e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2014

"Η θεόκλητος μάρτυς Βαρβάρα" τιμάται από την Ενορία μας




Α Π Ο Λ Υ Τ Ι Κ Ι Ο Ν 
 ψαλλόμενον εν Ζακύνθω

 Ήχος α΄. Του λίθου σφραγισθέντος. 
 Πατρός δυσεβεστάτου μη πεισθείσα τοις ρήμασι, τρεις εν τω λουτρώ τας θυρίδας ώ Βαρβάρα διέταξας γενέσθαι εις τύπον αψευδή Τριάδος της Αγίας και Σεπτής, υπέρ ής και τας βασάνους των ανόμων υπήνεγκας. Δόξα τη καρτερία σου Σεμνή, δόξα τω σε αναδείξαντι Παρθένων όντως καλλονήν και μαρτύρων καύχημα.


Όλα είναι έτοιμα στον ναό της Παναγούλας μας, εδώ στο Μπανάτο, για την αυριανή εορτή της Αγίας Αθληφόρου και Μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας. Την Αγία σέβεται εξαιρετικά η Ενορία μας, γι' αυτό και την έχει τιμήσει με παμπάλαιη καλλιτεχνική καθέδρα, εντός της οποίας σώζεται Εικόνισμα της νεαρής Μεγαλομάρτυρος. Όχι μόνον όμως η Ενορία μας Την ευλαβείται, αλλά και σύνολη η Ζάκυνθος, επειδή την θεωρεί Γιάτρισσα του νησιού από την επάρατη και φρικτή επιδημία της Βλογιάς (ευφλογίας), που είχε ενσκήψει στη Ζάκυνθο περί τα τέλη του 18ου αιώνα. 

Ειδικά ψάλματα έχει συνθέσει ο σεβασμός των προπατόρων μας δι' αγνώστου υμνογράφου, τα οποία αναμέλπονται στις εκκλησιές μας -και την δική μας, εννοείται- απόψε και αύριο. Ιδού ένα προσόμοιο των Αίνων: "Τους εκτελούντας Βαρβάρα πιστώς την μνήμην σου, φύλαττε πάσης βλάβης λοιμικής τε ατρώτους, πρεσβεύουσα τω Κτίστη και Λυτρωτή υπέρ ημών σαις δεήσεσι, ίνα ρυσθώμεν κινδύνων τε και δεινών, μηχανών του πολεμήτορος"

Απόψε, εν τω χωρίω Βανάτω, στο πλαίσιο του εόρτιου Εσπερινού, αρκετοί συνενορίτες μας προσήλθαν στο ιερό Μυστήριο της Εξομολόγησης, αύριο το πρωί δε, ώρα 8, θα αρχίσει ο Όρθρος και στη συνέχεια η Αρτοκλασία και το Ιερατικό Συλλείτουργο με Ομιλία. Όλοι οι φίλοι αναγνώστες μας είσθε προσκεκλημένοι στην εορτή μας αυτήν!


Το Πρακτορείο Εκκλησιαστικών Ειδήσεων ΔΟΓΜΑ για το Δ4 "Αληθώς"


Το γνωστό Πρακτορείο Εκκλησιαστικών Ειδήσεων ΔΟΓΜΑ είχε την καλοσύνη να δημοσιεύσει εκτενές φωτορεπορτάζ για την περί του Αγίου Σπυρίδωνος θεολογική - μουσική βραδιά του Κέντρου Λόγου "Αληθώς", η οποία έγινε την περασμένη Κυριακή (30.11.2014) στον Ναό της Παναγούλας μας. Μπορείτε να το δείτε, κάνοντας κλικ ΕΔΩ

Η παρουσία του ιερού Σκηνώματος του Αγίου Σπυρίδωνος στην Κέρκυρα. Ιστορία και Παράδοση

[Ομιλία – παρουσίαση του Πρωτοπρεσβυτέρου Δημητρίου Κοσκινά
Εφημερίου Ι. Ναού των Αγίων Ελευθερίου και Άννης και Ι. Ναού Μανδρακίνας πόλεως Κερκύρας,
κατά την 4η σύναξη του δ΄ κύκλου δράσεων του Κέντρου Λόγου «Αληθώς», Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2014]


ΣΥΝΤΟΜΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ
Ο Άγιος Σπυρίδων, όπως όλοι γνωρίζουμε, ήταν ο Επίσκοπος Τριμυθούντος της Κύπρου που έλαβε μέρος στην εν Νικαία Α΄ Οικουμενική Σύνοδο και είχε ενεργό ρόλο, που αν και αγράμματος απέδειξε περίτρανα το μυστήριο της Αγίας Τριάδος με ένα κεραμίδι αναλύοντας τα στοιχεία του, τη φωτιά, το νερό και τον πηλό, δείχνοντας ότι τα τρία στοιχεία είναι ταυτόχρονα ένα. Εν ζωή ακόμη έκανε πολλά θαύματα και η φήμη του δεν άργησε να γίνει γνωστή παντού. Το έτος 348, στις 12 Δεκεμβρίου, παρέδωσε την αγία ψυχή του στο δικαιοκρίτη Θεό σε  ηλικία 78 ετών.
Το ιερό Σκήνωμά του έμεινε στην Κύπρο έως τον 7ο αιώνα αναλλοίωτο και από εκεί  μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη.

ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΛΕΙΨΑΝΟΥ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ
Το έτος 1453, μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως, ένας ευσεβής Ιερεύς, ο Γεώργιος Καλοχαιρέτης, μετέφερε μέσω Θράκης, Μακεδονίας και Ηπείρου στην Κέρκυρα τα ιερά λείψανα του Αγίου Σπυρίδωνος και της Αγίας Θεοδώρας το έτος 1456.
Το πρώτον, όταν έφτασε στην Κέρκυρα τα ιερά λείψανα, τοποθετήθηκαν στον Ι.Ν. Αγίου Αθανασίου, στη σημερινή Bella Venezia. Σήμερα ο ναός αυτός, δυστυχώς, δεν υπάρχει. Ο Καλοχαιρέτης κληροδότησε τα ιερά λείψανα στα παιδιά του Μάρκο, Λουκά και Φίλιππο. Ο Μάρκος πήρε το σκήνωμα της Αγίας Θεοδώρας και το παρέδωσε στην Κερκυραϊκή κοινότητα. Ο Λουκάς και ο Φίλιππος πήραν τον Άγιο Σπυρίδωνα, τον οποίο έδωσαν ως προίκα στην κόρη του Φιλίππου Ασημίνα, η οποία παντρεύτηκε τον Σταματέλλο Βούλγαρη το έτος 1520. Από τότε έως και το 1925 το λείψανο του Αγίου Σπυρίδωνος ανήκε στην οικογένεια Βούλγαρη.
Πριν την κατασκευή του σημερινού ναού, το ιερό σκήνωμα τοποθετήθηκε για λίγο στον ναό των Ταξιαρχών στο Καμπιέλο. Στον ναό επ’ ονόματι του Αγίου, που έκτισε ο Σταματέλλος Βούλγαρης στην περιοχή του Σαν Ρόκκου, ο οποίος με το κτίσιμο των τειχών της πόλης κατεδαφίσθηκε, στη συνέχεια τοποθετήθηκε προσωρινά στον ναό του Αγίου Νικολάου στη Γαρίτσα έως το 1584, που  εγκαινιάστηκε ο νέος μεγαλοπρεπής ναός.

Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ
Το έτος 1577 η Βενετική Κυβέρνηση παραχώρησε οικόπεδο για να οικοδομηθεί ο νέος ναός, ο οποίος ανήκει στον ρυθμό  της μονόκλιτης Βασιλικής, όπως οι περισσότεροι ναοί στην Κέρκυρα και γενικότερα σε όλα τα Επτάνησα. Σπουδαία είναι η ουρανία του ναού με τις υπέροχες αγιογραφίες - αντίγραφα από το έργο του επιφανούς αγιογράφου-ζωγράφου Παναγιώτη Δοξαρά (1662-1729) λόγω καταστροφής των πρωτότυπων εικόνων και φιλοτεχνήθηκαν εκ νέου από τον επίσης σπουδαίο κερκυραίο ζωγράφο Νικόλαο Ασπιώτη. Επίσης σπουδαίες είναι και οι ξυλόγλυπτες κορνίζες που κρατούν τις εικόνες.
Σπουδαία είναι όλα τα ιερά αντικείμενα που κοσμούν τον ναό. Χαρακτηριστικά είναι τα μεγάλα ασημένια καντήλια, που είναι αφιερώματα από πιστούς οι οποίοι έλαβαν την ιαματική χάρη και προστασία του Αγίου στη ζωή τους, όπως τα τρία μεγάλα αφιερωμένα από την Βενετική Σύγκλητο, τον Αντιναύαρχο του βενετικού στόλου Ανδρέα Μπιζάνη και τον λαό της πόλης που ευχαρίστησαν τον Θαυματουργό προστάτη για τη θαυματουργική επέμβασή του κατά την πολιορκία των τούρκων το 1716. Το χρυσό καντήλι που είναι τοποθετημένο μπροστά από την θύρα του αγίου είναι αφιερωμένο από τον Κερκυραίο Νικόλαο Πολίτη κατά τον 17ο αιώνα.  
Το τέμπλο του ναού είναι κατασκευασμένο από το 1864 με μάρμαρα που έφεραν από την Πάρο και είναι έργο του Αρχιτέκτονα Μ. Μάουερ. Οι εικόνες που το κοσμούν είναι έργο του άριστου Κερκυραίου καλλιτέχνη  Σπυρίδωνα Προσαλέντη (1830-1875). Το προηγούμενο τέμπλο τοποθετήθηκε στον Ι.Ν. Αγ. Γεωργίου Παλαιού Φρουρίου.
Η αργυρή εξωτερική λάρνακα του αγίου είναι κατασκευασμένη στην Βιέννη το 1867, ενώ η εσωτερική επίχρυση και ιδιαίτερα περίτεχνη είναι δωρεά της Ελένης Μαρούτση-Καραϊωάννου κατασκευασμένη στην Βενετία το έτος 1770, όπως διαβάζουμε στην πίσω πλευρά της. Σπουδαίες είναι και οι τοιχογραφίες στο εσωτερικό κλίτος του χώρου  όπου είναι τοποθετημένη η λάρνακα με το σκήνωμα του αγίου.
Αξίζει να μνημονεύσουμε και τις φορητές εικόνες, που είναι διάσπαρτες στο ναό, οι οποίες είναι έργα αξιόλογων ζωγράφων, όπως οι εικόνες των Αγίων Ιάσονος και Σωσιπάτρου, του Τιμίου Προδρόμου της Αγίας Κερκύρας και Αγίας Λουκίας που είναι έργα του επίσης Κερκυραίου Αγιογράφου Σπυρίδωνος Σπεράντζα κ.ά.
Τον όλο διάκοσμο συμπληρώνουν τα ξυλόγλυπτα βενετσιάνικα φανάρια, οι δυο επιτάφιοι ο μεγάλος ξυλόγλυπτος επιχρυσωμένος έργο του 18ου αιώνος και ο μικρός επιχρυσωμένος επτανησιακής τέχνης που περιφέρεται κατά την λιτανεία του Μεγάλου Σαββάτου.


Λ Ι Τ Α Ν Ε Ι Ε Σ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ
Μέσα στο εκκλησιαστικό έτος η παρουσία του αγίου είναι εμφανέστατη με τις μεγαλειώδεις λιτανείες του ιερού σκηνώματος Του, που οι Κερκυραίοι και όχι μόνον, αλλά οι ανά τον κόσμο επισκέπτες έρχονται για να μετέχουν σε αυτές και να λαμβάνουν τη χάρη και την ευλογία που τόσο αφθονοπάροχα σκορπά στον καθένα που  την επιζητεί.   
H θαυματουργική χάρη του Αγίου Σπυρίδωνος είχε αρχίσει να γίνεται γνωστή από την επίγεια ζωή του, να φεύγει από τα στενά γεωγραφικά όρια της Κύπρου και να εξαπλώνεται στα πέρατα της οικουμένης. Αλλά και μετά τον θάνατό του χιλιάδες θαύματα επιτελούνται μέχρι και σήμερα, όμως κάποια είναι πολύ μεγάλα και έχουν μείνει στην τοπική εκκλησιαστική ιστορία ανεξάντλητα μέσα στον χρόνο, διότι δεν αφορούσαν σ’ ένα ή δύο ανθρώπους, αλλά πρόκειται περί ολόκληρης διάσωσης της νήσου των Φαιάκων από βέβαιο κίνδυνο, είτε θανατηφόρες ασθένειες ήταν αυτές, είτε επιδρομές αλλοφύλων, είτε πείνας κ.ά.
Τέσσερα, λοιπόν, από τα αναρίθμητα θαύματα που με την θαυματουργική επέμβαση του προστάτη και πολιούχου μας  γιορτάζουμε και τα ενθυμούμαστε, για να ευχαριστήσουμε τον άγιο και να τον ικετεύσουμε να μας προστατεύει και να μας προφυλάσσει από κάθε επιβουλή του εχθρού. Το θείο σκήνωμα λιτανεύεται τέσσερις φορές τον χρόνο. Θα σας παρουσιάσω την κάθε μία λιτανεία ξεχωριστά όχι με την χρονολογική σειρά που καθιερώθηκαν αλλά με την ημερολογιακή σειρά όπως τελούνται.
Πρώτη λιτανεία στη σειρά του έτους  είναι η Λιτανεία των Βαΐων και είναι η μεγαλύτερη σε διάρκεια από όλες τις άλλες.
Το 1630 με θαυματουργική επέμβαση του Αγίου Σπυρίδωνος σώθηκε η Κέρκυρα από τη θανατηφόρα νόσο πανώλη. Η φοβερή αυτή ασθένεια ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 1629 στην Κέρκυρα, που μεταφέρθηκε με ένα πλοίο από την Ιταλία. Την εποχή εκείνη έπληττε την Ιταλία και όλα τα Ιόνια Νησιά. Τα Χριστούγεννα του 1629 εντοπίστηκαν λίγα κρούσματα και όσο ο καιρός περνούσε τόσο αυτά πολλαπλασιάζονταν.
Παρά τα μέτρα που είχαν λάβει οι υγειονομικές αρχές, η νόσος εξαπλωνόταν και όλο περισσότεροι άνθρωποι πέθαιναν. Οι Κερκυραίοι στην απόγνωσή τους από αυτή την συμφορά κατέφυγαν πού αλλού; Στις πρεσβείες του Αγίου Σπυρίδωνος  και πράγματι ο άγιος του Θεού δεν έμεινε ασυγκίνητος από τις ικεσίες των ανθρώπων και, λίγες μέρες πριν το Πάσχα, πολλοί ασθενείς τον έβλεπαν στον ύπνο τους να τους ευλογεί και να τους χαρίζει την υγεία.
Επίσης οι νυχτερινοί σκοποί του Παλαιού Φρουρίου έβλεπαν την νύχτα ένα υπερκόσμιο φως να αιωρείται πάνω από τον ναό του αγίου. Σιγά-σιγά τα κρούσματα ελαττώθηκαν μέχρι που έπαυσαν οριστικά  την ημέρα των Βαΐων του 1630. Οι Κερκυραίοι απέδωσαν τη διάσωση τους σε θαύμα του αγίου και καθιέρωσαν από τότε την ημέρα αυτή να λιτανεύεται το ιερό λείψανο. Χαρακτηριστικό αυτής της λιτανείας είναι η στιγμή που η πομπή φτάνει εκεί που ήταν κάποτε ο ναός του αγίου Αθανασίου και ο Μητροπολίτης αναπέμπει ευχαριστία. Η λάρνακα με τον άγιο είναι στραμμένη προς την νότια Κέρκυρα, διότι εκεί είχαν πληγεί πολύ περισσότερο από την υπόλοιπη Κέρκυρα ιδιαίτερα το χωριό Μαραθιάς.
Σε αυτή την περιφορά λαμβάνουν μέρος όλες οι Φιλαρμονικές του νησιού είκοσι δύο (22) τον αριθμό. Το ιερό σκήνωμα, μετά την περιφορά, τοποθετείται αμέσως στην λάρνακα.
Πριν από κάθε  λιτάνευση, εκτός του Μ. Σαββάτου, ψάλλεται η καθιερωμένη ιδιόμορφη παράκληση, την οποία αποδίδουν Ιερείς με το κερκυραϊκό ψαλτικό ύφος.
Η Κέρκυρα αρχίζει να υποδέχεται το Πάσχα από το Σάββατο του Λαζάρου που παιδιά και μεγάλοι, χορωδίες και μουσικοί σύλλογοι περιδιαβαίνουν την πόλη τραγουδώντας   τα κάλαντα του Λαζάρου.
Κατά την ημέρα των Βαΐων οι ναοί μας στολίζονται με τα βάϊα των φοινίκων, που με μεράκι φτιάχνουν οι κυρίες σε διάφορα σχήματα. Οι ιερείς που μετέχουν στην λιτανεία κρατούν στο χέρι τους την λαμπάδα και το Βάιο. Μετά την λιτανεία στην Σπιανάδα παρελαύνουν οι φιλαρμονικές με διάφορα επίκαιρα εμβατήρια και αντιλαλούν οι ήχοι τους σε όλη την πόλη.

ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ
Η αρχαιότερη λιτανεία του Αγίου Σπυρίδωνος στην Κέρκυρα είναι εκείνη του Μεγάλου Σαββάτου. Καθιερώθηκε σε ανάμνηση της σωτηρίας του νησιού από φοβερή πείνα (σιτοδεία –λιμό) που το έπληξε λίγο καιρό πριν το Πάσχα του έτους 1553.
Αυτή η λιτανεία καθιερώθηκε με διάταγμα του Γενικού Προβλεπτή Αντωνίου Λορεδάνου στις 24 Απριλίου 1753. Κατά την λιτανεία αυτή τελείται και η περιφορά του Επιταφίου του ναού του Αγίου και όχι το βράδυ της Μ. Παρασκευής, όπως γίνεται σε όλες τις εκκλησίες του νησιού και βεβαίως όπως ορίζει το τυπικό της Εκκλησίας μας. Το βράδυ περιφέρεται εντός του ναού με την συμμετοχή της παλαιάς φιλαρμονικής «Ο ΑΓΙΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ».
Κατά την λιτανεία του Μ. Σαββάτου προηγείται ο τίμιος Σταυρός, ακολουθούν οι ιερείς, πίσω ο Επίσκοπος ο οποίος κατ’ αυτήν την ημέρα δεν ευλογεί τους πιστούς, ακολουθεί το λείψανο του Αγίου, το οποίο δεν  καλύπτεται όπως σε όλες τις άλλες λιτανείες με το μπαρλακί (ουρανό) και καλύπτεται ο Επιτάφιος ο οποίος φέρεται στους ώμους τεσσάρων ιερέων και ακολουθεί το ιερό Eυαγγέλιο. Ακολουθούν οι αρχές και οι πιστοί.
Ο μακαριστός Πρωτοπρεσβύτερος Αθανάσιος Τσίτσας  στο βιβλίο του «Ο Ιερός Σπυρίδων» ερμηνεύει γιατί έχει επικρατήσει αυτή η περίεργη τελετουργική πράξη. «Κατά την διάρκεια της Βενετικής κυριαρχίας της Κέρκυρας (1386-1797) η Ορθόδοξη Εκκλησία πέρασε πολλές καταπιέσεις. Μεταξύ αυτών ήταν μετά από απόφαση της βενετικής Γερουσίας (1574), η απαγόρευση των λιτανειών των Ορθοδόξων κατά τις ημέρες που τελούσαν λιτανείες οι Λατίνοι. Επέβαλαν δε στον Ορθόδοξο Κλήρο να παίρνει επίσημα μέρος σε όλες αυτές τις τελετές. Με αφορμή αυτή την απόφαση οι Ορθόδοξοι Κερκυραίοι, για να μην καταργήσουν τελείως το έθιμο της περιφοράς του επιταφίου τους τη Μ. Παρασκευή, μετέφεραν την περιφορά το Μ. Σάββατο μαζί με την λιτανεία του Αγίου».
Η Λιτανεία αρχίζει στις 9 π.μ. και τελειώνει περί τις 10.30 π.μ., όπου μετά την εναπόθεση του Αγίου στην Θύρα του, παραμένει όρθιος έως και την τρίτη ημέρα του Πάσχα το απόγευμα. Μετά, λοιπόν, την εναπόθεση ο ιερός κλήρος με επικεφαλής τον Επίσκοπο εν πομπή πορεύονται προς τον Μητροπολιτικό ναό μέσα από τα καντούνια, όπου έχει αρχίσει ο Εσπερινός της Αναστάσεως και φτάνουν κατά την στιγμή που ψάλλεται το δοξαστικό και εισοδεύουν για να ψάλουν  τον επιλύχνιο ύμνο (το Φως Ιλαρόν…).
Την στιγμή κατά την οποία ο Αρχιερεύς ψάλλει «Ανάστα ο Θεός…» οι κώδωνες των εκκλησιών, με πρώτους του Μητροπολιτικού Ναού, ακολουθούν αμέσως οι καμπάνες του Αγίου και των άλλων εκκλησιών της πόλεως.
Με το πρώτο χτύπημα των κωδώνων (της πρώτης Ανάστασης), από τα παράθυρα και τα μπαλκόνια των σπιτιών ρίχνουν τους Μπότηδες και αμέσως οι Φιλαρμονικές περιδιαβαίνουν την πόλη με χαρούμενα εμβατήρια, ενώ οι άνθρωποι αρχίζουν τις ευχές για καλή ανάσταση. Στην ύπαιθρο τα παλαιότερα χρόνια περίμεναν να ακούσουν τις καμπάνες της Πρώτης Ανάστασης, όπως την λέμε, για να σφάξουν τα αρνιά.

ΛΙΤΑΝΕΙΑ 11ης ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
Η  λιτανεία της 11ης Αυγούστου είναι η τρίτη κατά σειρά, κατά την οποία περιφέρεται το σκήνωμα του Αγίου Σπυρίδωνος και λιτανεύεται στην πόλη σε ανάμνηση του θαύματος της απαλλαγής του νησιού από την επιδρομή των Τούρκων.
Όταν οι Τούρκοι έγιναν κυρίαρχοι της Πελοποννήσου το 1716 στράτευσαν κατά της Κέρκυρας. Από την 25η Ιουνίου έως και την 11η Αυγούστου η Κέρκυρα ήταν ασφυχτικά πολιορκημένη, ο τουρκικός στόλος πολύς, με μεγάλα καράβια και πολύ στρατό… Μέρα με την ημέρα πλησίαζαν όλο και κοντύτερα προς την πόλη. Οι κάτοικοι έντρομοι και αδύναμοι να αντιδράσουν σε αυτόν τον απειλούμενο κίνδυνο όλη μέρα και όλη νύχτα κατέφευγαν στον ναό του θείου Σπυρίδωνος και παρακαλούσαν ικετευτικά να τους σταθεί συμπαραστάτης και να τους απαλλάξει από τον βέβαιο θάνατο.
Τη νύχτα της 10ης προς την 11η Αυγούστου ξέσπασε μια φοβερή νεροποντή και θυελλώδεις άνεμοι που κατέπνιξαν όλο τον στόλο των Τούρκων και απομάκρυναν τις σκηνές τους, με αποτέλεσμα ελάχιστοι να σωθούν και να τραπούν σε φυγή ταπεινωμένοι. Κάποιοι εξ αυτών, που έμειναν στο νησί, ομολόγησαν ότι την νύχτα εκείνη έβλεπαν στην κορυφή του παλαιού φρουρίου έναν καλόγηρο κρατώντας αναμμένη λαμπάδα,  κατευθυνόμενο προς τους Τούρκους, λες και τους απειλούσε ότι θα τουs κατακαύσει.
Το γεγονός αυτό έκανε τον Γενικό Καπιτάνο Μπιζάνη να εκδώσει διάταγμα περί διεξαγωγής της λιτανείας, αρχίζοντας με τα εξής:
«Επί της πολιορκίας του φρουρίου τούτου των Κορυφών ορατή υπήρξεν η προστασία του ενδόξου Αγίου Σπυρίδωνος υπό των ισχυρών μεσιτεύσεων του οποίου κινηθείσα η θεία ευσπλαχνία ηθέλησε να ποιήσει τόσον λαμπρότερον το θαύμα όσο καθ’ ήν ώραν ήτο μάλιστα επικείμενος ο κίνδυνος, δια απροσδοκήτου ευτυχούς μεταβολής, ηκολούθησεν η ποθητή ελευθέρωσις, του αυτού φρουρίου, κατεσπευσμένως των πολεμίων αρόντων το στρατόπεδον, και εγκατελιπόντων το πυροβολικόν, τα πολεμοφόδια και την αποσκευήν…
Αποφασίζεται ότι την 11η Αυγούστου μέλλει να εκτίθεται το θαυματουργόν λείψανον του αυτού αγίου, μετά την τέλεσιν της λειτουργίας, να φέρηται εν λιτανεία κατά την πόλιν, συνοδευόμενον υπό του κλήρου, των δημοσίων προστατών και των αρχών της αυτής πόλεως, μετά της μεγίστης του λαού ακολουθίας ίνα πάντες επικαλώνται διηνεκώς τας αυτού ευλογίας, ως και κατά το μέλλον προστατεύωσι και υπερασπίζωσι κατά των επιβουλών των απίστων την πόλιν και την νήσον.
Η λιτανεία της 11ης Αυγούστου είναι η μέρα κατά την οποία χωρίς υπερβολή η πόλις της Κέρκυρας κατακλύζεται από χιλιάδες επισκέπτες  και πιστούς οι οποίοι έρχονται να παρακολουθήσουν την λιτανεία του αγίου και να λάβουν την ευλογία του. Ο τριήμερος εορτασμός αρχίζει την 10η Αυγούστου με την αναγγελία έναρξης της πανηγύρεως στις 4μ.μ. που ανοίγουν οι θύρες του ναού (οι οποίες είχαν κλείσει στις 12μ. για τον πανηγυρικό ευπρεπισμό του) με τριπλό χτύπημα των κωδώνων (διπλοκάμπανο) και ευθύς αμέσως τρεις φορές αλάρμα. Στις 7.30 μ.μ. ακολουθεί ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός και ο ναός μετά κλείνει. Τα ξημερώματα κατά τις 4 π.μ. αρχίζει ο Όρθρος και εν συνεχεία η θεία Λειτουργία. Στις 9 π.μ. αρχίζει η παράκληση (βγάλματα) και ακολουθεί η λιτανεία με τη συμμετοχή πολλών φιλαρμονικών, σχολείων, προσκόπων κ.α. Μετά την επιστροφή στον ναό ο Άγιος τοποθετείται πάλι όρθιος στην θύρα του έως και το απόγευμα της 13ης Αυγούστου, οπότε το ιερό λείψανο εναποτίθεται στην λάρνακα.
Το τριήμερο κατά το οποίο ο Άγιος ίσταται όρθιος στην θύρα του ο ναός παραμένει ανοικτός μέρα νύχτα. Κατά τη νύχτα τελούνται ακολουθίες όπως Παράκληση, Εγκώμια, Χαιρετισμοί στον Άγιο, Όρθρος και θεία Λειτουργία. Την 12η Αυγούστου τελείται η πολυαρχιερατική Θεία Λειτουργία.
Στην λιτανεία της 11ης Αυγούστου μετείχαν δύο φορές ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος και πριν τρία χρόνια ο σημερινός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος.

«ΠΡΩΤΟΚΥΡΙΑΚΟ»
Την πρώτη Κυριακή του Νοέμβρη, το «Πρωτοκύριακο» όπως ονομάζεται, λιτανεύεται το ιερό λείψανο του Αγίου Σπυρίδωνος σε ανάμνηση της θαυματουργικής διάσωσης της Κέρκυρας για δεύτερη φορά από την φοβερή επιδημία της πανώλης, το έτος 1673.
Τις τελευταίες μέρες του Οκτωβρίου του 1673 η φοβερή επιδημία σταμάτησε απότομα. Τότε, κατά μαρτυρίες της εποχής, επί τρεις νύχτες  στην κορυφή του καμπαναριού ένα υπερκόσμιο φως έκανε να διακρίνεται ο θαυματουργός Άγιος αιωρούμενος, κρατώντας τον σταυρό στο χέρι και καταδιώκοντας το θανατικό που έμοιαζε με κατάμαυρο φάντασμα, το οποίο προσπαθούσε να αποφύγει τον Άγιο για να σωθεί.
Αυτή η λιτανεία καθιερώθηκε με απόφαση της Βενετικής Διοικήσεως στις 29 Οκτωβρίου 1673, και είναι η μικρότερη σε περιφορά καθώς επίσης δεν παραμένει στην θύρα, αλλά εναποτίθεται αμέσως στην λάρνακα.

ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ 12ης ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ
Στις 12 Δεκεμβρίου του έτους 348 σε ηλικία 78 ετών ο θείος Ιεράρχης  παρέδωσε την αγία ψυχή του στον Πλάστη και Δημιουργό, ενώ το σώμα του ο Θεός το διατηρεί άφθαρτο. Κάθε 12η Δεκεμβρίου, λοιπόν, τελούμε την μνήμη της κοιμήσεώς του και γίνεται τριήμερος εορτασμός.
Όπως το Μ. Σαββάτο και την 11η Αυγούστου, έτσι και την 12η Δεκεμβρίου το ιερό Σκήνωμα εκτίθεται σε τριήμερη προσκύνηση νύχτα και ημέρα. Η έξοδος και η επανατοποθέτηση του Ιερού λειψάνου, στην ντόπια λαλιά, ονομάζονται «βγάλματα» και «μπάσματα». Κατά τα μπάσματα, οι δύο Φιλαρμονικές της πόλης παιανίζουν μέσα στον ναό θρησκευτικά εμβατήρια, ενώ το ιερό λείψανο περιφέρεται τρεις φορές εντός του ναού. Κατά τις πανηγυρικές θείες λειτουργίες παρίστανται την πρώτη  μέρα η Φιλαρμονική «ΑΓΙΟΣ ΣΠΥΡΊΔΩΝ» (Παλαιά) και την δεύτερη μέρα η Φιλαρμονική «ΜΑΝΤΖΑΡΟΣ», που παιανίζουν μετά το Ευαγγέλιο, μετά την Μεγάλη Είσοδο και μετά το «Εξαιρέτως…». Βεβαίως κατά την θεία Λειτουργία ψάλλει καθ’ όλο το έτος τετράφωνη Χορωδία με συνοδεία αρμονίου, το οποίο εισήγαγε για πρώτη φορά ο τότε Μητροπολίτης Κερκύρας Αθηναγόρας και μετέπειτα Οικουμενικός Πατριάρχης. Η συμμετοχή του λαού είναι πάνδημη μέχρι και σήμερα.
Πριν τελειώσω, θα σας παραθέσω ένα μικρό πλην πολύ αντιπροσωπευτικό απόσπασμα από τις ταξιδιωτικές εντυπώσεις του Παύλου Παλαιολόγου με τίτλο «ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΚΕΡΚΥΡΑ», το έτος 1956:                                                                        
«Κέρκυρα θα πει Άγιος Σπυρίδων και μουσική. Δεσπόζουσα μορφή που πλανάται σε όλο το νησί. Το ρολόι του θυμίζει κάθε μισή ώρα την παρουσία του. Ο Άγιος είναι η αγάπη, η ελπίδα. Ο Άγιος παρηγορεί και ο άγιος ελέγχει. Το όνομα του Αγίου δίνουν στα αγόρια και στα κορίτσια. Γεμάτη από Σπύρους και Σπυριδούλες η Κέρκυρα. Ο Άγιος πανταχού παρόν. Πλανάται στα καντούνια της πόλεως, ξεμακραίνει στην ύπαιθρο, πετά πάνω από τις θάλασσες για να προστατεύσει τα πλοία που ταξιδεύουν. Ένας Άγιος που τον πιστεύουν οι αλλόθρησκοι.
Ασκεπείς οι Εβραίοι της Κέρκυρας και σε στάση προσοχής επικαλούνται την προστασία του Αγίου όταν περνά η λιτανεία του. Άγιος πλούσιος αλλά και συμφιλιωτής. Τεράστιες αποστάσεις χώριζαν τους ποπολάρους και τους ευγενείς, υπήρχε και υπάρχει ένα σημείο συνάντησης. Ο ναός του Αγίου. Απ' αυτόν περνούν κάθε μέρα άρχοντες και αρχόμενοι. η κοντέσα και η δουλεύτρα, ο βαρκάρης και ο βαρονέτος. Όλη η Κέρκυρα κάθε πρωί θα περάσει από τον Άγιό της. Από τις 6π.μ. που χτυπά η καμπάνα και ανοίγουν οι πύλες του ναού χειμώνα καλοκαίρι παρέλαση.
Πριν πιάσουν δουλειά  την ευλογία του Αγίου θα επικαλεστούν όλες οι τάξεις, όλες οι ηλικίες, οι απλοϊκοί άνθρωποι , οι επιστήμονες, οι επιχειρηματίες, οι έμποροι, τα προχωρημένα γεράματα και τα πρώτα νιάτα. Εμπρός από τον Άγιο θα περάσει ο έφηβος πριν πάει σχολείο, στο Άγιο θα σταθεί η νέα για να του ανοίξει την καρδιά της.» 

Όλοι σε Αυτόν καταφεύγουν, όλοι σε Αυτόν ελπίζουν και τότε και σήμερα. Και εγώ ερχόμενος εδώ, πριν φύγω, πέρασα να λάβω την ευλογία του και να την μεταφέρω σε όλους εσάς που απόψε βρίσκεστε εδώ και με τιμάτε με την παρουσία σας. Αφού θερμά σας ευχαριστήσω θα κλείσω με τα λόγια του ιερού υμνωδού «Ο θαυματουργός καν τέθνηκε Σπυρίδων, του θαυματουργείν ουκ έληξεν εισέτι».

Νικολοβάρβαρα 2014 στο Μπανάτο


Κατά την εβδομάδα που διάγουμε, θα βιώσουμε τα λεγόμενα "Νικολοβάρβαρα", δηλαδή τις εορτές των Αγίων Βαρβάρας και Νικολάου. 

Στην Ενορία μας θα έχουμε -κατά τα ειθισμένα- Θείες Λειτουργίες αφενός μεν (για την Αγία Βαρβάρα) στον Ναό της Παναγούλας μας, όπου υπάρχει παλαιή Καθέδρα με Εικόνα Της, αφετέρου δε (για τον Άγιο Νικόλαο) στο ομώνυμο Εξωκλήσι στα Καρκαναίικα. Για τις ώρες των λειτουργικών ευκαιριών, δείτε την ανωτέρω αφίσα, την οποία δημιούργησε ο Ιωάννης Πορφύριος Καποδίστριας.