Υπάρχουν έθιμα μοναδικά, τα οποία δεν υπάρχουν σε καμία άλλη περιοχή της χώρας, και διαμορφώθηκαν κάτω από τις ιδιαίτερες ιστορικές συνθήκες και επιδράσεις που δέχθηκε η Ζάκυνθος στο διάβα των αιώνων.
Ο Παναγιώτης Καποδίστριας Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου, Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της Ιεράς Μητροπόλεως Ζακύνθου και Εφημέριος Ι. Ν. Παναγούλας Βανάτου μιλά στην «ΗΜΕΡΑ» για το Μεγαλοβδόμαδα στη Ζάκυνθο και το ιδιαίτερο εκκλησιαστικό τυπικό.
Ένα ξεχωριστό τυπικό στις θρησκευτικές της τελετές και δικά της πανάρχαια έθιμα, που οι κάτοικοί της τα σέβονται και τα τηρούν με μοναδική φροντίδα και ευλάβεια. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο εκατοντάδες πιστοί το επισκέπτονται για να ζήσουν την μοναδικότητα των ζακυνθινών εκκλησιαστικών εθίμων που, περισσότερο από οπουδήποτε αλλού, αναδεικνύουν την σπάνια συνύπαρξη των εκκλησιαστικών παραδόσεων της δύσης με την ανατολή.
Οι ιδιαιτερότητες
Μεγάλη Πέμπτη
•Οι καμπάνες δεν ξαναχτυπούν μέχρι το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου. Χηρεύουν», κατά τη ζακυνθινή έκφραση.
•Οι Ύμνοι, «Διεμερίσαντο τα ιμάτιά μου εαυτοίς…» και «Εξηγόρασας ημάς εκ της κατάρας του Νόμου…» ψάλλονται κατά την ιδιάζουσα ζακυνθινή εκκλησιαστική μουσική.
•Ο Εσταυρωμένος λιτανεύεται μετά το ενδέκατο Ευαγγέλιο και όχι μετά το πέμπτο. Ο ψάλτης, ψάλλει, κατά το ζακυνθινό μέλος, τον ύμνο «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου…», ενώ, αμέσως μετά, ψάλλεται, ο περίφημος Ψαλμός «Ίνα τι εφρύαξαν έθνη…».
Μεγάλη Παρασκευή
•Οι Επιτάφιοι δε στολίζονται με λουλούδια, επειδή είναι ξυλόγλυπτοι, με επένδυση φύλλου χαρτιού και βελούδου, δηλαδή πραγματικά έργα τέχνης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου