e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2014

Φωτοστιγμές χαρμονής από την Επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχου στην Κομοτηνή

Σήμερα, 22α Σεπτεμβρίου 2014, στις 6 το απόγευμα, κατά την πάνδημη υποδοχή Του και την Δοξολογία































Την ελπίδα που αντιπροσωπεύει η εκκλησία κατά τη σημερινή δυσχερή συγκυρία, υπογράμμισε στην πανηγυρική δοξολογία, που τελέστηκε απόψε στον Ι.Ν. Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στην Κομοτηνή, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης τόνισε ότι η εκκλησία βρίσκεται πάντα κοντά στους έχοντες ανάγκη και συμπαρίσταται στις θλίψεις του λαού, ενώ απηύθυνε πρόσκληση σε κάθε ευσεβή χριστιανό να προβάλλει το αναγεννητικό μήνυμα της Ορθοδοξίας.

Νωρίτερα, ο Οικουμενικός Πατριάρχης έγινε δεκτός με τιμές από τον Μητροπολίτη Μαρωνείας Παντελεήμονα, τον δήμαρχο Κομοτηνής Γ. Πετρίδη, τον περιφερειάρχη Αν. Μακεδονίας και Θράκης Γ. Παυλίδη, τις τοπικές αρχές και πλήθος κόσμου. Παραβρέθηκαν, επίσης, ο υφυπουργός Παιδείας Αλ. Δερμεντζόπουλο, ο βουλευτής Ευρ. Στυλιανίδης, ο τοπικός μουφτής, κ.ά.

Η προσήλωση της Δυτικής Θράκης

Ο κ. Βαρθολομαίος υπογράμμισε τις διαχρονικά στενές σχέσεις της πόλης και της μητρόπολης με το Φανάρι και πρόσθεσε ότι ο λαός της Δυτικής Θράκης διακρίθηκε πάντοτε για την αγάπη του και την προσήλωση του στη «Μητέρα Εκκλησία της Κωσταντινουπόλεως».

Αργότερα, σε ειδική τελετή, ο Οικουμενικός Πατριάρχης αναγορεύτηκε σε Επίτιμο Διδάκτορα του Τμήματος Γλώσσας, Φιλολογίας και Πολιτισμού Παρευξεινίων Χωρών, της Σχολής Κλασικών και Ανθρωπιστικών Επιστημών, του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης.

Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ

Μεγαλειώδης η υποδοχή του Οικουμενικού Πατριάρχου στην Αλεξανδρούπολη

Μεσημέρι 22ας Σεπτεμβρίου 2014 
Πηγή: Ιστότοπος Ιεράς Μητροπόλεως Αλεξανδρουπόλεως




Συνεχίζοντας την επίσκεψή του στη Θράκη, ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος δέχθηκε λαμπρότατη υποδοχή το μεσημέρι της Δευτέρας 22 Σεπτεμβρίου 2014 στην Αλεξανδρούπολη. Πλήθος πιστών και οι Ιερείς της Μητροπόλεως, ανέμεναν στον προαύλιο χώρο του Μητροπολιτικού Ναού του Αγίου Νικολάου τον Οικουμενικό μας Πατριάρχη, ο οποίος ερχόμενος από την Ιερά Μονή της Κορνοφωλιάς, συνοδεύονταν από τον Μητροπολίτη μας κ. Άνθιμο. Ο κόσμος επευφημούσε τον επικεφαλής της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, ζητώντας την ευλογία και την ευχή του, ενώ τον έραναν στο πέρασμά του με ροδοπέταλα και δαφνόφυλλα. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης στάθηκε αρκετές φορές για να δώσει την ευχή του στον κόσμο και κυρίως στα μικρά παιδιά, με πιο χαρακτηρικό τον χαιρετισμό και την ευλογία του προς ένα νεαρό, ο οποίος βρέθηκε στην υποδοχή με το αναπηρικό του καροτσάκι.

Ακολούθησε πανηγυρική Δοξολογία στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Νικολάου, ως ελάχιστη τιμή για την ευλογητή διεύλευση του Προκαθημένου του Οικουμενικού Πατριαρχικού Θρόνου από την πρωτεύουσα του Έβρου, λίγο πριν συνεχίσει την περιοδεία του, στις γειτονικές Μητροπόλεις Μαρωνείας - Κομοτηνής και Ξάνθης - Περιθεωρίου στους νομούς Ροδόπης και Ξάνθης αντίστοιχα.

Ο Μητροπολίτης μας κ. Άνθιμος στην εκφώνησή του στάθηκε στην μοναδική στιγμή της παρουσίας του Οικουμενικού Πατριάρχη στην Αλεξανδρούπολη, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στους πιστούς να δεχθούν την ευλογία του. [Διαβάστε ολόκληρη την ομιλία κατωτέρω].

Ο Παναγιώτατος κ. Βαρθολομαίος στη σύντομη αντιφώνηση - ομιλία του ευχαρίστησε τον Μητροπολίτη και όλο το λαό για την θερμότατη υποδοχή, την απλόχερη φιλοξενία και την ειλικρινή αγάπη που δείχνουν προς τον εκπρόσωπο της Ορθοδοξίας και το Οικουμενικό Πατριαρχείο, που βρίσκεται στην Βασιλεύουσα, στην Κωνσταντινούπολη.

Ξεχωριστή ήταν η στιγμή, όταν ο Οικουμενικός Πατριάρχης μας, μιλώντας «από στήθους» (κάτι που συνηθίζεται πολύ σπάνια) εξέφρασε την χαρά του για την παρουσία μαθητών και εκπαιδευτικών στην υποδοχή και αφού τους ευχήθηκε καλή σχολική χρονιά, προχώρησε σε μια νοσταλγική αναφορά στα δικά του μαθητικά χρόνια στην γενέτειρά του, την Ίμβρο. Μάλιστα, δεν παρέλειψε να υπενθυμίσει τα δύσκολα χρόνια της δεκαετίας του ’60 όταν και είχαν κλείσει τα σχολεία στην Ίμβρο, ενώ με ιδιαίτερη ικανοποίηση αναφέρθηκε στη νέα προσπάθεια και την πρόοδο που παρατηρείται αυτό το διάστημα με την συνεργασία των Ελλήνων της Ίμβρου και των κρατικών υπηρεσιών της Τουρκίας, ώστε να ξαναλειτουργήσουν σχολειά όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης για τους Έλληνες του νησιού. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης ευχήθηκε στα παιδιά, «ανεξάρτητα από την πορεία που θα πάρει η ζωή του καθενός, το βασικό είναι να έχουμε αυτοσεβασμό. (…) Και επίσης θα πρέπει να μας διακρίνει η εντιμότητα για να μπορέσουμε να στεκόμαστε μέσα στη σύγχρονη κοινωνία με τους διάφορους πειρασμούς και τις δυσκολίες». Ευχόμενος, τέλος, υγεία και μακροημέρευση προς όλους, παρότρυνε «να προχωρήσουν οι Έλληνες στη δημιουργία μιας χριστιανικής οικογένειας» κάνοντας έτσι ευθεία αναφορά στο μέγα θέμα της χώρας μας, που είναι το δημογραφικό.

Ο Πατριάρχης εκφράστηκε επαινετικά για τον Πρωτοσύγκελλο της Ιεράς Μητροπόλεως μας, π. Ειρηναίο Λαφτσή και απονέμοντάς του το Οφίκιο, τον χειροθέτησε Αρχιμανδρίτη του Οικουμενικού Θρόνου, κάτι που έγινε δεκτό με χειροκροτήματα από το πλήθος που είχε κατακλύσει τον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Νικολάου.

Σύντομη συνάντηση και συζήτηση είχε ο Πατριάρχης με τους εκπροσώπους τοπικών αρχών και φορέων, ακούγοντας τους για θέματα που απασχολούν την καθημερινότητα των κατοίκων και, κυρίως, τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, ιδιαίτερα, τα τελευταία χρόνια, τα λεγόμενα «χρόνια της κρίσης».

Στην συνέχεια, ο κ. Βαρθολομαίος μετέβη στο πρόσφατα ανακαινισθέν κτίριο του Ξενώνα της Ιεράς Μητροπόλεως Αλεξανδρουπόλεως «Ο Άγιος Στέφανος», όπου τέλεσε τον Αγιασμό και τα εγκαίνια λειτουργίας του. Ο Παναγιώτατος ευχήθηκε καλή διαμονή στους διαμένοντες, ήδη, στον ξενώνα και ευλόγησε τους χώρους του κτιρίου. Αμέσως μετά, η Ιερά Μητρόπολις παρέθεσε επίσημο γεύμα στον Πατριάρχη και την συνοδεία του καθώς και στους επισήμους.

Τελευταίος σταθμός της ολιγόωρης παραμονής του στην Αλεξανδρούπολη, ήταν η Ιερά Μονή «Η Παναγία του Έβρου» στην Μάκρη. Εκεί, η αδελφότητα των μοναχών, υποδέχθηκε θερμώς και με βυζαντινή μεγαλοπρέπεια τον Οικουμενικό μας Πατριάρχη, ο οποίος προσκύνησε την Ιερά Εικόνα της Παναγίας. Μετά την σύντομη ανάπαυσή του στο Μοναστήρι, ο κ. Βαρθολομαίος αναχώρησε για την Κομοτηνή, όπου θα δέχονταν επίσημη υποδοχή από τον οικείο Μητροπολίτη και τους πιστούς της περιοχής.




ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΙΣ
ΤΗι Α.Θ.Π. ΤΩι ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΩι ΠΑΤΡΙΑΡΧΗι
κ.κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΩι
ΕΝ ΤΩ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΩ ΝΑΩ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΕΩΣ
τῇ 22ᾳ Σεπτεμβρίου 2014

Παναγιώτατε Πάτερ καὶ Δέσποτα!

Θείᾳ συνάρσει, διατηρηθέντες ἐν ὑγιείᾳ καὶ εἰρήνῃ, ἀξιούμεθα νὰ ἑορτάζωμεν σήμερον, ἡμέραν ἀνατείλασα δαφνοστεφῆ καὶ χαριτόβρυτον καθ’ ἣν ἡ πολυφίλητος Παναγιότης Σου, περιοδεύουσα τὴν Θράκην, ἀφικνεῖται καὶ εἰς τὴν ἱερὰν ταύτην Καθέδραν μας, ἔνθα πάντες καὶ ἅπαντα ὑπὸ τὴν εὐσκιόφυλλον δαψιλῆ πατριαρχίαν Σου «ζῶμεν καὶ κινούμεθα καὶ ἐσμέν».

Χαρὰν ἀπροσποίητον καὶ συγκίνησιν ζωηρὰν αἰσθάνεται σήμερον ὁ δῆμος τῆς Ἀλεξάνδρου πόλεως, ἁπάσης τῆς Μητροπόλεως αἱ κῶμαι, ἰδιαίτατα δὲ ἡ γνώριμος εἰς Σέ, ἐξ ἐναντίας ὀπτικῆς γωνίας, δροσώδης Νῆσος Σαμοθράκη.

Ὁ ἱερὸς κλῆρος, οἱ τὰ πρῶτα φέροντες,ὁ φιλόχριστος στρατὸς καὶ ὁ εὐσεβὴς λαός Σου, ἐκύκλωσαν στοργικῶς τὸν θρόνον Σου καὶ Σὲ περιβάλλουν μὲ ἀγάπην καὶ πίστιν, μὲ ἀφοσίωσιν καὶ ἐλπίδα, μὲ βεβαιότητα καὶ ἀσφάλειαν, οὐ τὴν τυχοῦσαν.

Δέξαι τοίνυν πανσέβαστε καὶ τηλεκλητὲ Πρωθιεράρχα, προσφωνουμένην Σοι τὴν Ἀλεξανδρούπολιν, δικαιοσύνης οὐχ ἧττον ἢ εὐγνωμοσύνης θεσμοῖς.

Κατὰ τὴν εὔσημον διὰ τὴν Ἐπαρχίαν μας ταύτην ἡμέραν, ἀθρόα τὰ τῶν Ὀρθοδόξων τῆς πόλεως συστήματα συνεγείρονται ἐν τούτῳ τῷ εὐαγεῖ τοῦ Ὑψίστου σκηνώματι, πρὸς ὅσον πνευματικώτερον πανηγυρισμόν, οὐ μόνον ἵνα ταπεινὰ τῇ Παναγιότητι Σου συγχαρητήρια ὑποβάλωσιν ἐπὶ τῇ εὐλογητῇ διελεύσει Αὐτῆς, ἀλλὰ καὶ δέησιν καὶ ἱκεσίαν ἀναπέμπωσι τῷ τῶν ὅλων Θεῷ, ὅπως ἀδιάλειπτον παρέχῃ τὴν ὑψόθεν ἐνίσχυσιν Αὐτοῦ πρὸς ὅ,τι ἀνυσιμωτέραν καὶ εὐπρεπεστέραν διακυβέρνησιν τῆς Πρωτοθρόνου Βασιλίδος Ἐπαρχίας καὶ τῆς καθόλου τῆς ὑπ’ οὐρανὸν Ὀρθοδοξίας.

Σὺν τῇ ὑποβολῇ δὲ τῶν ταπεινῶν, πλὴν ἐγκαρδίων εὐχῶν καὶ τῶν εἰλικρινῶν συγχαρητηρίων πάντων ἡμῶν, ἐναποτιθέμεθα καὶ διατρανοῦμεν, ἅπαξ ἔτι, κατὰ τὴν χαρμόσυνον ταύτην στιγμὴν καὶ τὰ κατακλύζοντα τὰς καρδίας ἡμῶν ἁγνότατα αἰσθήματα ἀπείρου ἀφοσιώσεως καὶ ἀϊδίου εὐγνωμοσύνης πρὸς Σέ, τὸν φιλόκαλλον τῆς Κωνσταντίνου κοσμήτορα, τὸν γεραρὸν τοῦ γεωργίου γεωργόν, τὸν ἀκάματον τῆς πίστεως θεράποντα, τὸν τῶν Ὀρθοδόξων, ὑπὸ σκληρῶν ἀνέμων ἐν μέσῳ ἀφρίζοντι νοητῷ πελάγει, καθοδηγητὴν εἰς λιμένα σωτήριον, τὸν ἀρχαϊκὸν καὶ μεγαλοπράγμονα, τὸν τὴν ἡμετέραν Ὀρθόδοξον πίστιν ἀνὰ τὴν ὑφήλιον ἐξαγαγόντα, τὸν ψυχῇ τε καὶ σώματι, καρδίᾳ καὶ χείλεσι ὑπὲρ ἡμῶν ἑαυτὸν ἀναλώσαντα καὶ ἐκ τούτων ἅπαντας, ἡγέτας καὶ λαούς, ἀφυπνίσαντα, ἵνα πλείονα καὶ μείζονα ἀναγνωρίζωσι εἰς τὸν εὐκλεΐζοντα τὸν ἐράσμιον χρυσοστομικὸν Θρόνον, ἀλλ’ ἀγρύπνοις ἐξ αὐτοῦ ὄμμασι νυχθημερὸν πολλαχοῦ περιφέροντα.

«Ἀγαπήσας τοὺς ἰδίους» οὓς ἔδωκέ Σοι ὁ Θεὸς ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ, «εἰς τέλος ἠγάπησας αὐτούς», ὁ Ποιμὴν τὰ ἴδια πρόβατα, ὁ Πατὴρ τὰ ἴδια τέκνα. Οὐδὲν ὑπέστειλας τῶν συμφερόντων, οὐχὶ τῶν ἐν Ἀσίᾳ χριστιανῶν, ὡς ὁ θεῖος Παῦλος, ἀλλὰ τῶν ἐν τῇ Οἰκουμένῃ ἀδελφῶν, ἔγκαρπα πράξας, ἐπὶ εἰκοσαετίαν καὶ πλέον καὶ καλλίκαρπα διδάξας ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων πρὸς δόξαν τοῦ Πατρὸς ἡμῶν τοῦ ἐν τοῖς οὐρανοῖς.

Τίνα δὲ ταῦτα ἃ ἔπραξας; «ἐπιλείψει γάρ με διηγούμενον ὁ χρόνος», κατὰ τὸν Παῦλον, ἀλλὰ «ἀρκεῖ τὰ ἔργα, φωνῆς λαμπρότερον διδάξαι», κατὰ τὸν χρυσορρήμονα. Ἐὰν δὲ καὶ ὑπὸ φθόνου ἢ βασκανίας ἢ πνευματικῆς μυωπίας οἱ ἄνθρωποι σιωπήσωσιν, «οἱ λίθοι κεκράξονται» εἰς ἅπασαν τὴν ὑπὸ τὸ κροσσωτόν Σου Ὠμόφορον Ἀνατολήν.

Κυρίως δὲ κατ’αὐτάς, ὅταν «ἡ Ὀρθόδοξος Ἀνατολὴ σχεδὸν πᾶσα...»,ἀλλὰ καὶ ἡ Δύσις, «μεγάλῳ χειμῶνι καὶ κλύδωνι κατασείεται», ἵνα μετὰ τοῦ οὐρανοφάντορος τῆς Καισαρείας Ἱεράρχου, εἴπω.

Ὡς χειμὼν ἐν τῇ Ἀνατολῇ νοεῖται ἡ ἔξαρσις ἐγκληματικοῦ φανατισμοῦ μὲ πρόσχημα τὴν θρησκείαν καὶ ὡς κλύδων ἐν τῇ Δύσῃ ἐκλαμβάνεται ἡ ἠθικὴ κατάπτωσις τῶν ἐν τῇ Ἑσπερίᾳ Κρατῶν, ἥτις ἡμωδίασε τὰ νεῦρα, ηὐτέλισε «ὡς καλάμη τὰ σφυρὰ» καὶ ἠκύρωσε τοὺς ἁρμοὺςτῶν λαῶν τῆς Γηραιᾶς Ἠπείρου, μηδὲ τῆς Χώρας ἡμῶν ἐξαιρουμένης καὶ οὑτωσὶ παρεισέφρυσεν εἰς τὸν βίον μας ὀρυμαγδὸς κοινωνικῶν ἀδικιῶν καὶ προσωπικῶν ἐξουθενώσεων.

Διό, ταχύπτερος περιάγεται ἡ ἐλπὶς καὶ ἡ ἐζωγραφισμένη εἰς τὰ πρόσωπα τῶν Ὀρθοδόξων λαῶν ἀγωνία, ἀναμένει ὅτι, ὑπὸ τὰς ἀνυστάκτους, ἐν κρυπτῷ προσευχὰς καὶ ἐν φανερῷ εὐφυεῖς καὶ πεφωτισμένας πρωτοβουλίας Σου, θὰ ἐπιμαρτυρηθῇ ἡ προτεινομένη ὑπὸ τοῦ Εὐαγγελίου ἀσκητικὴ βιοτή, ἀλλὰ καὶ θὰ ἐξαγγελθῇ ὅτι δὲν ἐξέλιπον οἱ ἀριστεῖς, εὔτολμοι μαχηταὶ καὶ διαπρεπεῖς Προκαθήμενοι, ἀναλώνοντες τὴν ζωὴν αὐτῶν καὶ τὸ προσωπικόν των κῦρος, προτάσσοντες τὸ στῆθος αὐτῶν ἔμπροσθεν «βασιλέων καὶ ἡγεμόνων», ἔναντι κοσμικῶν μεγαλοϊδεατισμῶν, θρησκευτικῶν φανατισμῶν καὶ ἀπανθρωπιῶν, πρὸς ἀποκατάστασιν τῆς ἑνότητος τῆς κοι-νωνίας καὶ τῆς γαλήνης τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ καὶ πρὸς ἐπίτευξιν τῆς εἰρήνης καὶ τῆς οἰκοδομῆς τῶν πιστῶν.

Κύριος ὁ Θεός, κρατύνοι καὶ ἐνισχύοι τὴν Παναγιότητά Σου, ἐπιδαψιλεύῃ δ’ Αὐτῇ, ἔνδοξον, καρποφόρον, ἀδιάσειστον καὶ ἀδιατάρακτον ποιμαντορίαν πρὸς δόξαν τοῦ ἁγίου Αὐτοῦ ὀνόματος καὶ ἐπ’ἀγαθῷ τοῦ τε ἐμπεπιστευμένου Αὐτῇ Ὀρθο- δόξου εὐσεβοῦς ποιμνίου, ἀεὶ οὐριοδρομοῦντος καὶ πρὸς λιμένα ἀσφαλῆ κατευθυνομένου, ἀλλὰ καὶ ἐπ’ ἀγαθῷ τῆς καθόλου Ἁγιωτάτης καὶ σεπτῆς νοητῆς Ὁλκάδος τῆς Ἐκ-κλησίας.

Ἐπίβλεψον, ὦ θεοφρούρητος ἱερὰ κορυφή, ἐπὶ τοὺς τῇ Σῇ ἐξηρτημένους θυσίᾳ καὶ προσφορᾷ, τὸ εὐλαβέστατον τῶν ἱερέων, ἱερομονάχων, ἱεροδιακόνων, μοναχῶν καὶ μοναζου-σῶν τάγμα,τὸν φιλόλαον τῶν ἀρχόντων καὶ πολιτικῶν σύλ-λογον, τὸν φιλόθεον τῶν στρατηγῶν καὶ στρατιωτικῶν ὅμιλονκαὶ τὸ γαληνότατον ἀμερίμνως ἐμπεπιστευμένον Σοι, ὅλον τῶν πιστῶν σύστημα καὶ φύλαξον ἀμείωτα καὶ ἀναλλοίωτα, ὡς ἐγκεχαραγμένα βαθύτατα ἐν ταῖς πλαξὶ τῆς καρδίας Σου, τὰ πλημμυροῦντα ἁπάντων αἰσθήματα.

Πρὶν ὅμως παύσομαι λαλῶν, θεωρῶ ἐπιβεβλημένον ἵνα διαβεβαιώσω τὴν σεβαστοϋπερτάτην Ἀρχιερωσύνην Σου, ὅτι πάντες ἡμεῖς, ἐπὶ μέρους ἢ ὅλον συνεργοὶ Αὐτῆς, οὐδέποτε θέλομεν ὀκνήσει νὰ προσφέρωμεν τῇ Ἁγίᾳ Καθολικῇ Ἐκκλησίᾳ καὶ τῷ πολιῷ αὐτῆς Οἰακοστρόφῳ, τὴν ὀφειλομένην ὑπηρεσίαν, προθυμότατοι ὑπάρχοντες εἰς πᾶσαν προσφορὰν καὶ θυσίαν. Ἡ δὲ πολύτιμος κατ’ ἄμφω ὑγιεία Σου ἔσεται πάν-τοτε τὸ ἀντικείμενον τῶν θερμοτάτων και μυχιαιτάτων ταπεινῶν ἡμῶν εὐχῶν.

Ζῆθι, Παναγιώτατε, ἐπὶ μήκιστον· τὴν ἑνότητα τῶν Ὀρθοδόξων καλλιεργῶν καὶ τὴν εὐσέβειαν ἐξασκῶν πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς Σου, ἴσχυε καὶ ἐνδυναμοῦ, ἔντεινε καὶ κατευοδοῦ, ἕνεκεν εἰρήνης καὶ ἀγάπης καὶ δικαιοσύνης, πρὸς δόξαν τοῦ ἑαυτὸν κενώσαντος καὶ ὁδηγήσει Σε θαυμαστῶς τὸ φιλοῦν συγκάμνειν τοῖς πάσχουσι Θεῖον. Γέγραπται γάρ, «δόξα καὶ τιμὴ καὶ εἰρήνη παντὶ τῷ ἐργαζομένῳ τὸ ἀγαθόν».

Παναγιώτατε Πάτερ καὶ Δέσποτα,
Εἴησαν τὰ ἔτη Σου, ὡς πλεῖστα καὶ εὔδια, ἡ δὲ Πρωθιεραρχία Σου θεοφρούρητος καὶ μακρά.
Τὰ νῦν, ἔπαρον τὰς χεῖρας Σου, Ἅγιε τοῦ Θεοῦ· εὐλόγησον πάντας ἡμᾶς καὶ εἰρήνευσον τὸν λαόν σου.

«Σοὶ μὲν οὖν οὗτος παρ’ ἡμῶν ὁ λόγος,
ἀπὸ ἐγγὺς ἢ ἀπὸ μακράν, ποίμαινε ἡμᾶς».