e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2014

Ανατυπώθηκε το υπό Π. Β. Πάσχου παλαιό βιβλίο "Το Γεροντικόν, ήτοι Αποφθέγματα Αγίων Γερόντων"

Γράφει ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας 

Να, λοιπόν, που οι εφημερίδες διατηρούν την... αξία τους: Δηλαδή προσφέρουν -συχνά, πυκνά- φθηνά και προσιτά, βιβλία σπουδαία και αξιανάγνωστα! Βέβαια, οι εφημερίδες δεν υπάρχουν γι' αυτό, αλλά έτσι που κατάντησαν η ενημέρωση και τα μέσα που θα έπρεπε να την υπηρετούν, κάλλιο η προσφορά των βιβλίων, παρά η παρα-πληροφόρηση! Θου, Κύριε... 

Σήμερα, μες από μια σαββατιάτικη εφημερίδα, αποκτήσαμε ένα βιβλίο - σταθμό του πολυαγαπητού δασκάλου μου, Καθηγητή Πανεπιστημίου και έγκριτου ποιητή Π. Β. Πάσχου. Πρόκειται για "Το Γεροντικόν ήτοι Αποφθέγματα Αγίων Γερόντων", με Εισαγωγή του μακαριστού Μοναχού Θεοκλήτου Διονυσιάτη. Ο Π. Β. Πάσχος έκαμε τον Πρόλογο, το Κείμενο, το Γλωσσάριον, τα Σχόλια, το Ευρετήριον θεμάτων, που αφορούν στις εν λόγω δημοσιευθείσες ιστορίες. Η επανέκδοση πραγματοποιήθηκε από την 2η έκδοση του Εκδοτικού Οίκου "Αστήρ" Αλ. και Ε. Παπαδημητρίου. 

Στην παρούσα φωτοστατική ανατύπωση προτάσσεται ένα σύγχρονο προλογικό σημείωμα του Π. Β. Πάσχου, με τίτλο "Απαραίτητη επισημείωση (2014)", όπου μας εξηγεί πώς φθάσαμε να ξανακρατάμε στα χέρια μας το παλαιό εκείνο βιβλίο με τις ιστοριούλες από τον βίο των Μοναστών. Παλαιό βιβλίο, αλλά εξόχως επίκαιρο και νεάζον, δεδομένου ότι η σοφία και ο ψυχοσωματικός ιδρώτας των Αγίων Πατέρων δύνανται να παραμένουν στον αιώνα ως πηγή αναψυχής και ιδιάζοντα τρόπο ανακούφισης και ανανέωσης των ψυχικών υποθέσεών μας!  

Χάριν των νεότερων αναγνωστών μας, αντιγράφουμε μια ενδεικτική παράγραφο από την Εισαγωγή του π. Θεοκλήτου Διονυσιάτη: "[...] Οι άγιοι Πατέρες των ερήμων δεν εκράτησαν δι' εαυτούς μόνον τον πλούτον της πείρας των. Αλλ' εις ημάς τα τέκνα αυτών, κατά πίστιν, ως άλλους τραπεζίτας, κατά το ιερόν Ευαγγέλιον, έδωκαν το αλληγορούμενον ¨αργύριόν των¨, διά των θείων συγγραμμάτων, υποτυπώσεων και αποφθεγμάτων όπως, αποκτώντες την γνώσιν των αρετών και παθών και ακολουθούντες τα παραδείγματα αυτών, διεγερθώμεν ως εξ ύπνου εις την ζήλωσιν αυτών και εις την εργασίαν τής κατ' αρετήν τελειότητος. Εντεύθεν δε, οδηγούμενοι υπό του παναγίου και φωτιστικού πνεύματος, ανακαλύψωμεν τα βάθη της ηθικής φιλοσοφίας, εκκλίνοντες των εξ ίσου πεπλανημένων οδών της υπερβολής και ελλείψεως, ήτοι τας σατανικάς ακρότητας, εις τας οποίας διολισθαίνουν οι εστερημένοι του φωτός της διακρίσεως, εξ υπερηφανείας. [...]".

Αντιγράφουμε -χάριν ενδεχόμενης ωφέλειας- και ορισμένα αποφθέγματα εκ του Γεροντικού: 

* Έλεγεν ο Αββάς Ιωάννης ότι φυλακή εστί, το καθίσαι εν τω κελλίω και μνημονεύειν του Θεού πάντοτε - και τούτο εστί το, εν φυλακή ήμην και ήλθετε προς με. 

* Είπε πάλιν: τις ισχυρός ως ο λεών; και διά την κοιλίαν αυτού εμπίπτει εις παγίδα και όλη η ισχύς αυτού ταπεινούται. 

* Είπεν ο Αββάς Ποιμήν των Αββά Ιωσήφ: ειπέ μοι πώς γένωμαι μοναχός; και είπεν: ει θέλεις ευρείν ανάπαυσιν και ώδε και εκεί, επί παντί πράγματι λέγε: εγώ τις ειμί; και μη κρίνης τινά.  

* Είπεν ο Αββάς Ιάκωβος, ότι μείζόν εστίν το ξενητεύσαι παρά το ξενοδοχείν. 

* Είπεν ο Αββάς Ποιμήν, ότι το φυλάσσειν, και εαυτώ προσέχειν και η διάκρισις, αι τρεις αύται αρεταί, οδηγοί εισί της ψυχής. 

* Είπε πάλιν: το πένθος διπλούν εστί - εργάζεται και φυλάσσει. 

* Είπε πάλιν: αρχή κακών εστίν ο περισπασμός. 

* Είπε πάλιν ο Αββάς Ποιμήν, ότι εάν ποιήση άνθρωπος καινόν ουρανόν και καινήν γην, ου δύναται αμεριμνήσαι. 

* Είπε πάλιν, ότι ο άνθρωπος δέεται της ταπεινοφροσύνης και του φόβου του Θεού, ώσπερ της πνοής της εκπορευομένης εκ της ρινός αυτού.

* Είπεν ο Αββάς Σισώης: ζήτει τον Θεόν και μη ζήτει πού κατοικεί. 

* Είπεν ο Αββάς Σεραπίων, ότι ώσπερ οι στρατιώται του βασιλέως ου τολμώσιν ιστάμενοι έμπροσθεν αυτού δεξιά ή αριστερά προσέχειν, ούτω και ο άνθρωπος, εάν ίσταται ενώπιον του θεού και προσέχη ενώπιον αυτού εν φόβω πάση ώρα, ουδέν του εχθρού δύναται αυτόν εκφοβήσαι. 

Επιτυχώς ολοκληρώθηκε το Γ΄ Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο της Ι. Συνόδου της Ελλαδικής Εκκλησίας για το 1821


Με εξαιρετική επιτυχία ολοκληρώθηκε σήμερα 15/11 στη Στοά Βιβλίου το Γ΄ Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο για το 1821, με θέμα «Ορθόδοξη Εκκλησία και διαφύλαξη της Εθνικής Ταυτότητος Νεομάρτυρες - Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός Επαναστατικά κινήματα», με φορέα διοργάνωσης την Ειδική Συνοδική Επιτροπή Πολιτιστικής Ταυτότητος. Παρέστησαν οι Σεβ. Μητροπολίτες Δημητριάδος και Αλμυρού κ. Ιγνάτιος, Πρόεδρος της Ε.Σ.Ε. Πολιτιστικής Ταυτότητος, Βελεστίνου κ. Δαμασκηνός και Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμάς, Πανεπιστημιακοί Καθηγητές, Κληρικοί και πλήθος φιλιστόρων συνέδρων.

Η 2η ημέρα ξεκίνησε με την 2η συνεδρία, που είχε ως ειδικό τίτλο «Νεομάρτυρες – Εκκλησιαστικά κινήματα», υπό την προεδρεία του Ακαδημαϊκού κ. Κωνσταντίνου Σβολόπουλου.

Πρώτος ομιλητής ήταν ο κ. Ηλίας Νικολάου, Δρ Ιστορίας και Θεολογίας, που ανέπτυξε το θέμα «Νεομάρτυρες εκκλ/κοί ηγέτες και πολιτικοστρατιωτικές δραστηριότητες του χριστιανικού κόσμου, στην οθωμανική αυτοκρατορία του 17ου αι. Η περίπτωση του Οικουμενικού Πατριάρχου Παρθενίου Γ΄ (+1675) και του Μητροπολίτου Κορίνθου Ζαχαρίου (1684)». Ο ομιλητής, αφού αναφέρθηκε στη δράση και στο μαρτύριο των δύο Ιεραρχών, κατέληξε ως εξής: «Το κατεστημένο Χριστεπώνυμο πλήρωμα της Μεγάλης Εκκλησίας δεν ξεχνούσε ποτέ τον στενό σύνδεσμο θρησκείας και Γένους. Γι’ αυτό, παρόλο που οι πολιτικές δολοφονίες του Πατριάρχη και του Μητροπολίτη ήταν δύο σημαντικές κρατικές υποθέσεις…. οδηγήθηκαν, χωρίς καμία επίσημη διαδικασία, στον χώρο της Εκκλησίας. Οι δύο Ιερομάρτυρες, οι οποίοι, παρά τα βασανιστήρια, αρνήθηκαν να προσχωρήσουν στο μουσουλμανικό στρατόπεδο, αμέσως εντάχθηκαν, με τη βοήθεια της εκκλ/κής συνείδησης, στο εορτολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας».

Επόμενος ομιλητής ήταν ο Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Πρωτ. Γεώργιος Μεταλληνός, με θέμα «Η εθνική σημασία των Νεομαρτύρων». Ο π. Γεώργιος σημείωσε ότι «η θυσιαστική "αντίσταση" των Νεομαρτύρων της περιόδου της Οθωμανοκρατίας ήταν η δική τους συμβολή στην προετοιμασία της Μεγάλης Ελληνικής Επαναστάσεως (1821). Η θυσία τους, εξάλλου, για την ελευθερία, μαζί με τις εξεγέρσεις του δούλου Γένους από τον 15ο ως τον 19ο αι. επιβάλλει μια πιο συγκρατημένη αποτίμηση της συμβολής της Γαλλικής Επανάστασης στη δική μας, όπως επεσήμανε, άλλωστε, και ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Το Γένος μας δεν έχασε ποτέ την φιλελεύθερη ορμή του, η οποία αναρριπιζόταν συνεχώς από την μόνιμη αμφισβήτηση της τουρκικής κυριαρχίας. Και η αμφισβήτηση αυτής ανανεωνόταν συνεχώς με το αίμα των Νεομαρτύρων».

Η τρίτη εισήγηση είχε θέμα «Ο νεοϊερομάρτυς Ιωάννης ο εξ Αγράφων» και την παρουσίασε η κ. Πολυξένη Κούρεντα, απόφοιτη Ιστορίας και Θεολογίας Α.Π.Θ. Η κ. Κούρεντα ανέφερε ότι «ο Άγιος Ιωάννης τελείωσε τον αγώνα του στον πρώτο αιώνα της δουλείας, στις 7 Ιανουαρίου 1460, μαζί με 16 άλλους συνάθλους του στην Αδριανούπολη, σε μια εποχή που στην περιοχή αυτή πραγματοποιήθηκαν συστηματικοί εξισλαμισμοί. Τον Νεομάρτυρα Ιωάννη ανέδειξε ο ίδιος ο Θεός, με θαυματουργικό τρόπο, "δικαιώνοντας" τη ρήση του αγιορείτου Γέροντος Παϊσίου “οι Άγιοι δημιουργούν στη σιωπή, κεντούν τη σιωπή με τη σιωπή”».

Ακολούθησε η εισήγηση της κ. Όλγας Δάσιου, αποφοίτου Ιστορίας και Φιλολογίας του Α.Π.Θ., Δρος Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, η οποία μίλησε με θέμα «Νεομάρτυρες της Τουρκοκρατίας στην Ήπειρο». Η ομιλήτρια τόνισε ότι «Η Ήπειρος πλήρωσε βαρύ τον φόρο αίματος ‘’για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία’’. Κορυφαία προσφορά ήταν το αίμα των Νεομαρτύρων της, όσων γενναίων και ηρωικών ανθρώπων της αρνήθηκαν να υποταχθούν στον κατακτητή, αψήφησαν τους πειρασμούς των υποσχέσεων μιας άνετης και ασφαλούς ζωής – αν γίνονταν αρνητές της πίστης και της καταγωγής τους και αλλαξοπιστούσαν – αλλά και τις απειλές για τα βασανιστήρια – που τους περίμεναν – και τη θανάτωσή τους και προτίμησαν το μαρτύριο και τη θυσία από την απώλεια της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησής τους και την προδοσία».

Επόμενος ομιλητής ήταν ο κ. Δημήτριος Παπάζης, Αναπληρωτής Καθηγητής Εκκλησιαστικής Ιστορίας της Ανωτάτης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Θεσαλονίκης, με θέμα «Ο Μεγαλομάρτυρας της Ελευθερίας Διονύσιος Φιλόσοφος. Συνοπτική παρουσίαση του βίου και της δράσης του (1541-1611)». Ο κ. Καθηγητής επεσήμανε ότι «στις ενέργειες του Διονυσίου καταδεικνύεται ο αναντικατάστατος ρόλος της Εκκλησίας στη διαφύλαξη της πολιτιστικής παράδοσης του Ελληνισμού, που διασπά το τοπικιστικό φράγμα, ενώ, μέσω των πανευρωπαϊκής εμβέλειας διπλωματικών επαφών του για την εξασφάλιση συμμαχιών, διακρίνεται ο αγώνας του για τη διατήρηση της ιδέας της ελευθερίας και της χριστιανικής πίστης εντός και εκτός της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας».

Έκτος ομιλητής ήταν ο κ. Χαράλαμπος Μηνάογλου, Δρ Νεότερης Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, με θέμα «Το Ρωσικό «κόμμα» και οι επαναστάσεις των Ελλήνων 1768-1812». Ο κ. Μηνάογλου, μεταξύ των άλλων, επεσήμανε ότι «κατά την περίοδο 1768-1812 η ρωσική διπλωματία έθεσε γερά τα θεμέλια του ρωσικού κόμματος ανάμεσα στους Έλληνες. Το ρωσικό κόμμα, βέβαια, σε αντίθεση με τα άλλα ξενικά κόμματα, υπήρξε κατά μία έννοια αυτοφυές, δηλ. προϋπήρχαν ρωσόφιλοι πυρήνες μέσα στον Ελληνισμό, τουλάχιστον από τις αρχές του 18ου αι. Δεν πρόκειται απλώς για την γενικευμένη κλίση των Ελλήνων προς την Ρωσία και στην θεώρησή της ως Ορθόδοξης υπερδύναμης, κάτι που ίσχυσε σε όλη την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Στην περίοδο 1768-1812 δημιουργήθηκαν συγκεκριμένοι πυρήνες με πολιτική προοπτική για διπλωματική εκπαίδευση, οι οποίοι θα υπηρετούσαν την ρωσική πολιτική».

Ακολούθησε η εισήγηση του Ομοτίμου Καθηγητού του Α.Π.Θ. κ. Αθανασίου Καραθανάση, με θέμα «Εκκλησία μαχομένη: Επαναστατικά κινήματα του Κλήρου κατά την τουρκοκρατία». Ο κ. Καθηγητής παρουσίασε άγνωστα, κατά κύριο λόγο, επαναστατικά κινήματα της περιόδου 1571-1770, που πρωταγωνιστές ήταν Αρχιερείς, που πίστευαν σε αγνές ή προσωπικές προθέσεις ηγετών των χριστιανικών δυνάμεων της Ευρώπης, για απελευθέρωση των υποδούλων Ελλήνων, εξήγειραν, κατά περιστάσεις, τα ποίμνιά τους, υφιστάμενοι οι ίδιοι την εκδίκηση των Οθωμανών, γενόμενοι ιερά σφάγια του Έθνους.

Η 2η συνεδρία ολοκληρώθηκε με την εισήγηση της κ. Αθηνάς Κονταλή, δρος Θεολογίας, με ειδίκευση στη Νεότερη Εκκλ/κή ιστορία, με θέμα «Η εκκλησιαστική διάσταση των απελευθερωτικών εξεγέρσεων, κατά την οθωμανική κυριαρχία». Η κ. Κονταλή, συμπερασματικά, μεταξύ άλλων, τόνισε ότι «αρκετοί Κληρικοί, κατά την περίοδο της δουλείας, δεν αρκέστηκαν στον ρόλο των "αλειπτών" και της πνευματικής προετοιμασίας των Νεομαρτύρων, αλλά έγιναν οι ίδιοι Ιερομάρτυρες και κατέστησαν Άγιοι με θαυμαστά σημεία στο μαρτύριό τους. Η θυσία και η αυταπάρνηση, μέχρι θανάτου, εκδηλώνεται με παρόμοιο τρόπο στους Νεομάρτυρες και Εθνομάρτυρες. Η βασική διαφορά τους είναι συνειδησιακή και έγκειται στο γεγονός ότι οδηγούνται στο μαρτύριο εμφορούμενοι, κατά περίπτωση, από χριστιανικά ή πατριωτικά ιδεώδη. Το καθοριστικό στοιχείο της διάκρισης μεταξύ Ιερομαρτύρων και Εθνομαρτύρων αφορά στην αγαπητική και συγχωρητική στάση έναντι των διωκτών και των δημίων τους και στην εμφανή σχέση των πρώτων με την άκτιστη Θεία Χάρη».

Ακολούθησε η Γ΄ και τελευταία συνεδρία, υπό την προεδρία του Σεβ. Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμά, με ειδικό θέμα «Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός».

Πρώτος ομιλητής ήταν ο κ. Βασίλειος Τσίγκος, Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, με θέμα «Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός και η ταυτότητα του Γένους μας». Ο κ. Τσίγκος, μεταξύ άλλων, επεσήμανε ότι «η πνευματική κληρονομιά του ιερού Πατρός είναι σήμερα, περισσότερο από ποτέ, αναγκαία, γιατί ανακεφαλαιώνει όλες τις αξίες της ταυτότητάς μας, ήγουν την Ελληνική Παιδεία και γλώσσα, την Ορθόδοξη πίστη και ζωή, που αντέχουν στο διάβα των χρόνων. Ο σεβασμός μας στα ουσιώδη στοιχεία της ταυτότητάς μας είναι αδιαπραγμάτευτο χρέος μας, γιατί είμαστε χρεωμένοι με βαρύτιμη πνευματική κληρονομιά, για την οποία θα έχουμε αναπόδραστα να αντιμετωπίσουμε αυτούς που προηγήθηκαν, μεταξύ των οποίων ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, αλλά και αυτούς που έρχονται».

Η 2η εισήγηση, με τίτλο «200 χρόνια αυτοτελείς εκδόσεις και επανεκδόσεις για τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό 1814-2014», παρουσιάστηκε από τον κ. Γεώργιο Παπανικολάου, ερευνητή, Γεν. Γραμματέα Τύπου και Δημοσίων Σχέσεων της Π.Ο.Σ.Τ. Ο ομιλητής αναφέρθηκε διεξοδικά στην βιβλιογραφική του αναζήτηση για τον Άγιο Κοσμά και κατέληξε επισημαίνοντας τρία σημεία: «Α. Πολλά βιβλία «ήθελε» ο Άγιος Κοσμά να βρεθούν, Β. Η έρευνα για την ανεύρεση νέων στοιχείων, κύρια εκδοτικών, είναι αέναη και Γ. Συγκεντρώνοντας, τα τελευταία 8 χρόνια της έρευνας, ένα πολύ μεγάλο βιβλιογραφικό πλούτο, τα βιβλία μπορούν, παράλληλα και να εκτεθούν, ώστε οι ερευνητές οι πνευματικοί άνθρωποι και οι μελετητές του Αγίου Κοσμά να τα δουν και να τα μελετήσουν».

Ακολούθησε η εισήγηση του Ιεροκήρυκος του Καθεδρικού Ναού Αθηνών Αρχιμ. Χρυσοστόμου Παπαθανασίου, με θέμα «Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός ως ιεροκήρυξ». Ο π. Χρυσόστομος ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι «ο Άγιος Κοσμάς υπήρξε θαυμάσιος διδάχος του Γένους, έχοντας το χάρισμα του λόγου, που σαγήνευε τα πλήθη. Οι διδαχές του εισέρχονταν στις ψυχές των ακροατών του, έκαμε αμαρτωλούς να μετανοούν, κακές συνάξεις να κόπτονται, μίση να διαλύονται και η πίστη να ενισχύεται. Το κήρυγμά του αποτελεί σήμερα μία δυνατή πρόσκληση για επανακατήχηση της κοινωνίας μας. Δικαίως ονομάστηκε Ισαπόστολος και Εθναπόστολος!».

Η κ. Ευδοξία Αυγουστίνου, Φιλόλογος και Θεολόγος, ανέπτυξε το θέμα «Επέρασεν ο Άγιος Κοσμάς και εδίδαξε τον λαό… (σύντομο οδοιπορικό του πατρο-Κοσμά στην περιοχή των Γρεβενών)». Σύμφωνα με την ομιλήτρια «ο Άγιος Κοσμάς κατ’ επανάληψη επισκέφθηκε τα Γρεβενά, σκαρφάλωσε στις κακοτράχαλες κορυφές της Πίνδου, κήρυξε, εμβολίασε δένδρα, ίδρυσε σχολεία, εστιάζοντας το ενδιαφέρον του σε δίγλωσσες περιοχές. Το πέρασμά του μαρτυρείται από σχετικά τοπωνύμια, ενθυμίσεις σωζόμενες σε λειτουργικά βιβλία και προφητείες. Όντως, υπήρξε ο μεγαλύτερος φωτιστής του δούλου Γένους. Με τις προσπάθειές του ανασχέθηκε η γάγγραινα των Βαλαάδων και διασώθηκε στις καρδιές των υποδούλων Ελλήνων η Ορθοδοξία και το Γένος».

Ακολούθησε η εισήγηση του κ. Ηλία Μογλενίδη Θεολόγου, με θέμα «Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός. 300 χρόνια από τη γέννησή του. Η διέλευσή του από τη Θράκη». Ο ομιλητής επεσήμανε ότι «η διέλευση του Αγίου Κοσμά από τη Θράκη αποτελεί μέχρι και σήμερα μια ξεχωριστή τιμή και ευλογία για την περιοχή. Η εορτή του αποτελεί το μεγαλύτερο πανηγύρι για την Θράκη. Προς τιμήν του έχει κτιστεί παρεκκλήσιο στην 16η Μεραρχία Διδυμοτείχου, ώστε να παραδειγματίζονται οι στρατιώτες από το εθνικό φρόνημα του Αγίου».

Η επόμενη εισήγηση έγινε από τον κ. Αθανάσιο Ζωιτάκη, Επίκουρο Καθηγητή του Κρατικού Πανεπιστημίου Μόσχας “LOMONOSOV” και είχε θέμα «Η τιμή του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού και η μελέτη της κληρονομιάς του στη Ρωσία». Ο κ. Ζωιτάκης μίλησε για την απήχηση του Αγίου Κοσμά στην Ρωσία, επισημαίνοντας ότι «είναι πολλαπλά τα παραδείγματα της λαϊκής ευσέβειας προς τον Άγιο Κοσμά σε πολλά μέρη της Ρωσίας. Πολλοί Ρώσοι επιστήμονες ασχολήθηκαν με τη μελέτη της πνευματικής κληρονομιάς του. Επίσης, διεθνές Συνέδριο για τον Άγιο Κοσμά πραγματοποιήθηκε στη Μόσχα τον Οκτώβριο του 2014».

Επόμενος ομιλητής ήταν ο κ. Εμμανουήλ Βαρβούνης Καθηγητής Λαογραφίας του Πανεπιστημίου Θράκης, που εισηγήθηκε το θέμα «Νεομαρτυρολογικά κείμενα και λαϊκή θρησκευτικότητα κατά την Τουρκοκρατία». Ο κ. Βαρβούνης εξέτασε ζητήματα όπως η τιμή των λειψάνων, η έναρξη της λειτουργικής τιμής τους και η συμμετοχή της κοινότητας στο μαρτύριο των Νεομαρτύρων. Βάση των σκέψεων του ομιλητή ήταν ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, που αποτελεί βασική πηγή για τη μελέτη της λειτουργικής υπόστασης των νεομαρτύρων, στα πλαίσια της λαϊκής λατρευτικής παράδοσης της εποχής.

Η Γ΄ συνεδρία έκλεισε με την εισήγηση του κ. Αποστόλου Νικολαϊδου, Καθηγητού της θεολογικής Σχολής Αθηνών, ο οποίος μίλησε με θέμα «Κοσμάς ο Αιτωλός και η Επανάσταση των Ελλήνων». Ο κ. Καθηγητής ανέφερε ότι «ο Κοσμάς ο Αιτωλός διαπιστώνει ότι η εθνική κρίση οφείλεται πρωτίστως στη θρησκευτική κρίση, γι’ αυτό και προβαίνει σε μια θεολογική προσέγγιση της κατάστασης του Γένους, εξηγώντας, μάλιστα, γιατί ο Θεός επέτρεψε την τουρκοκρατία και όχι την κατοχή από τα δυτικά ‘’ρηγάτα’’. Ωστόσο, την τραγική κατάσταση του έθνους αποδίδει κυρίως στην αγραμματοσύνη κλήρου και λαού, γι’ αυτό και προτεραιότητά του είναι η ίδρυση σχολείων, χρησιμοποιώντας ταυτόχρονα κάθε μορφή πίεσης για την εκμάθηση της Ελληνικής γλώσσας. Με αυτόν τον τρόπο αποκαθίστανται και ενισχύονται τόσο η θρησκευτική, όσο και η εθνική ταυτότητα των Ελλήνων. Γιατί είναι προφανές ότι χωρίς Ορθόδοξη πίστη και χωρίς Ελληνική συνείδηση είναι αδύνατη κάθε προσπάθεια ανάταξης του έθνους».

Ύστερα από διεξοδική συζήτηση, τις εργασίες του Συνεδρίου έκλεισε ο Πρόεδρος της Ε.Σ.Ε. Πολιτιστικής Ταυτότητος Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος, ο οποίος ευχαρίστησε την Ιερά Σύνοδο και τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο για την εμπιστοσύνη με την οποία περιβάλουν την τολμηρή πρωτοβουλία της Επιτροπής για την διοργάνωση 10 Διεθνών Επιστημονικών Συνεδρίων την περίοδο 2012-2021, με προοπτική την επέτειο των 200 ετών από την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Ευχαρίστησε, επίσης, τους εκλεκτούς ομιλητές για τους κόπους στους οποίους υποβλήθηκαν για να παρουσιάσουν πρωτότυπες εισηγήσεις, που φωτίζουν ιδανικά την νεότερη ιστορία του Έθνους, ενώ εξέφρασε την ευαρέσκειά του προς τα μέλη της Επιτροπής για την πολυχρόνια συνεργασία στον αγώνα υλοποίησης του εγχειρήματος, ειδικώς δε τον Γραμματέα της Επιτροπής Αρχιμ. Βαρθολομαίο Αντωνίου-Τριανταφυλλίδη, ο οποίος ανέλαβε το μεγαλύτερο βάρος της διοργάνωσης. Ο Σεβασμιώτατος, αναφέρθηκε, επίσης, στην έκδοση των Πρακτικών των δύο πρώτων Συνεδρίων (2012, 2013), που κυκλοφορήθηκαν από τις εκδόσεις «Αρχονταρίκι». Τέλος, ανακοίνωσε το πολύ ενδιαφέρον θέμα του επόμενου Συνεδρίου, το οποίο, συν Θεώ, θα πραγματοποιηθεί τον Νοέμβριο του 2015 και είναι «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΣ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΣ».

Τέλος, τις εργασίες του Συνεδρίου οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να παρακολουθήσουν από την διαδικτυακή τηλεόραση intv.gr.

Εκ του Γραφείου Τύπου της Ιεράς Συνόδου

Ευχαριστήρια Μητροπολίτου Δωδώνης κ. Χρυσοστόμου


Ο Σεβ. Μητροπολίτης Δωδώνης κ. Χρυσόστομος, ο οποίος ήγε τα Ονομαστήριά του, κατά την παρελθούσα εορτή της μνήμης του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, ευχαριστεί από μέσης καρδίας όλους εκείνους, οι οποίοι του ευχήθηκαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.

Ως γνωστόν, έχει δηλώσει ο ίδιος παλαιότερα ότι δεν δύναται πλέον να επιδίδεται σε αλληλογραφία, γι' αυτό με αυτόν εδώ τον δημόσιο τρόπο εκφράζει την ευγνωμοσύνη του προς πάντας είτε ευχήθηκαν, είτε όχι. Ούτως ή άλλως δεν παύει ποτέ να προσεύχεται στο ιερό Θυσιαστήριο για την ψυχοσωματική υγεία και ολοκληρία εχθρών και φίλων!

Πολλοί μεγάλοι Άγιοι προϋπήρξαν μεγάλοι αμαρτωλοί

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
της Κυριακής 16ης Νοεμβρίου 2014
 (Ματθ. θ’, 9-13)

Γράφει ο Αρχιμανδρίτης Αναστάσιος Στεργιώτης

Ο Άγιος και Ευαγγελιστής Ματθαίος διήγε –πριν ακολουθήσει τον Ιησού– μια αμαρτωλή ζωή γεμάτη άνομο και αυθαίρετο πλούτο και αδικίες. Ήταν τελώνης, δηλαδή ενοικιαστής φόρων και προσπαθούσε, πέραν από τον καθορισμένο κρατικό φόρο που εισέπραττε, να βγάλει κέρδος άνομο εξαθλιώνοντας και καταπιέζοντας τους συνανθρώπους του. Όμως ο Κύριός μας τον καλεί σε μετάνοια και καινούργια ζωή, δίχως να διστάσει να τον επισκεφτεί στο σπίτι του, όπου συναναστράφηκε και άλλους αμαρτωλούς και τελώνες.
Αυτή η κίνηση δημιούργησε σχόλια και αντιδράσεις κυρίως από τους Μαθητές, οι οποίοι αναρωτήθηκαν, γιατί ο Κύριος τρώει με αμαρτωλούς. Ο Κύριος όμως τους απαντά ότι οι υγιείς άνθρωποι δεν έχουν την ανάγκη γιατρού. Αυτό ισχύει τόσο για το σώμα, όσο κυρίως για την  ψυχή του ανθρώπου. Διότι και η άρρωστη ψυχή έχει ανάγκη τον πνευματικό γιατρό της. Και ο μεγαλύτερος πνευματικός γιατρός είναι ο Ιησούς, ο οποίος ήλθε να καλέσει τους αμαρτωλούς και τις πόρνες σε μετάνοια. Πάνω από όλα δε, να διδάξει την τέλεια αγάπη, την φιλανθρωπία και την συγχώρεση.
Ο καθένας μας οφείλει να ψάχνει στην δική του ψυχή και να βολιδοσκοπεί ασταμάτητα τον εαυτό του, δίχως να παριστάνει τον τέλειο και αναμάρτητο τιμητή των πάντων. Διότι τότε δεν βλέπει το δοκάρι που βρίσκεται στο δικό του μάτι, αλλά σχολιάζει το καρφί που είναι στο μάτι του συνανθρώπου του, σύμφωνα μάλιστα με τα λόγια του Κυρίου.
Πολλές φορές είμαστε πιο αμαρτωλοί και πιο ακάθαρτοι ψυχικά από αυτούς που επικρίνουμε και είναι φαινομενικά χειρότεροί μας. Διότι ουδείς γνωρίζει τα βάθη της ανθρώπινης ψυχής.
Πολλοί μεγάλοι Άγιοι της Εκκλησίας υπήρξαν μεγάλοι αμαρτωλοί. Παραδείγματα ο πρώην διώκτης των Χριστιανών και μετέπειτα μέγας Απόστολος Παύλος, η πρώην πόρνη και ύστερα οσία Μαρία η Αιγυπτία, ο ληστής που μετανόησε πάνω στον σταυρό δίπλα στον Ιησού και υπήρξε ο πρώτος σωθείς, αλλά και πολλοί άλλοι, οι οποίοι αποδεικνύουν την ανεξάντλητη Επιείκεια και Ευσπλαχνία του Θεού. Από αυτήν ας προσπαθήσουμε να επωφεληθούμε κι εμείς κερδίζοντας την Σωτηρία με την αληθινή Μετάνοια. Γένοιτο!