Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου
Πολλά και ποικίλα θα μπορούσε να σχολιάσει κανείς στο Ανακοινωθέν της «αδελφικής συνάντησης» έξι εκπροσώπων Ορθοδόξων Εκκλησιών στο Αμμάν της Ιορδανίας (26-2-2020).
Στέκομαι μόνο σε ένα: «Οι αντιπροσωπείες συμφώνησαν ότι πρέπει να συγκεντρωθούν ως αδελφοί, κατά προτίμηση πριν από το τέλος του τρέχοντος έτους, να ενισχύσουν τους δεσμούς της ειρήνης μέσω της προσευχής και του διαλόγου.
Οι συμμετέχοντες ελπίζουν ότι η Παναγιότητά του, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, που κατέχει τα πρεσβεία τιμής, θα συμμετάσχει σε αυτόν τον διάλογο μαζί με τους αδελφούς του Προκαθημένους.»
Οι αντιπροσωπείες προσβλέπουν, λοιπόν, και σε άλλη παρόμοια συνάντηση εντός του έτους, αλλά και στην συμμετοχή του Οικουμενικού Πατριάρχη!
Έχει λησμονήσει η Ρωσική Εκκλησία ότι έχει θέσει σε ακοινωνησία τρεις αδελφές της Ορθόδοξες Εκκλησίες εξαιτίας της Ουκρανικής Αυτοκεφαλίας, ήτοι το Οικουμενικό Πατριαρχείο, το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και την Εκκλησία της Ελλάδος; Καλεί σε διάλογο όταν η ίδια έχει επιβάλλει –και μάλιστα με σκληρό τρόπο– ακοινωνησία;
Επίσης, ακοινωνησία υπάρχει μεταξύ Ιεροσολύμων και Αντιοχείας, λόγω Κατάρ.
Σε ποια σύννεφα πετάνε οι Ρώσοι και οι δορυφόροι τους;
Η πλέον απαραίτητη προϋπόθεση για τον όποιο διάλογο είναι η άρση της ακοινωνησίας και η αποκήρυξη ακραίων και ανάρμοστων δηλώσεων της Ρωσικής Εκκλησίας εναντίον του Οικουμενικού Πατριαρχείου και των Εκκλησιών που αναγνωρίζουν την Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας.
Φυσικά η συνάντηση στο Αμμάν ήταν ρωσικής εμπνεύσεως και υλοποιήσεως και ως εκ τούτου καταδικασμένη σε αποτυχία, γιατί η Ρωσία είναι σε αυτοαπομόνωση και όχι το Οικουμενικό Πατριαρχείο, όπως διακηρύσσει ο «άγιος» Βολοκολάμσκ. Και το λέει αυτό για να το πιστέψει και ο ίδιος.
Τέλος, εντάσσοντας τον μητροπολίτη Ονούφριο –πάλαι ποτέ Κιέβου– στους «προκαθημένους» - αποκλείουν εκ προοιμίου κάθε διάλογο, που τον θεωρούν «απαραίτητο για την επούλωση και τη συμφιλίωση».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου