Ἡ θεία Λειτουργία αὕτη ἐτελέσθη πρός ὁλοκλήρωσιν τοῦ ἑορτασμοῦ τῆς μνήμης τοῦ ἀββᾶ Γερασίμου, τήν 4ην /17ην Μαρτίου, τελεσθέντος τότε ἁπλῶς καί ἄνευ πιστῶν, λόγῳ τῆς ἔκτοτε ἀρξαμένης λοιμώδους νόσου τοῦ Covid -19.
Ἐπί τῷ γεγονότι τούτῳ ὁ Μακαριώτατος ἀπέστειλε τό κάτωθι Μήνυμα, ἴδε:
«Καί παράγων εἶδεν ἄνθρωπον τυφλόν ἐκ γενετῆς. καί ἠρώτησαν αὐτόν οἱ μαθηταί αὐτοῦ λέγοντες· ραββί, τίς ἥμαρτεν, οὗτος ἤ οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ἵνα τυφλός γεννηθῇ; ἀπεκρίθη Ἰησοῦς· οὔτε οὗτος ἥμαρτεν οὔτε οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ἀλλ’ ἵνα φανερωθῇ τά ἔργα τοῦ Θεοῦ ἐν αὐτῷ, (Ἰωάν. 9, 1-3)»· γράφει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Εὐαγγελιστής.
Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,
Εὐλαβεῖς Χριστιανοί,
Σήμερον , Κυριακῇ ἕκτῃ ἀπό τοῦ Πάσχα, τό εἰς τόν ἐκ γενετῆς τυφλόν ἑορτάζομεν τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ θαῦμα, διά τοῦ ὁποίου [θαύματος] ὁ Χριστός ἐφανέρωσε τά ἔργα τοῦ Θεοῦ καί Πατρός Αὐτοῦ.
Εἰς τό ἐρώτημα τῶν μαθητῶν Του: «τίς ἥμαρτεν, οὗτος ἤ οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ἵνα τυφλός γεννηθῇ», (Ἰωάν. 9,2), ὁ Ἰησοῦς ἀπήντησεν λέγων: «Οὔτε οὗτος ἥμαρτεν οὔτε οἱ γονεῖς αὐτοῦ , ἀλλ’ ἵνα φανερωθῇ τά ἔργα τοῦ Θεοῦ, (Ἰωάν. 9,3). Ἑρμηνεύων τούς Κυριακούς τούτους λόγους ὁ ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας λέγει ὅτι ὁ Ἰησοῦς δέν καθιστᾷ σαφέστερον τήν ἐρώτησιν τῶν μαθητῶν αὐτοῦ, διότι τοῦτο εἶναι ἔργον τοῦ ἁγίου Πνεύματος: «οὐχ ὑμῶν ἐστι γνῶναι χρόνους ἤ καιρούς, οὕς ὁ Πατήρ ἔθετο ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐξουσίᾳ, ἀλλά λήψεσθε δύναμιν ἐπελθόντος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐφ’ ὑμᾶς, καί ἔσεσθέ μοι μάρτυρες, ἐν τέ Ἱερουσαλήμ καί ἐν πάσῃ τῇ Ἰουδαίᾳ καί Σαμαρείᾳ καί ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς», (Πράξ. 1, 7-8).
Τό θαῦμα τῆς ὑπό τοῦ Χριστοῦ ὀμματώσεως τοῦ ἐκ γενετῆς τυφλοῦ ἀποτελεῖ ἀναντίρρητον μαρτυρίαν ὅτι ὁ Χριστός, Υἱός ὤν τοῦ Θεοῦ Πατρός καί τέλειος Θεός και τέλειος ἄνθρωπος ἦλθεν εἰς τόν κόσμον, ἵνα φωτίσῃ καί ἁγιάσῃ τόν κόσμον, τόσον διά τῆς διδασκαλίας ὅσον καί διά τῶν θαυμάτων Αὐτοῦ· «Ὅταν ἐν τῷ κόσμῳ ᾦ, φῶς εἰμι τοῦ κόσμου», (Ἰωάν. 9,5), λέγει Κύριος.
Μέ ἄλλα λόγια, ὁ Χριστός εἶναι τό πνευματικόν καί ἀπρόσιτον φῶς, διά τοῦ ὁποίου «χρή τούς ἐσκοτισμένους φωτίζεσθαι διά τῆς πίστεως», λέγει ὁ Ζιγαβηνός. Κατά δέ τόν ἅγιον Θεοφύλακτον: «φῶς εἰμι τοῦ κόσμου· διά γάρ τῆς διδασκαλίας καί τῆς ἐπιδείξεως τῶν θαυμάτων φωτίζω τάς ψυχάς».
Ἄξιον προσοχῆς τοῦ θαύματος τοῦ ἐκ γενετῆς τυφλοῦ εἶναι τό γεγονός, ὡς λέγει ὁ ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας, ὅτι ἐθελουργῷ δέ μᾶλλον καί αὐτοκελεύστῳ ῥοπῇ πρόσεισιν ὁ Σωτήρ ἐπί τό θέλειν ἰάσασθαι τόν ἄνθρωπον. Κατά δὲ τόν ἱερόν Χρυσόστομον: Αὐτός, ὁ Χριστός εἶδε τόν τυφλόν οὐχ ὁ τυφλός αὐτῷ προσῆλθεν. Τοῦτο σημαίνει ὅτι ὁ Ἰησοῦς δὲν προεκλήθη ὑπό τοῦ τυφλοῦ εἰς θεραπείαν τῶν ὀφθαλμῶν του. Ὁ ἀόμματος αὐτός ἄνθρωπος δὲν ἠδύνατο νὰ ἴδῃ τόν Χριστόν. Ὁ Χριστός ὅμως εἶδεν αὐτόν καί τόν ὠμμμάτωσεν διά θαυμαστῆς θεραπείας.
Μέ ἄλλα λόγια, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί , ὁ Χριστός εὑρίσκεται καί ἀναγνωρίζεται ἀπ’ ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι δὲν ζητοῦν οὐδέ βλέπουσιν Αὐτόν, ὡς ἀναφωνεῖ ὁ Προφήτης Ἡσαΐας: «ἐμφανής ἐγενήθην τοῖς ἐμέ μή ἐπερωτῶσιν εὑρέθην τοῖς ἐμέ μή ζητοῦσιν», (Ἡσ. 65,1). Καί ἐάν γνωρίζωμεν ἤ μανθάνωμεν τί περί τοῦ Χριστοῦ, τοῦτο ὀφείλεται εἰς τό ὅτι πρῶτον ἐγνώσθημεν ὑπ’Αὐτοῦ, ὡς λέγει ὁ θεῖος Παῦλος: «νῦν δέ γνόντες Θεόν μᾶλλον δέ γνωσθέντες ὑπό Θεοῦ, (Γαλάτ. 4,9), καί κατελήφθην ὑπ’ αὐτοῦ: διώκω δέ εἰ καί καταλάβω, ἐφ΄ ᾧ καί κατελήφθην ὑπό τοῦ Χριστοῦ Ἰησοῦ», (Φιλιπ. 3,12).
Τήν διδασκαλίαν ταύτην τοῦ Παύλου ἐπιβεβαιοῖ τό κήρυγμα μετανοίας τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ, ὁ ὁποῖος ἐν προκειμένῳ παραθέτει τήν φωνήν τοῦ Προφήτου Ἡσαΐου: «καί ὄψεται πᾶσα σάρξ τό σωτήριόν του Θεοῦ», (Λουκ. 3,6/ Ἡσ. 40, 5). Ἑρμηνεύων τό χωρίον τοῦτο ὁ ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας λέγει: «Σάρκα ἐν τούτοις ὁλοκλήρως τόν ἄνθρωπον νοητέον καί πᾶν τό ἀνθρώπειον γένος ὑποληπτέον. Οὕτω γάρ ὄψεται πᾶσα σάρξ τό σωτήριον τοῦ Θεοῦ, δηλονότι τοῦ Πατρός· Σωτῆρα γάρ ἡμῖν πέπομφε =ἀπέστειλεν τόν Υἱόν».
Ἰδού λοιπόν διά τί ὁ ὑμνῳδός τῆς Ἐκκλησίας βοᾷ καί λέγει: “Τίς λαλήσει τάς δυναστείας σου, Χριστέ, ἤ τίς ἐξαριθμήσει τῶν θαυμάτων σου τά πλήθη; διπλοῦς γάρ ὡς ὡράθης ἐπί γῆς δι’ ἀγαθότητα, διπλᾶς καί τάς ἰάσεις τοῖς νοσοῦσιν ἐχορήγεις· οὐ μόνον γάρ τοῦ σώματος ὀφθαλμούς διήνοιξας, τοῦ ἀπό μήτρας πηρωθέντος, ἀλλά καί τούς τῆς ψυχῆς· ὅθεν Θεόν σέ ὡμολόγει τόν κρυπτόμενον, καί πᾶσι παρέχοντα τό μέγα ἔλεος”.
Ὄντως οὐ μόνον τοῦ σώματος ἀλλά καί τῆς ψυχῆς τούς ὀφθαλμούς τοῦ ἐκ γενετῆς τυφλοῦ διήνοιξεν ὁ Χριστός, Ὅς πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καί εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν, (Α΄ Τιμ. 2,4) κατά τόν σοφόν Παῦλον. Αὐτήν τήν ἀλήθειαν, τουτέστιν τό φῶς τῆς ἀληθείας τόν Θεάνθρωπον Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, εἶδον οἱ ὀμματωθέντες ὀφθαλμοί τοῦ τυφλοῦ. Διό καί εἰς τό ἐρώτημα τοῦ Ἰησοῦ: «σύ πιστεύεις εἰς τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ;» ( Ἰωάν. 9,35)…«εἶπεν ὁ τυφλός πιστεύω Κύριε, καί προσεκύνησεν αὐτῷ», (Ἰωάν. 9,38).
Τήν πνευματικήν προσκύνησιν ζητεῖ ἀπό ἡμᾶς, λέγει ὁ ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας, ἀκούων εἰς τούς λόγους τοῦ Χριστοῦ πρός τήν Σαμαρείτιδα γυναῖκα: “ἀλλ’ ἔρχεται ὥρα, καί νῦν ἐστιν, ὅτε οἱ ἀληθινοί προσκυνηταί προσκυνήσουσι τῷ Πατρί ἐν πνεύματι καί ἀληθείᾳ· καί γάρ ὁ Πατήρ τοιούτους ζητεῖ τούς προσκυνοῦντας αὐτόν. Πνεῦμα ὁ Θεός, καί τούς προσκυνοῦντας αὐτόν ἐν πνεύματι καί ἀληθείᾳ δεῖ προσκυνεῖν”.
Ἀμήν Χριστός Ἀνέστη!
Ὁ δέ φίλεργος καί φιλόξενος ἡγούμενος Ἀρχιμανδρίτης Χρυσόστομος παρέθεσεν Αὐτῷ τράπεζαν.
Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου