e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Τετάρτη 6 Ιουνίου 2012

Βλέμμα ειλικρινές στην Ημέρα Περιβάλλοντος (5η Ιουνίου 2012)


Γράφει ο Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας


Καθώς επετειακά και μόνον ξαναμνημονεύουμε, κάθε 5η Ιουνίου, το εν κρίσει φυσικό περιβάλλον, οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι πολύ ολίγα πράττουμε για την θεραπεία των πληγών, που επιφέραμε στο σώμα του και για την όση επαναφορά του στην κατάσταση της αρμονίας, που τού πρέπει.

Παρότι ως άνθρωποι ανήκουμε οργανικά σε αυτό, δρούμε ως επηρμένες ετερότητες, μάλλον υπό το πρόσχημα τής ανωτερότητας τής λογικής μας. Έτσι, τού εναντιωνόμαστε με τρόπο ιμπεριαλιστικό, ωσάν να επρόκειτο για προσωπική κατάκτηση ή λάφυρό μας από κάποια απροσδιόριστη, πλην όμως μαινόμενη διαρκώς, μάχη.

Ο άνθρωπος, από την περιωπή του ιερέα της θείας Δημιουργίας, εκπίπτει πλέον σε τραγικό – τραγικότατο βιαστή της. Τούτο σημαίνει ότι απεμπολεί το χάρισμα του διαμέσου μεταξύ Κτίσης και Δημιουργού˙ την ελευθερία του την μεταχειρίζεται, όχι ως μέσο αναγωγής και αναφοράς του κόσμου στον κοινό των πάντων Ποιητή, αλλά ως όπλο επιβολής της πεπερασμένης δύναμής του προς κάθε κατεύθυνση, πλην του εαυτού του, όπως θα ήταν το δέον και αναμενόμενο.

Εάν κάποια στιγμή θεωρήσουμε τα πράγματα με νηφαλιότητα, εάν θελήσουμε να γίνουμε ειλικρινείς, εμείς με εμάς τουλάχιστον (μεταξύ κατεργαραίων ειλικρίνεια, άλλωστε), οφείλουμε να παραδεχθούμε τα καθημερινά μικρά / μεγάλα εγκλήματα εναντίον της φύσης, αναζητώντας κάτω από την επιδερμίδα, πίσω από την συμπτωματολογία, την βαθύτερη αιτία του Κακού. Τότε, ασφαλώς, θα διακρίνουμε ότι η οικολογική κρίση, η οποία έχει την ρίζα της σε μιαν άλλη, περισσότερο επώδυνη, την ηθική, απέφερε -συν τω χρόνω- και την οικονομική κρίση, η οποία μαστίζει τόσο βάναυσα τον τόπο μας και τον καιρό μας, με αθέατη πλέον την έκβαση.

Είναι πεποίθησή μας ακλόνητη -υιοθετώντας μάλιστα ανάλογη θεολογική θεώρηση του προβλήματος από τον Μητροπολίτη Περγάμου κ. Ιωάννη- ότι ο Χριστιανός (εάν κι εφόσον επιθυμεί να είναι αυθεντικός, δικαιώνοντας την προσωνυμία του αυτή) σέβεται το φυσικό περιβάλλον ως ιερό, όχι επειδή εμπεριέχει τον Θεό, αλλά επειδή διαλέγεται μ’ Εκείνον. Δεν ρίχνουμε ειδωλολατρικά βλέμματα στην φύση, αλλά εμείς, ως πρόσωπα, αποτελούμε τους συνδετικούς κρίκους μεταξύ του Θεού και του απρόσωπου κόσμου μας, σκοπεύοντας, διά της καλλιέργειας πολιτισμικών μορφών, να βοηθήσουμε την Κτίση να υπερβεί τα όριά της, να εξαγιασθεί και ν’ ανυψωθεί, μαζί μ’ εμάς, στην Αιωνιότητα.