e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Τετάρτη 29 Αυγούστου 2018

Την ερχόμενη Κυριακή (2/9) θα ευλογηθούν Φανουρόπιτες στη Φανερωμένη Μπανάτου


Ενημερώνουμε τους Ενορίτες μας και όσους φίλους ενδιαφέρονται ότι την ερχόμενη Κυριακή, 2 Σεπτεμβρίου 2018, το πρωί, στον Ναό της Φανερωμένης Μπανάτου, κατά την κυριακάτικη Ευχαριστιακή Σύναξη, θα υπάρξει δυνατότητα να φέρουν Φανουρόπιτες και να ευλογηθούν από τον λειτουργό Εφημέριο, αποδίδοντας έτσι αισθήματα ευγνωμοσύνης -ως είθισται- στον άγιο Μάρτυρα Φανούριο τον νεοφανή.

Όσες και όσοι έχουν την διάθεση, λοιπόν, ιδού και σχετική συνταγή!



Συνταγή για Φανουρόπιτα 
από τον Άρη Πετρετζίκη

Η πίτα του Αγίου Φανουρίου είναι μια νηστίσιμη πίτα που φτιάχνεται στην μνήμη του Αγίου (27/08) και προσφέρεται στους πιστούς ως ευλογία. Επίσης έχει επικρατήσει και ως έθιμο για να προσφέρεται η πίτα ως μια ευλαβική χειρονομία των πιστών για την εύρεση απολεσθέντων αντικειμένων αλλά και προσώπων!
  • Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 170-180ο C στον αέρα. 
  • Σε ένα μεγάλο μπολ βάζουμε το σπορέλαιο, 250 γρ. χυμό πορτοκάλι, τη ζάχαρη και ανακατεύουμε με ένα σύρμα μέχρι να λιώσει η ζάχαρη.
  • Σε ένα άλλο μπολ βάζουμε τα 125 γρ. χυμό πορτοκάλι, τη σόδα, την κανέλα, το γαρίφαλο και ανακατεύουμε με ένα πιρούνι μέχρι να αφρίσει η σόδα.
  • Προσθέτουμε το μείγμα με τη σόδα στο μπολ με τη ζάχαρη και ανακατεύουμε με ένα σύρμα.
  • Βάζουμε στο μπολ το αλεύρι, τα καρύδια, το αλάτι, τις σταφίδες και ανακατεύουμε με μία κουτάλα μέχρι να ομογενοποιηθούν τα υλικά.
  • Μεταφέρουμε σε ένα βουτυροαλευρωμένο ταψί 25x30 εκ. και ψήνουμε για 50-60 λεπτά.
  • Αφήνουμε να κρυώσει και σερβίρουμε με ζάχαρη άχνη και φύλλα δυόσμου.


Αρχιερατική Λειτουργία στο Γαϊτάνι Ζακύνθου εορτάζοντας τη Μετάθεση του Οσίου Ιωσήφ του Σαμάκου από την Κρήτη (1669)


Πρωί 29ης Αυγούστου 2018, στον Ναό της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Γαϊτανίου Ζακύνθου πραγματοποιήθηκε Θεία Λειτουργία προς τιμήν του εκεί θησαυριζομένου Λειψάνου του Οσίου Ιωσήφ του Σαμάκου, αναθυμούμενη η τοπική Εκκλησία της Ζακύνθου της μετακομιδή του Κρητικού αυτού Οσίου στο νησί μας, το 1669, όταν έπεσε ο Χάνδακας στους Οθωμανούς, οι δε Κρήτες βρέθηκαν πρόσφυγες στο Ιόνιο.
     Της Ευχαριστιακής Συνάξεως προέστη ο Σεβ. Μητροπολίτης Ζακύνθου κ. Διονύσιος, ενώ τον θείο λόγο κήρυξε ο Αρχιμανδρίτης Διονύσιος Λυκογιάννης, Ιεροκήρυκας Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου.








Η εορτή της Κοιμήσεως της Παναγίας 2018 στο Θεομητορικό Μνήμα της Γεθσημανή [φωτογραφίες + video]








































Τήν Τρίτην, 15ην/28ην Αὐγούστου 2018, ἑωρτάσθη ὑπό τοῦ  Πατριαρχείου ἡ ἑορτή τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου εἰς τό Θεομητορικόν αὐτῆς Μνῆμα ἐν Γεθσημανῇ.

Διά τήν ἑορτήν ταύτην ἡ Ἐκκλησία διδάσκει ὅτι ἡ Θεοτόκος ἐκοιμήθη θάνατον φυσικόν, μετέστη ὅμως ψυχῇ τε καί σώματι ὑπό τοῦ Υἱοῦ αὐτῆς εἰς τόν οὐρανόν ἐκ δεξιῶν Αὐτοῦ, ἔνθα καί  ὡς πρώτη τῆς θριαμβευούσης ἐκκλησίας πρεσβεύει διηνεκῶς ὑπέρ τῶν εὐλαβουμένων, σεβομένων καί  ἱκετευόντων αὐτήν.

Τῆς θείας Λειτουργίας διά τήν ἑορτήν ταύτην προεξῆρξεν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τῶν Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν Καπιτωλιάδος κ.  Ἡσυχίου, Βόστρων κ. Τιμοθέου, Ἐξάρχου τοῦ Παναγίου Τάφου εἰς Λευκωσίαν, τῶν Σεβασμιωτάτων Ἀρχιεπισκόπων Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, Θαβωρίου κ. Μεθοδίου, Λύδδης κ.  Δημητρίου καί τοῦ παρεπιδημοῦντος Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου  Ἐρυθρῶν κ. Κυρίλλου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, Ἁγιοταφιτῶν Ἱερομονάχων καί διακόνων καί ἱερέων παρεπιδημούντων, ψάλλοντος τοῦ κ. Κωνσταντίνου Σπυροπούλου καί τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Δημητρίου καί μετέχοντος πολυπληθοῦς ἐκκλησιάσματος ἐν κατανύξει παρακολουθοῦντος, παρουσίᾳ τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Χρήστου Σοφιανοπούλου.

Εἰς τό  Κοινωνικόν ὁ Μακαριώτατος ἐκήρυξε τόν θεῖον Λόγον ὡς ἕπεται:

«Τῇ ἐνδόξῳ κοιμήσει σου, οὐρανοί ἐπαγγάλλονται καί ἀγγέλων γέγηθε τά στρατεύματα· πᾶσα ἡ γῇ δέ εὐφραίνεται ᾠδήν σοι ἐξόδιον προσφωνοῦσα τῇ Μητρί τοῦ τῶν ὅλων δεσπόζοντος, ἀπειρόγαμε, Παναγία Παρθένε ἡ τό γένος τῶν ἀνθρώπων ρυσαμένη προγονικῆς ἀποφάσεως», ἀναφωνεῖ ὁ μελῳδός.

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

εὐλαβεῖς χριστιανοί καί προσκυνηταί,

 Σήμερον ἡ Ἐκκλησία τῶν πρωτοτόκων, τῶν ἐν οὐρανοῖς ἀπογεγραμμένων (Ἑβρ. 12,23) ἀγάλλεται μετά τῆς ἐπιγείου Ἐκκλησίας ἐπί τῇ ἑορτίῳ μνήμῃ τῆς σεβασμίας Μεταστάσεως τῆς ὑπερενδόξου Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας· διό καί μετά τοῦ ἀρχαγγέλου Γαβριήλ ἐν χαρᾷ ἀναβοᾷ χαῖρε κεχαριτωμένη· ὁ Κύριος μετά σοῦ· εὐλογημένη σύ ἐν γυναιξίν (Λουκ. 1,28)». Χαῖρε, ὄχημα τῆς Θεότητος ὅλης,  χαῖρε μόνη, τά ἐπίγεια τοῖς ἄνω τῷ τοκετῷ σου συνάψασα· χαῖρε ἡ μετά τόκον Παρθένος καί μετά θάνατον ζῶσα, ἡ ἀεί σῴζουσα Θεοτόκε τήν κληρονομίαν σου.

Ὁ δέ ὑμνωδός λέγει· «Ὁ ξένως οἰκήσας (Θεός Λόγος) Θεοτόκε ἐν τῇ ἀχράντω νηδύϊ σου σαρκούμενος, οὗτος (ὁ Χριστός) τό πανίερον πνεῦμά σου δεξάμενος ἐν ἑαυτῷ κατέπαυσεν ὡς ὀφειλέτης Υἱός, διό σέ τήν παρθένον ὑμνοῦμεν καί ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τους αἰῶνας.

Ὄντως, ἡ Παναγία Θεοτόκος εἶναι ἡ «μετά θάνατον ζῶσα». Καί τοῦτο, διότι ὁ φυσικός αὐτῆς θάνατος ὑπῆρξε θάνατος ζωηφόρος, θάνατος, ὁ ὁποῖος τήν εἰσήγαγεν εἰς τήν δόξαν ὄντως ζωῆς τοῦ Μονογενοῦς Υἱοῦ Αὐτῆς τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ἑρμηνεύων τό παράδοξον τοῦτο γεγονός ὁ ἱερός ὑμνῳδός Κοσμᾶς λέγει:

Εἰς τό πρόσωπόν σου ἀμόλυντε Παρθένε νικήθηκαν οἱ νόμοι τῆς φύσεως- «Νενίκηνται τῆς φύσεως οἱ ὅροι ἐν σοί Παρθένε ἄχραντε».

Μέ ἄλλα λόγια, ὁ φυσικός βιολογικός θάνατος τῆς ἀειπαρθένου Θεοτόκου Μαρίας δέν ἠδυνήθη νά προξενήσῃ φθορές καί διάλυσιν τοῦ Θεοδόχου αὐτῆς σώματος, ἀλλ’ ἐγένετο κατά τόν ὑμνῳδόν ἱερόν Κοσμᾶν «διαβατήριον ζωῆς ἀϊδίου καί κρείττονος».

Κατά δέ τόν ἅγιον Ἰωάννην τόν Δαμασκηνόν, ἔπρεπε αὐτή ἡ ὁποία ἐφιλοξένησε εἰς τήν κοιλίαν της τόν Θεόν λόγον νά κατοικήσῃ εἰς τάς θείας σκηνάς τοῦ Υἱοῦ της. Ἔπρεπε αὐτή,  ἡ ὁποία ἐφύλαξε τήν παρθενίαν της ἀπείραχτη κατά τήν γέννα νά διατηρήσῃ καί τό σῶμα  της ἀδιάφθορον μετά τόν θάνατόν της. «Ἔδει τήν τόν Θεόν Λόγον ἐν τῇ αὐτῆς νηδύϊ ξενοδοχήσασαν ἐν ταῖς τοῦ ἑαυτῆς Υἱοῦ κατοικισθῆναι σκηναῖς. Ἔδει τῆς ἐν τῷ τίκτειν φυλαξάσης τήν παρθενίαν ἀλώβητον, ἀδιάφθορον τηρηθῆναι τό σῶμα καί μετά θάνατον». (Ὁμιλία Β’  Εἰς τήν κοίμησιν).

Κατά τόν ἱερόν τοῦτον ἐυχαριστιακόν καί λατρευτικόν καιρόν ὁ πανευκλεής τάφος τῆς Θεομήτορος καλεῖ πάντας ἡμᾶς τούς τήν πίστιν ἀδιάκριτον ἔχοντας, ἵνα προσέλθωμεν καί κοινωνήσωμεν τῶν θείων χαρισμάτων ἀπό τήν πηγήν τῆς Εὐφροσύνης, δηλονότι τήν Παναγίαν Θεοτόκον, τήν ὁποίαν «ἐφιλοξένησε καί ταύτης ἀέναον ἐπλούτισε τήν ἀνάβλυσιν»,  κατά τόν ἅγιον Ἰωάννην τόν Δαμασκηνόν.

«Οἱ διψῶντες πορεύεσθε ἐφ’ ὕδωρ καί ὅσοι μή ἔχητε ἀργύριον βαδίσαντες ἀγοράσατε ἄνευ τιμῆς». Οἱ διψῶντες πηγαίνετε εἰς τό ὕδωρ ὅσοι δέν ἔχετε χρήματα, ἵνα ἀγοράσητε, πηγαίνετε καί θά σᾶς χορηγηθῇ ἄνευ χρημάτων, παραγγέλλει ὁ Προφήτης Ἡσαΐας. ( Ἡσ, 55,1).

Και πάλιν, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ὁ ἐν τῳ χωρίῳ τούτῳ τῆς Γεθσημανῆς, κείμενος Θεομητορικός τάφος μᾶς καλεῖ διά στόματος τοῦ ἁγίου Πατρός ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ λέγων: «Ἐγώ πᾶσιν εὐαγγελικῶς ἀνακέκραγα.  Ὁ διψῶν νοσημάτων ἴασιν,  ψυχικῶν παθῶν ἀπολύτρωσιν, οὐρανῶν βασιλείας ἀνάπαυσιν, πίστει προσερχέσθω πρός με καί ἀρυσάσθω ρεῖθρον τῆς χάριτος πολυδύναμον καί πολύχρηστον», (Ὁμιλία Β΄ Εἰς τήν Κοίμησιν).

Δεῦτε λοιπόν πάντες οἱ πιστοί, οἱ ἐκ τῶν ἐγγύς καί μακράν συναθροισθέντες ἱκετεύσωμεν τήν παμμακάριστον Θεοτόκον ἁγνήν ἀειπάρθενον καί μετά τοῦ ὑμνῳδοῦ εἴπωμεν: «Δέχου παρ’ ἡμῶν, ᾠδήν τήν ἐξόδιον, Μῆτερ τοῦ ζῶντος Θεοῦ, καί τῇ φωτοφόρῳ σου καί θείᾳ ἐπισκίασον χάριτι τῷ βασιλεῖ τά τρόπαια τῷ φιλοχρίστῳ λαῷ τήν εἰρήνην, ἄφεσιν τοῖς μέλπουσι καί ψυχῶν σωτηρίαν βραβεύουσα» Ἀμήν.

Μετά τήν θείαν Λειτουργίαν ὁ ἡγούμενος Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀβήλων κ. Δωρόθεος ἐδεξιώθη τό ἱερατεῖον καί πολλούς ἐκ τοῦ ἐκκλησιάσματος εἰς τό ἡγουμενεῖον.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας


Το επίσημο Ανακοινωθέν του Φαναρίου για αγιοκατάταξη Γέροντος Αμφιλοχίου και εκλογές Ιεραρχών

Ανακοινωθέν Αγίας και Ιεράς Συνόδου (29/8/2018) 

Συνῆλθε σήμερον, 29ην τ.μ. Αὐγούστου (2018), ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος εἰς τήν πρώτην συνεδρίαν αὐτῆς τοῦ μηνός Αὐγούστου, ὑπό τήν προεδρίαν τῆς Α. Θ. Παναγιότητος, καθ᾿ ἥν: 

α) Εἰσηγήσει τῆς Κανονικῆς Ἐπιτροπῆς συμπεριελήφθη εἰς τό Ἁγιολόγιον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ὁ ἐν Πάτμῳ ἀσκήσας καί ἀναπτύξας μέγα πνευματικόν καί κοινωφελές ἔργον ἐν Δωδεκανήσῳ, Κρήτῃ καί ἀλλαχοῦ Ἀρχιμανδρίτης Ἀμφιλόχιος Μακρῆς, διατελέσας Ἡγούμενος τῆς ἱστορικῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου καί Πατριαρχικός Ἔξαρχος Πάτμου, ὅστις καί ἵδρυσε τήν ἐν τῇ Νήσῳ γυναικείαν Ἱεράν Μονήν Εὐαγγελισμοῦ Μητρός Ἠγαπημένου. 

β) Εἰσηγήσει τῆς Α. Θ. Παναγιότητος, προήχθη ὁμοφώνως εἰς Μητροπολίτην Λαοδικείας ὁ μέχρι τοῦδε Θεοφ. Ἐπίσκοπος Ναζιανζοῦ κ. Θεοδώρητος, καί 

γ) εἰς ἀνταπόκρισιν πρός σχετικήν παράκλησιν τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Αὐστρίας καί Ἐξάρχου Οὑγγαρίας κ. Ἀρσενίου, ἐξελέγη ὁμοίως παμψηφεί βοηθός παρ᾿ αὐτῷ Ἐπίσκοπος ὑπό τόν τίτλον Ἀπαμείας ὁ Πρωτοσύγκελλος αὐτοῦ Πανοσιολ. Ἀρχιμ. κ. Παΐσιος Λαρεντζάκης, ἑδρεύων ἐν Βουδαπέστῃ. 

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας 
τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου

Εκλογές Μητροπολίτου και Επισκόπου σήμερα στο Φανάρι




Κατά την διάρκεια της σημερινής συνεδρίας της Αγίας και Ιεράς Συνόδου της Μητρός Εκκλησίας, η οποία συνεδρίασε σήμερα στο Φανάρι εξελέγησαν α) Μητροπολίτης Λαοδικείας ο μέχρι τούδε Επίσκοπος Ναζιανζού Θεοδώρητος και β) Επίσκοπος Απαμείας ο Αρχιμαδρίτης Παΐσιος Λαρεντζάκης, ως βοηθός Επίσκοπος του Μητροπολίτου Αυστρίας κ. Αρσενίου. Άξιοι!!!




Νέος Άγιος ανακηρύχτηκε ο Γέροντας της Πάτμου Αμφιλόχιος Μακρής (1888-1970)




Χαράς ευαγγέλια σήμερα για την Ορθόδοξη Εκκλησία!!! Το Οικουμενικό Πατριαρχείο, αποδεχθέν την εκζήτηση του πιστού λαού, διακήρυξε την αγιότητα του λαοφίλητου Γέροντα της ιεράς νήσου Πάτμου Αμφιλοχίου Μακρή και τον κατέταξε στις αγιολογικές δέλτους της Ορθοδοξίας!  Ας έχουμε την αγία ευχή Του!!!

Ο Γέροντας ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ Μακρής
(1888-1970)
Η κοίμηση του οσίου Αμφιλοχίου και σημεία της αγιότητός του 

Από το βιβλίο «Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ ΜΑΚΡΗΣ» του Αρχιμ. Παύλου Νικηταρά 


Σ' όλη του τη ζωή εβασανίζετο από αρρώστιες, ήταν ευαίσθητος στα κρυολογήματα και κάθε χρόνο τον επισκέπτετο η γρίππη... Τέλη Μαρτίου 1970 προσεβλήθηκε από πνευμονία· ήταν Μ. Τεσσαρακοστή και με δυσκολία δέχθηκε να πάρη λίγο γάλα. Έδωσε σε όλους τις συμβουλές που ο καθένας είχε ανάγκη. Είχε το προορατικό χάρισμα. Στην προσπάθεια των πνευματικών του παιδιών να τον κρατήσουν με ορούς λίγες μέρες στην ζωή, παρακαλούσε κι έλεγε: αφήστε με καλά μου παιδιά να φύγω, ήρθε η ώρα μου. Γιατί, Γέροντα, τούλεγα, δεν μένεις μαζί μας τούτο το Πάσχα; Δίσταζε να μου απάντηση, και δεύτερη και τρίτη φορά τον παρεκάλεσα να μου πει πώς ξέρει ότι θα φύγη σύντομα κι εκείνος με δυσκολία μου απεκάλυψε: ευλογημένε Παύλε, είδα την Παναγία και τον Θεολόγο προ ολίγου και τους παρεκάλεσα να μείνω κοντά στα παιδιά μου κι αυτό το Πάσχα, αλλά μου είπαν «Δεν γίνεται άλλο, ελήφθη η απόφασις, Πάσχα θα κάμης στους Ουρανούς μαζί μας» κι αυτό το λέγω σαν εξομολόγηση, επειδή με βιάζεις, μη το ειπείς σε άλλους.

Κι έφυγε από τον κόσμο της ματαιότητος, αφού έδωσε την ζωήν του για τους άλλους, αφού εργάσθηκε σαν καλός εργάτης στον αμπελώνα του Κυρίου, αφού αρίστευσε στις εξετάσεις του στο στάδιο των πνευματικών ασκήσεων, αφού υπηρέτησε και Εκκλησία και Πατρίδα σαν καλός χριστιανός και ακέραιος Έλληνας. Κοιμήθηκε στις 16 Απριλίου 1970 σε πλήρη διαύγεια των αισθήσεών του. Το λείψανό του πήρε μορφή ουράνια, όψι χαρούμενη κι ειρηνική, απέραντη γαλήνη βασίλευε στο ασκητικό του πρόσωπο, πράγματι αγιασμένου ανθρώπου έκφραση, που εκοιμήθη εν Κυρίω.... 

Αξίζει να προσθέσω ένα γεγονός που δείχνει πως εδέχετο μυστικές κλήσεις για την σωτηρία των άλλων και που θυμίζει τον μεγάλο Απόστολο των Εθνών που ήκουσε την φωνήν του Μακεδόνος «διαβάς βοήθησον ημίν». Ο αείμνηστος γέροντας ενώ ευρίσκετο στο κελλί του στην Μονή της Πάτμου, ακούει κάποια Ελένη από την Ικαρία να τον καλεί να σπεύση να την σώση. Δεν χάνει καιρό, κατεβαίνει στο λιμάνι του νησιού και ως εκ θαύματος ευρίσκει ιστιοφόρο που έφευγε για την Ικαρία. Θαλασσοδαρμένος φθάνει στον προορισμό του και αμέσως ερωτά αν υπάρχει κάποια Ελένη χήρα και πληροφορείται ότι προ ήμερων έχασε τον άνδρα της· αμέσως ρώτησε να μάθη τον δρόμον που ωδηγούσε στο σπίτι της χήρας γυναικός. Δεν εζήτησε να ανάπαυση το κουρασμένο σαρκίο του, αλλά σπεύδει χωρίς καθυστέρηση, η φωνή της Ελένης τον ενοχλεί. Εκεί που βάδιζε βλέπει μια έξαλλη γυναίκα να τρέχη απελπισμένη, την φωνάζει με το όνομα της και λέγει: «Ελένη που πηγαίνεις, για σένα ήλθα». Και η πονεμένη γυναίκα συνέρχεται, βλέπει τον πνευματικό, σκέπτεται αυτό που θα έκαμνε και εξομολογείται ότι την στιγμή εκείνη επήγαινε να πνιγή στην θάλασσα. Η γυναίκα εσώθη, το θαύμα έγινε, όπως η ίδια μου το εξιστόρισε... 

Η αδελφή Ευφροσύνη με εβεβαίωσε ότι όταν πήγε να ασπασθή τον τάφο του Γέροντα, ησθάνθη τέτοια ευωδία, ώστε στην συνείδηση της στέκει σαν ένας πατερικός άγιος, ο οποίος πράγματι έχει αγιάσει. 

Ένα άλλο πνευματικό του τέκνο, η Μ.Κ. μου διηγήθη ότι τον Νοέμβριο του 1954 επισκέφθηκε τον Γέροντα στην Πάτμο και την φιλοξένησε στο ι. Κοινόβιο του Ευαγγελισμού. Επί δύο ήμερες παρέμενε στον πύργο του Μοναστηριού· την τρίτη ημέρα ο αείμνηστος επέμενε να μη κοιμηθή πλέον στο μέρος αυτό, πράγμα που έγινε. Την νύκτα εκείνη έπεσε ακριβώς σε αυτό το κρεββάτι κεραυνός. Ημπορεί να θεωρηθή τυχαίο γεγονός η σωτηρία ενός ανθρώπου με την επιμονή του πνευματικού πατρός;

Τελευταίες υποθήκες του αειμνήστου Πατρός Αμφιλοχίου

14 Απριλίου 1970, 10η μ.μ. 
  • Στην βασιλεία των ουρανών βασιλεύει η ειρήνη και η χαρά παιδί μου. 
  • Να έχετε αγάπη μεταξύ σας, να παρακαλήτε τον Θεόν να με συγχωρήση, διότι δεν σας έδωσα τίποτε ως πατέρας... (Γερόντισσα συγκεκινημένη). Το παν, Γέροντα, μας έδωσες. 
  • Τη Γερόντισσα ν' αγαπάτε. Ο Θεός να σας ενισχύη να οδηγήσητε καλώς το ποίμνιον που σας έδωκε να διευθύνετε. Θα αισθάνομαι πολλήν χαράν όταν σας βλέπω να προχωρήτε. Να παρακαλήτε να με βάλη και με ο Κύριος εις την θέσιν σας. Πάντα θα εύχωμαι να ζήσουμε αεννάως εις την δόξαν του Παραδείσου. Θέλω να συνέχισης πιστά το έργον μου όταν θα φύγω. Θα χαίρωμαι όταν θα βλέπω ότι προχωρείτε εις τις άγιες γραμμές του Μοναχισμού....

15 Απριλίου 1970 
  • Πρέπει να είσθε παιδιά της αγάπης. Δεν θα φοβήσθε τον διάβολον. 
  • Να έχης υπομονήν, ταπείνωσιν και αγάπην.Θα έχετε αρχαίαν ανάμνησιν για την συνάντησιν με τον Γέροντά σας.
  • Ο Θεός ευλόγησε να έλθουν όλα τα παιδιά μου.
  • Δεν έχω άλλην χαράν και άλλον πόθον, να σας δω μέσα στον Παράδεισον. Ο Θεός να σας αξιώση της δόξης Του. Έχω μεγάλην συγκίνησιν που έχω πλάι μου όλα μου τα παιδιά. Άλλη χαρά δεν έχει ο πατέρας. 
  •  (Πνευματικό παιδί: πολύ τον αγαπάς, Γέροντα, τον Θεολόγον).
  • Από μικρό παιδί τον έβλεπα, τον αγαπούσα, προσευχόμην και παρακαλούσα να γίνω ένας μαθητής του και οπαδός του. Και έγινε. 
  • Να ζήσετε βίον ειρηνικόν και άγιον, να κρατήσετε τις γραμμές των πατέρων σας, να ζήσετε τον χριστιανικόν και ελληνικόν βίον... 
  • Ανδρίζεσθε και κραταιούσθε, για να μην έλθετε εις πειρασμόν. Μη δίδετε σημασίαν εις τον κόσμον. Ο κόσμος εξ αρχής και τους Αποστόλους και όλους τους Αγίους τους έπιασε για τρελλούς «...και εμέ εδίωξαν και υμάς διώξουσιν». Να έχωμεν την ομόνοιαν και την ειρήνην. Αυτά ευλογεί ο Θεός. 
  • Ο Θεός να σας ευλογήση, να είναι πάντα κοντά σας στις εργασίες σας, στις σκέψεις σας. Να μην αναμιγνύεσθε ούτε στα κομματικά, ούτε στα προσωπικά. Πάντοτε να λέγετε: Ο Θεός να σας φωτίζη να κάνετε ό,τι είναι καλύτερον για τον τόπον μας. 
  • Ημών το πολίτευμα εν «ουρανοίς υπάρχει». Εδώ ψευτοζούμε, λοιπόν να μη στενοχωρούμεθα ό,τι και να μας συμβή... 
  • Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν. Εμείς αυτό πρέπει να λέγωμε είτε καλά έχομε είτε κακά. 
  • Όπου εγωισμός εκεί Πνεύμα Θεού δεν υπάρχει. 
  • Δεν ημπορεί να λέγεται Χριστιανός εκείνος όπου δεν έχει αγάπην. Προσποιείται τον Χριστιανόν... 

16η Απριλίου, 12η μεσημβρινή (Εις τον ιατρόν της Πάτμου)

Το Πνεύμα του Θεού να είναι πάντοτε μαζί σας, όλες οι διαγνώσεις σας να είναι φωτισμένες. Να είσαι ευχάριστος και εις τους ανθρώπους και εις τον Θεόν. Εύχομαι εκ καρδίας να γίνης ένας Ιεραπόστολος ιατρός, διότι το πλησίασμα του Χριστιανού ιατρού εις τον άρρωστον παίζει σπουδαίον ρόλον. Εγώ σε αγαπώ διότι έχεις εντός σου εθνικότητα και θρησκευτικότητα. Δεν σε θεωρώ ως ιατρόν, αλλ' ως ιδικόν μου πρόσωπον.

Εκοιμήθη μετ' ολίγον (2.15 μ.μ.) εν Κυρίω.

Οποία όντως πνευματική διαύγεια!