e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2012

"Μεγαλομάρτυς Μηνά, πρέσβευε σωθήναι ημάς"






Ιδού, πώς επιβιώνει η διασώζουσα ευσέβεια του απλού λαού μας, σε καιρούς πολλαπλώς δυσχερείς. Η Οικογένεια Διονύση και Χριστίνας Βούρτση οικοδόμησε μικρό εικονοστάσι σε δρόμο του Μπανάτου, μπροστά στην επιχείρησή τους, αφιερωμένο στον Άγιο Μηνά

Επειδή, λοιπόν, η Εκκλησία μας τιμά αύριο την πανσέβαστη μνήμη του, η ιδιοκτήτρια Οικογένεια προσκάλεσε τον Εφημέριο, για την τέλεση Αγιασμού και Αρτοκλασίας, η οποία θα διανεμηθεί αύριο, κατά την Ευχαριστιακή Σύναξη τής Κυριακής. 

Ομιλώντας δι' ολίγων ο π. Παναγιώτης προς τους παρευρισκόμενους, τόνισε ότι "η κυριότερη τιμή προς τους Αγίους μας είναι η μίμηση του βίου και της πολιτείας τους, κατά τις δυνάμεις τούς καθενός μας. Βεβαίως, ενώπιον του Θεού, εκείνο που έχει αξία είναι η αγωνιστική και ασκητική προσπάθεια και όχι τόσο το αποτέλεσμα, το οποίο ενδεχομένως να ποικίλει. Ο αρχαίος πτερνιστής θα μάς πολεμήσει έτσι κι αλλιώς, όμως εμείς ουδέποτε θα υποστείλουμε την προσπάθεια. Προς τούτο μάς ενισχύει ανά πάσα στιγμή η μετοχή μας στην Θεία Ευχαριστία, το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου Ιησού, που προσφέρεται στους πιστούς, όχι ως βραβείο, αλλά ως φάρμακο αθανασίας".


Για τους επιθυμούντες να ωφεληθούν από τον βίο και την πολιτεία του Αγίου Μηνά, καταφεύγουμε στον ιστότοπο Πηγή Ζωής του Ι. Ναού Ζωοδόχου Πηγής Βαρειάς Μυτιλήνης

Ο Άγιος Μηνάς γεννήθηκε στην Αίγυπτο στα μέσα περίπου του 3ου αιώνα μ.Χ. από γονείς ειδωλολάτρες. Ωστόσο, το ειδωλολατρικό περιβάλλον στο οποίο μεγάλωνε, δεν κατάφερε να σκληρύνει την καρδιά του η οποία, όταν ήλθε η στιγμή, σκίρτησε ακούγοντας την φωνή του «ετάζοντος καρδίας και νεφρούς» (Ψλμ.7,10) Θεού και έτσι ο, έφηβος ακόμη, Μηνάς έγινε χριστιανός.

Μεγαλώνοντας, επέλεξε να σταδιοδρομήσει στον Ρωμαϊκό στρατό, στο ιππικό τάγμα των Ρουταλικών, υπό την διοίκηση του Αργυρίσκου. Η έδρα της μονάδας του ήταν στο Κοτυάειον (σημερινή Κιουτάχεια) της Μικράς Ασίας. Εκεί ο Μηνάς διακρίθηκε και για την φρόνησή του αλλά και για το ανδρείο του φρόνημα και γι’ αυτό έχαιρε εκτιμήσεως στο κύκλο των στρατιωτικών.

Δυστυχώς όμως, τρεις αιώνες μετά την έλευση του Χριστού και ο παλαιός κόσμος ακόμη δεν ήθελε να δεχθεί το λυτρωτικό μήνυμα της Αναστάσεως, παραμένοντας αυτάρεσκα, εγωιστικά και αυτοκαταστροφικά προσκολλημένος στη φθορά και το σκοτάδι. Οι αυτοκράτορες της Ρώμης άρχισαν και πάλι «προς κέντρα λακτίζειν» (Πράξ. 26,14). Ο Διοκλητιανός και ο Μαξιμιανός διέταξαν διωγμό εναντίον των λογικών προβάτων του Χριστού, διωγμό ο οποίος κράτησε από το 303 έως το 311 μ.Χ. Έτσι, οι Ρωμαίοι στρατιώτες διατάχθηκαν να συλλαμβάνουν και να τυραννούν τους χριστιανούς προσπαθώντας να τους κάνουν να αλλαξοπιστήσουν. Αυτή ήταν και η πρώτη κρίσιμη στιγμή κατά την οποία ό Μηνάς κλήθηκε να πει «το μεγάλο ναι ή το μεγάλο όχι». Η πίστη του στον Χριστό νίκησε την κοσμική «σύνεση» και λογική.

Ο Άγιος δεν άντεξε, πέταξε στη γη την στρατιωτική του ζώνη απεκδυόμενος μ’ αυτόν τον τρόπο την ιδιότητα του στρατιώτη - διώκτη των χριστιανών, και διέφυγε στο παρακείμενο όρος. Εκεί ασκήτευε, προτιμώντας την συντροφιά των θηρίων της φύσης από την συντροφιά των αποθηριωμένων ειδωλολατρών. Εκεί, «εν ερημίαις πλανώμενος και όρεσι και σπηλαίοις και ταις οπαίς της γης» (Εβρ. 11,38), έζησε επί αρκετό διάστημα με νηστεία, αγρυπνία και προσευχή. Η ασκητική ζωή και η ησυχία εθέρμαναν την καρδιά του ανάβοντας τον θείο έρωτα και τον πόθο του μαρτυρίου.

Έτσι, σε ηλικία πενήντα περίπου ετών, μετά από θεία αποκάλυψη ότι είχε φτάσει η ώρα του μαρτυρίου, κατέβηκε στην πόλη, σε μέρα ειδωλολατρικού πανηγυριού και με παρρησία, εν μέσω των μαινομένων ειδωλολατρών, ομολόγησε τον Χριστό ως τον ένα και αληθινό Θεό, μυκτηρίζοντας τα κωφά και αναίσθητα είδωλα. Συνελήφθη και σύρθηκε δερόμενος μπροστά στον Πύρρο, τον διοικητή της πόλεως. Εκεί, μιλώντας με θάρρος, αποκάλυψε το όνομά του, την καταγωγή του, το στρατιωτικό του παρελθόν και, φυσικά, διεκήρυξε με τόλμη και αταλάντευτη επιμονή την πίστη του στον Χριστό. Οδηγήθηκε στη φυλακή και το πρωί της επομένης ημέρας, μετά το πέρας του ειδωλολατρικού πανηγυριού, τον παρουσίασαν και πάλι ενώπιον του ηγεμόνος ο οποίος τον κατηγόρησε ότι εξύβρισε τους θεούς και μάλιστα μπροστά του και ότι λιποτάκτησε από τον στρατό. Ο Άγιος αποδέχθηκε τις κατηγορίες χωρίς δισταγμό.

Ο Πύρρος, ευλαβούμενος στην αρχή την ηλικία και την ευκοσμία του, προσπάθησε με λόγια και υποσχέσεις αλλά και με απειλές στη συνέχεια, να τον αποσπάσει από την πίστη του Χριστού. Όταν οι προσπάθειές του προσέκρουσαν στην σταθερή άρνηση του Αγίου, διέταξε να τον υποβάλουν σε ανυπόφορα βασανιστήρια. Οι δήμιοι τον μαστίγωσαν τόσο πολύ ώστε άλλαξαν δύο και τρεις φορές οι μαστιγωτές του. Τον κρέμασαν και τον έγδερναν μέχρι που άρχισαν να φαίνονται τα εσωτερικά όργανα του Αγίου. Έπειτα, σαν να μην έφθαναν αυτά, έτριβαν το καταπληγωμένο του σώμα με τρίχινο ύφασμα και στο τέλος τον έσερναν γυμνό και κατακρεουργημένο πάνω σε μεταλλικά αγκάθια. Όλα τα υπέμενε με γενναιότητα και καρτεροψυχία ο Μάρτυς του Χριστού, εφαρμόζοντας το Ευαγγελικό «και μη φοβηθήτε από των αποκτεννόντων το σώμα, την δε ψυχήν μη δυναμένων αποκτείναι» (Ματθ. 10,28).

Μάλιστα, την ώρα του μαρτυρίου, κάποιοι παλιοί συστρατιώτες του τον προέτρεπαν να θυσιάσει στα είδωλα λέγοντας ότι ο Θεός του θα τον δικαιολογήσει βλέποντας τα βασανιστήρια στα οποία τον υπέβαλλαν. Ο Άγιος αρνήθηκε αποφασιστικά και τους απάντησε ότι προσφέρει θυσία ακόμη και τον εαυτό του στον Χριστό, ο οποίος τον ενδυναμώνει για να υπομένει τις πληγές.

Ο ηγεμόνας, θαυμάζοντας την ευστοχία και την σοφία των απαντήσεων του Μάρτυρα, τον ρώτησε απορημένος πώς είναι δυνατόν ένας τραχύς στρατιώτης σαν αυτόν να μπορεί να απαντά κατ’ αυτόν τον τρόπο. Και ο Άγιος, με τη φώτιση του Θεού, του αποκρίθηκε ότι αυτή την ικανότητα την χαρίζει στους μάρτυρές του ο Χριστός, όπως έχει υποσχεθεί στο Ευαγγέλιο: «όταν δε προσφέρωσιν υμάς επί τας συναγωγάς και τας αρχάς και τας εξουσίας, μη μεριμνάτε πώς ή τι απολογήσησθε ή τι είπητε. Το γαρ Άγιον Πνεύμα διδάξει υμάς εν αυτή τη ώρα ά δει ειπειν» (Λουκ. 12, 11-12).

Τότε, απελπισμένος ο τύραννος, διέταξε να τον αποκεφαλίσουν. Βαδίζοντας προς τον τόπο της εκτέλεσης ο Άγιος πρόλαβε να ζητήσει από κάποιους κρυπτοχριστιανούς να μεταφέρουν το λείψανό του στην Αίγυπτο.

Ο αποκεφαλισμός του έγινε την 11η Νοεμβρίου στις αρχές του 4ου αι. μ.Χ. και έτσι η ψυχή του πέταξε χαρούμενη προς τον Σωτήρα Χριστό τον οποίο τόσο επόθησε ο Άγιος και για τον οποίο θυσιάσθηκε. Οι δήμιοι άναψαν φωτιά για να κάψουν το σώμα του. Ό,τι κατάφεραν οι χριστιανοί να περισώσουν από την πυρά το μετέφεραν στην Αίγυπτο και το έθαψαν κοντά στην Μαρεώτιδα λίμνη, νοτιοδυτικά της Αλεξάνδρειας. Στο σημείο εκείνο σταμάτησε, κατά την παράδοση, η καμήλα που μετέφερε τα λείψανα αρνούμενη πεισματικά να προχωρήσει. Έτσι οι χριστιανοί κατάλαβαν ότι ήταν θέλημα Θεού να ενταφιασθούν εκεί τα λείψανα του Αγίου.

Η περιοχή του τάφου πολύ σύντομα εξελίχθηκε σε προσκυνηματικό - λατρευτικό κέντρο. Ο Μέγας Κωνσταντίνος, όταν ήταν Πατριάρχης Αλεξανδρείας ο Μέγας Αθανάσιος, ανήγειρε ναό πάνω στον τάφο του Αγίου. Σε λίγα χρόνια δημιουργήθηκε εκεί εκτεταμένο κτιριακό συγκρότημα το οποίο περιελάμβανε δύο ναούς, μοναστήρι, ξενώνες και άλλες εγκαταστάσεις.

28η Οκτωβρίου στην Ενορία Αγίου Νικολάου Marrickville Sydney










Το e-mail έφερε εθνική υπερηφάνεια από Marrickville τού Sydney και την Ενορία του Αγίου Νικολάου, όπου εφημερεύει ο Ζακύνθιος π. Νικόλαος Μποζίκης. Πλήθος Ελλήνων γιόρτασαν το "ΟΧΙ" τού Σαράντα, στις 28 Οκτωβρίου 2012, κατά την κυριακάτικη Ευχαριστιακή Σύναξή τους. Την ίδια ώρα, εδώ στη μητέρα πατρίδα, κυμαινόμαστε ανάμεσα στο Ναι και το Όχι τής Κρίσης μας, ενώ βρίσκεται σ' εξέλιξη μια νεότερη Κατοχή τού αγέρωχου τόπου μας... 


Η τέλεση της Λειτουργίας τού Αγίου Ιακώβου τού Αδελφοθέου στο Marrickville Sydney










Έκαναν βέβαια μερικές μέρες να φθάσουν από τότε που τραβήχτηκαν οι ανωτέρω φωτογραφίες, αλλά έρχονται από πολύ-πολύ μακριά: Από την Αυστραλία και μάλιστα από την Ενορία του Αγίου Νικολάου, στο Marrickville Sydney, όπου εφημερεύει ο αγαπητός και σεβαστός μας π. Νικόλαος Μποζίκης, από την Λιθακιά της Ζακύνθου. 

Το φωτορεπορτάζ, λοιπόν, προέρχεται από την τέλεση της παλαιοχριστιανικής Θείας Λειτουργίας τού Αγίου Ιακώβου τού Αδελφοθέου, στις 23 Οκτωβρίου 2012, στον ανωτέρω ναό, προεστώτος του θεοφ. Επισκόπου Απολλωνιάδος κ. Σεραφείμ και με την παρουσία πλήθους ευσεβούς λαού.

Τιμώντας την μνήμη του Αγίου Νεκταρίου στο Blantyre του Malawi












Χθες το πρωί, 9 Νοεμβρίου 2012, ημέρα τιμής και μνήμης του Αγίου Νεκταρίου ο Σεβ. Μητροπολίτης Ζάμπιας και Μαλάουι βρέθηκε στον εορτάζοντα Ναό τού Blantyre Μαλάουι, όπου οι εκεί Ορθόδοξοι (Έλληνες και εντόπιοι) πανηγύρισαν τον Άγιο Μητροπολίτη πρώην Πενταπόλεως. Από την Θεία Αρχιερατική Λειτουργία και την Λιτάνευση, που ακολούθησε, προέρχονται οι ανωτέρω φωτογραφίες.

Η Κάρα της Αγίας Παρασκευής στο Έσσεξ


Ανταπόκριση από Αγγλία: Πρωτοπρεσβύτερος Αναστάσιος Δ. Σαλαπάτας








Η τιμία Κάρα της Αγίας Οσιομάρτυρος Παρασκευής της Αθληφόρου είχε πρόσφατα μεταφερθεί για προσκύνημα στο Λονδίνο, από την Ι. Μονή  Πετράκη των Αθηνών, με αφορμή τα Εγκαίνια του Ι. Ναού Αγ. Παντελεήμονος και Αγ. Παρασκευής Harrow ΒΔ Λονδίνου.

Την περασμένη Δευτέρα, 5η Νοεμβρίου 2012, ομάδα προσκυνητών, με επικεφαλής τον Πανιερώτατο Μητροπολίτη Κιτίου κ. Χρυσόστομο, μεταφέραμε την τιμία Κάρα στην Ιερά Σταυροπηγιακή και Πατριαρχική Μονή Τιμίου Προδρόμου στο Έσσεξ, με σκοπό να την προσκυνήσουν οι μοναχοί, οι μοναχές και οι προσκυνητές της Μονής.

Ο Πανοσιολογιώτατος Ηγούμενος Αρχιμανδρίτης Κύριλλος, με ολόκληρη τη συνοδεία του, επεφύλαξε θερμή υποδοχή στην τιμία Κάρα και στους φέροντες αυτήν. Συγκεκριμένα, όλη η μοναστική Αδελφότητα του διπλού αυτού Μοναστηριού ανέμενε στην είσοδο της Μονής, και όταν οι ταξιδιώτες προσκυνητές συναντήθηκαν εκεί με την εν λόγω Αδελφότητα, οδηγήθηκαν όλοι στο Καθολικό της Μονής, όπου τελέσθηκε σύντομη Ακολουθία και ο Ηγούμενος προσφώνησε τον Πανιερώτατο και όλους τους συμμετέχοντες στο προσκύνημα. Κατόπιν αντιφώνησε ο Μητροπολίτης Κιτίου.

Στη συνέχεια όλοι κατευθύνθηκαν στην Κρύπτη της Μονής, όπου έχει ενταφιασθεί ο Κτήτωρ μακαριστός Αρχιμανδρίτης Σωφρόνιος. Εκεί ο Πανιερώτατος τέλεσε Τρισάγιο, προν τιμήν τού σπουδαίου αυτού ανδρός.

Κατόπιν όλοι φιλοξενήθηκαν στην τραπεζαρία της Μονής, όπου απόλαυσαν πολύ γευστικά φαγητά, ψάρι, σαλάτα, πατάτες, γλυκά και φρούτα, ενώ αδελφός της Μονής διάβαζε ιερά αναγνώσματα.

Ο καιρός ήταν εκείνη την ημέρα ηλιόλουστος κι έτσι, μετά το γεύμα, οι προσκυνητές είχαν την ευκαιρία να ξεναγηθούν στους χώρους της Μονής, να φωτογραφηθούν σε διάφορα χαρακτηριστικά σημεία και να απολαύσουν έναν ωραίο ελληνικό καφέ, πριν να αναχωρήσουν με πλούσια και ιερά συναισθήματα από το ιερό αυτό προσκύνημα, στο οποίο τους συνόδευε η τιμία Κάρα της Αγίας Παρασκευής.

Αξίζει να αναφερθεί ότι, όπως ανέφεραν οι μοναχοί, ποτέ στο παρελθόν δεν είχε μεταφερθεί στην Ιερά Μονή κανένα λείψανο Αγίου για προσκύνηση. Γι’ αυτό η συγκίνηση και η χαρά όλων ήταν πολύ μεγάλη.