Γράφει η Κυριακή Παπαδοπούλου Σάμουελσεν
Πρόεδρος της Ελληνικής Ορθόδοξης Κοινότητας Νορβηγίας «Ευαγγελισμός της Θεοτόκου»
Το δελτίο τύπου που εξέδωσε η Μητρόπολη Σουηδίας και πάσης Σκανδιναβίας για τα θυρανοίξια του ελληνορθόδοξου ησυχαστηρίου στο Rättvik της Σουηδίας δημοσιεύτηκε σε διάφορους ιστότοπους εκκλησιαστικών ειδήσεων στο διαδίκτυο. Σε έναν από αυτούς κάποιος (επειδή προφανώς είδε στις φωτογραφίες ότι παρίσταντο και κληρικοί της δυτικής εκκλησίας) ανάρτησε το εξής σχόλιο: «Οι παπικοί τί δουλειά έχουν;;;».
Ως πρόεδρος της Ελληνικής Ορθόδοξης Κοινότητας Νορβηγίας «Ευαγγελισμός της Θεοτόκου» και επειδή είχα την ευλογία να παραστώ στα θυρανοίξια, αισθάνθηκα την ανάγκη να απαντήσω. Παρακάτω ακολουθεί η απάντησή μου:
«Αναρωτιέται κανείς πώς είναι δυνατόν να κατακρίνεται το ότι προσκαλέστηκαν οι εκπρόσωποι των τοπικών θρησκευτικών κοινοτήτων στα θυρανοίξια ενός ορθόδοξου ησυχαστηρίου σε μια ξένη χώρα. Το ησυχαστήριο αυτό δεν χτίστηκε σε μια ορθόδοξη χώρα, χτίστηκε σε μια χώρα όπου η πλειοψηφία των κατοίκων ανήκουν στην προτεσταντική εκκλησία. Το ελάχιστο που μπορεί να κάνει κανείς όταν πάει και ιδρύει ένα διαφορετικό θρησκευτικό ίδρυμα στη μέση του πουθενά σε μια δασική περιοχή σε μια ξένη χώρα όπου δεν υπάρχει ορθόδοξος χριστιανός σε ακτίνα εκατοντάδων χιλιομέτρων ούτε για δείγμα, είναι να προσκαλέσει τους γείτονες να παραστούν στη χαρά του. Δεν μπορούμε να θέλουμε και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο. Από τη μια να απολαμβάνουμε τις θρησκευτικές ελευθερίες που μας εξασφαλίζει η χώρα η οποία μας φιλοξενεί και η οποία μας επιτρέπει εντελώς ελεύθερα να χτίζουμε ναούς και ησυχαστήρια όπου θελήσουμε και εν μέρει μας επιδοτεί οικονομικά για τις θρησκευτικές μας δραστηριότητες και από την άλλη να μην έχουμε καμία σχέση με τις άλλες εκκλησίες και με τις πολιτικές αρχές. Δεν είναι δυνατόν να επιβιώσουμε έτσι σε μια ξένη κοινωνία, απομονωμένοι και ξεκομμένοι. Δεν καλέστηκαν «οι παπικοί» όπως περιφρονητικά αναφέρει το σχόλιο να συλλειτουργήσουν, να παραστούν καλέστηκαν και να μοιραστούν τη χαρά μας. Άραγε από πού κι ως πού οι λουθηρανοί είναι παπικοί; Αυτοί ως γνωστόν έκαναν δική τους εκκλησία επειδή διαφωνούσαν με τον πάπα.
Άλλωστε ο μακαριστός π. Ευσέβιος, ο ιερομόναχος που ίδρυσε το ησυχαστήριο, εργάστηκε για χρόνια ως μαραγκός σε ένα τοπικό θρησκευτικό ίδρυμα της προτεσταντικής εκκλησίας. Ανάμεσα στους λουθηρανούς κληρικούς που ήρθαν στα θυρανοίξια, ήταν και άνθρωποι που τον γνώριζαν προσωπικά και οι οποίοι μίλησαν με μεγάλη συγκίνηση και αγάπη γι' αυτόν.
Για μας που ζούμε σε αλλόδοξες χώρες, η καλή συνεργασία με τις τοπικές εκκλησίες είναι προϋπόθεση για την επιβίωσή μας. ΄Οταν μεταναστεύουν κάποιοι ορθόδοξοι σε άλλη χώρα, δεν βρίσκουν έτοιμους ορθόδοξους ναούς. Μέχρι να ορθοποδήσουν και να καταφέρουν να δημιουργήσουν ορθόδοξες κοινότητες οι οποίες να είναι σε θέση να αυτοσυντηρηθούν, εξαρτώνται τελείως από την καλή θέληση των υπολοίπων χριστιανικών κοινοτήτων, οι οποίες τους παραχωρούν/δανείζουν/νοικιάζουν χώρους τέλεσης λατρείας. Πολλοί από τους ορθόδοξους ναούς στη Σκανδιναβία έχουν παραχωρηθεί για ένα συμβολικό ποσό, στην πραγματικότητα έχουν δωρηθεί στους ορθοδόξους, από διάφορες προτεσταντικές κοινότητες. Το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε προς ανταπόδωση είναι να τους καλούμε σε σημαντικές επετείους και εκδηλώσεις.
Πώς θα σας φαινόταν αν ξαφνικά σε μια δασική περιοχή στο εσωτερικό της Ελλάδας όπου δεν υπάρχει ούτε ένας λουθηρανός ή καθολικός κάτοικος, ερχόταν ξαφνικά κάποιοι και έκαναν τα θυρανοίξια ενός αλλόδοξου ησυχαστηρίου αγνοώντας προκλητικά τις τοπικές θρησκευτικές και πολιτικές αρχές; Μάλλον αγενής και αλλόκοτη θα χαρακτηριζόταν μια τέτοια συμπεριφορά.
Δεν κρυβόμαστε εμείς που είμαστε μειοψηφία σε αλλόδοξες χώρες, δημιουργούμε τις ορθόδοξες κοινότητές μας και τους τόπους λατρείας μας, πάντοτε με σεβασμό στους τοπικούς νόμους και διατάξεις, και από καιρού εις καιρόν, όταν το επιβάλλουν οι περιστάσεις, καλούμε και τους γείτονες να παρευρεθούν και να παρακολουθήσουν τις δικές μας τελετές. Δεν ντρεπόμαστε που είμαστε ορθόδοξοι, ούτε μένουμε κλειδαμπαρωμένοι στους δικούς μας χώρους, συμμετέχουμε στην κοινωνία στην οποία ζούμε και προσκαλούμε και τους εκπροσώπους της πλειοψηφίας να παρακολουθήσουν τις δικές μας σημαντικές εκδηλώσεις. Έτσι έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε την ορθοδοξία γνωστή σε ένα ευρύτερο κοινό και να συμμετέχουμε ως ισότιμοι πολίτες στην κοινωνία στην οποία ζούμε.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου