Ο βουλευτής Marwick Khumalo, του βασιλείου της Σουαζιλάνδης, επισκέφτηκε την Επισκοπή Μοζαμβίκης

Την Δευτέρα, 20 Μαΐου 2013, επισκέφθηκε την Επισκοπή Μοζαμβίκης, όπου στεγάζεται και το Γραφείο Διασύνδεσης της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας (Δ.Σ.Ο.) με το Παναφρικανικό Κοινοβούλιο,  ο βουλευτής κ. Marwick Khumalo, του γειτονικού βασιλείου της Σουαζιλάνδης και  πρόεδρος της μόνιμης επιτροπής για τη συνεργασία - διεθνείς σχέσεις και για την ασφάλεια και την ειρήνη του Παναφρικανικού Κοινοβουλίου,ο οποίος είναι επίσης πρόεδρος της επιτροπής για την συνεργασία με τη Δ.Σ.Ο.

Κατά την διάρκεια της επίσκεψης έγινε συνεργασία με βουλευτές και τοπικούς παράγοντες της Μοζαμβίκης σχετικά με το ίδρυμα για την κοινοβουλευτική δημοκρατία και  θρησκευτική ανεκτικότητα, το οποίο σχεδιάζεται από το Παναφρικανικό Κοινοβούλιο και τη Δ.Σ.Ο. στο κοινοβούλιο της Μοζαμβίκης. Ακόμη συζητήθηκε η επικείμενη επίσκεψη του Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής κ.κ. Θεοδώρου Β΄ ως αρχηγού της Αφρικανικής Ορθοδοξίας, για να ομιλήσει στην γενική συνέλευση του Παναφρικανικού Κοινοβουλίου.

Φωτοστιγμές από την Σύναξη των Μεσσηνίων Αγίων στην Καλαμάτα

   Σήμερα το πρωί στον Μητροπολιτικό Ναό της Υπαπαντής   

Στιγμές από την υποστήριξη ενός Μεταπτυχιακού

Σήμερα το μεσημέρι στο ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ / Αθήνα

 

Υποστήριξη από τον π. Παναγιώτη Καποδίστρια της διπλωματικής εργασίας του "Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ, ΕΚΦΡΑΣΤΗΣ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΘΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ", στο πλαίσιο του Προγράμματος "Σπουδές στην Ορθόδοξη Θεολογία" του Ε.Α.Π. 

Ακαδημαϊκός υπεύθυνος ο Καθηγητής Χρήστος Τερέζης. Επιβλέποντες Καθηγητές οι κ.κ. Σταύρος Γιαγκάζογλου και Νικόλαος Κόϊος.

Παραστάθηκαν οι Σεβ. Μητροπολίτες Δωδώνης κ. Χρυσόστομος και Ζακύνθου κ. Διονύσιος Δ΄.

Βαθμολογία: ΑΡΙΣΤΑ.

Φωτογραφίες: Ευθύμιος Ακτύπης

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗΣ

Ε Ι Σ Α Γ Ω Γ Η

1. Οι πρωτοβουλίες για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος από τον Δημήτριο στον Βαρθολομαίο. (σελίδα 10)

2. Ορισμένες αντιδράσεις στις εκ του Φαναρίου περιβαλλοντικές δράσεις (σ. 15)

3. Σύνοψη των σημαντικότερων πατριαρχικών πρωτοβουλιών για το περιβάλλον (σ. 16)

4. Λόγος εκκλησιαστικός, οικουμενικός, ρεαλιστικός, πολιτισμικός, παραμυθητικός και ελπιδοφόρος (σ. 19)

• 4.1 Ο εκ του Φαναρίου οικολογικός λόγος είναι κατά βάσιν θεολογικός (σ. 19)
• 4.2 Ο εκ του Φαναρίου οικολογικός λόγος συνεχίζει  να είναι ζωντανός και δυναμικός, εκπέμποντας μηνύματα προς την Οικουμένη, χριστιανούς και μη (σ. 21)
• 4.3 Ο εκ του Φαναρίου οικολογικός λόγος είναι ρεαλιστικός και διατυπώνεται επί πραγματικών στοιχείων (σ. 22)
• 4.4 Ο εκ του Φαναρίου οικολογικός λόγος είναι και πολιτισμικός (σ. 24)
• 4.5 Ο εκ του Φαναρίου οικολογικός λόγος δεν είναι μονάχα καταγγελτικός ή παιδαγωγικά αυστηρός (όπως, άλλωστε, χρειάζεται να είναι), αλλά συγχρόνως παραμυθητικός και ελπιδοφόρος (σ. 25)

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ

ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ

1.1 Με αφελότητα καρδίας και δοξολογία ενώπιον των δικαιωμάτων του Θεού (σ. 27)

1.2 Το χρέος της εφαρμοσμένης συναλληλίας και η ισχύς του αδύναμου (σ. 30)

1.3 Επιχειρώντας την αναστήλωση του θρησκευτικού δέους στις ανθρώπινες καρδιές (σ. 36)

1.4 Ο ιερός τόπος της συναντήσεως Θεού και κόσμου είναι ο άνθρωπος (σ. 42)

1.5 Προβληματισμοί για την ανάληψη οικολογικών δράσεων από τον ορθόδοξο Κλήρο (σ. 44)

1.6 Η εν γένει ικανοποίηση του Φαναρίου (σ. 48)

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ

ΤΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑΚΟ ΚΑΙ ΑΣΚΗΤΙΚΟ ΗΘΟΣ

ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ

2.1 Από το μηδέν στο είναι (σ. 50)

2.2 Η αστοχία του βασιλέα, η πτώση και η αποκατάστασή του (σ. 53)

2.3 Η συνέργεια της Θεοτόκου στην χριστοποίηση της υλικότητας της κτίσεως (σ. 62)

2.4 Η χρεία ευχαριστιακού ήθους (σ. 66)

2.5 Οικοδομώντας ασκητικό ήθος (σ. 69)

2.6 Λειτουργικό ήθος συν τοις άλλοις (σ. 72)

2.7 Η παράμετρος της Θυσίας στις σχέσεις του ανθρώπου με το περιβάλλον (σ. 75)

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ

ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΗ

3.1 Το σύμπαν και η ανθρωπική αρχή (σ. 80)

3.2 Ο χωρισμός της αλήθειας της επιστήμης από την αλήθεια της πίστεως, γενεσιουργός αιτία των οικολογικών εκτροπών (σ. 83)

3.3 Η υπέρβαση του επιστημονισμού προϋπόθεση για έναν οικολογικό πολιτισμό (σ. 86)

3.4 Πίστη, τεχνολογία και ο πόθος τού οικολογείν ως επιστημονικός ζήλος (σ. 92)

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΠΡΑΞΙΑ

ή ΓΙΑ ΜΙΑΝ ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

4.1 Ένας ιδιότυπος υλισμός (σ. 96)

4.2 Η διαχρονική στάση του ορθόδοξου Μοναχισμού έναντι του φυσικού περιβάλλοντος (σ. 101)

4.3 Ο θετικός αντίκτυπος των οικολογικών δραστηριοτήτων του Οικουμενικού Θρόνου (σ. 110)

4.4 Η πρόσληψη και αναγνώριση των πατριαρχικών ενεργειών ανά την οικουμένη (σ. 119)

Ε Π Ι Λ Ο Γ Ο Σ (σ. 124)

Π Α Ρ Α Ρ Τ Η Μ Α

• ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ κ.κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ, ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ «ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΑΞΙΩΝ – ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ» (Ζωγράφειο Λύκειο, 1.3.2013) [σ. 130]
• ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΕΠΙ Τῌ ΗΜΕΡᾼ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ἀναπεμπομένη τῇ 1ῃ Σεπτεμβρίου καί 5ῃ Ἰουνίου (ποίημα π. Παναγιώτου Καποδίστρια) [σ. 135]

Β Ι Β Λ Ι Ο Γ Ρ Α Φ Ι Α (σ. 141-158)

Γόνιμη συνάντηση του Επισκόπου Μοζαμβίκης με την Πρόεδρο του Κοινοβουλίου της χώρας

   Τέλη Απριλίου 2013   

Συνάντηση με την Πρόεδρο του Κοινοβουλίου της Μοζαμβίκης είχε ο Επίσκοπος Μοζαμβίκης κ. Ιωάννης, με την ιδιότητά του ως συντονιστή της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης της Ορθοδοξίας και του Παναφρικανικού Κοινοβουλίου (Δ.Σ.Ο. - ΠΑ.Κ.), την οποία και ενημέρωσε για τις τρέχουσες δραστηριότητες της Δ.Σ.Ο. στο Παναφρικανικό Κοινοβούλιο. Την ενημέρωσε, εξάλλου, για το έργο που επιτελεί η Ορθόδοξη Εκκλησία και για την επικείμενη επίσημη επίσκεψη του Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας κ.κ. Θεοδώρου Β΄ στην Μοζαμβίκη.

Η κ. Πρόεδρος ευχαρίστησε τον κ. Ιωάννη για την συνεργασία και ενημέρωση, καθώς και για την συμβολή του στο Διαθρησκευτικό Συμβούλιο (CO.RE.M.) της χώρας τον παρακάλεσε μάλιστα να διαβιβάσει την πρόσκληση προς τον Πατριάρχη να επισκεφθεί το Κοινοβούλιο της Μοζαμβίκης.

«Οι Πατέρες και το νόημα της Παράδοσης». Διαλέξεις και σεμινάριο με τον επιφανή πατρολόγο π. Andrew Louth

Λάβαμε στο ηλεκτρονικό γραμματοκιβώτιό μας τις εξής σημαντικές θεολογικές ειδήσεις κι ευχαρίστως Σας ενημερώνουμε:

Η Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών διοργανώνει εκδηλώσεις (διαλέξεις και σεμινάριο) τον Μάιο στο Βόλο και στην Αθήνα, με αφορμή την παρουσία στην Ελλάδα ενός επιφανούς μελετητή της πατερικής θεολογίας και γραμματείας, του π. Andrew Louth.

Ο π. Andrew Louth σπούδασε μαθηματικά και θεολογία στα πανεπιστήμια του Κέιμπριτζ και του Εδιμβούργου, ενώ η διατριβή του αφορούσε στη θεολογία του Karl Barth. Επί σειρά ετών δίδαξε πατερική θεολογία και ιστορία στο πανεπιστήμιο του Durham, πατερική σκέψη στην Οξφόρδη και βυζαντινή και πρώιμη μεσαιωνική ιστορία στο Goldsmiths College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Σήμερα είναι Ομότιμος Καθηγητής Πατερικών και Βυζαντινών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Duhram, ενώ συνεχίζει το διδακτικό έργο του ως Επισκέπτης Καθηγητής Ανατολικής Ορθόδοξης Θεολογίας στο Πανεπιστήμιο Vrije του Άμστερνταμ (Ολλανδία). Υπηρετεί ως ιερέας της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στο Πανεπιστήμιο του Durham, ενώ είναι εκδότης του περιοδικού Sobornost, και μέλος της συντακτικής επιτροπής σε άλλα διεθνή αγγλόφωνα περιοδικά. Τα ερευνητικά ενδιαφέροντά του αφορούν κυρίως την ιστορία της θεολογίας στην ελληνική πατερική παράδοση κατά την περίοδο από τον πέμπτο αιώνα μέχρι την πτώση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, όπως επίσης και τη θεολογική σκέψη Ρουμάνων και Ρώσων θεολόγων κατά τον 19ο και 20ό αιώνα. Έχει συγγράψει πλήθος βιβλίων και άρθρων σχετικά με την πατερική σκέψη, όπως λ.χ. The Origins of the Christian Mystical Tradition: From Plato to Denys (Oxford: 2007), Greek East And Latin West: The Church AD 681-1071 (St Vladimirs Seminary Press: 2007), Maximus the Confessor (Routledge: 1996), St John Damascene: Tradition and Originality in Byzantine Theology (Oxford: 2005), Denys the Areopagite (Continuum: 2002).

Την Τετάρτη 15 Μαΐου ο π. A. Louth θα δώσει διάλεξη στο Βόλο με θέμα «Οι Πατέρες και το νόημα της Παράδοσης». Η διάλεξη αυτή θα επαναληφθεί την Πέμπτη 16 του μήνα στην Αθήνα. Ο π. Andrew Louth στη διάλεξή του επιχειρεί να διατυπώσει ορισμένες σκέψεις για το νόημα της εκκλησιαστικής Παραδόσεως, τη σχέση και τη διάκριση μεταξύ των Πατέρων και της Παράδοσης, αλλά και τη θέση της πατερικής σκέψης στην νεώτερη ορθόδοξη θεολογία. Ξεκινώντας από τους Φλωρόφσκυ και Λόσκυ προχωράει σε μια ιστορική έρευνα για τον τρόπο που η έννοια της παράδοσης της Εκκλησίας διαμορφώθηκε στο πέρασμα των αιώνων, επισημαίνοντας την καίρια συμβολή της δυτικής επιστήμης και έρευνας τόσο στην αναβίωση του ενδιαφέροντος για τη σκέψη των Πατέρων, όσο και στην κριτική έκδοση του έργου τους. Στο πλαίσιο αυτό αναρωτιέται τι μπορεί να σημαίνει και με ποιο τρόπο επηρεάζει η καθοριστική αυτή συμβολή της ετερόδοξης επιστημονικής έρευνας στην κατανόηση αυτού που αποκαλείται «πατερικό φρόνημα», εξαίροντας τη σημασία της λειτουργικής εμπειρίας για μια ορθόδοξη θεώρηση του ζητήματος.

Και οι δύο διαλέξεις, σε Βόλο (ώρα 7.30 μ.μ. Πνευματικό Κέντρο Ι. Μ. Δημητριάδος, Κ. Καρτάλη - Ανθ. Γαζή) και Αθήνα (ώρα 7.00 μ.μ. Κτήριο Κωστής Παλαμάς, Ακαδημίας και Σίνα) θα πραγματοποιηθούν στην ελληνική γλώσσα και είναι ανοικτές στο κοινό.

  

Το Σάββατο 18 του ίδιου μήνα ο π. A. Louth θα είναι ο κεντρικός εισηγητής στο Πατρολογικό Σεμινάριο που θα λάβει χώρα στην Αθήνα με κεντρικό θέμα «Η θεολογία της ‘διαμεσολάβησης’: ‘σοφιανικοί’ προβληματισμοί σε ορισμένα πατερικά θέματα».

Το Πατρολογικό Σεμινάριο θα ασχοληθεί με θέματα που αφορούν στη Σοφία, τις ενέργειες, τους αγγέλους και του αγίους, την προσευχή, τα μυστήρια, τις εικόνες, και τη σχέση τους με την πολιτική θεολογία, τη θεοκρατία και την εκκοσμίκευση της κοινωνίας, και θα πραγματοποιηθεί στην αγγλική γλώσσα. Για τη συμμετοχή σε αυτό απαιτείται προσυννενόηση και πρόσκληση από τη Γραμματεία της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών.

Με αφετηρία τη χρήση της έννοιας του «μεταξύ» στον Πλάτωνα, στην πατερική σκέψη και ιδιαίτερα τον Γρηγόριο Παλαμά μέχρι τον Ρώσο θεολόγο της διασποράς π. Σέργιο Μπουλγκάκωφ, θα συζητηθεί καταρχάς η αρνητική στάση όψεων της προτεσταντικής θεολογίας απέναντι στην έννοια αυτή (ή κατ’ αναλογία λ.χ. στις θείες ενέργειες, πρβλ. D. Wendebourg) λόγω του κινδύνου της υποκατάστασης του σωτηριολογικού ρόλου του Ιησού Χριστού ή η αμφιταλάντευση της ρωμαιοκαθολικής σκέψης σε σχέση με τον σαφή προσδιορισμό του περιεχομένου της έννοιας αυτής. Με βάση την πατερική σκέψη και την θεμελίωση της έννοιας του «μεταξύ» στην υποστατική ένωση των δύο φύσεων στον Χριστό, ο όρος αυτός αξιοποιείται στην ερμηνεία της σχεσης Θεού και κόσμου. Η κεντρική αυτή έννοια περιλαμβάνει την Σοφία, τις ενέργειες, αλλά και τους αγίους και τους αγγέλους, την προσευχή, τα μυστήρια και τις εικόνες, ενώ μπορεί να αποτελέσει χρήσιμο εργαλείο για την διαμόρφωση της κατάλληλης πολιτικής θεολογίας, που θα υπερβαίνει τον κίνδυνο διολίσθησης είτε προς την θεοκρατία είτε προς την εκκοσμίκευση. Με σύντομες τοποθετήσεις τους θα παρέμβουν κατά τη διάρκεια του Σεμιναρίου οι π. Δημήτριος Μπαθρέλλος, Δρ. Θ., Διδάσκων στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, Επισκέπτης Λέκτωρ Ορθόδοξου Ινσιτούτου του Cambridge και μέλος του Δ.Σ. της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών, και ο Νικόλαος Ασπρούλης, Master Θεολογίας, Επιστημονικός Συνεργάτης της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών και του περιοδικού Θεολογία, ενώ σύντομο χαιρετισμό θα απευθύνει ο Κοσμήτωρ της Θεολογικής Σχολής Αθηνών Καθηγητής Μάριος Μπέγζος.

Οι διαλέξεις και το Πατρολογικό Σεμινάριο του π. Louth πραγματοποιούνται με την ευγενική χορηγία του Ορθόδοξου Ιδρύματος Virginia H. Farah Foundation.

Τρία χρόνια (13.5.2010) από τη Χειροτονία σε Επίσκοπο Φωτικής του σημερινού Μητροπολίτου Ζακύνθου κ. Διονυσίου [πλήρες video]

Τα τρένα που φύγαν…

Γράφει η Διονυσία Μούσουρα-Τσουκαλά από τη Μελβούρνη

Χριστός Ανέστη! Χρόνια Πολλά! Άλλο είχα αποφασίσει να μοιραστώ μαζί σας σήμερα, μα ο νους, που έχει τα δικά του μονοπάτια κι ανεξέλεγκτα, ανερώτητα σε πηγαίνει εκεί που θέλει, με ξεστράτισε.

Έφτασε ν’ ακούσω ένα τραγούδι, από ντόπιο ραδιοφωνικό σταθμό, που εκπέμπει ελληνικά, έτσι, καθώς οδηγούσα το πρωί στις μικρές και μεγάλες μου διαδρομές, για να ραγίσω. Θόλωσαν τα μάτια, τόσο που αναγκάστηκα να σταθμεύσω σε μιαν άκρη μέχρι ν’ ανασκουμπώσω τις δυνάμεις και να συνεχίσω…

Δεκέμβρης του 1967 πίσω στο πολυαγαπημένο νησί, λίγες μέρες πριν τη μεγάλη φυγή. Ίσως, κάποιοι να σκεφτείτε, μα πάλι; Ναι, φίλοι μου, πάλι και πάλι και πάλι. Γιατί είναι ανεξάντλητο και ατελεύτητο αυτό το μεγάλο κεφάλαιο του ξεριζωμού. Γιατί, όσα χρόνια κι αν περάσουν, όσο καλά και να βρίσκεσαι στην καινούρια πατρίδα, το σαράκι ροκανίζει πάντα τα αισθήματα και ο νόστος παραμένει κραταιός! Γιατί, δυστυχώς, η ιστορία επαναλαμβάνεται σήμερα και τα νιάτα της Ελλάδας παίρνουν πάλι τους δρόμους αναζητώντας όχι πλούτη και μεγαλεία, αλλά την επιβίωση, όπως όλοι εμείς 50-60 χρόνια πριν.

Μέρες οδύνης και πόνου… Κοίταζα γύρω το σπίτι που άφηνα πίσω τη γη μου, τον πατέρα, τη μάνα, τ’ αδέλφια, ό,τι  ιερό  κι αγαπημένο είχα. Και σαν όλους τους Ζακυνθινούς σπουργίτι κι εγώ…

Η αντίστροφη μέτρηση είχε αρχίσει. Από σπίτι σε σπίτι και από αγαπημένο σε αγαπημένο, να χαιρετάς γνωρίζοντας ότι, ίσως, αποχαιρετάς... Αρχίσαμε από το Μπανάτο -τόσοι αγαπημένοι εκεί-, ποτίστηκαν τα στενά και τα καντούνια με δάκρυα...

Την τελευταία βραδιά, μέσα σε κλίμα βαρύ κι ασήκωτο, που άδικα προσπαθούν πολλοί αγαπημένοι φίλοι και δικοί να ελαφρύνουν, ήλθαν όλοι να μας αποχαιρετίσουν, να μας πουν Καλό κατευόδιο, να μας  ευχηθούν τα καλύτερα, να εκδηλώσουν τη χαρά τους (!) για τη μεγάλη ζωή που μας περίμενε στη νέα πατρίδα...

Ξαφνικά χτυπάει η πόρτα. Κάποιος καθυστερημένος, σκεφτήκαμε. Ανοίγοντας τρελάθηκα, έπεσα στην αγκαλιά του και κλαίγαμε μαζί πολλή ώρα... Ήταν το πολυαγαπημένο μου αδελφάκι, φανταράκι που λιποτάκτησε, γιατί αρνήθηκε ο λοχαγός να του δώσει, έστω και 24ωρη άδεια να έλθει να με αποχαιρετήσει. Τον κρύψαμε κείνο το βράδυ και, πριν χαράξει, έφυγε γνωρίζοντας τις συνέπειες, μα δεν μετάνιωσε ποτέ για αυτό.

Ανάμεσα στους πολλούς δικούς κι αγαπημένους, η κυρά Τούλα, η πεθερά της κουνιάδας μου, η μακαρίτισσα η μητέρα του παπά Δαμιανού. Τρέφαμε ιδιαίτερη συμπάθεια και αγάπη η μια για την άλλη... Σπάνιος άνθρωπος η κυρά Τούλα... Κρατούσε κάτι στο χέρι... Δίνοντάς μου το, μου είπε να μην το ανοίξω τώρα, να το κρατήσω για την καινούρια πατρίδα, να το ακούω και να την θυμάμαι. Ήταν ένα μικρό 45στροφο δισκάκι με το τραγούδι Τα τρένα που φύγαν..., από την υπέροχη φωνή της μοναδικής Βίκυ Μοσχολιού. Καλή, γλυκιά, αγαπημένη μου κυρά Τούλα, να είσαι καλά εκεί που είσαι. Φυλακτό πανάκριβο, 46 χρόνια αργότερα, το αγγίζω με δέος...

Για πολύ καιρό δεν είχα την πολυτέλεια να το ακούσω. Όταν βρίσκεσαι ξαφνικά σε ξένο τόπο που έφτασες με δυο βαλίτσες, τρεις τσάντες, ένα μπαούλο και δυο μικρά παιδιά... και πρέπει ν’ αρχίσεις από το κουτάλι και το πιρούνι μέχρι κρεβάτια, καρέκλες, τραπέζι, ψυγείο και όλα τα απολύτως αναγκαία, για να στήσεις νοικοκυριό, το τελευταίο που σκέφτεσαι είναι τα... περιττά, όπως γραμμόφωνο. Βλέπεις, παρά τις φήμες που κυκλοφορούσαν πως στην… Αστραλία και στην Αμέρικα τα ντόλαρς τα μαζεύεις με τη σέσουλα από τους δρόμους, εμείς προφανώς δεν είχαμε σέσουλα. Έτσι χρειάστηκε να δουλέψουμε πολύ σκληρά, για να βάλουμε το νερό στο αυλάκι! 

Κι όταν, πολύ αργότερα, αξιωθήκαμε να πάρουμε ένα γραμμόφωνο, τις λίγες ώρες που έμενα μόνη έβαζα και το άκουγα μοιρολογώντας... Ήθελα να το ακούω μόνη μου, έτσι για να βυθίζομαι στο χθες, να ζω και να ξαναζώ εκείνη την τελευταία βραδιά και να γίνομαι κομμάτια χωρίς μάρτυρες..., που από φροντίδα και γνοιάσιμο για μένα με αποθάρρυναν στην οικογένειά μου  να το ακούω...

Πάντα εκείνο το τραγούδι με φέρνει πίσω, πάντα όταν το ακούω ξαναζώ εκείνη τη μακρινή νύχτα. Εκείνη τη νύχτα του χωρισμού, του σπαραγμού. Είναι αδύνατον να το ακούσω με στεγνά μάτια, όσες προσπάθειες κι αν κάνω. Πάντα, όταν το ακούω, ραγίζω σαν εύθραυστο γυαλί...

...Τα τρένα που φύγαν, αγάπες μου πήρανε,

αγάπες και κλαίνε, ποια Μοίρα τις μοίρανε...

Δος μου χέρι να πιαστώ, να πιαστώ να κρατηθώ...

Μόνο που για μένα, όλα τ’ αγαπημένα χέρια ήταν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Μετέωρο πάντα το χέρι όταν ζητούσε από κάπου να πιαστεί, να κρατηθεί...

Έτσι και σήμερα. Τα μάτια βουρκώνουν και τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές, πλημμυρισμένα από τις όμορφες εικόνες του τότε περνούν από μπροστά μου όλες οι αγαπημένες μορφές των φευγάτων... Κι είναι τόσοι πολλοί, λιτανεία θλιβερή... «... σε κάθε γυρισμό, όλο και πλήθαιναν οι φευγάτοι... κι εκείνη πήγαινε από τάφο σε τάφο κι άναβε καντήλια...»[1].

Με την αγάπη μου σε όλους,

δ. μ. τ.

---

[1] Από το διήγημα: «Το Βάζο» και το βιβλίο: Διονυσίας Μούσουρα-Τσουκαλά, Ο Κραταιός Νόστος, εκδ. Πανεπιστημίου RMIT, Melbourne, 2000.

Η εφημερίδα "Ημέρα Ζακύνθου" για την "Ανάσταση στο Βανάτο"

Ευχάριστη έκπληξη αποτέλεσε για εμάς η αναφορά της καθημερινής εφημερίδας ΗΜΕΡΑ ΖΑΚΥΝΘΟΥ (Τετάρτη, 8 Μαΐου 2013 - φ. 4493, σ. 8), στα λειτουργικά δρώμενα της Μεγαλοβδομάδας και της Λαμπρής εν Βανάτω. Οφείλουμε χάριτες στους δημοσιογράφους, οι οποίοι ασχολήθηκαν με τη ζωή της Ενορίας μας!