Εφημερίδα ΗΜΕΡΑ ΖΑΚΥΝΘΟΥ, 2.2.2017
Μετά από συνεχείς αναβολές και καθυστερήσεις, ξεκίνησε επιτέλους στο Δικαστικό Μέγαρο Ζακύνθου η εκδίκαση της πολύκροτης υπόθεσης της αγοραπωλησίας έκτασης στη βορειοδυτική Ζάκυνθο, με την οποία ζητείται η ακύρωση του σχετικού συμβολαίου. Το νησί παρακολουθεί με αγωνία την εξέλιξη της υπόθεσης η οποία έχει αποκτήσει κυριολεκτικά πανελλαδικό ενδιαφέρον, αφού πρόκειται για την αγοραπωλησίας μιας από τις τουριστικότερες περιοχές της χώρας, στην οποία περιλαμβάνεται το σήμα κατατεθέν της καλοκαιρινής Ελλάδας: Το Ναυάγιο. Η υπόθεση είναι λίγο πολύ γνωστή. Από τη μία πλευρά Δήμος, Περιφερειακή Ενότητα, Μονή Αγίου Γεωργίου Κρημνών και Μητρόπολη Ζακύνθου, διεκδικούν εκτάσεις πολλών στρεμμάτων που περιλαμβάνονται στην έκταση της αγοραπωλησίας. Από την άλλη πλευρά, ο κ. Χάρος, ως κληρονόμος της οικογένειας Φλαμπουριάρη, διαχειρίστριας των εκτάσεων της Μονής και πωλητής της επίδικης έκτασης στην Πιμάνα Α.Ε., εταιρείας που εκπροσωπεί τα συμφέροντα του κράτους του Κατάρ. Η εκδίκαση της υπόθεσης δεν πρόκειται να ολοκληρωθεί νωρίτερα από τα τέλη Φεβρουαρίου, αφού η ακροαματική διαδικασία θα διαρκέσει για μέρες. Την Τετάρτη, εξετάστηκε ο πρώτος μάρτυρας, Μητροπολίτης Δωδώνης Χρυσόστομος, ενώ η δίκη θα συνεχιστεί την ερχόμενη Τετάρτη με την εξέταση του εκπροσώπου της Αντιπεριφέρειας, Λ. Νιοτόπουλου.
Τέρμα στις αναβολές
Εχει περάσει σχεδόν ενάμισης χρόνος από τότε που ξεκίνησε η περίφημη εκδίκαση της υπόθεσης της αγοραπωλησίας των εκτάσεων στα βορειοδυτικά της Ζακύνθου, από την εταιρεία Πιμάνα, συμφερόντων του επίσημου κράτους του Κατάρ. Οι συνεχιζόμενες αποχές των δικηγόρων από τις δικαστικές αίθουσες, το περασμένο έτος, αλλά και για άλλες αιτίες, είχαν σαν αποτέλεσμα μια υπόθεση που απασχολεί το Πανελλήνιο, να καταφέρει τελικά να ξεκινήσει να εκδικάζεται μόλις χθες, 1η Φεβρουαρίου. Κι όμως, παραλίγο και αυτή τη φορά να αναβληθεί!
Διακριτική… αποχώρηση του Δημοσίου
Όπως είναι γνωστό, στην προηγούμενη συνεδρίαση, στις αρχές Νοεμβρίου 2016, η δίκη αναβλήθηκε καθώς είχε μεσολαβήσει πράξη πρόσθετης παρέμβασης του ελληνικού Δημοσίου για 10.000 στρέμματα που διεκδικεί στην επίδικη έκταση. Η ενέργεια αυτή οδήγησε σε νέα αναβολή της δίκης, για την 1η Φεβρουαρίου. Μέχρι τότε, το υπουργείο Οικονομικών θα προχωρούσε στη σύσταση αρμόδιας Επιτροπής, η οποία θα εξέταζε το θέμα, διευκρινίζοντας το ποιες εκτάσεις είναι αυτές και πού ακριβώς βρίσκονται. Ωστόσο εχθές, με έγγραφο του υπουργείου που έφτασε το πρωί στο Δικαστήριο, υπογεγραμμένο από τον κ. Τσακαλώτο, τέθηκε αίτημα να αναβληθεί η δίκη γιατί δεν είχαν συγκεντρωθεί ακόμη τα στοιχεία για τις δημόσιες εκτάσεις.
Το αίτημα δεν έγινε δεκτό προς μεγάλη ικανοποίηση τόσο της πλευρά Δήμου-Εκκλησίας όσο και της πλευράς των πωλητών και αγοραστών, αφού η υπόθεση είχε τραβήξει σε μάκρος και δεν υπήρχε άλλο περιθώριο αναβολών. Δεν συμφέρει καμία πλευρά.
«Δεν υπάρχουν δημόσιες εκτάσεις»
Η πλευρά της εναγομένων ωστόσο εξακολουθεί να αναρωτιέται σε ποιον ανήκει αυτή η έκταση, καθώς η κατάσταση περιπλέκεται με την «αποχώρηση» του Δημοσίου, λόγω της μη παράδοσης των εκτάσεων που κατέχει. Εγκυρες πηγές κάνουν λόγο για μη πραγματική κατοχή δημοσίων γαιών στην περιοχή, τουλάχιστον με έγγραφα και στοιχεία που έχουν εδώ και χρόνια επιδοθεί στην Κτηματική Υπηρεσία του νησιού. Όπως εξηγούν οι γνώστες του θέματος, μια περιοχή ανήκει στο δημόσιο μετά συγκεκριμένες διαδικασίες: είτε μετά από δωρεά σε αυτό είτε μετά από απαλλοτρίωση. Στη συγκεκριμένη έκταση δεν υπάρχει κανένα τέτοιο επίσημο έγγραφο που να κατοχυρώνει γαίες στο δημόσιο. Παραμένει ωστόσο ανοιχτό κάθε ενδεχόμενο να εμφανιστεί κάποιοι που να ξεκαθαρίζει τελικώς αν και ποιες είναι οι εκτάσεις αυτές.
Μύλος με τις εκτάσεις Μονών και Εκκλησίας
Η διαδικασία ξεκίνησε με το ερώτημα αν η Μονή του Αγίου Γεωργίου των Κρημνών κατέχει γαίες στην επίμαχη έκταση, κάτι που προκάλεσε έντονη διαμάχη από τις δύο πλευρές αφού από αυτό το γεγονός κρίνεται, εν πολλοίς, η εγκυρότητα του συμβολαίου αγοραπωλησίας. Πιο συγκεκριμένα, η μεν πλευρά Πιμάνα κρίνει ως αυτόνομη τη Μονή, με αποφάσεις που λαμβάνονται από το Ηγουμενοσυμβούλιο, όπως προβλέπεται από τους σχετικούς νόμους. Από την άλλη, η πλευρά των εναγόντων ισχυρίζεται πως όταν μία Μονή διαθέτει λιγότερους από 3 μοναχούς (όπως συμβαίνει στη συγκεκριμένη περίπτωση), τότε ανήκει στη δικαιοδοσία της οικίας Μητρόπολης (εδώ, Ζακύνθου). Οι δύο πλευρές επικαλέστηκαν βουλεύματα, νομοθεσίες, διατάγματα, χρυσόβουλα και άλλα νομικά «εργαλεία», πολλά από αυτά που επικαλύπτουν το ένα το άλλο ή που ακυρώνουν το ένα το άλλο, με γνωστές ή άγνωστες διαδικασίες, με αποτέλεσμα να μην έχει ξεκαθαρίσει ακόμη σε ποιον ανήκει η Μονή και οι γαίες που κατέχει και που περιλαμβάνονται στην επίδικη έκταση. Σύγχυση επικράτησε και για τον ακριβή αριθμό στρεμμάτων της μονής αφού είναι διαφορετικός από τον αριθμό που δηλώνεται στο Ε9, όπως άλλωστε προβλέπεται από το νόμο που διέπει το φορολογικό καθεστώς των Μονών.
Πρώτος μάρτυρας ο Μητροπολίτης Δωδώνης
Ο πρώτος από τους μάρτυρες που εξετάστηκαν στη δίκη ήταν ο Μητροπολίτης Δωδώνης, Χρυσόστομος, σε μια πολύωρη διαδικασία που εξάντλησε δικηγόρους και κοινό, όχι όμως και τον ίδιο. Στο μάρτυρα επιδείχθηκαν τοπογραφικά διαγράμματα και χάρτες της περιοχής που ανήκει στην έκταση της αγοραπωλησίας και διαπιστώθηκε ότι σε αυτές βρίσκονται δεκάδες χιλιόμετρα δρόμων, δασικών και επαρχιακών, που ανήκουν στο δημόσιο, επομένως χρησιμοποιούνται από όλους τους πολίτες. Το ίδιο προβλέπεται και για τον αιγιαλό, συμπεριλαμβανομένης της παραλίας του Ναυαγίου. Από την άλλη πλευρά, σύμφωνα με τους ενάγοντες, οι τοπογραφικοί χάρτες του συμβολαίου αγοραπωλησίας, δεν περιέχουν κανέναν από τους δρόμους αυτούς. Το γεγονός αυτό προκαλεί ερωτηματικά για το αν και κατά πόσο εμπλέκεται το ελληνικό δημόσιο στην επίμαχη έκταση.
Διαχείριση ή ιδιοκτησία;
Η πλευρά του αγοραστή επιμένει στον ισχυρό τίτλο ιδιοκτησίας που είχε ο πωλητής, Γιώργος Χάρος, που βασίζονται σε χειρόγραφες διαθήκες των προγόνων του, δηλαδή της οικογένειας Φλαμπουριάρη που ήταν και οι διαχειριστές (σέμπροι) των εκτάσεων της Μονής Αγ. Γεωργίου των Κρημνών. Η Μητρόπολη, μέσω της Μονής του Αγ. Γεωργίου των Κρημνών, αμφισβητεί ότι ο ενετικός τίτλος του διαχειριστή-σέμπρου, παρά τις διαθήκες της οικογένειας Φλαμπουριάρη προς τον κληρονόμο κ. Χάρο. Αμφισβητεί εξάλλου τα ίδια τα όρια της επίδικης έκτασης επισημαίνοντας ότι ήταν κατά πολύ μικρότερη από τα σχεδόν 15.000 στρέμματα και δεν έφταναν στο Ναυάγιο.
«Πιστεύω στη Δικαιοσύνη»
Αυτό είναι από τα πιο λεπτά σημεία της υπόθεσης καθώς η Μητρόπολη αρνείται κατηγορηματικά ότι η διαχείριση της έκτασης αποτελεί αυτομάτως και τίτλο ιδιοκτησίας. «Πιστεύω ότι υπάρχει ακόμη Δικαιοσύνη», ήταν το σχόλιο του κ. Χρυσόστομου, μετά τη λήξη της ακροαματικής διαδικασίας. «Σε αυτή στηριζόμαστε. Δεν διεκδικούμε τίποτα για τον εαυτό μας και, σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να εμπλακούμε σε παιχνίδια. Το ζήτημα είναι πολύ λεπτό. Κι εμείς με αυτά είμαστε πολύ ευαίσθητοι», δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ. Χρυσόστομος.
Ο «άμαχος πληθυσμός»
Η έριδα αυτή μαίνεται ανάμεσα σε υψηλούς αντιδίκους: Μητρόπολη, Ιερά Μονή, Πιμάνα, πλούσιους κληρονόμους. Κάπου στη μέση βρίσκεται μια ευάλωτη ομάδα, αυτή των ιδιοκτητών κτισμάτων και γαιών ή βοσκοτόπων στην περιοχή οι ο οποίοι είναι, εν πολλοίς εκτεθειμένοι, καθώς πολλοί από αυτούς δεν κατέχουν επίσημους τίτλους ιδιοκτησίας. Παρά τις διαβεβαιώσεις της αγοράστριας εταιρείας Πιμάνα ότι οι γεωργοί και οι κτηνοτρόφοι της περιοχής που νέμονται εκτάσεις, καθώς και όσοι είναι σε θέση να επικαλεστούν χρησικτησία, θα αποζημιωθούν ή θα κρατήσουν τη γη που θεωρούν δική του, η ανησυχία παραμένει.
Η συνέχεια την ερχόμενη Τετάρτη
Η συνέχεια της ακροαματικής διαδικασίας ορίστηκε για την ερχόμενη Τετάρτη, 8 Φεβρουαρίου. Επόμενος μάρτυρας που θα εξεταστεί είναι ο κ. Νιοτόπουλος, η κατάθεση του οποίου έμεινε ημιτελής λόγω γενικής διακοπής ρεύματος στην περιοχή του Δικαστικού Μεγάρου, με αποτέλεσμα οι δικαστές να διακόψουν τη διαδικασία. Το νησί αλλά και η υπόλοιπη Ελλάδα αναμένουν αυτή τη συνέχεια που θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό το μέλλον μίας από τις πλέον εμβληματικές τουριστικές περιοχές της Ζακύνθου αλλά και ολόκληρης της Ελλάδας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου