ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
της Κυριακής του Θωμά
15 Απριλίου 2018
(Ιωαν. κ΄ 19-31)
Γράφει ο π. Αναστάσιος Στεργιώτης
«Ειρήνη υμίν», είπε ο Κύριος, όταν, μετά την Ανάστασή Του, παρουσιάστηκε στους μαθητές Του. Ο ένδοξος νικητής του θανάτου και αρχηγός της ζωής, ο Σωτήρας του κόσμου και εξολοθρευτής των σκοτεινών και βλαβερών σατανικών δυνάμεων, οι οποίες καταδυνάστευαν το ανθρώπινο γένος, προσέφερε σε όλη την γη την ειρήνη!
Η ειρήνη είναι η πολυτιμότερη δωρεά του Θεού προς τους ανθρώπους, όποια μόρφωση κι αν έχουν και σε όποια τάξη ή φυλή κι αν ανήκουν. Είναι το υπέρτατο, το πολυτιμότερο και το ύψιστο αγαθό, το οποίο δίνει αξεπέραστη ποιότητα στην ανθρώπινη ζωή και την μεταμορφώνει σε επίγειο παράδεισο. Και αποτέλεσε βάλσαμο στις καρδιές των φοβισμένων και κυνηγημένων μαθητών, οι οποίοι, σκόρπιοι και πανικόβλητοι μετά την Ανάσταση, μετακινούντο με μυστικότητα τη νύχτα, αλλάζοντας διαρκώς τόπους διαμονής, εξαιτίας του φόβου των Ιουδαίων.
Η ειρήνη όμως αποτελεί βάλσαμο και για όλους εμάς, ιδιαίτερα στους ανήσυχους και άκρως ταραγμένους καιρούς, στους οποίους ζούμε. Σήμερα, που γυμνές η αμαρτία και η αδικία θριαμβεύουν, επιδεικνυόμενες παντού και μολύνοντας την ανθρώπινη ψυχή, αλλά και κάθε πτυχή της οικογενειακής, επαγγελματικής, κοινωνικής, πολιτιστικής και εθνικής ζωής. Το συμφέρον και η ιδιοτέλεια διασαλεύουν ακόμη και τις σχέσεις γονιών και παιδιών. Τα δίκαια των ανθρώπων έχουν ξεπουληθεί και προδοθεί από αυτούς τους οποίους εμπιστεύθηκαν, ενώ τα έθνη αλαζονικά προετοιμάζονται διαρκώς για εξοντωτικούς πολέμους.
Η ειρήνη προσφέρεται από τον Κύριο στον καθένα μας ατομικά και κατ’ επέκτασιν στην οικογένεια, στην κοινωνία, στα έθνη στην ανθρωπότητα ολόκληρη. Πρώτα όμως καλό θα ήταν να επικρατήσει μέσα μας. Η αγάπη, η καλοσύνη, η πίστη, η υπομονή, η ανεξικακία, η φιλανθρωπία έχοντας βλαστήσει στην ψυχή μας, θα επεκταθούν κατόπιν και σε όλη την γη. Πολλές φορές, βέβαια, ως άνθρωποι μπορεί να είμαστε δύσπιστοι, όπως ο Άγιος Απόστολος Θωμάς, ο οποίος ζήτησε να αγγίξει τις νωπές πληγές του Κυρίου για να πεισθεί για την Αγία Του Ανάσταση. Όμως, δεν πρέπει να εμμείνουμε πεισματικά και κακόπιστα στην αμφιβολία. Αλλά, όπως εκείνος, να μετανοήσουμε και να αναφωνήσουμε με θέρμη: «Ο Κύριός μου και ο Θεός μου»! Να ελπίζουμε με ακλόνητη πίστη στα αγαθά του Ουρανού και, εμπιστευόμενοι τους Αγίους Πατέρες, να πιστέψουμε χωρίς καν να δούμε. Γένοιτο!