Ταξίδεψε και φωτο-αποτύπωσε ο π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ
Η Ιερά Μονή Αγίου Γερασίμου του Ιορδανίτη βρίσκεται στη Δυτική Όχθη, ανατολικά της Ιεριχούς. Πιο συγκεκριμένα, βρίσκεται περίπου 6 χλμ. βόρεια από τη Νεκρά θάλασσα και 3.5 χλμ. δυτικά από τον Ιορδάνη Ποταμό. Βρίσκεται, επίσης, περίπου τετρακόσια μέτρα κάτω από την επιφάνεια της Μεσογείου Θαλάσσης. Είναι μία πραγματική όαση, μέσα στην απέραντη έκταση της ερήμου του Ιορδάνη. Η έρημος του Ιορδάνη είναι ένα κομμάτι της Ιουδαϊκής ερήμου, νοτιοανατολικά της Ιεριχούς. Εκτός από τον Ιορδάνη ποταμό, υπάρχουν τέσσερις ακόμα πηγές ύδατος στην έρημο. Η μεγαλύτερη και πιο κοντινή πηγή στο μοναστήρι ονομάζεται 'Ein Hajla, που σημαίνει Άνοιξη της Πέρδικας. Το συγκεκριμένο μοναστήρι βρίσκεται στην περιοχή Al-Maghtas, η οποία αποτελεί την παραδοσιακή τοποθεσία στην οποία βαπτίστηκε ο Ιησούς.
Η σημερινή ονομασία της Ιεράς Μονής Αγίου Γερασίμου του Ιορδανίτη οφείλεται στο όνομα του ιδρυτή και ηγουμένου της κατά τον 5ο αιώνα.
Σύντομη ιστορία
Η Ιερά Μονή του Αγίου Γερασίμου, χτίστηκε το 455 μ.Χ. από τον ίδιο τον Άγιο.[3] Το 614 μ.Χ., με την εισβολή των Περσών, το μοναστήρι καταστράφηκε. Ξανά χτίστηκε, όμως, τον 9ο αιώνα από αναχωρητές της ερήμου. Εικάζεται πως χτίστηκε κοντά ή στο ίδιο σημείο που βρισκόταν η «Μονή Καλαμώνος». Πρόκειται για το παλαιότερο μοναστήρι της Παλαιστίνης, το οποίο ιδρύθηκε την εποχή που έζησε η Αγία Ελένη. Ο Άγιος Σάββας είναι μία από τις πολλές μονές της Λαύρας του Καλαμώνος. Μέχρι και τον 12ο αιώνα, υπολογίζεται ότι καταστράφηκε και επισκευάστηκε αρκετές φορές. Έπειτα από το σεισμό του 1837 μ.Χ., το μοναστήρι ανοικοδομήθηκε για μία ακόμη φορά το 1885 μ.Χ. Η περιοχή, όμως, ήταν άγονη και επικίνδυνη, χωρίς νερό και πρόσβαση σε δρόμο. Έτσι, το μοναστήρι σταδιακά ερήμωσε.
Ο τρίκλιτος Ναός της Μονής
Πάνω από τη μικρή αυτή Εκκλησία της Πέρδικας, είναι χτισμένη μία τρίκλιτη Εκκλησία. Το κάθε κλίτος -παρεκκλήσι- είναι αφιερωμένο σε έναν Άγιο και κοσμείται από τοιχογραφίες και ψηφιδωτά.
Το κεντρικό κλίτος είναι αφιερωμένο στη μνήμη του Αγίου Γερασίμου. Στην είσοδο της Εκκλησίας, υπάρχει ένα τμήμα ψηφιδωτού δαπέδου, το οποίο απεικονίζει το λιοντάρι που βοηθούσε τον Άγιο.
Το δεξιό κλίτος τιμάται στη μνήμη του Αγίου Ευθυμίου. Ο Άγιος Ευθύμιος ήταν από τους μεγαλύτερους δασκάλους της Ορθοδοξίας που ασκήτεψε σε έρημο. Η έρημος η οποία ασκήτευε ονομάζεται Ρουβά και βρίσκεται κοντά σε αυτή του Ιορδάνη.
Το αριστερό κλίτος τιμά τον Άγιο Ζωσιμά και την Οσία Μαρία την Αιγυπτία. Ο Άγιος Ζωσιμάς ήταν αναχωρητής μοναχός και εξομολόγησε, κοινώνησε και έθαψε την Οσία Μαρία την Αιγυπτία. Έζησε ως ασκητής στην έρημο του Ιορδάνη και εικάζεται πως για έναν ορισμένο χρόνο έμεινε στην Μονή Καλαμώνος. Η Οσία Μαρία Αιγυπτία ήταν μια γυναίκα με καταγωγή από την Αίγυπτο, γεννημένη τον 6ο αιώνα. Έζησε άσωτη ζωή κατά τα νεανικά της χρόνια. Η απόφασή της όμως να επισκεφτεί τους Αγίους Τόπους της άλλαξε τη ζωή. Προσπαθώντας να μπει στο ναό της Αναστάσεως, μία αόρατη δύναμη την εμπόδιζε διαρκώς. Τότε, υποσχόμενη στην Παναγία πως αν καταφέρει να προσκυνήσει θα αλλάξει τη ζωή της, κατάφερε πράγματι να προσκυνήσει και εγκατέλειψε την κοσμική ζωή. Έζησε 47 χρόνια στην έρημο κοντά στο μοναστήρι του Αγίου Γερασίμου και πέθανε μόλις την εξομολόγησε και την κοινώνησε ο Άγιος Ζωσιμάς.
Ο Άγιος Γεράσιμος ο Ιορδανίτης
Η νεανική ηλικία
Ο Άγιος Γεράσιμος γεννήθηκε μεταξύ 376 και 391 μ.Χ. στα Μύρα της Λυκίας. Η ανατροφή που του δόθηκε από μικρή ηλικία ήταν χριστιανική, σύμφωνη με τα διδάγματα της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Καθώς μεγάλωνε, φρόντιζε ο ίδιος για την ψυχή του και για την καλλιέργεια των αρετών του, αφού βίωνε από μικρός τα αγαθά της μοναχικής ζωής. Σταδιακά, ο σεβασμός και η αγάπη του για τον Θεό τον ώθησαν στο να εγκαταλείψει την κοσμική ζωή και να ζήσει και επίσημα ως μοναχός.
Η ζωή στην έρημο
Αρχικά, επέλεξε τη ζωή ενός κοινόβιου μοναστηριού. Στη συνέχεια όμως, μετά από την ευλογία του γέροντα και πνευματικού του πατέρα, αποφάσισε να φύγει από το μοναστήρι και να ζήσει μόνος του στην έρημο της Λυκίας. Εκεί ασκήθηκε ιδιαίτερα στα θέματα της προσευχής, της τροφής και του ύπνου. Θεωρούσε πως όποια τροφή βάραινε το στομάχι του αποτελούσε και βάρος για τη φύση του. Προτιμούσε, επίσης, να κοιμάται λίγο. Συγκεκριμένα, ισχυριζόταν πως “Το κρεβάτι είναι ένα είδος φέρετρου, γιατί μας εμποδίζει από την ενέργεια, που είναι η βάση της ζωής”. Επομένως, τις ώρες που ήταν ξύπνιος τις αφιέρωνε σε προσευχή και σε κάθε είδους θεάρεστο έργο. Με τον τρόπο ζωής του, χάραξε το δρόμο για έναν υποδειγματικό τρόπο μοναχικής ζωής.
Έχοντας από παιδί την επιθυμία να επισκεφτεί τους Αγίους Τόπους, καταφθάνει εκεί το 451 μ.Χ. Μετά από το προσκύνημα, κατευθύνθηκε προς στην έρημο της Νεκράς Θάλασσας, όπου ασκήτευσε. Σε μία κοντινή έρημο, βρισκόταν ο Άγιος Ευθύμιος, τον οποίο συμβουλεύτηκε και ακολούθησε τη διδασκαλία του. Έπειτα από χρόνια σκληρής άσκησης μέσα στην έρημο, ο ίδιος ο Άγιος Γεράσιμος έγινε πρότυπο για πολλούς μοναχούς και ασκητές. Όσο έβλεπε, λοιπόν, ότι τον ακολουθούσαν στην έρημο όλο και περισσότεροι ασκητές, αποφάσισε να ιδρύσει ένα κοινόβιο μοναστήρι σε κοντινή απόσταση από τον Ιορδάνη ποταμό, ώστε να μπορέσουν να ζήσουν οι νέοι μοναχοί. Τριγύρω όμως από τη μονή, ίδρυσε λαύρα αποτελούμενη από σπηλιές, στις οποίες ζούσαν οι μεγαλύτεροι και πιο έμπειροι μοναχοί, γνωστοί και ως αναχωρητές. Ο Άγιος Γεράσιμος είναι ο πρώτος ο οποίος ίδρυσε τον κοινοβιακό και αναχωρητικό βίο και θεωρείται ως ο μεγάλος δάσκαλος της ερήμου.
Το λιοντάρι
Η αρετή και η πνευματική του καλλιέργεια ήταν τόσο σπουδαία, που μέχρι και τα άγρια θηρία τον υπάκουαν. Ακόμα και μέσα στην Ιερά Μονή του Αγίου Γερασίμου του Ιορδανίτη, απεικονίζεται σε αγιογραφίες αλλά και σε μορφή αγάλματος ένα λιοντάρι. Ο Άγιος είχε μία ιδιαίτερη επικοινωνία με το λιοντάρι. Μια μέρα, ενώ βρισκόταν στην όχθη του Ιορδάνη ποταμού, αντίκρισε ένα πληγωμένο λιοντάρι. Φρόντισε αμέσως την πληγή του και το λιοντάρι, δείχνοντας την ευγνωμοσύνη του, τον ακολούθησε και δεν έφυγε στιγμή από το πλάι του. Ο γέροντας το φρόντιζε, το τάιζε και το ονόμασε Ιορδάνη. Έπειτα από χρόνια όμως, όταν είπαν στο λιοντάρι πως ο γέροντας πέθανε και του έδειξαν τον τάφο του, το λιοντάρι βρυχόταν δυνατά απαρηγόρητο, έβαλε μετάνοια στον τάφο του Αγίου και εξέπνευσε. Με τον τρόπο αυτό, φανερώνει ο Θεός την υποταγή που δείχνουν τα θηρία σε έναν άνθρωπο που διατήρησε καθαρό το κατ’ εικόνα, κατακτώντας το καθ’ ομοίωσιν.
Η μνήμη του Αγίου
Ο Άγιος εκοιμήθη στις τέσσερις Μαρτίου του 475 μ.Χ. Την ημερομηνία αυτή τιμάται και η μνήμη του. Αναφέρεται πως ο Άγιος έχει ταφεί κοντά στο μοναστήρι. Το λείψανό του όμως μεταφέρθηκε στη Μονή Καλαμώνος, αλλά μέχρι και σήμερα δεν έχει βρεθεί.
Σήμερα, το μοναστήρι περιβάλλεται από ψηλά τείχη και μία εντυπωσιακή σιδερένια είσοδο. Καθώς εισέρχεται κανείς στο χώρο του μοναστηριού, στα αριστερά βλέπει τη μικρή εκκλησία, η οποία είναι αφιερωμένη στην Αγία Οικογένεια. Σε αυτή τη σπηλιά, σύμφωνα με την παράδοση, πιστεύεται ότι η Παναγία, με τον Ιωσήφ και το Χριστό βρέφος, έμειναν για ένα βράδυ, αφού κατέφυγαν στην Αίγυπτο, για να κρυφτούν και να αποφύγουν τη σφαγή που είχε διατάξει ο Ηρώδης. Η σπηλιά αυτή ήταν λημέρι ενός αρχιληστή, ο οποίος προστάτευσε την Αγία Οικογένεια. Εκείνο το βράδυ, η Παναγία έλουσε το Χριστό με λίγο νερό. Όσο περίσσεψε το χρησιμοποίησε η γυναίκα του ληστή, για να λούσει το άρρωστο παιδί της. Το παιδί αυτό αμέσως θεραπεύτηκε. Εικάζεται πως το συγκεκριμένο αγόρι ήταν ο ληστής που σταυρώθηκε δεξιά από το Χριστό. Η Εκκλησία αυτή ονομάζεται και Μονή της Πέρδικας. Έλαβε τη συγκεκριμένη ονομασία από την απαράμιλλη ομορφιά που διέκρινε την Παναγία. Στο βάθος της σπηλιάς, απεικονίζεται η εικόνα της Παναγίας της Γαλακτοτροφούσας.
Η σημερινή κατάσταση της μονής
Τα τελευταία σαράντα τρία χρόνια, ηγούμενος της μονής είναι ο Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Ταβουλαρέας. Το 1974 επισκέφθηκε την εγκαταλελειμμένη μονή και παρέμεινε σε αυτή. Σήμερα, έχει πλέον φροντίσει για την ανακαίνιση της μονής, την προσθήκη κτιρίων φιλοξενίας, καθώς και την πνευματική καλλιέργεια που λαμβάνουν χιλιάδες προσκυνητές της μονής από διάφορα μέρη του κόσμου. Έχει καλλιεργήσει 180 στρέμματα με δέντρα, λουλούδια και διαφόρων ειδών φυτά και έχει φροντίσει να φέρει νερό από απόσταση τριών χιλιομέτρων. Στο ισόγειο του μοναστηριού, εκτός από το Ναό της Πέρδικας, βρίσκεται επίσης μια τραπεζαρία καθώς και μια μικρή έκθεση, όπου πωλούνται διαφόρων ειδών εργόχειρα. Στην αυλή του ισογείου υπάρχουν πολλά δέντρα, λουλούδια αλλά και το άγαλμα του λιονταριού, του πιστού υπηρέτη του Αγίου Γερασίμου. Στον πρώτο όροφο, εκτός από την τρίκλιτη Εκκλησία του Αγίου Γερασίμου, βρίσκονται τα κελιά των μοναχών, το αρχονταρίκι και η κουζίνα. Ο δεύτερος όροφος αποτελείται από το κελί του Ηγουμένου και τρία ακόμη δωμάτια. Στο καμπαναριό του ναού βρίσκονται η ελληνική σημαία και η σημαία του Πανάγιου Τάφου. Κατά την επίσκεψη προσκυνητών, τηρείται ένα έθιμο να χτυπούν οι καμπάνες της Μονής χαρμόσυνα, ώστε να τους καλωσορίσει, αλλά και να τους αποχαιρετήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου