e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Τετάρτη 12 Ιουλίου 2017

Φωτεινή επέτειος

Τιμώντας τά σαραντατρία ἔτη ἀόκνου ἱερατικῆς διακονίας τοῦ Μητροπολίτου Σεβαστείας κυρίου Δημητρίου

Κάθε ἐπέτειος μέσα στὴ ζωή μας εἶναι πάντα μιὰ συγκινητικὴ συναντηση μὲ να μεγάλο γεγονὸς ποὺ ζήσαμε καί, ἀσφαλῶς, μᾶς συγκλόνισε. Κι ἀπομένει ἡ ἡμέρα ἐκείνη σφραγίδα ἱερὴ κι ἀνεξίτηλη στὴν ψυχή, γιατὶ διακρίνεται ἀπὸ τὶς ἄλλες ἡμέρες, ἀφοῦ εἶναι κατάφωτη ἀπὸ τὶς μαρμαρυγὲς αὐτοῦ καθαυτοῦ τοῦ γεγονότος ποὺ βιωματικὰ ἀπολαμβάνουμε.
Ἀνατέλλει, λοιπόν, στὶς 14 Ἰουλίου ἡ τεσσαρακοστὴ τρίτη Ἐπέτειος τῆς εἰς Διάκονον χειροτονίας τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σεβαστείας κ. Δημητρίου. σως γιὰ πολλοὺς ἡ 14η Ἰουνίου νὰ εἶναι μιὰ συνήθης ἡμέρα, ποὺ χωνεύεται μέσα στὴν κάμινο τοῦ Χρόνου, ὅπως καὶ οἱ ὑπόλοιπες τοῦ ἔτους ἡμέρες. Ὡστόσο γιὰ τὸν ὡς ἄνω σεπτὸ Ἱεράρχη ἡ ἡμέρα αὐτὴ εἶναι ἀπὸ τὶς πλέον κορυφαῖες τοῦ βίου του, ἀφοῦ εἶναι καὶ ἀπομένει τὸ Μέγα Εἰσοδικό Του στὴν Μητέρα Ἐκκλησία καὶ δή στὴ Μεγάλη τοῦ Χριστοῦ Ἁγία Ἐκκλησία, τὴν Ὁποία μέχρι σήμερα διακονεῖ ἀγογγύστως, ἀνυστάκτως, συνειδητῶς, καρποφόρως καὶ φιλοτίμως. Διότι μέσα στοὺς κόλπους Της ἐγαλουχήθη καὶ ἀνετράφη. Ἐκεῖ ἔλαβε τὰ ερώτερα τῶν βιωμάτων του, ἀπὸ ἐκεῖ ξεκίνησαν οἱ ὁραματισμοί, οἱ προσδοκίες, ὁ θυσιαστικὸς ἀγὼν προασπίσεως τῶν Παναγίων Δικαίων τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου. Αὐτὸ ἄλλωστε μαρτυρεῖ ἡ σπουδαία μελέτη του, ἡ ὁποία ἐξεδόθη τὸ ἔτος 2006 μὲ τὸν τίτλο, «Ἡ Πατριαρχικὴ καὶ Συνοδικὴ Πράξις τοῦ 1928 παρακωλυομένη τοῖς ροις». Μελέτη σοβαρή, ἄρτια, τεκμηριωμένη μὲ ἐπιστημονικὴ ἀκρίβεια καὶ μετ᾿ ἐπαίνων ἀποδεκτὴ ἀπὸ τοὺς ἐπιστημονικοὺς κύκλους, ἀφοῦ μὲ σταθερὰ ἐπιχειρήματα ἀπεκαλυψε τὰ δίκαια τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Θρόνου. Κι ἐδῶ πρέπει νὰ πογραμμιστεῖ τὸ ἑξῆς: Τὸ βιβλίο αὐτὸ ἀποτελεῖ σταθμὸ γιὰ τὴν Ἐκκλησιαστικὴ Ἱστορία καὶ εἰδικότερα τὴν Ἱστορία τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριαρχείου. Καὶ εἶναι παραλληλα ἕνα ἀντίδωρο τιμῆς καὶ ἀφοσιώσεως στὴν Μητέρα Μ. τ. Χ. Ἐκκλησία, τὴν Ὁποία καὶ πιστῶς διακόνησε ἀπὸ τὴν εὐαίσθητη θέση τοῦ Διευθυντοῦ τοῦ ἰδιαιτέρου Γραφείου τοῦ σημερινοῦ Οἰκ. Πατριάρχου κ. Βαρθολομαἰου.
Ἀλλὰ τὴν Μ. τ. Χ. Ἐκκλησία ὁ ἐν λόγῳ Ἀρχιερεὺς ὑπηρέτησε καὶ ἀλλοῦ, σὲ εὐαίσθητες δηλαδή ὑποθέσεις Της, ὅπως οἱ Κληρικολαϊκὲς Συνελεύσεις τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς τῆς Ἀμερικῆς, κρίσιμα ζητήματα μοναχικῆς εὐταξίας καὶ κανονικότητος στὸ Ἅγιον Ὄρος κ. ἀ.
Γι᾿ αὐτὸ κάθε χρόνο, ποὺ θ᾿ ἀνοίξει τὰ βλέφαρά της ἡ 14η Ἰουλίου, αὐτὴ ἡ ὁλόφωτη Ἐπέτειος τῶν εἰσοδίων τοῦ Ἁγίου Σεβαστείας στὸν πάντιμο Χορὸ τοῦ ἱ. Κλήρου τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας, τὰ σαραντατρία χρόνια διακονίας περνοδιαβαίνουν ἀπὸ τὴν ὡραία του ψυχὴ ραντισμένα μὲ τὴν δρόσο τοῦ Πνεύματος, ἀλλὰ καὶ πασπαλισμένα μὲ ποικίλους χρωματισμούς. Χρωματισμούς, ποὺ ἐμφανίζουν μίαν λαμπράν, πλήν ἔγκοπον, ἱερατικὴν διαδρομήν, μὲ ποικίλους σταυροὺς καὶ πικρίες στεφανωμένη, ἀλλὰ καὶ μικρὲς ἤ μεγάλες χαρές, καταυγασμένες πάντα ἀπὸ τὸ Φῶς Χριστοῦ, τὸ ὁποῖο φαίνει τοῖς πᾶσι. Κι ἐδῶ πρέπει νὰ μνημονευτεῖ πὼς αὐτὸ τὸ Φῶς Χριστοῦ, τοῦ τὸ παρέδωσε ἡ μεγάλη Μορφὴ τοῦ ἀειμνήστου Μητροπολίτου Χαλκηδόνος, τοῦ σοφοῦ Γέροντος Μελίτωνος, τὰ τίμια χέρια τοῦ ποίου τὸν ὁδήγησαν στὸν πρῶτο τῆς ερωσύνης βαθμό στόν Ἱερό Ναό τῆς πολιούχου τῆς Χαλκηδόνος καί τοῦ Δόγματος τῆς Χαλκηδόνος Ἁγίας καί πανευφήμου Εὐφημίας.
Κλείνοντας τὸ ταπεινὸ αὐτὸ ἑόρτιο σημείωμα μὲ υἱϊκὸ σεβασμὸ καταθέτουμε τὸ ταπεινό μας εὐχολόγιο προσευχόμενοι, ὅπως, τῇ πρεσβείᾳ τῆς Ὑπερμάχου Στρατηγοῦ καὶ τοῦ σοφωτάτου Διδασκάλου ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, πολυχρόνιος, πανευλόγητος καὶ εὔκαρπος εἴη ἡ συνέχεια τῆς Διακονίας τοῦ ἀπὸ Μεγάλων Διακόνων Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σεβαστείας κυρίου Δημητρίου.

παπα-κων. ν. καλλιανός, σκόπελος 

Εν Φαναρίω τη 12η Ιουλίου 2017

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ
Ἐκκλησιαστικαί εἰδήσεις

Τήν Τρίτην, 11ην τ.μ., ἡ Α. Θ. Παναγιότης ὁ Πατριάρχης παρέθεσε δεῖπνον εἰς τήν Πατριαρχικήν Αὐλήν ἐν ἑστιατορίῳ τοῦ Μπέηκοζ, ἐπί τοῖς διαγενομένοις ὀνομαστηρίοις Αὐτοῦ.

* * *

Α. Θ. Παναγιότης Πατριάρχης, δέχθη ες κρόασιν:

Τόν Σεβ. Μητροπολίτην Πιττσβούργου κ. Σάββαν.

Τόν Θεοφιλ. Ἐπίσκοπον Ἀμορίου κ. Νικηφόρον, Ἡγούμενον τῆς ἐν Θεσσαλονίκῃ . Πατριαρχικῆς καί Σταυροπηγιακῆς Μονῆς Βλατάδων, μετά τοῦ Ἱερολ. Διακόνου κ. Παντελεήμονος Τσαβλίδου, ἐκ τῶν ἀδελφῶν αὐτῆς.

Τούς Αἰδεσιμολ. Πρωτοπρεσβύτερον κ. Γρηγόριον Σταμκόπουλον, Καθηγητήν τῆς Ἀνωτάτης Ἐκκλησιαστικῆς Ἀκαδημίας Θεσσαλονίκης, Ἐλλογ. κ. Κωνσταντῖνον Σκρέκαν, Διευθυντήν τοῦ Κέντρου Παιδείας καί Πολιτισμοῦ - ΚΕΚ Θεσσαλονίκης, κ. Παναγιώτην Σωτηρόπουλον, Καθηγητήν εἰς τό Εὐρωπαϊκόν Σχολεῖον Βρυξελλῶν, καί κ. Παῦλον Κουρτίδην, ὑπεύθυνον τοῦ Ἐργαστηριακοῦ Κέντρου Φυσικῶν Ἐπιστημῶν Ξάνθης.

Τόν Ἐντιμ. κ. Taşkın Ünal, Ἠλεκτρολόγον Μηχανικόν, ἐκ Καλλιπόλεως

Η εορτή του Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου στον Ναό της Θείας Αναλήψεως και Αγίων Τεσσαράκοντα πόλεως Ζακύνθου


Πρωί 12ης Ιουλίου 2017, στον Ναό της Θείας Αναλήψεως και Αγίων Τεσσαράκοντα πόλεως Ζακύνθου. Προς τιμήν του Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου λειτούργησε ο οικείος Εφημέριος Πρωτοπρεσβύτερος Χαράλαμπος Κυπριώτης, ενώ παρέστησαν συμπροσευχόμενοι στο ιερό Βήμα ο Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος π. Παναγιώτης Καποδίστριας και ο Μέγας Οικονόμος Νικόλαος Βόσσος. Έψαλε ο Πρωτοψάλτης του Ναού κ. Διονύσιος Πόθος. 
          Κατά την ομιλία του προς το εκκλησίασμα ο π. Παναγιώτης τόνισε, μεταξύ άλλων: "Ο σήμερον τιμώμενος νεοφανής Όσιος Παΐσιος, αγλάισμα του Αθωνικού Μοναχισμού και ανύστακτος συμπαραστάτης των εμπερίστατων συνανθρώπων μας όπου γης, αποτελεί την απτή απόδειξη ότι ο αγαπών Θεός ουδέποτε εγκατέλειψε τον κόσμο μας. Σ' έναν αιώνα παράδοξο και απατεώνα, όπως τον 20ό (αλλά ήδη και τον 21ο), καιρό πλήρους αυτονόμησης και περιπλάνησης του ανθρώπινου νοός σε ατραπούς αποπροσανατολιστικές και άκρως επίφοβες, ο ηγιασμένος Γέροντας αποτελεί τον φωτεινό σηματοδότη για την επιστροφή ημών των ασώτων στο σπίτι του σπλαχνικού Πατέρα, στην ασφάλεια του λιμένα της Εκκλησίας. Ατενίζουμε την τίμια, προφητική μορφή Του και γνωρίζουμε ότι κατέχουμε ακόμη -παρά την όποια αποστασία ή την χειρότερη πτώση μας- δικαίωμα επανάκτησης του χαμένου Παραδείσου. Σας αναφέρω σχετικά, αγαπητοί μου, τον εξής διάλογο του Οσίου Παϊσίου, ενδεικτικό των ανωτέρω σκέψεων: «-Πέστε μας κάτι Γέροντα. -Τί νά πῶ; -Ὅ,τι λέει ή καρδιά σας. -Αὐτό πού λέει ἡ καρδιά μου εἶναι νά πάρω τό μαχαίρι, νά τήν κόψω κομματάκια, νά τήν μοιράσω στόν κόσμο, καί ὕστερα νά πεθάνω». Τουτέστιν, διατυπώνουμε λόγο για Αγάπη δίχως όρους και όρια! Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν!".






























Αγρυπνία προς τιμήν του Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου στον Ναό Φανερωμένης πόλεως Ζακύνθου


Τη νύκτα της 11ης προς την 12 Ιουλίου 2017,  του Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου, πραγματοποιήθηκε Αγρυπνία προς τιμήν Του, στον Ναό της Πεφανερωμένης πόλεως Ζακύνθου. Συλλειτούργησαν οι Αρχιμανδρίτες Γεράσιμος Πυριόχος και Σεραφείμ Κονίδης, ο Ιερομόναχος Νικόδημος Κεφαλληνός, ο Πρεσβύτερος Ιωάννης Ρένεσης και ο Πρωτοδιάκονος Ανδρόνικος Αγαλιανός, οι οποίοι πλαισίωσαν τον Γενικό Αρχιερατικό Επίτροπο π. Παναγιώτη Καποδίστρια. Έψαλε τα κατανυκτικά τροπάρια της ιεράς Ακολουθίας πολυμελής ομάδα Ιεροψαλτών, ενώ συμμετείχε πληθώρα πιστών, οι οποίοι ευλαβούνται τον κοσμαγάπητο νέο Όσιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας. 
          Ομίλησε απ' άμβωνος ο Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος, ο οποίος τόνισε, μεταξύ άλλων: "Ο νεοδιακηρυχθείς από το Οικουμενικό Πατριαρχείο Όσιος της Εκκλησίας μας, το καύχημα του σύγχρονου Άθωνα, Παΐσιος ο ηγιασμένος, το αγγελικό τεριρέμ, κατόρθωσε ν' ανοίξει την πύλη του Παραδείσου δίχως οποιανδήποτε κοσμική αίγλη και μόρφωση επίγεια, αλλά με το καταλληλότερο κλειδί: την απλότητα και την παρρησία της ταπείνωσής Του. Έτσι, ο Νυμφίος Χριστός ανέδειξε Ουρανοπολίτη τον επίγειο άγγελο, τον καλό, αγαθό και πιστό δούλο Του Παΐσιο τον Απλού, αυτόν, ο οποίος, καθ' όλη την πονεμένη -λόγω πολλών ασθενειών και κινδύνων- μοναχική ζωή του, θεώρησε τον εαυτό του ένα τίποτε, αλλά ήδη απολαμβάνει τα δώρα της Θεώσεως εκ μέρους του Δικαιοκρίτη Θεού. Καθ' όλη την βιοτή του σήκωνε το πένθος των ανθρώπων, αναπαύοντας πολλές ψυχές σκοτισμένες και παραπαίουσες, οπότε ο Ουρανός τον αντιδώρησε -άξια και δίκαια- με θαυμαστό οξασμό από την άφθιτη θεία Δόξα. Τώρα, όντας εν εικόνι στο μέσο της Αγρυπνίας μας, δεν έχει αποφύγει τις εν τω κόσμω υποθέσεις μας, αλλά αποτελεί έναν ασφαλή πρέσβη όλων μας πλάι στον θρόνο της μεγαλειότητας του Κυρίου των Δυνάμεων."








































Υπομονή

Η ψυχική κόπωση, στην οποία έχει περιέλθει ο σημερινός άνθρωπος, είναι αποτέλεσμα δικών του ενεργειών και πράξεων. Αίτια είναι ο τρόπος ζωής, ο τρόπος σκέψης, η αδιαφορία για την πνευματική του κατάσταση, σε συνδυασμό με την προσκόλληση στα υλικά αγαθά και την έλλειψη διαθέσεως για αγώνα.
Ακούγονται κατά κόρον οι εκφράσεις:
-«Κουράστηκα, δεν αντέχω άλλο!»
-«Πόση υπομονή να κάνω, έχω εξαντλήσει κάθε όριο!»
-«Όλα σ' εμένα τυχαίνουν!»
Όλες αυτές οι εκφράσεις (και ακόμη περισσότερες) μαρτυρούν την κόπωση που προαναφέραμε. Ο αγώνας και η υπομονή είναι πλέον άγνωστες έννοιες, το αδιέξοδο και η απελπισία έχουν κυριαρχήσει.
Πώς μπορεί να ξεφύγει κανείς από αυτήν, την δυσκολία; Μόνο με την αναγνώριση τής οδυνηρής κατάστασης, στην οποία έχει περιέλθει! Τότε θα πρέπει να οπλιστεί με υπομονή και να ξεκινήσει την προσπάθεια.
Υπομονή κάνεις μόνο στις δυσκολίες! Στην χαρά δεν υπομένεις, αλλά αφήνεσαι... Ο άνθρωπος κάνει υπομονή χωρίς τέλος. Το τέλος στην υπομονή του το βάζει μόνο ο Θεός!
Η υπομονή δεν είναι η λύση στο πρόβλημα που προκύπτει, αλλά είναι το μέσον και ο τρόπος για να βρεθεί η λύση! Υπομονή κάνει ο άνθρωπος όταν έχει στόχο και σκοπό στην ζωή του. Η επιθυμία του - η αγάπη του - για επίτευξη τού στόχου ή σκοπού του, γεννά την διάθεση για προσπάθεια, η οποία μέσω της υπομονής συνεχίζεται, ξεπερνώντας κάθε εμπόδιο που προσπαθεί να σταματήσει τον αγώνα του.
Ο αγώνας όταν έχει σκοπό είναι όμορφος! Υπάρχει, άραγε, ανώτερος σκοπός από την σωτηρία μας; Ας διώξουμε την απελπισία με την ελπίδα μας στον Χριστό, ξεκινώντας την προσπάθεια.
Κατά την μέλλουσα κρίση δεν θα μας ρωτήσει ο Χριστός, ως δίκαιος Κριτής «γιατί αμάρτησες;», αλλά «προσπάθησες;». Δεν θα μας κρίνει από τα αποτελέσματα, αλλά από την προσπάθεια και την διάθεση που είχαμε για προσπάθεια!
Ας οπλιστούμε με υπομονή και εμπιστοσύνη στο θέλημα τού Θεού, ώστε να αντέξουμε τα κύματα τού πειρασμού που μας χτυπούν. Ο αγώνας θα έχει συνεχείς πτώσεις και ανατάσεις, ελπίζοντας η τελευταία πτώση μας να είναι στα πόδια του Χριστού! Αμήν! 
+Αρχιμανδρίτης Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ιεράς Μονής Εσφιγμένου