Καλός φίλος δώρισε πρόσφατα στο "Νυχθημερόν" το βιβλίο του π. Εφραίμ Τριανταφυλλόπουλου, Πρωτοσυγκέλλου της Ιεράς Μητροπόλεως Σισανίου και Σιατίστης, με τίτλο "ΓΙΑ ΝΑ ΜΕ ΔΩΚΟΥΝ ΖΩΗ. Ο θάνατος και η υπέρβασή του στο έργο του Ν. Γ. Πεντζίκη", από τις εκδόσεις Εν πλω, α΄ έκδοση, Αθήνα Ιούνιος 2020, με 272 σελίδες.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ
Το βιβλίο αυτό είναι μια ερμηνεία που πολλοί αναγνώστες προσδοκούσαν. Μέσα από αυτό, δύσκολα κείμενα του Πεντζίκη γίνονται βατά για τους πολλούς…
Ο άνθρωπος ο οποίος Χάριτι Θεού πέρασε από τον θάνατο στη Ζωή, είναι όλος ένας οφθαλμός. Βλέπει τα πράγματα με μια καινούρια πλέον όραση. Μέσα από το κενό των παλαιών του πράξεων, το εφιαλτικό μηδέν, περνάει στην πληρότητα της ησυχίας. Ο κόσμος ενδύεται ένα πέπλο ματαιότητας, μια αίσθηση θανάτου παρόντος, όσο και διαρκώς αναστελλομένου. Ζει κανείς πεθαίνοντας και ο θάνατός του αυτός γίνεται ζωή άλλης τάξεως. Το σώμα βαίνει προς τη διάλυση και τη φθορά του και μαθαίνει να σκέφτεται μέσα από αυτές τις δύο. Μέσα από ένα έτσι σκεπτόμενο σώμα εκλύεται η συγγραφή. Και η αποσύνθεση, η διάλυση, η φθορά, με του Θεού τη χάρη μεταμορφώνονται σε αναστροφή με τα επέκεινα. Έτσι γράφει ο Πεντζίκης. Υφαίνει τη σαγήνη του λόγου, για να ανελκύσει πλήθος λογικών ιχθύων τους καυμούς του και να μας τους προσφέρει δείπνο εξαίσιο. Και μόνον έτσι μπορεί να εννοήσει τη λογοτεχνία: σαν «μια ακόμη άκτιστη ενέργεια του Θεού μέσα στην κτίση, που οδηγεί τον άνθρωπο στη βίωση της ενότητας ζώντων και κεκοιμημένων, ενθάδε και επέκεινα».
Στο βιβλίο αυτό θα γίνει προσπάθεια να καταδειχθεί πώς το μυστήριο αυτό της ενσάρκου θεολογίας διαμόρφωσε και επηρέασε βαθύτατα τόσο τον ίδιο – τη ζωή του – όσο και το έργο του, εν σκηναίς των δικαίων, των εν ουρανοίς απογεγραμμένων – πλέον – Νικολάου Γαβριήλ Πεντζίκη, ο οποίος σε πείσμα του κοσμικού φρονήματος των ημερών μας, συνήθιζε να λέει: «όποιος σαπίζει ζωντανός ανθίζει πεθαμένος», δείχνοντας ταυτόχρονα πώς ζούσε ο ίδιος το βάπτισμα στον θάνατο του Χριστού και την εν χαρά απείρω αναμονή της δροσοβόλου εκδημίας του. Ήταν ο άνθρωπος που έζησε βαθιά τον κατακερματισμό του κόσμου και τη χαρά της Ορθοδοξίας.
«Ποιος είπε πως ο θάνατος είναι κακός», παρατήρησε κάποτε σε κάποιον συνομιλητή του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου