e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Σάββατο 15 Ιουνίου 2019

Φωτισμένοι στο υπαίθριο βαπτιστήριο του Καθεδρικού Ναού στο Pointe-Noire του Congo


Την 14η Ιουνίου 2019 ο Σεβ. Μητροπολίτης Μπραζαβίλ και Γκαμπόν κ. Παντελεήμων ετέλεσε στο υπαίθριο βαπτιστήριο του Ιερού Καθεδρικού Ναού Αγίου Δημητρίου Pointe-Noire τις βαπτίσεις κατηχουμένων όλων των ηλικιών.

Όπως πράττει πάντοτε πριν την έναρξη της Ακολουθίας της Κατηχήσεως ο Σεβασμιώτατος περιέγραψε και ερμήνευσε τα στάδια τελέσεως του Ιερού Μυστηρίου και απηύθυνε πατρικές νουθεσίες στα νεόφυτα πλέον μέλη της Εκκλησίας, μεταφέροντας επίσης προς αυτά την χαρά και την ευλογία του Πρεσβυγενούς Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής και του Σεπτού Προκαθημένου, Μακ. κ. Θεοδώρου Β΄.

Αμέσως μετά ανεχώρησε αεροπορικώς προς την πρωτεύουσα Μπραζαβίλ, προκειμένου το πρωί της επομένης, 15ης Ιουνίου, να ταξιδέψει προς το βόρειο Κονγκό, για να εορτάσει την Πεντηκοστή με τους ορθοδόξους Πυγμαίους.



















O Πατριάρχης Αλεξανδρείας στο ethnos.gr: Δεν έχουµε την πολυτέλεια να είµαστε διχασµένοι


Μαρίνα Ζιώζιουethnos.gr | τελευταία Ενημέρωση:15.06.2019, 11:16

Ο ιεράρχης που έχει αναπτύξει σηµαντική ιεραποστολική δράση στη Μαύρη Ηπειρο µιλά για το ζήτηµα του Αυτοκέφαλου της Ουκρανικής Εκκλησίας και την πρόταση που προωθείται για συνάντηση του Προκαθήµενου της Ορθοδοξίας µε τον Πατριάρχη Μόσχας

Η Ελλάδα είναι ο τόπος µου, είναι η ελληνική λαλιά και όπως και να το κάνουµε καθένας τρέχει σαν ένα ελάφι διψασµένο στις πηγές της πατρίδας του» αναφέρει σε αποκλειστική συνέντευξή του στο ethnos.gr ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, Θεόδωρος Β’, μέρος της οποίας δημοσιεύεται στο «Εθνος της Κυριακής».

Ο Προκαθήµενος της Αλεξανδρινής Εκκλησίας τοποθετείται για πρώτη φορά για τη χορήγηση της Αυτοκεφαλίας στην Ουκρανία επισηµαίνοντας ότι αυτό που έχει διχάσει τις Εκκλησίες είναι οι άνθρωποι που πήραν το Αυτοκέφαλο, ενώ αποκαλύπτει ότι ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου θα προσπαθήσει να ζητήσει από τον Παναγιώτατο να γίνει πρώτα µια συνάντηση µεταξύ του Οικουµενικού Πατριάρχη και του Πατριάρχη Μόσχας, καθώς τους δύο Προκαθηµένους τους συνδέει µια βαθιά φιλία, και µετά να γίνει µια άτυπη συνάντηση όλων των Προκαθηµένων, ώστε αυτό που θα προκύψει να είναι αποδεκτό από όλους.

Μακαριώτατε, βρεθήκατε για λίγες ημέρες στην Ελλάδα για να τιμήσετε την Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος. Όλοι γνωρίζουμε πως ένα σημαντικό κεφάλαιο της δράσης του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας αφορά στην ιεραποστολή στα βάθη της Μαύρης Ηπείρου. Πώς είναι η κατάσταση σήμερα εκεί;

Ηταν μια επιθυμία μου να τιμήσω την Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος. Είμαι ένας δικός τους άνθρωπος, όχι τώρα που τους τίμησα ως Πάπας και Πατριάρχης, αλλά κυρίως ως ιεραπόστολος και πιο πριν που υπηρετούσα ως εκπρόσωπος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας στην Αθήνα επί Πατριάρχη Παρθενίου. Πάντα η Αποστολική Διακονία και τα γραφεία της Ιεράς Συνόδου ήταν το «δεύτερο σπίτι» μου επί Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ.

Ερχεται μετά η περίοδος της ζωής μου που φεύγω για το Καμερούν, δύσκολα, αλλά ωραία ιεραποστολικά χρόνια, ωστόσο πάντα ο σταθμός «ανεφοδιασμού» για τρόφιμα, χρήματα, φάρμακα και μια ανοιχτή αγκαλιά απ’ όλα τα παιδιά που υπηρετούσαν και υπηρετούν ήταν το Γραφείο Εξωτερικής Ιεραποστολής της Αποστολικής Διακονίας. Ενα πράγμα που με πληγώνει είναι η αχαριστία, ενώ είμαι πάρα πολύ ευαίσθητος στη λέξη που λέγεται «ευγνωμοσύνη».

Μετά την ιεραποστολική μου περιοδεία στην Κεντρική Τανζανία ήρθα για λίγες ημέρες στην Ελλάδα για να τους τιμήσω, να τους πω ένα μεγάλο ευχαριστώ και στο πρόσωπο του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου χαιρέτισα όλους τους επισκόπους της Εκκλησίας της Ελλάδος, αλλά κυρίως την Εξωτερική Ιεραποστολή, γιατί το πιο σημαντικό για το Πατριαρχείο μας είναι η ιεραποστολή στην ήπειρο του μέλλοντος που λέγεται Αφρική.

Ο Θεός μου έδωσε τον τίτλο του Πάπα, δηλαδή του Πατέρα Αλεξανδρείας, που είναι το παρελθόν, είναι η Ιστορία, είναι αυτά που ανακαινίζουμε αυτές τις ημέρες, στο Σουέζ η Αγία Αικατερίνη, στην Ιμπραημία της Αλεξάνδρειας ο Αγιος Νικόλαος και σας προσκαλώ στα θυρανοίξια του περικαλλούς ναού των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Καΐρου στις 27 Σεπτεμβρίου, με την παρουσία του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας Προκοπίου Παυλόπουλου και του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος, Ιερωνύμου.

Αυτό είναι το παρελθόν, αλλά το μέλλον που απλώνεται μπροστά μας λέγεται ήπειρος του μέλλοντος και είναι τα 55 κράτη της Αφρικής.Σε αυτήν την ήπειρο βρίσκομαι συχνά πυκνά ως πνευματικός πατέρας για να βοηθήσω για ένα καλύτερο μέλλον. Δεν θα μπορέσω να κάνω τα πάντα, αλλά έστω και μία μικρή σταγόνα σε αυτόν τον ωκεανό των ελλείψεων είναι σπουδαίο πράγμα, και κυρίως για τις ασθένειες, τη φτώχεια και τον αναλφαβητισμό.


Στην ομιλία σας χρησιμοποιήσατε πολύ συγκινητικά λόγια για να περιγράψετε τις σχέσεις σας με την Ελλαδική Εκκλησία και την Ελλάδα γενικότερα. Σας λείπει κάτι από την Ελλάδα;

Γεννήθηκα στην Κρήτη από Μικρασιάτισσα μητέρα, πατέρα Κρητικό, υπηρέτησα δέκα χρόνια στην ορεινή Ιερά Μητρόπολη Λάμπης και Σφακίων, γι’ αυτό και φτιάχνω τώρα στο Σπήλι ένα μικρό μουσείο για να υπενθυμίζει σε όλους που θα πηγαίνουν ότι κάποτε πέρασε από εδώ ένα Κρητικόπουλο, που το αξίωσε ο Θεός να ανέλθει στον πατριαρχικό θρόνο. Ετσι λοιπόν η πατρίδα μου η Κρήτη είναι πανέμορφη, με ευλόγησε όμως ο Θεός να είναι ακριβώς απέναντι από την Αλεξάνδρεια. Οταν κάθομαι στο Αμπουκίρ αισθάνομαι την αλμύρα της θάλασσας, διότι αυτά τα κύματα έπειτα από 20 ώρες είναι τα παράλια της Κρήτης και αυτό μου δίνει μεγάλο κουράγιο. Η Ελλάδα είναι ο τόπος μου, είναι η ελληνική λαλιά και όπως και να το κάνουμε καθένας τρέχει σαν ένα ελάφι διψασμένο στις πηγές της πατρίδας του.

«Αν είχαμε ένα δίχτυ να μαζέψουμε όλα αυτά τα σώματα που βρίσκονται στον βυθό της θάλασσας, θα γεμίζαμε ένα γήπεδο από ανθρώπους»

Ποια θεωρείτε ότι είναι η μεγαλύτερη πρόκληση στην εκτέλεση των καθηκόντων σας;

Η μεγαλύτερη πρόκληση που συναντώ είναι η φτώχεια. Ο άνθρωπος δεν είναι πια ευτυχισμένος, αλλά έφυγαν το χαμόγελο και η χαρά, ένας γλυκασμός που λέμε μέσα στην ψυχή του ανθρώπου, μια ηρεμία. Ο δυτικός πολιτισμός μας προσέφερε μια καταναλωτική κοινωνία. Ο άνθρωπος σήμερα αναζητά τα πολλά, βλέπω λοιπόν θλιμμένα πρόσωπα. Ωστόσο, στο δικό μου πεδίο δράσης, που είναι κυρίως η Μαύρη Ηπειρος, εκεί συναντώ ευτυχισμένους ανθρώπους. Και αυτό γιατί δεν γνώρισαν τα αγαθά της καταναλωτικής κοινωνίας. Ενα παιδί θα δοκιμάσει για πρώτη φορά την καραμέλα, βλέπει το χρώμα μου και με αγκαλιάζει γιατί δεν έχει δει ποτέ «λευκό».

Δεν είναι η Αφρική φτωχή, είναι πάρα πολύ πλούσια ήπειρος. Δεν θέλουμε τα παιδιά να εγκαταλείπουν την πατρίδα τους. Εχουμε φτιάξει 2.000 σχολεία και 3.000 ιατρικά κέντρα. Πληγώθηκε η καρδιά μου όταν πριν από λίγες ημέρες έμαθα ότι στην προσπάθειά τους να φύγουν από τη Λιβύη, αρκετά παιδιά πνίγηκαν στη θάλασσα της Μεσογείου. Αν είχαμε ένα δίχτυ να μαζέψουμε όλα αυτά τα σώματα που βρίσκονται στον βυθό της θάλασσας, θα γεμίζαμε ένα γήπεδο από ανθρώπους. Προσπαθούμε να τους βοηθήσουμε να καταλάβουν ότι μπορούν να ζήσουν στις χώρες τους, ότι είναι όμορφες και να μην τις εγκαταλείπουν.


«Για όλα τα προβλήματα υπάρχουν λύσεις. Ο Οικουμενικός μας Πατριάρχης Βαρθολομαίος είναι ο Πατριάρχης της Ρωμιοσύνης που όλοι σεβόμαστε και αγαπούμε»

Στις 18 Απριλίου συνταθήκατε στην Κύπρο με τους Προκαθημένους των Εκκλησιών Αντιοχείας, Ιεροσολύμων και Κύπρου, έπειτα από πρόσκληση του Αρχιεπισκόπου Κύπρου, Χρυσοστόμου. Ενα από τα θέματα που συζητήσατε ήταν και η Αυτοκεφαλία στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας. Μπορείτε να μοιραστείτε μαζί μας τις σκέψεις και τη στάση που θα τηρήσει η Αρχιεπισκοπή Αλεξανδρείας σε αυτό το ζήτημα;

Γεννήθηκα στην Ελλάδα, στην Κρήτη, σέβομαι και αγαπώ τον Παναγιώτατο Οικουμενικό μας Πατριάρχη Βαρθολομαίο διότι με γνώρισε Κρητικόπουλο στο Σπήλι το 1978 και κυρίως το μεγαλύτερο δώρο που μου έκανε στη Μεγάλη Σύνοδο της Κρήτης ήταν να έρθει να δει τη Μικρασιάτισσα μητέρα μου στο σπίτι. Εζησα στην Ουκρανία, έζησα τον πόνο και το σχίσμα της Ουκρανικής Εκκλησίας. Ξέρω όμως πολύ καλά και τη Ρωσική Εκκλησία, γιατί στα σπλάχνα της έζησα δέκα ολόκληρα χρόνια και το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας έχει συναισθηματικούς δεσμούς μαζί της.

Αν υπάρχουν τα μοναστήρια μας, οι εκκλησίες μας, είναι με τα ρούβλια που έδιναν οι τσάροι της Ρωσίας εκείνη την εποχή. Ολα έχουν ανακαινιστεί με τα χρήματα των μεγάλων βογιάρων της ρωσικής γης. Οι δεσμοί Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και Ρωσικής Εκκλησίας είναι μεγάλοι και δεν μπορούν να σβηστούν. Μπροστά μας όμως έχουμε αυτό το τεράστιο πρόβλημα του Αυτοκεφάλου, το οποίο εκχώρησε και είχε το δικαίωμα να εκχωρήσει ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος.

Βεβαίως δεν έχουμε καμία αντίρρηση κάθε Εκκλησία να πάρει το Αυτοκέφαλο. Ωστόσο, αυτό που έχει διχάσει τις Εκκλησίες είναι οι άνθρωποι που πήραν το Αυτοκέφαλο και βλέπουμε τώρα ότι ήδη ο Φιλάρετος (επίτιμος Πατριάρχης Κιέβου) συγκαλεί Σύνοδο για να ακυρώσει τις αποφάσεις του Ενωτικού Συμβουλίου.

Ετσι λοιπόν είπαμε οι τρεις Πατριάρχες με σύνεση και προσευχή στον πρεσβύτερο αδελφό μας Αρχιεπίσκοπο Κύπρου, ο οποίος έκανε ήδη μία περιοδεία στην Ουγγαρία, τη Σερβία, τη Ρουμανία και μίλησε με τους Προκαθημένους των Ορθοδόξων Εκκλησιών για την εκκλησιαστική κατάσταση στην Ουκρανία, να συναντηθεί με τον Οικουμενικό Πατριάρχη. Ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου είναι ένας σοφός ιεράρχης, έχει καλοσύνη και αγαπάει την Εκκλησία.

Για όλα τα προβλήματα υπάρχουν λύσεις. Ο Οικουμενικός μας Πατριάρχης Βαρθολομαίος είναι ο Πατριάρχης της Ρωμιοσύνης που όλοι σεβόμαστε και αγαπούμε. Μην ξεχνάμε ότι το θέμα αυτό δεν είναι δογματικό. Στο ζήτημα της Αυτοκεφαλίας υπάρχει λύση.

Ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου θα προσπαθήσει να ζητήσει από τον Παναγιώτατο να γίνει πρώτα μια συνάντηση μεταξύ του Οικουμενικού Πατριάρχη και του Πατριάρχη Μόσχας, καθώς τους δύο Προκαθημένους τους συνδέει μια βαθιά φιλία, και μετά να κάνουμε μια άτυπη συνάντηση όλοι οι Προκαθήμενοι, ώστε αυτό που θα προκύψει να είναι αποδεκτό από όλους. Η εποχή μας έχει τόσα προβλήματα και δεν έχουμε την πολυτέλεια να είμαστε διχασμένοι.

Ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου θα κάνει αυτήν την προσπάθεια, ενώ πολύ σύντομα θα βρεθούμε ξανά στη Λευκωσία μαζί με τους Προκαθημένους των Εκκλησιών Αντιοχείας και Ιεροσολύμων. Για εμάς, τα Πρεσβυγενή Πατριαρχεία Αλεξανδρείας, Αντιοχείας και Ιεροσολύμων, η Εκκλησία της Κύπρου έχει γίνει σημείο αναφοράς. Ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος μας έδωσε μετόχια, εκκλησίες και τόπους, ώστε να έχουμε ο καθένας μία αντιπροσωπεία και να μπορούμε να συναντιόμαστε. Πιστεύω ότι μπορεί να βρεθεί λύση. Απλώς να αφήσουμε ο καθένας τα προσωπικά του στην άκρη και να δούμε πάνω απ’ όλα το συμφέρον της Εκκλησίας.


«Φεύγουμε σαν απόδημα πουλιά σε όλο τον κόσμο, αλλά μεταφέρουμε όμως τον αέρα του Ψηλορείτη, την κρητική λεβεντιά και το φιλότιμο»

Πρόσφατα εκλέχθηκε Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας ο συντοπίτης σας Μακάριος. Αποδεικνύεται ότι η κρητική γη συνεχίζει να γεννά θρησκευτικούς ηγέτες που θα επηρεάσουν το παγκόσμιο γίγνεσθαι. Ποια είναι η άποψή σας;

Τον Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας Μακάριο τον γνωρίζω από μικρό παιδάκι. Παρακολουθούσα την πορεία του, τον αγαπώ και τον εκτιμώ. Εχει μέσα του πνευματικές καταβολές, είναι άνθρωπος με ταπείνωση, αφοσιωμένος στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και θα βοηθήσει τους ανθρώπους εκεί που πηγαίνει να αγαπήσουν τη Μητέρα Εκκλησία. Ο Θεός τον κόσμησε με μεγάλη μόρφωση, μα πάνω απ’ όλα με αγάπη καρδιάς. Μετά την κοίμηση του μεγάλου Κρητικού Αρχιεπισκόπου Στυλιανού, του γίγαντα του πνεύματος και της λογοτεχνίας, ο Μακάριος θα συνεχίσει την πορεία των Αρχιεπισκόπων στην Αυστραλία.

Η εποχή μας έχει ανάγκη από πνευματικούς ανθρώπους. Επίσης χαίρομαι γιατί στην άλλη ήπειρο, στην Αμερική, πάει άλλος ένας χαρισματικός ιεράρχης, ο Ελπιδοφόρος, στη Γαλλία είναι το άλλο Κρητικόπουλό μας, ο Εμμανουήλ. Φεύγουμε σαν απόδημα πουλιά σε όλο τον κόσμο, αλλά μεταφέρουμε όμως τον αέρα του Ψηλορείτη, την κρητική λεβεντιά και το φιλότιμο. Παντού όπου και να πάμε, τα παιδιά μας είτε είναι από την Κρήτη είτε από την ευλογημένη Ελλάδα μας, το παν είναι ο καθένας να μπορεί να δίδει ένα χαμόγελο, μια αγάπη και να απλώνει πάντα το χέρι του και να ακούει τους παλμούς της καρδιάς των άλλων.


Πατριαρχικές ευχές προς Ιερώνυμον Αθηνών και άλλες ειδήσεις εκ Φαναρίου, 15.6.2019

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ
Ἐκκλησιαστικαί εἰδήσεις


Ἐπί τῇ ἱ. μνήμῃ τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ἱερωνύμου, ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαῖος ἀπέστειλε θερμόν ἀδελφικόν συγχαρητήριον Mήνυμα πρός τόν ἑορτάζοντα κατ’ αὐτήν τά ὀνομαστήριά του Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμον, εὐχηθείς αὐτῷ τήν ἄνωθεν ἐνίσχυσιν πρός συνέχισιν ἐπί μήκιστον τῆς εὐκλεοῦς πολυευθύνου διακονίας Αὐτοῦ, ἐπ’ ἀγαθῷ τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. 

*   *   *

Ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Πατριάρχης, παρέστη συμπροσευχόμενος ἀπό τοῦ Ἱ. Βήματος τοῦ Π. Πατριαρχικοῦ Ναοῦ, κατά τήν Θείαν Λειτουργίαν τοῦ Σαββάτου τῶν Ψυχῶν, 15ης Ἰουνίου. Ἐν τῷ τέλει αὐτῆς ἐτέλεσε τό εἰθισμένον Τρισάγιον, ἀναγνώσας τάς συγχωρητικάς εὐχάς καί τά ὀνόματα τῶν ὑπέρ ὧν προσεκομίσθησαν τά κόλλυβα. 

*   *   *

Ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Πατριάρχης, ἐδέξατο εἰς ἀκρόασιν:
- Τόν Σεβ. Μητροπολίτην Γουϊνέας κ. Γεώργιον, ἐκ τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας. 
- Τόν Ἐντιμολ. κ. Γεώργιον Κουκουτσίδην, Ἄρχοντα Πρωτέκδικον τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας, καί τόν Ἐλλογ. κ. Λεωνίδαν Παπαδόπουλον, Ὁμοτιμον Καθηγητήν τῆς Νομικῆς Σχολῆς τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου, Πρόεδρον τῆς Φιλοπτώχου Ἀδελφότητος Ἀνδρῶν Θεσσαλονίκης, μετά τῶν Ἐλλογ. κ.κ. Γεωργίου Κωνσταντινίδου, Δικηγόρου - Ἀρχιμουσικοῦ, Γεν. Γραμματέως, Γεωργίου Χαρίση, Χημικοῦ, Ταμίου, καί Ἀποστόλου Παπαδοπούλου, Νομικοῦ Συμβούλου τῆς Ἀδελφότητος, ἐκ Θεσσαλονίκης. 
- Ὅμιλον τοῦ Σωματείου ἐργαζομένων τοῦ Δήμου Παγγαίου, μέ ἐπί κεφαλῆς τόν Ἐντιμ. κ. Ἰωάννην Βασιλειάδην, Πρόεδρον αὐτοῦ, ἐξ Ἐλευθερουπόλεως. 
- Τάς Εὐγεν. κυρίας Ζαχαρούλαν Χριστοδούλου καί Ἑλένην Τόμπρου, μετά τῆς θυγατρός αὐτῆς Ἄννης, ἐκ Θεσσαλονίκης. 
       
* * *

Ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Πατριάρχης, ἐξεπροσωπήθη ὑπό τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Σικάγου κ. Ναθαναήλ, κατά τήν κηδείαν τοῦ ἀειμνήστου Χαραλάμπους Τσιμαλῆ, πατρός τοῦ Πανοσιολ. Δευτερεύοντος κ. Νήφωνος, ἐκ τοῦ Ἱ. Ναοῦ τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης Merrilville Indiana, τήν Πέμπτην, 13ην Ἰουνίου. 

Ανακοίνωση της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ουκρανίας για θέματα κανονικότητας

Σε σχέση με τη διασπορά ισχυρισμών ξένων μέσων ενημερώσεως για την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας, αναφορικώς με τη συμμετοχή στη Θεία Λειτουργίας της 25ης Μαΐου 2019, μεταξύ των 150 και πλέον κληρικών, του Αρχιμανδρίτου Boris, ο οποίος υπάγεται σήμερα στη μη αναγνωρισμένη από το Οικουμενικό Πατριαρχείο δικαιοδοσία εν Μαυροβουνίω, δηλώνονται τα ακόλουθα: 

Πριν λάβει τον Πατριαρχικό και Συνοδικό Τόμο Αυτοκεφαλίας, η Εκκλησίας της Ουκρανίας βρισκόταν σε κοινωνία με όσους από τον Ορθόδοξο κόσμο επιθυμούσαν να βρίσκονται σε κοινωνία μαζί της. Από την στιγμή, όμως, που έλαβε τον Τόμο Αυτοκεφαλίας, η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας βρίσκεται και διατηρεί εκκλησιαστική κανονική κοινωνία με το Οικουμενικό Πατριαρχείο και μόνο με τις εκκλησίες εκείνες με τις οποίες το Οικουμενικό Πατριαρχείο βρίσκεται σε κοινωνία. Η συμμετοχή του προαναφερθέντος προσώπου στη Θεία Λειτουργία δεν σημαίνει ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας θα αναγνωρίσει τη δικαιοδοσία στην οποία αυτός ανήκει ή ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας βρίσκεται σε εκκλησιαστική κανονική κοινωνία με τη δικαιοδοσία αυτή. Εάν οιοσδήποτε έχει θιγεί από το περαστικό αυτό, διαβεβαιώνουμε ότι τούτο δεν συνέβη με πρόθεση. 

Ελπίζουμε ότι στο μέλλον όλα τα εκκλησιαστικής φύσεως ερωτήματα, τα οποία απασχολούν τον Θεοσεβή λαό του Μαυροβουνίου, όπως έχουν απασχολήσει επί μακρού τον Ουκρανικό λαό, θα επιλυθούν επί τω τέλει του πληρώματος της Ορθοδόξου Εκκλησίας, σύμφωνα με την κανονική τάξη, με τη συμμετοχή του Οικουμενικού Πατριαρχείου ως της Πρωτοθρόνου Αγίας Μητρός Εκκλησίας. Επίσης ευελπιστούμε ότι η αγαπητή εν Χριστώ αδελφή μας Ορθόδοξη Εκκλησία της Σερβίας θα θεμελιώσει μία κανονική εκκλησιαστική σχέση με την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας, με βάση το κάλεσμα που απευθύνει ο Τόμος του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Ως εκ τούτου, όλα τα ερωτήματα που ανακύπτουν στις σχέσεις μεταξύ των κατά τόπους Εκκλησιών θα επιλυθούν με τον συνήθη τρόπο, εν πνεύματι αδελφικής αγάπης, και όχι μέσω δημοσιευμάτων των μέσων μαζικής ενημερώσεως. 

Εκ του Γραφείου Τύπου της Μητροπόλεως Κιέβου 
της Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας

*     *     *

Офіційна інформація

14 Червня 2019

У зв‘язку з поширенням у закордонних медіа звинувачень на адресу Православної Церкви України щодо участі в Літургії 25 травня 2019 р. серед понад 150 співслужителів архімандрита Бориса, який зараз належить до не визнаної Вселенським Патріархатом юрисдикції в Чорногорії, повідомляється наступне.

До отримання Патріаршого і Синодального Томосу про автокефалію Церква в Україні мала спілкування з тими, хто серед православних бажав спілкування з нею. Після отримання Томосу Православна Церква України має і підтримує церковно-канонічне спілкування зі Вселенським Патріархатом і лише з тими Церквами, з якими таке спілкування має Вселенський Патріархат. Участь вказаної вище особи у Літургії не означає, що Православна Церква України визнає юрисдикцію, до якої він належить, чи має з цією юрисдикцією церковно-канонічне спілкування. Якщо комусь цією подією було завдано шкоди, то запевняємо, що відбулося це не навмисно.

Ми сподіваємося, що у майбутньому всі церковні питання, які зараз турбують побожний чорногорський народ так само, як донедавна вони турбували український народ, будуть вирішені на благо повноти Православної Церкви, у відповідності до канонічного порядку, за участі Вселенського Патріархату як Першого Престолу і Матері-Церкви. Також ми сподіваємося що улюблена у Христі Сестра Сербська Православна Церква встановить церковно-канонічне спілкування з Православною Церквою України, до чого її закликає і Томос Вселенського Патріарха. Відтак усі питання, які виникають у відносинах між Помісними Церквами, будуть вирішуватися у звичайному порядку, в дусі братньої любові, а не через публікації у медіа.

Прес-служба Київської Митрополії
Української Православної Церкви (ПЦУ)

*     *     *

Official information

In connection with the spread of allegations of foreign media to the Orthodox Church of Ukraine regarding the participation in the Liturgy on May 25, 2019, among more than 150 сongragation members of archimandrite Boris, who now belongs to the not recognized by Ecumenical Patriarchate jurisdiction in Montenegro, the following is reported.

Before receiving the Patriarchal and Synodal Tomos of autocephaly, the Church in Ukraine had a communication with those, who among the Orthodoxy wanted to communicate with it. Upon receiving Tomos, the Orthodox Church of Ukraine has and maintains church-canonical communication with the Ecumenical Patriarchate and only with the Churches with which the Ecumenical Patriarchate communicates. The participation of the aforementioned person in the Liturgy does not mean that the Orthodox Church of Ukraine will recognize the jurisdiction to which it belongs or whether the OCU has church-canonical communication with this jurisdiction. If someone was harmed by this event, then we assure you that this did not happen intentionally.

We hope that in the future all church questions that are now worry the godly Montenegrin people, as they have long been concerned about the Ukrainian people, will be solved for the sake of the fullness of the Orthodox Church, in accordance with the canonical order, with the participation of the Ecumenical Patriarchate as the First Holy See and Mother Church. We also hope that the beloved in Christ our Sister Serbian Orthodox Church will establish a church-canonical relationship with the Orthodox Church of Ukraine, to which it is called by the Tomos of the Ecumenical Patriarch. Therefore, all questions that arise in the relations between the Local Churches will be solved in the usual manner, in the spirit of fraternal love, and not through media publications.

Press-service of the Kyiv Metropolia
of the Ukrainian Orthodox Church (OCU) 

Το Άγιο Πνεύμα χειραγωγεί τον άνθρωπο «εις πάσαν την αλήθειαν»

ΟΜΙΛΙΑ  ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ 
της Κυριακής της Πεντηκοστής 
16 Ιουνίου 2019
(Ιω. ζ΄ 37-52 και  η΄ 12 )

Γράφει ο π. Αναστάσιος Στεργιώτης


Πολλές φορές ο Κύριος μίλησε στους μαθητές Του για το Άγιο Πνεύμα και για τις πλούσιες δωρεές Του στους ανθρώπους, τονίζοντας ότι το Άγιο Πνεύμα παρέχει το αθάνατο πνευματικό ύδωρ, το οποίο κατασιγάζει την έντονη δίψα της ψυχής. Επίσης, τους είπε ότι το Άγιο Πνεύμα χειραγωγεί τον άνθρωπο «εις πάσαν την αλήθειαν», τού δίνει απαντήσεις στα απαραίτητα και αγωνιώδη ερωτήματά του και ότι, ως εσωτερική φωνή της ψυχής, καταλογίζει ευθύνες και αποδίδει επαίνους.
     Επίσης, το Άγιο Πνεύμα είναι «πηγή ύδατος αλλομένου εις ζωήν αιώνιον». Αυτό μεταμόρφωσε τους απλοϊκούς και αγράμματους ψαράδες σε ανυπέρβλητους ρήτορες και σοφούς. Ήταν τέτοιο το μέγεθος της σοφίας τους, που αποστόμωσαν κάθε εχθρό της χριστιανικής πίστης, μη φοβούμενοι να μιλήσουν με θάρρος και αυταπάρνηση ακόμη και μπροστά σε βασιλείς και ηγεμόνες.
     Και η Παλαιά Διαθήκη, βέβαια, είχε μιλήσει για το πάνσοφο Άγιο Πνεύμα, αλλά με τρόπο καθαρά συμβολικό. Ο συμβολικός αυτός τρόπος έκφρασης των θείων Αληθειών στην Παλαιά Διαθήκη είχε σκοπό να προστατέψει τους Εβραίους από την ειδωλολατρία. Όμως, το Άγιο Πνεύμα, όπως εκφράζεται καθαρά στην Καινή Διαθήκη, ήταν είναι και θα είναι πηγή «ζώντος ύδατος» για κάθε ταλαιπωρημένη και βασανισμένη ανθρώπινη ψυχή.
     Τα συγκλονιστικά γεγονότα της Πεντηκοστής, της γενεθλίου ημέρας της Εκκλησίας, συνέβησαν κατά τα χρονική στιγμή της εορτής της Σκηνοπηγίας των Ιουδαίων. Χιλιάδες απλοί άνθρωποι, αλλόφυλοι και αλλόθρησκοι, που δεν είχαν ακούσει ποτέ πριν τίποτα για τον Χριστό, βλέποντας το Πνεύμα το Άγιο εν είδει πύρινων γλωσσών να κατεβαίνει στα κεφάλια των μαθητών και όλα τα άλλα θαυμάσια, τα οποία ακολούθησαν, πίστεψαν και έγινα χριστιανοί. Μονάχα οι ασεβείς Φαρισαίοι, εμμένοντας στην σατανική αλαζονεία τους προσπάθησαν να διαστρεβλώσουν και να υποτιμήσουν το μήνυμα της ημέρας, καταφεύγοντας σε ψεύδη, συκοφαντίες και σοφιστείες. Άνθρωποι τέτοιας απιστίας, πλάνης και θράσους υπάρχουν ακόμη και σήμερα και θα υπάρχουν πάντα. 
     Ας φροντίσουμε να μην τους μιμηθούμε, μη ακολουθώντάς τους στο ολισθηρό μονοπάτι της απώλειας.

Το μυστήριο του θανάτου


Η έξοδος του ανθρώπου από τον παράδεισο έφερε στην ζωή του την αμαρτία και τα παράγωγά της, τον πόνο, την λύπη, την ταραχή. Χάθηκε η χαρά και η αμεριμνησία του παραδείσου. Ξένα προς την φύση του πλέον αυτά, έφεραν αναστάτωση, ταραχή και πανικό στην ζωή του. Δεν μπορεί να τα διαχειριστεί. Η αμαρτία γίνεται κυρίαρχος.

Για να μη μείνει όμως η αμαρτία αθάνατη, επέτρεψε ο Θεός και ήρθε ο θάνατος στην ζωή του ανθρώπου, «ἵνα μὴ τὸ κακὸν ἀθάνατον γένηται». Συνέπεια λοιπόν της αμαρτίας ο θάνατος, μετετράπη όμως, σε φιλανθρωπία από τον Θεό, αφού γίνεται πέρασμα διά του θανάτου στην αληθινή ζωή.

Δεν υπάρχει άνθρωπος χωρίς γεύση θανάτου. Κάποιο συγγενικό πρόσωπο, κάποιο φιλικό ή απλώς γνώριμο, σίγουρα θα υπάρχει, το οποίο έφυγε από την ζωή. Αυτός ο φυσικός χωρισμός δημιουργεί την πικρή γεύση του θανάτου.

Πώς μπορεί όμως ο άνθρωπος να διαχειριστεί τον θάνατο;
Πώς μπορεί να παρηγορηθεί και να παρηγορήσει;

Φόβος επικρατεί στην σκέψη του θανάτου· εμπρός σ' αυτόν τον φόβο, ο άνθρωπος, προσπαθεί να διώξει, όχι μόνο σαν έννοια τον θάνατο από την σκέψη και την ζωή του, αλλά και σαν λέξη ακόμη, καθώς και κάθε τι που έχει σχέση με αυτόν.

Άγνωστος ο θάνατος, λοιπόν, για τον άνθρωπο, όταν έρχεται ξαφνικά στην ζωή του· λογικό είναι να μην τον γνωρίζει και να μη ξέρει πως να τον διαχειριστεί. Θρήνος, πανικός, απελπισία τον κυριεύουν ενώπιον του θανάτου. Πώς να του πεις ότι είναι ευεργεσία ο θάνατος, ότι είναι η δικαιοσύνη του Θεού. Όλοι θα περάσουν αυτό το «κατώφλι». Ο φόβος τον κάνει να μη γνωρίζει τίποτα για τον θάνατο και να μη μπορεί εύκολα να τον αποδεχθεί.

Μόνο μέσα στον χώρο της Εκκλησίας παρηγορείται ο άνθρωπος με τον θάνατο. Τοποθετείται στην σωστή θέση ως έννοια στην ζωή του. Σταματά να προκαλεί τρόμο, γεννάται η ελπίδα, δεν αποχωρίζεται κανέναν ο άνθρωπος, αλλά συνεχίζει να έχει την επικοινωνία με τους κεκοιμημένους του, μέσω των μνημοσύνων, και δέεται στον Θεό συνεχώς γι' αυτούς: «Μετὰ τῶν Ἁγίων ἀνάπαυσον, Χριστέ, τὰς ψυχὰς τῶν δούλων σου, ἔνθα οὐκ ἔστι πόνος, οὐ λύπη, οὐ στεναγμός, ἀλλὰ ζωὴ ἀτελεύτητος».

Αυτήν την ανάπαυση προσευχόμαστε όλοι, κάθε μέρα, αλλά ιδιαίτερα σήμερα, Σάββατο των ψυχών, να χαρίσει ο Θεός σε όλα τα προσφιλή πρόσωπα που έχουν φύγει σωματικώς από κοντά μας. 

Αιωνία αυτών η μνήμη!

+αρχ. Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ι. Μ. Εσφιγμένου

Ψυχοσάββατο προ της Πεντηκοστής 2019 στην Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας


Σήμερα το πρωί, Ψυχοσάββατο προ της Πεντηκοστής, 15 Ιουνίου 2019, στο Καθεδρικό Ναό της Μονής του Αγίου Μιχαήλ Κιέβου, έγινε Ευχαριστιακή Σύναξη και στο τέλος Επιμνημόσυνη Δέηση υπέρ αναπαύσεως των ψυχών πάντων των Κεκοιμημένων εκ των απ' αρχής και μέχρι σήμερον, κυρίως δε για τους αδίκως -πλην ηρωικώς- τεθνεώτας εξ αιτίας της κατακτητικής μανίας των Ρώσων και εκ της πυρηνικής καταστροφής στο Τσέρνομπιλ. Προέστη ο Προκαθήμενος, Μακ. Μητροπολίτης Κιέβου και πάσης Ουκρανίας κ. Επιφάνιος.






































Богослужіння Троїцької поминальної суботи

15 Червня 2019


У суботу перед святом Тройці в Православній Церкві  звершується загальне поминання померлих. Цього дня, 15 червня 2019 року, Блаженнійший Митрополит Київський і всієї України Епіфаній звершив Божественну літургію у Свято-Михайлівському Золотоверхому соборі.

Його Блаженству співслужили архієпископ Вишгородський Агапіт та всечесна братія обителі.

Після Літургії була відслужена велика панахида.

За богослужінням підносилися молитви за упокоєння воїнів, які віддали своє життя за Україну, мирних жителів, що загинули від нашестя чужинців, а також усіх, хто був замучений безбожниками, заморений голодом, помер від наслідків Чорнобильської аварії і всіх від віку спочилих у вірі й надії на воскресіння.

Прес-служба Київської Митрополії
Української Православної Церкви (ПЦУ)

Ευχαριστιακή Σύναξη για τα ονομαστήρια του Αρχιεπισκόπου Αθηνών κ. Ιερωνύμου Β΄ [live]



Παρακολουθούμε από την τηλεόραση , σε απευθείας μετάδοση, την Αρχιεπισκοπική Χοροστασία από το Ιερό Ησυχαστήριο του Οσίου Πορφυρίου στο Μήλεσι Αττικής, με αφορμή τα ονομαστήρια του Μακ. Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου Β΄ και τη μνήμη του Αγίου Ιερωνύμου. Παρίστανται συμπροσευχόμενοι πολλοί Αρχιερείς. Ψάλλει ο Χορός των Μοναστριών του Ησυχαστηρίου.



ή