Οι μεν στη Βασιλεία του Θεού, οι δε στο πυρ το αιώνιον

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

Κυριακή της Απόκρεω, 10/3/2024

Γράφει ο π. ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΠΟΜΟΝΗΣ

Κεντρικό θέμα της σημερινής ευαγγελικής περικοπής, έτσι όπως μας το παρουσιάζει ο ευαγγελιστής Ματθαίος, είναι η έλευση του Υιού του Θεού και η απόδοση δικαιοσύνης από εκείνον, κατά την ημέρα της Τελικής Κρίσης.

Η σημερινή παραβολή ξεκινάει με μια σχετικά σύντομη περιγραφή της έλευσης του Μεγάλου Κριτή. Ο Υιός του ανθρώπου που πορεύεται προς το Πάθος, θα επιστρέψει, όχι όμως ταπεινά και αθόρυβα, αλλά μέσα στο φως της δόξας Του, συνοδευόμενος από τους Αγγέλους Του. Τότε θα συσταθεί ένα ουράνιο δικαστήριο, από το οποίο θα περάσει όλη η ανθρωπότητα και ο Υιός του Θεού, όπως ο ποιμένας, θα χωρίσει τα πρόβατα από τα ερίφια. Τα πρόβατα, τα οποία θα τοποθετηθούν στα δεξιά του Κυρίου, μπορούμε να πούμε ότι συμβολίζουν τους δίκαιους ανθρώπους, ενώ τα ερίφια που θα τοποθετηθούν στα αριστερά Του, τους άδικους.

Εν συνεχεία, ο Μεγάλος Κριτής αναπτύσσει έναν σύντομο αλλά ουσιαστικότατο διάλογο με τους δικαίους και τους αδίκους. Τα κριτήρια που θέτει για την λήψη της απόφασης είναι κοινά και για τις δυο ομάδες ανθρώπων. Στο ερώτημα τώρα και των δυο αυτών ομάδων «πότε, Κύριε, σε είδαμε πεινασμένο, διψασμένο, γυμνό, μόνο και ήρθαμε ή δεν ήρθαμε κοντά σου;», η απάντηση είναι η ίδια, εφ’ όσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε. Όπως παρατηρούμε, αν και όλα τα σημεία του διαλόγου είναι σχεδόν κοινά, ένα είναι αυτό που αλλάζει τη ροή της δίκης: η τελική απόφαση, η οποία δεν είναι η ίδια και για τις δυο ομάδες. Στην περίπτωση των ευλογημένων δικαίων η ανταμοιβή είναι η Βασιλεία του Θεού, ενώ για τους άδικους το πυρ το αιώνιον, δηλαδή η απομάκρυνση από το φως του προσώπου του Θεού.

Οι ελάχιστοι αδελφοί, με τους οποίους ο Κύριος ταυτίζεται και τους λαμβάνει ως μέτρο για την κρίση Του, ποιοι θα μπορούσε να είναι; Σε κάποια άλλα χωρία του ιδίου Ευαγγελίου ο ευαγγελιστής Ματθαίος παραθέτει με μεγαλύτερη ακρίβεια ποιοι είναι οι ελάχιστοι αδελφοί του Κυρίου. Δεν είναι άλλοι από τους μαθητές και Αποστόλους του Κυρίου, που θα διδάξουν το ευαγγέλιο του Κυρίου ανά τον κόσμο, που θα κακοπάθουν, θα βασανισθούν και τέλος θα θανατωθούν. Τα λόγια όμως του Κυρίου γι’ αυτούς τους ελάχιστους αδελφούς Του μας βοηθούν να τους δούμε με έναν διαφορετικό τρόπο.

Αγαπητοί μου, ως ελάχιστους αδελφούς του Κυρίου μας, μες από την σημερινή περικοπή, μπορούμε να αντιληφθούμε όλους εκείνους τους ανθρώπους που περνούν διάφορες δοκιμασίες και έχουν ανάγκη της δικής μας υλικής και ηθικής υποστήριξης. Η είσοδός μας στη Βασιλεία του Θεού εξαρτάται άμεσα από το εάν και κατά πόσον δείξαμε έμπρακτη αγάπη στον πλησίον και μάλιστα στον πάσχοντα άνθρωπο, στο πρόσωπο του οποίου είναι ανάγκη να αναγνωρίζουμε τον ίδιο τον Κύριο εν ετέρα μορφή.

Μακάρι να αξιωνόμαστε, έτσι να ατενίζουμε τη θεία Μακαριότητα, αποβλέποντας -κατά τον Απόστολο Παύλο- προς “τον αρχηγόν και τελειωτήν της πίστεώς μας”, με συνοχή και συντριβή καρδίας! Αμήν!