ' όλη τη ζωή του υπήρξε "κανών πίστεως, εικών πραότητος, εγκρατείας διδάσκαλος"!

Άπαντες ήταν χαρούμενοι στο τέλος της γιορτής, διότι ήρθαν κοντύτερα ο ένας με τον άλλον, σε μιαν ανάπαυλα από τις καθημερινές ασχολίες και μάλιστα το μάζεμα των ελιών, που συνεχίζεται αυτό τον καιρό μ' εντατικούς ρυθμούς και στην περιοχή μας.

Δεν ξεχάστηκαν όμως και οι ασθενείς-κατάκοιτοι συγχωριανοί, οι οποίοι αδυνατούν πράγματι να φτάσουν στο ναό. Ο Εφημέριος μετέφερε το Σώμα και το Αίμα του Χριστού κατ' οίκον, ώστε κι εκείνοι να μετάσχουν στο Μυστήριο των Μυστηρίων, ενόψει μάλιστα των μεγάλων Εορτών που εγγίζουν!

Μετά το τέλος όλων των προηγούμενων, η Οικογένεια Καποδίστρια (η κ. Γεωργία με τα παιδιά της Παναγιώτα, Χαρά και Χαράλαμπο) δέχτηκαν τον κόσμο στο σπίτι τους, προσφέροντας σε όλους καφέ και γλυκίσματα. Ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία γι' ανταλλαγή σκέψεων, αλλά κι ευχών για τα Χριστούγεννα που είναι επί θύραις!

Εσπερίζοντας στον Άη Νικόλα των Καποδιστραίων

Η Εκκλησία τιμά αύριο τη μνήμη του Αγίου Νικολάου, ενός ιδιαίτερα αγαπημένου από τον λαό μας Αγίου, "της γης και του πελάου", όπως χαρακτηριστικά λέει.

Στο Μπανάτο εσπερίσαμε "επί την ηλίου δύσιν" στο μικρό εκκλησάκι του Άη Νικόλα στα Καρκανέϊκα, απ' όπου και οι παραπάνω φωτογραφίες.

Αύριο το πρωί, σύμφωνα με το Πρόγραμμα, θα τελεσθεί η Θεία Λειτουργία με Αρτοκλασία. Τα νεότερα στην αυριανή μας ανάρτηση. Ευχές στους εορτάζοντες φίλους μας, όπου γης!

Λίγα για τη γιορτή της Αγίας Βαρβάρας στο Μπανάτο

Με κάθε ιεροπρέπεια γιορτάστηκε σήμερα και στο Μπανάτο η μνήμη της Αγίας Βαρβάρας, μια και στο ναό της Παναγούλας μας υπάρχει παλαιή Καθέδρα της Αγίας με Εικόνα της, την οποίαν ευλαβούνται πολύ οι συγχωριανοί. Θυμίζουμε, ότι η Μεγαλομάρτυς Βαρβάρα θεωρείται η σώτειρα της Ζακύνθου από την πανδημία της Βλογιάς, που συνέβη στα μέσα του 17ου αιώνα, γι' αυτό μέχρι τις μέρες μας όλοι την αποδέχονται ως εκδιώκουσα κάθε νόσο.

Χτες το βράδυ έγινε ο Εσπερινός της Εορτής και σήμερα το πρωί ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία με Αρτοκλασία. Οι ψάλτες μας έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους. Στη φωτό: Κέντρο ο Πρωτοψάλτης Παναγιώτης Δ. Στραβοπόδης, αριστερά ο Χρυσοβαλάντης Π. Δρογγίτης και δεξιά ο Δημήτρης Β. Αβούρης.

Η προσέλευση όμως των ενοριτών μας στον ναό ήταν πολύ μειωμένη έως απογοητευτική, λόγω της πρωινής θύελλας (νοτιοανατολικοί άνεμοι έως 10 μποφόρ και με 20 βαθμούς Κελσίου) και των ακραίων καιρικών φαινομένων που ενέσκηψαν και στο νησί μας (βλ. 3η φωτό).

Στην Ομιλία του ο π. Παναγιώτης επισήμανε την αναγκαιότητα της κοινωνικοποίησης μέσω του εκκλησιασμού και της συνάντησης των συνενοριτών επί το αυτό, έστω και αν χρειάζεται να "υποφέρουμε" μια κάποια θύελλα ή βροχή. Προέβαλε μάλιστα το πνευματικό ανάστημα της τιμωμένης Αγίας, η οποία υπέμεινε τα πάνδεινα έως και τον αποκεφαλισμό για την αγάπη του Νυμφίου Χριστού.

Στιγμιότυπο από τις καταστροφές στην παραλιακή της Χώρας. Φωτό από τον Ατσάραντο. Περισσότερα όμως, για την δύσκολη σημερινή κατάσταση στη Ζάκυνθο, δείτε στα Ονειρομαγειρέματα με θέα.

Τιμητική διάκριση στην Διονυσία Μούσουρα-Τσουκαλά

Από την Ομογένεια της Μελβούρνης πληροφορούμαστε μ' ευχαρίστηση, ότι την προηγούμενη Κυριακή 23 Νοέμβρη 2008 έγινε η παρουσίαση του ετήσιου λογοτεχνικού περιοδικού Ο ΛΟΓΟΣ, το οποίο εκδίδει ο Σύνδεσμος Ελλήνων Λογοτεχνών Αυστραλίας. Στην ιδιαίτερα επιτυχημένη αυτή εκδήλωση που έγινε στην κατάμεστη αίθουσα του δημαρχείου Νόρθκοτ, οι παρευρισκόμενοι, μέλη και φίλοι του Συνδέσμου είχαν την ευκαιρία να περάσουν ένα πολύ ευχάριστο απόγευμα.

Κατά την διάρκεια της εκδήλωσης η ψυχολόγος κ. Βλαχάκη εξήρε την προσωπικότητα της λογοτέχνιδας (και καλής συνεργάτιδάς μας) Διονυσίας Μούσουρα-Τσουκαλά, αφιέρωμα στο έργο της οποίας υπάρχει στο περιοδικό.

Ακολούθησε απονομή τιμητικών διπλωμάτων τόσο στην Δ. Μούσουρα-Τσουκαλά, όσο και στον ζωγράφο Νίκο Σουλάκη, έργα του οποίου κοσμούν τις σελίδες του συγκεκριμένου τεύχους του ΛΟΓΟΥ.

Το "Νυχθημερόν" αισθάνεται την υποχρέωση να συγχαρεί την Διονυσία, πολύτιμη συγχωριανή και συνεργάτιδά μας, για την διάκριση που τής έγινε, ευχόμενοι και σε άλλα ανώτερα!

Μοναχικός, βροχερός Εσπερινός

Η σημερινή μέρα ήταν ανάστατη στην περιοχή του Ιονίου. Άνεμοι θυελλώδεις έως τρικυμιώδεις, τρελές βροχές, πένθιμο τοπίο, άκρως μελαγχολικό...

Κατά την ώρα του Εσπερινού, σχεδόν σκοτάδι, παρότι απομεσήμερο. Ο ήχος της καμπάνας χάθηκε στη σφοδρότητα της καιρικής ακαταστασίας.

Είχε τη γοητεία του όλο αυτό!... Στασίδια κενά, μυστηριακό μισοσκόταδο, μια κατάνυξη αλλιώς ωραία!

Ουδείς ξεμύτισε από το σπίτι του προς την Παναγούλα μας. Ήταν από τις ελαχιστότατες φορές που απέμεινα απόλυτα μόνος προς Μόνον! Θυμήθηκα το τραγούδι: "Ποτέ δεν είμαι μοναχός μέσα στη μοναξιά μου"...

Ενδεικτικές και οι φωτογραφίες, οι οποίες δεν μπορούν ν' αποδώσουν το χαρμολυπητερό, αποψινό συναίσθημα. Είπαμε, είναι απλώς ενδεικτικές!

Καλή Κυριακή για όλους σας όπου γης!

Πάντα Κυριακή!

"Της Κυρίας των Αγγέλων" 2008 στο Μπανάτο

Η καθιερωμένη γιορτή της Φανερωμένης στο Μπανάτο ή "Κυρίας των Αγγέλων" ή "Μισοσπορίτισσας" έγινε κατά τάξιν.

Όλοι στρέψαμε τα μάτια μας δεητικά προς την Καθέδρα της, όπου η περίπυστη Εικόνα της τύπου Οδηγήτριας και της ζητήσαμε να οδηγεί τα βήματά μας "εις παν έργον αγαθόν".

Πανεύοσμα άνθη από τους κήπους των συγχωριανών στόλιζαν τον εορτάζοντα ναό μας, ο οποίος άστραφτε από την έκτακτη φωτολουσία ενός άπλετου νοεμβριάτικου (σχεδόν ανοιξιάτικου) ήλιου.

Η Πλατυτέρα, ως "Κυρία των Αγγέλων", σε στυλ αναγεννησιακό, είχες την αίσθηση ότι αγκάλιαζε τον εορτάζοντα ναό Της, τον οποίον προσφέρει στη χάρη Της ένα αγγελάκι.

Στο κέντρο του ναού δέσποζε η νέα εικόνα των Εισοδίων, δεητική προσφορά της κ. Ιουστίνας χήρας Νικολάου Μούσουρα, εις μνήμην της κόρης της Αγγελικής, η οποία θα είχε σήμερα την ονομαστική της εορτή.

"Πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν, οι δε εκζητούντες τον Κύριον ουκ ελαττωθήσονται παντός αγαθού", έψαλε όλο το εκκλησίασμα, κατά την Αρτοκλασία.

Στη φωτό, δύο από τους Εκκλησιαστικούς Επιτρόπους της Ενορίας μας: Ο κ. Αναστάσιος Στραβοπόδης και ο κ. Κωνσταντίνος Μάτσας, πολύτιμοι και αφοσιωμένοι Σύμβουλοι του Εφημερίου.

Ο Εσπερινός της "Μισοσπορίτισσας"

Έγινε απόψε (βλ. φωτό) στον εορτάζοντα ναό της Φανερωμένης Μπανάτου ο Εσπερινός για την αυριανή εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου, μέσα σε κλίμα κατάνυξης, ενώ αρκετοί ενορίτες μας προσήλθαν στο Μυστήριο της Εξομολόγησης.

Η γιορτή της "Μισοσπορίτισσας", όπως πατροπαράδοτα έχει καθιερωθεί να ονομάζεται, είναι μια πρώτης τάξεως πνευματική / λειτουργική ευκαιρία στο έμπα του Χειμώνα, να τιμήσουμε το πρόσωπο της Παναγίας Μητέρας, καθώς μάλιστα διάγουμε το Σαρανταήμερο, που θα μάς οδηγήσει στα χαροποιά Χριστούγεννα.

Σύμφωνα με το Πρόγραμμα, αύριο θα τελεστεί η Θεία Λειτουργία με Αρτοκλασία. Όσοι πιστοί προσέλθετε!!!

Με την ευκαιρία να ευχηθούμε τα δέοντα στις εορτάζουσες Αγγελικές!

Δοξαστικό των Αποστίχων των Εισοδίων
Δόξα… Και νυν… Ήχος πλ. β΄
Σεργίου Αγιοπολίτου

Σήμερον τα στίφη των Πιστών συνελθόντα, πνευματικώς πανηγυρίσωμεν, και την θεόπαιδα Παρθένον και Θεοτόκον, εν Ναώ Κυρίου προσαγομένην, ευσεβώς ανευφημήσωμεν, την προεκλεχθείσαν εκ πασών των γενεών, εις κατοικητήριον του Παντάνακτος Χριστού, και Θεού των όλων, Παρθένoι, λαμπαδηφορούσαι προπορεύεσθε, της Αειπαρθένου τιμώσαι, την σεβάσμιον πρόοδον, Μητέρες, λύπην πάσαν αποθέμεναι, χαρμονικώς συνακολουθήσατε, υμνoύσαι την Μητέρα του Θεού γενομένην, και της χαράς του κόσμου την πρόξενον, Άπαντες ουν χαρμονικώς, το χαίρε συν τω Αγγέλω εκβοήσωμεν, τη Κεχαριτωμένη, τη αεί πρεσβευούση, υπέρ των ψυχών ημών.

Το 16ο Ετήσιο Πνευματικό Συμπόσιο της Κοινότητας Αγ. Παντελεήμονος Harrow και Περιχώρων ΒΔ Λονδίνου

Την περασμένη Κυριακή, 16 Νοεμβρίου, πραγματοποιήθηκε στην Κοινότητα Αγ. Παντελεήμονος Harrow και Περιχώρων (ΒΔ Λονδίνου) το 16ο Ετήσιο Πνευματικό Συμπόσιο, με γενικό θέμα : «2008: ΕΤΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ» .
Στη διάρκεια των εργασιών του Συμποσίου δόθηκαν οι εξής ομιλίες :

1. «Η προσωπικότητα του Αποστόλου Παύλου», με ομιλητή τον Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Τροπαίου κ. Αθανάσιο, Θεολόγο - Αρχιερατικώς Προϊστάμενο Καθεδρικού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Βορείου Λονδίνου.

2. «Ο Απόστολος Παύλος και η Κύπρος», με ομιλητή τον π. Ανδρέα Μιχαηλίδη, Θεολόγο - Συγγραφέα - Ποιητή.

3. «Ο Ύμνος της Αγάπης του Αποστόλου Παύλου», με ομιλήτρια την Δρα. Νίκη Κατσαούνη, Μορφωτικό Σύμβουλο της Κυπριακής Υπάτης Αρμοστείας Λονδίνου. Στην διάρκεια της ομιλίας αυτής ο Λαμπαδάριος του Ι.Ν. Αγ. Παντελεήμονος Δρ. Παναγιώτης Προκοπίου έψαλε τον Ύμνο της Αγάπης του Αποστόλου Παύλου (Α’ Κορ. 13, 1-8).

Τις εργασίες του Συμποσίου, τις οποίες παρακολούθησαν 100 περίπου Ομογενείς, συντόνισε ο κ. Κώστας Καββάδας, Νομικός - Λαογράφος.
Το Συμπόσιο τίμησαν με την παρουσία τους κληρικοί, εκπαιδευτικοί, εκπρόσωποι του Ομογενειακού τύπου, άρχοντες, μέλη και φίλοι της διοργανώτριας Κοινότητας.

Ο Ιερατικώς Προϊστάμενος της Κοινότητας Οικονόμος Αναστάσιος Δ. Σαλαπάτας, καλωσορίζοντας τους παρισταμένους, είπε μεταξύ άλλων και τα εξής :

«Σας καλωσορίζουμε όλους με πολλή αγάπη στο 16ο Πνευματικό Συμπόσιό μας. Μας τιμά ιδιαίτερα η παρουσία όλων σας στην εκδήλωσή μας αυτή.
Για 16 χρόνια τώρα η Κοινότητά μας πρωτοπόρα -όπως πάντα- σε τέτοιου είδους πνευματικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις, δίνει την ευκαιρία στους Ομογενείς μας να συναντηθούν και να συσκεφθούν για μεγάλα και σπουδαία θέματα, με χαρακτήρα και ενδιαφέρον εκκλησιαστικό, αλλά και εθνικό και κοινωνικό.
Αφορμή για το φετινό μας Συμπόσιο λάβαμε από την περσινή χριστουγεννιάτικη εγκύκλιο του Παναγιώτατου Οικουμενικού Πατριάρχη μας κ.κ. Βαρθολομαίου, ο οποίος εκτός των άλλων ανέφερε σ’ αυτήν πως “εις υπόμνησιν των λόγων και των εξ αγάπης έργων του Αγίου Αποστόλου Παύλου και επί τη συμπληρώσει δύο χιλιάδων ετών από της γεννήσεώς του ανακηρύσσομεν το ερχόμενον έτος 2008 ως έτος του Αποστόλου Παύλου”.
Έτσι κι εμείς σκεφθήκαμε και αποφασίσαμε να αφιερώσουμε το Συμπόσιο αυτό στον Απόστολο των Εθνών Παύλο. Ο Παύλος, όπως είναι γνωστό, είναι μία από τις μεγαλύτερες μορφές του Χριστιανισμού, ο οποίος σήκωσε στους ώμους του την ευθύνη της διάδοσης της χριστιανικής διδασκαλίας σε ολόκληρη τη λεκάνη της Μεσογείου.
Για τον Χριστιανισμό, υπήρξε μέγας Απόστολος και φωτιστής, ο κατεξοχήν διδάσκαλος της εκκλησιολογίας, της ιεραποστολής, της αγάπης, της ελευθερίας, της ισότητας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της ποιμαντικής μέριμνας. Το ιεραποστολικό έργο του χαρακτηρίζεται ως τεράστιος άθλος. Ένας σημαντικός καρπός του έργου του ήταν και η γόνιμη συνάντηση Ελληνισμού και Χριστιανισμού, μέσω των χριστιανικών κοινοτήτων που ίδρυσε, στις ελληνικές πόλεις που περιόδευσε. Πρόκειται για κοσμογονικό γεγονός πάνω στο οποίο θεμελιώθηκε στη συνέχεια ο βυζαντινός και ο ευρωπαϊκός πολιτισμός. Ιδιαίτερα, είναι σημαντικό για την Κύπρο μας, αφού η μετάβασή του στο νησί υπήρξε βασικός παράγοντας για την σύσταση και ισχυροποίηση του χριστιανικού στοιχείου και την οργάνωση της τοπικής Εκκλησίας, η οποία από τότε χαρακτηρίζεται ως αποστολική.
Για όλους αυτούς τους λόγους, το σεπτό Οικουμενικό μας Πατριαρχείο όρισε το τρέχον έτος 2008 ως “Έτος Αποστόλου Παύλου” και προγραμμάτισε ποικίλες εορταστικές εκδηλώσεις. Μέσα στα πλαίσια αυτών των εκδηλώσεων εντάσσεται και ο αποψινό μας Συμπόσιο.
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να απευθύνω θερμότατες ευχαριστίες προς τους ομιλητές, τον συντονιστή και όλους τους προσκεκλημένους μας. Είμαι βέβαιος ότι όλοι μας θα απολαύσουμε πνευματικά την αποψινή εκδήλωση.
Θα ήθελα, τέλος, να ευχαριστήσω από μέσης καρδίας και όλους εκείνους και εκείνες που συνέβαλαν στην προετοιμασία της εκδήλωσης, και ιδιαίτερα του δείπνου που θα ακολουθήσει, και αποτελεί προσφορά της Κοινότητά μας προς όλους μας».

Ακολούθησαν οι ομιλίες, οι οποίες είχαν εξαιρετικό ενδιαφέρον. Και οι τρεις ομιλητές παρουσίασαν τα θέματά τους με μεγάλη επιστημοσύνη, αλλά και ήθος, και όλο το ακροατήριο συμμετείχε με μοναδικό τρόπο στις εργασίες του Συμποσίου. Στο τέλος των ομιλιών έγινε γενική συζήτηση. Πολλοί είχαν την ευκαιρία να απευθύνουν σημαντικές ερωτήσεις στους ομιλητές και επίσης να κάνουν ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις για το θέμα. Οι ομιλίες θα συμπεριληφθούν στο επόμενο τεύχος του Κοινοτικού περιοδικού Σπουδάγματα, για να μπορέσουν όσοι επιθυμούν να τις μελετήσουν με προσοχή.

Μετά το πέρας των εργασιών του Συμποσίου (που έλαβαν χώραν στον Ιερό Ναό Αγ. Παντελεήμονος), ακολούθησε δείπνο στο νεόδμητο Κοινοτικό Κέντρο, προσφορά της Κοινότητας Αγ. Παντελεήμονος προς όλους τους συμμετασχόντες. Αξίζει να σημειωθεί οτι την εκδήλωση αυτή επιχορήγησαν: η Εκκλησιαστική Επιτροπή, η Βοηθητική Αδελφότητα Κυριών και ο εκ των Αντιπροέδρων της Κοινότητας κ. Πέτρος Χριστοφής.

Η Τρόμπα του Μπανάτου

Γράφει η Διονυσία Μούσουρα-Τσουκαλά

Πάει πολύς καιρός τώρα που όλο και σκεφτόμουνα να σας μιλήσω για άλλο ένα σύμβολο, ξεχασμένο πια, του Μπανάτου: Την Τρόμπα.

Bρίσκεται σε ένα καντούνι, κοντά στον κεντρικό δρόμο, περίπου στη μέση του χωριού.

Χτίστηκε γύρω στα 1939, παραμονές πολέμου και για πολλές δεκαετίες τροφοδοτούσε όλο το χωριό με το γάργαρο, πεντακάθαρο νερό της.

Προφανώς, υπήρχε αναβρυτικό, βαθύ πηγάδι στο σημείο εκείνο. Φτιάξανε μια μεγάλη τσιμεντένια βάση, σα μικρή πλατεία πάνω από το πηγάδι, κι επάνω της μπήκε η αντλία όπου έβγαζε, σχετικώς, άνετα το νερό, οπωσδήποτε πιο άνετα από ότι με το σχοινί και με το σίγλο. Είχε γύρω και μια μικρή γούρνα για να πέφτει το περισσευούμενο νερό.

Ήταν σημείο συνάντησης και συνάθροισης, συνήθως τα βραδάκια όπου οι περισσότερες νοικοκυρές πήγαιναν να γεμίσουν σίγλους και βίκες.

Εκεί, έπιαναν την κουβέντα μέχρι να αντλήσουν όλες νερό κι ήταν, ίσως, η μόνη ώρα που διέθεταν στον εαυτό τους, για τη δική τους ψυχαγωγία και χαλάρωση, αφού εκεί έσμιγαν με χωριανές και φίλες και μιλούσαν για τα νέα της ημέρας και του χωριού.

Εκεί ξεκίνησαν πολλά προξενιά και ειδύλλια, εκεί, δήθεν τυχαία, περνούσαν κι οι νεαροί με τα ποδήλατα, ιδιαίτερα αν ήξεραν πως η κόρη των ονείρων τους πήγαινε για νερό κι αντάλλασσαν κρυφές ματιές.

Μα, εκεί γίνονταν και καβγάδες πολλές φορές, ιδιαίτερα αν ήταν πολλοί για να γεμίσουν και ο χρόνος περιορισμένος ή ακόμα αν προϋπήρχαν αντιπάθειες και διχόνοιες και η σειρά που θα γέμιζαν, δεν ήταν παρά η αφορμή. Αλλού βρίσκονταν τα αίτια.

Θυμάμαι, παιδί κι αργότερα πιο μεγάλη, σαν πήγαινα στο Μπανάτο, ήταν απαράβατος κανόνας να πάω κάμποσες φορές στην Τρόμπα να φέρω νερό για τη νόνα και το νόνο ή τις θείες μου. Πηγαίναμε με τα ξαδέλφια μαζί, πότε τραγουδώντας πότε μιλώντας για τα μικρά μας, αθώα μυστικά μια κι είμαστε μόνα μας, χωρίς το φόβο να μας ακούσουν οι μεγάλοι.

Ακόμα, ήταν μια δικαιολογία για βόλτα, αφού δεν μας επιτρεπόταν να «γυρίζουμε στους δρόμους».

Μα κι όταν πέρασαν τα χρόνια και βρέθηκα μακριά από τον αγαπημένο τόπο, σε κάθε μου επιστροφή, προσκύνημα πάντα και στην Τρόμπα...

Στην πρόσφατη, σύντομη, επίσκεψή μου, βρήκα, μάλλον δημιούργησα, την ευκαιρία να περάσω κι από κει.

Σκέτη ερημιά και εγκατάλειψη... τ' αγκάθια και τ' αγριόχορτα φτάνουν μέχρι τα γόνατα... ερειπωμένα και γκρεμισμένα όλα.

Στους μοντέρνους καιρούς μας, δεν έχει θέση πια η Τρόμπα... Το νερό που ξεδίψασε και δρόσισε για τόσες δεκαετίες όλο το χωριό, ακατάλληλο και άχρηστο πλέον...

Αναρωτιέμαι κάποιες φορές, πώς εμείς όλοι για τόσες δεκαετίες πίναμε πηγαδίσιο νερό και το ίδιο αυτό νερό, όχι μόνο δεν πίνεται σήμερα, αλλά ούτε για μαγείρεμα δεν χρησιμοποιείται γιατί είναι επικίνδυνο... Τι να άλλαξε άραγε;

Γνωριμία με το Πολιτιστικό Σωματείο "Υακίνθη"

Σήμερα, από το ΝΥΧΘΗΜΕΡΟΝ, επιμένουμε πολιτιστικά! Παρουσιάζουμε την "ΥΑΚΙΝΘΗ", το πλέον ενεργητικό πολιτιστικό σωματείο του Δήμου Αρκαδίων, αν όχι της σύγχρονης Ζακύνθου.

Εδρεύει στο Μπανάτο, μυεί στην τοπική Παράδοση εκατοντάδες παιδιά κάθε χρόνο, η δε ψυχή του είναι ο Νίκος Αρβανιτάκης, ο οποίος έχει αφιερώσει τα χρόνια και όλη του τη ζωτικότητα στην ευπρόσωπη και αποτελεσματική παρουσία της "Υακίνθης" στα πολιτιστικά δρώμενα του νησιού μας, εντός κι εκτός των ορίων του.

Η «ΥΑΚΙΝΘΗ» είναι, λοιπόν, πολιτιστικό σωματείο μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, ιδρύθηκε από τον εκπαιδευτικό Νίκο Αρβανιτάκη το 1995 και αναγνωρίστηκε επίσημα με την υπ΄ αριθμ. 86/1995 απόφαση του Πρωτοδικείου Ζακύνθου.
Έχει σαν κύριο σκοπό την έρευνα, τη μελέτη, την ανάδειξη και τη συνέχιση της γνήσιας ζακυνθινής και εν γένει ελληνικής μουσικοχορευτικής παράδοσης και του ζακυνθινού λαϊκού θεάτρου.
Έχει αναπτύξει πλουσιότατη δραστηριότητα και έχει λάβει μέρος μ' επιτυχία σε πλήθος πολιτιστικών εκδηλώσεων στη Ζάκυνθο και σε διάφορα Φεστιβάλ Παραδοσιακών Χορών περιφερειακής ή πανελλήνιας εμβέλειας, καθώς και στο εξωτερικό, όπου έχει αποσπάσει πολλούς επαίνους και άλλες τιμητικές διακρίσεις.

Ενδεικτικά αναφέρουμε: Άργος (1996, 1997, 1998, 2000), Ιθάκη (1996), Θεσσαλονίκη (1997, 2000, 2001, 2003, 2006, 2008), Μόναχο Γερμανίας (1997), Κόρινθος (1998), Αμφιλοχία (1998), Αλεξανδρούπολη (1998), Νέα Πέλλα (1999), Ελασσόνα (1999), Τίρναβος (1999), Παγκόσμιο Φεστιβάλ Βαβυλώνας Ιράκ (1999), Πάτρα (2000), Άνδρος (2000), Αθήνα (2000,2002,2003, 2004,2006,2007), Ιωάννινα (2000), Φιλιατρά (2000), Λεμεσός Κύπρου (2000), Καλάβρυτα (2001,2002), Κεφαλονιά (2001, 2008), Χανιά Κρήτης (2001), Καρδίτσα (2002), Μονεμβασιά (2002), Μέγαρα (2002), Βέροια (2003), Κέρκυρα (2003), Αίγιο (2004), Πεσκάρα Ιταλίας (2004), Ελληνόφωνα χωριά Κάτω Ιταλίας Σολέτο και Μαρτάνο (2004, 2005), Πειραιάς (2006, 2007, 2008), κτλ.

Επίσης έχει εμφανιστεί και στα τηλεοπτικά κανάλια MEGA, NET, ΑΝΤ1, ΕΤ1 και πολλές φορές στα τοπικά ΕΡΖ και ΖΗΤΑ.

Διατηρεί:
- Τέσσερα (4) χορευτικά τμήματα,
- Τμήματα ζακυνθινού λαϊκού θεάτρου "Ομιλιών" ,
- Τμήμα ζακυνθινής παραδοσιακής μουσικής,
- Τμήμα εφηβικής χορωδίας.

Στα τμήματα αυτά απασχολούνται τριακόσια (300) περίπου άτομα, διαφόρων ηλικιών!!! Διοικείται από επταμελές Συμβούλιο διετούς θητείας.

Αναφέρουμε, χάριν της Ιστορίας, το Διοικητικό Συμβούλιο της «Υακίνθης» για την διετία 2008-2009:

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Νίκος Αρβανιτάκης, ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αναστασία Βούλτσου - Βόσσου, ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ: Σαμάνθα Θεοδόση, ΕΙΔΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ: Διονύσης Μαμφρέδας, ΤΑΜΙΑΣ: Αντωνία Πλέσσα - Μπέτση, ΒΟΗΘΟΣ ΤΑΜΙΑ: Αθηνά Στραβοπόδη, ΜΕΛΟΣ: Γιάννης Γιαλούρης.