e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Σάββατο 26 Μαρτίου 2016

Ο Μητροπολίτης Ζακύνθου κ. Διονύσιος Δ΄ εσπερίζοντας στην πανηγυρίζουσα τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά Μονή Εσφιγμένου

Ο Σεβ. Μητροπολίτης Ζακύνθου κ. Διονύσιος Δ΄ βρίσκεται στον Άθωνα, προσκεκλημένος του Γέροντος Βαρθολομαίου, Καθηγουμένου της περιώνυμης κανονικής Μονής Εσφιγμένου, ώστε να προστεί της πανηγύρεως του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, η μνήμη του οποίου τιμάται κατά την Β΄ Κυριακή των Νηστειών και ο οποίος διετέλεσε τρία χρόνια Ηγούμενος της Μονής. 







































-->

Αύριο (27.3.2016, 8.30 μ.μ.) το θεομητορικό «Αληθώς» | Πρόγραμμα Συναυλίας και συμμέτοχοι


Ως γνωστόν, το Κέντρο Λόγου Μπανάτου «Αληθώς», αφιερώνει την προτελευταία εκδήλωση του ε΄ κύκλου δράσεών του, στην Θεομήτορα, αύριο Κυριακή Β΄ των Νηστειών, 27 Μαρτίου 2016 και ώρα 8.30 το βράδυ, στον Ναό της Παναγούλας Μπανάτου.
Ομιλητής θα είναι ο ΣΤΑΜΑΤΙΟΣ ΖΟΥΛΑΣ, Εκπαιδευτικός και Μάστερ Θεολογίας, ο οποίος θα αναπτύξει το θέμα: «Η συμβολή της Παρθένου Μαρίας στο απολυτρωτικό έργο του Υιού Της».
Στη συνέχεια, το Εκκλησιαστικό Αναλόγιο «Θεόδωρος Κουρκουμέλης-Κοθρής», με Μαέστρο τον ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΜΑΡΙΝΟ, θα αποδώσει ύμνους από την εορτή του Ευαγγελισμού και άλλα θεομητορικά ψάλματα, κατά το βυζαντινό και ζακύνθιο μουσικό ύφος.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΥΝΑΥΛΙΑΣ
       ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΙ ΥΜΝΟΙ
  • Τη υπερμάχω Κοντάκιον, ήχος πλ. δ΄, Διασκευή: Αλέξανδρος Ψάχος
  • Βουλήν προαιώνιον Πρόλογος ήχος β΄
  • Απεστάλη εξ ουρανού Δοξαστικόν Ήχος πλ. β΄, Διασκευή: Π. Μαρίνος
  • Τω έκτω μηνί Ιδιόμελο ήχος α΄
  • Γαβριήλ εξ ουρανού ήχος δ’
  • Κανόνας Χαιρετισμών Διασκευή: Π. Μαρίνος
  • Το προσταχθέν προοίμιο, ήχος πλ. δ΄
  • Επί σοι χαίρει μεγαλυνάριο, ήχος πλ. δ΄, εναρμόνιση για 4φωνη χορωδία : Π. Μαρίνος

ΥΜΝΟΙ ΚΑΤΑ ΤΟ ΖΑΚΥΝΘΙΝΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΙΔΙΩΜΑ
  • Σήμερον της σωτηρίας απολυτίκιον, ήχος δ΄
  • Παρακλητικός κανόνας ήχος πλ. δ΄
  • Τη υπερμάχω Κοντάκιον, ήχος πλ. δ΄
  • Άξιόν εστί μεγαλυνάριο, ήχος γ΄
  • Δοξαστικό Αίνων Ευαγγελισμού ήχος β΄, παλαιό ζακυνθινό μέλος 19ου αιώνα.
  • Ο μέγας στρατηγός κάθισμα, ήχος α΄

Την ωραιότητα της παρθενίας σου κάθισμα, ήχος γ΄, Ι . Σακελλαρίδης

Χοράρχης : Παναγιώτης Μαρίνος
Καταγραφή – εναρμόνιση : Παναγιώτης Μαρίνος

Tenori I
Διονύσης Γιακουμέλος
Φώτης Κοργιανίτης
Διονύσης Κοργιανίτης
Νίκος Μυλωνάς
Ιωάννης Μαρούδας

Tenori II
Πρεσβύτερος Παναγιώτης Φωτεινόπουλος
Διονύσιος Ξένος
Βαγγέλης Παλαιοθόδωρος
Ανδρέας Σταμίρης
Παύλος Στράνης
Στάθης Λαγοπόδης
Παναγιώτης Γιακουμέλος
Σταύρος Χριστοδουλόπουλος

Baritoni
Νίκος Ζαχαρόπουλος
Σπύρος Σταμίρης
Διονύσιος Πυριόχος
Γεώργιος Σαλτόρος
Αντώνης Διαφιγγέλης

Bassi
Στάθης Μπετίνης
Μπάμπης Σούρμπης
Νίκος Σταμίρης
Νίκος Τσουκαλάς

Η Αγρυπνία του Πάσχα των Ρωμαιοκαθολικών από το Βατικανό [απευθείας μετάδοση]



Σταυρέ του Χριστού!



Προσευχή γραμμένη από τον Πάπα Φραγκίσκο, που εκφώνησε στο τέλος του Δρόμου του Σταυρού στο Κολοσσαίο της Ρώμης (Μ. Παρασκευή, 25/3/2016).

Σταυρέ του Χριστού, σύμβολο της θείας αγάπης και της ανθρώπινης αδικίας, εικόνα της υπέρτατης θυσίας από αγάπη και του ακραίου εγωισμού από ανοησία, όργανο θανάτου και οδός Ανάστασης, σημείο υπακοής κι έμβλημα προδοσίας, ικρίωμα της καταδίωξης και λάβαρο της νίκης. 

Σταυρέ του Χριστού, ακόμα σήμερα σε βλέπουμε να υψώνεσαι στις αδελφές μας και στους αδελφούς μας που δολοφονήθηκαν, κάηκαν ζωντανοί, τους έκοψαν το λαιμό ή αποκεφαλίστηκαν με βάρβαρα σπαθιά και με τη δειλή σιωπή μας. 

Σταυρέ του Χριστού, ακόμα σήμερα σε βλέπουμε στα πρόσωπα των παιδιών, των γυναικών και των ανθρώπων, εξουθενωμένων και κατατρομαγμένων που διαφεύγουν από τους πολέμους και από τη βία και συχνά δεν βρίσκουν παρά τον θάνατο και πολλούς Πιλάτους να νίπτουν τας χείρας. 

Σταυρέ του Χριστού, ακόμα σήμερα σε βλέπουμε στους διδασκάλους του γράμματος και όχι του πνεύματος, του θανάτου και όχι της ζωής, που αντί να διδάσκουν το έλεος και τη ζωή, απειλούν με τιμωρία και θάνατο και καταδικάζουν τον αθώο. 

Σταυρέ του Χριστού, ακόμα σήμερα σε βλέπουμε στους παραδόπιστους εκκλησιαστικούς λειτουργούς, που, αντί να απογυμνώνονται από τις μάταιες φιλοδοξίες τους, απογυμνώνουν τους αθώους από την αξιοπρέπειά τους. 

Σταυρέ του Χριστού, ακόμα σήμερα σε βλέπουμε στις πέτρινες καρδιές αυτών που κρίνουν άνετα τους άλλους, καρδιές έτοιμες να τους καταδικάσουν ως και τον λιθοβολισμό, χωρίς ποτέ να αντιληφθούν τα δικά τους αμαρτήματα και σφάλματα. 

Σταυρέ του Χριστού, σε βλέπουμε ακόμα σήμερα στους φονταμενταλισμούς και στην τρομοκρατία των οπαδών μιας κάποιας θρησκείας, που βεβηλώνουν το όνομα του Θεού και το χρησιμοποιούν για να δικαιολογήσουν τις δικές τους ανήκουστες βιαιότητες. 

Σταυρέ του Χριστού, σε βλέπουμε ακόμα σήμερα σε αυτούς που θέλουν να σε βγάλουν από τους δημόσιους χώρους και να σε αποκλείσουν από τη δημόσια ζωή, στο όνομα ενός κάποιου λαϊκίστικου παγανισμού ή ακόμα στο όνομα της ισότητας που εσύ ο ίδιος μάς δίδαξες. 

Σταυρέ του Χριστού, σε βλέπουμε ακόμα σήμερα στους ισχυρούς και στους εμπόρους όπλων, που τροφοδοτούν την κάμινο των πολέμων με το αθώο αίμα των αδελφών. 

Σταυρέ του Χριστού, σε βλέπουμε ακόμα σήμερα στους προδότες, που για τριάντα αργύρια παραδίδουν στον θάνατο οποιονδήποτε. 

Σταυρέ του Χριστού, σε βλέπουμε ακόμα σήμερα στους κλέφτες και στους διεφθαρμένους, που, αντί να προστατεύουν το κοινό αγαθό και την ηθική, πουλιούνται στο άθλιο εμπόριο της ανηθικότητας. 

Σταυρέ του Χριστού, σε βλέπουμε ακόμα σήμερα στους ανόητους που χτίζουν αποθήκες για να φυλάξουν θησαυρούς που χάνονται, αφήνοντας τον Λάζαρο να πεθαίνει από πείνα στις πόρτες τους. 

Σταυρέ του Χριστού, σε βλέπουμε ακόμα σήμερα στους καταστροφείς του “κοινού σπιτιού” μας, που με εγωισμό κατεδαφίζουν το μέλλον των επόμενων γενεών. 

Σταυρέ του Χριστού, σε βλέπουμε ακόμα σήμερα στους ηλικιωμένους που εγκαταλείφθηκαν από τους συγγενείς τους, στους ανάπηρους και στα υποσιτισμένα παιδιά, που παραπετάχτηκαν από την εγωιστική και υποκριτική κοινωνία μας. 

Σταυρέ του Χριστού, σε βλέπουμε ακόμα σήμερα στη Μεσόγειό μας και στο Αιγαίο Πέλαγος, που έγιναν ένα αχόρταγο κοιμητήριο, εικόνα της αναίσθητης και ναρκωμένης συνείδησής μας. 

Σταυρέ του Χριστού, εικόνα της απέραντης αγάπης και οδός της Ανάστασης, σε βλέπουμε ακόμα σήμερα στους καλούς και δίκαιους ανθρώπους, που κάνουν το καλό χωρίς να επιδιώκουν χειροκροτήματα ή τον θαυμασμό των άλλων. 

Σταυρέ του Χριστού, σε βλέπουμε ακόμα σήμερα στους πιστούς και ταπεινούς εκκλησιαστικούς λειτουργούς, που φωτίζουν το σκοτάδι της ζωής μας, σαν λαμπάδες που αναλίσκονται δωρεάν για να φωτίσουν τη ζωή των άλλων. 

Σταυρέ του Χριστού, σε βλέπουμε ακόμα σήμερα στα πρόσωπα των μοναχών και των μοναζουσών – τους Καλούς Σαμαρείτες – που εγκαταλείπουν τα πάντα για να επιδέσουν, μέσα σε ευαγγελική σιωπή, τις πληγές της φτώχειας και της αδικίας. 

Σταυρέ του Χριστού, σε βλέπουμε ακόμα σήμερα στους ελεήμονες, που βρίσκουν στην ευσπλαχνία τη μέγιστη έκφραση της δικαιοσύνης και της πίστης. 

Σταυρέ του Χριστού, σε βλέπουμε ακόμα σήμερα στους απλούς ανθρώπους, που βιώνουν με χαρά την πίστη τους μέσα στην καθημερινότητά τους κι εφαρμόζουν με υιική υπακοή τις εντολές σου. 

Σταυρέ του Χριστού, σε βλέπουμε ακόμα σήμερα στους μετανοημένους, που από τα βάθη της αθλιότητας των αμαρτιών τους μπορούν να φωνάξουν: Κύριε, ενθυμήσου με στη Βασιλεία σου! 

Σταυρέ του Χριστού, σε βλέπουμε ακόμα σήμερα στους μακαρίους και στους αγίους, που ξέρουν να διασχίζουν το σκοτάδι της νύχτας της πίστης, χωρίς να χάσουν την εμπιστοσύνη σε σένα και χωρίς την αξίωση να κατανοήσουν τη μυστηριώδη σιωπή σου. 

Σταυρέ του Χριστού, σε βλέπουμε ακόμα σήμερα στις οικογένειες που ζουν με πιστότητα και γονιμότητα την κλήση στο γάμο τους. 

Σταυρέ του Χριστού, σε βλέπουμε ακόμα σήμερα στους εθελοντές, που συνδράμουν γενναιόδωρα όσους έχουν ανάγκη κι όσους χτυπήθηκαν από τη ζωή. 

Σταυρέ του Χριστού, σε βλέπουμε ακόμα σήμερα στους καταδιωκόμενους εξαιτίας της πίστης τους, που μέσα στα βάσανα συνεχίζουν να δίνουν αυθεντική μαρτυρία για τον Ιησού και το Ευαγγέλιο. 

Σταυρέ του Χριστού, σε βλέπουμε ακόμα σήμερα στους ονειροπόλους, που ζουν με καρδιά παιδιών και που εργάζονται κάθε μέρα για να κάνουν τον κόσμο ένα μέρος καλύτερο, πιο ανθρώπινο και πιο δίκαιο. Σε σένα, Τίμιε Σταυρέ, βλέπουμε τον Θεό που αγαπάει ως το τέλος, και βλέπουμε το μίσος που καταδυναστεύει και τυφλώνει τις καρδιές και τη λογική εκείνων που προτιμούν το σκοτάδι από το φως. 

Σταυρέ του Χριστού, Κιβωτέ του Νώε, που έσωσες την ανθρωπότητα από τον κατακλυσμό της αμαρτίας, σώσε μας από το κακό και από τον Πονηρό! Θρόνε του Δαβίδ και σφραγίδα της θείας και αιώνιας Διαθήκης, αφύπνισέ μας από τα θέλγητρα της ματαιότητας! Κραυγή αγάπης, υποκίνησε μέσα μας τον πόθο για τον Θεό, για το αγαθό και για το φως. Σταυρέ του Χριστού, δίδαξέ μας πως η αυγή του ήλιου είναι πιο ισχυρή από το σκοτάδι της νύχτας. 

Σταυρέ του Χριστού, δίδαξέ μας πώς η επιφανειακή νίκη του κακού εκμηδενίζεται μπροστά στον κενό τάφο και μπροστά στη βεβαιότητα της Ανάστασης και της αγάπης του Θεού, την οποία τίποτα δεν μπορεί να συντρίψει ή να αμαυρώσει ή να εξασθενίσει. 
Αμήν! 

Πάπας Φραγκίσκος 

40νθήμερο Μνημόσυνο Γαβριήλ Μεταλλίδου και Βασιλείου Θ. Σταυρίδου εν Φαναρίω

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ
Ἐκκλησιαστικαί εἰδήσεις

Α. Θ. Παναγιότης Πατριάρχης, τό Σάββατον, 26ην Μαρτίου, ἐκκλησιάσθη ἀπό τοῦ Ἱ. Βήματος τοῦ Π. Πατριαρχικοῦ Ναοῦ κατά τήν Θείαν Λειτουργίαν, ἱερουργοῦντος τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Πριγκηποννήσων κ. Ἰακώβου, καθ᾿ ἥν ἐτελέσθη τό τεσσαρακονθήμερον Μνημόσυνον ὑπέρ ἀναπαύσεως τῶν ψυχῶν τῶν ἀειμνήστων πρῴην Μ. Ἐκκλησιάρχου Γαβριήλ Μεταλλίδου καί Βασιλείου Θ. Σταυρίδου, Ἄρχοντος Διδασκάλου τοῦ Εὐαγγελίου, Καθηγητοῦ ἐν τῇ Ἱ. Θεολογικῇ Σχολῇ Χάλκης.
Παρέστησαν ὡσαύτως συμπροσευχόμενοι οἱ Σεβ. Μητροπολῖται Γέρων Νικαίας κ. Κωνσταντῖνος, Γέρων Δέρκων κ. Ἀπόστολος, Μυριοφύτου καί Περιστάσεως κ. Εἰρηναῖος, Μύρων κ. Χρυσόστομος, Καλλιουπόλεως καί Μαδύτου κ. Στέφανος, Προύσης κ. Ἐλπιδοφόρος, Κυδωνιῶν κ. Ἀθηναγόρας καί Σηλυβρίας κ. Μάξιμος καί ὁ Θεοφιλ. Ἐπίσκοπος Ἁλικαρνασσοῦ κ. Ἀδριανός.
Ἐπηκολούθησεν ἐπιμνημόσυνος δεξίωσις ἐν τῇ Αἰθούσῃ τοῦ Θρόνου καθ᾿ἥν ὁ Παναγιώτατος ἀνεφέρθη εἰς τήν προσφοράν τῶν ὡς ἄνω πρός τήν Ἐκκλησίαν καί τήν Ὁμογένειαν.    

Κάθε καλοπροαίρετος άνθρωπος αναγνωρίζει και σέβεται την θεία Χάρη

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
της Κυριακής Β΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ
27ης Μαρτίου 2016
(Ματθ. β΄ 1-12)

Γράφει ο π. Αναστάσιος Στεργιώτης


Πόσοι άνθρωποι καθημερινά βασανίζονται μόνοι, άρρωστοι και αβοήθητοι, χωρίς να βρεθεί ένα χριστιανικό, σπλαχνικό χέρι να τους κρατήσει και να τους βοηθήσει στην δύσκολη στιγμή… Η κραυγή αγωνίας τους πέφτει στο κενό και μάταια αναζητούν μια σπλαχνική ψυχή που θα τους συμπονέσει.
Μια τέτοια περίπτωση ήταν και ο παραλυτικός του Ευαγγελίου. Βασανιζόταν χρόνια από τα ψυχικά και σωματικά πάθη του, από την μοναξιά και την αναπηρία του. Είχε ακούσει για τον Χριστό και ήθελε εναγωνίως να τον πλησιάσει, αλλά παράλληλα δίσταζε, επειδή θεωρούσε τον εαυτό του ανάξιο της θείας Χάριτος και βοηθό δεν είδε να τον πάει σ’ Αυτόν. Όμως η Χάρις του Θεού ευδόκησε και στάθηκε τελικά τυχερός!
Αυτό μας διδάσκει ότι ουδείς πρέπει να απελπίζεται, όσο βυθισμένος και να είναι στην απόγνωση. Τέσσερις ευσεβείς και σπλαχνικοί άνθρωποι αποφάσισαν να τον βοηθήσουν και να τον μεταφέρουν κοντά στον Χριστό, και -ω του θαύματος-, κατανικούν όλα τα εμπόδια και με δυναμισμό και επινοητικότητα συλλαμβάνουν και εκτελούν ένα τολμηρό σχέδιο.
Βγάζουν τα κεραμίδια της στέγης του οικήματος, στο οποίο δίδασκε ο Ιησούς εν μέσω τεραστίου πλήθους -που δεν επέτρεπε την κανονική πρόσβαση σ’ Αυτόν- και κατεβάζουν το κρεβάτι του παραλυτικού από την σκεπή με σκοινιά ενώπιον του Ιησού στο εσωτερικό του σπιτιού.
Ο δε Ιησούς, βλέποντας την πίστη τους, είπε με στοργή στον παραλυτικό: «παιδί μου, σου συγχωρούνται όλες οι αμαρτίες σου». Έτσι, συγχωρώντας τις αμαρτίες του ανθρώπου αυτού, εξουδετερώνει την αιτία και του σωματικού πόνου, και της σωματικής αναπηρίας, ως Υιός του Θεού και Σωτήρ του κόσμου. Τότε βλέποντας αυτό θορυβημένοι οι ασεβείς Φαρισαίοι, έψεξαν τον Ιησού, αμφισβητώντας την δικαιοδοσία του να συγχωρεί αμαρτίες. Τότε, αποστομώνοντάς τους ο Ιησούς, διέταξε τον άρρωστο να σηκωθεί, να φορτωθεί την κλίνη του και να μεταβεί στο σπίτι του. Ήθελε με αυτόν τον τρόπο να δείξει την πλήρη αποκατάσταση της ρώμης και της ψυχοσωματικής υγείας του ανθρώπου.
Κάθε καλοπροαίρετος άνθρωπος αναγνωρίζει και σέβεται την θεία Χάρη. Μόνον αυτοί που έχουν εσωτερική κακία και ψυχική πώρωση (όπως οι Φαρισαίοι) εμμένουν στο σκοτάδι και την αμετανοησία τους. Οφείλουμε, λοιπόν, να μην τους μιμηθούμε, αλλά, πιστεύοντας στον Σωτήρα Χριστό και Λυτρωτή, να επιδοθούμε σε έργα φιλανθρωπίας και αγάπης, όπως έπραξαν οι Άγιοι της Εκκλησίας και ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, τον οποίον σήμερα λαμπρά τιμάμε. Γένοιτο!