e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Τετάρτη 20 Δεκεμβρίου 2017

Πλησιάζουν Χριστούγεννα


Το Σπήλαιο ετοιμάζεται, η Φάτνη ευτρεπίζεται, γιατί φθάνει ήδη η Παρθένος Μαρία. Προετοιμάζονται για την υποδοχή της Παναγιάς μας, η οποία κυοφορεί στα σπλάγχνα της τον Κύριο της δόξης. Όλοι και όλα ετοιμάζονται και προσμένουν με χαρά την Άγια Νύχτα που θα γεννηθεί στον κόσμο το Φως, η Χαρά, η Αγάπη!

Ας ετοιμασθούμε κι εμείς, λοιπόν! Δεν έμεινε χρόνος, πλησιάζουν τα Χριστούγεννα και όλα έχουν χρωματιστεί με τα πιο λαμπερά χρώματα! Ας ετοιμάσουμε τις καρδιές μας, για να γεμίσουν με τα χρώματα της χαράς των Χριστουγέννων, να γίνουν πολύχρωμες και όμορφες, για να τις προσφέρουμε δώρο στον νεογέννητο Χριστό!

Καλά Χριστούγεννα!
Αρχιμανδρίτης Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ιεράς Μονής Εσφιγμένου

Μαθητές του Μουσικού Σχολείου Ζακύνθου, με εόρτια Κάλαντα, στον Μητροπολίτη Ζακύνθου κ. Διονύσιο Δ΄ [φωτογραφίες + video]






Περί το μεσημέρι της Τετάρτης, 20ής Δεκεμβρίου 2017, στο Μητροπολιτικό Μέγαρο Ζακύνθου, μαθητές και καθηγητές του Μουσικού Σχολείου Ζακύνθου, συνοδευόμενοι από τον Διευθυντή τους, επισκέφτηκαν τον Σεβ. Μητροπολίτη Ζακύνθου κ. Διονύσιο Δ΄ και τού έψαλαν Κάλαντα τόσο της εορτής των Χριστουγέννων όσο και της επί θύραις Πρωτοχρονιάς. Εκείνος τους ευχήθηκε από καρδιάς, κερνώντας τους γλυκίσματα!





Το Μήνυμα των Χριστουγέννων 2017 του Μητροπολίτου Ζακύνθου κ. Διονυσίου Δ΄ [κείμενο + video]


ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ   Δ΄
ΧΑΡΙΤΙ   ΚΑΙ  ΕΛΕΕΙ   ΘΕΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ   ΖΑΚΥΝΘΟΥ

Προς
το  Τίμιο  Πρεσβυτέριο, τις  Μοναστικές  Αδελφότητες και  τον  Ευσεβέστατο Λαό της  εν  Ζακύνθω  Εκκλησίας

Αγαπητοί συνεορταστές,
Μέσα σε μια ήρεμη νύχτα, που το σκοτάδι της το διέλυσαν οι φωτιές των ποιμένων και τη γαλήνη της ο θόρυβος των ζώων, μ’ έναν τρόπο εξαίσιο, χαιρετίστηκε από τους Αγγέλους «το ξένον και παράδοξον μυστήριον» της ενανθρωπήσεως του Υιού και Λόγου του Θεού, ο οποίος -όπως λέγει ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής- «γίνεται άνθρωπος και γεννάται ως άνθρωπος, ο ποιήσας τον άνθρωπον, ίνα σώση τον άνθρωπον»!
Και τούτο το πρωινό ήχησαν οι χριστουγεννιάτικες καμπάνες, όπως οι Άγγελοι ύμνησαν τη Γέννα του Χριστού. Χτύπησαν και κάλεσαν τη χριστιανοσύνη να τιμήσει τη μεγάλη γιορτή της αναπλάσεως.
Άραγε, να την βρήκαν σε εγρήγορση; Βρήκαν αυτιά ανοιχτά και ψυχές σε αναμονή; Ή, βρήκαν Χριστιανούς να κοιμούνται σωματικά και πνευματικά; Νιώσαμε τάχα όλοι οι Χριστιανοί στο άκουσμά τους, εκείνη τη συγκίνηση και ψυχική αναθέρμανση, την οποία ένιωσαν οι βοσκοί, όταν άκουσαν τον αγγελικό ύμνο; Σπεύσαμε όλοι στον ναό, σαν σε άλλο Σπήλαιο της Βηθλεέμ, να προσκυνήσουμε και να υμνήσουμε τον Γεννηθέντα;
Πρέπει να ομολογηθεί με λύπη πως οι χριστουγεννιάτικες καμπάνες, χρόνο με το χρόνο, παύουν να μιλούν σε πολλές ψυχές. Σε Χριστιανούς μάλιστα, οι οποίοι βαφτίστηκαν κάποτε στην ιερή κολυμβήθρα και δέχτηκαν την χάρη του Αγίου Πνεύματος. Αδιάφοροι πλέον για μεταφυσικές ενατενίσεις, απορροφώνται από τα επιστημονικά και τεχνολογικά επιτεύγματα της εποχής μας και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό, που να αποχρωματίζονται θρησκευτικά. Και δεν είναι μόνον αυτό… Ευκαίρως ακαίρως χρησιμοποιούν τον λόγο και τη γραφίδα ή οποιοδήποτε άλλο μέσο, για να εμπαίξουν το πρόσωπο του Χριστού και το μυστικό σώμα Του, την Εκκλησία. Στο σημείο αυτό ακολουθούν πιστά τους Γραμματείς και τους Φαρισαίους, ίσως δε και αυτόν ακόμη τον Ηρώδη.
Σε αυτά τα αδέλφια μας, επιτρέψατέ μου να τονίσω με ειλικρινή αγάπη, ότι, σήμερα που γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα, τους δίδεται μια ακόμη ευκαιρία για να αναθεωρήσουν την αρνητική ή πολεμική στάση, που έχουν υιοθετήσει απέναντι στον Ιησού. Να μπουν ξανά στον δρόμο, ο οποίος οδηγεί στη φάτνη Του και να γίνουν αποδέκτες των μηνυμάτων της. Των μηνυμάτων της αγάπης, της χαράς και της ειρήνης.
Ας προσευχηθούμε, λοιπόν, ταπεινά στον νηπιάσαντα Κύριό μας, να τους φωτίσει κι εμάς να ενισχύει για να ακολουθούμε πάντα την πορεία των ποιμένων, οι οποίοι άκουσαν, πίστεψαν και μετέφεραν το μήνυμα της ενσάρκου παρουσίας του Θεού στον κόσμο. Κι ακόμη, να μας καταξιώνει να γιορτάζουμε με πνευματική και σωματική υγεία την θεία Γέννα.
Σας εύχομαι ευλογημένο και χαρούμενο το άγιο δωδεκαήμερο και με αγάπη σας ευλογώ,
+ ο Ζακύνθου Διονύσιος Δ΄






Οικουμενικός Πατριάρχης: Η Εκκλησία είναι αδύνατον να αγνοήσει τις απειλές κατά του ανθρωπίνου προσώπου

Η Πατριαρχική Απόδειξη για την εορτή των Χριστουγέννων


Ο επικείμενος εορτασμός του μεγάλου μυστηρίου της θείας Ενανθρωπήσεως σε έναν κόσμο ταραγμένο από ποικίλες απειλές και η αγωνία και ο αγώνας της Εκκλησίας για την προστασία του ανθρωπίνου προσώπου, της ελευθερίας και της δικαιοσύνης βρίσκονται στο επίκεντρο του Χριστουγεννιάτικου Μηνύματος του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου.

«Το «Χριστός γεννάται» ακούεται, δυστυχώς, και πάλιν εις ένα κόσμον πλήρη βιαιοτήτων, επικινδύνων ανταγωνισμών, κοινωνικής ανισότητος και καταπατήσεως των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων», επισημαίνει, μεταξύ άλλων, ο Οικουμενικός Πατριάρχης και προσθέτει: «Το 2018 συμπληρούνται εβδομήκοντα έτη από την Οικουμενικήν Διακήρυξιν των δικαιωμάτων του ανθρώπου, η οποία, μετά από τας φοβεράς εμπειρίας και καταστροφάς του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ανέδειξε τα κοινά υψηλά ιδανικά, τα οποία οφείλουν να σέβωνται απαρεγκλίτως όλοι οι λαοί και τα κράτη. Όμως, η αθέτησις της Διακηρύξεως αυτής συνεχίζεται, ποικίλαι δε καταχρήσεις και σκόπιμοι παρερμηνείαι των δικαιωμάτων του ανθρώπου υποσκάπτουν τον σεβασμόν και την πραγμάτωσίν των. Συνεχίζομεν να μη διδασκώμεθα από την ιστορίαν η να μη θέλωμεν να διδαχθώμεν. Ούτε αι τραγικαί εμπειρίαι βίας και η καταρράκωσις του ανθρωπίνου προσώπου, ούτε η διακήρυξις υψηλών ιδανικών, απέτρεψε την συνέχισιν της βίας και των πολέμων, την αποθέωσιν της ισχύος και την εκμετάλλευσιν του ανθρώπου από τον άνθρωπον. Ούτε, βεβαίως, η ισχύς των τεχνικών μέσων και αι εκπληκτικαί κατακτήσεις της επιστήμης, ούτε η οικονομική πρόοδος, έφερον κοινωνικήν δικαιοσύνην και την πολυπόθητον ειρήνην. Τουναντίον, εις την εποχήν μας ο ευδαιμονισμός των κατεχόντων αυξάνεται και η παγκοσμιοποίησις καταστρέφει τους όρους της κοινωνικής συνοχής και ειρήνης».

«Η Εκκλησία», συνεχίζει ο Οικουμενικός Πατριάρχης, «είναι αδύνατον να αγνοήση αυτάς τας απειλάς κατά του ανθρωπίνου προσώπου. «Ουδέν γαρ όσον άνθρωπος ιερόν, ω και φύσεως εκοινώνησεν ο Θεός» . Αγωνιζόμεθα διά τον άνθρωπον, διά την προστασίαν της ελευθερίας και της δικαιοσύνης, εν επιγνώσει ότι «η όντως ειρήνη παρά Θεού» , ότι το υπέρλογον μυστήριον της σαρκώσεως του Θεού Λόγου και της κατά χάριν θεώσεως του ανθρώπου αποκαλύπτει την αλήθειαν περί της ελευθερίας και του θείου προορισμού του ανθρώπου».

Σε άλλο σημείο της Πατριαρχικής Απόδειξης, όπως ονομάζεται το Πατριαρχικό Μήνυμα, επισημαίνεται ότι, «αυτή η αλήθεια της εν Χριστώ ζωής, της ελευθερίας ως αγάπης και της αγάπης ως ελευθερίας, είναι ο θεμέλιος λίθος και η εγγύησις διά το μέλλον της ανθρωπότητος. Στηριζόμενοι επ᾿ αυτού του ενθέου ήθους δυνάμεθα να αντιμετωπίσωμεν τας μεγάλας προκλήσεις του παρόντος, αι οποίαι απειλούν όχι μόνον το ευ ζην, αλλά και αυτό τούτο το ζην της ανθρωπότητος».

Καταλήγοντας, ο Οικουμενικός Πατριάρχης εύχεται από την Ιερή Καθέδρα της Πρωτόθρονης Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως, «όπως ο σαρκωθείς και συγκαταβάς τω γένει των ανθρώπων Κύριος και Σωτήρ ημών, χαρίζηται εις όλους κατά τον νέον ενιαυτόν της χρηστότητος Αυτού, υγιείαν κατ᾿ άμφω, ειρήνην και την προς αλλήλους αγάπην, διαφυλάττη δε καλώς την Αγίαν Αυτού Εκκλησίαν και ευλογή τα έργα διακονίας αυτής, ίνα δοξάζηται το υπεράγιον και υπερύμνητον όνομα Αυτού».

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της Πατριαρχικής Αποδείξεως για την εορτή των Χριστουγέννων:

+ Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ
ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ,
ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ
ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
ΧΑΡΙΝ, ΕΛΕΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗΝ
ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΕΝ ΒΗΘΛΕΕΜ ΓΕΝΝΗΘΕΝΤΟΣ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ
* * *


Ἀγαπητοὶ ἐν Χριστῷ ἀδελφοὶ καὶ πεφιλημένα τέκνα,

Χάριτι Θεοῦ ἠξιώθημεν νὰ φθάσωμεν καὶ πάλιν εἰς τὴν μεγάλην ἑορτὴν τῆς κατὰ σάρκα Γεννήσεως τοῦ Θείου Λόγου, τοῦ ἐλθόντος εἰς τὸν κόσμον διὰ νὰ μᾶς χαρίσῃ τὸ «εὖ εἶναι»1, τὴν ἀπαλλαγὴν ἀπὸ τὴν ἁμαρτίαν, ἀπὸ τὴν δουλείαν εἰς τὰ ἔργα τοῦ νόμου καὶ ἀπὸ τὸν θάνατον, νὰ μᾶς δωρήσῃ δὲ τὴν κατ᾿ ἀλήθειαν ζωὴν καὶ τὴν χαρὰν τὴν μεγάλην, ἣν «οὐδεὶς αἴρει ἀφ᾿ ἡμῶν»2.
Ὑποδεχόμεθα τὸν «παντέλειον Θεόν»3, τὸν ὁποῖον «ἀγάπη κεκόμικεν εἰς τὴν γῆν»4, ὁ ὁποῖος καθίσταται ἡμῖν «καὶ ἡμῶν αὐτῶν συγγενέστερος»5. Ὁ κενωθεὶς Θεὸς Λόγος συγκαταβαίνει εἰς τὸ πλανηθὲν πλάσμα αὐτοῦ «συγκατάβασιν ἄφραστόν τε καὶ ἀκατάληπτον»6. Ὁ «ἀχώρητος παντὶ» χωρεῖται ἐν τῇ γαστρὶ τῆς Παρθένου, ὁ μέγας ὑπάρχει ἐν σμικροῖς. Τὸ μέγα τοῦτο κεφάλαιον τῆς πίστεώς μας, τὸ πῶς ὁ ὑπερούσιος Θεὸς «ὑπὲρ ἄνθρωπον γέγονεν ἄνθρωπος»7, παραμένει «ἀνέκφαντον» μυστήριον. «Τὸ μέγα τῆς θείας Ἐνανθρωπήσεως μυστήριον, ἀεὶ μένει μυστήριον»8.
Αὐτὸ τὸ ξένον καὶ παράδοξον γεγονὸς «τὸ ἀποκεκρυμμένον ἀπὸ τῶν αἰώνων καὶ ἀπὸ τῶν γενεῶν»9, εἶναι τὸ θεμέλιον τῆς κατὰ χάριν θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου. «Οὐκ ἔστιν ἐν ἄλλῳ οὐδενὶ ἡ σωτηρία∙ οὐδὲ γὰρ ὄνομά ἐστιν ἕτερον ὑπὸ τὸν οὐρανὸν τὸ δεδομένον ἐν ἀνθρώποις ἐν ᾧ δεῖ σωθῆναι ἡμᾶς»10.
Αὐτὴ εἶναι ἡ ὑψίστη σωτηριώδης ἀλήθεια διὰ τὸν ἄνθρωπον. Ἀνήκομεν εἰς τὸν Χριστόν. Τὰ πάντα εἶναι ἡνωμένα ἐν Χριστῷ. Ἐν Χριστῷ ἀναπλάθεται ἡ φθαρεῖσα φύσις μας, ἀποκαθίσταται τὸ κατ᾿ εἰκόνα καὶ ἀνοίγεται εἰς πάντας τοὺς ἀνθρώπους ἡ ὁδὸς τοῦ καθ᾿ ὁμοίωσιν. Διὰ τῆς προσλήψεως ὑπὸ τοῦ Θείου Λόγου τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως, διὰ τοῦ κοινοῦ θείου προορισμοῦ καὶ τῆς κοινῆς σωτηρίας θεμελιοῦται ἡ ἑνότης τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. Δὲν σώζεται ὅμως μόνον ἡ ἀνθρωπότης, ἀλλὰ σύμπασα ἡ κτῖσις. Ὡς ἡ πτῶσις τῶν πρωτοπλάστων συμπαρασύρει ὅλην τὴν πλᾶσιν, οὕτω καὶ ἡ Ἐνανθρώπησις τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ ἀφορᾷ εἰς ὁλόκληρον τὴν δημιουργίαν. «Ἐλευθέρα μὲν ἡ κτῖσις γνωρίζεται, υἱοὶ δὲ φωτὸς οἱ πρὶν ἐσκοτισμένοι»11. Ὁ Μέγας Βασίλειος μᾶς καλεῖ νὰ ἑορτάσωμεν τὴν ἁγίαν τοῦ Χριστοῦ Γέννησιν ὡς τὴν «κοινὴν ἑορτὴν πάσης τῆς κτίσεως», ὡς « τὰ σωτήρια τοῦ κόσμου, τήν γενέθλιον ἡμέραν τῆς ἀνθρωπότητος»12.
Τὸ «Χριστὸς γεννᾶται» ἀκούεται, δυστυχῶς, καὶ πάλιν εἰς ἕνα κόσμον πλήρη βιαιοτήτων, ἐπικινδύνων ἀνταγωνισμῶν, κοινωνικῆς ἀνισότητος καὶ καταπατήσεως τῶν θεμελιωδῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων. Τὸ 2018 συμπληροῦνται ἑβδομήκοντα ἔτη ἀπὸ τὴν Οἰκουμενικὴν Διακήρυξιν τῶν δικαιωμάτων τοῦ ἀνθρώπου, ἡ ὁποία, μετὰ ἀπὸ τὰς φοβερὰς ἐμπειρίας καὶ καταστροφὰς τοῦ Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ἀνέδειξε τὰ κοινὰ ὑψηλὰ ἰδανικά, τὰ ὁποῖα ὀφείλουν νὰ σέβωνται ἀπαρεγκλίτως ὅλοι οἱ λαοὶ καὶ τὰ κράτη. Ὅμως, ἡ ἀθέτησις τῆς Διακηρύξεως αὐτῆς συνεχίζεται, ποικίλαι δὲ καταχρήσεις καὶ σκόπιμοι παρερμηνεῖαι τῶν δικαιωμάτων τοῦ ἀνθρώπου ὑποσκάπτουν τὸν σεβασμὸν καὶ τὴν πραγμάτωσίν των. Συνεχίζομεν νὰ μὴ διδασκώμεθα ἀπὸ τὴν ἱστορίαν ἢ νὰ μὴ θέλωμεν νὰ διδαχθῶμεν. Οὔτε αἱ τραγικαὶ ἐμπειρίαι βίας καὶ ἡ καταρράκωσις τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου, οὔτε ἡ διακήρυξις ὑψηλῶν ἰδανικῶν, ἀπέτρεψε τὴν συνέχισιν τῆς βίας καὶ τῶν πολέμων, τὴν ἀποθέωσιν τῆς ἰσχύος καὶ τὴν ἐκμετάλλευσιν τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον. Οὔτε, βεβαίως, ἡ ἰσχὺς τῶν τεχνικῶν μέσων καὶ αἱ ἐκπληκτικαὶ κατακτήσεις τῆς ἐπιστήμης, οὔτε ἡ οἰκονομικὴ πρόοδος, ἔφερον κοινωνικὴν δικαιοσύνην καὶ τὴν πολυπόθητον εἰρήνην. Τοὐναντίον, εἰς τὴν ἐποχὴν μας ὁ εὐδαιμονισμὸς τῶν κατεχόντων αὐξάνεται καὶ ἡ παγκοσμιοποίησις καταστρέφει τοὺς ὅρους τῆς κοινωνικῆς συνοχῆς καὶ εἰρήνης.
Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἀδύνατον νὰ ἀγνοήσῃ αὐτὰς τὰς ἀπειλὰς κατὰ τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου. «Οὐδὲν γὰρ ὅσον ἄνθρωπος ἱερόν, ᾧ καὶ φύσεως ἐκοινώνησεν ὁ Θεός»13. Ἀγωνιζόμεθα διὰ τὸν ἄνθρωπον, διὰ τὴν προστασίαν τῆς ἐλευθερίας καὶ τῆς δικαιοσύνης, ἐν ἐπιγνώσει ὅτι «ἡ ὄντως εἰρήνη παρὰ Θεοῦ»14, ὅτι τὸ ὑπέρλογον μυστήριον τῆς σαρκώσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου καὶ τῆς κατὰ χάριν θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου ἀποκαλύπτει τὴν ἀλήθειαν περὶ τῆς ἐλευθερίας καὶ τοῦ θείου προορισμοῦ τοῦ ἀνθρώπου.
Ζῶμεν ἐν Ἐκκλησίᾳ τὴν ἐλευθερίαν, ἐκ Χριστοῦ, ἐν Χριστῷ καὶ εἰς Χριστόν. Εἰς τὸν πυρῆνα αὐτῆς τῆς ἐλευθερίας ἀνήκει ἡ ἀγάπη, ἥτις «οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς»15, ἡ ἀγάπη «ἐκ καθαρᾶς καρδίας»16. Ἐνῶ ὁ αὐτόνομος, ὁ αὐτογνώμων καὶ αὐτάρκης, ὁ αὐτοθεούμενος καὶ αὐτομακαριζόμενος ἄνθρωπος περιστρέφεται γύρω ἀπὸ τὸν ἑαυτὸν του καὶ τὴν ἀτομικὴν του αὐτάρεσκον εὐδαιμονίαν καὶ βλέπει τὸν συνάνθρωπον ὡς περιορισμὸν τῆς ἐλευθερίας του, ἡ ἐν Χριστῷ ἐλευθερία ἔχει κατεύθυνσιν πρὸς τὸν ἀδελφὸν, κινεῖται πρὸς τὸν πλησίον, ἀληθεύει ἐν ἀγάπῃ. Τὸ μέλημα τοῦ πιστοῦ δὲν εἶναι ἡ διεκδίκησις δικαιωμάτων, ἀλλὰ τὸ «ποιεῖν τε καὶ πράττειν τὰ δικαιώματα Χριστοῦ»17, ἐν ταπεινώσει καὶ εὐχαριστίᾳ.
Αὐτὴ ἡ ἀλήθεια τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς, τῆς ἐλευθερίας ὡς ἀγάπης καὶ τῆς ἀγάπης ὡς ἐλευθερίας, εἶναι ὁ θεμέλιος λίθος καί ἡ ἐγγύησις διὰ τὸ μέλλον τῆς ἀνθρωπότητος. Στηριζόμενοι ἐπ᾿ αὐτοῦ τοῦ ἐνθέου ἤθους δυνάμεθα νά ἀντιμετωπίσωμεν τὰς μεγάλας προκλήσεις τοῦ παρόντος, αἱ ὁποῖαι ἀπειλοῦν ὄχι μόνον τὸ εὖ ζῆν, ἀλλὰ καὶ αὐτὸ τοῦτο τὸ ζῆν τῆς ἀνθρωπότητος.
Τὴν ἀλήθειαν τοῦ «Θεανθρώπου» ὡς ἀπάντησιν εἰς τὸν σύγχρονον «ἀνθρωπο-θεὸν» καὶ πρὸς ἀνάδειξιν τοῦ αἰωνίου προορισμοῦ τοῦ ἀνθρώπου, ἐξῇρε καὶ ἡ Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας (Κρήτη, 2016): «Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, ἔναντι τοῦ συγχρόνου «ἀνθρωποθεοῦ», προβάλλει τόν «Θεάνθρωπον» ὡς ἔσχατον μέτρον τῶν πάντων: «Οὐκ ἄνθρωπον ἀποθεωθέντα λέγομεν, ἀλλὰ Θεὸν ἐνανθρω-πήσαντα»18. Ἀναδεικνύει δὲ τὴν σωτηριώδη ἀλήθειαν τοῦ Θεανθρώπου καὶ τὸ Σῶμα Του, τὴν Ἐκκλησίαν, ὡς τόπον καὶ τρόπον τῆς ἐν ἐλευθερίᾳ ζωῆς, ὡς "ἀληθεύειν ἐν ἀγάπῃ"19 καὶ ὡς μετοχήν, ἤδη ἐπὶ τῆς γῆς, εἰς τὴν ζωὴν τοῦ ἀναστάντος Χριστοῦ»20.
Ἡ Σάρκωσις τοῦ Θεοῦ Λόγου εἶναι ἡ βεβαίωσις καὶ ἡ βεβαιότης ὅτι τὴν ἱστορίαν, ὡς πορείαν πρός τὴν Βασιλείαν τῶν Ἐσχάτων, κατευθύνει ὁ ἴδιος ὁ Χριστός. Βεβαίως, ἡ πορεία τῆς Ἐκκλησίας πρὸς τὴν Βασιλείαν, ἡ ὁποία δὲν συντελεῖται μακρὰν ἤ ἀνεξαρτήτως τῆς ἱστορικῆς πραγματικότητος, τῶν ἀντιφάσεων καὶ τῶν περιπετειῶν αὐτῆς, ποτὲ δὲν ὑπῆρξεν ἄνευ δυσκολιῶν. Ἐν μέσῳ αὐτῶν ἡ Ἐκκλησία μαρτυρεῖ περὶ τῆς ἀληθείας καὶ ἐπιτελεῖ τὸ ἁγιαστικὸν, ποιμαντικὸν καὶ μεταμορφωτικὸν ἔργον αὐτῆς. «Ἡ γὰρ ἀλήθειά ἐστι τῆς Ἐκκλησίας καὶ στῦλος καὶ ἑδραίωμα...Στῦλός ἐστι τῆς οἰκουμένης ἡ Ἐκκλησία...καὶ μυστήριόν ἐστι, καὶ μέγα, καὶ εὐσεβείας μυστήριον»21.
Ἀδελφοὶ καὶ τέκνα ἐν Κυρίῳ,
Ἂς συνεορτάσωμεν, εὐδοκίᾳ τοῦ σκηνώσαντος ἐν ἡμῖν Λόγου τοῦ Θεοῦ, ἐν ἀγαλλιάσει καὶ χαρᾷ πεπληρωμένῃ, τὰς ἑορτὰς τοῦ Ἁγίου Δωδεκαημέρου. Εὐχόμεθα ἐκ Φαναρίου, ὅπως ὁ σαρκωθεὶς καὶ συγκαταβὰς τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων Κύριος καὶ Σωτὴρ ἡμῶν, χαρίζηται εἰς ὅλους κατὰ τὸν νέον ἐνιαυτὸν τῆς χρηστότητος Αὐτοῦ, ὑγιείαν κατ᾿ ἄμφω, εἰρήνην καὶ τὴν πρὸς ἀλλήλους ἀγάπην, διαφυλάττῃ δὲ καλῶς τὴν Ἁγίαν Αὐτοῦ Ἐκκλησίαν καὶ εὐλογῇ τὰ ἔργα διακονίας αὐτῆς, ἵνα δοξάζηται τὸ ὑπεράγιον καὶ ὑπερύμνητον ὄνομα Αὐτοῦ.
Χριστούγεννα ‚βιζ΄
Ὁ Κωνσταντινουπόλεως
διάπυρος πρὸς Θεὸν εὐχέτης πάντων ὑμῶν




1 Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, Λόγος ΛΗ´, εἰς τὰ Θεοφάνια, εἴτουν τὰ Γενέθλια τοῦ Σωτῆρος, Γ’, PG 36, 313.
2 Ἰωάν. ι´, 18.
3 Δοξαστικὸν Ἀποστίχων Μεγάλου Ἑσπερινοῦ Χριστουγέννων.
4 Νικολάου Καβάσιλα, Περὶ τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς, ΣΤ´, PG 150, 657.
5 Ὅ. π. , ΣΤ´, PG 150, 660.
6 Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ, Ἔκδοσις ἀκριβὴς τῆς ὀρθοδόξου πίστεως, Γ´, α´ PG 94, 984.
7 Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ, Κεφάλαια διάφορα Θεολογικά τε καὶ Οἰκονομικὰ περὶ ἀρετῆς καὶ κακίας, ἑκατοντὰς πρώτη, ιβ´, PG 90, 1184.
8 Ὅ. π.
9 Κολ. α´, 26.
10 Πράξ. δ´,12
11 Ἰαμβικὴ Καταβασία τῶν Θεοφανείων, ὠδὴ Η´.
12 Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, Ὁμιλία εἰς τὴν Ἁγίαν τοῦ Χριστοῦ Γέννησιν, PG 31, 1472-73.
13 Νικολάου Καβάσιλα, Περὶ τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς, ΣΤ´, PG 150, 649.
14 Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, Εἰς τὴν πρὸς Κορινθίους Α´, Ὁμιλία Α´, α´, PG 61, 14.
15 Α´ Κορ. ιγ´, 5.
16 Α´ Τιμ. α´, 5.
17 Θεοτοκίον τῶν Ἀποστίχων τῶν Αἴνων 12ης Ὀκτωβρίου.
18 Ἰωάννου Δαμασκηνοῦ, «Ἔκδοσις ἀκριβὴς τῆς ὀρθοδόξου πίστεως», Γ’, β’. PG 94, 988.
19 πρβλ. Ἐφεσ. δ’, 15.
20 Ἐγκύκλιος τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, § 10.
21 Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, Εἰς τὴν πρὸς Τιμόθεον Α´, Ὁμιλία ΙΑ´, PG 62, 554.

Ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος, με αποκλειστική συνέντευξη, στις «Ιστορίες» του ΣΚΑΪ [πλήρες video]


Μια αποκλειστική συνέντευξη του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστάσιου παρουσίασαν το βράδυ της Τρίτης, 19.12.2017, οι «Ιστορίες» στον ΣΚΑΙ με τους Αλέξη Παπαχελά, Σία Κοσιώνη, Παύλο Τσίμα και Τάσο Τέλλογλου. 

Ο Αλέξης Παπαχελάς συνάντησε τον Αρχιεπίσκοπο Τιράνων, Δυρραχίου και Πάσης Αλβανίας και συζήτησε μαζί του για το έργο του στα 25 χρόνια που ηγείται της Ορθοδοξίας στην Αλβανία, την προσέλκυση πιστών, την ανοικοδόμηση και αναστήλωση των ναών και μοναστηριών, την ανασύσταση όλων των λειτουργικών δομών της Εκκλησίας, αλλά και την ανθρωπιστική, εκπαιδευτική και πολιτιστική του δράση. 

Μίλησε επίσης για τα ζητήματα του Ελληνισμού στην Αλβανία και τις δικές του σχέσεις με την αλβανική κυβέρνηση, ενώ απαντά στα σύγχρονα ζητήματα της οικονομικής κρίσης, της παγκοσμιοποίησης αλλά και της συνύπαρξης της Δύσης με το Ισλάμ. 


Φιλολογικό Μνημόσυνο Δημητρίου Φραγκοπούλου (1928-2017), Άρχοντος Διδασκάλου του Γένους και άλλα νέα εκ Φαναρίου (19.12.2017)

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ
Ἐκκλησιαστικαί Εἰδήσεις


















Τό ἀπόγευμα τῆς Τρίτης, 19ης Δεκεμβρίου, Α. Θ. Παναγιότης, Πατριάρχης, συνοδευόμενος ὑπό τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Μιλήτου κ. Ἀποστόλου καί τοῦ Πανοσιολ. Μ. Ἀρχιδιακόνου κ. Θεοδώρου, μετέβη εἰς τό Σισμανόγλειον Μέγαρον καί παρηκολούθησε τό διοργανωθέν ὑπό τοῦ ἐνταῦθα Γεν. Προξενείου τῆς Ἑλλάδος, ἐν συνεργασίᾳ μετά τοῦ Συνδέσμου Ὑποστηρίξεως Ρωμαίηκων Κοινοτικῶν Ἱδρυμάτων (Σ.Υ.Ρ.Κ.Ι.) καί τοῦ Συνδέσμου Ἀποφοίτων Ζωγραφείου (Σ.Α.Ζ.), φιλολογικόν μνημόσυνον, πρός τιμήν τοῦ ἀειμνήστου Δημητρίου Φραγκοπούλου, Ἄρχοντος Διδασκάλου τοῦ Γένους, τό ὁποῖον κατέκλεισεν ὁ Παναγιώτατος, ὁμιλήσας περί τῆς πολυπλεύρου προσφορᾶς τοῦ ἀποιχομένου εἰς τήν Ὁμογένειαν καί ἰδιαιτέρως εἰς τήν Ἐκπαίδευσιν αὐτῆς, ὡς καί περί παιδείας καί ἀγωγῆς γενικῶς, καί ἐξάρας τήν προσωπικότητα καί τά περικοσμήσαντα τόν διδάσκαλον χαρίσματα.
            Παρέστησαν, μεταξύ ἄλλων, Σεβ. Ἀρχιερεῖς τοῦ Θρόνου, ὁ Ἐξοχ. Πρέσβυς κ. Εὐάγγελος Σέκερης, Γεν. Πρόξενος τῆς Ἑλλάδος ἐνταῦθα, ἀπευθύνας σύντομον χαιρετισμόν, παράγοντες τῆς Ὁμογενείας, ὡς καί Καθηγηταί καί μαθηταί ἐκ τῶν Ὁμογενειακῶν Ἐκπαιδευτικῶν Ἱδρυμάτων τῆς Πόλεως, ἐνῷ ἐμπεριστατωμένας ὁμιλίας ἐξεφώνησαν ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Γέρων Δέρκων κ. Ἀπόστολος, ὁ Ἐντιμολ. Ἄρχων Μ. Χαρτοφύλαξ κ. Παντελεήμων Βίγκας, ὁ Μουσικολ. κ. Ἀντώνιος Παριζιάνος, Καθηγητής, Πρόεδρος τοῦ Σ.Υ.Ρ.Κ.Ι., ὁ Ἔλλογ. Καθηγητής κ. Διαμαντῆς Κομβόπουλος, Πρόεδρος τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου τοῦ Σ.Α.Ζ., καί ἡ θυγάτηρ τοῦ ἀειμνήστου Ἄρχοντος Διδασκάλου Ἐλλογ. κ. Μαγδαληνή Φραγκοπούλου – Τσοκώνα, Καθηγήτρια.    

*   *   *

  Α. Θ. Παναγιότης, Πατριάρχης, ἐδέξατο εἰς ἀκρόασιν:
     Τόν Σεβ. Μητροπολίτην Μιλήτου κ. Ἀπόστολον, Ἡγούμενον τῆς ἐν Χαλκιδικῇ . Πατριαρχικῆς καί Σταυροπηγιακῆς Μονῆς τῆς Ἁγίας Ἀναστασίας τῆς Φαρμακολυτρίας.
     Τόν Ἐλλογ. κ. Ἰωάννην Ἀλέκογλου, Θεολόγον, καί τήν Ἐλλογ. κ. Βασιλικήν Νικολακάρου, Καθηγήτριαν Γαλλικῆς Γλώσσης, ἐκ τοῦ διδακτικοῦ προσωπικοῦ τοῦ Ἑλληνικοῦ Κολλεγίου Θεσσαλονίκης, μετά τοῦ Ἐντιμ. κ. Κυριακοῦ Χατζηστεφάνου, Συντηρητοῦ Ἔργων Τέχνης, Ξεναγοῦ, καί τῆς Εὐγεν. δίδος Ἰωάννας Φουντᾶ, Φοιτητρίας τοῦ Οἰκονομικοῦ Τμήματος τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου, ἐκ Θεσσαλονίκης.