«Για άλλη μια φορά, η Μητέρα Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως, ο Πατριάρχης του Γένους και η περί Αυτόν Αγία και Ιερά Σύνοδος, απέδειξαν εμπράκτως το στοργικό ενδιαφέρον και τη μέριμνά τους προς την τοπική μας Εκκλησία, όσο και την αληθινή αγωνία τους για την κατά Θεόν πρόοδο, προκοπή και ευημερία του χριστεπωνύμου πληρώματος της πέμπτης ηπείρου», τονίζει ο Θεοφ. Επίσκοπος Κερασούντος κ. Ευμένιος, Αρχιεπισκοπικός Επίτροπος Northcote Βικτώριας, σε άρθρο του το οποίο αφορά στην πρόσφατη απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου, δια της οποίας εγκρίθηκε επί των αρχών το νέο Σύνταγμα της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας. Ο Θεοφ. κ. Ευμένιος χαρακτηρίζει ως καθοριστική τομή τη θέσπιση της Συνοδικότητος, εκτιμώντας ότι αποτελεί εχέγγυο για το μέλλον της Ορθοδόξου εν Αυστραλία Εκκλησίας.
Η Συνοδικότητα ως εχέγγυο για το μέλλον της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας
Ο Θεός μάς έχει ευλογήσει να αποτελούμε τον νοητό κρίκο που συνδέει την ιστορία της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας κατά τη μετάβαση αυτής από την πρώτη στη δεύτερα εκατονταετία. Καθ’ όλον το επετειακό έτος 2024, λαμπρές εκδηλώσεις θα πραγματοποιηθούν από άκρου εις άκρον της αυστραλιανής επικρατείας, ενώ αποκορύφωση των εορτασμών θα αποτελέσει η Αποστολική Επίσκεψη στην πέμπτη ήπειρο, της Αυτού Θειοτάτης Παναγιότητος του Οικουμενικού μας Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, από τις 4 έως τις 19 Οκτωβρίου. Οι επετειακές εκδηλώσεις θα έχουν ασφαλώς χαρακτήρα εορταστικό και συνάμα χαρακτήρα απόδοσης τιμών προς τα πρόσωπα, κληρικούς και λαϊκούς, που συνεισέφεραν καθοριστικά στην πορεία της κατά Θεόν μεγέθυνσης και προόδου της τοπικής μας Εκκλησίας στο διάβα του ενός αιώνος της ιδρύσεώς της. Όμως, όπως σοφά έχει διαμηνύσει ο σεπτός Ποιμενάρχης μας, ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ.κ. Μακάριος, η παρούσα επέτειος συνιστά όχι απλώς ευκαιρία αναστοχασμού και αποτίμησης του παρελθόντος, αλλά πρωτίστως εφαλτήριο για την προετοιμασία μας για ένα δυναμικό μέλλον. Οφείλουμε στα νέα παιδιά, τον «ανθό» του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας στους Αντίποδες, να θέσουμε ισχυρά θεμέλια για τη νέα εκατονταετία που ανατέλλει· αφουγκραζόμενοι τις σύγχρονες ανάγκες τους, ανταποκρινόμενοι στις προκλήσεις της εποχής μας και της πολυπολιτισμικής κοινωνίας όπου ο Θεός μας έταξε να ζούμε, και απομακρινόμενοι από αστοχίες και λάθη του παρελθόντος, τα οποία χώρισαν αντί να ενώσουν, διαίρεσαν αντί να πολλαπλασιάσουν.
Διαθέτοντας πλήρη επίγνωση της βαρυτάτης ευθύνης που έχουμε επωμιστεί ως ο συνδετικός κρίκος της πρώτης με τη δεύτερη εκατονταετία, ομολογουμένως οι καρδιές μας σκίρτησαν από χαρά και κατεκλύσθησαν από αγαλλίαση στο άκουσμα της προσφάτου ανακοινώσεως του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου, περί της εγκρίσεως, επί των αρχών, του νέου Συντάγματος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής μας. Για άλλη μια φορά, η Μητέρα Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως, ο Πατριάρχης του Γένους και η περί Αυτόν Αγία και Ιερά Σύνοδος, απέδειξαν εμπράκτως το στοργικό ενδιαφέρον και τη μέριμνά τους προς την τοπική μας Εκκλησία, όσο και την αληθινή αγωνία τους για την κατά Θεόν πρόοδο, προκοπή και ευημερία του χριστεπωνύμου πληρώματος της πέμπτης ηπείρου.
Με τη θέση σε ισχύ του νέου Συντάγματος, σε αντικατάσταση εκείνου που είχε καθιερωθεί το μακρινό 1959, ένα νέο κεφάλαιο θα ανοιχθεί για την Ιερά Αρχιεπισκοπή μας. Καθοριστική τομή συνιστά η θέσπιση της Συνοδικότητος, δια της εισαγωγής με το νέο Σύνταγμα του θεσμού της Ιεράς Επαρχιακής Συνόδου. Η Συνοδικότητα αποτελεί βασική αρχή της οργανώσεως, της διοικήσεως και της πνευματικής ζωής της Ορθοδόξου Εκκλησίας και έχει τις ρίζες της στα πρώτα αποστολικά χρόνια. Όπως προσφυώς έχει τονίσει ο Παναγιώτατος κ.κ. Βαρθολομαίος, «η συνοδικότης είναι αρχέγονος δομή και θεμελιώδης λειτουργία της Εκκλησίας, συνιστά δε ουσιαστικήν έκφρασιν της ενότητος και καθολικότητος αυτής».
Εξάλλου, καθ’ όλη τη δισχιλιετή ιστορία της, η Εκκλησία μας εκφράζεται πάντοτε συνοδικά, μέσα από τοπικές και περιφερειακές, με αποκορύφωμα τις επτά Οικουμενικές Συνόδους, οι οποίες συνεκλήθησαν για να προασπίσουν την Αλήθεια της Πίστεώς μας και την ενότητα του όλου Σώματος της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας. Στους σύγχρονους καιρούς, με το συνοδικό σύστημα διοικούνται όλα τα Ορθόδοξα Πατριαρχεία και οι Αυτοκέφαλες Εκκλησίες, καθώς επίσης η Εκκλησία της Κρήτης και η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αμερικής (Ιερές Επαρχιακές Σύνοδοι). Κορυφαίο δε εκκλησιαστικό γεγονός των ημερών μας, και αντιστοίχου βεληνεκούς έκφραση της Συνοδικότητος, αποτέλεσε η σύγκληση της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου στην Κρήτη, το έτος 2016. Η σπουδαιότητα του συνοδικού θεσμού υπογραμμίζεται και στο Μήνυμα της ιστορικής αυτής Συνόδου, στο οποίο χαρακτηριστικά αναφέρεται: «Η Ορθόδοξος Εκκλησία εκφράζει την ενότητα και καθολικότητά της εν Συνόδω. Η Συνοδικότητα διαπνέει την οργάνωση, τον τρόπο που λαμβάνονται οι αποφάσεις και καθορίζεται η πορεία της».
Συνιστά πράγματι ευλογημένη εξέλιξη για την Ιερά Αρχιεπισκοπή μας το γεγονός ότι εφεξής θα διοικείται από την Ιερά Επαρχιακή Σύνοδο, με προεδρεύοντα τον Αρχιεπίσκοπό μας κ.κ. Μακάριο. Η δομική αυτή αλλαγή εγγυάται για την Εκκλησία μας ότι όχι μόνο θα παραμείνει αταλάντευτα προσηλωμένη στην αποστολή της, αλλά, με τη χάρη του Παναγίου Πνεύματος, θα πορευτούμε σε ασφαλέστερη οδό, με περισσότερη ενότητα και ουσιαστική εν Χριστώ κοινωνία μεταξύ μας, καθώς και με τη Μητέρα Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως και με σύνολη την Ορθοδοξία. «Το σπουδαιότερο εκκλησιολογικό έργο του Συνοδικού Θεσμού», αποφαινόταν ο αοίδιμος Μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης (Ζηζιούλας), κορυφαίος σύγχρονος θεολόγος, «είναι η διατήρηση της ισορροπίας μεταξύ της τοπικής Εκκλησίας και της “κατά την Οικουμένην Καθολικής Εκκλησίας”, η οποία καθιστά τις τοπικές Εκκλησίες ένα σώμα».
Τούτων δοθέντων, είναι κατάδηλο ότι η ανατολή της δευτέρας εκατονταετίας της Ορθοδόξου Εκκλησίας στην πέμπτη ήπειρο μάς επιφύλαξε μια ανεκτίμητη δωρεά, η οποία μπορεί να μην ελαφραίνει το βάρος της ευθύνης που περιγράφηκε στην αρχή – καθώς η ευθύνη αυτή διατηρείται στο ακέραιο – εντούτοις, μάς δυναμώνει ως Σώμα και θωρακίζει την ενότητά μας· μας παραδίδει ως εχέγγυο ότι θα πορευόμαστε συνοδικά με πρώτον τον Αρχιεπίσκοπό μας, κεφαλήν δε τον Κύριο ημών Ιησού Χριστού.
Ευγνώμονες ευχαριστίες για τη μεγάλη αυτή δωρεά και ευλογία, οφείλουμε στο Σεπτό της Ορθοδοξίας Κέντρο και στον Προκαθήμενο του Οικουμενικού Θρόνου, τον Παναγιώτατο Πατριάρχη μας κ.κ. Βαρθολομαίο, ο οποίος επαναβεβαίωσε την ανεξάντλητη αγάπη και τη στοργική φροντίδα του για όλα τα τέκνα της Μητρός Εκκλησίας, απανταχού της γης. Ενώ η κατακλείδα της ταπεινής ετούτης γραφής, δεν μπορεί παρά να αφιερωθεί στον χαρισματικό και οραματιστή Ποιμενάρχη μας, τον Σεβασμιώτατο Αρχιεπίσκοπο κ.κ. Μακάριο, ο οποίος, με ανυπόκριτη αγάπη προς το ανθρώπινο πρόσωπο και με θείο ζήλο για την πρόοδο της Εκκλησίας, εκδαπανά καθημερινά και αγόγγυστα τον εαυτό του, για τη θεραπεία των πνευματικών αναγκών του ποιμνίου του και για την ευόδωση των ευγενών οραμάτων και προσδοκιών του. Αναμφίβολα, το νέο κεφάλαιο που ανοίγεται για την Ιερά Αρχιεπισκοπή μας μετά από τις ιστορικές αποφάσεις του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου, φέρει ευδιάκριτη την υπογραφή του σεπτού Ποιμενάρχου μας. Για τον λόγο αυτό, ο φιλόχριστος λαός της πέμπτης ηπείρου θα τον ευγνωμονεί ες αεί!
Synodality as a guarantee for the future
of the Holy Archdiocese of Australia
God has blessed us to be the vital link that connects the history of the Holy Archdiocese of Australia during its transition from the first to the second centenary. Throughout this 2024 celebratory year, marvellous events will take place from one end of Australia to the other, culminating in the Apostolic visit to the fifth continent of His All-Holiness Ecumenical Patriarch Bartholomew from October 4th to 19th. The anniversary events will certainly have a celebratory character and, at the same time, will also honour the persons, both clergy and laity, who decisively contributed to the God-pleasing growth of our local Church during the one-hundred-year course since its foundation. However, as our venerable Shepherd, His Eminence Archbishop Makarios has wisely mentioned, this anniversary consists not only of an opportunity to reflect upon and appreciate the past but, primarily, a springboard for our preparation for a dynamic future. We owe it to the new generation of children, the “buds” of Hellenism and Orthodoxy in the Antipodes, to lay sound foundations for the new centenary that is dawning: by listening to their contemporary needs; responding to the challenges of our times and the multicultural society in which God has prescribed for us to live in; and distanced from past failures and mistakes, which separated instead of united, divided instead of multiplied.
Fully aware of the weight of responsibility that we have as the connecting link between the first and the second centenary, we confess that our hearts leapt with joy and bubbled with excitement upon hearing the recent announcement by our Ecumenical Patriarchate of the in-principle approval of the new Constitution of our Holy Archdiocese. Once again, the Mother Church of Constantinople, the Patriarch of our people, and the Holy and Sacred Synod, demonstrated in practice their loving interest and concern for our local Church, as well as their genuine regard for the God-pleasing progress, advancement, and prosperity of the Christ-loving plenitude of the fifth continent.
With the new Constitution in force, replacing the one established in 1959, a new chapter will open for our Holy Archdiocese. The establishment of the Synodal Structure through the introduction of a new Constitution and the institution of the Holy Eparchial Synod is a defining moment. Synodality is a basic principle of the organisation, administration and spiritual life of the Orthodox Church and has its roots in the first apostolic years. As His All-Holiness Patriarch Bartholomew has already emphasised, “the Synod is the primordial structure and fundamental function of the Church and constitutes an essential expression of its unity and universality”.
Besides, throughout its two-thousand-year history, our Church always expresses itself synodically, through the local and regional and culminating in the seven Ecumenical Synods, which were convened to defend the Truth of our faith and the unity of the whole Body of the One, Holy, Catholic and Apostolic Church. In modern times, all Orthodox Patriarchates and Autocephalous Churches, as well as the Church of Crete and the Holy Archdiocese of America are governed by the synodal system (Holy Eparchial Synods). The convening of the Holy and Great Synod in Crete in 2016 was a leading ecclesiastical event of our days and comparative in scope regarding the expression of Synodality. The importance of the synodal institution is also underlined in the Message of this historic Synod, which characteristically stated: “The Orthodox Church expresses its unity and universality within a Synod. Synodality permeates the organisation of the Church, the way decisions are made, and determines its course”.
It is indeed a blessed development for our Holy Archdiocese that from now on, it will be governed by the holy Eparchial Synod under the chairmanship of our Archbishop Makarios. This change in the structure guarantees that our Church will not only remain unwaveringly committed to its mission but, with the grace of the Holy Spirit, we will walk on a safer path with more unity and substantive communion in Christ among us as well as with the Mother Church of Constantinople and Orthodoxy as a whole. “The most important ecclesiological work of the Synodal Institution”, declared the blessed Metropolitan John (Zizioulas) of Pergamon, a leading contemporary theologian, “is the maintenance of the balance between the local Church and the ‘universal catholic Church’, which makes the local Churches one body”.
As such, it is evident that an invaluable gift has been bestowed upon us with the dawning of the second centenary of the Orthodox Church on the fifth continent. This may not lighten the burden of responsibility described at the beginning – as this responsibility is preserved in its entirety – nevertheless, it strengthens us a Body and fortifies our unity for it guarantees that we will walk synodically with our Archbishop in the lead and our Lord Jesus Christ as our head.
We owe immense gratitude for this immense gift and blessing to the venerable Centre of Orthodoxy and to the Primate of the Ecumenical Throne, His All-Holiness Patriarch Bartholomew, who reaffirmed his inexhaustible love and affectionate care for all children of the Mother Church, everywhere on earth. The conclusion of this humble missive cannot but be dedicated to our charismatic and visionary Shepherd, His Eminence Archbishop Makarios of Australia who, with genuine love for the human person and divine zeal for the progress of the Church, dedicates himself daily and tirelessly to healing the spiritual needs of his flock and fulfilling their noble visions and expectations. Undoubtedly, the new chapter that opens for our Holy Archdiocese after the historic decisions of our Ecumenical Patriarchate, clearly bears the signature of our venerable Shepherd. For this reason, the Christ-loving people of the fifth continent will be eternally grateful to him!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου