e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Τρίτη 1 Αυγούστου 2017

1η Παράκληση προς την Παναγία στον ναό της Φανερωμένης Μπανάτου | Ειδική δέηση υπέρ των Ασθενούντων


Εσπέρας 1ης Αυγούστου 2017, στον Ναό της Φανερωμένης Μπανάτου εψάλη ο πρώτος Παρακλητικός Κανόνας προς την Θεομήτορα, τον οποίον απέδωσαν κατανυκτικά οι ακόλουθοι ψάλλοντες: Οικονόμος Ιωάννης Ζαρκάδης (συνταξιούχος ιερέας), Δημήτριος Κάνδηλας, Ιωάννης Κλάδης και Ιωάννης Καραβάνης. Ο Εφημέριος π. Παναγιώτης Καποδίστριας επεσήμανε ότι -όπως έχει καθιερωθεί στην Ενορία μας από ετών- η 1η Παράκληση είναι αφιερωμένη στους Ασθενούντες και κυρίως σε όσους νοσηλεύονται στα νοσοκομεία και οδυνώνται. Παράλληλα ανακοίνωσε τον εκκλησιασμό μιας σπιτικής Παναγίας, ήτοι μιας Σκοπιώτισσας!
[Φωτορεπορτάζ: Ιωάννης Πορφύριος Καποδίστριας]




























Ο Αγαλάς Ζακύνθου αγκάλιασε στα χώματά του τον Ακρίτα των Στροφάδων Ιερομόναχο Γρηγόριο Κλάδη


Κείμενο: π. Παναγιώτης Καποδίστριας
Φωτογραφίες: Πέτρος Παράσχης

Η τελευταία πράξη μιας πολυκύμαντης ζωής, αυτής του Ιερομονάχου Γρηγορίου Κλάδη, του αφοσιωμένου και ιδιόρρυθμου μοναστή των Στροφάδων Νήσων εκτυλίχτηκε σήμερα το απόγευμα στο ορεινό χωριό Αγαλάς της Ζακύνθου, όπου εψάλη η Εξόδιος Ακολουθία ενώπιον της σορού του κι έγινε εντέλει η ταφή του. Προεστός ήταν ο Σεβ. Μητροπολίτης Ζακύνθου κ. Διονύσιος Δ΄, συμπαραστατούμενος από τον Καθηγούμενο και Αδελφούς της Μονής της μετανοίας τού εκλιπόντος (ήτοι της Αυτοκρατορικής Μονής Στροφάδων και Αγίου Διονυσίου) και άλλους Κληρικούς της Ζακύνθου. Το λείψανο του παπαΓρηγόρη περιστοίχιζαν -τιμής ένεκεν- Θηροφύλακες, με τους οποίους είχε εν ζωή συνεργασθεί στη φύλαξη των Στροφάδων. 

Τονίζουμε ιδιαίτερα τις λέξεις πολυκύμαντη ζωή, με την έννοια, όχι των περιπετειών εν τω κόσμω, αλλά μιας ζωής, η οποία αφουγκραζόταν επί σαράντα συναπτά χρόνια και νυχθημερόν τα κύματα της στροφαδιώτικης θάλασσας, εκεί όπου διασταυρώνονται -θα λέγαμε- τα μυστήρια και μυστικά νερά της Αδριατικής, του Ιονίου και της Μεσογείου, εκεί στο Πουθενά! Για φανταστείτε, αγαπητοί αναγνώστες, χειμώνα-καλοκαίρι, επί σαράντα χρόνια, ο άνθρωπος αυτός, ο παπαΓρηγόρης των Στροφάδων, να έχει μόνη παρέα του τα κύματα, πότε ήρεμα και πότε (συχνότατα) ανταριασμένα έως επίφοβα, εκεί στον πλωτό παράδεισό του, όπου συναντούσε καθημερινά μες από το κατεσταλμένο εγώ του τον Θεό και μες από την όση φωνή της προσευχής του μορφές παλαιές, εφθαρμένες, εσφαγμένες, καταγεγραμμένες πάντως στις δέλτους τις ανεξίτηλες της Αιωνιότητας!

Ο παπαΓρηγόρης εβίωνε μιαν ιδιότυπη αυθυπέρβαση και αυτο-ταπείνωση! Μόνος προς Μόνον, με μόνη παρηγορία τα ζώα του και τα πτηνά του Θεού! Δεν θέλησε δόξες φθαρτές, αυτό μάλιστα εμπράκτως το απέδειξε. Όταν το 1994 ο τότε νέος Μητροπολίτης Ζακύνθου Χρυσόστομος Α΄ ο Συνετός (νυν Δωδώνης) επισκέφτηκε τον τόπο της άσκησής του και θέλησε να του απονείμει το οφφίκιο του Αρχιμανδρίτου, εκείνος το αρνήθηκε, απαντώντας "δεν μου χρειάζουνται να μου κρέμουνται λιλιά..." κι επέστρεψε απτόητος στη μοναχικότητά του!!! Εισήλθε στην ιεροσύνη στρατιώτης και αποστρατεύτηκε ακρίτας!!! Ήδη κατακυρώθηκε -άξια και δίκαια- στη θριαμβεύουσα Εκκλησία και από εκεί θα στρέφει ασφαλώς βλέμμα προστατευτικό στα μοναχικά και μοναδικά νησάκια! 

Αιωνία σου η μνήμη ταπεινέ άνθρωπε του Θεού και πιστέ θεράπον Γρηγόριε Στροφαδινέ! Καλό Παράδεισο!!! 




























Τιμώντες την Αγία Σολομονή στον Πατριαρχικό Ναό εν Φαναρίω


Πρωί 1ης Αυγούστου 2017, στον Πατριαρχικό Ναό Αγίου Γεωργίου, ενώπιον του προς προσκύνησιν εκτιθεμένου Λειψάνου της Αγίας Σολoμονής, Αρχιερατική Λειτουργία, προεστώτος του Σεβ. Πρωτοσυγκελλεύοντος Μητροπολίτου Καλλιουπόλεως και Μαδύτου κ. Στεφάνου.








ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ 
Ἐκκλησιαστικαί εἰδήσεις

Ἡ Α. Θ. Παναγιότης ὁ Πατριάρχης, ἐπί τῇ ἱ. μνήμῃ τῆς Ἁγίας Σολομονῆς, ἧς τό ἱερόν Λείψανον τεθησαύρισται ἐν τῷ Π. Πατριαρχικῷ Ναῷ, παρέστη συμπροσευχόμενος ἀπό τοῦ Ἱ. Βήματος αὐτοῦ κατά τήν Θείαν Λειτουργίαν τῆς Τρίτης, 1ης Αὐγούστου, ἱερουργοῦντος τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Καλλιουπόλεως καί Μαδύτου κ. Στεφάνου, Πρωτοσυγκελλεύοντος. 

Τό ἑσπέρας τῆς ἰδίας, ὁ Πατριάρχης ἐχοροστάτησεν ἐν τῷ Π. Πατριαρχικῷ Ναῷ, κατά τήν Ἱεράν Ἀκολουθίαν τοῦ Α´ Παρακλητικοῦ Κανόνος πρός τήν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον. 

* * *

Ἡ Α. Θ. Παναγιότης ὁ Πατριάρχης, ἐδέχθη εἰς ἀκρόασιν: 
- Τόν Σεβ. Μητροπολίτην Νέας Ζηλανδίας κ. Ἀμφιλόχιον, συνοδευόμενον ὑπό τοῦ Αἰδεσιμ. Πρεσβυτέρου κ. Ἰωάννου Tapelli, τῶν Ὁσιωτ. Μοναχῶν κ. Θαδδαίου καί κ. Σάββα, καί τῆς Εὐγεν. κ. Κυριακῆς Παναγῆ. 
- Τόν Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτην τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου κ. Ἀθηναγόραν Φασίολον, ἐκ τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Ἰταλίας καί Μελίτης, μετά τῶν Ἐντιμ. κ. Larry Pizzo, Ἀρχιτέκτονος ἐξ Ἰταλίας, καί κ. Σολομῶντος-Γεωργίου Ἀμανατίδου, ἐκ Κιλκίς. 
- Τόν Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτην κ. Θεοφύλακτον Βίτσον, ὡσαύτως ἐκ τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Ἰταλίας καί Μελίτης. 
- Τόν Ὁσιώτ. Ἱερομόναχον κ. Τιμόθεον, ἐκ τοῦ ἐν τῇ Πόλει Μετοχίου τῆς ἐν Ἁγίῳ Ὄρει Ἱ. Μονῆς Ἁγίου Παντελεήμονος, προσκαλέσαντα τόν Πατριάρχην νά χοροστατήσῃ ἐν αὐτῷ ἐπί τῇ μνήμῃ τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος κατά τό ἰουλιανόν ἡμερολόγιον. 
- Τήν Ἐξοχ. κ. Μαρίαν Διαμάντη, Πρέσβυν τῆς Ἑλλάδος εἰς Ὄσλο. 
- Τούς Ἐλλογ. κ. Θεόδωρον Ἀλεξόπουλον, Θεολόγον, Καθηγητήν ἐν Βιέννῃ, καί κ. Edward Siencieski, Καθηγητήν Βυζαντινοῦ Πολιτισμοῦ ἐν Ἀμερικῇ. Τήν Ἐλλογ. κ. Ὄλγαν Γκιόκα, βοηθόν Καθηγήτριαν εἰς τό Πανεπιστήμιον «Boğaziçi». 
- Τόν Ἐλλογ. κ. Şeref Umut, Πρόεδρον τοῦ Ἱδρύματος «ZEREV» διά παιδία μέ εἰδικά προβλήματα, τούς Ἐντιμ. κ. Yılmaz Önal καί κ. Alaadin Demirtaş καί τήν Εὐγεν. κ. Hülya Otu, ἐκ τῶν μελῶν αὐτοῦ. 
- Τόν Ἐντιμ. κ. Μιχαήλ Βασιλειάδην, Ἐκδότην τῆς Ὁμογενειακῆς ἐφημερίδος «Ἀπογευματινή». 
- Τόν Ἐλλογ. κ. Βασίλειον Διαμάντογλου, Περιβαλλοντολόγον Μηχανικόν, ἐκ Νέας Ὑόρκης, μετά τῆς συζύγου του Εὐγεν. κ. Μαρίας Ἀντωνίου, καί τῆς θυγατρός των Ὄλγας. 
- Τόν Ἐντιμ. κ. Hasan Kaya, μετά τῆς συζύγου του Εὐγεν. κ. Sıdıka καί τῶν τέκνων των Yiğit Hasan καί Kadir Eymen, ἐντεῦθεν.

Έφυγε ο τελευταίος Έλληνας ερημίτης της μονής Στροφάδων

Από το 1976 ώς το 2014 έζησε μαζί με το Θεό στις Στροφάδες νήσους καταμεσής του Ιονίου πελάγους υπηρετώντας τη Μονή που χτίστηκε τον 13ο αι. Έβλεπε μόνο τον ορίζοντα


01 Αυγ. 17 (07:28)

Η ζωή του όλη, ένα μυθιστόρημα. Πλήρης ημερών έφυγε την Δευτέρα 31 Ιουλίου το πρωί ο πατέρας Γρηγόρης, ο τελευταίος ΄Ελληνας μοναχός - ασκητής που έζησε 38 ολόκληρα χρόνια της ζωής του στην ιερά μονή των Στροφάδων ουσιαστικά ολομόναχος. Ο λόγος για το ιστορικό καστρομονάστηρο που ιδρύθηκε το πρώτο μισό του 13ου αιώνα από τον Θεόδωρο Α' Λάσκαρι στο μεγαλύτερο από τα δυο μικρά νησιά των Στροφάδων που βρίσκονται καταμεσής του Ιονίου πελάγους σε απόσταση 27 νμ νότια από το ακρωτήρι Γεράκι της Ζακύνθου. Μοναδικός τρόπος για να επισκεφτεί κανείς τα νησιά είναι με ιδιωτικό σκάφος.



Το καστρομονάστηρο των Στροφάδων που μετρά 8 αιώνες ζωής


Γεννήθηκε στον Αγαλά, ένα ορεινό χωριό της Ζακύνθου. Χειροτονήθηκε μοναχός και για πρώτη φορά επισκέφθηκε τις Στροφάδες νήσους και την ιερά μονή που ανήκει στην Ιερά Μητρόπολη Ζακύνθου παραμένοντας εκεί έξι μήνες. Το 1976 αποφάσισε να μείνει εκεί και να υπηρετήσει στο μοναστήρι - οχυρό όπου μόνασε κι ετάφη ο Άγιος Διονύσιος, πολιούχος της Ζακύνθου. Αξίζει να σημειωθεί ότι το κτιριακό συγκρότημα έχει μορφή καστρόπυργου, είναι δηλαδή ένα οχυρό μοναστήρι. Το καθολικό της μονής, δηλαδή ο κεντρικός ναός, βρίσκεται μέσα στον πύργο της μονής, πράγμα μοναδικό τουλάχιστον σε ορθόδοξο μοναστήρι.

Από το 1976 ως το 2014 ο Πατέρας Γρηγόρης έζησε μαζί με το Θεό στα Στροφάδια. Το νησιά εγκατέλειπε ελάχιστες φορές το χρόνο για να επισκεφθεί τη Ζάκυνθο για κάποιες δουλειές του μοναστηριού. Τύχη ή κάτι άλλο; Την 18η Νοεμβρίου του 1997 που σημειώθηκε ισχυρότατος σεισμός 6,6 R με επίκεντρο τις Στροφάδες νήσους  -προκαλώντας ανυπολόγιστες ζημιές στην ιστορική μονή- ήταν μια από τις ελάχιστες φορές που ο πατέρας Γρηγόρης βρέθηκε στη Ζάκυνθο.



Το μοναστήρι του Σωτήρος στις Στροφάδες, χαλκογραφία του Andre Grasset Saint-Sauver από το βιβλίο "Voyage historique...", Παρίσι 18ος αι.


Όταν επέστρεψε εντόπισε σοβαρότατες ζημιές στη μονή και ρωγμές στη σκεπή της αλλά δεν διανοήθηκε να εγκαταλείψει το μέρος, ούτε καν να ζήσει σε κάποιο από τα τριγύρω τροχόσπιτα για θέμα ασφάλειας. Ήταν ένας άνθρωπος που ήξερε καλά τι θα πει πίστη, όχι, όμως, φόβος. 

Με τα χρόνια έγιναν κάτι μικροεπισκευές στον πύργο αλλά όχι κάτι που να εγγυάται προστασία σε βάθος χρόνου. Ο πύργος δέθηκε πρόχειρα με σιδερένιες δοκούς για να μην καταρρεύσει. Εξακολουθεί και σήμερα να παραμένει σε επισφαλή κατάσταση παρ' ότι πρόκειται για ένα ιστορικό κτίσμα που «μετρά» σχεδόν 800 χρόνια ζωής.  

Μέχρι το 1985 που υπήρχαν φαροφύλακες στις Στροφάδες (οι οποίοι άλλαζαν βάρδια κάθε 15 μέρες) ο πατέρας Γρηγόρης συνυπήρχε μαζί τους. Στη συνέχεια αυτοματοποιήθηκαν οι φάροι και μόνος άνθρωπος που έβλεπε ο πατέρας Γρηγόρης ήταν εκείνος που οδηγούσε εκεί καΐκι της ιεράς Μητρόπολης Ζακύνθου φέρνοντάς του 2 φορές το μήνα προμήθειες όπως λάδι ή πετρέλαιο για τις λάμπες. Όσον αφορά στο φαγητό ήταν λιτοδίαιτος. Δεν έτρωγε πολύ κρέας κι είχε τη δική του παραγωγή, το γάλα, το τυρί, τα χόρτα που του άρεσαν… Ο πατέρας Γρηγόρης ζούσε με τις αγροτικές δουλειές. Ήταν ουσιαστικά ένας κτηνοτρόφος μοναχός.

Ο παπα-Γρηγόρης, όπως ήταν γνωστός σε εκείνους που επισκέπτονταν τα Στροφάδια κυρίως τις κυνηγετικές περιόδους, ήταν πολύ δημοφιλής σε όσους έτυχε να τον γνωρίζουν. Το καλοκαίρι και την άνοιξη επισκέπτονταν τα Στροφάδια οι κυνηγοί τρυγονιών, είτε από τη Ζάκυνθο είτε από τον Πύργο, το Κατάκωλο, κι αλλού. Το βαρύ χειμώνα, ωστόσο, αν είχε νοτιά (σιρόκο) μπορούσαν να περάσουν 30 και 40 και 50 ημέρες χωρίς να δει άνθρωπο αν λόγω καιρού δεν μπορούσε να προσεγγίσει το καΐκι της ιεράς Μητρόπολης.

Ο μοναχικός τρόπος ζωής, όμως, είχε επιπτώσεις στην υγεία του. Από το 2014 ο πατέρας Γρηγόρης άφησε τα αγαπημένα του Στροφάδια και τη μονή αντιμετωπίζοντας καρδιακά και άλλα προβλήματα για να εγκατασταθεί στη Ζάκυνθο. Έφυγε ήσυχα με το μυαλό του στα νησιά αυτά που τόσο αγάπησε. Η κηδεία του θα γίνει την Τρίτη 1η Αυγούστου (ώρα 5 μ.μ.) στην γενέτειρά του, τον Αγαλά Ζακύνθου. Καλό του ταξίδι!