e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2018

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης έγινε δεκτός στο Ελληνικό Ινστιτούτο Βενετίας από τον ΥΞΥΠΕΞ Μάρκο Μπόλαρη







Ο Υφυπουργός Εξωτερικών Μάρκος Μπόλαρης μετέβη αυτές τις μέρες στη Βενετία, όπου πραγματοποίησε επίσκεψη ενημέρωσης και συνεργασίας με τα θεσμικά όργανα του Ελληνικού Ινστιτούτου Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών Βενετίας, ήτοι την Διοικούσα Επιτροπή, την Εποπτική Επιτροπή και τον Διευθυντή. 

Ο σκοπός της συνεργασίας αφορά στην υλοποίηση του νέου θεσμικού πλαισίου που πρόσφατα ψήφισε η Βουλή των Ελλήνων και τη λειτουργία του Ινστιτούτου στα πρότυπα και ποιοτικά επιστημονικά επίπεδα των καλυτέρων αντίστοιχων ιδρυμάτων διεθνώς ενώ επείγουσα κρίνεται η ψηφιοποίηση των εγγράφων και κωδικών του πολύτιμου Ιστορικού Αρχείου της Ελληνικής Ορθόδοξης Κοινότητας Βενετίας. Στο πλαίσιο αυτό υπήρξε συνεργασία με τον Πρόεδρο κ. Δημήτρη Ζαφειρόπουλο και το Δ.Σ. της Κοινότητας Βενετίας, με την Πρέσβειρα της Ελλάδας στην Ιταλία κα. Αθανασίου, και τον Επίτιμο Πρόξενο της Ελλάδας στη Βενετία. 

Ο ΥΦΥΠΕΞ επισκέφτηκε εθιμοτυπικώς την έδρα της Ιεράς Μητρόπολης Ιταλίας και είχε συνάντηση με τον Σεβ. Μητροπολίτη Ιταλίας κ. Γεννάδιο, με τον οποίο συζήτησε για τις προκλήσεις της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Ιταλία, την οργάνωση των 74 ενοριών της, την οικουμενική διάσταση του έργου της και τις σχέσεις με τους Ρωμαιοκαθολικούς και το ιταλικό κράτος.




Το απόγευμα της 14ης Νοεμβρίου, ο κ. Μπόλαρης υποδέχθηκε, στο αεροδρόμιο Μάρκο Πόλο της Βενετίας, τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο, τον οποίο συνόδευσε στο Ελληνικό Ινστιτούτο Βενετίας, όπου έγινε επίσημη υποδοχή του, στην οποία παρέστησαν, πέραν του ιδίου του Υφυπουργού, η Πρέσβης στη Ρώμη, κυρία Τασία Αθανασίου, ο Πρόεδρος της Εποπτικης Επιτροπής και ο Διευθυντής του Ελληνικού Ινστιτούτου.




Πρωθιερέας Κοβαλένκο: "Το Συμβούλιο Ενότητας θα γίνει στις 22 Νοεμβρίου" | Протоієрей Коваленко: "Об’єднавчий собор обіцяють 22 листопада"


[Επιμέλεια κειμένου: π. Παν. Καποδίστριας]

Ο Πρωθιερέας Γκεόργκι Κοβαλένκο (πρώην εκπρόσωπος Τύπου της εν Ουκρανία Ρωσικής Εκκλησίας, πρύτανης του Ορθόδοξου Ανοικτού Πανεπιστημίου Αγία Σοφία, κοινωνικός ακτιβιστής, μπλόγκερ και πατέρας πέντε παιδιών), ομιλώντας στο radiosvoboda.org, ανέφερε ότι το προετοιμαζόμενο Συμβούλιο Ενότητας των Εκκλησιών της Ουκρανίας έχει ήδη προγραμματισθεί για τις 22 Νοεμβρίου 2018. Τότε θα εκλεγεί ο ηγέτης και προκαθήμενος της ενιαίας Εκκλησίας, ο οποίος θα λάβει ακολούθως τον Τόμο της Αυτοκεφαλίας από την Μητέρα Εκκλησία, το Οικουμενικό Πατριαρχείο. "Βρισκόμαστε σε μεταβατική περίοδο. [...]  Αξίζει η αναμονή", προσέθεσε. 

Ο ίδιος δήλωσε ότι υπάρχουν πολλοί στη χώρα, οι οποίοι θέλουν να σπάσουν τη σχέση "Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία - Πατριαρχείο Μόσχας" (UOC-MP) και να απομείνει σκέτο το "Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία" (UOC). Ο ίδιος, είπε, ανήκει σε αυτό: "UOC". Άλλωστε, "το Πατριαρχείο της Μόσχας είναι μια εκκλησία της ΕΣΣΔ, ένα βασίλειο που εξακολουθεί να παραμένει στον μετασοβιετικό χώρο", τόνισε με νόημα.


Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας μιλά για τη συμφωνία Ιερωνύμου - Τσίπρα


Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκος Μητσοτάκης μιλά για τη συμφωνία Ιερωνύμου - Τσίπρα από το επίσημο βήμα της Βουλής, σήμερα το απόγευμα, 14 Νοεμβρίου 2018.



[...]
Περιλαμβάνονται, τέλος, και μερικές ρυθμίσεις, όπως για τις σχέσεις Κράτους-Εκκλησίας, οι οποίες δεν χρειάζονται Συνταγματική Αναθεώρηση, καθώς αρκούν απλές νομοθετικές παρεμβάσεις.
Επιτρέψτε μου εδώ ένα σχόλιο γύρω από τη ζήτημα αυτό, καθώς είναι και εξαιρετικά επίκαιρο. Ακόμη και την Εκκλησία φοβάμαι πως εργαλειοποιεί με κυνισμό η κυβέρνηση. Αντιμετωπίζετε ένα εξαιρετικά κρίσιμο θέμα ως ένα διμερές παζάρι, ξεσηκώνοντας ταυτόχρονα χιλιάδες ιερείς και δημιουργώντας πολλά προβλήματα στις σχέσεις του ελληνικού κράτους με το Πατριαρχείο. Βαφτίζετε τους ιερείς ως τι τώρα; Ως «ιδιωτικούς υπαλλήλους»; Ως κάτι διαφορετικό; Πάντως τους εξαιρείτε από την ενιαία αρχή πληρωμών, υποκρινόμενοι ότι δεν είναι δημόσιοι υπάλληλο, αλλά ταυτόχρονα θα εξακολουθεί ο κρατικός προϋπολογισμός να τους πληρώνει. Αλλά, βέβαια, έτσι σας δίνεται η δυνατότητα να ανοίξετε ακόμα 10.000 θέσεις προσλήψεων για να τακτοποιήσετε κι άλλους πελάτες σας.
Πριν από λίγο συνάντησα την Ένωση Κληρικών. Επαναλαμβάνω κι εδώ, στην Εθνική Αντιπροσωπεία, αυτό που τους είπα. Στη δική μας χώρα, η Εκκλησία είναι υπόθεση ενός ολόκληρου λαού. Γι’ αυτό, η ρύθμιση των σχέσεων Πολιτείας – Εκκλησίας δεν μπορεί να γίνει κρυφά από το λαό, δε μπορεί να γίνει χωρίς το λαό και, πολύ περισσότερο, δε μπορεί να γίνει με το λαό απέναντι. Δεν θα δεχτούμε καμία αλλαγή που να δημιουργεί συνθήκες ανασφάλειας στους κληρικούς. Ο απλός ιερέας είναι στήριγμα της κάθε τοπικής κοινωνίας, είτε αυτό αρέσει σε κάποιους είτε δεν αρέσει. Και θέλω να διαβεβαιώσω τους κληρικούς όχι μόνον ότι απολαμβάνουν την αμέριστη συμπαράσταση μας και το σεβασμό μας, αλλά και ότι αυτή η κοροϊδία της κυβέρνησης δεν πρόκειται να περάσει. Διότι κοροϊδία και απάτη είναι κ. Τσίπρα να υποστηρίζετε ότι αδειάζουν 10.000 θέσεις στο Δημόσιο, την ώρα που οι κληρικοί εξακολουθούν να μισθοδοτούνται από το κράτος. Και η άποψή μας είναι ξεκάθαρη. Το άρθρο 3 δεν χρειάζεται καμία αναθεώρηση, διότι μια τέτοια αναθεώρηση, το μόνο το οποίο μπορεί να προκαλέσει είναι να θέσει σε κίνδυνο την ισορροπία των σχέσεων μεταξύ της Εκκλησίας της Ελλάδας και του Πατριαρχείου.  Για όσους ενδιαφέρονται για την περιβόητη θρησκευτική ουδετερότητα ας διαβάσουν, όχι το άρθρο 3, αλλά το άρθρο 13 του Συντάγματος που κατοχυρώνει με απόλυτο τρόπο την ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης και την ίση αντιμετώπιση όλων των θρησκειών από το κράτος. Εμείς υπερασπιζόμαστε  την προστασία της θρησκευτικής ελευθερίας. Όμως με σεβασμό στην ιστορία μας και στον πολιτισμό μας. Και, φυσικά, με σεβασμό στο γεγονός ότι η πλειοψηφία των συμπολιτών μας είναι Ορθόδοξοι Χριστιανοί. Το κράτος δεν μπορεί να αδιαφορεί και δεν μπορεί να υποτιμά τη θρησκευτική πίστη του 95% του Ελληνικού λαού. Και κάτι ακόμα. Η Εκκλησία δεν είναι εταιρεία και φυσικά η αποστολή της δεν είναι να κερδίζει χρήματα. Βεβαίως έχει κάθε δικαίωμα να αξιοποιεί την περιουσία της για να υποστηρίζει το φιλανθρωπικό της έργο. Και αυτό είναι κάτι το οποίο πρέπει να το διευκολύνει η πολιτεία. Αυτό, όμως, πρέπει να γίνεται σύμφωνα με τους νόμους, τις προϋποθέσεις και τις φορολογικές επιβαρύνσεις που ισχύουν για όλους. Και βέβαια η ύπαρξη διαφορετικών εκκλησιαστικών καθεστώτων στην Ελλάδα είναι ένα πλεονέκτημα, δεν είναι ένα μειονέκτημα. Η εκάστοτε Κυβέρνηση οφείλει να προστατεύσει αυτά τα καθεστώτα, να δίνει ίσες ευκαιρίες και όχι να δημιουργεί διχόνοιες και ανισότητες μεταξύ τους.
[...]

Ψήφισμα των Ιερέων της Κέρκυρας για την πρόθεση συμφωνίας μεταξύ Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πρωθυπουργού




Το πρωί της Τετάρτης, 14ης Νοεμβρίου 2018, συνεκλήθη εκτάκτως  Ιερατική Σύναξη της Ι. Μ. Κερκύρας, υπό του Σεβ. Μητροπολίτου Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκταρίου, στο Πνευματικό Κέντρο, όπου και εξέδωσε το κάτωθι ψήφισμα:

“Οἱ ἱερεῖς τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κερκύρας, Παξῶν καί Διαποντίων Νήσων συμμετείχαμε σέ ἔκτακτη ἱερατική σύναξη ἡ ὁποία ἔγινε ὑπό τήν προεδρία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Νεκταρίου τήν Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2018 στό Πνευματικό Κέντρο τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας. Θέμα τῆς συνάξεως ἦταν  οἱ ἐξελίξεις οἱ ὁποῖες ἀφοροῦν τόσο τήν ἐπικείμενη συνταγματική ἀναθεώρηση, ὅσο καί τήν θέση μας στήν ἑλληνική κοινωνία, ὕστερα ἀπό τήν αἰφνίδια ἀνακοίνωση προθέσεως συμφωνίας μεταξύ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερωνύμου καί τοῦ Πρωθυπουργοῦ κ. Τσίπρα.

Οἱ ἱερεῖς, ὕστερα ἀπό συζήτηση καί κατάθεση προβληματισμῶν, ὁμοφώνως ἐγκρίνουμε καί ὑπογράφουμε τό κάτωθι ψήφισμα:

1. Ἐκφράζουμε τήν βαθιά ἀνησυχία μας καί τήν ἀντίθεσή μας στήν πρόταση τοῦ κυβερνῶντος κόμματος γιά ἀναθεώρηση τοῦ ἄρθρου 3 τοῦ Συντάγματος τῆς χώρας μας μέ τήν εἰσαγωγή τῆς πρότασης: «Ἡ Ἑλληνική Πολιτεία εἶναι θρησκευτική οὐδέτερη». Κατ’ ἀρχάς ἡ δήλωση αυτή διαγράφει μέ τόν πλέον ἐπίσημο τρόπο ἕνα συστατικό στοιχεῖο τῆς ταυτότητας τῆς πατρίδος μας, ὅπου Πολιτεία καί Ἐκκλησία πορεύονται ἀπό τά χρόνια τοῦ Βυζαντίου μέ συναλληλία. Ἡ θρησκευτική οὐδετερότητα τῆς ἑλληνικῆς πολιτείας θά ἔχει ἄμεσες συνέπειες στόν τρόπο λειτουργίας τοῦ κράτους ἔναντι τῶν παραδόσεων τοῦ  λαοῦ μας, οἱ ὁποῖες εἶναι κατοχυρωμένες θεσμικά. Εἶναι πιθανόν νά καταργηθοῦν γιά παράδειγμα ἀπό ἐπίσημες ἑορτές τοῦ κράτους οἱ ἑορτές τῆς πίστεώς μας, ὅπως τά Χριστούγεννα, τά Θεοφάνεια, ἡ Κοίμηση τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἡ μνήμη τῶν τοπικῶν Ἁγίων, μέ ὅ,τι αὐτό συνεπάγεται γιά τίς ἀργίες ἀπό τήν ἐργασία, ἀπό τά μαθήματα τῶν σχολείων, ἀπό τό δικαίωμα στολισμοῦ τῶν πόλεων, ἀπό τήν τέλεση λιτανειῶν, εφόσον ὅλες αὐτές οἱ ἐκδηλώσεις θά θεωροῦνται στοιχεῖα τοῦ ἰδιωτικοῦ βίου τῶν ἀνθρώπων καί ὄχι τῆς δημόσιας παράδοσης. Παράλληλα, δέν ἀποκλείεται νά τεθοῦν ζητήματα ὅπως ἡ ἀφαίρεση τοῦ σταυροῦ και τῶν εἰκόνων ἀπό δημόσιους χώρους, ἀπό τά σχολεῖα, τά δικαστήρια, ἐνῶ καί τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν αὐτομάτως θά μετατραπεῖ σέ Θρησκειολογία.  

Ἡ μέχρι τώρα συμπόρευση Πολιτείας καί Ἑκκλησίας εἶναι σύμφωνη μέ τα πατροπαράδοτα τοῦ λαοῦ μας, ενῶ οὐδέποτε ἐτέθη ζήτημα παραβίασης τῆς θρησκευτικῆς ἐλευθερίας καί ὅλων τῶν δκαιωμάτων τῶν ἑτεροδόξων, τῶν ἀλλοθρήσκων, τῶν θρησκευτικῶς ἀδιαφόρων, τῶν ἀθέων, καθότι προστατεύονται ἐπαρκῶς ἀπό τό ἄρθρο 13 τοῦ ὑφιστάμενου Συντάγματος.  

Ἐπικρατοῦσα θρησκεία σημαίνει μέχρι σήμερα ὅτι ἡ πολιτεία ἀναγνωρίζει ὡς θρησκεία τοῦ κράτους τήν πίστη τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας, τήν ὁποία ἀκολουθεῖ ἡ συντριπτική πλειονότητα τῶν Ἑλλήνων. Ὅπως παρατηρεῖ, ἄλλωστε, ὁ Σεβασμιωτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος: «Ἡ Ἑλληνική Πολιτεία δέν μπορεῖ νά εἶναι θρησκευτικά οὐδέτερη ὅταν εἶναι ὑποχρεωμένη νά προστατεύση τήν μουσουλμανική μειονότητα τῆς Θράκης, βάσει τῆς   συνθήκης τῆς Λωζάννης».

Διαμαρτυρόμεθα λοιπόν γιά τήν πρόταση καί ζητοῦμε τό ἄρθρο 3 νά παραμείνει ς ἔχει.

2. Σέ ὅ,τι ἀφορᾶ στό θέμα τῆς μισθοδοσίας τοῦ κλήρου ἐκφράζουμε τήν βαθιά ἀνησυχία μας γιά τήν ἀνακοινωθεῖσα πρόθεση συμφωνίας γιά τούς κάτωθι λόγους:

α. διότι ἔγιναν διαπραγματεύσεις ἐν κρυπτῷ μεταξύ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου καί τοῦ πρωθυπουργοῦ, ὡσάν ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος νά μήν διοικεῖται ἀπό τήν Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας, ἀλλά μόνον ἀπό τόν Ἀρχιεπίσκοπο. Τήν ἴδια στιγμή, γιά ἕνα θέμα τό ὁποῖο ἔχει ἄμεσες συνέπειες στήν ζωή τόσο ἡμῶν τῶν ἰδίων ὅσο καί τῶν οἰκογενειῶν μας, καθότι οἱ περισσότεροι εἴμαστε ἔγγαμοι καί γονεῖς, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἐφάνη σάν νά μήν ἐνδιαφέρεται γιά τήν γνώμη μας, σάν νά μήν ἐνδιαφέρεται γιά τούς ἱερεῖς, τά παιδιά του, τά παιδιά ὅλων τῶν ἐπισκόπων!

β. Ἡ ὅλη μεθόδευση τῆς συμφωνίας εἶναι τό εὐχαριστῶ γιά τό ὅτι ἐπί δέκα χρόνια στά ὁποῖα ἐκράτησε καί κρατᾶ ἡ οἰκονομική κρίση στήν πατρίδα μας, ἡ Ἐκκλησία καί ἰδιαίτερα οἱ ἐνορίες καί οἱ ἱερεῖς, ὡς ἀχθοφόροι τῆς ἀγάπης, τρέξαμε καί θά συνεχίσουμε νά τρέχουμε προκειμένου νά συλλέξουμε τόν ἐπιούσιο ἄρτο τῶν ἀνθρώπων πού μαστίζονται ἀπό τήν κρίση καί ἔχασαν τήν ἀξιοπρεπῆ ζωή καί διαβίωσή τους. Οἱ ἱερεῖς, εἴτε μέ τά συσσίτια, εἴτε μέ τά κοινωνικά παντοπωλεῖα, μέ τήν συγκέντρωση ρούχων καί φαρμάκων προσπαθήσαμε νά στηρίξουμε  τό  σύνολο τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας, γιά νά μήν καταρρεύσει. Τό μεγαλύτερο προνοιακό ἔργο τῆς πατρίδας μας τό ἔχει ἀναλάβει ἡ Ἐκκλησία καί οἱ προνοιακές μονάδες εἶναι οἱ ἄριστες, σέ σύγκριση μάλιστα καί μέ τίς κρατικές. Ἀντί τοῦ μάνα λοιπόν χολή; Ἀντί τοῦ εὐχαριστῶ ὁ διωγμός καί ὁ ἐμπαιγμός;

γ. Ἡ ὅλη ἐπιχειρηματολογία περί τῆς προθέσεως συμφωνίας στηρίζεται οὐσιαστικά στό ὅτι τό ἑλληνικό κράτος δέν ἔχει ἀναγνωρίσει ἐπίσημα ὅτι ὀφείλει στήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἀποζημίωση γιά τήν ἀναγκαστική  ἀπαλλοτρίωση τῆς περιουσίας της, καί γι’ αὐτό χορηγεῖ τούς μισθούς τῶν κληρικῶν. Ὅταν ὅμως τό ἑλληνικό κράτος ἐν τοῖς πράγμασι (de facto) χορηγεῖ αὐτήν τήν μισθοδοσία, μέ πρώτη ἀπόφαση τῆς Δ΄ Ἐθνοσυνέλευσης τοῦ 1829 καί μέ ὁριστική καταβολή τῶν ὑπεσχημένων ἀπό τό 1945 (μέρους τοῦ μισθοῦ), τό 1968 (πλήρης ἐξομοίωση τῶν κληρικῶν μέ τούς ὑπόλοιπους δημοσίους ὑπαλλήλους) καί τό 2013 μέ τήν ἔνταξη τῶν κληρικῶν στήν Ἑνιαία Ἀρχή Πληρωμῶν, τί ἄλλο μαρτυρεῖ παρά τήν ἀναγνώριση ἐκ μέρους τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας  ὅτι ὀφείλει στήν Ἐκκλησία;

Σκόπιμα (;) ὁ Ἁρχιεπίσκοπος σπεύδει νά χαιρετίσει τήν συμφωνία ὡς τήν πρώτη ἐπίσημη ἀναγνώριση ἀπό τήν πλευρά τοῦ κράτους ὅτι μισθοδοτεῖ τόν κλῆρο ἀντί τῆς περιουσίας πού ἀπαλλοτρίωσε. Μήπως ὅμως ἡ ἔμμεση παραίτηση τῆς Ἐκκλησίας ἀπό ὅποιο δικαίωμα ἄλλης ἀποζημίωσης, ἔστω καί μέ ἀμφίβολα ἀποτελέσματα (ἄν καί ἡ ἀπόφαση τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Δικαστηρίου Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων τό 1994 γιά τήν μοναστηριακή περιουσία, διά τῆς ὁποίας δικαιώθηκαν οἱ Μονές πού προσέφυγαν σ’ αὐτό ἐναντίον τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους πού ἐπεχείρησε νά ἀπολλοτριώσει γιά μία ἀκόμη φορά τίς περιουσίες τους μέ τόν νόμο Τρίτση τοῦ 1987, δείχνει ὅτι ὅταν ὑπάρχει θέληση, προετοιμασία καί ἀποφασιστικότητα ὅλα γίνονται), λύνει τά χέρια τοῦ κράτους γιά νά φανεῖ ἐπιλῆσμον γιά μία ἀκόμη φορά;

δ. Πόσο βέβαιοι καί ἥσυχοι μποροῦμε νά εἴμαστε γιά τήν ἀπόδοση τῆς ἐπιδότησης μέ τήν ὁποία τό ἑλληνικό κράτος θά καλύψει τούς μισθούς τῶν κληρικῶν, ὅταν διαπιστώνουμε καθημερινά ὅτι ὅπου ὑπάρχει ὁ τρόπος τῆς ἐπιδότησης, αὐτή δέν καταβάλλεται πάντοτε πλήρως καί στήν ὥρα της; Γιατί δέν ἀρκούμαστε στήν καταβολή τῶν μισθῶν μας ἀπό τήν Ἑνιαία Ἁρχή Πληρωμῶν, διά τῆς ὁποίας ὅ,τι ἰσχύει γιά τούς ἄλλους κρατικούς ὑπαλλήλους ἰσχύει καί γιά μᾶς, κάτι πού μᾶς ἀπάλλαξε ἀπό τό ἄγχος τῆς ἐπιβίωσης, δίδοντάς μας τήν δυνατότητα νά ἀφοσιωθοῦμε ἀπρόσκοπτα στά καθήκοντά μας;

ε. Γιατί νά ὑπάρξει διαχωρισμός ἀνάμεσα στούς ἱερεῖς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί στούς ἱερεῖς τῆς Κρήτης καί τῶν Δωδεκανήσων, ὅπως δυστυχῶς ἀφήνεται νά διαφανεῖ σχετικά μέ τήν συμφωνία; Δύο ταχυτήτων ἱερεῖς θά ὑπάρξουν: αὐτοί πού θά περιμένουν τήν ἐπιδότηση καί αὐτοί πού θά ἀνήκουν στήν Ἑνιαία Ἁρχή Πληρωμῶν. Μήπως στήν συνέχεια θά ὑπάρξουν καί δύο καθεστῶτα ἐκκλησιαστικῆς ἐκπαίδευσης, αὐτά τῶν Ἀκαδημιῶν Ἀθήνας, Θεσσαλονίκης καί Ἰωαννίνων, στά ὁποῖα οἱ διδάσκοντες καί τό προσωπικό θά πληρώνονται μέ ἐπιδότηση, καί τῆς Κρήτης, στό ὁποῖο οἱ πληρωμές θά γίνονται ἀπό τήν Ἑνιαία Ἀρχή Πληρωμῶν; Μήπως θά ὑπάρξουν καί δύο περιεχόμενα τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, δύο τρόποι ἀναγνωρίσεως τῶν Μητροπολιτῶν κ.ο.κ. Τραγελαφικές καταστάσεις...

στ. Διαμαρτυρόμαστε γιά τόν χαρακτηρισμό ὅτι μέ τήν συμφωνία «θά ἀποτινάξουμε τήν ρετσινιά τοῦ δημοσίου ὑπάλλήλου». Τό ὅτι τύποις δέν εἴμαστε «δημόσιοι ὑπάλληλοι» ἀλλά «θρησκευτικοί λειτουργοί», τό γνωρίζουμε. Τό ὅτι στήν οὐσία οὐδέποτε συμπεριφερόμαστε καί λειτουργοῦμε ὡς «δημόσιοι ὑπάλληλοι», μέ τήν κακή ἔννοια τοῦ ὅρου, δηλαδή ὡς ἀνεύθυνοι, ἀδιάφοροι, κακοί ἐπαγγελματίες, οἱ ὁποῖοι κοιτοῦμε μόνο τό ὡράριο καί τόν μισθό μας, τό γνωρίζει τόσο ὁ ἐπίσκοπός μας ὅσο καί ὁ λαός τόν ὁποῖο διακονοῦμε ἀπό φυλακῆς πρωίας μέχρι νυκτός, χωρίς ἀργίες, χωρίς Κυριακές, χωρίς νά ἐπικαλεστοῦμε ὡράρια, μέ στερήσεις, κάποτε καί μέ παραμέληση τῶν παιδιῶν μας. Προτιμοῦμε ὅμως νά εἴμαστε «δημόσιοι ὑπάλληλοι» μέ τήν ἔννοια ὅτι ὑπηρετοῦμε τό κοινό καλό καί ἐπιστρέφουμε στό πολλαπλάσιο  στήν πολιτεία πού μᾶς χορηγεῖ τόν μισθό μας, κοινωνικό, ἠθικό, ὑλικό, πνευματικό καλό, μέ πνεῦμα προσφορᾶς καί θυσίας, καθώς καί διάσωσης τῶν πατροπαράδοτων τοῦ τόπου μας, ὅπως κανένας ἄλλος δημόσιος θεσμός!

ζ. Στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἰσχύουν ἡ ἐλευθερία τοῦ λόγου, «ἡ τῶν πλειόνων ψῆφος», ἀλλά καί ἡ πειθώ καί ὁ διάλογος καί ὄχι «ἡ ἑνός ἀνδρός ἀρχή». Ζητοῦμε λοιπόν ἀπό τήν Ἱεραρχία  τῆς Ἑκκλησίας τῆς Ἑλλάδος νά μήν συναινέσει στήν πρόθεση συμφωνίας, γιά τήν ὁποία, ἀληθινά τί ἐμπαιγμός, τόσο ὁ πρωθυπουργός ὅσο καί ὁ κυβερνητικός ἐκπρόσωπος, ἀλλά καί ἄλλα ἁρμόδια χείλη, θεώρησαν ὅτι εἶναι ἤδη συμφωνία, καθώς διακήρυξαν τήν πρόθεσή τους νά προκηρύξουν τήν πρόσληψη 10.000 δημοσίων ὑπαλλήλων στήν θέση ἡμῶν, τούς ὁποίους κατά τά ἄλλα ἡ δική μας φυσική ἡγεσία μᾶς θεωρεῖ «μή δημόσιους ὑπάλληλους»!

Ἐξουσιοδοτοῦμε τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας κ. Νεκτάριο, ὁ ὁποῖος ὡς ἀληθινός πατέρας ἀπό τήν πρώτη στιγμή πού πληροφορήθηκε τά τῆς συμφωνίας ἐξέφρασε τήν συμπαράσταση, τό ἐνδιαφέρον καί τήν ἀγωνία του γιά μᾶς καί τίς οἰκογένειές μας, ὅπως πράττει ἀδιαλείπτως  ἐδῶ καί δεκαέξι χρόνια, νά μεταφέρει τίς θέσεις μας στήν Ἱεραρχία καί νά ὑπερασπιστεῖ ὄχι δικαιώματα μόνο, ἀλλά κυρίως τήν τιμή πρός τά πρόσωπά μας τήν ὁποία ἐπέδειξαν ὅλες οἱ προηγούμενες κυβερνήσεις καί πού ἡ παροῦσα δείχνει ὅτι θέλει νά θέσει σέ ἀμφισβήτηση”.

ΟΙ ΙΕΡΕΙΣ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ, ΠΑΞΩΝ ΚΑΙ ΔΙΑΠΟΝΤΙΩΝ ΝΗΣΩΝ

Μήνυμα Βαρθολομαίου για τα 85χρονα από τη γενοκτονία του Μεγάλου Λιμού της Ουκρανίας, με αναφορές στην εκκλησιαστική Αυτοκεφαλία


[Παρουσίαση: π. Παν. Καποδίστριας]

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, υπό την ατμόσφαιρα των διεργασιών για την χορήγηση εκκλησιαστικής Αυτοκεφαλίας στην Ουκρανία, θυμήθηκε κι εφέτος την επέτειο του Μεγάλου Λιμού και των τραγικών επιπτώσεων του 1932-33, οπότε πέθαναν από την πείνα εκατομμύρια αθώων ανθρώπων. Ο μεγάλος Λιμός είναι γνωστός ως "Γολοντομόρ" (ουκρανικά: Голодомор) και, σύμφωνα με τους ιστορικούς, συνέβη ως αποτέλεσμα της οικονομικής πολιτικής της Σοβιετικής Ένωσης, όταν, υπό την ηγεσία του Στάλιν, εφαρμόστηκε πρόγραμμα κολεκτιβοποίησης, το οποίο οδήγησε σε τόσο μεγάλες κι εκτεταμένες τραγικότητες τον δύστυχο λαό της μεγάλης αυτής χώρας.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης, λοιπόν, επί τη 85η επετείω του Γολοντομόρ, σε μήνυμά του προς τον λαό της Ουκρανίας, αναφέρει ότι πρόκειται για βίαιη πράξη κατά της ανθρωπότητας, από τις βιαιότερες στην ιστορία. Δηλώνει ότι προσεύχεται για την ανάπαυση των ψυχών των νεκρών και την επούλωση των οδυνηρών πληγών, υπενθυμίζοντας σε κάθε άνθρωπο καλής θελήσεως ότι η Εκκλησία δεν ανέχεται την αδικία και οποιαδήποτε δύναμη που υπονομεύει την κοινωνική συνοχή. Αντ' αυτών προτάσσονται οι κοινωνικές διδασκαλίες του χριστιανικού Ευαγγελίου, οι οποίες υπηρετούν τη φιλανθρωπία.

Σε άλλο σημείο ο Πατριάρχης αναφέρει ότι, αναθυμούμενοι το παρελθόν, χρειάζεται να προχωρήσουμε στο μέλλον με συμπόνια και συγχώρεση, σωζόμενοι στην Εκκλησία, το μυστικό Σώμα του Χριστού. Άλλωστε, το Οικουμενικό Πατριαρχείο έχει δύναμη, διότι διαθέτει θυσιαστική αγάπη, εργαζόμενο με σταυρική ταπεινότητα, ενώ η ιστορία του γέμει μαρτυρίων και θυσιών υπέρ του κόσμου, όλων των ανθρώπων και όλων των εθνών. Η Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως, ως Μητέρα Εκκλησία, ενσαρκώνει την ελεύθερη αγάπη του Θεού, ο Οποίος σταυρώθηκε θυσιαστικά για τον πλησίον, για όλους τους ανθρώπους.

Ως εκ τούτου ο Οικουμενικός Θρόνος -υπεύθυνος εκ των ιερών κανόνων για την ενότητα και σταθερότητα της Ορθοδοξίας- δεν αδιαφορεί όταν Ορθόδοξοι, όπως ο ουκρανικός λαός, υποφέρουν και αναζητούν επίλυση των θρησκευτικών προβλημάτων, που τους ταλαιπωρούσαν εδώ και αιώνες.

Ο Πατριάρχης επισημαίνει ακολούθως ότι ήταν καθήκον να παρέμβει για χάρη της αλήθειας και την προστασία της κανονικής τάξεως και της ορθόδοξης ταυτότητας, ώστε να οικοδομηθεί το σώμα του Χριστού και όχι για επίδειξη παγκόσμιας ισχύος. "Εάν παραμείνουμε αδιάφοροι, θα είμαστε αδικαιολόγητοι ενώπιον του Θεού και της ιστορίας", γράφει χαρακτηριστικά. Στο κλίμα αυτό η Μητέρα Εκκλησία, αποφάσισε να χορηγήσει Αυτοκεφαλία στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας, κάτι που μόνον αυτή μπορεί να πράξει, σύμφωνα με τους ιερούς Κανόνες.


ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΣΤΑ ΟΥΚΡΑΝΙΚΑ και ΑΓΓΛΙΚΑ: 


Звернення Його Всесвятості Вселенського Патріарха Варфоломія у 85-ту Річницю Голодомору

Возлюблені діти у Христі: Нехай Божі милість та мир будуть з усіма Вами.

Як і кожного року, історична та страждаюча Константинопольська Церква Матір, спілкується з усіма Вами з тягарем на серці, в молитві згадуючи Голодомор Українського Народу, трагічну та нелюдську подію 1932-1933 років, коли безліч людей загинули від навмисного та жорстокого голоду. Ця трагедія говорить сама за себе, серед інших жорстоких вчинків проти людства та Божого творіння здійснених у двадцятому столітті, як найбільш насильницька трагедія в історія досі відома.

Молячись за упокій душ померлих та за загоєння цієї болючої рани у свідомості Вашої благословенної Нації, ми нагадуємо всім людям доброї волі, що Церква не толерує несправедливість чи будь-яку силу направлену підривати суспільну згуртованість. Навпаки, Вона наголошує на суспільному вченні Християнського Євангелія закликаючи до (дияконії) служіння один одному та благодійності. Відповідальність Православ'я полягає в тому, щоб служити - як позитивний виклик сучасному людству, нагадуючи про Богом-натхненне життя та вираження справжньої свободи.

Коли ми пам'ятаємо минуле і вчимося з такої трагедії, ми повинні рухатися вперед у майбутнє із співчуттям та прощенням. В Церкві, містичному Тілі Христовому, ми збережені від печалей і страждань, в той самий час знаходячи сили пробачити і любити всіх людей. Вселенський Патріархат є сильний, тому що в нас є жертовна любов і тому, що він діє через смирення та Хрест. Його історія наповнена мучеництвом і жертовністю для світу, для всіх людей і для всіх націй. Константинопольська Церква, як Матір Церква, є втіленням вільної любові Христа, Який не розпинає, а є розп'ятий, Який жертвує Своєю душею за ближніх Своїх – за всіх людей.

З цієї причини, неприпустимим є те, що Вселенський Престол – який згідно Святих Канонів відповідає за єдність та стабільність Православ'я – залишався б байдужим, коли Православні люди, такі, як Український народ страждають та шукають вирішення церковних проблем, які мучать їх протягом століть. Ми втручаємося, тому, що це є наш обов'язок – виключно на засадах достовірно-церковних, всесвітніх та виключно з наднаціональних критерій – заради істини і традицій Церкви, захисту канонічного порядку та ідентичності Православ'я, завжди для розбудови тіла Христового, а не для себе і не для демонстрування світової сили чи влади. Залишаючись байдужими, ми залишилися б без виправдання перед Богом та історією.

Ця велика відповідальність Матері Церкви, Святої та Великої Церкви Христової, безумовно не має меж. Тому, так само, як і ми надали автокефалію всім помісним Церквам, Священний Синод вирішив надати автокефалію багатостраждальній Православній Церкві в Україні, щоб вона, також приєдналася до повноти Православ'я в єдності та внутрішньому мирі. Тільки Перший Престол Православ'я, Константинопольська Церква, має цю велику відповідальність згідно Святих Канонів.

Нехай Бог подасть спокій душам усіх жертв Голодомору, а всім Вам, духовні діти, нехай Він дарує терпіння у випробуваннях, а також любов і прощення один одному. Нехай буде благодать Господа нашого Ісуса Христа, любов Бога Отця і причастя Святого Духа зі всіма Вами. Амінь.

Ваш щирий молитвеник перед Богом,

+ВАРФОЛОМІЙ

Архієпископ Константинополя – Нового Риму та Вселенський Патріарх

 

MESSAGE By His All-Holiness Ecumenical Patriarch Bartholomew
On the 85thAnniversary of the Holodomor


Beloved children in the Lord: May God's grace and peace be with you.

As every year, we are communicating with all of you with a heavy heart from the historic and martyric Mother Church of Constantinople while prayerfully commemorating the Holodomor of the Ukrainian People, the tragic and inhumane events of the years 1932-1933, when countless human beings lost their lives through deliberate and brutal famine.  This tragedy inscribes itself among other atrocities against humanity and God's creation committed over the twentieth century, the most violent in history thus far.

As we pray for the repose of the victims' souls and for the healing of this painful wound in the conscience of your blessed Nation, we remind all people of goodwill that the Church does not tolerate injustice or any type of force that undermines social cohesion.  Rather, it underscores the social teaching of the Christian Gospel and promotes diakonia and philanthropy. Orthodoxy's responsibility is to serve as a positive challenge for contemporary humankind, a God-inspired perspective of life and an expression of authentic freedom.

When remembering the past and learning from its tragedies, we ought to move ahead into the future with compassion and forgiveness.  For, it is in the Church, the mystical Body of Christ, that we are spared from sorrow and suffering, while at the same time we find strength to forgive and love all people.  Our Ecumenical Patriarchate is strong because it has a sacrificial love and acts through humility and the Cross.  His story is filled with martyrdom and sacrifice for the world, for all peoples and for all nations.  The Church of Constantinople, as the Mother Church, is the incarnation of the free love of Christ, who does not crucify but is crucified, who sacrifices His soul for His friends – for all men.  

For this reason, it is inconceivable that the Ecumenical Throne – which according to the Holy Canons is responsible for the unity and stability of Orthodoxy – would remain indifferent when an Orthodox people, such as the Ukrainian people, suffer and seek a solution to the ecclesiastical problems that have tormented them for centuries.  Therefore, we intervene by obligation – always on the basis of authentically ecclesiastical, truly universal and purely supra – national criteria – for the truth and tradition of the Church, the defense of canonical order and the identity of Orthodoxy, all for the purpose of building up the body of Christ, not for ourselves and not for demonstrating worldly strength and power.  By remaining indifferent, we would be left with no excuse before God and history.

This great responsibility of the Mother Church, the Holy and Great Church of Christ, certainly has no limits.  That is why, just as we have granted autocephaly to all local Churches, the Holy and Sacred Synod has similarly decided to grant autocephaly to the Orthodox Church in Ukraine, which is tormented in many ways, so that she, too, may join the plentitude of Orthodoxy in unity and internal peace.  Only the First Throne of Orthodoxy, the Church of Constantinople, holds this high responsibility according to the Holy and Sacred Canons.

May God grant rest to the souls of all the victims of the Holodomor, and may He grant all of you, dear children, patience in trials, as well as love and forgiveness for one another.  May the grace of our Lord Jesus Christ, the love of God the Father, and the communion of the Holy Spirit be with you all.  Amen.

At the Ecumenical Patriarchate, the 24thof November, 2018

The fervent supplicant befoe God,

+BARTHOLOMEW

Archbishop of Constantinople-New Rome and Ecumenical Patriarch



Μια επιζήσασα του λιμού, η Nina Popovych, περιέγραψε τα γεγονότα του Μεγάλου Λιμού:

«Ήταν τρομακτικά χρόνια. Οι μητέρες έκοβαν κομμάτια τα παιδιά τους, τα έριχναν σε κατσαρόλες να τα μαγειρέψουν και τα έτρωγαν. Η μητέρα μου πήγε σε ένα χωράφι, όπου υπήρχαν μερικά άλογα και έφερε πίσω το κεφάλι ενός αλόγου - άλλες πέντε γυναίκες έπεσαν πάνω του και άρχισαν να το δαγκώνουν. Ήταν φριχτό! Οι άνθρωποι πέθαιναν μέσα στον δρόμο, αν τους τρυπούσες, το αίμα τους ήταν σαν νερό. Θυμάμαι τα πάντα στο χωριό, όπως για παράδειγμα, τη στιγμή που έβγαλαν τους σταυρούς από τις εκκλησίες. Δύο μέλη της Κομσομόλ (Κομμουνιστικής Νεολαίας) έβγαλαν τους σταυρούς, τους έθαψαν δύο μέτρα κάτω από το έδαφος. Ηλικιωμένες γυναίκες πήγαιναν και φιλούσαν αυτό το κομμάτι γης. Μετά, γέμισαν την ξύλινη εκκλησία με άχυρα. Τη νύχτα, ποντίκια μπήκαν από τους τοίχους, αφήνοντας τρύπες, από τις οποίες οι γυναίκες γέμιζαν τους κουβάδες τους με άχυρο. Η Κομσομόλ πήρε τα άχυρα από την εκκλησία και μετά από αυτό ήταν άδεια. Πέθαναν τόσοι άνθρωποι στο χωριό, που αναγκάστηκαν να σταματήσουν να βάζουν σταυρούς στο νεκροταφείο. Το χειμώνα μια ηλικιωμένη πήρε έναν σταυρό από το νεκροταφείο για τον χρησιμοποιήσει για προσάναμμα στο σπίτι της, για να μην παγώσουν τα παιδιά της».

[πηγή: Βικιπαίδεια]

Επιβάτες "Τιτανικού" οι Ιεράρχες της εν Ουκρανία Ρωσικής Εκκλησίας


Κείμενο - σχόλια: π. Παναγιώτης Καποδίστριας

Εν αναμονή κορυφαίων και ιστορικών εξελίξεων στην Ουκρανία ως προς το εκκλησιαστικό θέμα της, τα ΜΜΕ της χώρας αναφέρονται κριτικά έναντι της σκληροπυρηνικής απόφασης της εν Ουκρανία Ρωσικής Εκκλησίας να μη θελήσει χθες (13.11.2018) συνάντηση με τον Πρόεδρο της χώρας Πέτρο Ποροσένκο εκτός έδρας της, όπως από ημερών είχε κανονισθεί, αλλά μόνον εντός των τειχών της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου. Ίσως επειδή φοβούνται οι υπό την Μόσχαν Ιεράρχες να εκτεθούν στην ουκρανική κοινωνία και πολιτεία... Μα, στο εξής, θα μένουν οχυρωμένοι και εσώκλειστοι; 

Κάποιοι σχολιαστές ομιλούν για ταπείνωση του θεσμού της Προεδρίας της Δημοκρατίας εκ μέρους τους και ότι, μέσω της εκκλησιαστικής παράταξης Ονουφρίου, οι παπισμοί της Μόσχας αμφισβήτησαν και προσέβαλαν το ίδιο το ουκρανικό κράτος

Αίσθηση προξένησε, εξάλλου, το ότι, ενώ ο Πρόεδρος θέλησε να συζητήσει την αποφασισθείσα Αυτοκεφαλία με την ηγεσία της εν Ουκρανία Ρωσικής Εκκλησίας, στη Λαύρα των Σπηλαίων συγκλήθηκε σύναξη των Ιεραρχών υπό τον Ονούφριο, οι οποίοι συν-αρνήθηκαν συνάντηση με τον Ποροσένκο κι εξέδωσαν Ψήφισμα κατά του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως. Ευθέως και αυτοί αμφισβητούν την οικουμενικότητα του Φαναρίου και, στοιχούμενοι στην τακτική της Μόσχας, παύουν την χρήση του όρου "Οικουμενικό Πατριαρχείο". Επίσης, εκ δευτέρου ο Ονούφριος έπαψε τη μνημόνευση του ονόματος Βαρθολομαίου, αν και στη σύναξη του Μινσκ, στην οποία παρέστη, είχε προσυπογράφει την ανάλογη απόφαση του Κυρίλλου και των συν αυτώ. Τούτο μάλλον συνέβη, για να δείξει ότι ηγείται μιας δήθεν ανεξάρτητης Εκκλησίας.

Ούτως ή άλλως, κατά τους σχολιαστές, μέσα στους κόλπους της παράταξης Ονουφρίου έχουν τον τελευταίο καιρό διαμορφωθεί τρεις αξιομνημόνευτες ομάδες Ιεραρχών: Στην πρώτη ομάδα ανήκουν ο Μητροπολίτης Ονούφριος και οι περί αυτόν σκληροπυρηνικοί, γατζωμένοι στο πλοίο της εχθρικής Εκκλησίας της Μόσχας εν γη Ουκρανίας. Στην δεύτερη ομάδα ανήκουν οι δέκα ή δεκαπέντε Αρχιερείς, οι οποίοι είναι αμέσως έτοιμοι να εκτεθούν και να συμμετέχουν στην υπό ενοποίηση νέα Εκκλησία, Στην τρίτη ομάδα, η οποία αποτελεί την συντριπτική πλειονότητα των Ιεραρχών, ανήκουν εκείνοι οι οποίοι αναμένουν θα χορηγηθεί το Αυτοκέφαλο σε μια ενιαία Εκκλησία και να προσχωρήσουν τότε στη νέα δομή.

Εκείνο που χρειάζεται να κρατήσουμε ως παρατηρητές είναι ότι όλοι οι ανωτέρω Ιεράρχες βρίσκονται σε αναστάτωση και κάποιοι ακούστηκαν να ψιθυρίζουν ότι κινδυνεύουν να βρεθούν στον βυθό ωσάν τον... "Τιτανικό"!...

Πανήγυρις Μονής Υπεραγάθου Σινά εν Ζακύνθω (20 και 21.11.2018)


Συνεόρτασαν δύο Χρυσόστομοι: Ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου και ο Μητροπολίτης Δωδώνης














Του Αριστείδη Βικέτου 

Ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος και ο Μητροπολίτης Δωδώνης Χρυσόστομος συνεόρτασαν σήμερα τα ονομαστήρια τους. Το πρωί συλλειτούργησαν στο καθεδρικό ναό του Αγίου Ιωάννη Λευκωσίας. Με τους εορτάζοντες συλλειτούργησαν  οι Μητροπολίτες Πάφου Γεώργιος και Βόστρων Τιμόθεος και οι Επίσκοποι Καρπασίας Χριστοφόρος, και Μεσαορίας Γρηγόριος.

Τον θείο λόγο κήρυξε ο Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας  Κύπρου, Αρχιμανδρίτης Γρηγόριος Μουσουρούλης, ο οποίος αναφέρθηκε στην ζωή και στο έργο του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου και  στο τέλος απευθυνόμενος προς τον εορτάζοντα Προκαθήμενο της Εκκλησίας Κύπρου είπε:

"Οἱ ἅγιοι τοῦ Θεοῦ, πού μυήθηκαν στά μυ­στικά τοῦ μυστηρίου τῆς θλίψεως καί γνωρίζουν τόν πλοῦτο πού προσπορίζουν στήν ψυχή, μαζί μέ τόν Ἀπόστολο Παῦλο «εὐδοκοῦν ἐν ἀσθε­νείαις»  ἀποδέχονται τίς ἀσθένειες, τίς θλίψεις καί τίς περιπέτειες, γιατί τότε «ἐπισκηνώνει» μέσα τους «ἡ δύναμις τοῦ Χριστοῦ»∙  καί τότε  νιώ­θουν δυνατοί (Β´Κορ. ιβ´9), καυχώμενοι «ἐν ταῖς θλίψεσιν» (Ρωμ. ε´3).

Δύσκολο τό μάθημα, Μακαριώτατε∙ ὅμως, κα­θώς σᾶς βλέπουμε νά ἀκολουθεῖτε τά ἴχνη τοῦ Προστάτου Σας ἁγίου, ἀντιμετωπίζοντας μέ γεν­ναιότητα ψυχῆς τήν πρόσφατη δοκιμασία τῆς ὑγείας σας, καί μέ τελεία ἐμπιστοσύνη  στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ∙ διδασκόμαστε καί παραδειγματιζόμαστε ὅ­λοι· οἱ ἐγγύς καί οἱ μακράν. Οἱ ἐγγύς, διότι αὐτή­κοοι τυγχάνομεν τῆς ὁμολογίας σας: «εὐχα­ριστῶ τόν Θεό, δοξάζω τόν Θεό,  πού μοῦ ἔδωσε αὐτή τήν εὐκαιρία νά δῶ τόν ἑαυτό μου».  Καί πάλιν « ὁ Θεός μᾶς ἀγαπᾶ περισσότερο τοῦ κανονικοῦ»∙ καί οἱ μακράν ἀπό τίς δηλώσεις σας καί τούς παρηγορητικούς σας λόγους πρός τούς πά­σχοντες ἀδελφούς μας.

 Ἐμεῖς, Μακαριώτατε,  υἱικῶς εὐχόμεθα,  ὅπως ὁ Κύριος, τόν Ὁποῖο ἀγαπᾶτε καί στόν Ὁποῖο ἔχετε παραδοθεῖ ὁλοκληρωτικά, σᾶς χαρίζει πλή­ρη καί ἀμφιλαφῆ ὑγεία, ἔτη πολλά καί εὐλογη­μέ­να, ὥστε νά ποιμαίνετε τόν λαό τοῦ πονεμένου νησιοῦ μας θεοφιλῶς. Προσευχόμεθα ἀκόμη, νά σᾶς ἀξιώσει ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ,  νά δεῖτε τήν Κύ­προ ἐλεύθερη, ὅπως τήν ὀνειρεύεσθε καί τόν λαό της ἑνωμένο στόν δρόμο τοῦ Μόνου Ἀληθινοῦ Θεοῦ.

 Πολλά καί καρποφόρα τά ἔτη Σας, Μακα­ριώτατε".

Επίσκεψη του Πρέσβη του Βελγίου στην Άγκυρα, Michel Malherbe, στο Οικουμενικό Πατριαρχείο


Επίσκεψη στην Έδρα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, στο Φανάρι, πραγματοποίησε σήμερα, Τετάρτη, 14 Νοεμβρίου, ο Πρέσβης του Βελγίου στην Άγκυρα, κ. Michel Malherbe.

Ο κ. Malherbe, ο οποίος συνοδευόταν από την Γενική Πρόξενο της χώρας του στην Πόλη, κυρία Sophie de Smedt και στελέχη του Υπουργείου Εξωτερικών του Βελγίου, έγινε δεκτός από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο. 

Κατά τη διάρκεια της συναντήσεως τους, που διήρκεσε περίπου μισή ώρα, συζητήθηκαν θέματα που αφορούν στη διακονία του Οικουμενικού Πατριαρχείου αλλά και ευρύτερου ενδιαφέροντος καθώς και ζητήματα που απασχολούν την Ορθόδοξη Κοινότητα στην Τουρκία.

Για Βενετία και Γενεύη αναχώρησε ο Οικουμενικός Πατριάρχης


Ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαῖος, συνοδευόμενος ὑπό τοῦ Πανοσιολ. Μ. Συγκέλλου κ. Ἀμβροσίου, ἀνεχώρησεν ἀεροπορικῶς τήν μεσημβρίαν τῆς Τετάρτης, 14ης Νοεμβρίου, εἰς Βενετίαν, προκειμένου ἵνα παραστῇ αὐτοπροσώπως εἰς τά ἐπικείμενα ὀνομαστήρια τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ἰταλίας καί Μελίτης κ. Γενναδίου, συμφοιτητοῦ Αὐτοῦ ἐν Χάλκῃ, παρουσίᾳ καί τῶν λοιπῶν ἀποφοίτων αὐτῆς τοῦ Ἔτους 1961.

Σημειωτέον, ὅτι ἡ Α. Θ. Παναγιότης μέλλει ἵνα συναντηθῇ μετά τοῦ ΡΚαθολικοῦ Πατριάρχου Βενετίας Σεβ. κ. Francesco Moraglia, ἐνῷ θά ἐπισκεφθῇ καί τό ἐκεῖσε Ἑλληνικόν Ἰνστιτοῦτον Βυζαντινῶν καί Μεταβυζαντινῶν Σπουδῶν, ἐπ’ εὐκαιρίᾳ τοῦ ἑορτασμοῦ τῆς 70ῆς ἐπετείου ἀπό τῆς ἱδρύσεως αὐτοῦ, προσκληθείς ὑπό τοῦ Προέδρου τῆς Ἐποπτικῆς Ἐπιτροπῆς Ἐλλογ. κ. Χρήστου Ἀραμπατζῆ, Καθηγητοῦ τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Κατά τήν ἐν Γενεύῃ ὀλιγοήμερον διαμονήν Του, ὁ Παναγιώτατος, κατόπιν προσκλήσεως τῆς ἡγεσίας τοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν καί ἐν τῷ πλαισίῳ τῶν συνδιοργανουμένων ὑπ’ αὐτοῦ καί τῆς «UNICEF» ἑορταστικῶν ἐκδηλώσεων ἐπί τῇ Παγκοσμίῳ Ἡμέρᾳ τῶν Παίδων, θά ἐκφωνήσῃ ἐπίσημον ὁμιλίαν, ἐπί τοῦ θέματος «Inter – Generational Climate Justice and Support to Children On the Move as a Spiritual Responsibility: A Message From the Orthodox Church», τήν 21ην τ.μ., ἐν τῇ ἕδρᾳ τοῦ Διεκκλησιαστικοῦ τούτου Ὀργανισμοῦ. 

Ὁ Παναγιώτατος θά ἐπιστρέψῃ, σύν Θεῷ, εἰς τήν Πόλιν ἀργά τό ἑσπέρας τῆς Τετάρτης, 21ης ἰδίου. Πατριαρχικός Ἐπίτροπος ὡρίσθη ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Γέρων Δέρκων κ. Ἀπόστολος.


Ιδού και σχετικό δελτίο τύπου της Ι. Μητροπόλεως Ιταλίας και Μελίτης: 

Προσκεκλημένος του οικείου Ποιμενάρχου, Σεβ. Μητροπολίτου κ. Γενναδίου, καταφθάνει σε λίγες ώρες στο διεθνές αεροδρόμιο της Βενετίας η Σεπτή Κορυφή της Εκκλησίας μας, η Α. Θ. Παναγιότης ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. κ. Βαρθολομαίος, προκειμένου, μαζί με τους Ομογάλακτους συνταξιώτες του στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, να επισκεφθεί την Έδρα της Ιεράς Μητροπόλεως Ιταλίας και Μελίτης στην Βενετία από 14 μέχρι 18 Νοεμβρίου.

Κατά την παραμονή του στην Βενετία ο Οικουμενικός Πατριάρχης θα συναντηθεί, μεταξύ άλλων, με τον Υφυπουργό Εξωτερικών κ. Μάρκο Μπόλαρη και τον Πρόεδρο της Εποπτικής Επιτροπής του Ελληνικού Ινστιτούτου καθηγητή κ. Χρήστο Αραμπατζή, τον Ρωμαιοκαθολικό Πατριάρχη Βενετίας κ. Francesco Moraglia, καθώς και με τον Αρμένιο Αρχιεπίσκοπο Mons. Zekiyan. 

Ο Παναγιώτατος θα προσκυνήσει επίσης Ορθόδοξες θαυματουργές εικόνες και Ιερά Λείψανα Αγίων της πρώτης χιλιετίας που φυλάσσονται σε Ναούς της Βενετίας, καθώς και στον Ορθόδοξο Ναό της Γεννήσεως της Θεοτόκου στο Μέστρε της Βενετίας, όπου θα τελεστεί Πανηγυρικός εσπερινός.

Σήμερα το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ιταλίας και Μελίτης κ. Γεννάδιος υποδέχθηκε τον Εξοχώτατο Υπουργό κ. Μπόλαρη στην έδρα της Ιεράς Μητροπόλεως, στον οποίο παρουσίασε το έργο και την προσφορά της Μητροπόλεως στο κέντρο του Ρωμαιοκαθολικισμού, όπως αναγεννήθηκε η Ελληνική Ορθοδοξία. 

Αποκορύφωμα της Πατριαρχικής Επισκέψεως θα αποτελέσει την 17η Νοεμβρίου η Θεία Λειτουργία που θα τελεστεί στον ιστορικό και Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Γεωργίου των Ελλήνων Βενετίας, επί τη Ονομαστική εορτή του Σεβ. Μητροπολίτου κ. Γενναδίου, κατά την οποία προβλέπεται ότι θα συμμετάσχει πλειάδα εκκλησιαστικών, πολιτικών, διπλωματικών και στρατιωτικών Αρχών, καθώς και Ορθοδόξων από την Ελληνική Κοινότητα Βενετίας, την Πάδοβα και τις γύρω περιοχές.