Γράφει ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας
Δυο χρόνια λοιπόν έχουν παρέλθει από το γκριζόμαυρο απομεσήμερο της 8ης Δεκεμβρίου 2005, οπότε, από μια τραγική συγκυρία ή αμέλεια, χάσαμε τον θησαυρό που λεγόταν Αγία Μαύρα. Τότε είχα γράψει πολύ οργισμένα, ότι εκεί στ' αποκαΐδια του περικαλλούς Ναού, μπήκε η ταφόπλακα του ζακυνθινού Πολιτισμού, επειδή "Ο Ναός της Αγίας Μαύρας ήταν η συμπερίληψη του προγονικού μας μεγαλείου, η κιβωτός της υγιούς αυτοσυνειδησίας μας, ό,τι δεν είχε αλώσει η απαισιότητα και η δυσοσμία της σύγχρονης υπο-παρα-κουλτούρας και της σκληροκαρδίας των Νεοζακυνθίων".
Σήμερα, δύο χρόνων ημέρες μετά, δεν παίρνω πίσω ούτε ένα γιώτα ή τόνο. Επαυξάνω μάλιστα, η δε οργή μου είναι τώρα μεγαλύτερη. Διότι ήδη καρκινοβατούμε, μηρυκάζουμε πράγματα, μεγαφωνάζουμε και μηδέν επί μηδέν ίσον Μηδέν...
Ο θησαυρός απωλέσθη, ουδόλως μπορεί ν' αποκατασταθεί στο "αρχαίον κάλλος" (κάθε αντίγραφο, άλλωστε, είναι πάντοτε και αναπόφευκτα άπνοο κακέκτυπο), το δε κλάμα είναι σήμερα βουβό, που σημαίνει βαθύτερο και ουσιαστικότερο.
Δεν θέλω ποτέ να ξαναπεράσω από εκεί τριγύρω. Αποφεύγω... Μόνο περιδιαβαίνω πότε-πότε στις φωτογραφίες που τράβηξα εκείνο το απόγευμα, μερικές από τις οποίες μοιράζομαι σήμερα μαζί Σας εις μνήμην. Ναι, κρατώ πολύ κοντά μου (νεκρόφιλα σχεδόν) αυτές τις φρικτές φωτογραφίες από τα καυτά αποκαΐδια Της... Είναι προτιμότερα, γιατί πρόκειται για την πραγματική Αγία μας λίγο πριν σβήσει, για τα σεπτά της Πάθη, τ' αγιάτρευτά της εγκαύματα... Τα προτιμώ, προσκυνώντάς τα...
9 σχόλια:
Στην Κύπρο η εκκλησία της Αγίας Μαύρας στο Κοιλάνι της Λεμεσού είναι ο μόνος ναός, μαζί μ'αυτόν της Αγίας Σολομονής στην Πάφο, που μας σώζονται από την περίοδο των Αραβικών επιδρομών στην Κύπρο. (6ος-9ος αι.)
Αλήθεια, θα με ενδιέφερε να μάθω τον βίο της, καθώς και περισσότερα για την εκκλησία που κάηκε.
Προς Dokisisofi.
Κατά την επιθυμία σου μεταφέρω εδώ από το Διαδίκτυο ορισμένα στοιχεία από τον βίο και το μαρτύριο των Αγίων Τιμοθέου και Μαύρας:
Επί αυτοκρατορίας Διοκλητιανού έζησαν και μαρτύρησαν ο κληρικός Τιμόθεος και η σύζυγος του Μαύρα. Ο Τιμόθεος ήταν κληρικός και κήρυκας του Ευαγγελίου στη Θηβαΐδα της Αιγύπτου, όπου έπαρχος ήταν ο σκληρός ειδωλολάτρης Αρριανός. Ο έπαρχος, ενοχλημένος από το θεάρεστο και θεόπνευστο έργο του κληρικού, κάλεσε τον Τιμόθεο να παραδώσει το ιερά βιβλία του στην πυρά. Ο Τιμόθεος αρνήθηκε με παρρησία να καταστρέψει τα βιβλία του, λέγοντας στον ηγεμόνα ότι τα θεωρεί πνευματικά του παιδιά και ως πατέρας πρέπει να τα προστατέψει. Οργισμένος ο Αρριανός υπέβαλε τον Τιμόθεο σε φριχτά μαρτυρία, τα οποία ο Άγιος απέμενε με άκρα καρτερία. Για να κάμψει το σθένος του Τιμόθεου ο έπαρχος στράφηκε στη σύζυγο του Μαύρα, την οποία κολάκευε προκειμένου να λατρέψει τα είδωλα. Με παραίνεση του συζύγου της η Μαύρα ομολόγησε την πίστη της στον ένα και μοναδικό θεό. Τότε ο Αρριανός διέταξε το βασανισμό της Αγίας, η οποία με θάρρος διαφύλαξε την πίστη της. Στη συνέχεια ο ειδωλολάτρης έπαρχος διέταξε τη σταύρωση του ζεύγους. Στο σταυρό του μαρτυρίου, μάλιστα, λέγεται ότι ο Σατανάς πλησίασε τη Μαύρα θέλοντας να την αποσπάσει από την πίστη της. Φωτισμένη από τη θεία Χάρη η Αγία τον απέπεμψε. Έτσι, το άγιο ζεύγος έλαβε με το θάνατο του τον στέφανο του μαρτυρίου.
Όλοι οι Ζακυνθινοί έχουμε μόνιμη πληγή από τότε.
Θλίψη και πολλά αναπάντητα γιατί...;;;!!!
Because of...
Συμφωνώ με όσα γράφεις. Η απώλεια της Αγίας έχει καταγραφεί στα πολλά και ποικίλα μείον του Ζακυνθινού Πολιτισμού.
Απίστευτο, κι όμως αληθινό ότι έχουν περάσει ήδη δύο ολόκληρα χρόνια χωρίς την Αγία...
Χαίρομαι, πάτερ Παναγιώτη, που δεν είμαι η μόνη που νιώθω ότι δεν μπορώ και δεν θέλω να περάσω από εκεί, αν ποτέ αξιωθώ να έλθω στο αγαπημένο νησί...
Ξέρεις, κάπου δίσταζα να το ομολογήσω, βλέποντας, όμως, πως και άλλα σκεπτόμενα άτομα συμμερίζονται τα αισθήματά μου, νιώθω καλύτερα.
Τις ευχές και την αγάπη μου για τη μεγάλη, για μας τους Ζακυθινούς μέρα, τη Δευτέρα όπου γιορτάζει ο Άγιός μας. Ας είναι βοήθεια και παρηγοριά σε όλους, κι ας δίνει φώτιση στους...μεγάλους,
Με την αγάπη μου,
Διονυσία
Καλή μας Φίλη Διονυσία, ευχαριστούμε για τα καλά λόγια και για την έκφραση των μύχιων αισθημάτων σου για τον χαμό της Αγίας μαύρας.
Για δε την ονομαστική εορτή σου, ανήμερα τους Αγίου μας, ευχόμαστε από καρδιάς: Όλα τα καλά να είναι δικά σου, η δε Θεία Γέννα να σού προσδώσει κάθε ευλογία!
Λίγες μέρες πριν αναζήτησα στοιχεία για την τύχη της Αγίας δυο χρόνια μετά και έγραψα ένα μικρό κείμενο. Οι φωτογραφίες από τη σημερινή κατάσταση ήταν σοκαριστικές.
Οι φωτογραφίες από την καταστροφή που βρήκα εδώ, με τη βοήθεια του φίλου Πορφύρη, με συγκίνησαν βαθιά. Μου θύμισαν όσα είδα στην Ηλεία το καλοκαίρι.
Παρά την απαισιοδοξία σου, ελπίζω να γίνει κάτι προς την αποκατάσταση του ναού. Είναι καλύτερα τα αντίγραφα από τους λευκούς τοίχους. Εύχομαι καλή χρονιά και όταν έρθω στη Ζάκυνθο να δω εργασίες σαν αυτές που γίνονται στη Φανερωμένη και στην Αγία Μαύρα.
Δημοσίευση σχολίου