Η εβδομαδιαία εφημερίδα των Γρεβενών "Χρονικά Δυτικής Μακεδονίας" πραγματοποιεί στην έκδοση αυτής της εβδομάδας εκτενές (οκτασέλιδο) αφιέρωμα στην εκδημία του Γέροντος Βασιλείου Γοντικάκη του Ιβηρίτου (+19.7.2025).
Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα
-
Με την πανελλήνια πρώτη προβολή της ταινίας του Γ. Λάνθιμου "Βουγονία" ξεκινούν οι Νύχτες Πρεμιέρας - Το 31ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας θα πραγματοποιήσει την επίσημη έναρξή του την Τετάρτη 1η Οκτωβρίου 2025, στο Μέγαρο Μουσ...Πριν από 2 ημέρες
-
Address of Ecumenical Patriarch to the Council of Foreign Relations - *ADDRESS OF HIS ALL-HOLINESS ECUMENICAL PATRIARCH BARTHOLOMEW – To the Council on Foreign Relations* New York, September 19, 2025 * * * President Froma...Πριν από 2 ημέρες
-
Διάλεξη Οικουμενικού Πατριάρχη: Η Εκκλησία αντιμέτωπη με την οικολογική κρίση σήμερα: Επιστήμη, Ηθική, Κοινή Δράση (Πανεπιστήμιο Λετονίας, Ρίγα, 12.9.2025) - *Public Lecture of His All-Holiness Ecumenical Patriarch Bartholomew: The Church Faced with the Ecological Crisis Today: Science, Ethics, Common Action –...Πριν από 1 εβδομάδα
-
Σμύρνη μου αγαπημένη [ολόκληρη η ταινία] - *ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΛΟΥΘΩΣ:* Η *Σμύρνη μου αγαπημένη* είναι ελληνική δραματική ιστορική ταινία σε σκηνοθεσία Γρηγόρη Καραντινάκη και σενάριο Μιμής Ντενίση. Η ται...Πριν από 2 εβδομάδες
-
-
Τρεις συνεικόνες για τον Ανδρέα Κάλβο - [Πρωτοδημοσιεύτηκαν στο Περιοδικό *Επτανησιακά Φύλλα* 29 (2009) 418, 420 και 422,συνοδευόμενα από ποιήματα και αναφερόμενα στον Ποιητή των* Ωδών*.] *Τώρ...Πριν από 15 χρόνια
Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2025
Αφιέρωμα στον Γέροντα Βασίλειο Ιβηρίτη από τα "Χρονικά Δυτικής Μακεδονίας"
Θεώρηση χώρου καὶ χρόνου στὸ Ἅγιον Ὄρος
Κείμενο: Ἀρχιμανδρίτης Βασίλειος Γοντικάκης
Εἰσήγηση σὲ συνέδριο «Φῶς Χριστοῦ φαίνει πᾶσι», 27 Νοεμβρίου 1997
Ἕνας παλιὸς καραβοκύρης μοῦ ἔλεγε: «Εἴχαμε τότε τὰ ἱστιοφόρα. Καὶ δὲν φοβόμασταν τὴν ἀνοιχτὴ θάλασσα, γιατὶ τὸ πανὶ κρατοῦσε τὸ καράβι, καὶ ἔπαιζε μὲ τὸ κύμα. Δυσκολία πολλὴ συναντούσαμε, ὅταν πλησιάζαμε στὴ στεριά. Καὶ ὅταν πηγαίναμε τοὺς ὑποψήφιους μοναχοὺς στὸ Ὄρος, ξέραμε ὅτι δὲν θὰ τοὺς ξαναπαίρναμε. Τοὺς χάναμε, δὲν ξανάβγαιναν ἔξω, ὅπως δὲν γυρίζουν πίσω οἱ πεθαμένοι ποὺ τοὺς πᾶνε στὸ κοιμητήριο».
Τὸ Ἅγιον Ὄρος τὸ χαρακτήρισε κοιμητήριο, τάφο, ὅπου μπαίνει κανεὶς καὶ δὲν βγαίνει ἔξω. Καὶ εἶχε δίκιο. Μποροῦμε νὰ ποῦμε ὅτι τὸ Ἅγιον Ὄρος εἶναι ἕνα κοιμητήριο νεκρῶν σπόρων, ἀπὸ ὅπου βλάστησε μία ἄλλη ζωὴ καὶ ἀνθοφορία.
Τὸ Ἅγιον Ὄρος εἶναι κάτι ποὺ σὲ συγκινεῖ βαθύτατα καὶ σὲ ἕλκει. Κάτι ποὺ ἔχει σχέση μὲ ἕνα θάνατο καὶ μὲ μία ζωή. Ὁ ὑποψήφιος μοναχὸς ἔρχεται στὸ Ἅγιον Ὄρος. Μένει ἐν ἐλευθερίᾳ. Θέλει νὰ δεῖ ποιὲς ἀντιδράσεις δημιουργοῦνται μέσα του μὲ τὸν τόπο. Καὶ οἱ ἀντιδράσεις εἶναι διάφορες, ποικίλλουν κατὰ τὰ πρόσωπα καὶ κατὰ τὶς ἀναζητήσεις των.
Ἐὰν ἡ κλίση σου εἶναι γι᾿ αὐτὴ τὴ ζωή, τὴ λογική, τὸν τόπο καὶ τὸ κλίμα, τότε μένεις. Γίνεται ἡ κουρά σου. Καὶ τὸ ἅγιο Θυσιαστήριο, ἡ ἁγία Τράπεζα εἶναι ὁ Τάφος ὁ πανάγιος τοῦ Χριστοῦ, ἀπ᾿ ὅπου ἀνατέλλει ὡς Νυμφίος ἐκ παστάδος φωτεινῆς. Καὶ ἀγαπᾶς ἕναν Τάφο. Καὶ προσπίπτεις στὸν Τάφο, ἐπειδὴ ἀγαπᾶς τὴ ζωή.
Κυκλοφορείται το "Εορτολόγιον 2026" της Μητροπόλεως Ζακύνθου
ΙΘ΄ Πανελλήνιο Λειτουργικό Συμπόσιο Στελεχών Ιερών Μητροπόλεων (Περιστέρι, 22-24.9.2025)
Πάτερ ἡμῶν... Ἑρμηνεία στὴν Κυριακὴ Προσευχὴ
Διάλεξα ἕνα κομμάτι ἀπὸ τὸ Εὐαγγέλιο, ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφή, καὶ ἰδιαίτερα τὸ «Πάτερ ἡμῶν», γιατὶ νομίζω εἶναι ἡ πιὸ χαρακτηριστικὴ προσευχή, ἐφ᾿ ὅσον εἶναι «Κυριακὴ» προσευχή, ἡ προσευχὴ ποὺ μᾶς ἔδωσε ὁ Κύριος.
Καὶ νομίζω ὅτι ὁ Κύριος μᾶς δίδαξε τὴν προσευχὴ ποὺ Ἐκεῖνος ἔκανε, μᾶς ἔδωσε τὴ ζωὴ ποὺ Ἐκεῖνος ἔζησε καὶ μᾶς δίδαξε τὸν ἴδιο τὸν ἑαυτόν Του· κι αὐτὸ εἶναι ἡ ἀλήθεια τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Καὶ ὅπως μᾶς εἶπε ἄλλη φορὰ «Ἐγὼ εἰμὶ ἡ ἄμπελος, ὑμεῖς τὰ κλήματα» (Ἰω. ιε´ 5)· ὅπως ἡ σχέση τοῦ κλήματος καὶ τῆς ἀμπέλου εἶναι μιὰ σχέση ὀργανικὴ καὶ ἀθόρυβα προχωρᾶ ὁ χυμὸς τῆς ἀμπέλου πρὸς τὰ κλήματα, ἔτσι καὶ ὁ Κύριος μᾶς ἔδωσε ὅλη τὴν ὕπαρξή Του, ὁπότε, μέσα στὴν προσευχὴ αὐτὴ - ἂν τὴν κάνουμε συνειδητὰ καὶ ἂν τὴν ζοῦμε - νομίζω ὅτι ζοῦμε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.
Ἀλλὰ ἂς ἀρχίσουμε νὰ διαβάζουμε τὴν προσευχὴ αὐτὴ καὶ νὰ τὴν παρακολουθοῦμε φράση πρὸς φράση.
Ἡ πρώτη φράση λέει: «Πάτερ ἡμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς».
Νομίζω ὅτι ἡ ἁμαρτία μας ἡ μεγάλη εἶναι μιά· πολλὲς φορὲς ἀπογοητευόμαστε καὶ ξεχνᾶμε ἕνα πρᾶγμα: ὄχι ὅτι εἴμαστε ἀδύνατοι, ἀλλ᾿ ὅτι ὁ Θεὸς μᾶς ἀγαπάει. Ἂν ἔχουμε ἕνα κεφάλαιο ἐμεῖς οἱ ἀδύνατοι, εἶναι ὅτι ὁ Θεὸς μᾶς ἀγαπᾶ καὶ ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι Πατέρας μας.