Επίκαιρες σκέψεις του π. ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ ΑΓΑΛΙΑΝΟΥ
Ο κορονοϊός αποτελεί πλέον σήμερα ένα πρόβλημα σημαντικό καθώς έχει στοιχίσει τη ζωή πολλών ανθρώπων, απειλούνται ακόμη περισσότεροι άνθρωποι και έχει δημιουργήσει προβλήματα τόσο στην Εκκλησία όσο και στην οικονομία.
Η Εκκλησία μας και το κράτος προσπαθούν με οποιονδήποτε τρόπο να βοηθήσουν όλους εμάς, ούτως ώστε να περιοριστεί και να εξαφανιστεί αυτός ο κακός δυνάστης που ονομάζεται κορονοϊός. Όλοι μας, μικροί και μεγάλοι, καλούμαστε από την Εκκλησία αλλά και από την πολιτεία να μείνουμε στα σπίτια μας και να μην κυκλοφορούμε άσκοπα στους δρόμους. Στο άκουσμα αυτό πολλοί άνθρωποι νιώθουμε μελαγχολία, κατάθλιψη, περιορισμό και έως ενός σημείου είναι λογικό, καθώς ο άνθρωπος έχει δημιουργηθεί για να είναι ελεύθερος.
Θεωρώ πως πρέπει να αγαπήσουμε τη μοναξιά και να μάθουμε ορισμένες φορές να ζούμε και μόνοι μας ή με τις οικογένειές μας. Θεωρώ επίσης πως όλοι μας, λίγο-πολύ, έχουμε ανάγκη από ξεκούραση και μια παύση. Ο περιορισμός μας στο σπίτι μας επομένως είναι κάτι που υποχρεούμαστε να κάνουμε, καθώς πρέπει να προστατεύσουμε πρώτα τους αδελφούς μας (ειδικά αυτούς που βρίσκονται στις ευπαθείς ομάδες) και έπειτα τους εαυτούς μας. Η προσωρινή - συνεχής παραμονή μας στο σπίτι μας μπορεί να φαίνεται και να είναι ανιαρή ή βαρετή ίσως, γιατί δεν έχουμε σκεφτεί μερικούς τρόπους που μπορούμε να κάνουμε την παραμονή μας πιο ευχάριστη, διασκεδαστική και δημιουργική. Παρακάτω θα εκθέσω μερικούς τρόπους, που πιστεύω πως θα κάνουν την παραμονή μας μέσα στο σπίτι πιο όμορφη και πιο δημιουργική:
1) Καιρός να τα βρούμε με τον εαυτό μας, να καθίσουμε να σκεφτούμε ποιοι είμαστε, αν είμαστε ευτυχισμένοι, αν είμαστε μέσα μας καλά. Να δούμε εσωτερικά τον εαυτό μας και να καταλάβουμε τα πάθη που έχουμε και να σκεφτούμε διάφορους τρόπους έτσι ώστε να τα διορθώσουμε.
2) Μπορούμε να επιδοθούμε σε προσευχή. Προσευχή προς τον Θεό, προσευχή προς την Παναγία, προσευχή προς τους Αγγέλους και τους Αγίους μας. Αυτό θα μας φέρει εσωτερική γαλήνη και ηρεμία και είναι ικανό να αλλάξει και την κατάσταση ολόκληρη.
3) Μελέτη της Αγίας Γραφής. Ναι, ήρθε η ώρα να διαβάσουμε την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη, καθώς όλα τα προβλήματα που βιώνουμε βρίσκουν εκεί την απάντησή τους.
4) Μπορούμε να διαβάσουμε μυθιστορήματα, βιβλία ψυχολογίας, βιβλία επιστημονικά και γενικά βιβλία που μας ενδιαφέρουν και μας ενημερώνουν. Αν μάλιστα δεν έχουμε τα ανάλογα βιβλία μπορούμε να καταφύγουμε στο διαδίκτυο, όπου εκεί βρίσκονται τα πάντα.
5) Μπορούμε να μαγειρέψουμε φαγητά, είτε να φτιάξουμε γλυκά. Το μαγείρεμα και η ζαχαροπλαστική είναι δημιουργία που μπορεί να μας πάρει τις αρνητικές σκέψεις μακριά.
6) Μπορούμε να καταφύγουμε σε σταυρόλεξα, σε δημιουργία παζλ ή και σε διάφορα παιχνίδια που εξασκούν το μυαλό και αυτό μπορεί να μας μάθει διάφορα πράγματα που δεν γνωρίζουμε.
7) Μπορούμε να κάνουμε γυμναστική όπως ας πούμε κοιλιακούς ή γενικά διάδρομο ή ποδήλατο, εάν αυτά υπάρχουν.
8) Μπορούμε να καθαρίσουμε το σπίτι μας, να φτιάξουμε το γραφείο μας, τα βιβλία μας και γενικά να διαμορφώσουμε το χώρο μας.
9) Μπορούμε να έρθουμε κοντά με τα άτομα τα οποία ζούμε μέσα στο ίδιο το σπίτι δηλαδή γονείς, αδέλφια, παιδιά κτλ. Κοντά, με την έννοια να συζητήσουμε πράγματα που ποτέ δεν έχουμε πει καθώς οι εργασίες και οι μέριμνες, μας αποξένωσαν και χάσαμε την μεταξύ μας επικοινωνία.
Υπάρχουν πολλά ακόμα που μπορούμε να κάνουμε μένοντας μέσα στο σπίτι μας. Αυτά είναι ορισμένα που θεωρώ πως, αν τα εφαρμόσουμε, θα δώσουμε ομορφιά και ζωή στην καθημερινότητά μας. Τρώγοντας υγιεινά, πίνοντας άφθονο νεράκι, πλένοντας διαρκώς τα χέρια και τα σώματά μας καθώς και αποφεύγοντας την πολύ ενημέρωση διότι ορισμένες φορές υπάρχει και παραπληροφόρηση και προ πάντων κάνοντας προσευχή στο Θεό.
Όλοι πονάμε για τις Εκκλησίες μας που έκλεισαν, όλοι στεναχωριόμαστε που δεν τελούμε μυστήρια και ακολουθίες, αλλά αυτό ας μας γίνει ένα μάθημα καθώς πρέπει να εκτιμάμε αυτά που ο Θεός μας έχει δώσει και να γνωρίζουμε πως τα πάντα έρχονται και παρέρχονται.
Βρίσκομαι προσωπικά στην Εκκλησία 16 χρόνια (από τα 14 χρόνια μου), πολλές φορές οι Ναοί μας είναι άδειες εν ώρα λατρείας και πολλές φορές επίσης κατά τη φρικτή ώρα της Θείας Μεταλήψεως δεν υπάρχει κανένας άνθρωπος για να κοινωνήσει. Αυτό ας το πάρουμε ως μια παιδαγωγία από τον Θεό. Ας συνετιστούμε και ας αλλάξουμε. Οφείλουμε να κάνουμε υπακοή στην Εκκλησία μας και στους κατά τόπους Επισκόπους μας, καθώς η ανυπακοή επιτρέπεται μόνο όταν κάποιος μας οδηγεί στην αμαρτία ή στην αίρεση. Πιστεύω πως είναι μια δοκιμασία και πως, αν δείξουμε την ανάλογη εμπιστοσύνη στο Θεό και λαμβάνουμε τα απαιτούμενα μέτρα πρόληψης, αυτό θα περάσει και σύντομα θα μπούμε ξανά στην Εκκλησία μας και θα δοξάσουμε το Όνομα του Θεού μας.
Επίσης, αγαπητοί αναγνώστες μου, ομολογία πίστεως δεν είναι να βρίζουμε, να καταριόμαστε και να κρίνουμε μέσω διάφορων δημοσιεύσεων στο facebook. Όλοι προσπαθούν για το καλύτερο. Λέμε διαρκώς για τη Θεία Κοινωνία και για τους Χαιρετισμούς, σπάνια ως καθόλου όμως συζητάμε για την εξομολόγηση και τη μετάνοια. Μετάνοια θέλει ο Θεός από εμάς, αγαπητοί μου, και αλλαγή.
Ας μείνουμε στα σπίτια μας κάνοντας προσευχή και ας τηρούμε τους όρους υγιεινής και όλα θα πάνε καλά. Ψυχραιμία, αισιοδοξία, προσευχή και προσοχή. Ζει Κύριος ο Θεός. Ο Θεός είναι κοντά μας.
[Η παρούσα δημοσίευση αποτελεί καθαρά προσωπική μου άποψη και σε καμιά περίπτωση δεν εκφράζει την Εκκλησία γενικότερα].
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου