Στη ΜΕΘ στο νοσοκομείο «Παπανικολάου» στη Θεσσαλονίκη είναι διασωληνωμένος ένας μοναχός από το Άγιο Όρος, ο οποίος έχει διαγνωστεί θετικός στον κορωνοϊό και συγκεκριμένα στη μετάλλαξη Δέλτα. Πρόκειται για 49χρονο Ρώσο μοναχό, χωρίς υποκείμενα νοσήματα. Είναι ανεμβολίαστος. Η κατάσταση της υγείας του είναι ιδιαίτερα κρίσιμη, όπως αναφέρει δημοσίευμα στο voria.gr.
arxon.gr | 9 Ιουλίου 2021 | 10:06 πμ
Εκοιμήθη σήμερα, Παρασκευή 9 Ιουλίου 2021, ο Πρωτοπρεσβύτερος Αλέξανδρος Παπαδόπουλος, Εφημέριος του ενοριακού Ιερού Ναού Προφήτου Ηλιού Τρίπολης σε ηλικία 67 ετών. Ο μακαριστός νοσηλευόταν στο Γενικό Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Πατρών “Παναγία η Βοήθεια”, προσβεβλημένος από τον κορωνοϊό.
τοῦ Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου
Συνήθως πανηγυρίζουμε τά θριαμβευτικά ἱστορικά γεγονότα πού συνετέλεσαν στήν ἐλευθερία καί τήν συγκρότηση τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους, ἀλλά ξεχνᾶμε ὅτι αὐτοί οἱ ἀγῶνες καί οἱ νίκες εἶχαν σοβαρό ἀντίκτυπο στό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο.
Αὐτό τό βλέπουμε στά γεγονότα πού ἔγιναν στούς Ρωμηούς τῆς Κωνσταντινοπόλεως, τούς Πατριάρχες καί τούς Ἀρχιερεῖς μετά τήν ἐξέγερση τῶν Ἑλλήνων τό 1821, μετά τούς Βαλκανικούς πολέμους μέχρι τήν Μικρασιατική καταστροφή (1912 -1922), καί μετά τήν συνθήκη τῆς Λωζάννης (1923) καί ἀργότερα κατά τόν ἀπελευθερωτικό Ἀγώνα τῶν Κυπρίων τοῦ 1955 πού ζητοῦσαν τήν ἕνωσή τους μέ τήν Ἑλλάδα.
Ἀφορμή νά κάνω αὐτές τίς σκέψεις ἦταν τό νέο βιβλίο τοῦ θεολόγου-ἱστορικοῦ Ἀριστείδη Πανώτη μέ τίτλο «Τό Συνοδικόν τῆς ἐν Ἑλλάδι Ἐκκλησίας», τόμος Γ΄, τεῦχος Β΄, καί τόν εἰδικότερο τίτλο τοῦ Η΄ Μέρους «Ἡ "Μεταλωζάννεια" δοκιμασία τῆς Ἐκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως (1923-1928)». Πρόκειται γιά 20 κεφάλαια πού ἀναφέρονται σέ διάφορα γεγονότα πού ἔγιναν μετά τήν Συνθήκη τῆς Λωζάννης.
Ἀπό τίς πολλές πληροφορίες πού διαβάζουμε σέ ὅλα τά κεφάλαια τοῦ βιβλίου, θά περιοριστῶ νά παρουσιάσω μερικά στοιχεῖα πού ἀναφέρονται στίς συνέπειες τῆς Μικρασιατικῆς Καταστροφῆς καί τῶν λαθῶν τῶν Ἑλλήνων πολιτικῶν στήν ὑπόσταση τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καί στήν μαρτυρική ζωή τῶν Πατριαρχῶν καί τῶν Ἀρχιερέων τοῦ Θρόνου μετά τήν Συνθήκη τῆς Λωζάννης.
«Είναι συμφερότερο με την τιμωρία του ενός να σωφρονίζονται οι πολλοί» (άγιος Ιωάννης της Κλίμακος)
Η τιμωρία στην διαδικασία της ανατροφής των παιδιών σήμερα θεωρείται μη επιθυμητή επιλογή. Οι άνθρωποι νιώθουμε την ανάγκη της επιείκειας. Δεν θέλουμε να βλέπουμε τους άλλους στενοχωρημένους και αυτό το μεταφέρουμε στην σχέση με τα παιδιά μας. Ποιος αντέχει να αισθάνεται στην καρδιά του ότι το σπλάχνο του είναι θυμωμένο μαζί του, ότι έχει λυπηθεί επειδή ο γονιός δεν έδειξε μεγαλοψυχία σε κάποιο σφάλμα του, για το οποίο πιθανόν να υπάρχουν και δικαιολογίες. «Είσαι κακός», λέει το παιδί στον γονιό. Και εκείνος υποκύπτει στον συναισθηματικό εκβιασμό και στην χειραγώγηση που το παιδί, συνειδητά ή ασυνείδητα πράττει, ακριβώς γιατί φοβάται να αναλάβει την ευθύνη να γίνει και δυσάρεστος.
