e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2023

Ὅσιος Ἄνθιμος ὁ ἐν Χίῳ. Ὁ ἱερέας καί φίλος τῶν λεπρῶν († 15 Φεβρουαρίου)


Μητροπολίτου Φαναρίου Ἀγαθαγγέλου
Γενικοῦ Διευθυντοῦ τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

Ὁ Ὅσιος Ἄνθιμος, κατά κόσμον Ἀργύριος Κ. Βαγιᾶνος, ἐγεννήθηκε τήν 1η Ἰουλίου 1869 στήν περιοχή τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ Λιβαδίων. Οἱ εὐσεβεῖς καί ἐνάρετοι γονεῖς του, Κωνσταντῖνος καί Ἀργυρώ, ἐφρόντισαν νά δώσουν χριστιανική ἀγωγή στό τέκνο τους. Καί ὁ νεαρός Ἀργύριος δωρεοδέκτης τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, μέ πνεῦμα σοφίας, ἦταν προoρισμένος ἀπό τόν Θεό νά ἀναδειχθεῖ σκεῦος ἐκλογῆς καί νά γίνει μέγας παιδαγωγός εἰς Χριστόν. Ἡ ὅλη παιδιόθεν ἀνάπτυξη καί ἀνατροφή του ἐτελοῦσε προφανῶς ὑπό τήν ἰσχυρή καί βαθειά ἐπίδραση τοῦ χριστιανικοῦ οἰκογενειακοῦ του περιβάλλοντος.

Γράμματα δέν ἔμαθε πολλά· περιορίσθηκε στίς ἁπλές γνώσεις τοῦ δημοτικοῦ σχολείου. Ἔτσι χωρίς τίς θεωρητικές γνώσεις τῆς ἐγκοσμίου καταξιώσεως, ἀλλά μέ εὐφυΐα καί διεισδυτικότητα πνεύματος καί μέ ἰδιαιτέρως ἔντονη τήν ἐπιθυμία γιά βίο πνευματικό προχωρᾶ ἀταλάντευτος στήν ἐνάρετη ζωή μέ τήν πολύτιμη δωρεά τῆς ἀκλόνητης πίστεως.

Ὁ θεῖος ἔρως τόν ὁδηγεῖ στήν ἀπάρνηση τοῦ κόσμου καί τῆς βοῆς του καί στή μοναχική πολιτεία, ἀπό ὅπου ἐξέλαμψαν οἱ ἀρετές του. Ἀφορμή γιά νά ἀκολουθήσει τή μοναχική ὁδό ὑπῆρξε ἡ ἐπίσκεψή του στή Σκήτη τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Χίου πρός ἐπισκευήν ἰδιόκτητης εἰκόνος τῆς Παναγίας. Μέ αὐτήν τήν εἰκόνα ἔκτοτε συνέδεσε ἀρρήκτως ὁλόκληρη τή ζωή του. Ἡ Παναγία ἔγινε γιά ἐκεῖνον πηγή ἀνεξάντλητης δυνάμεως στούς μετέπειτα σκληρούς ἀγῶνες του, ἀλλά καί πηγή δροσιᾶς καί ἀνακουφίσεως. Ὁδηγός του στόν ἀσκητικό βίο ὑπῆρξε ὁ σεβάσμιος Γέροντας τῆς Σκήτης Παχώμιος, ἀπό τόν ὁποῖο ἐκάρη μικρόσχημος μοναχός καί μετονομάσθηκε Ἄνθιμος.

Ὑποτάσσεται στό Γέροντα Παχώμιο καί μέ τίς ἀδιάλειπτες προσευχές καί νηστεῖες καί μέ τούς σκληρούς ἀγῶνες του ἀναδεικνύεται, μέ τήν εὐδοκία τοῦ Θεοῦ, μεγάλος στήν ἄσκηση καί τήν ἀρετή. Μέ τή σωματική καί πνευματική του ὅμως αὐτή ἄσκηση ἐξαντληθείς ἀσθένησε. Τότε μέ τήν εὐλογία τοῦ Παχωμίου ἐπιστρέφει στό σπίτι του, ὅπου ἐγκαθίσταται γιά ἀνάρρωση. Ὅμως ὁ Ὅσιος Ἄνθιμος δέν ἐγκατέλειψε τήν ἄθληση. Μόλις ἀποκαταστάθηκε μερικῶς ἡ ὑγεία του ἀποσύρθηκε σέ μικρό ἀπομονωμένο κελλί, μέσα στά πατρικά του κτήματα, στά Λιβάδια τῆς Χίου, συνεχίζοντας τούς πνευματικούς του ἀγῶνες. Ἐκεῖ ἐμόναζε ἀσκώντας ταυτοχρόνως καί τήν τέχνη τοῦ ὑποδηματοποιοῦ, γιά νά βοηθᾶ τούς πτωχούς γονεῖς του καί νά ἐλεεῖ τούς πάσχοντες.

Στό κελλί του αὐτό μέ τήν ἀδιάλειπτη προσευχή καί τή μελέτη τοῦ βίου μεγάλων ἀσκητῶν ἐλάμβανε δύναμη, προέκοπτε σέ πνευματική οἰκοδομήν, ἀλλά προκαλοῦσε καί τή δαιμονιώδη λύσσα τοῦ πονηροῦ. Ὁ Ὅσιος ἀγωνιζόταν σκληρά καί ἀποτελεσματικά, διεξήγαγε πολυμέτωπους ἀλλά νικηφόρους ἀγῶνες κατά τοῦ πονηροῦ μέ τήν πύρινη προσευχή καί καθημερινά ἀνερχόταν τήν εὐλογημένη κλίμακα τῶν ἀρετῶν καί τῆς ἁγιότητος. Ἀργότερα, σέ ἡλικία 40 ἐτῶν, τό ἔτος 1909, κείρεται μεγαλόσχημος μοναχός ἀπό τό διάδοχο τοῦ Παχωμίου ἱερομόναχο Ἀνδρόνικο.
Ὁ ἐνάρετος ὅμως ἀσκητής Ἄνθιμος ἦταν σκεῦος ἐκλογῆς καί ἕτοιμος γιά τό ἀξίωμα τῆς ἱερωσύνης. Καλεῖται λοιπόν στό Ἀδραμύττιο τῆς Μικρᾶς Ἀσίας ἀπό τόν ἀνάδοχό του Στέφανο Διοματάρη τό 1910 γιά τό σκοπό αὐτό. Ἡ χειροτονία τοῦ Ἁγίου δέν ἦταν κάτι τό συνηθισμένο. Στήν περίπτωσή του εἴχαμε τή θεία συγκατάθεση καί εὐδοκία, πού ἀπεκάλυψαν οἱ θεοσημίες εὐδοκίας κατά τό τέλος τῆς χειροτονίας. Σεισμός, ἀστραπές, βροντές, κατακλυσμαία βροχή ἐπισυμβαίνουν τήν ἱερή ἐκείνη ὥρα, κινοῦνται κανδήλια τοῦ ναοῦ, ἕνα δέ ἀπό αὐτά καταπίπτει. Γαλήνη, ἠρεμία, χαρά Θεοῦ μετά τή χειροτονία. Τά φυσικά αὐτά φαινόμενα ἀποκαλύπτουν καί ἐπιμαρτυροῦν τήν εὐαρέσκεια τοῦ Θεοῦ καί τή θεία συγκατάνευση.

Ὅσον καιρό παρέμενε στό Ἀδραμύττιο, ἀκτινοβολοῦσε ἐκθαμβωτικά μέ τήν ἀρετή καί τήν ἁγιότητά του, ἡ ὁποία ἴσχυσε νά θεραπεύσει δαιμονιζόμενο τῆς περιοχῆς, κάτι πού δέν κατόρθωσαν οἱ συλλειτουργοί του. Αὐτή λοιπόν ἡ πνευματική του ἀκτινοβολία προκάλεσε τό πάθος τῆς ἀντιζηλίας τῶν συλλειτουργῶν του, θέλοντας δέ νά τούς ἐλευθερώσει ἀπό τό πάθος αὐτό ἐγκατέλειψε τό Ἀδραμύττιο τό 1911 καί μετέβη στό Ἅγιον Ὄρος, ὅπου οἱ Ἁγιορεῖτες μοναχοί τοῦ ἐπιδαψίλευσαν πολλές τιμές.

Ἐπιστρέψας στή Χίο ἐτοποθετήθηκε ὡς ἐφημέριος στό Λεπροκομεῖο. Ἐκεῖ ἄνοιξε τό νέο στάδιο τῶν ἀρετῶν καί τῆς ἀγαθοεργοῦ δράσεώς του. Ἡ εἰκόνα τῆς Παναγίας Ὑπαπαντῆς ἐπικεντρώνει τήν ὅλη του εὐεργετική δράση. Ἡ Κυρία Θεοτόκος διά τῆς μεσιτείας καί τῆς προσευχῆς τοῦ Ἁγίου Ἀνθίμου ἐπιτελεῖ ἀναρίθμητα θαύματα θεραπείας ἀσθενῶν ἐπωνύμων καί ἀνωνύμων πιστῶν. Τό ἵδρυμα αὐτό μέ τούς δυστυχεῖς λεπρούς καθίσταται πνευματικό κέντρο σωματικῆς καί ψυχικῆς ὑγείας. Ἡ ὅλη διακονία του στό Λεπροκομεῖο καταδεικνύει τή βαθύτατη πίστη του καί τήν πολύτιμη προσφορά τοῦ Ἁγίου.

Ἐδῶ φαίνεται τό μεγαλεῖο τοῦ Ἁγίου· ὁ Ἅγιος Ἄνθιμος ὡς ἐφημέριος τοῦ ναοῦ συμπαρευρισκόταν, συνέτρωγε καί συνομιλοῦσε μέ τούς λεπρούς· τούς ἐκοινωνοῦσε τῶν ἀχράντων μυστηρίων καί μετά τή θεία λειτουργία κατέλυε!

Τότε μέσα σ' ἐκείνη τήν ἁγιάζουσα ἀτμόσφαιρα ὁραματίζεται τήν ἵδρυση τῆς Μονῆς, γιά νά στεγάσει πρόσφυγες καλόγριες προερχόμενες ἀπό τή Μικρά Ἀσία. Καί προχωρεῖ στήν πραγμάτωση τῶν ὁραματισμῶν του. Ὑψώνει τό μεγαλοπρεπῆ Ἱερό Παρθενῶνα τῆς Παναγίας Βοηθείας Χίου. Ἀπό τότε ἐγκαταστάθηκε στή μονή μέ πλήρη ἀφοσίωση στήν Παναγία καί ἐκεῖ κατηύγαζε μέ τήν ἀσκητική του βιοτή, τό πλῆθος τῶν ἀρετῶν καί τήν ἁγιότητά του καί τή μεσιτεία καί βοήθεια τῆς Θεοτόκου καί ἐποίμαινε μέ πλεονάζουσα στοργή καί ἀγάπη τό ποίμνιό του, ἐνίσχυε καί παρηγοροῦσε μέ τόν γλυκύ καί ἁπλό του λόγο καί ἐθεράπευε ἀσθενεῖς καί πάσχοντας πού κατέφευγαν κοντά του.

Μέσα σ' αὐτήν τήν διά βίου διακονία, ὥριμος πλέον, πλήρης ἡμερῶν, σέ ἡλικία 90 ἐτῶν, μέ ὁσιότητα πού ἐθύμιζε τούς μεγάλους ἀσκητές τῆς ἐρήμου, ἐτέλεσε τή τελευταία Θεία Λειτουργία τήν 27η Ἰανουαρίου 1960 καί λίγες ἡμέρες μετά ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη.

Ἄς ἱκετεύσουμε ἀπό τήν καρδιά μας μέ ταπείνωση τόν Ὅσιο Ἄνθιμο νά μᾶς χαρίζει ὑγιεία καί νά παρέλθει ἡ δοκιμασία τῆς πανδημίας.

Δεν υπάρχουν σχόλια: