e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Σάββατο 9 Δεκεμβρίου 2017

Μια νέα Εικόνα του Αγίου Διονυσίου θα εκτίθεται στο Ζ3 "Αληθώς" (10.12.2017, 7 μ.μ.)


Όπως ήδη γνωρίζουν οι αναγνώστες μας, αύριο Κυριακή, 10 Δεκεμβρίου 2017ώρα 7 το βράδυ, στον Ναό της Παναγούλας Μπανάτου, θα πραγματοποιηθεί -στο πλαίσιο του Κέντρου Λόγου "Αληθώς"- η δεύτερη βραδιά του διπτύχου αφιερώματος στον Άγιο Διονύσιο, Προστάτη της Ζακύνθου, με την ευκαιρία μάλιστα της συμπλήρωσης τριών πλήρων αιώνων από την Μετακομιδή του σεπτού Σκηνώματός Του στο νησί μας από τα Στροφάδια. 

Ο φιλόλογος και ποιητής κ. Διονύσης Σέρρας θα δώσει διάλεξη περί του Αγίου Διονυσίου στην Ποίηση, ενώ ο ηθοποιός Τάκης Πετρόπουλος θα αναγνώσει σχετικά ποιήματα. Ακολούθως η Φιλαρμονική του Δήμου Ζακύνθου θα αποδώσει λαοφίλητα μουσικά ακούσματα, που αφορούν στον Άγιο της Ανεξικακίας και η βραδιά θα κλείσει με χριστουγεννιάτικα μουσικά μέλη, πάντα από τη Φιλαρμονική, υπό την διεύθυνση του κ. Διονύση Μαλλιά

Επειδή, λοιπόν, η εν λόγω μορφωτική δράση κινείται γύρω από την πανσεβάσμια μορφή του Αγίου Διονυσίου, οι υπεύθυνοι του "Αληθώς" θεώρησαν ότι καλό θα ήταν να υπάρχει εκτεθειμένο ένα Εικόνισμά Του, ώστε ο ίδιος να επευλογεί -τρόπον τινά- την ομήγυρη. 

Έτσι, μια σχετικά μεγάλου μεγέθους νέα Εικόνα του Αγίου θα υπάρχει σε περίοπτη θέση, ιστορημένη προ 3ετίας, με τον τρόπο της αυγοτέμπερας, από τον Ζακύνθιο αγιογράφο και ζωγράφο κ. Νικόλαο Μπιάζη-Σεντή, η οποία φυλάσσεται στο ενοριακό Παρεκκλήσιο των Αγίων Ταξιαρχών και Νικολάου Μπανάτου, δεητική δωρεά ευσεβούς οικογένειας. 

Στο παρουσιαζόμενο εικόνισμα ο Άγιος της Συγγνώμης αποτυπώνεται σε θρόνο και ευλογώντας, αντίγραφο παλαιότερης εικόνας, που όμως εκείνη είναι ελαιογραφία. Στο κάτω μέρος του εικονίσματος τέθηκε από τον αγιογράφο ένα ξέχωρο διάζωμα, όπου αναπτύσσονται επιτυχώς δύο σημαντικότατα γεγονότα από τον βίο του Αγίου, χαρακτηριστικά της αγιοσύνης Του: Αριστερά, η συγχώρηση του φονιά του αδελφού Του στο ταπεινό κελί της Αναφωνήτρας Πλεμοναρίου και, δεξιά, η σκηνή του Ψέματος, δηλαδή η αναζήτηση του φονιά από τους ανθρώπους της τοτινής εξουσίας και η άρνηση του Ηγουμένου της Αναφωνήτρας ότι πέρασε ο εγκληματίας από τη Μονή. Ανάμεσα στις δύο σκηνές τέθηκε ως εξηγητική επιγραφή ο συγκλονιστικός στίχος του Ανδρέα Μαρτζώκη "κι αγιάζει ο αναμάρτητος την ώρα π' αμαρτάνει"!

Από τους υποκριτές, ο αηδιαστικότερος και αποκρουστικότερος είναι αυτός με τη μάσκα της ευσέβειας

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
της Κυριακής Ι΄ Λουκά
10 Δεκεμβρίου 2017
(Λουκ. ιγ΄ 10-17)

Γράφει ο π. Αναστάσιος Στεργιώτης


Υποκριτές και συκοφάντες υπήρξαν οι Γραμματείς και Φαρισαίοι της εποχής του Κυρίου. Απολάμβαναν υψηλή κοινωνική θέση και πλούσιες οικονομικές απολαβές, συνεργαζόμενοι ανερυθρίαστα με τον Ρωμαίο κατακτητή της πατρίδας τους. Κενοί ψυχικά και τυπολάτρες άγονοι, δεν δίσταζαν, όποτε τους δινόταν η ευκαιρία, να παίζουν τον ρόλο του τέλειου και του τιμητή.

Δεν θέλησαν να βοηθήσουν την δυστυχισμένη γυναίκα της παραβολής, η οποία υπέφερε φυλακισμένη επί δεκαοκτώ ολόκληρα χρόνια, μέσα σε ένα σακάτικο και κυρτωμένο σώμα. Κι ενώ αδιαφόρησαν παντελώς γι’ αυτήν, όπως και για τους άλλους πάσχοντες συνανθρώπους τους, όταν τους έβλεπαν θεραπευμένους από τον Ιησού, ένιωθαν οργή, μίσος και φθόνο! Όχι μόνον αδυνατούσαν να πράξουν οι ίδιοι το καλό, αλλά τους στεναχωρούσε και τους δυσαρεστούσε, όταν έβλεπαν να το κάνουν οι άλλοι. Και εφευρίσκοντας ποικίλες προφάσεις και σοφιστείες, προσπαθούσαν να χύσουν το δηλητήριό τους και να θέσουν αξεπέραστα προσκόμματα.

Στην περίπτωση αυτή, χρησιμοποίησαν το πάντοτε γνωστό και συνηθισμένο επιχείρημα της πιστής τήρησης του Μωσαϊκού Νόμου. Επέκριναν σφοδρά τον Ιησού, επειδή θεράπευσε τη γυναίκα αυτή ημέρα Σάββατο, η οποία ήταν ημέρα ιερή και αργία για τους Εβραίους.

Δυστυχώς και σήμερα ακόμα συναντούμε πάρα πολλούς μιμητές του ασεβούς Αρχισυνάγωγου και γενικά των πονηρών Φαρισαίων. Και το πιο αποκαρδιωτικό και λυπηρό είναι ότι τους συναντάμε κυρίως ανάμεσα στους φαινομενικά ευσεβείς και θρησκευόμενους ανθρώπους.

Μεταξύ των υποκριτών, ο πιο αηδιαστικός και αποκρουστικός τύπος είναι αυτός που φορά τη μάσκα της ευσέβειας και της παράδοσης. Πολλές φορές, έχοντας συναίσθηση ενδόμυχα ότι είναι ψεύτικος, νιώθει μίσος και φθόνο κατά του αληθινά και πραγματικά ευσεβή, προσπαθώντας να τον συκοφαντήσει και να τον υπονομεύσει. Για παράδειγμα, ο ασεβής Αρχισυνάγωγος αυτοπροβαλλόταν και θεωρούσε τον εαυτό του ανώτερο από τον Ιησού. Οι άνθρωποι αυτοί, οι οποίοι δυστυχώς πάντα θα μας περιστοιχίζουν, είναι τυπολάτρες, διεφθαρμένοι, φαύλοι, φιλοχρήματοι, ανήθικοι, ασεβείς, άδικοι, υποκριτές και συκοφάντες. Αρνούνται να μετανοήσουν, διακατεχόμενοι από ψυχική πώρωση.  

Ας φροντίσουμε να μην τους μιμηθούμε, ώστε να μην στερηθούμε τη θέωση. Γένοιτο!