Σαράντα ημέρες μετά την γέννηση του Μεσσία

ΟΜΙΛΙΑ  ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ 

Η ΥΠΑΠΑΝΤΗ του ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ

2 Φεβρουαρίου 2020

(Λουκ. β΄ 22-40)

Γράφει ο π. Αναστάσιος Στεργιώτης 

Σαράντα ημέρες μετά την γέννηση του Μεσσία και Θεανθρώπου, οι γονείς Του μετέβησαν στο ναό του Σολομώντος για τον σαραντισμό του νεογέννητου. Όπως και σήμερα, έτσι και τότε, υπήρξε σημαντικότατη θρησκευτική συνήθεια να μεταβαίνει η μητέρα με το παιδί στον ναό, ώστε και το παιδί να εκκλησιαστεί για πρώτη φορά, αλλά και η ίδια η μητέρα να καθαριστεί από την λοχεία, φέροντας μάλιστα ως δώρο ένα ζεύγος περιστεριών.

Παρών εκεί ήταν ο ευσεβής γέροντας ο Άγιος Συμεών, ο επονομαζόμενος από την Εκκλησία «Θεοδόχος», καθώς και η ευσεβής διακόνισσα του ναού, η γηραιά Άννα. Ο μεν Άγιος Συμεών, εμφορούμενος από το Άγιο Πνεύμα, είχε λάβει υπόσχεση από τον Θεό ότι δεν θα πέθαινε, αν πρώτα δεν αξιωνόταν να δει και να πάρει στην αγκαλιά του τον Υιό Του και Λυτρωτή του κόσμου. Η δε Άννα υπήρξε μια ευσεβής χήρα άνω των ογδόντα ετών, η οποία είχε αφιερώσει τη ζωή της στην υπηρεσία του Θεού. Και οι δυο προσκύνησαν ευλαβικά το Θείο Βρέφος κι ευχαρίστησαν τον Θεό που τους αξίωσε να το δουν.

            

Ο Άγιος Συμεών είπε το γνωστό: «νυν απολύεις», το οποίο έκτοτε έχει ενταχθεί στη θεία λατρεία, όντας μεστό αξίας και νοημάτων. Είπε, δηλαδή, απευθυνόμενος στον Θεό,  ότι τώρα είναι έτοιμος να αφήσει τον μάταιο τούτο κόσμο και να παραδώσει το πνεύμα του στα χέρια Του, αφού αξιώθηκαν τα γεροντικά μάτια του να δουν τον Σωτήρα του κόσμου. 

Μιλώντας προφητικά τονίζει την σημασία που θα έχει για όλη την οικουμένη η έλευση του Θεανθρώπου. Προλέγει ότι θα γίνει φως για όλα τα έθνη και για όλες τις φυλές, ανεξαρτήτως πολιτισμού, χρώματος και γλώσσας. Δηλαδή, πρώτος αυτός επισημαίνει την οικουμενική διάσταση του Ευαγγελίου και του σωτηριώδους μηνύματός του. Ο Άγιος Συμεών, επίσης, απευθυνόμενος προς την Θεοτόκο, προλέγει το άγιο και σεπτό Πάθος του Υιού της, λέγοντας ότι θα λάβει μεγάλη χαρά αλλά και μεγάλη λύπη, βλέποντάς Τον να οδηγείται ωσάν να ήταν ο τελευταίος κακούργος στα μαρτύρια και τον σταυρικό θάνατο.

Όταν συνέβησαν όλα αυτά τα περιστατικά στον ναό, ελάχιστοι άνθρωποι ήταν παρόντες. Ο Θεός δεν χρειάζεται διαφημίσεις και εντυπωσιακά θεάματα, αλλά δρα μέσα στις καρδιές των ανθρώπων.

Η Υπαπαντή (δηλαδή, η Υποδοχή), λοιπόν, από τον ευσεβή Συμεών του Κυρίου μας, αποτελεί μέγα γεγονός της εκκλησιαστικής ιστορίας και προαναγγέλλει το έργο του Θεανθρώπου για την σωτηρία των ανθρώπων. Μένει, λοιπόν, σ’ εμάς ο ισόβιος αγώνας για την κατάκτηση της πίστης και επομένως της σωτηρίας και της λύτρωσης. Γένοιτο!