e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου 2019

Το "Νυχθημερόν" διδάσκεται στο St. Vladimir's Orthodox Theological Seminary (OCA)


Μια μικρή-μεγάλη πνευματική χαρά για τον ιστότοπό μας: Πληροφορηθήκαμε πρόσφατα εξ εγκύρου πηγής ότι ένας Κληρικός εξ Αμερικής, ο Πρωτοπρεσβύτερος Αλέξανδρος Rentel, Πρωτοσύγκελλος της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αμερικής (OCA) και διαπρεπής Καθηγητής του Κανονικού Δικαίου στο Ορθόδοξο Θεολογικό Σεμινάριο του Αγίου Βλαδιμήρου (μια εύρωστη Θεολογική Σχολή για μεταπτυχιακούς φοιτητές), επιθυμώντας να διδάξει στους φοιτητές του το ορθόδοξο τελετουργικό και την πράξη της λατρείας της Εκκλησίας μας, επισκέπτεται συχνά-πυκνά τον ιστότοπο του ΝΥΧΘΗΜΕΡΟΝ και δείχνει τα τελούμενα μες από τις φωτο-αποτυπώσεις που υπάρχουν εκεί, μάλιστα δε προερχόμενα από την Ενορία του Μπανάτου εν Ζακύνθω, όπου και η έδρα e-περιοδικού μας!

Τούτο αποτέλεσε μια ευχάριστη έκπληξη για εμάς, θελήσαμε μάλιστα να επικοινωνήσουμε με τον άγνωστο -μέχρι εκείνη τη στιγμή- ηλεκτρονικό επισκέπτη εξ Αμερικής. Έτσι, αναζητήσαμε το e-mail του και αφού αποστείλαμε ένα θερμό ευχαριστήριο για την εκπεφρασμένη αγάπη του, άμεσα λάβαμε την ακόλουθη θερμή απάντηση:

Fr. Panagiotis,
     
Thank you for your email, dear brother! 
     
I have long admired your site, www.nyxthimeron.com. In fact, when I have taught teleliturgics at St. Vladimir's Seminary, I have often used pictures from this site to explain proper liturgical praxis.
     
Looking at the site has also made me greatly desire to visit Banato, Zakynthos! I pray that God grants me this desire in the future.
     
All my best!
     
Fr. AR
--
The Rev. Dr. Alexander Rentel
Assistant Professor of Canon Law
St. Vladimir's Orthodox Theological Seminary
Chancellor of the Orthodox Church in America

Είναι κατανοητό ότι η χαρά μας είναι μεγάλη, θα είναι όμως μεγαλύτερη και πληρέστερη, αν ο Παναιδεσιμώτατος Πρωτοσύγκελος της OCA Δρ Αλέξανδρος, βρεθεί κοντά μας, εδώ στο Μπανάτο της Ζακύνθου -όπως ήδη εκφράζει στο ανωτέρω ηλεκτρονικό μήνυμα- για γνωριμία και γόνιμο συμπνευματισμό εκ του σύνεγγυς! Γένοιτο!

ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

1

Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Αμερικής (OCA) είναι μια ανατολική ορθόδοξη εκκλησία στη Βόρεια Αμερική. Αναγνωρίζεται εν μέρει ως αυτοκέφαλη και αποτελείται από περισσότερες από 700 ενορίες, αποστολές, κοινότητες, μοναστήρια και ιδρύματα στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά. Το 2011 είχε περίπου 84.900 μέλη στις Ηνωμένες Πολιτείες. Έχει τις ρίζες της σε μια αποστολή που ιδρύθηκε από οκτώ Ρώσους Ορθόδοξους μοναχούς στην Αλάσκα, στη συνέχεια μέρος της Ρωσικής Αμερικής, το 1794. Σημερινός προεστός της είναι ο Μητροπολίτης Τύχων. 

Έχοντας πνευματική αναφορά στο Πατριαρχείο Μόσχας, στην περίπτωση της διακοπής μνημονεύσεως του Οικουμενικού Πατριάρχου, εξαιτίας της χορηγήσεως Τόμου Αυτοκεφαλίας στη νεοσύστατη Εκκλησία της Ουκρανίας, η OCA δεν ακολούθησε τη Μόσχα και ήδη διατηρεί άριστες σχέσεις με το Φανάρι. 

Περισσότερα στοιχεία περί εν λόγω Εκκλησίας, δείτε ΕΔΩ!
2
Ποιος είναι ο Πρωτοπρεσβύτερος Δρ Αλέξανδρος Rentel
Very Rev. Dr. Alexander Rentel, Who is Who


ASSISTANT PROFESSOR OF CANON LAW AND BYZANTINE STUDIES, THE JOHN AND PARASKEVA SKVIR LECTURER IN PRACTICAL THEOLOGY


Archpriest Alexander Rentel, a 1995 M.Div. graduate of St. Vladimir's, finished his doctoral dissertation under the direction of Fr. Robert Taft, SJ, at the Pontifical Oriental Institute in Rome in January 2004. Prior to coming to St. Vladimir's as a professor, Fr. Alexander was a 2000-2001 Junior Fellow in Byzantine Studies at Dumbarton Oaks, Washington, D.C. He has taken numerous research trips to Greece, Italy, and France. He was ordained to the priesthood in July 2001. He and his wife, Nancy (née Homyak, M.Div. 1995) are the proud parents of three children, Dimitrios, Maria, and Daniel.

Educational Background
B.A., The Ohio State University
M.Div., St. Vladimir's Orthodox Theological Seminary
Doctor in Scientiis Ecclesiaticis Orientalibus, Pontifical Oriental Institute
Teaching Interests
Canon Law
Church History
Liturgics

Current Projects and Research Interests
I am interested in the interpretation and application of canon law. I am in the midst of considering various questions on the status of those outside the canonical limits of the Church. I am working slowly on a book on the so-called Diataxis of Philotheos Kokkinos and another on the Diataxis of Dimitrios Gemistos.

Recent Courses Taught at SVOTS
New Testament Greek
Oriental Liturgies
The History of the Liturgy of St. John Chrysostom
Ecclesiology





Μια εμβληματική μορφή της ROCOR στη Ρωσία καταγγέλλει Κύριλλο και Ιλαρίωνα: «Πού να το ήξερα ότι δύο αλαζόνες θα έπαιρναν αποφάσεις εκ προσώπου όλης της Εκκλησίας;»


Γράφει ο Αρχιμανδρίτης Ρωμανός Αναστασιάδης, 
Κληρικός του Οικουμενικού Πατριαρχείου εκ Κρήτης

Οι χειρισμοί του Πατριάρχου Μόσχας Κυρίλλου και του Προέδρου του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων της Ρωσικής Εκκλησίας, Μητροπολίτου Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνος, με αφορμή το Ουκρανικό Εκκλησιαστικό Ζήτημα, και ιδιαίτερα η φρικαλέα πράξη τους να διακόψουν την κοινωνία με τη Μητέρα τους Εκκλησία, την Πρωτόθρονο και Πρωτεύθυνο Μεγάλη Εκκλησία Κωνσταντινουπόλεως, έχει αρχίσει πλέον να προκαλεί έντονες αναταράξεις, με τις αμφισβητήσεις και τις διαμαρτυρίες των σωφρόνων κληρικών και λαϊκών αδελφών της Ρωσικής Εκκλησίας να βγαίνουν πλέον από τις κλειστές πόρτες και να εκφράζονται δημοσίως και με παρρησία, προκαλώντας τριγμούς στην αυθαίρετη και αλαζονική εξουσία των δύο αυτών προσώπων.


Είναι χαρακτηριστικό ότι εδώ και ένα χρόνο που διαρκεί αυτή η κρίση ουδέποτε συνεκλήθη η Ιεραρχία της Ρωσικής Εκκλησίας, για ένα τόσο σπουδαίο εκκλησιαστικό ζήτημα, ιδιαίτερα δε για την σωτηριολογικών προεκτάσεων απόφαση της διακοπής κοινωνίας με το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Όλα κρίνονται και αποφασίζονται στα πλαίσια της κλειστής και απόλυτα ελεγχόμενης από τον Κύριλλο Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της Ρωσικής Εκκλησίας, η οποία, ενώ μπορεί να ασκεί την τρέχουσα διοίκηση, δεν νομιμοποιείται όμως ηθικά και δεοντολογικά να προβαίνει σε τόσο σημαντικές αποφάσεις με αντίκτυπο εκκλησιολογικό και σωτηριολογικό στο σύνολο του πληρώματος της Εκκλησίας αυτής. Πολλοί είναι εκείνοι που γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα εντός της Ρωσικής Εκκλησίας και από την αρχή αυτής της αναταραχής βεβαιώνουν ότι η πολιτική του Πατριάρχη Κυρίλλου και του Μητροπολίτη Ιλαρίωνος δεν απολαμβάνουν της έγκρισης και της στήριξης του συνόλου της Ιεραρχίας, του κλήρου και των πιστών. Γι’ αυτό και τα δύο αυτά μοιραία και τραγικά πρόσωπα έχουν επωμιστεί συνολικά το βάρος και την ευθύνη των ενεργειών τους, κάτι που σίγουρα δεν πρέπει να καταλογισθεί σε καμία περίπτωση στο σύνολο της Ρωσικής Εκκλησίας.

Για του λόγου το αληθές, άλλωστε, μας βεβαιώνουν κάποιες φωτεινές μορφές που μέσα από την καταχνιά της αυταρχικής εξουσίας της ηγεσίας της Ρωσικής Εκκλησίας, αποτολμούν να υψώσουν καθαρή και στεντόρεια φωνή διαμαρτυρίας, μη διστάζοντας να χρησιμοποιήσουν ακόμη και σκληρές εκφράσεις για να καταστήσουν σαφές στο πλήρωμα της Οικουμενικής Ορθοδοξίας ότι όσα πραγματοποιούνται από αυτήν την ηγεσία δεν εκφράζουν απαραίτητα όλη τη Ρωσική Εκκλησία και γι’ αυτό η ελπίδα μιας αποσόβησης χειρότερων εξελίξεων δεν θα πρέπει να μας εγκαταλείψει ποτέ.

Ο Επίσκοπος Ευτύχιος Κουρότσκιν, από τις εμβληματικές μορφές της Ρωσικής Ορθοδόξου Εκκλησίας Εκτός Ρωσίας (ROCOR), ο οποίος συνέβαλε καθοριστικά στις διαπραγματεύσεις και στις τελικές αποφάσεις για την αποκατάσταση του σχίσματος με τη Ρωσική Εκκλησία που έγινε το 2007, με μια συγκλονιστική δημόσια κατάθεση στο διαδίκτυο, εκφράζει μέσα σε λίγες μόνο λέξεις όλα όσα προεκθέσαμε, και δίδει τροφή στη σκέψη και στον προβληματισμό μας για το τι προοιωνίζεται στα πλαίσια της Ρωσικής Εκκλησίας... (Τα περί του Επισκόπου Ευτυχίου Κουρότσκιν στην επίσημη ιστοσελίδα της Ρωσικής Εκκλησίας, εδώ).


Ο Επίσκοπος Ευτύχιος εκφράζει την δημόσια απολογία του, διότι θεωρεί τον εαυτόν του συνυπεύθυνο, αφού και ο ίδιος συνέβαλε στην επανένωση με τη Ρωσική Εκκλησία, η οποία σήμερα, υπό την διοίκηση ανθρώπων «που αγνοούν την εκτίμηση αυτής της γενομένης και αμετανόητης πράξεως», έφτασε μέχρι του σημείου να διακόψει την κοινωνία (να τελεί σε σχίσμα, όπως ο ίδιος το θεωρεί) με το «αρχαιότερο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως», δηλαδή με την Πρωτόθρονη Εκκλησία και Μητέρα της Ρωσικής Εκκλησίας. Ενώ το κατηγορώ του για τους δύο κυρίως υπευθύνους, τον Πατριάρχη Κύριλλο και το Μητροπολίτη Ιλαρίωνα, τους οποίους χαρακτηρίζει «αδίστακτους» και «ολιγόπιστους», ξεπερνάει ακόμη και αυτά που έχουν πει όσοι θεωρούνται δήθεν «εχθροί» της Ρωσικής Εκκλησίας, επειδή απλά επισημαίνουν τα αυτονόητα: «Πού να το ήξερα ότι δύο αλαζόνες θα έπαιρναν αποφάσεις εκ προσώπου όλης της Εκκλησίας;»...

Παραθέτω αυτούσια τα λόγια του Επισκόπου Ευτυχίου Κουρότσκιν, όπως είχε την καλοσύνη να τα μεταφράσει από τα ρωσικά ο καλός φίλος και αδελφός Αλέξανδρος Ρωμηόπουλος:

«Δεν κράτησε πολύ η χαρά μου για το δικό μου «δίλεπτο της χήρας» που κατέβαλα όταν βοήθησα λίγο στην θεραπεία του σχίσματος ανάμεσα στη ROCOR και το Πατριαρχείο της Μόσχας! Πέρασε ήδη ένας χρόνος από τότε που οι εκπρόσωποι της ενωμένης Εκκλησίας, αδίστακτοι και για κάποιο λόγο βέβαιοι για την ατιμωρησία τους, έχουν ανακηρύξει ένα ολοκληρωτικό σχίσμα με το αρχαιότερο Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως! Ο Πατριάρχης (Κύριλλος) και ο Πρόεδρος του Τμήματος των Εξωτερικών Σχέσεων (Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίων). Είμαι σίγουρος ότι αν δεν γινόταν η εν λόγω ένωση, η ROCOR ποτέ δεν θα συμφωνούσε με αυτή τη διάσχιση της Ορθοδοξίας που γίνεται για πολιτικούς λόγους. Αυτή είναι η τωρινή μου κατανόηση της τότε χαράς μου. Δηλαδή εγώ βρίσκομαι σε κοινωνία με ανθρώπους (σ.μ. εννοεί την ηγεσία της Ρωσικής Εκκλησίας) που αγνοούν την εκτίμηση αυτής της γενομένης και αμετανόητης πράξεως: «η αμαρτία του σχίσματος δεν σβήνεται ούτε με το αίμα μαρτυρίου». Άραγε μόνο εγώ από τους Ορθοδόξους το συνειδητοποίησα αυτό; Νιώθω βάρος... Κύριε,  σώσον με! Πες και περί εμού: «Πάτερ συγχώρησέ τους διότι δεν καταλαβαίνουν τι κάνουν...». Πού να το ήξερα ότι δύο αλαζόνες θα έπαιρναν αποφάσεις εκ προσώπου όλης της Εκκλησίας; Ή μήπως η ολιγοπιστία τους δεν θα έχει απόλυτη εξουσία σε όλους τους πιστούς;!».


Ιδού και το πρωτότυπο ρωσικό κείμενο:

«Не долго я радовался тому, что выпало мне счастье " лепточку вдовы" Богу принести, приняв участие в деле преодоления раскола РПЦЗ и РПЦ МП! Вот Уж год, как не больше, амбициозные и, почему-то уверенные в своей безнаказанности представители воссоединённой Церкви, объявили глобальную схизму: разрыв с древнейшим Патриархатом - Константинопольским! Патриарх и Председатель ОВЦС. Уверен, не будь того Воссоединения, РПЦЗ - никогда бы не согласилось с этаким прополитическим раздиранием Православия! Вот и вся оценка моей наивной радости. Так же, что я - в обществе тех, кто игнорирует оценку совершенного и не раскаянного деяния: "Грех раскола, не искупить и мученической кровью". Неужели из всех православных я один, кого это осознание накрыло?! Тяжко... Господи, спаси меня! Скажи и про меня: "Прости их, Отче, не ведают бо. что творят..." Знал ли я, что за всю Церковь будут решать два гордеца? А может всё же не всевластно их скудоверие над всеми верующими?!» (Πηγή: ΕΔΩ).

Δεν έχουμε παρά να επαναλάβουμε τα λόγια του Κυρίου που επικαλείται ο Επίσκοπος Ευτύχιος: «Πάτερ, ἄφες αὐτοῖς˙ οὐ γὰρ οἴδασι τί ποιοῦσι» (Λουκ. 23,34)...

Βαρθολομαίος: "Το Πατριαρχείο μας άντεξε πολλούς πειρασμούς, δοκιμασίες και διωγμούς, αλλά για 1700 χρόνια είναι εδώ, εδραίο και αμετακίνητο"




ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ
Γραφείο Τύπου και Επικοινωνίας

Στους αγώνες και την μαρτυρία της Μητρός Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως αναφέρθηκε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, υποδεχόμενος, σήμερα, Δευτέρα, 9 Σεπτεμβρίου,  πολυμελή όμιλο προσκυνητριών, εκ της Ενώσεως Γυναικών Γλυφάδας “Εμείς”.

Μιλώντας για το έργο των προκατόχων του έκανε ιδιαίτερη αναφορά στον Πατριάρχη Αθηναγόρα, που κατά την Πατριαρχία του συνέβησαν τα τραγικά γεγονότα της 6ης και 7ης Σεπτεμβρίου του 1955. “Ήταν μία μαύρη σελίδα της  περιόδου της λαμπράς Πατριαρχίας του”, είπε ο Παναγιώτατος, και σε άλλο σημείο της ομιλίας του, τόνισε:

“Ό,τι και αν συμβαίνει γύρω μας και παρά την συρρίκνωση της Ομογενείας εμείς αντέχουμε. Έχουμε αγωνιστικό φρόνημα, αισιοδοξούμε για το αύριο, το οποίο είναι στα χέρια του Θεού.

Εμείς κάνουμε, ως άνθρωποι, ό,τι μπορούμε,τα υπόλοιπα τα αφήνουμε στα χέρια του Θεού και Εκείνος δεν μας απογοητεύει. Το Πατριαρχείο μας άντεξε πολλούς πειρασμούς, πολλές δοκιμασίες, πολλούς διωγμούς, αλλά για 1700 χρόνια είναι εδώ, εδραίο και αμετακίνητο. Ό,τι και αν συμβαίνει γύρω μας έχουμε μια πνευματική αρχή, μία πνευματική δύναμη, η οποία μας κάνει να αντέχουμε στους πειρασμούς και στις δυσκολίες. Και όταν τελειώσει η θητεία μας, η δουλειά μας, ο δρόμος μας, παραδίδουμε τη σκυτάλη στους νεοτέρους και έτσι η ζωή της Εκκλησίας και της Ομογενείας, που είναι συνυφασμένες, συνεχίζεται από γενεά σε γενεά, από χρόνο σε χρόνο, από αιώνα σε αιώνα. Γι’αυτό φτάσαμε τα 1700 χρόνια, με την χάρη του Θεού, άλλοτε καλύτερα, άλλοτε χειρότερα, όπως λέγει ένα γνωστό απόφθεγμα, “και μόνοι και μετά πολλών”, είτε ούτως είτε άλλως, αγωνιζόμεθα και συνεχίζουμε”.

Ο Παναγιώτατος ευχαρίστησε το Δ.Σ. και τα μέλη του ομίλου για την επίσκεψή τους στο Φανάρι, τους ευλόγησε και ζήτησε να μεταφέρουν την πατρική και πατριαρχική ευχή του στους οικείους τους στην Ελλάδα. 

Φωτογραφίες: Νικόλαος Μαγγίνας / Οικουμενικό Πατριαρχείο

Διάσκεψη στο Παρίσι για τα εγκλήματα μίσους


Διάσκεψη εκπροσώπων Εκκλησιών και θρησκευτικών κοινοτήτων πραγματοποιήθηκε σήμερα το πρωί στο Παρίσι, στο Κολλέγιο des Bernardins, με θέμα "Ο Ρόλος των Θρησκευτικών Ηγετών στην Αντιμετώπιση του Μίσους". 

Η Διάσκεψη  (Workshop) συνδιοργανώθηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο με τον οργανισμό Interfaith Alliance for Safer Communities" των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, και έλαβε μέρος ομάδα εκπροσώπων από την Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή. 

Συμμετείχαν ο Σεβ. Μητροπολίτης Γαλλίας κ. Εμμανουήλ, ο Σεβ. Αρχιεπίσκοπος Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας κ. Νικήτας, ο Πανιερ. Αρχιεπίσκοπος Τσερνιχίβ και Νιζχίν κ. Ευστράτιος, ο Πανιερ. Αρχιεπίσκοπος Τελμησσού κ. Ιώβ, ο Θεοφ. Επίσκοπος Ρηγίου κ. Ειρηναίος, ο Θεοφ. Επίσκοπος Μελιτηνής κ. Μάξιμος, ο Ραβίνος κ. David Rosen, ο Αρχιραβίνος Γαλλίας κ. Haim Korsia, ο Ιμάμης της Λυών κ. Hacéne Taïsi, ο Πάστορας κ. Christian Krieger, ο Πάστορας κ. Fransois Clavairoly, ορθόδοξοι κληρικοί, καθηγητές και δημοσιογράφοι.

Το Κοινό Ανακοινωθέν της Διάσκεψης:

Η ουσία της ανθρωπότητας σε όλες τις θρησκείες είναι η αγάπη και η αποδοχή.  Γεννιόμαστε τυφλοί στο χρώμα, στις εθνότητες, στο φύλο ή σε οποιεσδήποτε ανισότητες μεταξύ των ανθρώπων.  Σήμερα όμως, παρά τη σύνδεση και επικοινωνία που υπάρχει στις κοινότητες στον κόσμο, περισσότερο από ποτέ, μέσω της τεχνολογίας και της έκθεσης σε άλλους πολιτισμούς, το έγκλημα μίσους αυξάνεται, απειλώντας το καλό που θα μπορούσε να επιτύχει μια ενωμένη ανθρωπότητα.  Υπό αυτή την έννοια, η διατήρηση της ειρήνης στις κοινότητές μας μέσω της καταπολέμησης του εγκλήματος μίσους είναι ζωτικής σημασίας για την προώθηση της προόδου και της ευημερίας στον κόσμο στον οποίο ζούμε. Πρέπει να κατανοήσουμε την επικίνδυνη σχέση μεταξύ εγκλημάτων μίσους, βίας και ριζοσπαστικοποίησης.  

Για να αντιμετωπίσουμε αυτή την πρόκληση πρέπει να συνεργαστούμε, να αναπτύξουμε αποτελεσματικές λύσεις.  Πιστεύουμε, ως εκπρόσωποι Εκκλησιών και θρησκευτικών κοινοτήτων, ότι η  καταπολέμηση των εγκλημάτων μίσους είναι υψίστης σημασίας για την ανάπτυξη της επικοινωνίας μεταξύ διαφορετικών εθνών, πολιτισμών και θρησκειών. Έχουμε τις ευκαιρίες, την ευαισθητοποίηση και τη σοφία, και πρέπει να επιτύχουμε σε αυτό το ηθικό και ανθρώπινο καθήκον.  

Πιστεύοντας σθεναρά στη σημασία της διατήρησης της ειρήνης στις κοινότητές μας, εμείς που συμμετέχουμε σε αυτή τη Διάσκεψη στο Παρίσι στις 9 Σεπτεμβρίου 2019, δηλώνουμε ότι θα αναλάβουμε τις ακόλουθες δράσεις στις κοινότητές μας: 

1. Να ενώσουμε τους θρησκευτικούς ηγέτες  με σκοπό την καταπολέμηση των εγκλημάτων μίσους και να συμβάλλουμε εποικοδομητικά στην ανάπτυξη ειρηνικών και ευημέρων κοινοτήτων.  

2. Να υποστηρίξουμε την κοινή αντίληψη ότι οι διαφορές και οι ανισότητες, με οποιονδήποτε τρόπο, δεν δικαιολογούν καμία μορφή εγκληματικότητας μίσους.  

3. Να προωθήσουμε τον διάλογο μέσω της λατρευτικής ζωής της κάθε θρησκείας και την ασφάλεια των κοινοτήτων δια της μεσολάβησης των ηγετών τους.

4. Να αναπτύξουμε αποτελεσματικές σχέσεις μεταξύ των θρησκευτικών ηγετών, σε όλα τα επίπεδα, για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων των εγκλημάτων μίσους στις κοινότητές μας.  

5. Να εμπνεύσουμε τους θρησκευτικούς ηγέτες σε όλα τα επίπεδα και σε όλες τις θρησκείες, να ενώσουν τις πνευματικές, πρακτικές και εκπαιδευτικές προσπάθειές τους, για να αντιμετωπίζουν με αποτελεσματικό τρόπο το έγκλημα μίσους, και πώς να βοηθούν τα θύματα και τις οικογένειές τους. 

Σήμερα επιβεβαιώνουμε τη δέσμευσή μας να κάνουμε ότι μπορούμε για να επηρεάσουμε τις κοινότητες μας, είτε θρησκευτικές είτε όχι, από κοινού, προκειμένου να καταπολεμήσουμε το έγκλημα μίσους στις κοινότητες στις οποίες ζούμε. 

Παρίσι, Γαλλία, 9 Σεπτεμβρίου 2019
























Δελτίο ειδήσεων εκ Φαναρίου 8ης και 9ης Σεπτεμβρίου 2019

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ
Ἐκκλησιαστικαί εἰδήσεις


Ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Πατριάρχης, ἐπί τῇ ἑορτῇ τοῦ Γενεθλίου τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἐχοροστάτησεν ἐν τῷ φερωνύμῳ πανηγυρίσαντι Ἱ. Ναῷ τῆς Κοινότητος Παλαιοῦ Μπάνιου Διπλοκιονίου, κατά τήν Θείαν Λειτουργίαν τῆς Κυριακῆς πρό τῆς Ὑψώσεως, 8ης Σεπτεμβρίου, καθ᾽ ἥν τόν θεῖον λόγον ἐκήρυξεν ὁ Πανοσιολ. Δευτερεύων κ. Νήφων.

Ἐκκλησιάσθησαν Ἄρχοντες Ὀφφικιάλιοι, πιστοί ἐντεῦθεν καί προσκυνηταί ἐκ τοῦ ἐξωτερικοῦ. 

Μετά τήν ἀπόλυσιν, ὡμίλησαν ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Μυριοφύτου καί Περιστάσεως κ. Εἰρηναῖος, Ἐπόπτης τῆς Περιφερείας Βοσπόρου, ἡ Ἐλλογ. κ. Δέσποινα Φιλίππου Παπίνη, πρῴην Διευθύντρια τῆς Ζαππείου Σχολῆς, ἐκ μέρους τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἐπιτροπῆς, καί ὁ Πατριάρχης, ἀναφερθείς εἰς τήν σημασίαν τῆς ἑορτῆς καί εἰς τήν σχέσιν τῶν χριστιανῶν μετά τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου.

Ἐπηκολούθησε δεξίωσις ἐν τῷ προαυλίῳ τοῦ Ναοῦ. 

* * *

Ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Πατριάρχης, ἀπό καιροῦ εἰς καιρόν ἐπισκέπτεται τόν βαρέως ἀσθενοῦντα καί ἐν νοσοκομείῳ τῆς Πόλεως νοσηλευόμενον Σεβ. Μητροπολίτην Γέροντα Νικομηδείας κ. Ἰωακείμ. 

Τοῦτον ἐπεσκέφθη καί σήμερον, Κυριακήν, παραμονήν τῆς Συνάξεως τῶν Ἁγίων Θεοπατόρων Ἰωακείμ καί Ἄννης, καί ἐπεκαλέσθη ἐπ’ αὐτόν τό ἔλεος τοῦ Πανοικτίρμονος Θεοῦ, ἰατροῦ τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων ἡμῶν. 

* * *

Ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Πατριάρχης, ἐδέξατο εἰς ἀκρόασιν:
  • Τόν Σεβ. Μητροπολίτην τῶν ἐνταῦθα Συροϊακωβιτῶν κ. Filüksinos Yusuf Çetin καί τόν Σεβ. Μητροπολίτην αὐτῶν ἐν Σουηδίᾳ κ. Veniamin Ateş, συνοδευομένους ὑπό τοῦ Ἐντιμ. κ. Sait Susin, Προέδρου τοῦ Δ. Σ. τῆς Κοινότητος αὐτῶν ἐν τῇ Πόλει, καί τοῦ Προέδρου τῆς ἐν Σουηδίᾳ Παροικίας αὐτῶν. 
  • Τόν Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτην κ. Ἰωακείμ, Ἀρχιγραμματέα τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου, ὑποβαλόντα σέβη καί ἐξαιτησάμενον τήν ἁγίαν Πατριαρχικήν εὐχήν καί εὐλογίαν, ἐπί τοῖς ὀνομαστηρίοις αὐτοῦ.

* * *

Ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Πατριάρχης, ἐξεπροσωπήθη ὑπό τοῦ Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτου κ. Νεκταρίου Τσολίδου, Κληρικοῦ τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν, κατά τήν διοργανωθεῖσαν ὑπό τοῦ Μικρασιατικοῦ Συλλόγου Νέου Ψυχικοῦ «Ὁ Ἅγιος Γεώργιος» μουσικοθεατρικήν παράστασιν, ὑπό τόν τίτλον «Μνήμες Μικρασίας», ἐν τῇ πλατείᾳ Ἁγίου Γεωργίου Ν. Ψυχικοῦ, τήν Κυριακήν, 8ην Σεπτεμβρίου. 



Ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Πατριάρχης, ἐδέξατο σήμερον εἰς ἀκρόασιν:
  • Τόν Θεοφιλ. Ἐπίσκοπον Εὐκαρπίας κ. Ἱερόθεον,  Ἡγούμενον τῆς ἐν Ἀστορίᾳ Ν. Ὑόρκης Ἱ. Πατριαρχικῆς καί Σταυροπηγιακῆς Μονῆς Ὁσίας Εἰρήνης τῆς Χρυσοβαλάντου, συνοδευόμενον ὑπό τοῦ Ἐντιμ. κ. Διονυσίου Μαρούλα, συνεργάτου αὐτοῦ.
  • Τόν Ὁσιώτ. Σύγκελλον κ. Ἄνθιμον Ἠλιάδην, ἐκ τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Δέρκων, ὑποβαλόντα σέβη καί ἐξαιτησάμενον τήν ἁγίαν Πατριαρχικήν εὐχήν καί εὐλογίαν, ἐπί τοῖς διαγενομένοις  ὀνομαστηρίοις αὐτοῦ.
  • Τόν Ἐξοχ. ἐν Ἰατροῖς κ. Εὐστάθιον Λεάναν, ἐξαιτησάμενον τήν ἁγίαν Πατριαρχικήν εὐχήν καί εὐλογίαν, ἐπί τοῖς ἐγγίζουσιν ὀνομαστηρίοις αὐτοῦ. 
  • Τόν Ἐντιμ. κ. Levent Kurtcebe, Πρόεδρον τοῦ Δ. Σ. τοῦ Ὁμίλου Νοσοκομείων «Florance Nightingale», ἐντεῦθεν. 
  • Ὅμιλον ἐκ τῆς Ἑνώσεως Γυναικῶν Γλυφάδας «Ἐμεῖς», ὑπό τήν ἡγεσίαν τῆς Εὐγεν. κ. Ἑλένης Μαυρακάκη, Προέδρου. 
  • Τάς Εὐγεν. κυρίας Ἰωάνναν Γαβριήλ καί Ἑλένην Ριζᾶ, στελέχη τοῦ ἐνταῦθα Γεν. Προξενείου τῆς Ἑλλάδος. 
  • Τόν Ἐντιμ. κ. Πρόδρομον Κατσαντώνην, Πρόεδρον τοῦ Συλλόγου Κωνσταντινουπολιτῶν Νέας Ὑόρκης, μετά τῆς συζύγου αὐτοῦ Εὐγεν. κ. Σεβαστῆς. 
  • Τόν Ἐντιμ. κ. Markus Markert, ἐκ Γερμανίας. 
  • Τόν Ἐλλογ. κ. Raşit Tan, Ἐρευνητήν, ἐντεῦθεν.  

* * *

Ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Πατριάρχης, ἐξεπροσωπήθη ὑπό τοῦ Πανοσιολ. Μ. Ἐκκλησιάρχου κ. Βενιαμίν, κατά τήν διοργανωθεῖσαν ὑπό τοῦ Συλλόγου «Caferilik İnancını Tanıtma, Araştırma ve Eğitim Derneği» τελετήν, ὑπό τόν τίτλον «Evrensel Aşura Matem Merasimi», ἐν τῷ ἐν Halkalı Πολιτιστικῷ Κέντρῳ «Yahya Kemal Beyatlı», τήν Δευτέραν, 9ην Σεπτεμβρίου. 

Εθιμοτυπική επίσκεψη του Μητροπολίτου Ζακύνθου στον νέο Δήμαρχο Ζακύνθου


Εθιμοτυπική επίσκεψη του Σεβ. Μητροπολίτου Ζακύνθου κ. Διονυσίου Δ΄ στον νέο Δήμαρχο Ζακύνθου κ. Νικήτα Αρετάκη έγινε σήμερα (9.9. 2019) το πρωί, στο Δημαρχιακό Μέγαρο Ζακύνθου, συνοδευόμενος από τον Γενικό Αρχιερατικό Επίτροπο π. Παναγιώτη Καποδίστρια, τον Γραμματέα της Μητροπόλεως κ. Πέτρο Παράσχη και τον Νομικό Σύμβουλο Ι. Μ. Ζ. κ. Ανδρέα Ρέτση. 

Ο Μητροπολίτης ευχήθηκε στον κ. Δήμαρχο να έχει δύναμη στο έργο που αναλαμβάνει, δίχως ποτέ να υποστείλει τη σημαία της εξυγίανσης όλων των τομέων του Δήμου για την κοινή ωφέλεια του νησιού μας. Απαντώντας ο κ. Αρετάκης διαβεβαίωσε ότι θα κάνει τα πάντα, διότι ο λαός τον εμπιστεύτηκε, ούτως ώστε να διορθώσει τα πολλαπλά και δυσβάστακτα κακώς κείμενα. Τούτο θα πράξει μη υπολογίζοντας το όποιο κόστος και μη υπαναχωρώντας σε όσους έχουν συμφέρον την οπισθοδρόμηση του λαού και της ανάπτυξης του τόπου μας. 

Εν τω μεταξύ αντηλλάγησαν συμβολικά δώρα και βγήκαν αναμνηστικές φωτογραφίες.








Το πρωτείο του Οικουμενικού Πατριαρχείου και η ανακήρυξη του «Αυτοκεφάλου» της Ρωσικής Εκκλησίας


Η Ορθόδοξη Ανατολή συνειδησιακά επιβεβαιώνει ότι η πρωτοβουλία για την αναγνώριση μιας Εκκλησίας ως «Αυτοκεφάλου» ή την ανύψωσή της σε Πατριαρχείο ανήκε και θα ανήκει στο Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Του Γ. Ι. Βλαχάκη*
Δημοσιεύθηκε στις 30/06/2016

Οι Θεσσαλονικείς αδελφοί και ιεραπόστολοι Κύριλλος και Μεθόδιος μετέδωσαν το χριστιανικό μήνυμα στους Ρως το 860 μ.Χ· έτσι, η Κωνσταντινούπολη αναδείχθηκε ως η γέφυρα μεταξύ χριστιανισμού και Ρωσίας, η πραγματική ανάδοχος των Ρώσων στην είσοδό τους στον Χριστιανισμό. Ο εκχριστιανισμός των Ρώσων βασιλέων (Όλγας 957 μ.Χ. και Βλαδίμηρου 988μ.Χ.) αποτέλεσε το επισφράγισμα ώστε η Ρωσία να καταστεί μέρος της «Βυζαντινής κοινοπολιτείας», όχι όμως και τμήμα της.

Ο Θεόδωρος Βαλσαμών και ο Νείλος Δοξαπατρής αναφέρουν τον τρόπο οργάνωσης, διοίκησης αλλά και τις σχέσεις μεταξύ του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της Εκκλησίας της Ρωσίας, σύμφωνα με τους οποίους το  Οικουμενικό Πατριαρχείο διατηρεί το δικαίωμα να χειροτονεί και να αποστέλλει τον Μητροπολίτη Κιέβου στη Ρωσική Εκκλησία. Κατ’ επέκτασιν, όσον αφορά στα διοικητικά πράγματα, η Εκκλησία της Ρωσίας οργανώθηκε ως μια Μητρόπολη του Οικουμενικού Θρόνου, παρέμεινε εξαρτημένη από το 988 μ.Χ. έως το 1448 μ.Χ., ενώ ο Μητροπολίτης Κιέβου εκλεγόταν και χειροτονούνταν από τον Οικουμενικό Πατριάρχη.

Στα μέσα του 14ου αιώνα η ανάπτυξη της εθνικοθρησκευτικής αυτοσυνειδησίας των Ρώσων θα οδηγήσει στην άρνησή τους να δέχονται Μητροπολίτη χειροτονημένο από την Κωνσταντινούπολη. Το 1431 μ.Χ., όταν απεβίωσε ο Μητροπολίτης Ρωσίας Φώτιος, η Κωνσταντινούπολη δεν απέστειλε νέο Μητροπολίτη. Εκμεταλλευόμενος το κενό, ο ηγεμόνας της Ρωσίας, Βασίλειος Βασιλίεβιτς, συγκάλεσε στη Μόσχα Σύνοδο Επισκόπων και εξέλεξε το 1433 μ.Χ. νέο Μητροπολίτη τον Ιωνά, ο οποίος μετέβη στην Κωνσταντινούπολη για την επικύρωση της χειροτονίας. Η πράξη της Συνόδου των Επισκόπων όχι μόνο δεν επικυρώθηκε, αλλά  το Οικουμενικό Πατριαρχείο εξέλεξε και απέστειλε στη Ρωσία το 1434 μ.Χ. τον Μητροπολίτη Ισίδωρο. Η επιλογή όμως του Ισιδώρου να αποστείλει αντιπροσωπεία επισκόπων στη Σύνοδο Φερράρας-Φλωρεντίας εξόργισε τον ηγεμόνα Βασίλειο, ο οποίος τον καταδίκασε και τον φυλάκισε, ενώ το 1441 συγκάλεσε Σύνοδο Επισκόπων, με την οποία καθαιρέθηκε και την θέση του Ισιδώρου ανέλαβε ο  Μητροπολίτης Ιωνάς.

Η απόφαση του Μητροπολίτη Κιέβου Ισιδώρου να συμμετάσχει στη Σύνοδο Φερράρας-Φλωρεντίας διέρρηξε τις καλές σχέσεις μεταξύ Κωνσταντινούπολης και Ρωσίας και οδήγησε στην ανακήρυξη του «Αυτοκεφάλου» της Ρωσικής Εκκλησίας, καθώς και στην εμφάνιση της θεωρίας περί «Τρίτης Ρώμης». Ο Μητροπολίτης Κιέβου με απόφαση της Συνόδου των Επισκόπων μετονομάσθηκε σε «Μητροπολίτη Μόσχας και Πάσης Ρωσίας», θέλοντας να τονιστεί παράλληλα και η ανεξαρτησία του από το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως δεν αντέδρασε στις συγκεκριμένες εκκλησιαστικές εξελίξεις εξαιτίας της άλωσης της Κωνσταντινουπόλεως τον Μάιο του 1453 μ.Χ. από τους Οθωμανούς. Η δυσμενής κατάσταση για την Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως επέτρεψε στη Ρωσία να απολαμβάνει το προνόμιο της ελευθερίας της και να αναπτύσσει ηγετικές τάσεις στον Ορθόδοξο χώρο. Ο γάμος, μάλιστα, μεταξύ του Τσάρου Ιβάν Γ΄ με τη Ζωή-Σοφία Παλαιολογίνα το 1472 μ.Χ. καθώς και η καθιέρωση του Βυζαντινού Δικέφαλου αετού ως έμβλημα του Ρωσικού κράτους, υπήρξαν τα στοιχεία εκείνα που δημιούργησαν την πεποίθηση ότι οι Ρώσοι ηγεμόνες είναι διάδοχοι και κληρονόμοι των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων.

Παρόλο που η Ρωσική Εκκλησία πραγματοποίησε τις πρώτες αντικανονικές της ενέργειες  για την ανεξαρτησία της, δεν κατάφερε να ανατρέψει την παράδοση,  αφού στην πολιτική και εκκλησιαστική συνείδηση αιωρείται το αίσθημα της αντικανονικότητας των διαμειφθέντων το έτος 1448 μ.Χ. με την αυθαίρετη εκλογή του Ιωνά ως Μητροπολίτη Κιέβου. Έτσι εξηγείται και η παράκληση του Ηγεμόνα Βασιλείου προς τον Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Παλαιολόγο το 1452 μ.Χ. να αναγνωρίσει την εκλογή του Μητροπολίτη Ιωνά. Η Κωνσταντινούπολη με τους Οθωμανούς προ των πυλών αναγκάσθηκε να αναγνωρίσει την εκκλησιαστική «ανταρσία» της Ρωσίας. Με τις νέες συνθήκες, οι σχέσεις των δυο Εκκλησιών παρέμειναν ομαλές, χωρίς ωστόσο αυτό να σημαίνει και την κανονική αναγνώριση του «Αυτοκεφάλου» της Ρωσίας, το οποίο παρέμενε ατελές και αντικανονικό ως προς την παράδοση της Ανατολικής Εκκλησίας, η οποία απαιτούσε τη συγκατάθεση του Οικουμενικού Θρόνου· πόσο μάλλον για τη Ρωσική Εκκλησία, ήταν προϊόν της ιεραποστολικής ποιμαντικής της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως.

Πλέον, η εκλογή του Μητροπολίτη Μόσχας γινόταν από Ρώσους επισκόπους, αποκλείονταν σταδιακά οι Έλληνες ιεράρχες από τον Μητροπολιτικό θρόνο της Μόσχας, ενώ ο Τσάρος εθεωρείτο ο ανώτατος ρυθμιστής των εκκλησιαστικών θεμάτων, συνδυάζοντας έτσι τα εκκλησιαστικά πράγματα με την πολιτική.

Παρά τις αντικανονικές ενέργειες της Ρωσικής Εκκλησίας για την επίτευξη του «Αυτοκεφάλου» της, καθώς και τις προσπάθειες εκείνες μέσα από τις οποίες προέβλεπε και αποσκοπούσε στην αποδυνάμωση του Οικουμενικού Θρόνου, το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως παρέμενε -αν και υπόδουλο- ισχυρό, χωρίς να χάσει το κύρος του έναντι των άλλων Εκκλησιών  ή την πνευματική του ισχύ στους υποδουλωμένους λαούς. Ο θεσμικός ρόλος του Οικουμενικού Θρόνου παρέμεινε ισχυρός, βασικός και απαραίτητος, όταν η Εκκλησία της Ρωσίας διεκδίκησε την αναγνώρισή της σε Πατριαρχείο. Ακόμα και όταν ο Τσάρος Ιβάν ο Τρομερός θέλησε να αναγνωρισθεί στη Ρωσία η αυτοκρατορική του εξουσία, απευθύνθηκε στον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Ιωάσαφ, αποδεικνύοντας τη σημασία της επικύρωσης και της αναγνώρισης από τον Οικουμενικό Θρόνο.

Στις Συνόδους του 1590 μ.Χ. και 1593 μ.Χ. ο Οικουμενικός Πατριάρχης Ιερεμίας μαζί με τους άλλους Πατριάρχες υπέγραψε την ανακήρυξη ενός νέου Πατριαρχείου στη Μόσχα. Έτσι, στις 26 Ιανουαρίου του 1589 μ.Χ. ο Μητροπολίτης Ιώβ έγινε  ο «Πέμπτος Πατριάρχης» και ο οποίος έμελλε να αναγνωρίσει «καὶ κεφαλὴν καὶ πρῶτον ἔχειν καὶ νομίζειν τὸν ἀποστολικὸν θρόνον Κωνσταντινουπόλεως, ὡς καὶ οἱ λοιποὶ ἔχουσι Πατριάρχαι».

Η παραπάνω ιστορική αναδρομή αποδεικνύει ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο ως κληρονόμος της «βυζαντινής» παράδοσης παρέμενε στην εκκλησιαστική και πολιτική συνείδηση ο μόνος φυσικός και νόμιμος φορέας της εκκλησιαστικής εξουσίας, ο οποίος μπορούσε να προσδώσει κανονικότητα και κύρος στο πατριαρχικό αξίωμα της Ρωσίας. Άλλωστε, η Ορθόδοξη Ανατολή συνειδησιακά επιβεβαιώνει ότι η πρωτοβουλία για την αναγνώριση μιας Εκκλησίας ως «Αυτοκεφάλου» ή την ανύψωσή της σε Πατριαρχείο ανήκε και θα ανήκει στο Οικουμενικό Πατριαρχείο.

*Ο Γεώργιος Ι. Βλαχάκης είναι Δρ. Κανονικού Δικαίου ΑΠΘ
και πρ. Αντιδήμαρχος Παιδείας Δήμου Ηρακλείου
Πηγή: cretalive.gr

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης προς τα Ομογενειακά Σχολεία


ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ

Ἐπί τῇ ἐνάρξει τοῦ νέου σχολικοῦ ἔτους, ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαῖος, ἀπηύθυνε τάς πατρικάς εὐχάς καί τήν εὐλογίαν Του εἰς τούς ἐκπαιδευτικούς καί τούς μαθητάς τῶν Ὁμογενειακῶν Σχολείων εἰς τήν Πόλιν καί τήν Ἴμβρον δι’ εἰδικοῦ ἐπικαίρου Μηνύματός Του, τό ὁποῖον, ἀποσταλέν εἰς τούς ἐπί κεφαλῆς τῶν Ἐκπαιδευτικῶν μας Ἱδρυμάτων, δημοσιεύεται αὐτούσιον καί εἰς τό διαδίκτυον. 

Χαιρετισμός 
τοῦ  Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου 
πρός τούς ἐκπαιδευτικούς καί τούς μαθητάς τῶν ὁμογενειακῶν σχολείων τῆς Πόλεως καί τῆς Ἴμβρου ἐπί τῇ ἐνάρξει τοῦ νέου σχολικοῦ ἔτους 2019-2020 

Ἐλλογιμώτατοι ἐκπαιδευτικοί, ἀγαπητοί μαθηταί, 
     Μετά τάς θερινάς διακοπάς, ἐπανήλθατε, μέ νέας δυνάμεις, εἰς τά σχολεῖα καί τάς τάξεις σας, καί ἀρχίζει πλέον δι᾿ ὅλους σας μία νέα περίοδος μελέτης, ἐντατικῆς ἐργασίας καί ἀφιερώσεως εἰς τήν ἐπίτευξιν ἑνός ὑψηλοῦ σκοποῦ. 
     Σεῖς οἱ ἐκπαιδευτικοί δέν μεταδίδετε μόνον χρηστικάς γνώσεις, ἀλλά ἀσκεῖτε ἀνθρωποποιητικόν ἔργον, μεταλαμπαδεύετε εἰς τούς μαθητάς ζωτικάς ἀξίας, πνεῦμα προσφορᾶς, κοινωνικῆς ὑπευθυνότητος καί ἀλληλεγγύης, πιστότητος εἰς τάς πολυτίμους παραδόσεις τοῦ Γένους. Τούς βοηθεῖτε, πάντοτε μέ κατανόησιν καί ἀγάπην, νά ἀνακαλύπτουν τά χαρίσματα καί τήν κλίσιν των, νά ἱεραρχοῦν τάς ἐπιθυμίας των, νά μεριμνοῦν διά τά καίρια καί τά οὐσιώδη τοῦ βίου, νά ἀναπτύσσουν πνευματικά ἐνδιαφέροντα. 
     Οἱ μαθηταί πάλιν πρέπει νά βιώνουν τό σχολεῖον ὡς ἱερόν χῶρον μορφώσεως καί ἐξανθρωπισμοῦ, νά κατανοοῦν ὅτι εἰς τούς διδασκάλους μας χρεωστοῦμεν τό «εὖ ζῆν», τήν πνευματικήν μας ταυτότητα, τό ἦθος καί τήν ἀξιολογίαν μας. «Μαθαίνω γράμματα» ἐσήμαινεν, εἰς τήν παράδοσίν μας, «γίνομαι σωστός ἄνθρωπος», μέ πίστιν εἰς τόν Θεόν καί ἀγάπην πρός τόν συνάνθρωπον. Εἶναι ἰδιαιτέρως σημαντικόν ὁ μαθητής νά σέβεται τόν μόχθον τοῦ διδασκάλου, νά ἀναγνωρίζῃ τήν συμβολήν του εἰς τήν πρόοδόν του, καί νά τόν θεωρῇ πρόσωπον ἐμπιστοσύνης καί πρότυπον διά τήν ζωήν του. 
     Ὀρθῶς ἐλέχθη ἀπό ἀρχαῖον φιλόσοφον, ὅτι ἡ ἀγωγή δέν μᾶς προετοιμάζει ἁπλῶς νά ἐπιτυγχάνωμεν ὅ,τι ἐπιθυμοῦμεν, ἀλλά μᾶς διδάσκει νά ἐπιθυμοῦμεν τό «δέον», «αὐτό πού πρέπει», αὐτό πού ἁρμόζει εἰς ἕνα ἐλεύθερον καί ὑπεύθυνον ἄνθρωπον. Ὄντως, ἡ παιδεία δέν ἀναφέρεται εἰς ὅ,τι «εἶναι» ὁ ἄνθρωπος, ἀλλά κυρίως εἰς αὐτό τό ὁποῖον «ὀφείλει νά εἶναι». Ἡ δέ σύγχρονος Παιδαγωγική τονίζει ὅτι αἱ πνευματικαί ἀξίαι μεταδίδονται, εὐδοκίμως, ὅταν ἡ ἐκπαίδευσις ἐκτυλίσσεται εἰς προσωποκεντρικόν περιβάλλον, ὅταν λειτουργῇ ὀρθῶς ἡ σχέσις παιδαγωγοῦ καί παιδαγωγουμένου.
     Σημαντικόν μερίδιον εἰς τήν ἐπιτυχίαν τῆς ὅλης παιδευτικῆς διαδικασίας ἔχει καί ἡ συμβολή τῶν γονέων καί κηδεμόνων τῶν μαθητῶν καί μαθητριῶν μας. Τό μέγιστον κεφάλαιον τῆς παιδείας καί τῆς ἐκπαιδεύσεως δέν εἶναι μόνον ὁ ἐκπαιδευτικός μέ τό «ἦθος τοῦ δασκάλου» καί ὁ ὑπεύθυνος καί συνεπής μαθητής, ἀλλά καί οἱ γονεῖς καί οἱ κηδεμόνες, οἱ ὁποῖοι μέ αὐτοθυσίαν καί πολλήν ἀγάπην στηρίζουν τά τέκνα των εἰς τόν καλόν ἀγῶνα τῆς μορφώσεως, εἰς τήν δύσκολον πορείαν πρός τήν ἀληθῆ ἐλευθερίαν. Τούς ἐπαινοῦμεν καί τούς εὐχαριστοῦμεν. 
     Ὅλα αὐτά τά ἀληθῆ καί τά σεμνά, τά δίκαια καί τά εὔφημα, ἡ τιμαλφεστάτη φιλάνθρωπος πατρογονική πνευματική παρακαταθήκη καί σοφία, σήμερα, εἰς τήν ἐποχήν κυριαρχίας τῆς τεχνολογίας εἰς τήν ζωήν μας, τῶν νέων μορφῶν ἐπικοινωνίας, τοῦ οἰκονομισμοῦ τῆς παγκοσμιοποιήσεως, τῆς συρρικνώσεως τοῦ κοινωνικοῦ ἤθους καί τοῦ ἀτομοκεντρισμοῦ, ποικίλων ἄλλων ἀνατροπῶν καί ἀνακατατάξεων εἰς τόν χῶρον τῆς παιδείας καί τοῦ πολιτισμοῦ, ὄχι μόνον δέν ἔχουν ἀπολέσει τήν ἐγκυρότητά των, ἀλλά ἀποκτοῦν νέαν ἐπικαιρότητα καί σημασίαν. Ἡ συμβολή εἰς τήν διαφύλαξιν καί τήν καλλιέργειάν των ἀποτελεῖ καθῆκον ὅλων μας. Περαίνοντες τόν λόγον, δραττόμεθα τῆς εὐκαιρίας νά ἀπευθυνθῶμεν καί πρός τούς φοιτητάς καί τάς φοιτητρίας μας, νά ἐκφράσωμεν τά συγχαρητήριά μας πρός τούς νεοεισαχθέντας εἰς τά Πανεπιστήμια δι᾿ αὐτήν τήν ἐπιτυχίαν των καί νά εὐχηθῶμεν εἰς τούς παλαιοτέρους ἀπρόσκοπτον συνέχισιν καί ἀποπεράτωσιν τῶν σπουδῶν των. Μέ αὐτό τό πνεῦμα, εὐχόμεθα εἰς ὑμᾶς, τούς φερέλπιδας νέους μας καί εἰς τούς ἀξίους ἐκπαιδευτικούς μας, καλήν δύναμιν καί πλουσίαν καρποφορίαν εἰς τάς προσπαθείας σας, καί σᾶς ἀπονέμομεν τήν Πατριαρχικήν μας εὐλογίαν, ἐπικαλούμενοι ἐπί πάντας τήν χάριν καί τό ἄπειρον ἔλεος τοῦ ἐν Τριάδι Θεοῦ. 

,βιθ’ Σεπτεμβρίου θ΄

Η Μαρέβα Γκραμπόφσκι στο Οικουμενικό Πατριαρχείο




ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ
Γραφείο Τύπου και Επικοινωνίας


Το Οικουμενικό Πατριαρχείο επισκέφθηκε σήμερα, Δευτέρα, 9 Σεπτεμβρίου, η Ευγεν. κυρία Μαρέβα Γκραμπόφσκι, σύζυγος του Πρωθυπουργού της Ελλάδος κ. Κυριάκου Μητσοτάκη.

Η κ. Γκραμπόφσκι, ευρισκόμενη ιδιωτικώς στην Πόλη, επισκέφθηκε, όπως πάντα, προσκυνηματικώς το Οικουμενικό Πατριαρχείο και έγινε δεκτή από τον Παναγιώτατο.

Κατά τη διάρκεια της συναντήσεώς τους, συζήτησαν θέματα της διακονίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Έδρα του και στις ανά τον κόσμο Επαρχίες του, με ιδιαίτερη έμφαση στην Παιδεία της Ομογενείας της Πόλης με την ευκαιρία της έναρξης σήμερα του νέου σχολικού έτους.

Φωτογραφίες: Νικόλαος Μαγγίνας / Οικουμενικό Πατριαρχείο