e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2023

π. Κοσμάς Γρηγοριάτης (+27.1.1989): Σκιαγραφώντας τη ζωή ενός μεγάλου Ιεραποστόλου

 1η δημοσίευση: ΝΥΧΘΗΜΕΡΟΝ 
 

Του Επισκόπου Κωνσταντιανής Κοσμά, 

 Πατριαρχικού Επιτρόπου Ιεράς Μητροπόλεως Μπραζαβίλ και Γκαμπόν

Σκιαγραφώντας τη ζωή μίας μεγάλης προσωπικότητας, αντιλαμβάνεσαι από την αρχή ότι θα προσκρούσεις σε σημεία που δεν περιγράφουν ακριβώς την πραγματικότητα, αλλά θα είναι ένα μέρος αυτής της αλήθειας. Εκ των πραγμάτων, δεν μπορείς να περιγράψεις ακριβώς την εικόνα του, όταν δεν έχεις ζήσει μαζί του στιγμές της επί γης παρουσίας του.

Οι μορφές τέτοιων προσωπικοτήτων, με το πέρασμά τους, άφησαν μαρτυρία πίστεως και θυσιαστικής αγάπης, όχι μόνο στον τόπο που αγωνίσθηκαν και μύησαν ανθρώπους στην Ορθοδοξία, αλλά ξεπέρασαν τα σύνορα της καρδιάς τους και της τοπικής κοινωνίας, και εξαπλώθηκε το έργο τους σε οικουμενικό επίπεδο.

Μία τέτοια εξέχουσα προσωπικότητα του 20ού αιώνα είναι και ο μακαριστός Ιεραπόστολος του πρώην Ζαΐρ, σημερινής Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό, μακαριστός Αρχιμ. π. Κοσμάς Γρηγοριάτης.

Μιμητής, μπορούμε, να πούμε χωρίς υπερβολή, του Αγίου Ενδόξου Ιερομάρτυρος και Ισαποστόλου, Κοσμά του Αιτωλού. Άφησε κι αυτός την πατρίδα του την Ελλάδα, την Ιερά Μονή της μετανοίας του, Οσίου Γρηγορίου, συμβουλεύτηκε τον Όσιο Παΐσιο τον Αγιορείτη γι’ αυτήν του την απόφαση, τους Αγίους Πατέρες, πήρε την ευχή τους και ξεκίνησε για τη νέα του πορεία στην Αφρικανική Ήπειρο, για να κηρύξει Ιησού Χριστό, σταυρωθέντα και αναστάντα.

Ο φλογερός εργάτης του Ευαγγελίου άνοιξε μία καινούργια σελίδα στους Αφρικανούς αδελφούς μας. Ο λόγος του ανατρεπτικός για τα δεδομένα εκείνης της εποχής (1978 -1989). Έφερε μία επ-Ανάσταση στο λαό του Θεού, γιατί: ο λαός ο καθήμενος εν σκότει φως είδεν μέγα, και τοις καθημένοις εν χώρα και σκιά θανάτου φως ανέτειλεν αυτοίς (Ματθ. 4, 16).

Έδωσε νέα πνοή η παρουσία του στην εγκλωβισμένη σκέψη και πνευματική ασφυξία που ζούσαν μέχρι τότε οι άνθρωποι. Το παράδειγμά του, σε συνδυασμό με τον λόγο του, αφύπνιζε συνειδήσεις ξεριζώνοντας μέσα από τις καρδιές τους το ειδωλολατρικό κατεστημένο, δεισιδαιμονίες, μαγεία κ.α., που είχαν θρονιασθεί μέσα στο DNA τους εδώ και αιώνες.

Προσπαθούσε με το επικοινωνιακό χάρισμα που του έδωσε ο Θεός, να επικοινωνεί με διάφορες κοινωνικές τάξεις ανθρώπων, ώστε να προχωράει το έργο της Ιεραποστολής με θαυμαστά αποτελέσματα. Ολόκληρες οικογένειες άλλων δογμάτων και ομολογιών επέστρεφαν στην Ορθοδοξία ομολογώντας οι ίδιοι το πώς γνώρισαν την αλήθεια και πόσο πολύ έπαιξε σημαντικό ρόλο η παρουσία του π. Κοσμά στη ζωή τους.

Ανήσυχο πνεύμα, όπως ήταν πάντοτε στη ζωή του, ο μεγάλος αυτός Ιεραπόστολος, δεν υπήρχε μέρα που να μην περνάει από το μυαλό του η σκέψη πώς θα φέρει έστω και μία ψυχή κοντά στο Χριστό. Γι’ αυτό το λόγο, διέσχιζε εκατοντάδες χιλιόμετρα σε απομακρυσμένες περιοχές του Κονγκό με μοναδικό στόχο να βρει έστω και μία ψυχή, για να μεταφέρει τον Ευαγγελικό λόγο, το μήνυμα της σωτηρίας. Υπάρχουν κοινές ομολογίες ανθρώπων, οι οποίες μαρτυρούν αυτήν την αλήθεια. Τον καλούσαν άνθρωποι να τους διδάξει την Ορθοδοξία και να βαπτιστούν. Ο π. Κοσμάς, ποτέ δεν απέρριπτε τέτοιες προσκλήσεις, γιατί πίστευε ότι: η αλήθεια ήλθεν, η σκιά παρέδραμε (Ιδιόμελο προεορτίων Χριστουγέννων).


Ο π. Κοσμάς, όμως, δεν έμενε απαθής και στα προβλήματα των ανθρώπων, στην πείνα, στην φτώχεια, στις ασθένειες και στο πόνο τους. Μέσα του ηχούσε η φωνή του Αποστόλου Παύλου: Τις ασθενεί, και ουκ ασθενώ; (Β΄ Κορ. 11, 29). Κέντρο της ζωής του δεν ήταν ο εαυτός του, αλλά ο πλησίον, ακόμα και ένας που τον θεωρούσαν οι άλλοι ανύπαρκτο. Για τον π. Κοσμά είχε αξία γιατί ήταν εικόνα Θεού. Δεν μπορούσε να αγνοήσει. Η ανάγκη για βοήθεια ήταν τεράστια. Τα μικρά παιδιά πέθαιναν κατά εκατοντάδες από τις μολυσματικές ασθένειες, ιδιαιτέρως από την ελονοσία και από την πείνα. Άνθρωποι ρακένδυτοι, άνεργοι, ασθενείς, οι οποίοι υπέφεραν και γνώριζαν ποια θα ήταν η πορεία τους, ο π. Κοσμάς, δεν τους προσπερνούσε, αλλά σταματούσε και έδινε χέρι βοηθείας, χωρίς να υπολογίζει κόπο και ακόμα την ίδια του την ζωή.

Βλέποντας όλα αυτά και ιδιαιτέρως την μεγάλη θνησιμότητα που υπήρχε από τις μολυσματικές ασθένειες, εφήρμοσε πρόγραμμα ομαδικών εμβολιασμών στους εργάτες και τα παιδιά του οικοτροφείου, ώστε να παρατείνεται η ζωή τους. Επίσης, τα φάρμακα που στέλνονταν από την Ελλάδα, διανέμονταν κάθε εβδομάδα σε δεκάδες ασθενείς.

Η μεγάλη αγάπη που είχε για τον πάσχοντα αδελφό δεν σταματούσε εκεί. Επισκεπτόταν πολύ συχνά τις φυλακές της πόλεως του Κolwezi και το λεπροκομείο, εφαρμόζοντας ένα πρόγραμμα μαζί με την Ερανική Επιτροπή της Ιεραποστολής, να μεταφέρει και να διανέμει στους κρατουμένους έτοιμη μαγειρεμένη τροφή. Σε επιστολή του τον Φεβρουάριο του 1982 έγραφε: Μεγάλη παρηγοριά ελάμβαναν οι άνθρωποι των φυλακών της πόλεως, διακόσια (200) άτομα. Τους πηγαίναμε φαγητά και ρούχα. Φάρμακα και άλλα είδη. Αναλάβαμε να βοηθούμε όσους είχαν την ανάγκη μας. Εις ομιλία μου τους είπα: Εις το εξής, όταν βρίσκεστε έξω, να έρχεστε στην Ιεραποστολή να σας βοηθούμε και να μην επαναλαμβάνετε την παλιά σας ζωή. Έτσι, φροντίζουμε κι αυτούς τους αδελφούς μας. Ας είναι ευλογημένος ο Πανάγαθος που μας καθοδηγεί στο τι πρέπει να κάνουμε.

Η αγάπη του, όμως, προς στους ενδεείς και στους πάσχοντας, καθιέρωσε στις μεγάλες εορτές να παρέχεται μαγειρεμένη τροφή σε πάνω από χίλια (1000) άτομα της πόλεως και των γύρω περιοχών του Κolwezi. Τους έδινε ζωή από την ζωή του.

Όμως, για να μπορέσει να διανέμει όλες αυτές της εκατοντάδες και χιλιάδες μερίδες φαγητού, γίνεται επικοινωνιακός με τις διάφορες κοινωνικές τάξεις ανθρώπων σε συνδυασμό με την εφευρετικότητά του. Έγινε εμπνευστής και εκτελεστής ενός τεράστιου κοινωνικοανθρωπιστικού έργου. Αγοράζοντας στρέμματα γης που τα ονόμασαν Φάρμα, άρχισαν να εργάζονται, δημιουργώντας μαζί με τους συνεργάτες του ένα αναπτυξιακό έργο, από το οποίο θα μπορούσαν από τον πρωτογενή τομέα να αντλούν αγαθά μέσω της καλλιέργειας της γης, για να μπορούν να συντηρούν όλο το Ιεραποστολικό κλιμάκιο, τους εργάτες, τους Ιερείς με τις οικογένειές τους, τα δύο (2) οικοτροφεία και το εν γένει φιλανθρωπικό έργο.


Η μορφή και ο τρόπος επικοινωνίας του π. Κοσμά σαγήνευε τα πλήθη των ανθρώπων, δίνοντας μαρτυρία πίστεως και αληθείας απέναντι στο ψέμα, στην απάτη και στις αστοχίες των ανθρώπων.

Ένα μεγάλο μέρος του λαού από διαφορετικά δόγματα τον αγάπησε πολύ, γιατί είχε αγαπηθεί πρωτίστως από αυτόν. Έβλεπε το θάρρος, την πίστη και την τόλμη του και ακολουθούσε το παράδειγμά του. Έτσι, οδηγούνταν σε μετάνοια. Μετέδιδε την Θεία Χάρη σε όσους συναναστρεφόταν, γιατί εκείνος που έχει επάνω του την Θεία Χάρη, φωτίζει πάντα άνθρωπον, ερχόμενον εις τον κόσμον (Ιω. 1, 9).

Όμως, το πέρασμά του από αυτή την ζωή ήταν σύντομο. Ο ζηλωτής του Ευαγγελισμού των Αφρικανών, Αρχιμ. Κοσμάς Γρηγοριάτης, βύθισε σε πένθος όχι μόνο το Κολουέζι και τις γύρω περιοχές του Κονγκό, αλλά και χώρες όπου ήταν γνωστός για το Ιεραποστολικό του έργο. Η καρδιά του σταμάτησε να χτυπάει στις 27 Ιανουαρίου 1989. Ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα σταμάτησε την Ευαγγελική πορεία αγάπης δεκατριών (13) ετών. Έληξε το ταξίδι του π. Κοσμά στην πολυστένακτη Αφρικανική ήπειρο.

Ο θάνατός του αφύπνισε συνειδήσεις, ώστε αρκετοί άνθρωποι να μιμηθούν το παράδειγμά του μεταλαμπαδεύοντας σε άλλες ψυχές το όραμα για την εξάπλωση του Ευαγγελίου και την εδραίωση της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Ο π. Κοσμάς δικαίως ονομάστηκε «Φωτιστής του λαού του Ζαΐρ». Είχε ξεγράψει τον εαυτό του ευαγγελιζόμενος τον Χριστό, γι’ αυτό και η θυσία του δεν πήγε χαμένη. Το αίμα που χύθηκε από της πληγές του, πότισε τη γη του Κονγκό και τις χερσωμένες από την αμαρτία καρδιές των Αφρικανών αδελφών μας.

Μετά από τριάντα δύο (34) χρόνια απουσίας του, αισθάνεσαι την παρουσία του. Όσα χρόνια κι αν περάσουν, η μορφή του π. Κοσμά θα είναι συνεχώς μπροστά μας. Ο τάφος του σήμερα γίνεται σύμβολο θυσίας, προσφοράς και αγάπης για τις επόμενες γενιές και ο σταυρός που βρίσκεται επάνω του, μας θυμίζει την σταυρική του πορεία. Με τους αγώνες του στερέωσε την Ορθόδοξη Εκκλησία.

Ας είναι αιωνία του η μνήμη !


Δεν υπάρχουν σχόλια: