Ο Σταυρός συμβολίζει τη μαρτυρική πορεία του ανθρώπου προς τη θέωση

ΟΜΙΛΙΑ 
ΣΤΗΝ ΥΨΩΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

14 Σεπτεμβρίου 2016

Γράφει ο π. Αναστάσιος Στεργιώτης

Ο Τίμιος Σταυρός αποτελεί το μέγιστο και υπέρτατο σύμβολο της Πίστεώς μας. Υπήρξε το ξύλινο όργανο βασανισμού και θανάτου της αρχαιότητας, που καθαγιάστηκε όμως από το τίμιο Αίμα του Σωτήρος Χριστού. Έτσι έγινε όργανο σωτηρίας, καύχημα των απανταχού πιστών. Η εναγώνια αναζήτησή του από τη βασιλομήτορα Αγία Ελένη στους Αγίους Τόπους ευοδώθηκε και από τότε εορτάζεται και τιμάται, ενώ πολλά τεμάχιά του χρησιμοποιήθηκαν ως φυλακτήρια από τους πιστούς.

Ο Τίμιος Σταυρός συμβολίζει τη μαρτυρική πορεία του ανθρώπου προς τη θέωση. Όπως στην πορεία επί γης του Κυρίου η Σταύρωση προηγείται και αποτελεί προϋπόθεση της Αναστάσεώς Του, το ίδιο και στην ζωή των απλών ανθρώπων τα βάσανα και οι δοκιμασίες δεν θα πρέπει να τους αποθαρρύνουν και να τους απογοητεύουν, αντίθετα πρέπει να χαλυβδώνουν τη θέληση και την προσπάθειά τους για την τελική ένωση με τον Θεό.

Όπως ο Κύριός μας έγινε «υπήκοος έως θανάτου, θανάτου δε σταυρού», το ίδιο και εμείς οφείλουμε να μιμηθούμε το παράδειγμά Του. Ο Απόστολος Παύλος τόνισε πολλές φορές στις επιστολές του ότι η δύναμή του είναι ο Σταυρός του Κυρίου. Όποιος σταυρωθεί, λοιπόν, με τον Σωτήρα Χριστό, θα συναντηθεί μαζί Του και θα γίνει κατά χάριν θεός, γνήσιο τέκνο και κληρονόμος της βασιλείας Του.

Ο Σταυρός επίσης συμβολίζει και κάτι άλλο: τις σχέσεις των ανθρώπων μεταξύ τους και με το Θεό. Ο οριζόντιος βραχίονας του Σταυρού συμβολίζει την σχέση του ανθρώπου με τον συνάνθρωπό του, που πρέπει να είναι σχέση ουσιαστική και αγαπητική. Ο κάθετος βραχίονας συμβολίζει την σχέση του ανθρώπου με τον Δημιουργό του. Το γεγονός ότι οι δυο βραχίονες τέμνονται σε ένα σημείο δείχνει ότι η μία σχέση προϋποθέτει την άλλη. Δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι αγαπά τον πλησίον του, αν δεν αγαπά τον Θεό, ούτε μπορεί να πει ότι αγαπά τον Θεό, ενώ μισεί τον συνάνθρωπό του. Κάτι τέτοιο θα αποτελούσε μέγιστη πώρωση και υποκρισία. Δυστυχώς όμως αυτό στην καθημερινή ζωή τείνουμε να το ξεχνάμε και έχουμε περιορίσει την θρησκευτικότητα στους εξωτερικούς τύπους μόνον, αγνοώντας ηθελημένα ή αθέλητα την βαθύτερη ουσία της.

Ας ευχηθούμε, λοιπόν, ο Σταυρός του Κυρίου μας, να γίνει για εμάς το κατεξοχήν όπλο κατά των παθών, αλλά και του θανάτου και να μας ενδυναμώνει, ώστε να ακολουθήσουμε απαρέγκλιτα τον δρόμο που θα μας οδηγήσει στη θέωση. Γένοιτο!