Γράφει ο π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ
Ο Σεβ. Μητροπολίτης Νιγηρίας, Υπέρτιμος και Έξαρχος Κόλπου Γουινέας κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ συμπληρώνει σήμερα 25 χρόνια από την χειροτονία του για τον μητροπολιτικό θρόνο της Εκκλησίας που παροικεί στις αφρικανικές χώρες Νιγηρία, Μπενίν (πρώην Δαχομέη), Τόγκο και Νίγηρα. Ήταν 24 Νοεμβρίου του 1997 και ο νεοχειροτονηθείς Επίσκοπος έθετε τα χέρια του στο ηνίο για την καλλιέργεια του πνευματικού αγρού των χωρών, τις οποίες του ανέθεσε η Εκκλησία, στηρίζοντας σε αυτόν χρηστές ελπίδες!
Στη μακρά πορεία ενός τετάρτου του αιώνα, τόσον ως Ιεράρχης του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, όσο και στο ιεραποστολικό γεώργιο της αχανούς Μητροπόλεώς του (μόνον η Νιγηρία έχει 180.000.000 κατοίκους), ο Σεβ. Αλέξανδρος αναδεικνύεται ως ένας εκ των στυλοβατών του δευτερόθρονου Πατριαρχείου. Ο βαθιά θεολογικός και μη μεγάφωνος λόγος του, η προσγειωμένη και "άλατι ηρτυμένη" οξύνοια της σκέψης του, (αναθυμούμαστε π.χ. τη συμβολή του στην εν Κρήτη Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Ορθοδοξίας το 2016 έως τη μαχητική συνεισφορά του στην αναγνώριση του Αυτοκεφάλου της νεοπαγούς Εκκλησίας της Ουκρανίας, αλλά και τη στάση του έναντι της πρόσφατης ιμπεριαλιστικής εισπηδήσεως του Πατριαρχείου Μόσχας στην εκκλησιαστική δικαιοδοσία της πολύπαθης Αφρικής), το ειλικρινές και ανυπόκριτο του χαρακτήρα του, αποτελούν ορισμένα μόνον από τα πάμπολλα χαρακτηριστικά που τον περικοσμούν!
Πολλά θα μπορούσε να γράψει κανείς για τον Άγγελο της Νιγηρίας, ο σκοπός όμως του παρόντος σημειώματος είναι μόνον ευχετήριος για τον Σεβασμιώτατο Φίλο, με τον οποίον συνδεόμαστε προσωπικά, από τότε που ήταν ακόμη λαϊκός κι επισκεπτόταν τη Ζάκυνθο.
Για να λάβουν γνώση και οι αμέτοχοι των εκκλησιαστικών δεδομένων αναγνώστες μας, ερανιζόμαστε ένα ενδεικτικό της σκέψης του απόσπασμα από ιεραποστολικό κείμενό του:
«Ἡ ἱεραποστολή δέν ἀποσκοπεῖ στήν ἵδρυση τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ὀργανισμοῦ τυπικά, ὅπως τήν Πεντηκοστή, τήν γενέθλιο ἡμέρα τῆς Ἐκκλησίας. Πολύ περισσότερο ἡ ἱεραποστολή ἀναγγέλλει τά ἔσχατα, μᾶς ὁδηγεῖ στήν πρόγευση τῶν ἐσχάτων, στόν χῶρο γνωριμίας μας μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα, στόν χῶρο συνάντησής μας μέ τόν Χριστό, δηλαδή στήν Ἐκκλησία.
Ἱεραποστολή δηλαδή καί Ἐκκλησία ταυτίζονται. Ἡ ἱεραποστολή εἶναι ἡ φύση, ἡ οὐσία τῆς κκλησίας. Καί ἡ Ἐκκλησία δέν εἶναι Ἐκκλησία, ἐάν δέν εἶναι ἱεραποστολική. Ἐάν δέν εἶναι διαρκῶς ἀποστέλλουσα ἀποστόλους της “πάσει τῆ κτίσει”. Ἡ πρός τόν κόσμο ἔξοδος τῆς Ἐκκλησίας δέν ἀποτελεῖ κάτι πέρα ἀπό τόν ἑαυτό της, ἀλλά ὅρο συγκρότησης τοῦ ἑαυτοῦ της. […]
Τό αἴτημα καί τό ὅραμα τῶν λαῶν τῆς Ἀφρικῆς μᾶς καλεῖ καί μᾶς ἐνθαρρύνει νά ὑπερβοῦμε ἀγκυλώσεις, δισταγμούς καί ἐπιφυλακτικότητες πού παρουσιάζονται στόν Ὀρθόδοξο χῶρο καί νά ἀναμειχθοῦμε ἐνεργά στά κοινωνικά, πολιτικά καί οἰκονομικά δρώμενα τοῦ τόπου διακονίας μας.
Τοῦτο προαπαιτεῖ ἱκανή ἐλευθερία γιά νά ὑψώσει ἡ Ἐκκλησία τήν φωνή ἐκ μέρους τοῦ Εὐαγγελίου ἀκόμα καί ἐνάντια σέ πολιτικές δυνάμεις ὅταν χρειάζεται, λειτουργῶντας ὄχι ἁπλά καταγγελτικά καταστάσεων, πράξεων καί νοοτροπιῶν, ἀλλά θά ἔλεγα θετικά, θεραπευτικά, προασπιζόμενη ὅτι εἶναι ἀναγκαῖο γιά τήν διατήρηση τῆς ἀλληλεγγύης, τῆς ἀδελφοσύνης καί συνύπαρξης τῶν λαῶν, τοῦ κοινοτικοῦ τρόπου ἔκφρασης καί ζωῆς.
Χρειάζεται ἱκανή ἐλευθερία ἐσωτερική ἀλλά καί ἐξωτερική, μιά ἀληθινή ἐπανάσταση, ἕνα σπάσιμο δεσμῶν μέ θεσμούς, πρόσωπα, πολιτικές καί νοοτροπίες πού διατηροῦν τήν βαβυλώνια αἰχμαλωσία τῶν λαῶν, τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, τελικά τῆς ἴδιας. Θέλει ἐλευθερία καί χῶρο, πού δέν τῆς χαρίζεται ἀλλά πού ἀποκτᾶται μέ ἀγῶνες, γιά νά προστατεύσει τή μνήμη της (πού τῆς παρέχει τήν ταυτότητά της), νά λατρεύσει τόν Κύριο τῆς ἱστορίας καί ὄχι τούς “κυρίους” τῶν διαφόρων ἱστορικῶν στιγμῶν, νά συνεχίσει νά προσεύχεται, νά ἐλπίζει καί νά ἐργάζεται γιά τήν φανέρωση τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ, σέ ἐποχές πού οἱ ζωές μας ἐλέγχονται μέ ἐπιτυχία ἀπό διάφορα κέντρα λήψης ἀποφάσεων».
Ο σήμερα τιμώμενος Μητροπολίτης (κατά κόσμον Γεώργιος Γιαννίρης) γεννήθηκε στην Αθήνα το 1960. Σπούδασε στην Ανωτάτη Γεωπονική Σχολή Αθηνών και στο Τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Εντάχτηκε στον κλήρο του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, χειροτονηθείς Διάκονος την 1η και Πρεσβύτερος την 2α Οκτωβρίου 1988. Από της χειροτονίας του υπηρέτησε στην Ιερά Μητρόπολη Ιωαννουπόλεως και Πρετορίας ως Προϊστάμενος του Πατριαρχικού Ναού των Αγίων Αναργύρων και Γραμματέας της Μητροπόλεως. Εξέδωσε το δίγλωσσο περιοδικό Ορθόδοξη προσέγγιση και ήταν υπεύθυνος των ραδιοφωνικών εκπομπών της Μητροπόλεως. Διετέλεσε μέλος του Νοτιοαφρικανικού Ινστιτούτου Βυζαντινών και Νεοελληνικών Μελετών. Τον Απρίλιο του 1997, διορίστηκε Διευθυντής του Ιδιαιτέρου Πατριαρχικού Γραφείου. Επίσκοπος Νιγηρίας εξελέγη την 23η Σεπτεμβρίου 1997, χειροτονηθείς από τον μακαριστό Πατριάρχη Αλεξανδρείας κυρό Πέτρο Ζ΄ την 24η Νοεμβρίου 1997. Από της ανυψώσεώς του σε Μητροπολίτη (τον Οκτώβριο του 2004) τυγχάνει μέλος των Συνοδικών Επιτροπών Θείας Λατρείας, Ιεραποστολικών Υποθέσεων και Εκκλησιαστικής Εκπαιδεύσεως και Κατηχήσεως.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Μητροπολίτης Νιγηρίας φιλοξενήθηκε προ ετών στο Μορφωτικό Κέντρο Λόγου "Αληθώς" (Ναό Φανερωμένης Βανάτου Ζακύνθου, 16.2.2014), παρουσιάζοντας το μέχρι τότε ιεραποστολικό έργο του στον νιγηριανό αγρό. Αξίζει να παρακολουθήσετε το αρχειακό βίντεο εκείνης της διάλεξης Αλεξάνδρου, ακολούθως:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου