e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Σάββατο 20 Μαΐου 2017

Δεν αντέχω άλλο! Αλήθεια ή ψέμα;

-Προβλήματα από παντού, το ένα διαδέχεται το άλλο.
-Η κατάσταση είναι ανυπόφορη!
-Δεν με καταλαβαίνει κανείς!
-Κάθε προσπάθεια που κάνω πέφτει στο κενό!
-Παντού αδιέξοδα! -Φως δεν φαίνεται στον ορίζοντα!
-Το πρόβλημά μου όχι μόνο δεν λύνεται, αλλά διογκώνεται και αυξάνει!
-Η κατάσταση είναι απελπιστική!
-Μαύρα σύννεφα έχουν καλύψει την ζωή μου και δεν μ' αφήνουν να χαρώ ποτέ!
-Πόσο υπομονή να κάνω;
-Δεν αντέχω άλλο!
     ...
    Αυτές είναι εκφράσεις που χρησιμοποιούμε όλοι στην καθημερινότητά μας, φανερώνοντας τις αντικειμενικές δυσκολίες που περνάμε, αλλά και τον τρόπο που τις αντιμετωπίζουμε.
     Κανείς δεν αντιλέγει ότι υπάρχουν δυσκολίες και ότι η εποχή μας είναι πολύ δύσκολη. Όμως, η δυσκολία έχει αυξηθεί, γιατί βρεθήκαμε απροετοίμαστοι να αντιμετωπίσουμε τέτοιες καταστάσεις.
     Οφείλουμε όλοι κάποια στιγμή να παραδεχθούμε την αλήθεια, χωρίς να κρύβουμε τα μάτια μας σαν παιδάκια, πιστεύοντας ότι δεν μας βλέπουν:
     -Μεγαλώνουμε πιστεύοντας ότι ποτέ δεν κάνουμε λάθος, αλλά ότι πάντα κάνει λάθος ο άλλος.
     -Μεγαλώνουμε με ατομισμό, χωρίς να νιώθουμε ότι είμαστε μέρος του συνόλου.
    -Μεγαλώνουμε αποφεύγοντας τον κόπο και δειλιάζοντας μπροστά στον πόνο.
     -Μεγαλώνουμε χωρίς να μαθαίνουμε τι σημαίνει αγάπη και τι θυσία, αξίες που μένουν άγνωστες στην ζωή μας.
     Η πραγματικότητα είναι πως μεγαλώνουμε με λάθος τρόπο, με έναν ψεύτικο τρόπο. Φτιάχνουμε, επομένως, την ζωή μας και τον κόσμο μας με έναν λαθεμένο τρόπο, δίχως εμπειρίες, με όλα να περιστρέφονται γύρω από τον εγωισμό μας, τελείως αποξενωμένοι από τον πλησίον.
     Μονίμως διαμαρτύρομαι, χωρίς να κάνω υπομονή, μονίμως λέω «πόση ακόμη υπομονή να κάνω;». Η μόνιμη διαμαρτυρία μετατρέπεται σε γκρίνια, πράγμα που συντηρεί το πρόβλημά μου, έτσι δεν μπορώ να δώσω λύση!
     Αν δεν πονέσω, αν δεν κοπιάσω, αν δεν κάνω λάθος, πώς θα μπορέσω να μάθω τι είναι ο πόνος, ο κόπος και το λάθος;! Τα βιβλία ερμηνεύουν απλά και «στεγνά» αυτά τα πράγματα, ενώ η αληθινή ζωή μάς τα διδάσκει βιωματικά, μας χαρίζει εμπειρία. Η εμπειρία δεν διδάσκεται, μόνο αποκτιέται, ενώ καθένας μας διδάσκει με την εμπειρία του!
     Χωρίς εμπειρίες πώς μπορεί ο σημερινός άνθρωπος να αντέξει τα καθημερινά του προβλήματα; Η εμπειρία της δυσκολίας σημαίνει ότι ήρθε μια δυσκολία και την ξεπεράσαμε, δηλαδή η ίδια η εμπειρία σηματοδοτεί και το τέλος της δυσκολίας ή του προβλήματος. Επομένως, η εμπειρία πρέπει να μας γεμίζει με υπομονή και να διώχνει την απελπισία, αφού γνωρίζουμε από την εμπειρία μας ότι κάποια στιγμή θα υπάρξει και τέλος στην δυσκολία μας.
     Όταν μπορώ να ξεπεράσω τον εαυτό μου και να νιώσω ότι είμαι μέρος του συνόλου, τότε η εμπειρία που έχω αποκτήσει θα με βοηθήσει να συμπαρασταθώ και στην δυσκολία του αδελφού μου, αλλά και θα αφήσω και τον αδελφό μου να συμπαρασταθεί στην δική μου δυσκολία.
     Όταν πονέσω μπορώ να νιώσω τον πόνο του άλλου. Όταν μοιράζομαι τον πόνο, αυτός μειώνεται! Αντιθέτως, όταν μοιράζομαι την χαρά, αυτή αυξάνεται!
     Η λύση στα προβλήματά μου, συνεπώς, είναι να καταφέρω να μετατρέψω το «εγώ» σε «εμείς»! Αν νικήσω τον εγωισμό μου, ο οποίος με εγκλωβίζει σε αδιέξοδα και με αποξενώνει από τους αδελφούς μου, τότε δεν θα ξαναπώ «δεν αντέχω άλλο»! Έτσι δημιουργείται κοινωνία αγάπης, που αλληλοσυμπληρώνει τα κενά και αλληλοδιορθώνει τα λάθη των μελών της, γιατί σκοπός της ζωής μας είναι να προχωρούμε όλοι μαζί, «αλλήλων τα βάρη βαστάζοντες»!
     Η υπόσχεση του Χριστού κατά την Ανάληψή Του «θα είμαι μαζί σας» μαρτυρεί την ενότητα και την αγάπη όλων των ανθρώπων στην κοινή πορεία τους μαζί Του! Πόση ασφάλεια μπορεί να νιώθει κανείς και πόση δύναμη αποκτά όταν ξέρει ότι στην πορεία της ζωής του δεν είναι μόνος του, και πόση βεβαιότητα νιώθει, όταν γνωρίζει από το αδιάψευστο στόμα του Χριστού, που λέει «όπου είναι δύο ή τρεις μαζεμένοι στο δικό μου όνομα εκεί θα είμαι κι Εγώ»!
     +Αρχιμ. Βαρθολομαίος   
     Καθηγούμενος Ιεράς Μονής Εσφιγμένου Αγίου Όρους

Μαγιάτικη γιορτή στα Αντικύθηρα




















































Η αληθινή ουσία της Ορθοδοξίας έγκειται στην ταπεινότητα. Οι Ορθόδοξοι Ναοί αποσκοπούν στην ένωση του ανθρώπου με το Θεό μέσα από την απλότητα και την ταπεινότητα, σε αντίθεση με τους μεγάλους καθεδρικούς ναούς της Δύσης που προβάλουν το δέος των ουρανών σε αντιπαραβολή με τη μικρότητα των επιγείων. Πρόκειται για μια ουσιαστική διαφορά θεώρησης στον τρόπο προσέγγισης των πιστών ανάμεσα στη Δύση και την Ανατολή. Αυτή την ταπεινότητα και απλότητα μπορεί κανείς να ζήσει ιδιαίτερα στα χιλιάδες εκκλησάκια της ελληνικής επαρχίας, των νησιών και των χωριών μας, στους μικρούς ταπεινούς Ναούς που η ευσέβεια των προγόνων μας έχτισε, ανακαίνισε, ευλόγησε και εμείς έχουμε χρέος να συντηρήσουμε και να διαφυλάξουμε.

Σε ένα τέτοιο ταπεινό ξωκλήσι, στον Άγιο Νικόλαο στο ακριτικό –αλλά παγκοσμίως γνωστό λόγω του αρχαίου Ναυαγίου και του Μηχανισμού– νησί των Αντικυθήρων, εορτάστηκε απλά και ταπεινά η ετήσια μνήμη της Παρόδου του Ιερού Λειψάνου του Αγίου των Θαλασσών, που όταν μεταφερόταν από την Ανατολή στη Δύση, από τις θάλασσες αυτές σίγουρα θα πέρασε.

Μέσα στο κλίμα της Αναστάσιμης Χαράς, ο μικρός Ναός πανηγύρισε με Θεία Λειτουργία που τέλεσε κατά μόνας ο Σεβ. Μητροπολίτης Κυθήρων και Αντικυθήρων κ. Σεραφείμ, ο κληρικός που υπηρέτησε τον Άγιο Νικόλαο 32 χρόνια ως εφημέριος της ιστορικής ιεράς του Μονής στις Σπέτσες, μέχρι της εις επίσκοπον εκλογήν του το 2005. Οι λιγοστοί μόνιμοι κάτοικοι του όμορφου νησιού λειτουργήθηκαν και έλαβαν την ευλογία του Αγίου Νικολάου. Μετά τη Θεία Λειτουργία ακολούθησε εόρτια τράπεζα στην αυλή του Ναού, απλά, λιτά και ταπεινά όλοι σαν μία οικογένεια γεύτηκαν και τη βιολογική τροφή, αφού είχε προηγηθεί η πνευματική. Τα κεράσματα προσέφεραν ο Πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας κ. Ανδρέας Χαρχαλάκης μαζί με τους κατοίκους.

Στη συνέχεια ο Σεβασμιώτατος τέλεσε Αγιασμό στο εργοτάξιο του υπό αποκατάσταση ΧΑΔΑ (χώρου εναπόθεσης απορριμμάτων) των Αντικυθήρων, ένα μεγάλο αναπτυξιακό έργο, που χρηματοδοτείται από την Περιφέρεια Αττικής. 

Το απόγευμα τέλεσε τον Πανηγυρικό Εσπερινό στον εορτάζοντα Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Αντικυθήρων και ανεχώρησε με σκάφος του Λιμενικού Σώματος για τα Κύθηρα.

Το Χρονικό του μεταπασχαλινού ταξιδιού Βαρθολομαίου στη γενέτειρα Ίμβρο

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ



Μεταπασχαλινήν προσκυνηματικήν ἐπίσκεψιν ἐπραγματοποίησεν ἡ Α. Θ.  Παναγιότης, ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαῖος εἰς τήν γενέτειραν Αὐτοῦ Ἴμβρον ἐξ ἀφορμῆς τῶν θυρανοιξίων τοῦ Ἱ. Ναοῦ τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν τοῦ ποτε Κουτλουμουσιανοῦ Μετοχίου καί τῶν ἐγκαινίων τῶν νέων ἀθλητικῶν ἐγκαταστάσεων τοῦ Γυμνασίου-Λυκείου τῆς νήσου.
Τήν πρωΐαν τῆς Δευτέρας, 15ης τρ.μ., ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Πατριάρχης, συνοδευόμενος ὑπό τοῦ Θεοφιλ. Ἐπισκόπου Χριστουπόλεως κ. Μακαρίου, τοῦ Ἱερολ. Διακόνου τῆς Σειρᾶς κ. Γρηγορίου Φραγκάκη καί τοῦ Ἐντιμ. κ. Νικολάου Μαγγίνα, Δημοσιογράφου-Φωτογράφου, ἀνεχώρησε διά τό ὀλιγοήμερον προσκύνημα. Εἰς τόν λιμένα τοῦ Ἁγίου Κηρύκου τόν ὑψηλόν γόνον τῆς νήσου ἀνέμενον μέ ἐκδηλώσεις σεβασμοῦ καί ἀγάπης ὁ Σεβ. Ποιμενάρχης, Μητροπολίτης Ἴμβρου καί Τενέδου κ. Κύριλλος, οἱ Διευθυνταί τῶν Δημοτικοῦ καί Γυμνασίου-Λυκείου, κοινοτικοί παράγοντες ὡς καί σύμπας ὁ ἱερός κλῆρος καί πλῆθος εὐσεβοῦς λαοῦ.
Ἐκ τοῦ λιμένος ὁ Πατριάρχης μετέβη εἰς τήν πρωτεύουσαν Παναγίαν, ὅπου προσεκύνησεν εἰς τόν Μητροπολιτικόν Ναόν Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου καί κατόπιν ἐπεσκέφθη εἰς τό παρακείμενον Μητροπολιτικόν Μέγαρον τόν Σεβ. Ποιμενάρχην. Ἀκολούθως ἀνῆλθεν εἰς τό ἰδιαίτερον Αὐτοῦ χωρίον, τῶν Ἁγίων Θεοδώρων, ἔνθα καί κατέλυσεν ἐν τῷ πατρικῷ Αὐτοῦ οἴκῳ.
Τήν ἑπομένην, Τρίτην, 16ην τρ.μ., ἡ Α.Θ. Παναγιότης ἐπεσκέφθη τόν Ἔπαρχον Ἐντιμ. κ. Muhittin Gürel καί τόν Δήμαρχον Ἐντιμ. κ. Ünal Çetin καί εἶτα ηὐλόγησε τό ὑπό τοῦ οἰκείου Μητροπολίτου παρατεθέν γεῦμα, τῇ συμμετοχῇ πλείστων προσκεκλημένων, καί κατόπιν ἐτέλεσε τήν Ἀκολουθίαν τοῦ ἁγιασμοῦ εἰς τάς νέας ἀθλητικάς ἐγκαταστάσεις τοῦ Γυμνασίου-Λυκείου ἐν Ἀγριδίοις, εὐλογήσας τό ὑπό τοῦ Ἐλλογιμ. κ. Ἰωακείμ Καμπουροπούλου, Διευθυντοῦ, καί τῶν μετ' αὐτοῦ Καθηγητῶν ἐπιτελούμενον ἔργον, συναναστραφείς ἐν χαρᾷ τούς νέους μαθητάς οἱ ὁποῖοι ἐπαρουσίασαν πρός τιμήν Του μουσικοχορευτικόν πρόγραμμα.
Ἐν συνεχείᾳ, ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης παρέστη εἰς τά ὑπό τοῦ Θεοφιλ. Ἐπισκόπου Χριστουπόλεως κ. Μακαρίου τελεσθέντα θυρανοίξια τοῦ πρότριτα ἐκ βάθρων ἀνακαινισθέντος Ἱεροῦ Μετοχιακοῦ Ναοῦ τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν, ἐν Γλυκεῖ, ἔνθα καί τό πρῶτον ἑλληνικόν Σχολεῖον τῆς νήσου συσταθέν ὑπό τοῦ ὁσιακῆς βιοτῆς εὐσεβοῦς καί φιλοπροόδου τέκνου τῆς Ἴμβρου Ἱερομονάχου Βαρθολομαίου τοῦ Κουτλουμουσιανοῦ καί τοῦ αὐταδέλφου του Κυρίλλου, μονασάντων ἐν αὐτῷ κατά διαστήματα.
Ἀκολούθως ὁ Παναγιώτατος ἐχοροστάτησεν εἰς τόν Μ. Ἑσπερινόν, ἐν τῷ τέλει τοῦ ὁποίου ἐχειροθέτησεν εἰς τό ὀφφίκιον τοῦ Ἄρχοντος Πρωτονοταρίου τόν ἀνοικοδομήσαντα τόν ἐρειπωθέντα Μετοχιακόν τοῦτον Ναόν Ἐντιμολ. κ. Ἀθανάσιον Κωνσταντόπουλον, Ἐπιχειρηματίαν ἐν Ἑλλάδι.
Προσφωνήσας μετά ταῦτα τόν Πατριάρχην ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Ἴμβρου καί Τενέδου κ. Κύριλλος, ἀπένειμεν Αὐτῷ τιμητικήν πλακέταν ἀνακηρύξεώς Του εἰς Μέγαν Εὐεργέτην τῆς Ἱερᾶς αὐτοῦ Μητροπόλεως διά τά ὅσα φανερά καί ἀφανῆ εἰργάσθη καί ἐργάζεται ἀόκνως διά τήν παμφιλτάτην Αὐτῷ γενέτειραν νῆσον Ἴμβρον.
Εἰς τήν λίαν τιμητικήν ταύτην διάκρισιν ἀλλά καί εἰς τούς ἐγκαρδίους λόγους τοῦ νέου Ἄρχοντος ὀφφικιαλίου ἀπήντησε καταλλήλως ὁ Πατριάρχης, ἐκφράσας ἅπαξ ἔτι τά πατρικά συναισθήματα Αὐτοῦ διά τήν πνευματικήν ἀνάπτυξιν τῆς Ρωμηοσύνης τῆς Ἴμβρου. Ἐπί δέ Πατριαρχικῇ προτροπῇ, ὡμίλησεν ὁ Ἐλλογιμ. κ. Γεώργιος Ξεινός, ἰατρός καί λογοτέχνης, διά τήν προσωπικότητα τοῦ μακαρίᾳ τῇ λήξει γενομένου Ἱερομ. Βαρθολομαίου Κουτλουμουσιανοῦ, μέ τήν βιογραφίαν τοῦ ὁποίου ἐπί σειράν ἐτῶν ἀσχολεῖται οὗτος.
Τήν πρωΐαν τῆς Τετάρτης, 17ης τρ.μ., ὁ Παναγιώτατος Οἰκουμενικός Πατριάρχης, παρέστη καί ὡμίλησεν εἰς τά ἐπίσημα ἐγκαίνια τῶν νέων ἀθλητικῶν ἐγκαταστάσεων τοῦ Γυμνασίου-Λυκείου τῶν Ἀγριδίων, αἱ ὁποῖαι κατεσκευάσθησαν δαπάναις καί εὐγενεῖ χορηγίᾳ τῆς ἐν Τουρκίᾳ ἑταιρείας κινητῆς τηλεφωνίας "Turkcell". Εἰς τά ὡς ἄνω ἐπίσημα ἐγκαίνια παρέστησαν καί ὡμίλησαν ὡσαύτως ὁ Ἔπαρχος τῆς νήσου, ὁ Δήμαρχος, ὁ Γενικός Διευθυντής τῆς ἑταιρείας "Turkcell" Kaan Terzioğlu, ὁ Πρόεδρος τοῦ Ἐκπαιδευτικοῦ καί Πολιτιστικοῦ Συνδέσμου Ἴμβρου Ἐντιμολ. Ἄρχων Μ. Χαρτοφύλαξ κ. Παντελεήμων Βίγκας, ὁ καί πολλά κοπιάσας διά σύνολον τό ἐμπνευσμένον ἔργον τῆς ἀναστάσεως τῆς Παιδείας ἐν τῇ νήσῳ, καί ὁ Λυκειάρχης Ἐλλογιμ. κ. Ἰωακείμ Καμπουρόπουλος. Εἰς τό τέλος οἱ μαθηταί ἐπαρουσίασαν πρόγραμμα μέ παραδοσιακά ᾂσματα.
Τήν πρωΐαν τῆς Πέμπτης, 18ης τρ.μ., ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαῖος ἐπεσκέφθη τό Δημοτικόν Σχολεῖον τῆς νήσου, ἐν Ἁγίοις Θεοδώροις, καί ἐχάρη μέ τήν δυναμικήν παρουσίαν τῶν σημερινῶν μαθητῶν, καθημένων εἰς τά ἴδια, ὡς καί Αὐτός, θρανία. Τό ἑσπέρας παρηκολούθησε καί ὡμίλησε κατά τήν ὑπό τῆς διεθνοῦς φήμης σολίστ Μουσικολ. κ. Σόνιας Θεοδωρίδου, ἐν συνεργασίᾳ μετά τοῦ Μουσικοῦ Σχολείου Καβάλας, πραγματοποιηθεῖσαν, πρός τιμήν Αὐτοῦ, συναυλίαν, ἐν Ἁγίοις Θεοδώροις, ὑπό τόν τίτλον "Καλησπερίζοντας τόν κύριο Μάνο στήν Ἴμβρο". Κατ' αὐτήν παρέστησαν ὁ Σεβ. Ποιμενάρχης κ. Κύριλλος, ὁ Ἔπαρχος τῆς νήσου, ἡ Εἰσαγγελεύς καί ἡ Δικαστής τῆς Ἴμβρου, ἡ Δήμαρχος Καβάλας Εὐγεν. κ. Δήμητρα Τσανάκα μετά συνεργατῶν αὐτῆς καί πλῆθος ἐπισκεπτῶν ἐξ Ἑλλάδος.
Τέλος, τήν Παρασκευήν, 19ην τρ.μ., ἡ Α.Θ. Παναγιότης μετά τῶν συνοδῶν Αὐτῆς ἐπέστρεψεν εἰς τήν Πόλιν. Οὕτως, ἐν μέσῳ τῆς ἐαρινῆς καί πασχαλίου περιόδου, ὅτε "καινή κτίσις χορεύει", ὁ Πατριάρχης ἔσχε τήν εὐκαιρίαν νά ἐπιστρέψῃ δι' ὀλίγον εἰς τήν ἐρατεινήν Αὐτοῦ γενέτειραν, νά περιηγηθῇ εἰς τά γραφικά αὐτῆς χωρία, νά κοινωνήσῃ πρόσωπον πρός πρόσωπον μετά τῶν δοκιμασθέντων εἰς τό πρόσφατον παρελθόν συμπατριωτῶν Αὐτοῦ, νά ἀνταλλάξῃ μετ' αὐτῶν τόν ἀναστάσιμον χαιρετισμόν καί νά ἀναστήσῃ, ὡς πάντοτε, τό φρόνημα ὅτι διά τό Θέλημα τοῦ Κυρίου ἡ ἐλπίς ἀεί ζῇ καί ὅτι ἡ πίστις εἰς ἕν αἰσιοδοξότερον πνευματικῶς μέλλον γίνεται βεβαιότης.


Ο φθόνος είναι το πιο άρρωστο και αδικαιολόγητο συναίσθημα

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
της Κυριακής του Τυφλού 
 21 Μαΐου 2017
(Ιωαν. θ΄ 1- 38 )

Γράφει ο π. Αναστάσιος Στεργιώτης

Χριστός Ανέστη!

Οι ασεβείς Φαρισαίοι έκαναν ό,τι μπορούσαν για να αμφισβητήσουν το μέγα θαύμα της θεραπείας του εκ γενετής τυφλού, που επιτέλεσε ο Κύριος Ιησούς Χριστός. Προσπάθησαν με κάθε τρόπο να του αποσπάσουν μια υβριστική και δυσφημιστική ομολογία εναντίον του Σωτήρα και θεραπευτή του. Φιλόδοξοι και επιδειξιομανείς επιζητούσαν με κάθε τρόπο να αμαυρώσουν τον Σωτήρα, να τον συκοφαντήσουν ως παραβάτη του Νόμου και να διασπείρουν τον φθόνο και το μίσος, το οποίο έτρεφαν εναντίον Του.

Έτσι, οργάνωσαν μια προσβλητική ανακριτική διαδικασία, στην οποία κάλεσαν τόσο τον τυφλό, όσο και τους γονείς του. Οι γονείς θέλησαν να απωθήσουν από τους ώμους τους την ευθύνη, επειδή φοβούνταν τους Φαρισαίους και το ασεβές συμβούλιό τους. Γι’ αυτό είπαν στους ανακριτές να αποτανθούν στον γιο τους, ο οποίος ήταν ο μόνος που θα μπορούσε να απαντήσει στις ερωτήσεις τους.

Όμως οι θαρραλέες και αποστομωτικές απαντήσεις του πρώην τυφλού νέου τούς εξαγρίωσαν τόσο πολύ, ώστε τον απέβαλαν από την Συναγωγή με υποτιμητικό και προσβλητικό τρόπο, μη καταδεχόμενοι να δεχθούν «μαθήματα» από έναν άνθρωπο, που τον θεωρούσαν κοινωνικά και μορφωτικά κατώτερό τους. Τα λόγια του νέου, που τους εξαγρίωσαν, περιείχαν το προφανές: ότι κανέναν αμαρτωλό ο Θεός δεν ακούει άρα ο Ιησούς επιτελώντας το μέγα αυτό θαύμα απέδειξε ότι δεν ήταν αμαρτωλός -όπως ισχυρίζονταν οι διώκτες Του- αλλά άνθρωπος με δυνάμεις θεϊκές.

Ο φθόνος και η κακία δεν υπήρξε -δυστυχώς γνώρισμα- μόνο των Φαρισαίων. Είναι πάθη που καταδυνάστευαν πάντα και εξακολουθούν να καταδυναστεύουν τις ψυχές των ανθρώπων από καταβολής έως συντέλειας του κόσμου. Τα συναντάμε καθημερινά στην πολιτική, στην εκκλησία, στα επαγγέλματα και τους συνεταιρισμούς, στην οικογένεια, στην γειτονιά, στο σχολείο. Δεν κάνει διάκριση κοινωνική, οικονομική, ηλικιακή, φυλετική ή μορφωτική. Ο φθονερός πικραίνεται για την πρόοδο του συνανθρώπου του και θέλει να τον βλάψει, παρ’ ότι ο άλλος δεν τον έβλαψε ποτέ. Τον διαβάλλει και προσπαθεί να πάρει την θέση του παραγκωνίζοντάς τον.

Ο φθόνος είναι το πιο άρρωστο και αδικαιολόγητο συναίσθημα, διότι ο κάθε άνθρωπος είναι αυτό που είναι, όχι εξ ιδίων δυνάμεων, αλλά με την χάρη του Θεού. Φθονώντας, λοιπόν, προσβάλλουμε τον ίδιο τον Θεό και χάνουμε την ουράνιο βασιλεία, γινόμενοι παράλληλα ψυχικά και σωματικά άρρωστοι και δυστυχείς ήδη από αυτήν τη ζωή.

Ας αποφύγουμε, λοιπόν, τον φθόνο των ασεβών Ιουδαίων και ας φροντίσουμε να μιμηθούμε το θάρρος και την πίστη του πρώην τυφλού νέου, γινόμενοι έτσι γνήσια θεία τέκνα και αληθινοί Χριστιανοί, όπως και οι άγιοι Κωνσταντίνος και Ελένη, που εορτάζουμε σήμερα. Γένοιτο!