e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Τετάρτη 10 Απριλίου 2019

Ίδρυση και Θυρανοίξια Ενορίας Αποστόλου Βαρθολομαίου στην Ισλανδία


Με τις ευλογίες της Α. Θ. Παναγιότητος, του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, και με κάθε εκκλησιαστική λαμπρότητα πραγματοποιήθηκαν η ίδρυση και τα θυρανοίξια της Ενορίας του Αποστόλου Βαρθολομαίου, στο Ρέϊκιαβικ της Ισλανδίας από τον Σεβ. Μητροπολίτη Σουηδίας και πάσης Σκανδιναυΐας κ. Κλεόπα, την Δ´ Κυριακή των Νηστειών, 7 Απριλίου 2019.
     Ο επίσκοπος αφίχθη στην πρωτεύουσα της Ισλανδίας το μεσημέρι της Πέμπτης, 4 Απριλίου 2019, συνοδευόμενος από τον Παν. Αρχιμανδρίτη κ. Αλέξανδρο Λουκάτο, Εφημέριο του Μητροπολιτικού Ναού Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Όσλο Νορβηγίας, τον κ. Δημήτριο Μπατσέλα, εθελοντή ψάλτη του Καθεδρικού Ναού Αγίου Γεωργίου Στοκχόλμης και τη σύζυγό του, κ. Φωτεινή Μπατσέλα, Πρόεδρο της Φιλοπτώχου Αδελφότητος Κυριών του ως άνω ναού και μέλος του Μητροπολιτικού Συμβουλίου.
     Σχεδόν ταυτόχρονα στο αεροδρόμιο του Ρέϊκιαβικ αφίχθησαν και οι εξ Ελλάδος κληρικοί Παν. Αρχιμανδρίτες κ. Σωφρόνιος Γκουτζίνης, Πρωτοσύγκελος της Ιεράς Μητροπόλεως Ξάνθης και Περιθεωρίου και κ. Ιάκωβος Βασιλείου, πρώην Πρωτοσύγκελος της Ιεράς Μητροπόλεως Κασσανδρείας και Εφημέριος της Ενορίας Παμμεγίστων Ταξιαρχών Νέου Μαρμαρά Χαλκιδικής.
     Τον Σεβασμιώτατο και την συνοδεία του υπεδέχθησαν στο αεροδρόμιο ο Επίτιμος Πρόξενος της Ελλάδος στην Ισλανδία κ. Rafn Alexander Sigurdsson και ο ανηψιός του, κ. Rafn Alexander Sigurdsson, οι οποίοι ανέλαβαν ευχαρίστως την μεταφορά των επισκεπτών σε ξενοδοχείο της πόλεως.
     Το απόγευμα της ιδίας, ο Σεβασμιώτατος παρακάθισε σε δείπνο, στην Επισκοπική Κατοικία της Λουθηρανής Επισκόπου της Ισλανδίας κ. Agnes M Sigurdardottir, στο οποίο συμμετείχαν ο Αιδ. Πρεσβύτερος κ.Timur Zolotuskiy, Εφημέριος της Ρωσικής Ενορίας στο Ρέϊκιαβικ, ο Επίτιμος Πρόξενος της Ελλάδος κ. Rafn Alexander Sigurdsson, η συζυγός του κ. Anna Juliana Sveinsdottir και ο Αιδ. κ. Thorvaldur Vιdisson, Γραμματεύς της Επισκόπου.
     Την επομένη, Παρασκευή, 5 Απριλίου 2019, ο Σεβασμιώτατος, συνοδευόμενος από τον π. Αλέξανδρο Λουκάτο και τον κ. Rafn Alexander Sigurdsson, επισκέφθηκε το Πανεπιστήμιο του Ρέϊκιαβικ, όπου τον υπεδέχθη ο Ελλογιμώτατος Δρ. Peter Petersson, Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του ως άνω Πανεπιστημίου.
     Ακολούθησε συνάντηση των ανωτέρω με τον Πρόεδρο του Πανεπιστημίου, Ελλογιμώτατο Δρ. Jon Atli Benediktsson, ο οποίος καλωσόρισε τον Μητροπολίτη Σουηδίας και αναφέρθηκε, εν συντομία, στην ιστορία του Ανώτατου Εκπαιδευτικού Ιδρύματος της χώρας, ιδρυθέν το 1911, τις σχολές που το απαρτίζουν, καθώς τα προγράμματα διδασκαλίας και σπουδών του.
     Ο επίσκοπος ευχαρίστησε τον Δρ. Benediktsson για την τιμητική πρόσκληση, διεβίβασε τις ευχές του Οικουμενικού Πατριάρχου, υπέγραψε στο βιβλίο επισκεπτών και δώρισε στον Πρόεδρο την μελέτη του Ιερολ. Αρχιδιακόνου κ. Iωάννου Χρυσαυγή, αφιερωμένη στα είκοσι πέντε έτη Πατριαρχίας του Παναγιωτάτου, και την έκδοση της Θείας Λειτουργίας στη Σουηδική γλώσσα.
     Μετά τη λήψη αναμνηστικών φωτογραφιών, ο Καθηγητής Petersson ξενάγησε τους επισκέπτες του στις εγκαταστάσεις του Πανεπιστημίου, προσκάλεσε τον Σεβασμιώτατο, να λειτουργήσει στον Πανεπιστημιακό Ναό και συζήτησαν την συνδιοργάνωση έκθεσης εικόνων και ιερών κειμηλίων σε μουσείο του Ρέϊκιαβικ, με εκθέματα από το Μουσείο Ελληνοχριστιανικής Κληρονομιάς της Ιεράς Μητροπόλεως Σουηδίας, στα μέσα Οκτωβρίου 2019, προς τιμήν της δευτέρας επετείου της Πατριαρχικής Επισκέψεως στην Ισλανδία.
     Ακολούθησε θεολογικός διάλογος του Μητροπολίτου με φοιτητές της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Ρέικιαβικ, σε αίθουσα διδασκαλίας, κατόπιν προσκλήσεως του Καθηγητού κ. κ. Petersson. Ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε τον Καθηγητή για την ευγενική πρόσκλησή του, να συνομιλήσει με τους φοιτητές του για θέματα όπως η θέωση, η αγιότητα, η μυστηριακή ζωή και η προσευχή, καθώς και σύγχρονα κοινωνικά ζητήματα.
     Το απόγευμα της ιδίας, ο επίσκοπος, συνοδευόμενος από τους π. Σωφρόνιο Γκουτζίνη, π. Ιάκωβο Βασιλείου, κ. Rafn Alexander Sigurdsson και κ. Φωτεινή Μπατσέλα, επισκέφθηκε, κατόπιν προσκλήσεως, τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας της Ισλανδίας, Εξοχ. κ. Gudni Thorlacius Johannesson.
     Κατά την διάρκεια της συνάντησης στην Προεδρική Κατοικία, η οποία διήρκησε 45 λεπτά, ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε τον Πρόεδρο για την τιμητική πρόσκληση και την θερμή υποδοχή που επεφύλαξε σ᾽ αυτόν και την συνοδεία του, διαβίβασε τις εγκάρδιες ευχές της Α. Θ. Παναγιότητος, του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, και παρουσίασε τα μέλη της συνοδείας του.
     Ο Πρόεδρος αναφέρθηκε στις εξαίρετες εντυπώσεις που αποκόμισε από την Πατριαρχική Επίσκεψη του 2017 και παρακάλεσε τον Σεβασμιώτατο, να διαβιβάσει τις ευχές του στον Παναγιώτατο.
     Στην συνέχεια, μετά τη λήψη αναμνηστικών φωτογραφιών, μετέβησαν στην τραπεζαρία, όπου έγινε ανταλλαγή δώρων και συζήτησαν θέματα σύγχρονης επικαιρότητας. Ο Σεβασμιώτατος ενημέρωσε τον Πρόεδρο ότι ο κύριος σκοπός της τρίτης ποιμαντορικής επισκέψεώς του στην Ισλανδία είναι η ίδρυση της Ενορίας του Αποστόλου Βαρθολομαίου και η πνευματική στήριξη του ποιμνίου της Μητρός Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως στην Ισλανδία, ιδία δε των νεομεταναστών εξ Ελλάδος, καθώς και η σύσφιξη των σχέσεων του ιδίου με τους τοπικούς πολιτειακούς και εκκλησιαστικούς παράγοντες και τον λαό της Ισλανδίας.
     Ενημέρωσε, επίσης, τον Πρόεδρο για την πρόσκληση του Καθηγητή κ. Petersson, για την πραγματοποίηση έκθεσης εικόνων και κειμηλίων, τον προσεχή Οκτώβριο, και τον προσκάλεσε, να τελέσει ο ίδιος τα εγκαίνια.
     Ο Πρόεδρος έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ίδρυση της Ενορίας του Αποστόλου Βαρθολομαίου, και ρώτησε τον επισκέπτη του, αν προτίθεται, να ανεγείρει ναό, προς εξυπηρέτηση των πνευματικών αναγκών του ποιμνίου του. Ο Ποιμενάρχης απήντησε ότι είναι αισιόδοξος ότι το ενταύθα ποίμνιο, σε συνεργασία και με την υποστήριξη της Ισλανδικής Πολιτείας, θα συμβάλλει τα μέγιστα στην υλοποίηση της ιερής αυτής προσπάθειας, στο εγγύς μέλλον.
     Ο Πρόεδρος ζήτησε, επίσης, να πληροφορηθεί για την οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα, καθώς και για τον αριθμό των εξ Ελλάδος διαβιούντων στην Ισλανδία. Ο επίσκοπος ευχήθηκε από καρδίας, να ανακάμψει σύντομα η οικονομία της Ελλάδος, μιμούμενοι οι ιθύνοντες την σταθερή ανοδική πορεία της Ισλανδίας, ο δε κ. Sigurdsson πληροφόρησε τον Πρόεδρο ότι, σύμφωνα με τα δικά του στατιστικά στοιχεία, σε όλη την Ισλανδία ζουν περί τα 200 άτομα Ελληνικής καταγωγής.
     Ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε τον Πρόεδρο και τους συνεργάτες του για την φιλοξενία και ευχήθηκε, να ανανεώσουν την συνάντησή τους τον ερχόμενο Οκτώβριο.
     Το απόγευμα της ιδίας, ο Ποιμενάρχης καλωσόρισε τα άρτι αφιχθέντα μέλη της συνοδείας του, τους Παν. Αρχιμανδρίτη κ. Δαμασκηνό Μούρτζη, Κληρικό της Ι. Μητροπόλεως Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης, κ. Μιχαήλ Μπίκουλη, Πρόεδρο του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου του Μητροπολιτικού Ναού Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Όσλο και κ. Παύλο Βασιλειάδη εξ Αθηνών.
     Εν συνεχεία, μετέβη στο παρεκκλήσιο Reverend Friðrik Friðriksson (FRIÐRIKSKAPELLA), όπου χοροστάτησε στην Ακολουθία της Δ´ Στάσεως των Χαιρετισμών στην Κυρία Θεοτόκο. Την ακολουθία τέλεσε ο Παν. Αρχιμανδρίτης κ. Ιάκωβος Βασιλείου, ο οποίος μίλησε για την Παναγία και την τιμή που αποδίδουν οι Χριστιανοί προς το Σεπτό Πρόσωπό της και ευχαρίστησε δεόντως, εκ μέρους των προσκεκλημένων κληρικών, τον Σεβασμιώτατο, για την ευλογία, να βιώσουν εκ του σύνεγγυς τις ιεραποστολικές προσπάθειες της τοπικής Εκκλησίας.
     Το πρωΐ του Σαββάτου, 6 Απριλίου 2019, ο Μητροπολίτης και η συνοδεία του επισκέφθηκαν, κατόπιν προσκλήσεως, τον Ρωμαιοκαθολικό Επίσκοπο της Ισλανδίας κ. David Bartimej Tenser, στις εγκαταστάσεις της Επισκοπής του, στο Ρέϊκιαβικ. Ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε τον Επίσκοπο David για την ευγενική του πρόσκληση, διεβίβασε τις ευχές του Οικουμενικού Πατριάρχου, τον προσκάλεσε, να παρευρεθεί στα θυρανοίξια της νέας ενορίας και του προσέφερε την Θεία Λειτουργική στη Σουηδική γλώσσα.
     Ο Επίσκοπος David ξενάγησε τους επισκέπτες του στον Καθεδρικό Ναό του Βασιλέως Χριστού, αναφέρθηκε στην ιστορία του ναού και στην επίσκεψη της Α.Α., του Πάπα Ιωάννου Παύλου του Β΄, το 1989.
     Στη συνέχεια, ο Μητροπολίτης Κλεόπας και η συνοδεία του επισκέφθηκαν το ναό Hallgrimskirkja, όπου τον Οκτώβριο του 2017 πραγματοποιήθηκε η Πατριαρχική Χοροστασία, και ακολούθως μετέβησαν στις εγκαταστάσεις του Πανεπιστημίου, κατόπιν προσκλήσεως του Ελλογ. Καθηγητού Δρ. Peter Petersson και του τοπικού Ισλανδικού Συλλόγου Οι Φίλοι της Ελλάδος, όπου ο επίσκοπος ανέπτυξε το θέμα: «Η Ορθόδοξη Εκκλησία στη Σκανδιναυΐα, Διασπορά, Πολιτιστική Διπλωματία και Ιεραποστολή».
     Στην διάλεξή του, ο Σεβασμιώτατος επεσήμανε την σπουδαιότητα του σύγχρονου ιεραποστολικού έργου της Εκκλησίας, το ανύστακτο ενδιαφέρον της Μητρός Εκκλησίας για την εξυπηρέτηση των πνευματικών αναγκών του ποιμνίου της στην Διασπορά, των εγγύς και των μακράν αδελφών μας.
     Αναφέρθηκε, επίσης, στην οικουμενικότητα του ρόλου της Πρωτοθρόνου Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως και κατ᾽ επέκτασιν των επαρχιών της στην Ευρώπη, και στις πρωτοβουλίες Της σε φλέγοντα σύγχρονα προβλήματα, όπως το προσφυγικό, το μεταναστευτικό και η μόλυνση του περιβάλλοντος, καθώς και στη χειροτονία και την πρόσληψη νέων εφημερίων και στην ίδρυση νέων ενοριών σε ολόκληρη την Σκανδιναυΐα.
     Έκανε ιδιαίτερη μνεία στην πρώτη ιστορική επίσκεψη Οικουμενικού Πατριάρχου στην Ισλανδία το 2017 και στην Πατριαρχική Επίσκεψη του Παναγιωτάτου κ.κ. Βαρθολομαίου στη Στοκχόλμη, στα τέλη Σεπτεμβρίου του 2019, επ᾽ ευκαιρία των εορτασμών της πεντηκονταετηρίδος από της ιδρύσεως της Ι. Μητροπόλεως Σουηδίας.
     Εν τέλει, ευχαρίστησε τους διοργανωτές της διάλεξης και ακολούθησαν ερωτήσεις από το κοινό που αφορούσαν τα μελλοντικά σχέδια του ιδίου και της επαρχίας του στην Ισλανδία, καθώς και τις Διορθόδοξες και Διαχριστιανικές σχέσεις. Τον ομιλητή ευχαρίστησε εκ μέρους των Φίλων της Ελλάδος ο Δρ. Thor Edward Jakobsson.
     Το απόγευμα της ιδίας, ο Μητροπολίτης και η συνοδεία του μετέβησαν στην οικία του Επιτίμου Προξένου της Ελλάδος στην Ισλανδία κ. Rafn Alexander Sigurdsson, όπου παρακάθησαν στην δεξίωση που προσέφερε ο ίδιος και η σύζυγός του, Ευγ. κ. Anna Juliana Sveinsdottir. Συμμετείχαν, επίσης, διακεκριμένοι φιλέλληνες της Ισλανδικής κοινωνίας, όπως ο κ. Egill Helgason, τηλεπαρουσιαστής, με την οικογένειά του, η Hulda Rós Rúriksdóttir, δικηγόρος, με τον σύζυγό της, και ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας του Ρέϊκιαβικ κ. Δημήτριος Τσίκας με την σύζυγό του. Ο νέος ταλαντούχος πιανίστας κ. Kari Egilsson εκτέλεσε στο πιάνο συνθέσεις των Μίκη Θεοδωράκη και Μάνου Χατζιδάκι.
     Ο Μητροπολίτης Κλεόπας εξέφρασε δημοσίως την ευγνωμοσύνη του στο ζεύγος Sigurdsson για την αβραμιαία φιλοξενία και την πολύτιμη και ενθουσιώδη συμπαράστασή τους στις τρεις ποιμαντορικές του επισκέψεις στην Ισλανδία, εξέφρασε τη χαρά του για τη γνωριμία του με διακεκριμένα μέλη της Ισλανδικής κοινωνίας και προσκάλεσε τους συνδαιτημόνες στα θυρανοίξια της νέας ενορίας.
     Την επομένη, Κυριακή, 7 Απριλίου 2019, τελέστηκε ο Όρθρος και η Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, προεξάρχοντος του Ποιμενάρχου κ. Κλεόπα, και η τελετή των Θυρανοιξίων στις εγκατατάσεις της νέας ενορίας. Στην Θεία Λειτουργία συμμετείχαν οι Παν. Αρχιμανδρίτες κ.κ. Σωφρόνιος Γκουτζίνης, Ιάκωβος Βασιλείου, Δαμασκηνός Μούρτζης και Αλέξανδρος Λουκάτος. Τους ύμνους απέδωσε ο κ. Δημήτριος Μπατσέλας.
     Στην ευχαριστιακή σύναξη και στα θυρανοίξια έδωσαν το παρών η Λουθηρανή Επίσκοπος της Ισλανδίας κ. Agnes M Sigurdardοttir, ο Λουθηρανός Επίσκοπος του Skalholt κ. Sr. Kristjan Björnsson, ο Αιδ. κ. Thorvaldur Vidisson, ο κ. Rafn Alexander Sigurdsson με την οικογένειά του, η κ. Φωτεινή Μπατσέλα, ο κ. Μιχαήλ Μπίκουλης, ο κ. Δημήτριος Τσίκας και μέλη της Ελληνικής παροικίας.
Ανεγνώσθη συγχαρητήριο μήνυμα του Γενικού Γραμματέα του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών Αιδ. Δρ. Olav Fykse Tveit από τον κ. Μιχαήλ Μπικούλη.
     Στο κήρυγμά του, ο Ποιμενάρχης ανεφέρθη, μεταξύ άλλων, στη σπουδαιότητα της πνευματικής ενισχύσεως των Ορθοδόξων αδελφών μας στην Ισλανδία, δια της ιδρύσεως ενορίας, η οποία θα τιμάται επ᾽ ονόματι του προστάτου αγίου του Οικουμενικού Πατριάρχου, Αποστόλου Βαρθολομαίου, ενός σπουδαίου ιεραποστόλου, ο οποίος θα ευλογεί και θα στηρίζει τις ιεραποστολικές προσπάθειες και πρωτοβουλίες της τοπικής Εκκλησίας.
     Ευχαρίστησε, επίσης, τους εκπροσώπους της Λουθηρανής Εκκλησίας της Ισλανδίας για την παραχώρηση του ναΐσκου, τους επισκέπτες κληρικούς εξ Ελλάδος και εκ Νορβηγίας, για την συμμετοχή τους στα Θυρανοίξια, ιδιαιτέρως δε τον Μητροπολιτικό Ναό του Όσλο, για την κάλυψη των δαπανών της παρούσης ποιμαντορικής επισκέψεως και των θυρανοιξίων της νέας ενορίας.
Μετά το πέρας της λατρευτικής συνάξεως, προσφέρθηκαν γλυκίσματα στους εκκλησιαζόμενους.
     Το απόγευμα της ιδίας πραγματοποιήθηκε επίσκεψη του Σεβασμιωτάτου και της συνοδείας του στην ιστορική πόλη Skalholt, στη νοτιοδυτική Ισλανδία, που αποτελεί το κατ᾽ εξοχήν ιστορικό και πνευματικό κέντρο της Ισλανδίας.
     Τον Μητροπολίτη και την συνοδεία του υπεδέχθη στον Καθεδρικό Ναό του Skalholt, ο Λουθηρανός Επίσκοπος της περιοχής κ. Kristjan Björnsson, ο οποίος και τους ξενάγησε στο ναό και στη κρύπτη του, όπου φυλάσσονται μια σαρκοφάγος, δύο βίβλοι του 15ου αιώνος και επιτύμβιες πλάκες παλαιών επισκόπων.
     Ο Επίσκοπος Kristjan προσκάλεσε τον Μητροπολίτη Κλεόπα, να συμμετάσχει ως ομιλητής στο τριήμερο προσυνέδριο που θα πραγματοποιηθεί στα μέσα Οκτωβρίου ε.ε. στο Skalholt, στα πλαίσια της διοργάνωσης του διεθνούς συνεδρίου του Αρκτικού Κύκλου.
     Το βράδυ της Κυριακής, ο Μητροπολίτης Κλεόπας προσέφερε δείπνο σε εστιατόριο της πόλης, προς τιμήν της συνοδείας του.
     Το πρωΐ της επομένης, Δευτέρας, 8 Απριλίου 2019, ο Σεβασμιώτατος επέστρεψε στην έδρα της επαρχίας του, στη Στοκχόλμη.

     Οι φωτογραφίες είναι προσφορά της Ι. Μητροπόλεως Σουηδίας, του π. Αλεξάνδρου Λουκάτου και των κ.κ. Μιχαήλ Μπίκουλη, Φωτεινής Μπατσέλα και Παύλου Βασιλειάδη.








































Οι διαβεβαιώσεις των νέων Μητροπολιτών στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας


10.4.2019. Ρεπορτάζ: Μάκης Αδαμόπουλος | Φωτογραφίες: Χρήστος Μπόνης

Την διαβεβαίωση ενώπιον του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Προκόπη Παυλόπουλου έδωσαν σήμερα το μεσημέρι οι νέοι Μητροπολίτες Γλυφάδας, Ελληνικού, Βούλας, Βουλιαγμένης και Βάρης κ. Αντώνιος, Περιστερίου κ. Κλήμης και Σισανίου και Σιατίστης κ. Αθανάσιος, παρουσία του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου και του υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων κ. Κώστα Γαβρόγλου. 

Με τον καταστατικό Χάρτη της Ιεράς Συνόδου της 9ης Ιουλίου 1852 καθιερώθηκε οι κληρικοί να δίνουν διαβεβαίωση, οι μεν Αρχιερείς στην αρχιερωσύνη τους οι δε άλλοι κληρικοί στην ιερωσύνη τους. Κατά την Διαβεβαίωση ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας ο Αρχιερεύς θέτει το δεξί του χέρι στο στήθος και δίνει την υπόσχεση ότι θα τηρεί τους "Ιερούς Κανόνες" και τους Νόμους του Κράτους.

Η διαβεβαίωση, έχει ως εξής: «Διαβεβαιούμαι επί τη Αρχιεροσύνη μου ότι θα εκπληρώ τη θεία χάριτι τα αρχιερατικά μου καθήκοντα μετά πάσης σπουδής και δυνάμεως, τηρών απαρασαλεύτως τους ιερούς αποστολικούς και συνοδικούς Κανόνας και τας ιεράς Παραδόσεις, διαδηλώ δε υπακοήν εις το Σύνταγμα και τους νόμους του Κράτους».






Απότμημα εκ των Λειψάνων της Αγ. Αναστασίας της Φαρμακολυτρίας στον Οικουμενικό Πατριάρχη


Ένα ικανό απότμημα του Ιερού Λειψάνου της Αγίας Αναστασίας της Φαρμακολυτρίας προσέφεραν στον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο οι κληρικοί π. Μπογκτάν Γουλιάμωφ και π. Πέτρος Ζούγιεφ, της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ουκρανίας, κατά την συνάντησή που είχαν σήμερα, Τετάρτη, 10 Απριλίου, στο Φανάρι.

Κατά τη διάρκεια της συναντήσεως παρέστη και ο Μητροπολίτης Μιλήτου Απόστολος, Ηγούμενος της Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής Αγίας Αναστασίας Φαρμακολυτρίας Βασιλικών Χαλκιδικής.

Ο Παναγιώτατος ευχαρίστησε τους δύο κληρικούς για την ευγενική προσφορά τους και παρέδωσε το Ιερό Λείψανο στον Μητροπολίτη Μιλήτου προκειμένου να το αποθησαυρίσει στο ιστορικό Μοναστήρι της Χαλκιδικής και να εκτεθεί προς αγιασμό των πιστών.

Ευχήθηκε δε, η προσφορά αυτή να αποτελέσει τον πρόδρομο για την επιστροφή στη Μονή της τιμίας Κάρας και των άλλων λειψάνων της Αγίας, τα οποία φυλάσσονταν στο Καθολικό της μέχρι και το 2012 οπότε εκλάπησαν.

Φωτογραφίες: Νίκος Μαγγίνας | Οικουμενικό Πατριαρχείο














Συμπαράσταση Βαρθολομαίου για τις πλημμύρες στην Ανατολική Κρήτη + άλλα νέα εκ Φαναρίου, 10.4.2019

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ
Ἐκκλησιαστικαί εἰδήσεις 




Ἐξ ἀφορμῆς τῶν ἐν τῇ Ἀνατολικῇ Κρήτῃ ἐπισυμβασῶν καταστρεπτικῶν πλημμυρῶν, ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Πατριάρχης, ἀπέστειλε θερμόν μήνυμα συμπαραστάσεως πρός τόν Σεβ. Μητροπολίτην Ἱεραπύτνης καί Σητείας κ. Κύριλλον, ἐκφράσας τήν συμπαράστασίν Του καί τήν συμπάθειαν τῆς Μητρός Ἐκκλησίας εἰς τό δοκιμαζόμενον ποίμνιον τῆς κατ’ αὐτόν Ἱ. Μητροπόλεως, ὁμοίως δέ καί πρός τόν Δήμαρχον Σητείας Ἐντιμ. κ. Θεόδωρον Πατεράκην.

* * *

Ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Πατριάρχης, ἐχοροστάτησεν ἐν τῷ Π. Πατριαρχικῷ Ναῷ, κατά τήν Θείαν Λειτουργίαν τῶν Προηγιασμένων Τιμίων Δώρων τῆς Τετάρτης, 10ης Ἀπριλίου.
* * *

Αὐθημερόν τήν πρωΐαν, ὁ Πατριάρχης ἤναψε κηρίον, κατέθεσεν ἄνθη καί προσηυχήθη πρό τῆς κλειστῆς Πύλης τῶν Πατριαρχείων, ἔνθα τήν 10ην Ἀπριλίου 1821, ἡμέραν τοῦ Πάσχα, ἀπηγχονίσθη ὁ μάρτυς προκάτοχος Αὐτοῦ Γρηγόριος ὁ Ε´.

* * *

Tό ἑσπέρας τῆς ἰδίας, ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Πατριάρχης, συνοδευόμενος ὑπό τοῦ Πανοσιολ. Τριτεύοντος κ. Ἀλεξάνδρου, μετέβη εἰς τό Ζωγράφειον Λύκειον καί ἐτίμησε διά τῆς ὑψηλῆς Αὐτοῦ παρουσίας τήν ἔναρξιν τοῦ ὑπό τοῦ Ὁμογενειακοῦ τούτου Ἱδρύματος καί τῶν Ἐκπαιδευτηρίων «Μαντουλίδη» 7ου Διεθνοῦς Μαθητικοῦ Συνεδρίου Λογοτεχνίας «Ἀντώνης Σαμαράκης - Ὁ Αἰώ-νιος Ἔφηβος», καθ’ ἥν ὡμίλησεν ἐπικαίρως διά τόν ἀείμνηστον διαπρεπῆ λογοτέχνην. 

* * *

Ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Πατριάρχης, ἐδέξατο εἰς ἀκρόασιν:
- Τόν Σεβ. Μητροπολίτην Μιλήτου κ. Ἀπόστολον, Ἡγούμενον τῆς ἐν Χαλκιδικῇ Ἱ. Πατριαρχικῆς καί Σταυροπηγιακῆς Μονῆς τῆς Ἁγίας Ἀναστασίας τῆς Φαρμακολυτρίας, συνοδευόμενον ὑπό τοῦ Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτου κ. Εἰρηναίου Βογιατζῆ, Κληρικοῦ τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης - Ἱερατικῶς Προϊσταμένου τοῦ ἐκεῖσε Ἱ. Ναοῦ τῆς τοῦ Θεοῦ Σοφίας, καί τοῦ Μουσικολ. κ. Εὐαγγέλου Νανάκου, Ἄρχοντος Πρωτοψάλτου τῆς Ἁγιωτάτης Ἀρχιεπισκοπῆς Κωνσταντινουπόλεως.
- Τόν Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτην κ. Ἀρίσταρχον Γκρέκαν, Κληρικόν τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν, Ἐπ. Καθηγητήν τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Ἀθηνῶν. 
- Τούς Αἰδεσιμολ. Πρωτοπρεσβυτέρους κ.κ. Bogdan Guliamov καί Petr Zuev, Κληρικούς τῆς Αὐτοκεφάλου Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας, μετά τοῦ Ἐντιμ. κ. Valentyn Hrebennyk, Ἀναγνώστου, κομίσαντας Αὐτῷ ἀπότμημα τοῦ ἱ. λειψάνου τῆς Ἁγίας Ἀναστασίας τῆς Φαρμακολυτρίας, ὅ καί παρεδόθη τῷ παρεπιδημοῦντι Ἡγουμένῳ τῆς ἐν Χαλκιδικῇ ὁμωνύμου Ἱ. Μονῆς ἁγίῳ Μιλήτου.  
- Τόν Ἐντιμολ. κ. Ἰωάννην Δεμιρτζόγλου, Ἄρχοντα Μ. Ρεφερενδάριον, Λυκειάρχην τοῦ Ζωγραφείου Λυκείου, ἐντεῦθεν.
- Τόν Ἐξοχ. κ. George Janjgava, νέον Πρέσβυν τῆς Γεωργίας ἐν Ἀγκύρᾳ, ἐκζητήσαντα τήν ἁγίαν Πατριαρχικήν εὐχήν καί εὐλογίαν ἐπί τῇ ἀναλήψει τῶν καθηκόντων αὐτοῦ, μετά τῆς Εὐγεν. κ.  Lali Nakaidze, Συμβούλου τοῦ ἐνταῦθα Γεν. Προξενείου τῆς Χώρας. 
- Τόν Ἐλλογ. Διδάκτορα Peter C. Mentzel, Στέλεχος τοῦ Ὀργανισμοῦ «Liberty Fund», ἐξ Η.Π.Α.. 
- Τήν Εὐγεν. κ. Θεοδώραν Γ. Καλαντζῆ, ἐκ Καβάλας. 
- Τούς Ἐντιμ. κ.κ. Korhan Kongaz, Ἐπιχειρηματίαν, Güven Ekşi, Συντηρητήν ἔργων τέχνης, καί Hüseyin Güngör, Ἐρευνητήν – Σκηνοθέτην, ἐντεῦθεν. 
- Τούς Ἐντιμ. κ.κ. Δημήτριον Καφαντάρην, Δήμαρχον Πύλου – Νέστορος, Α΄ Ἀντιπρόεδρον τῆς Κεντρικῆς Ἑνώσεως Δήμων Ἑλλά-δος (Κ.Ε.Δ.Ε.), μετά τῆς συζύγου αὐτοῦ Εὐγεν. κ. Θεώνης Σαμίου, καί Ἰωάννην Τσιάμην, Δημοτικόν Σύμβουλον Ὀρχομενοῦ καί μέλος τοῦ Δ.Σ. τῆς Κ.Ε.Δ.Ε., μετά τῶν Εὐγεν. κυριῶν Δεσποίνης Λουκάκη, Ἀν. Γεν. Διευθυντρίας τῆς Κ.Ε.Δ.Ε., καί Ἀφροδίτης Παναγιωτοπούλου, Διεθυντρίας Διεθνῶν Σχέσεων τῆς Ἑνώσεως. 
 
* * *

Ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Πατριάρχης, ἐξεπροσωπήθη:
- Ὑπό τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ἀρκαλοχωρίου, Καστελλίου καί Βιάννου κ. Ἀνδρέου, Καθηγητοῦ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Θεσσαλο-νίκης, κατά τήν διοργανωθεῖσαν ὑπό τῆς Ἑταιρίας Μακεδονικῶν Σπουδῶν παρουσίασιν τοῦ βιβλίου τοῦ Ὁσιωτ. Μοναχοῦ κ. Μαξίμου Ἰβηρίτου, ὑπό τόν τίτλον «Ὁ Ἀθωνίτης Πατριάρχης τοῦ Γένους καί Μέγας Ἐθνοϊερομάρτυς Ἅγος Γρηγόριος ὁ Ε’», ἐν τῇ ἐν Θεσσαλονίκῃ Αἰθούσῃ Διαλέξεων αὐτῆς, τήν Τετάρτην, 10ην Ἀπριλίου. 
- Ὑπό τοῦ Θεοφιλ. Ἐπισκόπου Ἀμορίου κ. Νικηφόρου, Ἡγουμέ-νου τῆς Ἱ. Πατριαρχικῆς καί Σταυροπηγιακῆς Μονῆς Βλατάδων, κατά τήν διοργανωθεῖσαν ὑπό τῆς Ἑνώσεως Ὁμογενῶν ἐκ Κωνσταντινουπόλεως Βορείου Ἑλλάδος διάλεξιν τοῦ Ἐντιμολ. κ. Γεωργίου Κουκουτσίδου, Ἄρχοντος Πρωτεκδίκου τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας – Δικηγόρου παρ’ Ἀρείῳ Πάγῳ, ἐπί τοῦ θέματος «Ἡ ἐπάλληλη σχέση Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου - Ὁμογενείας καί οἱ προοπτικές της», ἐν τῇ ἐν Καλαμαριᾷ ἕδρᾳ αὐτῆς, αὐθημερόν.   
- Ὑπό τοῦ Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτου κ. Ἀγαθαγγέλου Σίσκου, Ἀρχειοφύλακος τῶν Πατριαρχείων, κατά τά διοργανωθέντα ὑπό τοῦ Ἱδρύματος «Suna ve İnan Kıraç Vakfı Pera Müzesi», ἐγκαίνια ἐκθέσεως ζωγραφικῆς, ἐπί τοῦ θέματος «Mürekkepten - Çin Güncel Sanatından Yorumlarmalar», ἐν ταῖς ἐν Tepebaşı ἐγκαταστάσεσι τοῦ εἰρημένου Μουσείου, αὐθημερόν.  

Την μνήμη του προκατόχου του Γρηγορίου Ε΄ τίμησε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος










Ενημερωτικό Δελτίο
Από το Γραφείο Τύπου του Οικουμενικού Πατριαρχείου

Το πρωί της Τετάρτης, 10ης Απριλίου 2019, όπως κάθε χρόνο, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος άναψε κερί και κατέθεσε ανοιξιάτικα άνθη στην κλειστή Πύλη του Πατριαρχείου, τόπο του απαγχονισμού του Ιερομάρτυρα προκατόχου του Γρηγορίου Ε΄ τιμώντας τη μνήμη του. 

Ο Πατριάρχης, μέσα σε συγκινητική σιωπή, προσευχήθηκε λίγα λεπτά στον ιερό αυτό τόπο για το παρόν και το μέλλον της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, για την πνευματική προκοπή του ποιμνίου του, για την προστασία των Χριστιανικών πληθυσμών και όλων των δοκιμαζομένων κατοίκων της Μ.Ανατολής, για την εκτόνωση των εντάσεων και την επικράτηση της ειρήνης στον κόσμο.

Φώτο: Νίκος Μαγγίνας / Οικουμενικό Πατριαρχείο

Ο Μητροπολίτης Νιγηρίας για το βιβλίο "Ένας Ιάπωνας δίχως σχιστά μάτια" του Θανάση Παπαθανασίου


ΕΝΑΣ ΙΑΠΩΝΑΣ ΔΙΧΩΣ ΣΧΙΣΤΑ ΜΑΤΙΑ
Νικόλαος Κασάτκιν, ο ευαγγελιστής των Ιαπώνων
Βιβλιοπαρουσίαση, Αρμός, 8 Δεκεμβρίου 2018

Ευχαριστώ από καρδιάς τις εκδόσεις ΑΡΜΟΣ για την τιμητική πρόσκληση να συμμετάσχω στην παρουσίαση του νέου πονήματος του ιδιαίτερα αγαπητού φίλου, διακεκριμένου θεολόγου και στοχαστή, δάσκαλου και αδελφού Θανάση Παπαθανασίου. 

Από την πρώτη στιγμή που βρέθηκα να διακονώ στον χώρο της ιεραποστολής και ήρθα σε επαφή με τη σκέψη και τη θεολογία του κατάλαβα «ότι καλόν εστίν ημάς ώδε είναι»! Στη θεολογία του αφουγκράστηκα και συνεχίζω εκστατικά να αφουγκράζομαι τη ζωντανή παρουσία του Αγίου Πνεύματος, τη σφραγίδα Του αλλά και την διαρκή Κυριακή πρόκληση και πρόσκληση «επανάγαγε εις το βάθος και χαλάσατε τα δίκτυα υμών εις άγραν». Νέες καταδύσεις στο μυστήριο του σαρκωμένου Λόγου, νέες οπτικές, νέοι δρόμοι, νέες προσεγγίσεις. Γι' αυτό ο Θανάσης αναδείχθηκε αναμφίβολα πολύτιμος συνοδοιπόρος στην πορεία προς τους δικούς μου Εμμαούς, στην «διακονία στο τόλμημα της σάρκωσης του Ευαγγελίου σε άλλες ανθρώπινες συνάφειες», όπως ο ίδιος αναφέρει στην εισαγωγή του βιβλίου του.

Ομολογώ ότι ελάχιστα πράγματα γνώριζα για τον Άγιο Νικόλαο Κασάτκιν. Πάντα μου φαινόταν πολύ μακρινός και πολύ Ρώσος. Να όμως που μέσα από τις σελίδες αυτού του βιβλίου, φάνηκε το πόσο κοντινός τελικά είναι και πόσο οικουμενικός. Με εξέπληξε το πως πριν 100 και πλέον χρόνια ο άνθρωπος αυτός συνέλαβε, μέσα από την επώδυνη διαδικασία της αυτοκένωσης, το πως πρέπει να είναι μια τοπική Εκκλησία: «αληθινά ορθόδοξη και πραγματικά τοπική και σίγουρα όχι παράρτημα της αποστέλλουσας Εκκλησίας και κουλτούρας».

Για να επιτευχθεί όμως αυτό, έργο έμπονο και βαθιά κενωτικό, υπάρχει συγκεκριμένη προϋπόθεση, ένα και μόνο ένα κριτήριο: Η βαθιά και αποκαλυπτική κατανόηση του γεγονότος της σάρκωσης. Δεν είμαι απόλυτα βέβαιος ότι όλοι όσοι διακονούμε σήμερα την ιεραποστολή (χρησιμοποιώ τον όρο αυτό όσο κι αν δεν με ικανοποιεί και αναφέρομαι αποκλειστικά στην Αφρική που πιστεύω, ότι μετά από 30 χρόνια, κάπως αρχίζω να κατανοώ και όχι σε άλλες περιοχές ιεραποστολικής δράσης τις οποίες δεν γνωρίζω καθόλου), έχουμε βαθιά γνώση και κατανόηση της θεολογίας της σάρκωσης, ούτε ίσως -ακόμα τραγικότερο- τη θέληση να σπουδάσουμε αυτή την πρόκληση του Χριστού και του Πνεύματος. Το θεμελιώδες ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί, βάσει της διατύπωσης του Νέλλα που παραθέτει ο συγγραφέας στη σελίδα 24, είναι ποια σάρκα προσφέρουμε εμείς σήμερα στον Χριστό για να πραγματώσει τη σάρκωση που τόσο επίμονα ζητά; Δυστυχώς, οι περισσότεροι από εμάς εκείνο που προσφέρουμε είναι εκείνο που μάθαμε, εκείνο που κουβαλάμε στους νέους τόπους. Τη δικιά μας «σάρκα».  Τελικά είναι πολύ δύσκολο πράγμα η κένωση, το αυτο-άδειασμα και ταυτόχρονα η πρόσληψη. Φαίνεται ότι δεν μπορούμε εύκολα να κατανοήσουμε ότι για να προσφέρεις ουσιαστικά, χρειάζεται να προσλάβεις. Να μαθητεύσεις. Ποιος από εμάς άραγε είναι διατεθειμένος να μπει σε αυτή την οδυνηρή διαδικασία της μαθητείας, της αυτοκένωσης και της πρόσληψης; Γιατί όπως γράφει ο συγγραφέας «η σάρκωση απαιτεί κάθοδο στον Άδη με τον τρόπο του Χριστού, δηλαδή κάθοδο θυσιαστικής αγάπης η οποία τελικά διαλύει τον Άδη μέσα στο φως της Ανάστασης. Αλλιώς ο Άδης καταπίνει τον κατερχόμενο και ο παλιός κόσμος χλευάζει την υπόσχεση του Θεού ότι τα πάντα θα είναι καινούργια» (σελ. 24). Ίσως γιαυτό σε πολλές περιπτώσεις επιλέγουμε τα έτοιμα πακέτα ιεραποστολικής πράξης, έστω κι αν είναι παρωχημένα ή απορριπτέα από την παγκόσμια ιεραποστολική συνείδηση. Είναι πιο εύκολα, λιγότερο οδυνηρά και κυρίως ικανοποιούν τον «πολιτισμικό και εθνικό μας ναρκισσισμό». Με τον τρόπο που λειτουργούμε σήμερα, τόσο σε συλλογικό επίπεδο(σύνοδος) όσο και σε ατομικό, πρέπει με συντριβή να ομολογήσω ότι ίσως ο Χριστός να μένει τελικά αδρανής όσο εμείς αδυνατούμε ή αρνούμαστε να το προσφέρουμε τη «σάρκα» που ζητά. Αυτό θα φανεί στα χρόνια που έρχονται όταν θα κληθούμε ενώπιον Θεού και ιστορίας να δώσουμε απάντηση στο ερώτημα που σοφά θέτει ο συγγραφέας: «σε ποιο βαθμό η σάρκωση υποτάχθηκε στην προσλαμβανόμενη σάρκα και σε ποιο βαθμό το Ευαγγέλιο ρηγμάτωσε τον παλιό κόσμο».

Βλέποντας το πως ο Νικόλαος αγωνίστηκε για μια πραγματική Ιαπωνική Εκκλησία, δουλεύοντας πάνω στο πολιτισμικό περιβάλλον που βρέθηκε, σπουδάζοντας και αξιοποιώντας «τα σεβάσματα» του Ιαπωνικού λαού, τη συλλογική του μνήμη και ταυτότητα, την ψυχή του, τολμώ να θέσω ανοιχτά υπό αμφισβήτηση το έργο που σήμερα επιτελούμε. Πόσο άραγε σήμερα στην Αφρική σπουδάζουμε, εμβαθύνουμε και αξιοποιούμε την αφρικανική σκέψη, γραμματεία, παράδοση και θεο-λογία; Αποδεχόμαστε την περί σπερματικού λόγου θεολογία της Εκκλησίας μας; Αντιλαμβανόμαστε ότι πάνω στη συλλογική μνήμη και ψυχή των λαών μας θα πρέπει να στηρίζεται το «πως» του κηρύγματός μας; Ή μήπως θεωρούμε ότι ο Παύλος και τόσοι άλλοι έσφαλαν;

Εδώ ανοίγει ένα μεγάλο κεφάλαιο, μια μεγάλη συζήτηση που έχει να κάνει και με την καρδιά της Εκκλησίας μας, την λατρεία, την Ευχαριστία, τα μυστήρια, την κοινή προσευχή, τον αγιασμό της καθημερινότητας των ανθρώπων μας. Ο Νικόλαος δεν στάθηκε μόνο στην χρήση της γλώσσας και της μουσικής της Ιαπωνίας. Βλέπουμε ότι προχώρησε στην πρόσληψη στοιχείων της κουλτούρας του τόπου, όπως αφαίρεση υποδημάτων κατά την είσοδο στο Ναό, ρύζι στην τέλεση μνημοσύνων, χρήση οικιακών ιερών, αποδοχή της άσκησης πολεμικών τεχνών ως γυμναστικής κα. Εμείς σήμερα σε ποιο βαθμό δεχόμαστε αυτή την πράξη; Δυστυχώς αυτό που σήμερα προσφέρεται κατά κανόνα στις αναδυόμενες τοπικές Εκκλησίες της Αφρικής, είναι το έτοιμο και ασφαλές λειτουργικό πακέτο των ιστορικών ορθοδόξων Εκκλησιών. Ναοδομία, αγιογραφία, υμνολογία, ακολουθίες όλα είναι προϊόντα άλλων πολιτισμικών συναφειών που εξασφαλίζουν στα μάτια εκείνων αλλά και των περισσοτέρων εξ ημών, την σφραγίδα της ορθοδοξίας, της γνησιότητας, της παραδοσιακότητας και γιατί όχι και την επιβράβευση με καλές ενισχύσεις από συγκεκριμένα κέντρα. Δηλαδή μιλάμε για λειτουργικό, μεταξύ άλλων, ιμπεριαλισμό και αποικιοκρατία! Δυστυχώς είμαστε αρκετά άτολμοι για να προχωρήσουμε, σε λειτουργική αναγέννηση με βάση την ψυχή και την παράδοση των λαών μας, σε συνθέσεις νέων ύμνων, ακολουθιών, ευχών ακόμα θα έλεγα και Θείας Λειτουργίας. Ακούγεται πολύ τολμηρό ίσως και σίγουρα ένα τέτοιο τόλμημα θα προκαλούσε ισχυρότατες αντιδράσεις και αναταράξεις εντός και εκτός Αφρικής αφού παραμονεύει ο κίνδυνος να χαρακτηρισθούν κάποιες τέτοιες αλλαγές ως αποδοχή ειδωλολατρικών πράξεων. Ένα απλό παράδειγμα: δείτε πώς απορρίπτεται η τιμή στους προγόνους με σπονδές, την ίδια στιγμή που εσείς τους τιμάτε με παρόμοιες τελετές πχ άνθη και θυμιάματα σε ανδριάντες πεσόντων κλπ. Αυτά δεν είναι σπονδές;  Και πόσοι άραγε γνωρίζουν ότι, για να κληθεί κάποιος «πρόγονος», περνάει από μια διαδικασία που δεν απέχει και πολύ από την δική μας αγιοποίηση; 

Σπουδαίο σημείο της δράσης του Αγίου Νικολάου νομίζω αποτελεί το γεγονός ότι το έργο του ευαγγελισμού, ανατέθηκε σε γηγενείς κατηχητές και όχι σε ιεραποστόλους από την αποστείλασα Εκκλησία. Στα σημειώματα του Αγίου είναι εμφανής η απογοήτευση του για την παρουσία, για τον τρόπο σκέψης και δράσης του ρώσου συνεργάτη του.  Η Κατήχηση λοιπόν στα χέρια ιθαγενών κληρικών και λαϊκών ώστε « το εισαγόμενο ευαγγέλιο να πολιτογραφείται στην ιδιοπροσωπία και μαρτυρία της τοπικής Εκκλησίας» όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο συγγραφέας. Ζητούμενο και προτεραιότητα για εμάς σήμερα είναι η αναβάθμιση των υπαρχόντων και η δημιουργία νέων κατηχητών-στελεχών, ανδρών και γυναικών οι οποίοι θα σηκώσουν το βάρος του ευαγγελισμού. Είναι, κατ’ εμέ, απαράδεκτο μετά από τόσες δεκαετίες ιεραποστολικής παρουσίας στην Αφρική, να μην έχουν συνταχθεί κατηχητικά εγχειρίδια βγαλμένα από την Αφρική για την Αφρική, όπου η κατήχηση να είναι δοσμένη με τον τρόπο της Αφρικής αφήγηση - πράξη. Δεν γνωρίζω αν σε κάποια τοπική εκκλησία στην Αφρική τολμήθηκε αυτό το εγχείρημα, αλλά  σίγουρα γνωρίζω ότι ως Εκκλησία (σύνοδος) ποτέ δεν ασχοληθήκαμε, ενθαρρύναμε και κινηθήκαμε προς αυτήν την κατεύθυνση, έστω κι αν επίμονα έχει ζητηθεί από κάποιους η ενασχόληση της συνόδου μας με αυτά τα θέματα.

Αναφερόμενος στις δυσκολίες του έργου του Αγίου Νικολάου, ο συγγραφέας, μεταξύ άλλων, ακουμπάει ένα βαθύ τραύμα στο σώμα των νέων αναδυόμενων Εκκλησιών. Αυτό της οικονομικής εξάρτησης από άλλες Εκκλησίες ή άλλα κέντρα, γεγονός που τις καθιστά εκκλησίες - καταναλωτές. Δυστυχώς γνωρίζουμε ότι έτσι έχουν τα πράγματα. Πρέπει να είμαι ειλικρινής και να ομολογήσω ότι είναι μια νοοτροπία που έχει δυστυχώς περάσει στην πλειοψηφία των περισσοτέρων ιθαγενών κληρικών και λαϊκών. Υπάρχουν βέβαια και εκείνοι οι οποίοι αντιλαμβάνονται το πόσο προβληματική είναι αυτή η εξάρτηση. Και πάλι θα τολμήσω να πω ότι ως Εκκλησία στερούμεθα κεντρικού σχεδιασμού, οράματος και προοπτικής και σε αυτόν τον τομέα. Πάλι αναδεικνύεται η επιτακτική ανάγκη για επανεξέταση κριτηρίων, έστω και την ενδεκάτη ώρα. 

Και ένα τελευταίο σχόλιο. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον βρίσκω και στη στάση του Αγίου Νικολάου στα θέματα ειρηνικής συνύπαρξης με τις άλλες ομολογίες αλλά και θρησκείες. Μεγάλο μάθημα για εμάς σήμερα καθώς στις περισσότερες των περιπτώσεων κάτι τέτοιο αποκηρύσσεται μετά βδελυγμίας.  Η ήπειρος μας μαστίζεται από πολεμικές συγκρούσεις, από φυλετικές και θρησκευτικές διαμάχες, από εθνοκαθάρσεις. Τα θύματα πολλά, τα τραύματα βαθιά και οι ανάγκη για «θεραπευτική παρουσία» (healing presence) της Εκκλησίας είναι επιβεβλημένη. Άποψη μου είναι ότι μόνο με το άνοιγμα και τη συνεργασία μεταξύ των Εκκλησιών και των θρησκειών, βάζοντας κατά μέρος τις διαφορές και τις όντως υπάρχουσες προκλήσεις, μπορούν αυτά τα τραύματα να θεραπευθούν. Ακόμα πιστεύω ότι το άνοιγμα προς τις άλλες Εκκλησίες, η μελέτη της θεολογίας και της εν γένει γραμματείας που έχει παραχθεί αυτά τα χρόνια, μάλλον θα λειτουργήσει θετικά για την έκφραση ενός γνήσια αφρικανικού ορθόδοξου θεολογικού λόγου.

Ευχαριστώ από καρδιάς τον Θανάση για αυτή του την εργασία. Η γνωριμία με τον Άγιο Νικόλαο και την εμπνευσμένη από το Άγιο Πνεύμα διακονία του για το χτίσιμο της Εκκλησίας της Ιαπωνίας 100 χρόνια πριν, αποτελεί για όλους μας φωτεινό οδοδείκτη. 

Βαθιά πιστεύω ότι το Άγιο Πνεύμα θα οδηγήσει αργά ή γρήγορα και την Εκκλησία της Αφρικής, εκεί που Εκείνο θέλει. Προσεύχομαι αυτό να γίνει με εμάς «παρόντες και συνεργούς» σε αυτή την πορεία, που δεν είναι αναστρέψιμη.