e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου 2019

Συνάντηση του Μητροπολίτη Γαλλίας με τον Ρωμαιοκαθολικό Αρχιεπίσκοπο Παρισίων


Επίσκεψη στον Ρωμαιοκαθολικό Αρχιεπίσκοπο Παρισίων κ. Michel Aupetit πραγματοποίησε σήμερα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γαλλίας κ. Εμμανουήλ, μαζί με τον Ραβίνο κ. David Rosen από τα Ιεροσόλυμα.

Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε σε θερμό κλίμα και αντάλλαξαν απόψεις σχετικά με τον διαθρησκειακό διάλογο και τα αποτελέσματα των συναντήσεων αυτών των ημερών στο Παρίσι.

Ο Αρχιεπίσκοπος κ. Michel Aupetit έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την Ορθόδοξη Εκκλησία στη Γαλλία και την ενοριακή οργάνωση της Ιεράς Μητροπόλεως. 

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γαλλίας κ. Εμμανουήλ με τη σειρά του ενημερώθηκε για την πορεία των εργασιών του Καθεδρικού Ιερού Ναού της Παναγίας των Παρισίων (Notre Dame de Paris) που πρόσφατα καταστράφηκε από πυρκαγιά, ενώ όρισαν την ημερομηνία και τον τόπο τέλεσης Ορθόδοξου Εσπερινού τον επόμενο μήνα, δεδομένου ότι καταστράφηκε η Παναγία των Παρισίων όπου κάθε Οκτώβριο συνήθιζε η Ελληνορθόδοξη Κοινότητα να τελεί Ορθόδοξο Εσπερινό στο παρεκκλήσιο του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου.

Οι δύο Αρχιερείς συζήτησαν επίσης λεπτομέρειες σχετικά με τη διαχριστιανική συνεργασία στη Γαλλία σε τομείς κοινού ενδιαφέροντος και φιλανθρωπίας.










Στα παρασκήνια των εξωτικών πακέτων διακοπών [3ο μέρος: Πώς τελειώνουν οι μύθοι]



Σημείωμα του Επισκόπου Τολιάρας και Νοτίου Μαδαγασκάρης κ. Προδρόμου, 10.9.2019

Ο πατέρας επέστρεψε γρήγορα σπίτι, μοίρασε τις αλευρόπιτες στην οικογένεια κρατώντας μισό κομμάτι ως "καύσιμο" για να αντέξει να φτάσει ως τη δουλειά αύριο το πρωί. Εκεί πάντα έκλεβε τις θρυμματισμένες φρυγανιές, τις οποίες κανείς πελάτης δεν προτιμούσε. Καλοσύνη τους!

Το ξημέρωμα τον βρήκε στριμωγμένο σε αρχαίο λεωφορείο, να κρατάει με το ίδιο χέρι την αλευρόπιτα και τη λαβή. Απότομο φρενάρισμα, βίαιο σπρώξιμο και βρέθηκε στο μοναδικό κατάστημα που πουλάει "Τύπο" στην πόλη. Σε μια γωνιά είχε μια μικρή σκονισμένη στίβα με "Αγίες Γραφές". Ο αγουροξυπνημένος υπάλληλος τον ρωτάει αν προτιμά Αγία Γραφή Καθολικών, Προτεσταντών, Ορθοδόξων κλπ. Ο πατέρας σκέφτηκε να πει ότι προτιμάει αυτή που θεραπεύει άμεσα, παρά ταύτα αρκέστηκε να πάρει την φθηνότερη. Έδωσε μισό μεροκάματο και έτρεξε σαν τρελός μέχρι το ξενοδοχείο. Το αργοπορημένο χτύπημα της κάρτας σημαίνει μείωση μισθού, δηλαδή μείωση σταγόνων ορού, δηλαδή αύξηση ημερών νοσηλείας, δηλαδή κι άλλη μείωση στις μερίδες της οικογένειας.

Καλάθι στο κεφάλι, χαμόγελο στο πρόσωπο, και γρήγορα στην παραλία, οι λουόμενοι μικροαστοί ζητούν επίμονα την πολυτέλεια που πλήρωσαν. Εξωτικά φρούτα περνούν ανάμεσα από ομπρέλες και όποιος θέλει αρπάζει. Οι μπανάνες και πάλι έχουν την τιμητική τους. Μέχρι τις 11, το πρωί κατάφερε να κρύψει στην τσέπη του τρία κοκκινωπά φρούτα και ένα φακελάκι πράσινο τσάι. Αν συνεχίσει έτσι η μέρα, σύντομα το πρησμένο στομάχι του μικρού θα είναι αποκτήσει περιεχόμενο. Καλό σημάδι, αν πιάσει το κόλπο με την Αγιά Γραφή ίσως αυτό να είναι το τελευταίο γεύμα στο νοσοκομείο και θα είναι πλουσιοπάροχο.

Ο ήλιος βυθίζεται στη θάλασσα και οι πλαδαροί συνταξιούχοι μαζεύονται στη σάλα του ξενοδοχείου για καφέ και χαρτιά. Επιτέλους θα κατεβάσει το καλάθι από το κεφάλι. Πρώτα απ' όλα σβήνει με βία το χαμόγελο από το πρόσωπο του. Τινάζει τα άχυρα από τα σγουρά μαλλιά του και με την Αγιά Γραφή παραμάσχαλα τρέχει στη στάση. "Ποιος θέλει να μπει μια τέτοια βραδιά στο αρχαίο λεωφορείο σκέφτεται;" σκέφτεται. Θα πάει με τα πόδια στο νοσοκομείο. Θα αργήσει βέβαια σχεδόν μισή ώρα, όμως σήμερα είναι η τελευταία νύχτα. Το πολύ- πολύ ο μικρός να χρειαστεί να κάνει λίγες βόλτες με τη μηχανή του από την φιάλη του ορού στην "πεταλούδα".

Ήδη από μακριά λάμπει ο σταυρός του νοσοκομείου. Κι άλλο καλό σημάδι, μα πώς δεν το είχε προσέξει;! Σταυρός, Αγιά Γραφή είναι πακέτο, για να γίνεις καλά ο Θεός απαιτεί να διαβάσεις την Αγιά Γραφή. Ανεβαίνει την ανηφόρα και τους δύο ορόφους γρήγορα. Προσπερνά το σκοτεινό δωμάτιο με τους φυματικούς που προτίμησαν τα στρώματα από την αγορά λάμπας και τώρα ούτε Αγιά Γραφή διαβάζουν ούτε καλά θα γίνουν. Προφανώς δεν είδαν τον σταυρό στην οροφή του νοσοκομείου. Στην πόρτα του θαλάμου είναι δύο γιατροί, οι οποίοι μόλις βλέπουν τον πατέρα τρέχουν επάνω του. Χρειάζονται σχεδόν 3€ για φάρμακα και γρήγορα, ο μικρός υποτροπιάζει. 3€! Δύο και κάτι μέρες δουλειάς και σχεδόν πέντε Αγίες Γραφές. Ίσως υπερβάλλουν οι γιατροί, ίσως θέλουν να τον κλέψουν. Μπαίνει μέσα στο θάλαμο. Η ηλικιωμένη γειτόνισσα παρακολουθεί τον μικρό με άγχος και δεν διαβάζει ως συνήθως την Αγιά Γραφή. "Η καημένη, θα χειροτερέψει", σκέφτηκε. Ο μικρός στο κρεβάτι ιδρωμένος ανασαίνει γρήγορα και κοφτά, σαν να τελειώνει το οξυγόνο γύρω του. Οι κόρες των ματιών του είναι παράξενα ανοιχτές. Ο πατέρας παρατάει τα φρούτα στο διπλανό κρεβάτι, βυθίζει το φακελάκι τσάι σε ένα βρώμικο ποτήρι με νερό και με σιγουριά χειρουργού βγάζει τη "σωτηρία" του μικρού από τη μασχάλη του. "Σήκω και διάβαζε!" Είπε σχεδόν με βεβαιότητα ιεροκήρυκα. "Σήκω!". Ο μικρός στη ζάλη του υπακούει, άλλωστε στο νοσοκομείο μόνο η υπακοή σε σώζει, η υπακοή στους γιατρούς και τα μεροκάματα του μπαμπά. Ανοίγει την Αγιά Γραφή μηχανικά και προσπαθεί να εστιάσει. Οι κόρες των ματιών του έχουν διασταλεί. Συλλαβίζει λέξεις, χωρίς να είναι σίγουρος, το δωμάτιο γυρίζει, ο πατέρας φωνάζει τη σωστή λέξη, το δωμάτιο γυρίζει, οι γιατροί ζητούν 3€ άμεσα, η γειτόνισσα γυρίζει πλευρό και το κρεβάτι τρίζει, ο ορός πια δε στάζει, το δωμάτιο γυρίζει, οι φωνές απομακρύνονται: "Διάβαζε!", "3€"...

Κάπου στο Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο ο μικρός άφησε τον κόσμο αυτό, έφυγε με φόρα η ψυχή του και έκανε μια ακόμα τρύπα στην πόρτα του θαλάμου. Ο πατέρας συνέχισε δίπλα του να διαβάζει όλο το βράδυ. Μα το μαγικό φάρμακο δεν δούλεψε. Όταν γύρισε σπίτι έμεινε σιωπηλός. Όλοι ήξεραν ότι ο μικρός δεν τα κατάφερε. Τους ειδοποίησε το τραπέζι. Αλευρόπιτες και για πρώτη φορά μετά από καιρό τρία κοκκινωπά φρούτα.


Την ημέρα της κηδείας δεν δάκρυσε κανείς. Ίσως δεν κατάλαβαν ακόμα τι έγινε. Η Αγία Γραφή μπήκε στο φέρετρο. Οι σελίδες είχαν σταγόνες αίμα, από αυτό που έτρεξε όταν πέφτοντας από το κρεβάτι αναίσθητος ο μικρός ξερίζωσε τον φλεβοκαθετήρα. Η κηδεία κόστισε μόλις μισό μεροκάματο, το υπερμέγεθες φέρετρο για το μέγεθος του μικρού ήταν δανεικό από την επόμενη κηδεία και έπρεπε να το επιστρέψουν.

Το σώμα ακούμπησε απευθείας το χώμα, δωρεάν στρώμα, και για μαξιλάρι η Αγία Γραφή. Στο δεξί του χέρι ένα καπάκι "evian", ψαλμωδίες και νέφος από λιβάνι.

Ώρες- ώρες εύχομαι τα πάντα να ήταν ένας μύθος, διότι έτσι θα έφτιαχνα το τέλος όπως θα ήθελα εγώ. Μα ποιος είπε, στην τελική, ότι ο θάνατος είναι το τέλος; Ο μικρός Χρύσανθος ζει μέσα μου, μέσα σας, στις προσευχές όλων. Ίσως πλέον ελεύθερος να μαρσάρει στις λεωφόρους του παραδείσου, ίσως πλέον να τρώει μεγαλύτερες μερίδες, ίσως...

Πάλι για την αγάπη


Η αγάπη δεν σταυρώνει, σταυρώνεται.
Η αγάπη δεν πληγώνει, επουλώνει.
Η αγάπη δεν πνίγει, δίνει πνοή.
Η αγάπη δεν περιμένει το λάθος, το ξεπερνά.
Η αγάπη δεν θυμάται το λάθος, «ξεχνά».
Η αγάπη δεν προκαλεί πόνο, δίνει χαρά.
Δεν μπορείς να λες στον άλλο «σ' αγαπώ» και με την συμπεριφορά σου να τον σταυρώνεις συνεχώς.

Ποιος θα γευθεί αγάπη και θα την κρατήσει μόνο για τον εαυτό του! Θα θέλει να την μοιραστεί.

Η αγάπη δεν απομονώνει, μοιράζεται.
Η αγάπη δεν στερεί, μοιράζει.
Η αγάπη δεν κάνει «μούτρα», χαμογελά.

Αλλάξαμε τον κόσμο μας. Τον γεμίσαμε με ταραχή, οργή, θυμό, εκδίκηση. Χάσαμε την αγάπη. Αν τυχόν μιλήσεις για αγάπη είσαι γραφικός, «αγαπούλης». Ακούγεται η έκφραση: «πάλι για την αγάπη;» Ναι, πάλι για την αγάπη μιλάμε. Είναι η μόνη αλήθεια, είναι η μόνη λέξη που πρέπει να κυριαρχεί, και λείπει από το λεξιλόγιό μας.
Η αγάπη είναι τρόπος ζωής και λείπει από την ζωή μας.
Η αγάπη είναι η απάντηση σε κάθε δυσκολία και πειρασμό που αντιμετωπίζουμε.
Χωρίς αγάπη δεν ζεις, πεθαίνεις.
Χωρίς αγάπη τυφλώνεις και τυφλώνεσαι.
Χωρίς αγάπη παύεις να είσαι άνθρωπος.
Χωρίς αγάπη απλά δεν υπάρχεις.

Δεν υπάρχει ανώτερο της αγάπης. Όλα τα σκεπάζει, όλα τα καλύπτει, όλα τα φωτίζει, όλα τα αγκαλιάζει.

Πάλι για την αγάπη θα μιλάμε, μόνο με την αγάπη θα επιμένουμε.
Όλοι αναγνωρίζουμε ότι έχουμε πρόβλημα και πρέπει κάτι να κάνουμε.

Αν θέλουμε πραγματικά να αλλάξουμε την κατάσταση, να διορθώσουμε τον κόσμο μας, χρειαζόμαστε αγάπη.
Δεν αλλάζει με «μαγικό ραβδάκι», μόνο με την αγάπη. Από την αγάπη ξεκινούμε την προσπάθεια για την αλλαγή.
Για να αλλάξει ο κόσμος πρέπει να αλλάξουν αυτοί που αποτελούν τον κόσμο. Εμείς οι άνθρωποι.
Αν δεν αγαπήσουμε τον κόσμο μας, πραγματικά, πώς θα τον αλλάξουμε!

Η αγάπη δεν απελπίζει, δίνει θάρρος.
Η αγάπη δεν απογοητεύει, αναζωογονεί.
Η αγάπη είναι τροφή ζωής για τον άνθρωπο.
Η αγάπη είναι απλή και όποιος αγαπά γίνεται απλός, γίνεται άνθρωπος, δηλαδή παιδί του Θεού.

+αρχ. Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ι. Μονής του Εσφιγμένου

Προς τους Κυπρίους αδελφούς μου! Περί της Ρωσικής Παρουσίας στη Βόρεια Κύπρο


Γράφει ο Αρχιμανδρίτης Ρωμανός Αναστασιάδης,
Κληρικός του Οικουμενικού Πατριαρχείου εκ Κρήτης.

Αδελφοί μου,

Αυτό το άρθρο είναι ένα μικρό δείγμα του πόσο η προπαγάνδα των ξένων επιχειρεί διαρκώς να μας αλλοιώσει ως οικουμενικό Ελληνισμό. Αν το καταφέρει, η ευθύνη που θα έχουμε θα είναι ανυπολόγιστη. Και απευθύνομαι ως ένας Έλληνας στους Έλληνες, στους Κυπρίους αδελφούς, στους ήρωες που με νύχια και δόντια αγωνίζονται για Ορθοδοξία και Ελληνισμό στο νησί αυτό το αποστολοβάδιστο. Σε σας, λοιπόν, υψώνοντας με αγωνία τη φωνή μου την ταπεινή, και σας λέω:


Εμείς, ως Ελληνισμός, ως οικουμενικός Ελληνισμός, όχι ως Ελλάδα, ως Κύπρος κοκ, όχι ως διαβατήριο με κριτήρια εθνικά, αλλά ως ένας πολιτισμός που σαν ποτάμι κυλά στον ρου της Ιστορίας και ξεδιψά και γοητεύει έθνη και λαούς, έχουμε ανάμεσα στον Βόσπορο, τον Κεράτιο και την Προποντίδα, το καμάρι της καρδιάς μας: τη Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία, το Φανάρι μας. Έχουμε εκεί την κανδήλα που φωτίζει τα σκοτάδια των Διαφωτισμών που ήθελαν να μας επιβάλουν, έχουμε εκεί την πηγή της ευσέβειάς μας, έχουμε εκεί το λιμάνι στα κατά καιρούς προβλήματά μας.

Αυτό το Φανάρι, τόσα χρόνια, κάποιοι δικοί μας και μη, ήθελαν να μας πείσουν ότι είναι ένα παραμύθι από το παρελθόν, μια ιστορία που ειπώθηκε και σιώπησε, ένα έργο τέχνης που το θαυμάζουμε αλλά δεν μιλάει. Ήθελαν να κρύψουν ότι είναι το νέο υπερώο της Πεντηκοστής, ότι είναι το άλλο θυσιαστήριο του Θεσβίτη Ηλία, που ομως το έβρεξε ο Κωνσταντίνος με αγιάσματα και το ανέφλεξε το πυρ της Θεότητος ως σημείο ότι ζη Κύριος.

Αυτό το Φανάρι, είναι ό,τι πολυτιμότερο έχουμε ως οικουμενικός Ελληνισμός. Και εμείς το θέλουμε νεκρό, για να κινούμαστε μέσα σε μια προχειρότητα σε όλα τα ζητήματα. Όμως, ό,τι έπηξε ο Κύριος δεν μπορεί ο άνθρωπος να το ξεθεμελιώσει. Δεν μπορεί να το αναιρέσει. Και αυτή η κρίση τώρα στα εκκλησιαστικά έσπασε απλά το απόστημα ενός αρρώστου εκκλησιολογικού φρονήματος που είχαμε οι Ορθόδοξοι ότι είμαστε τάχα κάτι σαν μια... συνομοσπονδία τοπικών Εκκλησιών με ένα Πρώτο έτσι για τα μάτια του κόσμου.

Και ήρθε ένα Ουκρανικό, σταλμένο από τον Δίκαιο Κριτή, για να μας πει ότι αρκετά διεφθείραμε τον Αμπελώνα Του. Αρκετά αλλοιώσαμε τη Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία Του. Και έσπασε το απόστημα και φάνηκε η νοσηρότητα μας σε όλη της την αποκρουστικότητα. Και το λέω και προς εσάς, όπως το έχω πει σε άλλη ευκαιρία: δεν τους ενδιαφέρουν ούτε οι χειροτονίες, ούτε τα σχίσματα, ούτε τίποτε άλλο! Τους ενδιαφέρει, αδέλφια μου, ότι δεν έχουν αυτοί τις ευθύνες του Κωνσταντινουπόλεως! Το καταλαβαίνετε;;; Θα τους αφήσουμε να μας κοροϊδεύουν για πολύ; Μας ταιριάζει ένα τέτοιο ήθος; Είδατε ο Μακάριος που είχε στραφεί προς τον Βορρά με αγαθή αφέλεια ποσο οικτρά διαψεύσθηκε! Μα δεν μας αγαπούν! Δεν είναι φίλοι! Ζηλεύουν το Κέντρο μας, αυτό που είμαστε και το οποίο ξέρουν ότι δεν θα γίνουν ποτέ!

Τι δουλειά έχει στη μαρτυρική μεγαλόνησο Ναός Ρωσσικής τεχνοτροπίας; Σας έλειψαν τα χρήματα; Εσείς είστε η πιο ισχυρή κατά κόσμον τοπική Εκκλησία! Εσείς φιλοξενείτε το σώμα του ηγαπημένου φίλου του Χριστού Λαζάρου, τα αίματα από το πετροβόλημα των Παύλου και Βαρνάβα, και τώρα οι Ρώσσοι θα σας διδάξουν Χριστιανισμό και ευσέβεια; Αυτό θέλετε; Είναι αντάξιο της Ιστορίας σας; Εμείς οι Κρητικοί δεν το ανεχόμαστε για τους εαυτούς μας πάντως. Εσείς που γεννήσατε τον Ήρωα Ευαγόρα Παλληκαρίδη, ήρθε η ώρα να φανείτε παλληκάρια στον αγώνα αυτόν που διεξάγεται! Ήδη η τελευταία αλλαγή που κάνατε στον Καταστατικό σας Χάρτη σχετικά με τις εκλογές των Αρχιερέων και του Αρχιεπισκόπου σας είναι βήμα ριψοκίνδυνο (ελπίζω να μην αποδειχθεί και... ολέθριο), αφού δίδει την δυνατότητα να συμμετέχουν και να ελέγχουν τις εκλογές των πνευματικών σας ταγών άνθρωποι που δεν έχουν καμία σχέση με την Ιστορία, τους πόνους και τους καημούς, τα πάθη, τα βάσανα αλλά και τα όνειρα και τις ελπίδες της Κύπρου, αρκεί να είναι «Ορθόδοξοι» και να μένουν για... ένα χρόνο στη Μεγαλόνησο! Δεν απαιτείται καν να έχουν έστω κριθεί άξιοι της υπηκοότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας, δηλαδή να είστε σίγουροι ότι δεν είναι ύπουλοι ψευδάδελφοι που επιβουλεύονται τον τόπο σας και τα δίκαια εθνικά σας συμφέροντα...


Προστατέψτε την Εκκλησία σας και την αυτονομία της. Αργά ή γρήγορα θα ανακατευτούν στα του οίκου σας. Αρχίζουν με τις ψεύτικες βοήθειες και ελπίδες και συνεχίζουν στο... ψαχνό! Πριν είναι αργά, νιώσετε, αδέλφια, ότι είμαστε εμείς ως Έλληνες οι πρωτεύθυνοι για τα θέματα της Ορθοδοξίας! Το επαναλαμβάνω: όχι ως διαβατήριο αλλά ως πολιτισμός, ως ιδέα, ως κήρυγμα και συμπόρευση με τον Χριστό για δυο χιλιάδες χρόνια τώρα! Κι αν δεν υπολογίζετε τη Μεγάλη Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως και την ευγνωμοσύνη πάντων και πασών προς εκείνη την στοργική Βασίλισσα και Μητέρα, υπολογίσετε έστω τους εαυτούς σας. Δεν θα περάσει καιρός και η αλλοίωση θα είναι εμφανής μέσα σας. Είναι επιστήμονες οι άνθρωποι στο ψεύδος, στην προπαγάνδα, στη διαστρέβλωση της αλήθειας, στη διείσδυση, στο πονηρό.

Νομίζω ότι ο Μακαριώτατος θα χτυπήσει αντρίκια και λεβέντικα το χέρι στο τραπέζι και θα διαλύσει όλα αυτά τα αραχνοΰφαντα τεχνάσματα και θα φιμώσει τους τυχόν μειοδότες. Θα ξεπεράσει γενναία τους ψιθύρους που του βάζουν λογισμούς για το Φανάρι. Θα ξυπνήσει μέσα του το δάκρυ και το αίμα τόσων Κυπρίων αγωνιστών και θα πάρει τον βούρδουλα του Κυρίου, της οργής και όχι της αμαρτίας, ώστε να πει: ως εδώ! Είμαστε γένος με Κεφαλή τον Κωνσταντινουπόλεως. Είμαστε κοντά Του και εις πυρ και εις θάνατον. Παλληκαρίσια. Ντρέτα, όπως λέμε και εδώ. Και τότε... Αναστήτω ο Θεός!...

Και με θαυμασμό στα πατριωτικά λόγια του αγίου Κύκκου(«Ήλθαμε ακόμα εδώ στο Θεομητοροσκέπαστο του Κύκκου Όρος, όπου η Παναγιά μας, η απειρόγαμη Μητέρα του Θεού, έστησε τον Ηλιοστάλακτο Θρόνο της, και από το Θρονί της εξακτινώνει ελπίδα και στέλλει ευλογία μητρική σ’ ολόκληρη την Κύπρο, ελεύθερη και σκλαβωμένη, για να στρέψουμε το βλέμμα της ψυχής μας προς Εκείνη, την Υπέρμαχο Στρατηγό του Έθνους μας, και θερμά να την παρακαλέσουμε, να παρακαλέσουμε «τον ποταμό αυτό τον γλυκερό του ελέους», να ακούσει την αγωνιώδη κραυγή του λαού μας για Δικαιοσύνη και Ελευθερία και να γίνει για μας για άλλη μια φορά «τείχος και οχύρωμα», «σκέπη και κραταίωμα») σας θυμίζω: «μη διώξετε τον εχθρό από την πόρτα ενώ εκείνος έχει μπει ήδη από το παράθυρο!!!»

Τα συμπεράσματα από το αμέσως μετά παρατιθέμενο άρθρο δικά σας, αδελφοί Κύπριοι, αδέλφια ευλογημένα!
***

Η Ρωσική παρουσία στη Βόρεια Κύπρο


Της Τατιάνα Ντερκάτς
Μετάφραση: Αλέξανδρος Ρωμηόπουλος

Όλες οι πληροφορίες γι’ αυτό το άρθρο έχουν ληφθεί από ανοικτές πηγές στο διαδίκτυο, γι’ αυτό και κάθε ερώτηση σχετικά με την αξιοπιστία αυτών των πληροφοριών πρέπει να απευθύνονται σε αυτές τις πηγές.

Πρόσφατα, ξέσπασε ένα δυνατό σκάνδαλο που έχει σχέση με την αγορά ακινήτων από Ρώσους, καθώς και με την παρουσία της Ρωσικής Εκκλησίας στη Βόρεια Κύπρο. Οι κατηγορίες για την παράνομη εισβολή της Ρωσικής Ομοσπονδίας στο μη αναγνωρισμένο ψευδοκράτος της «Βόρειας Κύπρου», δημοσιεύθηκαν στον Κυπριακό τύπο, ενώ αντέδρασαν έντονα τόσο ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος, Προκαθήμενος της Εκκλησίας Κύπρου, όσο και το Υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσικής Ομοσπονδίας και το Πατριαρχείο Μόσχας.

Η κατοχή της Βόρειας Κύπρου από την Τουρκία, που έγινε το 1974, είναι ίσως ο μεγαλύτερος πόνος για τους Ελληνοκυπρίους. Η Εκκλησία της Κύπρου δεν μπορεί να έχει κανονική και πλήρη πρόσβαση σε αυτά τα εδάφη, τα οποία έχουν ονομαστεί ως «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου». Η Αρχιεπισκοπή Κύπρου έχασε την πρόσβαση στους περισσότερους ναούς στην κατεχόμενη Κύπρο και σήμερα έχει περιορισμένες ποιμαντικές και λειτουργικές δυνατότητες σε αυτήν την περιοχή. Εντούτοις, παρά το γεγονός ότι η «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου» είναι μη αναγνωρισμένο ψευδοκράτος, πρόσφατα έχει γίνει πόλος έλξης για ξένους επενδυτές ακινήτων. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον μάλιστα στον τομέα αυτό επιδεικνύουν οι Ρώσοι. Και δεν πρόκειται μόνο για αγοραστές ακινήτων, αλλά και για κατασκευαστικές εταιρείες.

Οι εκκλησιαστικές υποθέσεις

Στη Βόρεια Κύπρο η Ρωσική Διασπορά υπολογίζεται με διάφορες εκτιμήσεις από 5 έως 10 χιλιάδες άτομα. Σύμφωνα με την παράδοση, οι Ρώσοι θεωρούν τους εαυτούς τους Ορθοδόξους, οπότε χρειάζονται αυτό που ονομάζεται στην «ξύλινη» θρησκευτική γλώσσα, «ικανοποίηση των πνευματικών τους αναγκών». Αλλά πώς μπορούν να «ικανοποιηθούν» εφόσον στον κλήρο της Εκκλησίας Κύπρου απαγορεύεται να εισέρχεται σε μόνιμη βάση και να τελεί τις ιερές ακολουθίες στους ναούς των Κατεχομένων; Λογικά θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι κάποια λειτουργική ζωή υπάρχει ακόμη εκεί.

Οι περισσότεροι γνωρίζουν πλέον για την κοινότητα του Ιερού Ναού της Υπεραγίας Θεοτόκου στο Αράπκιοϊ (Κλεπίνη, σύμφωνα με τη νόμιμη ονομασία της στα πλαίσια της Κυπριακής Δημοκρατίας), η οποία, όπως αποκαλύφθηκε μετά το ξέσπασμα του πρόσφατου σκανδάλου, ανήκει στη δικαιοδοσία της ROCA (A). Πρόκειται για μέλη της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας Εκτός Ρωσίας (ROCOR), οι οποίοι δεν αποδέχθηκαν την Πράξη του 2007 για την αποκατάσταση της κανονικής κοινωνίας με το Πατριαρχείο της Μόσχας, που συντελέστηκε με την ενεργή (αν όχι καθοριστική) συνδρομή του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας Βλαδίμηρου Πούτιν. Το σκάνδαλο οδήγησε στο γεγονός ότι η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία και οι Ρώσοι διπλωμάτες αναγκάστηκαν να αποκηρύξουν δημόσια τους «μη κανονικούς απατεώνες» και να διαβεβαιώσουν θερμά την Κυπριακή Εκκλησία για τον αμετάβλητο σεβασμό τους, ορκιζόμενοι ότι δεν υπάρχουν Ρωσικές ενορίες στη Βόρεια Κύπρο.

Οφείλω να ομολογήσω ότι η ROCOR (A) δεν έχει κρύψει καθόλου την παρουσία ενοριών της στη Βόρεια Κύπρο. Κατ’ αρχάς, την ενορία του Αγίου Σπυρίδωνος, Αρχιεπισκόπου Τριμυθούντος, της οποίας οι λειτουργίες τελούνται εβδομαδιαία στο Ναό της Παναγίας στο Αράπκιοϊ (Κλεπίνη). Το Πάσχα και τα Χριστούγεννα γίνονται λειτουργίες στο Ναό του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου στην Κυρήνεια.

Πολλές ενδιαφέρουσες πληροφορίες αντλούμε από τη μελέτη των τουριστικών ιστοσελίδων και από τα φόρουμ των προσκυνητών που πηγαίνουν στη Βόρεια Κύπρο. Οι Ρώσοι τουρίστες παραδέχονται ότι πηγαίνουν προσκυνηματικά ταξίδια από το ελεύθερο στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου σχεδόν κρυφά, ημιπαράνομα, και από μόνοι τους. Στα φόρουμ γράφουν για χιλιάδες προσκυνητές.

Κατάφερα να βρω ένα ενδιαφέρον σχόλιο που έγραψε το 2010 μία ρωσόφωνη κάτοικος της Βόρειας Κύπρου, η οποία είχε πρόβλημα εξαιτίας της έλλειψης ναού κοντά στον τόπο κατοικίας της. Ιδού τι ακριβώς έγραψε: «Έστειλα γράμμα στους ιερείς μας και να τι μου απάντησαν: εάν βρεθούν 10 ενορίτες, ο ιερέας θα έλθει και θα ζει από τις συνδρομές των πιστών». Δεν διευκρινίζεται σε ποιας δικαιοδοσίας ιερείς γίνεται η εν λόγω αναφορά. Οπότε αφήνουμε χώρο στη φαντασία του αναγνώστη.

Οικοδομές

Δεν είναι μυστικό για κανένα ότι για τουλάχιστον μια δεκαετία τώρα, η Βόρεια Κύπρος έχει γίνει ένα «Κλόνταϊκ» (σ.μ. «χρυσωρυχείο», από την περίφημη σχετική ιστορία του Κλόνταϊκ στον Καναδά)  για τους Ρώσους κατασκευαστές και αγοραστές ακινήτων. Στο διαδίκτυο μπορεί κανείς να βρει εκατοντάδες ιστοσελίδες με σκοπό την προσέλκυση σχετικών επενδύσεων στα Κατεχόμενα.

Υπάρχει μία Ένωση Εταιρειών Ανάπτυξης Ακινήτων Βόρειας Κύπρου, η οποία έχει ως αποστολή «να προάγει και να προστατεύει δυνητικούς αγοραστές και επενδυτές από τη Ρωσία και τις χώρες της ΚΑΚ (σ.μ. Η Κοινοπολιτεία Ανεξάρτητων Κρατών (CIS ή ΚΑΚ) είναι ένας περιφερειακός διεθνής οργανισμός του οποίου οι συμμετέχουσες χώρες είναι Πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες, που σχηματίστηκαν μετά την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης) στην αγορά ακινήτων στη Βόρεια Κύπρο, καθώς και να προωθεί Ρώσους επενδυτές και ρωσικές επιχειρήσεις στη Βόρεια Κύπρο».

Μη νομίσετε ότι στη Βόρεια Κύπρο δραστηριοποιούνται μόνο άγνωστες ή αμφισβητούμενης νομιμότητας κατασκευαστικές εταιρείες, που καταλαβαίνουν ότι δεν θα γίνονταν αποδεκτοί στην αναγνωρισμένη Κυπριακή Δημοκρατία. Στα σχετικά διαφημιστικά φυλλάδια υπάρχουν αναφορές σε πολύ γνωστές και αξιόπιστες ρωσικές εταιρείες.

Η εταιρεία «Холдинг МИЭЛЬ» («Holding MIEL»)

Πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες ρωσικές εταιρείες στην αγορά πολυτελών ακινήτων, που ιδρύθηκε τον Οκτώβριο του 1990 και τα κεντρικά γραφεία της βρίσκονται στη Μόσχα. Έχει κερδήσει πολλούς διαγωνισμούς κατασκευών στη Ρωσία. Ένας από αυτούς, για παράδειγμα, το 2005, είχε οργανωθεί από δημόσιο κρατικό φορέα, την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Κατασκευών και Στέγασης και Κοινοτικών Υπηρεσιών («Госстрой»). Το 2016, η εταιρεία «MIEL Franchising» κατέλαβε την 4η θέση στην κατάταξη των 25 πιο κερδοφόρων franchise στη Ρωσία, σύμφωνα με το Forbes.

Ένα από τα συγκροτήματα εξοχικών κατοικιών που έχουν κατασκευαστεί από την MIEL βρίσκεται στην περιοχή Μπαρβίχα, όχι μακριά από την εξοχική κατοικία των Ρώσων Προέδρων. Η Μπαρβίχα είναι ένας αγαπημένος τόπος κατοικίας των Ρώσων αξιωματούχων, σταρ της βιομηχανίας του θεάματος και μεγάλων επιχειρηματιών.

Το γεγονός ότι μία από τις εταιρείες του ομίλου Miel (MIEL - Δίκτυο Κτηματομεσιτικών Γραφείων) άνοιξε ένα γραφείο στη Βόρεια Κύπρο το 2016, οι επιχειρηματίες δεν σκέφθηκαν καν να το κρύψουν.

Όπως μπορείτε να δείτε, η εταιρεία αυτή θωρείται στη Ρωσία ότι είναι πολύ ισχυρή, με κύρος και οικονομική σταθερότητα, κάτι το οποίο, υπό τις συνθήκες της ρωσικής πραγματικότητας, δεν συμβαίνει χωρίς άτυπη βοήθεια από τις αρχές.

«Independent Trade-Union Bank»

Οι ρωσικές τράπεζες επίσης δεν έχουν κανένα πρόβλημα να δραστηριοποιούνται στη Βόρεια Κύπρο. Έχει ενδιαφέρον η ιστορία μιας από αυτές - της «Ανεξάρτητης Τράπεζας των Συνδικάτων» («Independent Trade Union Bank»). Αυτή ιδρύθηκε το καλοκαίρι του 1994 με χρηματικούς πόρους δύο τραπεζών της Μόσχας - της «Mezhregionbank» και της «Mosstroybank» - στη Βόρεια Κύπρο. Μέσω της τράπεζας αυτής γινόταν «ξέπλυμα» χρήματος, ακόμη και εγκληματικής προέλευσης.

Ένα από τα «πορτοφόλια» της τράπεζας αυτής - η «Mosstroybank» - το 1995 συμμετείχε στην ανοικοδόμηση του Καθεδρικού Ναού του Σωτήρος Χριστού στη Μόσχα. Η τράπεζα προσέφερε 2 δισεκατομμύρια ρούβλια ως εθελοντική δωρεά και, σύμφωνα με το Διάταγμα του Προέδρου της Ρωσίας της 5ης Μαΐου 1995, απέλαβε σημαντικές φοροαπαλλαγές. Η τράπεζα «Mosstroybank» είχε κακή φήμη και το 1997 της αφαιρέθηκε η άδεια. Παρ’ όλα αυτά, η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία χρησιμοποιούσε τις υπηρεσίες αυτής της τράπεζας. Για παράδειγμα, το μετόχι της Μονής Σολοβέτσκι στη Μόσχα άνοιξε λογαριασμό σε αυτήν την τράπεζα - μετά μάλιστα από τη διείσδυση της «Independent Trade Union Bank» στη Βόρεια Κύπρο.


Αλλά ας επιστρέψουμε στην «Independent Trade Union Bank». Τον Ιούλιο του 1995, έγινε μια παρουσίαση αυτής της τράπεζας στη Βόρεια Κύπρο. Το γεγονός αυτό παρακολούθησαν, σύμφωνα με τα λεγόμενα ενός από τους συμμετέχοντες, Ρώσοι τραπεζίτες, εκπρόσωποι των συνδικάτων από τη Ρωσία και χώρες της ΚΑΚ, εκπρόσωποι της Συνελεύσεως των Ρώσων Ευγενών, καθώς και ο διάσημος Ρώσος τραγουδιστής Ιωσήφ Κομπζόν και ο διακεκριμένος δικηγόρος της Ρωσίας Heinrich Padva (ο Padva το 1994 υπερασπίστηκε έναν από τους διευθυντές της «Independent Trade Union Bank», του Γκριγκόρι Λέρνερ, ο οποίος κατηγορήθηκε για απάτη). Μια άλλη πηγή ισχυρίζεται ότι η ρωσική αντιπροσωπεία στην παρουσίαση περιελάμβανε «αρκετούς αναπληρωτές υπουργούς Οικονομικών και δύο αντιπροέδρους της Κεντρικής Τράπεζας της Ρωσίας». Όπως είναι γνωστό, η Συνέλευση των Ρώσων Ευγενών βρίσκεται σε στενή σχέση με τη Ρωσική Εκκλησία, με το Συμβούλιο της Ομοσπονδίαςμε την Κρατική Δούμα της Ρωσικής Ομοσπονδίας και επίτιμο μέλος της υπήρξε ο αοίδιμος Πατριάρχης Μόσχας Αλέξιος Β΄.

Τότε, ένα μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Διεθνούς Ταμείου για την Ανάπτυξη των Περιφερειών, που υπάγεται στην Κρατική Δούμα της Ρωσίας, έδειξε ενδιαφέρον για τις μετοχές αυτής της τράπεζας της Βόρειας Κύπρου. Υπενθυμίζουμε ότι σήμερα τα μέλη της Κρατικής Δούμας της Ρωσίας ελέγχουν τις τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίας προκειμένου να εμποδίσουν την αναγνώριση της Αυτοκεφαλίας της Εκκλησίας της Ουκρανίας.

Επίσης, στα ΜΜΕ υπάρχουν αναφορές για μια τράπεζα με την επωνυμία «First Merchant Bank», η οποία ιδρύθηκε στη Βόρεια Κύπρο με ρωσικά κεφάλαια και βρέθηκε στο επίκεντρο ενός σκανδάλου, λόγω της συμμετοχής της στο «ξέπλυμα» 450 εκατομμυρίων δολαρίων από πώληση ναρκωτικών για λογαριασμό εγκληματικών επιχειρήσεων.

Με άλλα λόγια, η Βόρεια Κύπρος έχει τεράστιον ενδιαφέρον για τη ρωσική επιχειρηματικότητα, εν πολλοίς επειδή είναι μια γκρίζα τραπεζική ζώνη για το «ξέπλυμα» χρήματος προερχομένου από εγκληματικές δραστηριότητες. Το καθεστώς της Βόρειας Κύπρου, καθώς και τα εθνικά συναισθήματα των Ελληνοκυπρίων, δεν ενδιαφέρουν τους Ρώσους που είναι έτοιμοι να αναλάβουν ρίσκα. Στη δεκαετία του 1990 αυτό δεν ήταν πρόβλημα για τους σημαίνοντες Ρώσους αξιωματούχους. Τυχαία ή όχι, οι δρόμοι της Ρωσικής Εκκλησίας και της επιχειρηματικότητας στη Βόρεια Κύπρο διασταυρώνονται με ένα ιδιαίτερα ασυνήθιστο τρόπο.

Φωτογραφία: Northcyprusinform


Σημείωση: Εάν οποιοσδήποτε από τους συνδέσμους του άρθρου δεν λειτουργεί,
υπάρχουν αποθηκευμένα φωτοστιγμιότυπα των ιστοσελίδων

Η κηδεία του Άρχοντος πρ. Λαμπαδαρίου της Μεγάλης Εκκλησίας Ιωάννου Χαριατίδου + άλλα νέα εκ Φαναρίου, 10.9.2019

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ
Ἐκκλησιαστικαί εἰδήσεις 







[Φωτογραφίες: Νίκος Μαγγίνας | Οικουμενικό Πατριαρχείο]
Ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Πατριάρχης, τό ἀπόγευμα τῆς Τρίτης, 10ης Σεπτεμβρίου 2019, παρέστη συμπροσευχόμενος ἀπό τοῦ Ἱ. Βήματος τοῦ Π. Πατριαρχικοῦ Ναοῦ, κατά τήν κηδείαν τοῦ ἀειμνήστου Ἰωάννου Χαριατίδου, Ἄρχοντος πρῴην Λαμπαδαρίου τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας, τελεσθεῖσαν ὑπό τῶν Σεβ. Μητροπολίτων Γέροντος Πριγκηποννήσων κ. Δημητρίου, Καλλιουπόλεως καί Μαδύτου κ. Στεφάνου καί Σηλυβρίας κ. Μαξίμου, συλλυπηθείς πατρικῶς τούς οἰκείους τοῦ ἀειμνήστου Ἄρχοντος. 

Τόν ἐπικήδειον ἐξεφώνησεν ὁ Πανοσιολ. Δευτερεύων κ. Νήφων.   

* * *

 Ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Πατριάρχης, ἐδέξατο εἰς ἀκρόασιν:
- Τόν Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτην κ. Ἐφραίμ, Καθηγούμενον τῆς ἐν Ἁγίῳ Ὄρει Ἱ. Μονῆς Βατοπαιδίου, μετά τῶν Ὁσιολ. Ἱερομονάχων κ.κ. Γεωργίου καί Εὐδοκίμου, καί τοῦ Ὁσιολ. Ἰερομονάχου Χρυσοστόμου, ἐκ τοῦ Κελλίου τοῦ Ἱ. Χρυσοστόμου τῆς Κουτλουμουσιανῆς Σκήτης.
- Τόν Αἰδεσιμ. Οἰκονόμον κ. Κωνσταντῖνον Βάντσον, ἐκ τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Ἴμβρου καί Τενέδου, μετά τῆς Εὐλαβ. πρεσβυτέρας αὐτοῦ Γραμματικῆς. 
- Ὅμιλον προσκυνητῶν ἐκ τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Νικοπόλεως καί Πρεβέζης. 
- Τόν Ἐντιμ. κ. Παναγιώτην Βίχον, Ἐπιχειρηματίαν, μετά τῆς συζύγου αὐτοῦ Εὐγεν. κ. Αἰκατερίνης, ἐκ Σικάγου.

Σχολιασμός επιστολής, υπογραφομένης από συνονθύλευμα αποτειχισμένων και μη, κληρικών και λαϊκών


Γράφει ο Αρχιμανδρίτης Ρωμανός Αναστασιάδης,
Κληρικός του Οικουμενικού Πατριαρχείου εκ Κρήτης

Στο φάκελο «ανεπιθύμητη αλληλογραφία» -ή αγγλιστί “spam”- εκκλησιαστικών φορέων και προσώπων βρέθηκε μια διαδικτυακή επιστολή, που υπογράφεται από ένα ιερό συνονθύλευμα αποτειχισμένων και μη κληρικών και λαϊκών, η οποία απευθύνεται στο Μακαριώτατο Πρόεδρο και στα μέλη της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος. Το πρώτο που μας κάνει εντύπωση είναι πώς άνθρωποι που διέκοψαν το μνημόσυνο των Επισκόπων τους -ως δήθεν «οικουμενιστών»- τώρα τους γράφουν τέτοια «εναγώνια» επιστολή. Όμως, αν και στην αρχή σκεφτόμουν να μην απαντάται η κάθε γραφίδα, στη συνέχεια διαπίστωσα ότι οφείλω να απαντώ σε όλα ανεξαιρέτως, ώστε να μένει αναπολόγητος ο ευλογημένος λαός του Θεού ότι στην προπαγάνδα και στην παραποίηση της Αλήθειας δεν έμεινε μόνος. Κάτω από κάθε παράγραφο αυτού του κειμένου θα επανέρχεται, με τη Χάρη του Θεού, η Αλήθεια. Ξεκινάμε:


«Παρακαλοῦμε, ἐὰν συμφωνεῖτε μὲ τὸ περιεχόμενο τῆς κατωτέρω ἐπιστολῆς, νὰ στείλετε μήνυμα μὲ τὸ πιὸ κάτω περιεχόμενο στὴν ἠλεκτρονικὴ διεύθυνση: ierarxiaoukraniko@gmail.com “Συμφωνῶ μὲ τὴν «ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΓΙΑ ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ – Σεπτέμβριος 2019» ποὺ ἀπευθύνεται πρὸς τὴν Σεπτὴ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καὶ προσυπογράφω”. Ὀνοματεπώνυμο:... Πόλη:... Ἰδιότητα-ἐπάγγελμα:... email :...»

Όχι μόνο δεν συμφωνώ αλλά και τη θεωρώ εσκεμμένα παραποιητική  παραπληροφόρηση του λαού του Θεού.

***

«ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΓΙΑ TO ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ
Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος, κ.κ. Ἱερώνυμον, Ἀθήνα
Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, στὶς Ἕδρες Τους.
Μακαριώτατε, Σεβασμιώτατοι,
Ὡς μέλη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ κατὰ πνεῦμα υἱοὶ τῆς ἐπισκοπικῆς-πατρικῆς Σας εὐθύνης αἰσθανόμαστε τὴν ἀνάγκη νὰ ἀπευθυνθοῦμε σὲ Ἐσᾶς ὡς πνευματικοὺς καὶ ἐκκλησιαστικούς μας Πατέρες καὶ νὰ ἐκφράσουμε τὴν ἀνησυχία καὶ ἀγωνία μας γιὰ τὴν ἀντικανονικὴ χορήγηση τοῦ Οὐκρανικοῦ αὐτοκεφάλου».

Από πότε δεν μνημονεύουν οι υιοί τους πατέρες τους; Δεν πείθει η... «αγωνία» σας... Από την άλλη, ποιος σας έδωσε αρμοδιότητα να μιλάτε για «αντικανονική χορήγηση»;
***

«1. Συμμεριζόμαστε καὶ τὴ δική Σας ἀγωνία καὶ τοὺς σοβαροὺς κανονικοὺς καὶ ἐκκλησιολογικοὺς ἐνδοιασμοὺς καὶ τὶς ἐπιφυλάξεις Σας, ὅπως ἔχουν ἐκφραστεῖ ρητῶς ἢ ἀκόμα καὶ σιωπηρῶς κατὰ τὸ πνεῦμα τῆς δικῆς Σας ποιμαντικῆς διακρίσεως. Ἀντιλαμβανόμαστε καὶ τὶς πιέσεις πού, ὡς μὴ ὤφειλε, δέχεται ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος καὶ οἱ Ἀρχιερεῖς Της ἀπὸ διαφόρους ἐκκλησιαστικοὺς καὶ μὴ παράγοντες. Θέλουμε νὰ πιστεύουμε ὅτι τὰ ὑγιῆ πνευματικὰ ἀντισώματα τῶν Ἐπισκόπων μας θὰ ἀντιμετωπίσουν τὶς προσβολὲς τῶν ἀλλοτρίων».

Ποια αγωνία συμμερίζεστε όταν με τη διακοπή μνημοσύνου δημιουργείτε πρόβλημα στο σώμα των Ιερών Μητροπόλεων; Όταν με τη ζηλωτική σας στάση και συμπεριφορά ψέγατε τα ίδια πρόσωπα για την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο;! Μιλάτε εσείς για πίεση, που οι φίλοι σας οι Ρώσσοι λυμαίνονται όλη την ελληνική επικράτεια κατηγορώντας τον Πατριάρχη του Γένους μας;;; Και πού είδατε εσείς μια αγωνία; Οι Αρχιερείς εμπράκτως επέλεξαν να εναρμονιστούν με το Εκκλησιολογικώς Ορθόδοξο.

***

«2. Ἀσφαλῶς, τιμοῦμε καὶ σεβόμαστε τὸν Οἰκουμενικὸ Θρόνο τῆς Κωνσταντινουπόλεως ὡς ἔχοντα τὰ πρεσβεῖα τιμῆς καὶ τὴν πρωτοκαθεδρία μεταξύ τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν. Ἀδιαμφισβήτητα τά πρωτεῖα τιμῆς ὡς χορηγηθέντα ὑπὸ Οἰκουμενικῶν Συνόδων παραμένουν ἀδιάπτωτα ἐσαεί».

Με ποια έργα και με ποιο τρόπο τιμάτε και σέβεστε τον Οικουμενικό Θρόνο; Όπως σέβεστε και τιμάτε  ένα έργο τέχνης σιωπηλό και ακίνητο, άβουλο και αναποφάσιστο; Δηλαδή οι Οικουμενικές Σύνοδοι δεν είχαν άλλη δουλειά από το να απονέμουν πρεσβεία... τιμής; Μήπως εν ονόματι του Κυρίου διένειμαν «ἑκάστῃ Ἐκκλησίᾳ» τον Σταυρόν αυτής, με μεγαλύτερο στον Κωνσταντινουπόλεως ως ενσάρκωση του θυσιαστικού φρονήματος της Εκκλησίας;

***

«3. Τὰ πρεσβεῖα τιμῆς τῆς Κωνσταντινουπόλεως ὑφίστανται καὶ ἀσκοῦνται ἀποκλειστικὰ στὰ πλαίσια τοῦ ἁγιοπνευματικοῦ συνοδικοῦ-ἱεραρχικοῦ συστήματος τῆς κοινωνίας τῶν Τοπικῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καὶ ὄχι ἔξω καὶ πάνω ἀπὸ αὐτό: Συνίστανται κυρίως στὸν συντονισμὸ τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν σὲ κρίσιμα θέματα διορθοδόξου ἐνδιαφέροντος, στὴν προεδρία τῶν διορθοδόξων καὶ πανορθοδόξων συναντήσεων καὶ Συνόδων καὶ στὴν ἔκφραση καὶ ὑλοποίηση τῶν ἀποφάσεων ποὺ ἔχουν ληφθεῖ μετὰ ἀπὸ πανορθόδοξη διαβούλευση».

«ἁγιοπνευματικοῦ συνοδικοῦ-ἱεραρχικοῦ συστήματος τῆς κοινωνίας τῶν Τοπικῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν»: συγγνώμη, αλλά τέτοιες... νερόβραστες εκφράσεις δεν γνώριζε ποτέ η Ορθόδοξη Εκκλησία στην ιστορία της! Από την παράγραφο αυτή καταλαβαίνω ότι είναι τάχα οι Ορθόδοξες Εκκλησίες ένα μάζεμα από ίσα μέρη τα οποία έχουν ως... μαέστρο, ας το πούμε, ως κράχτη για να συγκροτηθούν σε σώμα, τον Κωνσταντινουπόλεως. Ανατρέξτε στα κείμενα-κανονικές συλλογές του Μανουήλ Γεδεών αλλά και αλλού για να δείτε ποια η ευθύνη και οι ενέργειες του Κωνσταντινουπόλεως, ιδίως σε δίσεκτα για κάθε τοπική Εκκλησία χρόνια, συμπεριλαμβανομένων και των Πρεσβυγενών Θρόνων.

***

«4. Ἡ ὑπερόριος ἐπέμβαση-εἰσπήδηση ἀκόμα καὶ γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση σοβαροῦ προβλήματος σὲ ξένη δικαιοδοσία χωρὶς τὴ σύμφωνη γνώμη, πολλῷ δὲ μᾶλλον ἀντίθετα στὴν ὁμοφωνία, τῶν ἄλλων τοπικῶν Ἐκκλησιῶν δὲν μπορεῖ νὰ θεμελιωθεῖ στὴν Ὀρθόδοξη ἑρμηνεία τῶν πρεσβείων τιμῆς, ἀλλὰ ἀποτελεῖ ἀλλοίωση καὶ παρερμηνεία τους. Τυχὸν ἀπόπειρα ἐπιβολῆς τέτοιας ἑρμηνείας θὰ ἔχει, δυστυχῶς, σοβαρότατες ἐκκλησιολογικὲς συνέπειες μὲ ἄμεσο ἀποτέλεσμα τὴν ἀπώλεια τῆς τιμητικῆς προκαθεδρίας. Τὸ παράδειγμα τῆς περιάκουστης Πρεσβυτέρας Ρώμης τῆς ἐχούσης τὴν πρωτοκαθεδρία στὴν ἀρχαία Ἐκκλησία καταδεικνύει τὴ σοβαρότητα τοῦ ζητήματος αὐτοῦ. Ἡ παρερμηνεία καὶ ἡ ἀπόπειρα μετατροπῆς τῶν πρεσβείων τιμῆς σὲ πρωτεῖο ἐξουσίας ἀλλοιώνει τὴν Ὀρθόδοξη ἐκκλησιολογία καὶ τὴν ὁδηγεῖ σὲ παπισμὸ μὲ ὀλέθριες συνέπειες».

Δεν έγινε καμία εισβολή σε ξένη δικαιοδοσία. Όλα τα επίσημα κείμενα ομιλούν και αποδεικνύουν περίτρανα ότι το Κίεβο ουδέποτε παραχωρήθηκε στη Μοσχοβία. Από την άλλη, ο Κωνσταντινουπόλεως, είτε μας αρέσει είτε δεν μας αρέσει, έχει υπερόρια δικαιοδοσία -επιβεβλημένη σε αυτόν ως ευθύνη- μέσω του εκκλήτου, των Σταυροπηγίων κοκ. Το αποδεικνύουν τόσο οι Ιεροί Κανόνες όσο και η πράξη της Εκκλησίας μας (βλ. Απαντήσεις των αγιωτάτων και μακαριωτάτων τεσσάρων Πατριαρχών εν είδει ερωτήσεως και αποκρίσεως, Ερώτηση 8, Καλλινίκου Δελικάνη, Τόμος Γ΄, σελ.102-103).

***

«5. Ὡς Ἕλληνες στὴν καταγωγὴ τιμοῦμε καὶ σεβόμαστε τὸ Πατριαρχεῖο τοῦ Γένους, ὅταν αὐτὸ ἀληθεύει ἐν ἀγάπῃ. Θλιβόμαστε, διότι σήμερα Τὸ βλέπουμε, λόγῳ τῆς λανθασμένης ἐπιλογῆς τῆς Ἡγεσίας Του, νὰ κινδυνεύει νά βρεθεῖ ἀπομονωμένο καί νά ἀπωλέσει τὸ συντονιστικό Του ρόλο στὶς διορθόδοξες σχέσεις καὶ τὴν ἔκφραση καὶ ὑλοποίηση τῆς βούλησης τῶν Τοπικῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν. Ἡ περαιτέρω ἐπιμονὴ στὶς λανθασμένες ἐπιλογὲς μόνο δυσμενέστερες συνέπειες θὰ ἔχει γιὰ τὸν Θρόνο».

Μόνο κατά τη δική σας εσφαλμένη και άκρως προτεσταντίζουσα εκκλησιολογία το Φανάρι φέρεται να έσφαλε. Η πραγματικότητα σάς διαψεύδει παταγωδώς.
***

«6. Τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο ἔχει τὸ δικαίωμα τῆς ἐκχωρήσεως αὐτοκεφαλίας καὶ ἡ Ἐκκλησία κάθε ἔθνους ἔχει τὸ δικαίωμα ἀνυψώσεως σὲ Αὐτοκέφαλη, μόνο ὑπὸ σαφεῖς καὶ αὐστηρὲς προϋποθέσεις τὶς ὁποῖες ἔχει θέσει ἡ ἐκκλησιαστικὴ Παράδοση καὶ εἶναι συνεπεῖς μὲ τὴν Ὀρθόδοξη ἐκκλησιολογία καὶ τὴν κανονικὴ Τάξη, οἱ ὁποῖες δὲν τηρήθηκαν στὴν παροῦσα περίπτωση».

Δεν μας τις αναλύετε και το έχουμε τόσο ανάγκη;...

***

«7. Δὲν μποροῦμε νὰ συμμεριστοῦμε τὴν ἄποψη ποὺ διατυπώθηκε ὅτι ἡ τυχὸν ἄρνηση ἀποδοχῆς τῆς Αὐτοκεφαλίας στὴν Οὐκρανία θέτει ὑπὸ ἀμφισβήτηση τὰ αὐτοκέφαλα τοῦ 19ου καὶ 20ου αἰ. Δὲν ἔχει καμία κανονικὴ ἢ ἱστορικὴ θεμελίωση ὁ ἰσχυρισμὸς αὐτός. Δὲν ὑπάρχει ἡ παραμικρὴ συγγένεια τοῦ οὐκρανικοῦ αὐτοκεφάλου μὲ τὰ λοιπὰ κανονικὰ Αὐτοκέφαλα ἄλλων Ἐκκλησιῶν, καθ’ὅτι:
α. Δὲν ζήτησε τὴν αὐτοκεφαλία ἡ ἀναγνωρισμένη ἀπὸ ὅλες τὶς Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες ἀκόμα καὶ ἀπὸ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο Αὐτόνομη Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας ὑπὸ τὸν Μητροπολίτη Ὀνούφριο, μὲ τοὺς 90 ἐπισκόπους, τὶς 12.000 ἐνορίες, τὰ 250 Μοναστήρια, τοὺς 5.000 μοναχοὺς καί μοναχές καὶ τὰ ἑκατομμύρια τῶν πιστῶν. Ἡ κανονικὴ Ἐκκλησία, ὡς εἶχε κάθε δικαίωμα, δὲν ζήτησε καὶ δὲν ἀποδέχθηκε τὴν αὐτοκεφαλία. Εἶναι δυνατὸν νὰ τῆς ἐπιβληθεῖ μὲ τὴ βία, ἢ νὰ τιμωρηθεῖ ἐπειδὴ δὲν ἀποδέχθηκε;»

Τα αυτοκέφαλα ορθώς δεν καταπίπτουν διότι χρειάζονται Οικουμενική Σύνοδο για να επικυρωθούν. Είναι η ίδια ακριβώς περίπτωση με όλα τα αυτοκέφαλα. Απλώς εδώ οι Μοσχοβίτες χειροτόνησαν με το τσουβάλι τόσο επισκόπους όσο και άλλους κληρικούς και ίδρυσαν ενορίες άνευ πραγματικής ανάγκης, ώστε να έρθει η μέρα να επικαλεστούν αυτό το επιχείρημα. Δηλαδή, να το αντιστρέψουμε: κανονικοί κληρικοί είναι για το Οικουμενικό Πατριαρχείο και οι εν Ευρώπη διακονούντες παντός γένους και πάσης εκκλησιαστικής δομής Ορθόδοξοι Ιεράρχες. Αν ζητήσουν αυτοκεφαλία, θα τους παράσχει το Πατριαρχείο μόνο και μόνο επειδή είναι κανονικοί; Και τι σημαίνει πια κανονικός; Ένας που νομίζει ότι είναι ο σύγχρονος ομολογητής και σκανδαλίζει με ανόητο ζήλο το ποίμνιο του Χριστού, είναι κανονικός; Κάπου χάθηκε το μέτρο.

***

Είναι εξαιρετικό το:
«β. Ἐνῶ ὅλοι, ἀκόμα καὶ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, ἀποδέχονται τὴν παρουσία τοῦ Μητροπολίτου Ὀνουφρίου καὶ τῶν 90 ἐπισκόπων (δὲν ὑφίσταται κανονικὴ πράξη ἐκθρονίσεως ἢ καθαιρέσεως ἢ ἀργίας εἰς βάρος τους) δημιουργεῖται μία παράλληλη ἐκκλησιαστικὴ δομή, δίπλα στὴν κανονικῶς ὑφισταμένη. Κατηγοροῦμε, καὶ δικαίως, τὶς παράλληλες δικαιοδοσίες στὴ Διασπορὰ καὶ τώρα τὶς ἐφαρμόζουμε στὰ ὅρια τῶν Ἐκκλησιῶν;»

Σε αυτό το σημείο έχετε ένα δίκιο ως προς το ότι μετά την άρση του Γράμματος Εκδόσεως του Διονυσίου Δ΄, ο Οικουμενικός Πατριάρχης έπρεπε να επιβάλει ποινή σε ένα που ήθελε να λέγεται Κιέβου ενώ δεν μνημόνευε του ονόματός του. Αφήστε που αυτό έπρεπε να κάνει, δηλαδή να μνημονεύει «του σεβασμίου ονόματος του Οικουμενικού Πατριάρχου», και προ της άρσεως του Γράμματος. Αλλά βλέπετε, η φιλανθρωπία της Εκκλησίας ερμηνεύεται ως ανοησία.

***

«γ. Ἡ Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας ὑπάγεται κανονικῶς στὸ Πατριαρχεῖο τῆς Ρωσίας καὶ ὄχι στὸ Οἰκουμενικό. Ὅλες οἱ μέχρι τώρα αὐτοκεφαλίες τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἐχορηγοῦντο σὲ περιοχὲς δικῆς Της δικαιοδοσίας».

Η Ουκρανία ως έδαφος υπάγεται στον Αγιώτατο Αποστολικό και Πατριαρχικό Οικουμενικό Θρόνο ανέκαθεν. Το αν έδειξε μεγάλη και αδικαιολόγητη μακροθυμία στα προηγούμενα χρόνια, ζητήστε ευθύνες από τους παλαιότερους. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, όπως είδαμε, δεν γίνεται παίγνιο ανομιών και συμβιβασμών προδοτικών. Ζει και αναπνέει για τη δόξα της Εκκλησίας.

***

«δ. Σχεδὸν ὅλες οἱ Τοπικὲς Ἐκκλησίες διατηροῦν σοβαρότατες ἐπιφυλάξεις γιὰ τὴν κανονικότητα καὶ ἐγκυρότητα τῆς ἀρχιερωσύνης τῆς νέας ἐκκλησίας. Μάλιστα οἱ 15 ἀπὸ τοὺς 50 περίπου ἐπισκόπους της ἕλκουν τὴν «ἀρχιερωσύνη» τους ἀπὸ αὐτοχειροτόνητους! Δὲν ὑπάρχει πουθενὰ τέτοιο προηγούμενο!»

Αυτές τις επιφυλάξεις καλλιέργησε η μοσχοβίτικη προπαγάνδα η οποία ήθελε με τους δορυφόρους της να διαλύσουν αυτό το ευλογημένο εγχείρημα, χωρίς -δόξα τω Θεώ!- να καταφέρουν να το επιτύχουν. Πάνω σε αυτά να λάβετε υπ’ όψιν και να μελετήσετε με πολλή προσοχή τα παρακάτω:

***

και:
«ε. Καμία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία δὲν ἀναγνώρισε τὴν οὕτως χορηγηθεῖσα αὐτοκεφαλία, γεγονὸς πρωτοφανὲς στὴν ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία!»

Μήπως θυμάστε μετά από πόσα χρόνια αναγνωρίστηκε από τα άλλα Πατριαρχεία η του Οικουμενικού Πατριάρχου Ιερεμίου του Β΄ ευεργεσία προς την Μοσχοβία;

***

«8. Εἶναι ἐξαιρετικὰ θλιβερὸ νὰ διαπιστώνουμε ὅτι ἐνῶ παλαιότερα, σὲ πεῖσμα τῶν πολιτικῶν συμφερόντων καὶ σὲ ἐξαιρετικὰ δύσκολες ἐποχές, ὁ Οἰκουμενικὸς Θρόνος μὲ τοὺς Ἁγίους Πατριάρχες Του ἀγωνιζόταν γιὰ τὴν ἑνότητα τῶν ρωσικῶν λαῶν ὑπὸ μία πνευματικὴ καὶ ἐκκλησιαστικὴ διοίκηση, σήμερα ἐνδίδει στοὺς πειρασμοὺς καὶ στὶς ὑπερατλαντικὲς πιέσεις καὶ προσπαθεῖ βίαια νὰ τοὺς χωρίσει, ἐμπλέκοντας τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία στὰ γεωπολιτικὰ συμφέροντα καὶ μετατρέποντας τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ σὲ μέρος τῶν γεωπολιτικῶν σχηματισμῶν καὶ προβλημάτων. Τυχὸν ἀναγνώριση τῆς αὐτοκεφαλίας ἐκ μέρους μόνο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, χωρὶς πανορθόδοξη ἀπόφαση, θὰ ἐμπλέξει καὶ τὴν τοπική μας Ἐκκλησία στὴ γεωπολιτικὴ σκακιέρα».

Δηλαδή κανένας σεβασμός στο Ουκρανικό έθνος που δεν θέλει να είναι κάτω από τη δυναστική μπότα των Ρώσσων εκκλησιαστικών και κοσμικών! Δεν είναι το ίδιο έθνος ώστε να δικαιολογείται να έχουν την εκκλησιαστική τους έδρα εκτός συνόρων. Τους επιβάλλουν -άλλοτε με δόλο και άλλοτε με βία- τη ρωσσική γλώσσα και παράδοση (δείτε εδώ το βίντεο). Σκοτώνουν τα παιδιά τους οι γείτονές τους και μνημονεύουν τον Πατριάρχη Κύριλλο μέσα στη χώρα, ενώ ισχυρίζονται ότι είναι ανεξάρτητοι και προσφωνούν «Μακαριώτατο» τον -πλέον όχι Κιέβου, αλλά «ἐν Κιέβῳ»- Ονούφριο. Εξ άλλου όλα τα αυτοκέφαλα από γεωπολιτικά κριτήρια κινήθηκαν αρχής γενομένης από της Εκκλησίας της Ελλάδος. Τώρα σας ενόχλησε; Κρύψετε λίγο τον φιλορωσσισμό σας. Εκτίθεστε.
***

«9. Ἡ περιοχὴ τῆς Οὐκρανίας (στὶς ἐκκλησιαστικὲς πηγὲς ἀναφέρεται κυρίως ὡς Μικρὰ Ρωσία) ἀπὸ τὸ 988 μ.Χ. μέχρι τὸ 1686 μ.Χ. ὑπαγόταν στὸν Οἰκουμενικὸ Θρόνο. Μὲ τὴν Πατριαρχικὴ Πράξη τοῦ Πατριάρχου Διονυσίου Δ ́ ὑπήχθη κανονικῶς στὸ Πατριαρχεῖο Μόσχας. Ὡς πλήρη ὑπαγωγὴ στὴν Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας ἑρμήνευε τὴν Πατριαρχικὴ Πράξη τὸ ἴδιο τό Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο ἐπὶ 332 χρόνια! Ἡ βεβαιότητα αὐτὴ ἔχει γίνει ἀποδεκτὴ πολυτρόπως ἀπὸ τὸ ἴδιο τό Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο καὶ ἔχει καταγραφεῖ μὲ τὸν ἐπισημότερο τρόπο στὰ Τυπικά τοῦ 17ου αἰ., στὰ Συνταγμάτια 1797 (Ἁγ. Γρηγορίου Ε ́), 1829, 1855, 1896, 1902, ποὺ ἔχουν ἐκδοθεῖ «ἐν Κωνσταντινουπόλει ἐκ τοῦ Πατριαρχικοῦ Τυπογραφείου» καὶ στὰ Πατριαρχικὰ Ἡμερολόγια - Ἐπετηρίδες μέχρι καὶ τὸ 2018! Στὶς ἐπίσημες αὐτὲς Πατριαρχικὲς ἐκδόσεις ὁ Οἰκουμενικὸς Θρόνος δεχόταν χωρὶς καμία ἐπιφύλαξη ὅτι ἡ Οὐκρανία ὑπάγεται κανονικῶς στὸ Πατριαρχεῖο τῆς Ρωσίας! Τὴν ἴδια βεβαιότητα ἔχουν καταγράψει καὶ τὰ στελέχη τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου (Ἀρχειοφύλακας Κ. Δελικάνης, οἱ καθηγητὲς Μητροπολίτης Διοκλείας Κάλλιστος (Ware) (Ὀξφόρδη), πρωτ. Θεοδ. Ζήσης (Θεσ/νίκη), Βασ. Σταυρίδης (Χάλκη), Γρ. Λαρεντζάκης (Βιέννη), Βλ. Φειδᾶς (Ἀθήνα-Σαμπεζύ), καθὼς καὶ ὁ ἴδιος ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Βαρθολομαῖος καὶ ἐγγράφως καὶ σὲ ἐπίσημη ὁμιλία Του στὸ Κίεβο. Ἔτσι ἑρμήνευε τὴν Πατριαρχικὴ Πράξη τοῦ 1686 τὸ ἴδιο το Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο ἐπὶ 332 χρόνια!»

Δυστυχώς η μακροθυμία της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας ερμηνεύτηκε ως παραίτηση. Όμως, κι ΑΝ (ας μιλήσουμε υποθετικά) ακόμη, για πολιτικούς λόγους, είχε δώσει τα εδάφη αυτά στη Μόσχα, τώρα για πολιτικούς-κοσμικούς και για λόγους δικαίου τα παίρνει πίσω (εκείνη τα έδωσε, εκείνη τα παίρνει), με σκοπό το μείζον συμφέρον των τέκνων της. Δεν τα έδωσαν Οικουμενικές Σύνοδοι. Ήταν δικά της ανέκαθεν.

***

«10. Καὶ τὸ πλέον καθοριστικό: Ἔτσι ἑρμηνεύει τὴν Πατριαρχικὴ Πράξη ἐπὶ 332 χρόνια ἡ πανορθόδοξη ἐκκλησιαστικὴ συνείδηση! Ἀπὸ τὸ περίφημο Συνταγμάτιο τοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων Χρυσάνθου (Νοταρᾶ) τοῦ 1715 μέχρι καὶ τὸ 2019 ὅλα τα Τυπικὰ-Ἡμερολόγια-Ἐπετηρίδες ὅλων τῶν Τοπικῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν θεωροῦσαν τὴν Οὐκρανία τμῆμα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας. Ποιὸς μπορεῖ νὰ περιφρονήσει ἐλαφρᾷ τῇ καρδίᾳ τὴν πανορθόδοξη ἐκκλησιαστικὴ παράδοση καὶ ἐμπειρία; Ποιὸς δικαιοῦται νὰ σταθεῖ ὑπεράνω της πανορθοδόξου συνειδήσεως;

Η ερώτηση -καθαρός βερμπαλιστικός πλεονασμός- απαντάται πιο πάνω ακριβώς.

«11. Ἐκφράζουμε τὴν ἐντονότατη ἀνησυχία μας διότι δὲν ἔχουν ἀπαντηθεῖ πειστικὰ οἱ ἀνησυχίες γιὰ τὸ κανονικῶς ἀνυπόστατο τῆς «ἱερωσύνης» τῆς νέας ἐκκλησίας. Ἀσφαλῶς, ὑπὸ αὐστηρὲς προϋποθέσεις, ἡ Ἐκκλησία μπορεῖ νὰ οἰκονομήσει τὶς ἐν σχίσματι καὶ αἱρέσει χειροτονίες. Πῶς ὅμως ἐκφράζεται ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας ἐπ’ αὐτοῦ; Στὴν Ἀνατολὴ δὲν ἔχουμε παπικὸ θρόνο ποὺ νὰ ἀποφαίνεται καὶ οἱ ἄλλοι νὰ ὑπακούουν! Ἀλλὰ οἱ τοπικὲς Ἐκκλησίες ἐν Συνόδῳ ὑπὸ τὴν προεδρία τοῦ Κωνσταντινουπόλεως ἀποφασίζουν τὴ θεραπεία τοῦ σχίσματος καὶ οἰκονομοῦν τὶς χειροτονίες! Ὅταν ὅμως ὅλες οἱ τοπικὲς Ἐκκλησίες ἔχουν ἀρνηθεῖ νὰ ἀναγνωρίσουν τέτοια «ἱερωσύνη», μὲ ποιὸ κανονικὸ δικαίωμα ὁ Κωνσταντινουπόλεως μπορεῖ νὰ ἰσχυριστεῖ ὅτι ὡς Πρῶτος ἐκφράζει τὴν Ἐκκλησία καὶ οἰκονομεῖ τὶς ἐν σχίσματι χειροτονίες; Δὲν εἶναι ὁ Κωνσταντινουπόλεως ὑπεράνω της κοινῆς ἁπάντων τῶν τοπικῶν Ἐκκλησιῶν γνώμης. Δὲν εἶναι ὁ πάπας ποὺ ἐκφράζει ex cathedra τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία δίχα γνώμης τῶν ἄλλων ὁμοταγῶν του».

Η διαστρέβλωση της αλήθειας σε όλο της το μεγαλείο. Δεν αναγνώρισε ο Κωνσταντινουπόλεως ανυπόστατες χειροτονίες. Με την έκκλητο απάλλαξε από τις ποινές τους, τους για ήσσονος σημασίας λόγους τιμωρηθέντας. Αυτή την ευθύνη την έχει αποκλειστικά και μόνο Εκείνος. Όσο για τις χειροτονίες δείτε το περιεχόμενο των παραπάνω συνδέσμων καθώς και των εξής:

***

«12. Δυστυχῶς ὅμως οἱ χειροτονίες τῆς νέας ἐκκλησίας δὲν προέρχονται μόνο ἀπὸ τὸν καθῃρημένο καὶ ἀναθεματισμένο Φιλάρετο, τὴν καθαίρεση καὶ τὸν ἀναθεματισμὸ τοῦ ὁποίου ἐπὶ 26 χρόνια εἶχε ἀναγνωρίσει σύμπασα ἡ Ὀρθοδοξία (ἀκόμα καὶ αὐτὸς ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης), ἀλλὰ προέρχονται καὶ ἀπὸ τὸν αὐτοχειροτόνητο πρώην διάκονο, οὐδέποτε χειροτονηθέντα πρεσβύτερο καὶ ἐπίσκοπο, ἀπατεώνα τοῦ κοινοῦ ποινικοῦ δικαίου Βίκτωρα Τσεκάλιν. Γιὰ τὸ Ὄνομα τοῦ Θεοῦ, πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ἀναγνωρίσουμε ὡς Ἐκκλησία Ἑλλάδος αὐτοχειροτόνητους; Καυχώμαστε ἐν Κυρίῳ μέχρι τώρα γιὰ τὴν ἀποστολικὴ διαδοχὴ τῆς Ὀρθοδόξου Ἀρχιερωσύνης. Εἶναι δυνατὸν καὶ μετὰ τὴν ἀναγνώριση τῶν «χειροτονιῶν» τοῦ Τσεκάλιν νὰ συνεχίζουμε νὰ κηρύττουμε γιὰ τὴν ἀποστολικὴ διαδοχὴ τῶν Ὀρθοδόξων Ἀρχιερέων;»

Δεν προέρχεται η πηγή των χειροτονιών από τον Τσεκάλιν και αυτό μπορείτε να το δείτε πεντακάθαρα εδώ:

Όμως όταν η Μοσχοβία τους καλούσε να έρθουν σε διάλογο μαζί της -με μία από τις προϋποθέσεις να είναι η άνευ όρων αναγνώριση των χειροτονιών, όπως έκανε και στην περίπτωση της ROCOR- τότε δεν ήταν «αυτοχειροτονημένοι»; Τελικά, αμφιβάλλω αν μερικοί πιστεύουμε σε Θεό...

***

«13. Πῶς, λοιπόν, «θεραπεύθηκε» ἡ «ἱερωσύνη» τῶν αὐτοχειροτόνητων; Μπορεῖ μόνος του ὁ Κωνσταντινουπόλεως μὲ μία πράξη νὰ θεραπεύσει τὴν ἔλλειψη ἀποστολικῆς διαδοχῆς; Οἱ δικαιολογίες ποὺ ἔχουν ἐπιστρατεύσει οἱ ὑποστηρικτὲς τῆς αὐτοκεφαλίας εἶναι τόσο ἀντιφατικὲς καὶ αὐτοαναιρούμενες ὥστε ὄχι μόνο δὲν πείθουν γιὰ τὴν ὕπαρξη κανονικῆς χειροτονίας τῶν αὐτοχειροτόνητων, ἀλλὰ ἐπιβεβαιώνουν τὴν ἀνυπαρξία ἐγκύρου ἀποστολικῆς διαδοχῆς. Κατόπιν αὐτῶν, μὲ ποιὰ ἐσωτερικὴ ἀρχιερατικὴ συνείδηση μπορεῖ κάποιος ἐπίσκοπος νὰ προβεῖ σὲ ἀναγνώριση τέτοιων «χειροτονιῶν»; Δὲν πρόκειται περὶ ἀμφισβήτησης τῆς ἠθικῆς καθαρότητας κάποιων προσώπων, ἀλλὰ γιὰ τὴν ὀντολογικὴ ἀνυπαρξία τοῦ ἴδιου τοῦ ἐσωτάτου πυρήνα τῆς Ἀρχιερωσύνης . δὲν ἔχουμε ἠθικὸ ἀλλὰ ὀντολογικὸ «μολυσμὸ» τοῦ ἐπισκοπικοῦ Σώματος σὲ πανορθόδοξο ἐπίπεδο».

Τα εξήγησα ανωτέρω.

***

«14. Δὲν μποροῦμε νὰ κατανοήσουμε πῶς, χωρὶς τὴν κοινὴ ἀπόφαση ὅλων τῶν Τοπικῶν Ἐκκλησιῶν, ἕνα συνονθύλευμα καθῃρημένων, ἀναθεματισμένων, αὐτοχειροτόνητων, σχισματικῶν χωρὶς νὰ ἐπιδείξουν μετάνοια μὲ μία πράξη ἀποκαταστάθηκε, συγκροτήθηκε σὲ «ἑνωτικὴ σύνοδο» καὶ ταυτόχρονα ἔλαβε «αὐτοκεφαλία», ἐνῶ οἱ κανονικοὶ ἐπίσκοποι, οἱ ὁποῖοι συγκροτοῦν κανονικὴ Σύνοδο ἡ ὁποία ἐκφράζει τὴν κανονικὴ Ἐκκλησία περιφρονοῦνται παντελῶς».

Τρεις μήνες μετά τη συγχώρεσή τους η Κωνσταντινούπολη συνεκάλεσε την Ενωτική Σύνοδο και όχι μόνο δεν περιφρόνησε τον Ονούφριο και τους συν αυτώ αλλά τους έστειλε πρόσκληση επίσημη. Μάλιστα αν είχαν νου, και δεν τους τύφλωνε η οίηση, θα πήγαιναν με τους 90 ακολούθους τους και θα εξέλεγαν Προκαθήμενο τον Ονούφριο!...

***

«15. Ἡ ἡγεσία τῆς νέας αὐτοκέφαλης ἐκκλησίας δὲν παρέχει ἐχέγγυα ἀξιοπιστίας, σοβαρότητας καὶ ἐκκλησιαστικοῦ ἤθους (βλ. δηλώσεις τοῦ «προκαθημένου» Ἐπιφανίου γιὰ τὶς ΗΠΑ, τὰ δικαιώματα τῶν ΛΟΑΤΚΙ (κίνημα ὁμοφυλοφύλων κλπ), τὴ συνεργασία μὲ τοὺς Οὐνίτες, τὴ συμμετοχή του στὰ ἀποκαλυπτήρια τοῦ αὐτοχειροτόνητου «Μητροπολίτου Κιέβου» Vasyl Lypkivsky κ.ο.κ). Ἡ ἀπόσχιση τοῦ «ἐπιτίμου Πατριάρχου» Φιλαρέτου καὶ κάποιων «ἐπισκόπων» ἀπὸ τὴ νέα ἐκκλησία καὶ οἱ σοβαρὲς καταγγελίες του καταδεικνύουν μὲ τὸν πλέον τραγικὸ τρόπο τὴν ἀποτυχία θεραπείας τοῦ Οὐκρανικοῦ σχίσματος, διότι δὲν ὑπῆρξε μετάνοια τῶν σχισματικῶν, ἡ πλέον ἀπαραίτητη προϋπόθεση γιὰ τὴ θεραπεία τῶν σχισμάτων».

Το ήθος του Μακαριωτάτου Μητροπολίτου Κιέβου και πάσης Ουκρανίας κ.κ. ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ, ενός ανδρός που εκλήθη από την Πρόνοια του Θεού να οδηγήσει τον λαό του Θεού από της δουλείας της Μοσχοβίας στη γη της Επαγγελίας, είναι εγνωσμένης ποιότητας και αρετής. Είδαμε πώς απέτρεψε δυναμικά τη λειτουργία των Ουνιτών στην αρχαία Καθέδρα του, την Αγία Σοφία Κιέβου. Στο μνημείο του Βασιλείου Λιπκίβσκι δεν αθώωσε το αυτοχειροτόνητό του αλλά αναγνώρισε ανθρώπινα τις τότε ανώριμες -όμως από αγανάκτηση προερχόμενες- ενέργειές του ως πρόδρομο της σημερινής ιεροκανονικής Αυτοκεφαλίας. Είναι σαν να λέμε ότι έχουμε τις ίδιες απαιτήσεις από τον Πατριάρχη Αβραάμ και από τον Μέγα Αντώνιο ως προς την εν Χριστώ ζωή! Ο κόπος του Μακαριωτάτου είναι μεγάλος και το έργο του δύσκολο. Όμως έχει να φέρει την καταλλαγή σε πολλές καταστάσεις. Ο χρόνος θα τον δικαιώσει όπως το έκανε και μέχρι σήμερα.

***

«16. Δὲν μποροῦμε μὲ κανένα τρόπο νὰ δικαιολογήσουμε τὴ χορήγηση τῆς αὐτοκεφαλίας ὡς τιμωρία πρὸς τὸ Ρωσικὸ Πατριαρχεῖο γιὰ τὴν «ἀλαζονεία», τὶς «ἀντιεκκλησιαστικὲς ἐνέργειες», τὶς «ἀταξίες», τὴν «ἐκκοσμίκευση» κοκ. Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ χρησιμοποιεῖται ἡ αὐτοκεφαλία ὡς τιμωρία τῶν ἀτακτούντων, διότι ἡ περιφρόνηση καὶ ἡ παραβίαση τῶν ἱερῶν κανόνων δὲν ὁδηγεῖ σὲ πραγματικὲς καὶ μόνιμες λύσεις στὰ ἐκκλησιαστικὰ προβλήματα. Σὲ τελικὴ ἀνάλυση: ὅ,τι πρόβλημα καὶ νὰ ἔχει ἡ Κωνσταντινούπολη μὲ τὴ Μόσχα πῶς τὸ θεραπεύει (;) ἀκυρώνοντας μιὰ ὁλόκληρη Σύνοδο 90 ἐπισκόπων ὡς ἀντικανονική; Πῶς περιφρονεῖ μία ὁλόκληρη Ἐκκλησία μὲ 12.000 ἐνορίες καὶ ἑκατομμύρια πιστούς; Μὲ τὸν Σεβασμιώτατο Ὀνούφριο καὶ τὴν περὶ αὐτὸν Ἱ. Σύνοδο δὲν συλλειτουργούσατε οἱ Ἀρχιερεῖς, ὅταν πηγαίνατε στὸ Κίεβο; Αὐτὸν δὲν ἀναγνωρίζατε ὡς μοναδικὸν καὶ κανονικὸν Μητροπολίτην Κιέβου; Πῶς τώρα Σᾶς καλοῦν νὰ τὸν διαγράψετε καὶ στὴ θέση του νὰ ἀναγνωρίσετε κάποιον ἄλλον; Ποιὰ κανονικὴ βάση ἔχουν οἱ ἀπαιτήσεις αὐτές;»

Κανείς δεν τιμώρησε τους Ρώσσους. Ίσα ίσα ο Οικουμενικός Πατριάρχης ούτε καθήρεσε κανένα για το γεγονός ότι ιδρύουν Επαρχίες μέσα στη δικαιοδοσία Του, χρησιμοποιώντας μάλιστα τους ίδιους τίτλους, ούτε για το ότι στέλνουν ιερείς και λειτουργούν στην επικράτεια της Τουρκίας χωρίς την άδειά Του, ούτε τίποτε άλλο, ενώ θα έπρεπε και άμεσα μάλιστα. Όμως μακροθυμεί και αγαπά. Μην το εκμεταλλευόμαστε. Δεν είπε κανείς ότι δεν συλλειτουργεί με τους Ρώσσους και εν Ουκρανία κληρικούς του Μόσχας. Εκείνοι έχουν το πρόβλημα και δεν τους αφήνει η αλαζονεία να δουν καθαρά.

***

«17. Στεκόμαστε μὲ μεγάλο σεβασμὸ καὶ ἐκφράζουμε τὴν ἀμέριστη συμπάθεια καὶ τὴ συμπαράστασή μας στὰ ἑκατομμύρια τῶν μελῶν τῆς κανονικῆς ἐν Οὐκρανίᾳ Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, τὰ ὁποῖα ὑφίστανται θλίψεις καὶ διωγμοὺς ἐπειδὴ ἐπιθυμοῦν νὰ παραμείνουν στὴν Ἐκκλησία στὴν ὁποία γεννήθηκαν καὶ μεγάλωσαν. Οἱ μεθοδεύσεις καὶ διώξεις τῶν κρατικῶν καὶ παρακρατικῶν μηχανισμῶν ἐναντίον τῆς κανονικῆς Ἐκκλησίας στὴν Οὐκρανία γιὰ νὰ ἐξαναγκάσουν τοὺς κληρικοὺς καὶ πιστοὺς νὰ ὑπαχθοῦν στὴ νέα ἐκκλησία ἀποδεικνύουν τὴν ἀποτυχία τῆς αὐτοκεφαλίας καὶ ὅτι, τελικά, δὲν ἦταν αἴτημα τοῦ πιστοῦ λαοῦ. Πῶς, λοιπόν, ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, ἀντὶ νὰ συμπαραστασθεῖ στοὺς διωκόμενους πιστούς, θὰ ἀναγνωρίσει αὐτὸ πού ἡ μεγάλη πλειοψηφία τῶν Οὐκρανῶν Ὀρθοδόξων ἀρνήθηκε;»

Έτσι λέτε, ε; Ο ιμπεριαλισμός της Ρωσσίας προς την Ουκρανία από ποια δικαιοσύνη προβλέπεται; Για δείτε εδώ:

***

«18. Τέλος, τὸ πλέον ἀνησυχητικὸ εἶναι ὅτι τὸ ἐκκλησιαστικὸ πρόβλημα τῆς Οὐκρανίας ἐξελίσσεται ἀπὸ πρόβλημα κανονικῆς ὑφῆς σὲ μεῖζον ἐκκλησιολογικὸ πρόβλημα μὲ τὴν ἐπίμονη προσπάθεια μεταλλαγῆς τῶν τιμητικῶν πρεσβείων τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου σὲ ἐξουσιαστικὸ πρωτεῖο παπικοῦ τύπου:
α) Δυστυχῶς, ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης στὴν περίπτωση τοῦ Οὐκρανικοῦ αὐτοκεφάλου ἀρνεῖται τὸν ἀναγνωρισμένο ἀπὸ τὴν παράδοση συντονιστικό Του ρόλο καὶ τὴν ἔκφραση καὶ ὑλοποίηση συνοδικῶν ἀποφάσεων τῶν τοπικῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, γι’ αὐτὸ καὶ ἀρνεῖται νὰ συγκαλέσει Πανορθόδοξη Σύνοδο ἢ Σύνοδο Προκαθημένων.
β) Ἀντίθετα, ὅπως ὁ πάπας:
i) ἐνεργεῖ ὑπερορίως, σὲ ξένη δικαιοδοσία, ἡ ὁποία ὑπάγεται στὴν Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας, ὅπως ὁ Ἴδιος μέχρι πρόσφατα ἀναγνώριζε,
ii) ἀποφασίζει κυριαρχικὰ καὶ ἀνεξάρτητα ἢ καὶ ἀντίθετα μὲ τὴ γνώμη ὄχι μόνο τῆς ἴδιας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας ἀλλὰ καὶ τῶν κατὰ τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν,
iii) ἰσχυρίζεται ὅτι οἱ λοιποὶ ἀνὰ τὸν κόσμο Ὀρθόδοξοι ἐπίσκοποι ὑποχρεοῦνται νὰ ἀποδεχθοῦν τὴν ὅποια ἀπόφασή Του,
iv) θεωρεῖ ὅτι ἡ ἀπόφασή Του δὲν χρήζει ἐγκρίσεως ἀπὸ τὶς ἄλλες Ἐκκλησίες, ἀλλὰ οὔτε προσβάλλεται οὔτε ἀναιρεῖται, καὶ
v) ἀπαιτεῖ νὰ ἐπεμβαίνει ὑπερορίως, στὴν ἀνὰ τὴν Οἰκουμένη Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἀκόμα καὶ «αὐτεπαγγέλτως καὶ ὡς ἐκ καθήκοντος» «οὐ μόνον ἔνθα περὶ Δογμάτων καὶ ἱερῶν Παραδόσεων καὶ Κανονικῶν Ἐκκλησιαστικῶν Διατάξεων ἢ περὶ γενικῶν ζητημάτων ἀφορώντων εἰς ὁλόκληρον τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας ἀλλὰ καὶ ἐν πᾶσι τοῖς σχετικῶς σπουδαίοις ἐπὶ μέρους ζητήμασι τοῖς ἐνδιαφέρουσι ταύτην ἢ ἐκείνην τὴν Τοπικὴν Ἐκκλησίαν» (Ἐπιστολή τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου πρός τόν Ἀρχιεπίσκοπον Ἀλβανίας Ἀναστάσιον, 20.2.2019). Ἡ Πατριαρχικὴ αὐτὴ φρασεολογία θυμίζει τὸ περίφημο Dictatus Papae (1075) τοῦ πάπα Γρηγορίου Ζ ́, ὁ ὁποῖος εἶχε τὴν ἀπαίτηση νὰ ὑποβάλλονται στὸν πάπα πρὸς λύση ὅλες οἱ “causae majores” (μείζονες ὑποθέσεις) τῶν ἀνὰ τὴν οἰκουμένη Ἐκκλησιῶν!
Εἶναι περισσότερο ἀπὸ προφανὲς ὅτι ἄν, ὃ μὴ γένοιτο, ἐπικρατήσει αὐτὴ ἡ προσέγγιση θὰ ὑπάρξουν σοβαρότατες καὶ θλιβερὲς ἐξελίξεις στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας».

Η ημιμάθεια, πατέρες και αδελφοί, δεν έχει όρια. Ό, τι σας υπαγορεύει τα υιοθετείτε. Αυτά που γράφει ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος στην προς τον Μακαριώτατο Αλβανίας επιστολή του -δημοσιεύθηκε άλλωστε αυτούσια στον τύπο- φαίνεται από τις παραπομπές ότι είναι επανάληψη Προκατόχων Του. Επί της εποχής όμως αυτών των Προκατόχων Του δόθηκαν τα αυτοκέφαλα, ενώ η εκκλησιολογία άλλαξε προς το χειρότερο και τη «συνομοσπονδία Εκκλησιών» από τις αρχές του 20ού αιώνα. Η Πενταρχία έχει τον πρώτο ρόλο ώστε να εισηγείται σε Οικουμενική Σύνοδο αυτοκέφαλα ίδια και ισότιμα με εκείνης. Τα λοιπά είναι αυτοκέφαλα μέσα στο Τίμιο Σώμα του Κωνσταντινουπόλεως. (Διαβάστε ως απλό παράδειγμα την προς Βουλγάρους μοναχούς παραίνεση του Πατριάρχου Καλλίστου στο έργο του καθηγητού Ταχιάου «Πηγές εκκλησιαστικής ιστορίας των Ορθοδόξων Σλάβων», Τεύχος Πρώτο, σελ. 90-96).

***

«Μακαριώτατε,
Ἡ δυσκολία τῆς Διαρκοῦς Ἱ. Συνόδου τῆς ἀπελθούσης περιόδου νὰ «κλείσει» γρήγορα-γρήγορα καὶ μὲ συνοπτικὲς διαδικασίες μία τόσο προβληματικὴ αὐτοκεφαλία καὶ ἡ συνακόλουθη δήλωσή Σας ὅτι καὶ Ἐσεῖς «ἀδυνατεῖτε» νὰ ἀναλάβετε τὸ βάρος μιᾶς τέτοιας ἀποφάσεως, καταδεικνύουν τήν σύνεση καθώς καί τὸ μεγαλεῖο τῆς ταπεινώσεως τῶν ἐκκλησιαστικῶν μας Ἡγετῶν, ἀλλὰ παράλληλα φανερώνουν ὅτι στὶς συνειδήσεις τῶν Ἑλλήνων Ἀρχιερέων παραμένουν νωποὶ οἱ ἐνώπιoν τοῦ Ἱ. Θυσιαστηρίου ὅρκοι τῆς εἰς ἐπίσκοπον χειροτονίας τους, ὅταν ὑποσχέθηκαν ἐνώπιον Θεοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας Του ὅτι θὰ τηρήσουν τοὺς Ἱ. Κανόνες καὶ τὴν Ἐκκλησιαστικὴ Τάξη καθὼς καὶ τὴν ἑνότητα τῆς ἀνὰ τὴν Οἰκουμένην Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
Ἡ κακοποίηση τοῦ ἱεροῦ θεσμοῦ τοῦ αὐτοκεφάλου, ὁ ὁποῖος, ἀντὶ νὰ ὑπηρετεῖ τὴν ἑνότητα καὶ τὴν εὐστάθεια τῶν Ἁγίων τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησιῶν, τείνει νὰ τινάξει εἰς τὸν ἀέρα τὴν ἐν ἀληθείᾳ ἑνότητα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας καθιστώντας Την περίγελο στὰ μάτια τῶν ἐχθρῶν Της, νομίζουμε πώς δὲν μπορεῖ νὰ ἐπικυρωθεῖ οὔτε ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Γιατί, ἄραγε, μόνη της ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος νὰ ἀναλάβει πρώτη Αὐτὴ τέτοια εὐθύνη ἐρχόμενη σὲ ἀντίθεση μὲ τὴν ἐκκλησιαστικὴ συνείδηση ὅλων τῶν Τοπικῶν Ἐκκλησιῶν γιὰ νὰ ἱκανοποιήσει τὶς λανθασμένες καὶ ἀποτυχημένες ἐπιλογὲς τοῦ Φαναρίου; Γιατί νὰ σκανδαλίσει τὶς ψυχὲς τῶν ἑκατομμυρίων πιστῶν Οὐκρανῶν Ὀρθοδόξων ποὺ μὲ στερήσεις καὶ διωγμοὺς ἀγωνίζονται καὶ παραμένουν πιστοὶ στὴν ἐκκλησιαστική τους παράδοση; Γιατί, τελικά, νὰ σκανδαλίσει τὶς ψυχὲς τῶν ἑκατομμυρίων πιστῶν ἀπὸ ὅλες τὶς τοπικὲς Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες, ποὺ ἔχουν ψηλὰ στὴ συνείδησή τους καὶ ἔχουν ὡς σημεῖο ἀναφορᾶς τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος; Νομίζουμε ὅτι δὲν θὰ προσφέρει καλὲς ὑπηρεσίες οὔτε στὸν Ἑαυτό Της οὔτε στὸν Οἰκουμενικὸ Θρόνο οὔτε στὴν Οἰκουμενικὴ Ὀρθοδοξία.
Εἴμαστε βέβαιοι ὅτι οἱ πνευματικοί μας Πατέρες δὲν θὰ μᾶς ἀπογοητεύσουν καὶ θὰ προβάλουν τὴν Ὀρθόδοξη ἐκκλησιολογία καὶ τὴν κανονικὴ τάξη ὡς τὰ μοναδικὰ κριτήρια γιὰ τὴν ἐπίλυση τοῦ οὐκρανικοῦ προβλήματος».

Με πόσες γλώσσες θα μιλάτε προς την Ιεραρχία της Εκκλησίας, πατέρες και αδελφοί; Διότι γλώσσα της αληθείας δεν μπορείτε να την ονομάσετε. Μια είστε υπερορθόδοξοι, την άλλη σεβαστικοί, μετά συνεσταλμένοι, ύστερα ελεγκτικοί, ανάλογα με τις διαθέσεις όσων υποψιαζόμαστε οι περισσότεροι ότι σας ενορχηστρώνουν εναντίον της εκκλησιαστικής ιστορίας μας.

***

ΥΓ.1: Τελικά το απολυτίκιο του Αγίου Νικολάου είναι διαφορετικό φαίνεται στην πόλη του Αποστολικού σταυρικού μαρτυρίου. Διότι μετά από τόσες απαντήσεις και πάλι χωρίς καμία ταπείνωση συνεχίζουν οικογένειες ολόκληρες να υπογράφουν τέτοια χαμηλού επιπέδου κείμενα. Συνεχίστε, όσο θέλετε. Σας το είπα. Με τη Χάρη του Θεού θα διαλύονται τα έωλα επιχειρήματά σας, διότι ό, τι έπηξε ο Κύριος έχει τη σφραγίδα της πνευματικής ισχύος εις πείσμα όσων επεχείρησαν, επιχειρούν ή θα επιχειρήσουν να σχίσουν από εγωισμό τον χιτώνα Του.

ΥΓ.2: Τώρα, αυτό το γράμμα μάλλον αποδεικνύει ότι όλα τα επίσημα «επιχειρήματα» των αδελφών μας του Βορρά, τους τα συνέτασσαν από εδώ οι «ειδήμονες», ο συνασπισμός αυτός Κανονικών και Αποτειχισμένων κληρικών και λαϊκών. (Και μόνο που συνυπογράφουν αυτοί οι άνθρωποι έτσι φίρδην μίγδην καταλαβαίνουμε το τι συμβαίνει...)Ευτυχώς οι άγιοι αρχιερείς ξέρουν τι πράττουν.