Γνωριμία με τη Χριστίνα Μερκούρη, ομιλήτρια της Ζ2 σύναξης του "Αληθώς" (5.11.2017, 7 μ.μ.)

Κατά την 2η σύναξη του ζ΄ κύκλου δράσεων του Μορφωτικού Κέντρου Λόγου "Αληθώς", στον Ναό της Παναγούλας Μπανάτου, αύριο το βράδυ (Κυριακή, 5 Νοεμβρίου 2017, ώρα 7 μ.μ.), ομιλήτρια θα είναι η κ. Χριστίνα Μερκούρη, με θέμα: "Το ζωγραφικό έργο του Νικολάου Κουτούζη". Ας γνωρίσουμε ακολούθως την επιστημονική διαδρομή της!

Who is Who

Χριστίνα Μερκούρη

Αρχαιολόγος του ΥΠΠΟΑ, Διευθύντρια της ΛΓ΄ ΕΠΚΑ Πρέβεζας-Άρτας από τις αρχές του 2011 έως το τέλος Οκτωβρίου 2014 και έκτοτε Διευθύντρια της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ζακύνθου.

Έχει διατελέσει Προϊσταμένη του Τμήματος Αρχείου Αναζήτησης και Ανάκτησης Αρχαίων στην Εφορεία Αρχαιοπωλείων και Ιδιωτικών Αρχαιολογικών Συλλογών από το 2008 έως και το 2010.

Απόφοιτος του Ιστορικού-Αρχαιολογικού Τμήματος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, με μεταπτυχιακές σπουδές στο Τμήμα Προϊστορίας και Πρωτοϊστορίας της Εθνικής Σχολής Αρχαιολογίας της Ρώμης. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια και επιμορφωτικά προγράμματα σχετικά με τον Πολιτισμό, την Αρχαιολογία και την Ιστορία, τη Μουσειακή Εκπαίδευση και τις Νέες Τεχνολογίες. Συμμετέχει σε ερευνητικά προγράμματα με σκοπό τη μελέτη της διαθαλάσσιας επικοινωνίας του κόσμου του Αιγαίου με τη νότια Ιταλία κατά τη μυκηναϊκή περίοδο. Την τελευταία δεκαπενταετία διδάσκει σε κύκλους μαθημάτων για θέματα του μινωϊκού και μυκηναϊκού πολιτισμού γενικότερα και της μυκηναϊκής κεραμικής ειδικότερα στο Istituto Universitario Suor Orsola Benincasa στη Νεάπολη.

Μέλος οργανωτικών επιτροπών για το σχεδιασμό και την υλοποίηση εκθέσεων, ημερίδων, συνεδρίων του Υπουργείου Πολιτισμού, έχει λάβει μέρος με εισηγήσεις και ανακοινώσεις σε διεθνή και ελληνικά συνέδρια και ημερίδες και έχει δημοσιεύσει άρθρα και μελέτες σχετικά με θέματα αρχειονομίας και αρχαιολογίας.

Τι θα ακουσθεί στη συναυλία της βραδιάς Κουτούζη ("Αληθώς", 5.11.2017) από το Εκκλησιαστικό Αναλόγιο “Θ. Κουρκουμέλης-Κοθρής”

Ύμνοι για τον Άγιο Διονύσιο τον εν Ζακύνθω,

κατά το ζακύνθιο ύφος της ψαλτικής,

από το Εκκλησιαστικό Αναλόγιο “Θ. Κουρκουμέλης-Κοθρής”,

υπό την διεύθυνση του χοράρχη, μουσικού και λαμπαδαρίου της Μονής Στροφάδων και Αγ. Διονυσίου κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΜΑΡΙΝΟΥ

* * *

1. Απολυτίκιον. Της Ζακύνθου τον γόνον.

2. Προσόμοιον. Δεύτε ο Χορός Αιγινητών.

3. Προσόμοιον. Άνθος εκ γης.

4. Δοξαστικό Αίνων.

[Το παρόν μέλος δεν υπήρχε στο ζακυνθινό εκκλησιαστικό ρεπερτόριο. Ο Παναγιώτης Μαρίνος το έγραψε σε παλαιόν ζακύνθιον ύφος, για τις ανάγκες της διοργανούμενης εκδήλωσης. Το αφιερώνει μάλιστα στον π. Παναγιώτη Καποδίστρια.]

5. Κοντάκιον. Εορτάζει σήμερον.

6. Μέλη από τον Παρακλητικό Κανόνα εις τον Άγιον Διονύσιον.

7. Εγκώμια.

8. Μεγαλυνάριον.

* * *

Βιβλιογραφία: Κοθρής - Κοντονής - Καπανδρίτης - Γριτζάνης - Κουντούρης – Βοζαΐτης. Αρχείο Παναγιώτη Μαρίνου.

Καταγραφή από βυζαντινή σε ευρωπαϊκή σημειογραφία – εναρμόνιση: Παναγιώτης Μαρίνος.

Η υλοφροσύνη είναι μητέρα της αμαρτίας και η αμαρτία το δηλητηριασμένο κεντρί του θανάτου

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

της Κυριακής Ε΄ Λουκά

5 Νοεμβρίου 2017

(Λουκ. στ΄ 19-31)

Γράφει ο π. Αναστάσιος Στεργιώτης 

Πλούσιος ιδιαίτερα ήταν ο άνθρωπος της σημερινής παραβολής. Και δεν έχανε ευκαιρία να το επιδεικνύει. Οργάνωνε πολυδάπανα συμπόσια, περιστοιχισμένος από κόλακες και ψεύτικους φίλους, οι οποίοι αποσκοπούσαν μονάχα στο υλικό κέρδος, φορούσε πολυτελή ενδύματα και κοσμήματα και απολάμβανε πλούσια και άφθονα φαγητά.

Ο καθένας, ακόμη και ο φτωχός, πολλές φορές επιθυμεί τον πλούτο διότι πιστεύει ότι θα ζήσει χωρίς ανάγκες και σκοτούρες. Θα μπορεί να έχει άφθονα χρήματα, λαμπρή κατοικία, πλούσια κοσμήματα και ενδύματα, πολυτελή οικιακά είδη. Με την φαντασία του ονειρεύεται μια ζωή χωρίς κόπους και στερήσεις, χωρίς να επιδιώκει όμως -δυστυχώς γι’ αυτόν- την «βασιλεία του Θεού και την δικαιοσύνη Του», όπως λέει ο Ευαγγελιστής Ματθαίος.

Αφού, λοιπόν, οι του κοσμικού φρονήματος -λίγο ή πολύ- επιθυμούν τον πλούτο διακαώς και είναι διατεθειμένοι να διαπράξουν κάθε νόμιμη ή άνομη πράξη για να τον αποκτήσουν και βουλιάζουν έτσι στην αμαρτία, πόσο μάλλον αμαρτάνουν οι κατέχοντες ήδη τον πλούτο!

Οι άνθρωποι αυτοί είναι τις περισσότερες φορές παραδομένοι στους πειρασμούς και τις εκτροπές. Είναι δούλοι της αναλγησίας και της φιλαργυρίας, η οποία είναι -κατά τον ιερό Παύλο- «ρίζα πάντων των κακών». Ο ψυχικός κόσμος τους σημαδεύεται από αντινομίες και αναστατώσεις. Ωθούνται σε περιπέτειες τυχοδιωκτικές, ενώ έχουν την ψευδαίσθηση ότι ζουν με ασφάλεια. Και το κυριότερο: χάνουν οριστικά τη μετοχή τους στην ουράνια βασιλεία του Θεού και την σωτηρία τους.

Αυτό συνέβη και στον ασεβή και υλιστή πλούσιο της παραβολής. Έβλεπε τον φτωχό και εξαθλιωμένο Λάζαρο, που προσπαθούσε να χορτάσει από τα ψίχουλα την πείνα του και ζητιάνευε στην πόρτα του περιφρονημένος, να ζει τώρα αιώνια ευτυχής στις αγκάλες του Αβραάμ, ενώ τον εαυτό του στις αιώνιες φλόγες της κόλασης. Και οι φλόγες αυτές δεν σημαίνουν τίποτε άλλο παρά την αιώνια απομάκρυνση της ψυχής του αμαρτωλού και αμετανόητου ανθρώπου από την χάρη του Θεού. Όταν συμβεί αυτό, κανείς πλέον δεν μπορεί να τον βοηθήσει.

Βλέπουμε, λοιπόν, περίτρανα ότι η υλοφροσύνη είναι η μητέρα της αμαρτίας και η αμαρτία το δηλητηριασμένο κεντρί του θανάτου, κατά τον μεγάλο και ουρανοφάντορα Βασίλειο. Προς στιγμήν το δόλωμά της είναι γλυκό και η παγίδα, την οποία στήνει,ελκυστική. Μετά όμως φέρνει πικρότατες συνέπειες για την σωτηρία μας. Ας ευχηθούμε, με την χάρη του Θεού, όλοι μας να γλιτώσουμε απ’ αυτές. Γένοιτο!